-
1 ατασθαλίη
ἀτασθαλίαpresumptuous sin: fem nom /voc sg (epic ionic)——————ἀτασθαλίαpresumptuous sin: fem dat sg (epic ionic) -
2 ἀτασθαλίη
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἀτασθαλίη
-
3 ἀτασθαλίη
Βλ. λ. ατασθαλίη -
4 ἀτασθαλίῃ
Βλ. λ. ατασθαλίη -
5 ἀτασθαλία
A presumptuous sin, recklessness, wickedness, Hom., always in pl.; σφετέρῃσιν or σφῇσιν ἀτασθαλίῃσιν, Il.4.409, Od.1.34, al.; ; ;ἀτασθαλίῃσι κακῇσιν 12.300
:—after Hom. in sg., ἀτασθαλίῃ μέγα ῥέξαι, of the Titans, Hes.Th. 209; εἵνεκ' ἀτασθαλίης τε καὶ ἠνορέης ὑπερόπλου ib. 516;βασιλῆος ἀ. Pi.Parth.2
Fr.1.31;οὐκ ἤρθη νοῦν ἐς ἀτασθαλίην Simon.111.4
;ἀτασθαλίῃ χρησάμενον Hdt.2.111
: in later Prose, Alcid. ap. Arist.Rh. 1406a9, Luc.Astr.15;ἀ. ἡ εἰς τὸ θεῖον Arr.An.7.14.5
; of an elephant, Id.Ind.13.13.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀτασθαλία
-
6 τιταίνω
τιταίνω, aor. ἐτίτηνα, episch gedehnte Form für τείνω (ΤΑ), 1) spannen, anspannen; τόξα, Il. 8, 266; h. Apoll. 4; auch im med., τόξα τιταίνεσϑαι, Il. 5, 97. 11, 370 Od. 21, 259. – Auch φόρμιγγα τιτηνάμενος μετὰ χερσίν, Orph. Arg. 253. – 2) wie τείνω, τανύω, ausbreiten, ausstrecken; τραπέζας, der Länge nach vor Einen hinstellen, Od. 10, 351; τάλαντα, Il. 8, 69. 22, 209; χεῖρε τιτήνας, 13, 534; u. med., τιταινομένω πτερύγεσσιν, sich mit den Flügeln ausbreiten, Od. 2, 149; überh. sich verbreiten, ὑπέρ τινος, τῇ καὶ τῇ, D. Per. 637. – 3) in die Länge dehnen, ziehen; ἅρμα τιταίνειν, einen Wagen entlang ziehen, Il. 2, 390. 12, 58; ἄροτρον, 13, 704; δρόμον, den Lauf in die Länge ziehen, d. i. eine lange Strecke laufen, u. so auch ohne Zusatz, τιταίνετον, streckt euch aus, laufet, eilet, 23, 403; häufiger so im med., ἵππος ϑέει τιταινόμενος πεδίοιο, das Roß rennt im gestreckten Lauf durch das Gefilde hin, 22, 23; ἵππος ἄνακτα ἕλκει πεδίοιο τιταινόμενος σὺν ὄχεσφιν, 23, 518; Hes. Sc. 229; auch vom Manne, der sich im Laufe anstrengt, 299; γυῖα τιταινόμενος, Ep. ad. 292 ( Plan. 105); überh. sich anstrengen, ὅγ' ἂψ ὤσασκε (λίϑον) τιταινόμενος, Od. 11, 599. – Bei Hes. Th. 209 wird der Name der Titanen davon abgeleitet, daß Uranus φάσκε δέ, τιταίνοντας ἀτασϑαλίῃ μέγα ῥέξαι ἔργον, er sagte aber, daß sie, die Hände ausstreckend, im Frevelmuth ein großes Werk vollbracht hätten, wo, weil in Τ, τάν das ι lang ist, Hes. auch ι lang gebraucht hat, man aber nicht eine eigne Bdtg von τῑταίνω, rächen, annehmen darf. S. nom. propr.
