-
1 ελατήρ'
ἐλατῆρα, ἐλατήρdriver: masc acc sgἐλατῆρι, ἐλατήρdriver: masc dat sgἐλατῆρε, ἐλατήρdriver: masc nom /voc /acc dual -
2 ἐλατῆρ'
ἐλατῆρα, ἐλατήρdriver: masc acc sgἐλατῆρι, ἐλατήρdriver: masc dat sgἐλατῆρε, ἐλατήρdriver: masc nom /voc /acc dual -
3 ελατηρ
I- ῆρος ὅ1) погонщик(βοῶν HH.)
2) (тж. ἵππων ἐ. Aesch.) возница3) гребец(τὸ τῶν ἐλατήρων ῥόθιον Luc.)
4) метатель(ἐ. βροντας Ζεύς Pind.)
5) бряцательλύρης ἐ. Anth. — играющий на лире, музыкант
II- ῆρος ὅ продолговатая лепешка Arph. -
4 ελατήρ
-
5 ἐλατήρ
-
6 ἐλατήρ
-
7 ἐλατήρ
ἐλατήρ, ῆρος, ὁ, 1) der Treiber, bes. Rossetreiber, Wagenlenker, Il. 4, 145 u. öfter; ἵππων Aesch. Pers. 32; Ar. Equ. 1263; auch μύωψ, βοῶν ἐλ., Coluth. 43; Ruderer, Luc. Amor. 6; Nonn. D. 39, 206; βροντᾶς, Blitzeschleuderer, Pind. Ol. 4, 1; λύρης ἐλ., der die Lyra schlägt, heißt Alkman bei Antp. Th. 56 (VII, 18). – Vertreiber, νεφέων Opp. C. 1, 119; vgl. Callim. Iov. 3. – 2) ein langes Brot, ein langer Kuchen, Ar. Equ. 1178 Ach. 234; Calli. Ath. II, 57 a; nach den alten Erkl. παρὰ τὸ ταῖς χερσὶν ἐλαύνεσϑαι εἰς πλάτος, vielleicht von der Gestalt.
-
8 ἐλατήρ
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἐλατήρ
-
9 ἐλατήρ
-
10 ἐλατήρ
A driver, esp. of horses, charioteer, Il.4.145, 11.702, Alc.Supp.8.14, etc.; ἵππων ἐ. A.Pers.32 (anap.); ἐ. βροντᾶς hurler of thunder, Pi.O.4.1; ἐ. λύρας striker of the lyre, AP7.18 (Antip. Thess.). -
11 ἐλαύνω
Grammatical information: v.Meaning: `drive, push, beat out (metal)', intr. `drive, ride' (on the meaning in the Epos cf. Trümpy Fachausdrücke 95f., 115f.);Other forms: also ἐλάω in inf. ἐλάᾱν, ptc. ἐλάων, impf. ἔλων (Hom.), ipv. ἔλα (Pi.), ἐλάτω, - άντω, - άσθω (Dor. inscr.) etc. (further Schwyzer 681f.), aor. ἐλάσ(σ)αι, - ασθαι, fut. ἐλάω, perf. med. ἐλήλαμαι (Il.), - ασμαι (Hp. usw.), act. ἐλήλακα (Hdt.), aor. pass. ἐλα(σ)θῆναι (Hdt.)Derivatives: Nomina actionis: ἔλασις `march (of an army), ride, expulsion etc.' (Ion.-Att.), often of the prefixed verbs: δι-, ἐξ-, ἐπ-, περι-έλασις etc. (see Holt Les noms d'action en - σις, s. index); rare ἐλασία `ride, march' (X.) with ἀπ-, ἐξ-, ἐπ-ελασία (hell.), after βο-ηλασία etc. (from βο-ηλατέω, - άτης), cf. Schwyzer 468f., Chantr. Form. 83f.; ἔλασμα `chased metal, tin, probe' (Ph. Bel., Gal.) with ἐλασμάτιον (Delos IIa, Dsc.); ἐλασμός = ἔλασμα, ἔλασις (Aristeas); ἔλατρον `flat cake' (Miletos Va), vgl. ἐλατήρ. Nom. agentis: ἐλατήρ `driver' (Il.) with ἐλατήριος `driving off' (A. Ch. 968 [lyr.]), normally `carrying away, purging', n. `purgative' (Hp.; s. Andre Les ét. class. 24, 41); ἐλατήρ `flat cake' (Com.); ἐλάτης `driver' (E. Fr. 773, 28 [lyr.]) from βοηλάτης (with βοηλατέω, - σία, s. above), ἱππηλάτης, Fraenkel Nom. ag. 2, 31f.; ἐλάστωρ `id.' ( App. Anth. 3, 175); ἐλαστής `id.' (EM); ἐλατρεύς ὁ τρίτην πύρωσιν ἔχων τοῦ σιδήρου παρὰ τοῖς μεταλλεῦσιν H.; see Boßhardt Die Nomina auf - ευς 82f.; also as PN (θ 111); s. Boßhardt 120. Verbal adj.: ἐλατός `malleable, beaten' (Arist.), ἐξ-ήλατος `beaten' (Μ 295; several compounds like ἱππ-ήλατος, θε-ήλατος (Ion.-Att.); ἐλαστός `id.' (pap.). - Desiderat. ἐλασείω (Luc.), iterative preterite ἐλάσασκεν (Β 199). - On ἐλασᾶς and ' Ελάστερος s. vv.Etymology: Basis is ἐλᾰ- \< * h₁elh₂-; ἐλαύνω from a verbal noun *ἐλα-Ϝαρ, ἐλα-υν- (to ἐλά-ω like *ἀλε-Ϝαρ, ἀλέ-(Ϝ)ατα to ἀλέω, s. v.). A sec. formation is ἐλαστρέω (s. Έλάστερος s. v). - No certain cognate. (Arm. eɫanim `become' is improbable. Arm. elanem `go out, up' belongs to the verbs in - anem = gr. - άνω). For the Celtic nā-present OIr. ad-ellaim `go to, visit' could belong to πίλναμαι. Other Celtic forms have ( p)el-.Page in Frisk: 1,482-483Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἐλαύνω
