-
1 δημοεγερτής
A sedition-monger, agitator, Suid.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > δημοεγερτής
-
2 ἐγείρω
Grammatical information: v.Meaning: `awaken, rouse, raise';Other forms: Aor. ἐγεῖραι, fut. ἐγερῶ, late perf. ἐγήγερκα; ἐγείρομαι, aor. ἐγρέσθαι `rise' with new present ἔγρομαι, ἔγρω (E.), perf. ἐγρήγορα `I am awake' with ep. forms ipv. ἐγρήγορθε, inf. - θαι, 3. plur. ind. -θᾱσι, part. - ορόων (see Chantraine Gramm. hom. 1, 429 w. n. 2 and 359; Schwyzer 800 n. 8 and 540 n. 4); new pres. γρηγορέω (hellenist.; Schwyzer 768 w. n. 1), also ἐγρηγορέω (Debrunner IF 47, 356).Compounds: Often with prefix: ἀν-, δι-, ἐξ-, ἐπ- etc. As 1. member in ἐγρε-κύδοιμος (Hes.), ἐγρε-μάχᾱς (S.) etc.; cf. ἐγερσι- below.Derivatives: ἔγερσις `awakening' (Ion. Att.) with ἐγέρσιμος ( ὕπνος Theoc. 24, 7; Arbenz Die Adj. auf - ιμος 102), often with prefix ἀν-, δι-, ἐξ-, ἐπ-έγερσις; also as 1. member in late comp., e. g. ἐγερσι-μάχᾱς (AP); ἐγερτήριον `awakening' (Ael.); ἐξ-εγέρτης `who rises' (pap.); ( δι-, ἐπ-)ἐγερτικός `raising' Pl.); ἀν-εγέρμων `vigilant' (AP); ἐγερτί adv. `id.' (Heraklit.). - From the perfect: ἐγρήγορσις `watch' (Hp., Arist.), ἐγρηγορικός `watching' (Arist.), ἐγρηγορότως adv. `id.' (Plu., Luc.), ἐγρήγορος `id.' (Adam.), ἐγρηγορτί adv. `awake' (Κ 182). - Lengthened present ἐγρήσσω `be awake' ( πάννυχοι ἐγρήσσοντες Λ 551)after the verbs in - σσω like πτήσσω, κνώσσω, s. Chantraine Gramm. hom. 1, 335 (doubtful Schwyzer 648 n. 3).Etymology: The perf. ἐγρήγορα resembles Skt. jā-gā́ra, Av. ǰa-gāra `I am awake' from * h₁g(r)e-h₁gor- (-᾽γρ- from the aorist ἐγρέσθαι?). Uncertain is Lat. expergīscor. - On ModGr. γέρνω (aor. ἔγειρα) `incline, sink' s. Hatzidakis Glotta 22, 131.Page in Frisk: 1,437-438Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἐγείρω
См. также в других словарях:
ζυμεγέρτης — και ζυμωσιεγέρτης, ο μη εν χρήσει σήμερα ονομασία τού ενζύμου. [ΕΤΥΜΟΛ. < ζύμη + εγέρτης (< εγείρω), πρβλ. δημ εγέρτης, εθν εγέρτης. Η λ. στον πληθ., ζυμεγέρται, μαρτυρείται από το 1887 στον Όθωνα Ρουσόπουλο] … Dictionary of Greek
νεκρεγέρτης — νεκρεγέρτης, ὁ (Α) (για τον Ιησού Χριστό) αυτός που εγείρει τους νεκρούς. [ΕΤΥΜΟΛ. < νεκρ(ο) * + εγέρτης (< ἐγείρω)] … Dictionary of Greek