-
7 ἐπί-κλησις
ἐπί-κλησις, ἡ, Zuname, Beiname; ἄρκτον ϑ' ἣν καὶ ἅμαξαν ἐπίκλησιν καλέουσιν, die man auch den Wagen (mit Beinamen) benennt, Il. 18, 487; Ἀστυάναξ, ὃν Τρῶες ἐπίκλησιν καλέουσιν, wie ihn die Troer mit Beinamen nennen, denn sein Vater nannte ihn Skamandrios, 22, 506; Μενέσϑιον ἔτεκε Πολυδώρη Σπερχειῷ, αὐτὰρ ἐπίκλησιν Βώρῳ, aber unter dem von ihm angenommenen falschen Namen Boros, 16, 177; Τιτῆνας ἐπίκλησιν καλέεσκεν τιταίνοντας ἀτασϑαλίῃ μέγα ῥέξαι ἔργον, er benannte sie darum Titanen, weil sie, wo ἐπίκλησιν auf einen bestimmten Grund der Benennung hinweis't, Hes. Th. 207; sp. D., wie Ap. Rh. 1, 203. – Auch in Prosa adverbial, ἐπίκλησιν δὲ αὕτη ἡ κρήνη καλέεται Ἡλίου Her. 4, 181; Ἀϑηναίης ἐπίκλησιν Ἀσσησίης 1, 19; τὸν τοῦ βουκόλου ἕπίκλησιν παῖδα, dem Namen nach, 1, 114. Vgl. ἐπίκλην. – Die Benennung, Plat. Epinom. 974 b; Thuc. 1, 3; αἰσχίστη, der größte Schimpf, 7, 68, wie ἐπίκλησιν ἔχει κακὸς εἶναι Xen. Lac. 9, 4. – Die Anrufung, δαιμόνων D. Cass. 78, 4; Luc. salt. 11. – Die Berufung, Plut. Marcell. 2; τῶν δημάρχων Cat. min-46. – Die Sage, das Gerücht, Apolld. 1, 3, 2.
-
8 ατασθαλια
ион. ἀτασθᾰλίη (ᾰτ) ἥ (у Hom. только pl.) нечестие, безнравственность, беззаконие Hom., Hes., Her., Thuc., Arst. -
9 βλαψίταφος
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > βλαψίταφος
-
10 Τιτάν
A the Titans, Il.14.279, h.Ap. 335, Hes.Th. 630, al., Cratin. in PSI11. 1212.11,19, etc.;Τ. Προμηθεύς S.OC56
, E.Ph. 1122; of Atlas, dub. in A.Pr. 427 (lyr.); of the Sun-god, Emp.38, cf. Ezek.Exag. 217, Orph.A. 512; of Apollo, IG12(5).893.1 (Tenos, dub. l.), 9(1).882.4 (Corc.), Schwyzer 649.8 ([place name] Balbilla).II τιτάν· παιδεραστής, Hsch.III a kind of comet, Heph.Astr.1.24 (Lyd.Ost.p.169). (Derived by Hes.Th. 207 sqq. partly from τιταίνω ( the Strivers), partly from the root of τίσις ([etym.] Οὐρανὸς.. φάσκε δὲ τιταίνοντας ἀτασθαλίῃ μέγα ῥέξαι ἔργον, τοῖο δ' ἔπειτα τίσιν μετόπισθεν ἔσεσθαι); the latter derivation also in Orph.Fr.57, Plu.2.996c, Hsch., in modified form. Perh. really connected with τίταξ = βασιλεύς, and τιτήνη = βασιλίς in Hsch.) -
11 ἐπίκλησις
A surname, additional name; used by Hom. only in acc. abs., like ἐπίκλην, and mostly ἐπίκλησιν καλέειν, as Ἀστυάναξ, ὃν Τρῶες ἐπίκλησιν καλέουσιν Astyanax, as they call him by surname (his name being Scamandrius), Il.22.506; Ἄρκτος, ἣν καὶ Ἄμαξαν ἐ. καλέουσι which they call also the Wain, 18.487, cf. 7.138, 22.29; Τιτῆνας ἐ. καλέεσκεν.. τιταίνοντας ἀτασθαλίῃ μέγα ῥέξαι ἔργον named them Titans, after their endeavouring.. ([etym.] ἐπὶ τῷ τιταίνειν), Hes.Th. 207; so in Hdt.,ἐ. δὲ ἡ κρήνη ἐπικαλέεται Ἡλίου 4.181
; Ἀθηναίης ἐ.Ἀσσησίης 1.19
; also, in name only, nominally, [Μενέσθιον] τέκε Πολυδώρη Σπερχειῷ, αὐτὰρ ἐ. Βώρῳ she bare him to Spercheius (really), but nominally to Borus, Il.16.177;τὸν τοῦ βουκόλου ἐπίκλησιν παῖδα Hdt.1.114
; κατ' ἐ. Apollod.1.3.2; opp. ὄνομα, D.H.5.21.2. after Hom., in other cases, surname, name, Th.1.3, etc.3. imputation, charge, Id.7.68, PLille29.27 (iii B.C.);ἐ. ἔχει κακὸς ἐ̄ιναι X.Lac.9.4
.4. title, D.C.37.6, etc.; βασιλέα ἄξιον τῆς ἐ.Jul.Or.2.70c.5. announcement of result of an election, OGI458.82 (i B.C., pl.).II. calling upon, invocation,Ἀφροδίτης Luc.Salt.