-
12 ελατης
-
13 τροχός
τροχός, ὁ, eigtl. das was läuft, der Läufer, gew. alles kreisförmig od. scheibenförmig Gerundete, Kreis, Scheibe; κηροῦ, στέατος, eine runde Scheibe Wachs, Talg, Od. 12, 173. 21, 178. 183; die Sonnenscheibe, Ar. Th. 17; bes. – a) das Wagenrad; Il. 6, 42. 23, 394. 517; ἐν πτερόεντι τροχῷ Pind. P. 2, 22; γῆ οὐδ' ἐπημαξευμένη τροχοῖσιν Soph. Ant. 282; σύριγγες ἄνω τροχῶν ἐπεπήδων Eur. Hipp. 1235; dah. τροχοὺς μιμεῖσϑαι, Räder nachahmen, d. i. ein Rad schlagen, Xen. Symp. 2, 22, vgl. 7, 3. – b) das Töpferrad, die Töpferscheibe; Il. 18, 600; τροχῷ ἐλαϑεὶς λύχνος Ar. Eccl. 4; Plat. Rep. IV, 420 e; Sp., wie Pol. 12, 15, 6; Lob. Phryn. 147. – c) das Spielrad der Kinder, auch κρικός, ein großer eiserner od. kupferner Reif, an dem sich viele kleine lose Ringe befanden, die bei der Bewegung klirrten; die Knaben trieben dieses Rad mit einem Stecken, ἐλατήρ, der einen hölzernen Griff und eine gekrümmte, eiserne Spitze hatte, VLL., wie Poll. – Auch bei Schiffen, οἷς τὰ σχοινία δεσμεύουσιν, Schol. Ap. Rh. 1, 567. – d) das Folterrad, ein wie ein Rad gestaltetes Marterwerkzeug, auf welches Einer gelegt u. gefoltert wurde, ἐπὶ τροχοῦ στρεβλοῦσϑαι, ἕλκεσϑαι, Ar. Lys. 846 Pax 444 Plut. 875; ἐπὶ τὸν τροχὸν ἀναβῆναι, Antiph. 5, 40; ἀναβιβάζειν τινὰ ἐπὶ τὸν τροχόν, Andoc. 1, 43; Dem. 29, 40; Sp., wie Luc. Tox. 28; vgl. Jac. Ach. Tat. p. 875. – e) bei Plat. Critia. 115 c sind τροχοὶ γῆς, ϑαλάσσης rund von Wasser od. Land eingeschlossene Stücke Land od. Meer, Ronddeele. Vgl. Plut. Lucull. 39. – Uebh. runde Einfassungen, Ringmauern, Bast zu Greg. Cor. 512; Soph. frg. 322. – Ein Theil am Pferdezaum, Poll. 1, 184; vgl. Xen. de re equ. 10, 6.
-
14 ἐλαστής
ἐλαστής, ὁ, = ἐλατήρ, E. M. 325, 38.
-
15 ἐλάτης
ἐλάτης, ὁ, = ἐλατήρ, Eur. frg. Phaeth. 24.
-
16 ὑπέρτατος
ὑπέρτατος, superl. von ὑπέρ, oberster, äußerster in einer Reihe; Il. 12, 381. 23, 451; Hes. O. 6; ϑρόνος Pind. Ol. 2, 77; ὄλβος P. 3, 89; ἐλατὴρ ὑπέρτατε βροντᾶς Ol. 4, 1; auch der älteste, ὑπέρτατος υἱέων N. 6, 22; Ζεύς Aesch. Suppl. 657; σέβας Soph. Phil. 400, u. öfter. – Vgl. auch ὕπατος u. ὑπερώτατος.
-
17 'λατήρος
-
18 'λατῆρος
-
19 ελατήρα
-
20 ἐλατῆρα
См. также в других словарях:
ἐλατήρ — driver masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐλατῆρ' — ἐλατῆρα , ἐλατήρ driver masc acc sg ἐλατῆρι , ἐλατήρ driver masc dat sg ἐλατῆρε , ἐλατήρ driver masc nom/voc/acc dual … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ελατήρ — και ελατήρας, ο (AM ἐλατήρ, ο θηλ. ἐλάτειρα, η) μυς που κινεί φτερά ή μέλη σώματος νεοελλ. 1. κολεόπτερο έντομο τής οικογένειας τών ελατηριδών 2. πληθ. οι ελατήρες ειδικοί σωληνίσκοι ωρισμένων φυτών με τους οποίους εκσφενδονίζονται μακριά τα… … Dictionary of Greek
ἐλατῆρα — ἐλατήρ driver masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐλατῆρας — ἐλατήρ driver masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐλατῆρε — ἐλατήρ driver masc nom/voc/acc dual … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐλατῆρες — ἐλατήρ driver masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐλατῆρι — ἐλατήρ driver masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐλατῆρος — ἐλατήρ driver masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐλατῆρσι — ἐλατήρ driver masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐλατήρων — ἐλατήρ driver masc gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