II;δαιμόνων D.C.78.4
: abs., prayer,ἐ. καὶ εὐχαί LXX 2 Ma.15.26
;μεμιγμένας ἀπειλαῖς ἐπικλήσεις D.H.5.21
.2. call to an office, Astramps. Orac.84.9.3. judicial appeal, Vett.Val.281.14; esp. = Lat.appellatio, appeal to the Tribunes, Plu.Marc.2, Cat.Mi.33,al.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπίκλησις
-
12 ὑπέροπλος
ὑπέροπλ-ος, ον,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὑπέροπλος
-
13 ἐπίκλησις
ἐπί-κλησις, ἡ, Zuname, Beiname; ἄρκτον ϑ' ἣν καὶ ἅμαξαν ἐπίκλησιν καλέουσιν, die man auch den Wagen (mit Beinamen) benennt; Ἀστυάναξ, ὃν Τρῶες ἐπίκλησιν καλέουσιν, wie ihn die Troer mit Beinamen nennen, denn sein Vater nannte ihn Skamandrios; Μενέσϑιον ἔτεκε Πολυδώρη Σπερχειῷ, αὐτὰρ ἐπίκλησιν Βώρῳ, aber unter dem von ihm angenommenen falschen Namen Boros; Τιτῆνας ἐπίκλησιν καλέεσκεν τιταίνοντας ἀτασϑαλίῃ μέγα ῥέξαι ἔργον, er benannte sie darum Titanen, weil sie, wo ἐπίκλησιν auf einen bestimmten Grund der Benennung hinweist; τὸν τοῦ βουκόλου ἕπίκλησιν παῖδα, dem Namen nach. Die Benennung; αἰσχίστη, der größte Schimpf. Die Anrufung. Die Berufung. Die Sage, das Gerücht -
14 τιταίνω
τιταίνω, (1) spannen, anspannen; (2) ausbreiten, ausstrecken; τραπέζας, der Länge nach vor einen hinstellen; τιταινομένω πτερύγεσσιν, sich mit den Flügeln ausbreiten; überh. sich verbreiten; (3) in die Länge dehnen, ziehen; ἅρμα τιταίνειν, einen Wagen entlang ziehen; δρόμον, den Lauf in die Länge ziehen, = eine lange Strecke laufen, u. so auch ohne Zusatz, τιταίνετον, streckt euch aus, laufet, eilet; ἵππος ϑέει τιταινόμενος πεδίοιο, das Roß rennt im gestreckten Lauf durch das Gefilde hin; auch vom Manne, der sich im Laufe anstrengt; überh. sich anstrengen; es wird der Name der Titanen davon abgeleitet, daß Uranus φάσκε δέ, τιταίνοντας ἀτασϑαλίῃ μέγα ῥέξαι ἔργον, er sagte aber, daß sie, die Hände ausstreckend, im Frevelmut ein großes Werk vollbracht hätten, man aber nicht eine eigne Bdtg von τῑταίνω, rächen, annehmen darf
См. также в других словарях:
ἀτασθαλίη — ἀτασθαλία presumptuous sin fem nom/voc sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀτασθαλίῃ — ἀτασθαλία presumptuous sin fem dat sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Титаны — (Τιτανες, Titanus) в греческой мифологии дети Урана (Неба) и Геи (Земли). У Гомера упоминаются два Т. Иапет и Крон, восставшие на Зевса и потерпевшие за то суровое наказание: отсюда возникло представление о титанах, как о виновниках существующей… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона