-
1 αναξιως
1) недостойно(τῶν προγόνων Isocr.; ζῆν Plut.)
2) незаслуженно(ἐκβαλεῖν τινα Soph.; δούλειον ἦμαρ εἰσπίπτειν Eur.)
-
2 αναξίως
ἀνάξιοςunworthy: adverbialἀνάξιοςunworthy: masc acc pl (doric)ἀνάξιοςunworthy: adverbialἀνάξιοςunworthy: masc /fem acc pl (doric) -
3 ἀναξίως
ἀνάξιοςunworthy: adverbialἀνάξιοςunworthy: masc acc pl (doric)ἀνάξιοςunworthy: adverbialἀνάξιοςunworthy: masc /fem acc pl (doric) -
4 ἀναξίως
ἀναξίως (Soph., Hdt. et al.; Teles p. 56, 9; Sb 1267, 5; 2 Macc 14:42) adv. of ἀνάξιος in an unworthy/careless manner ἐσθίειν, πίνειν of the Eucharist 1 Cor 11:27 (29 v.l.). For partaking of the Eucharist in an improper manner, and the results thereof, s. ConNeot 15, ’55, p. 27f. -
5 αναξίως
ανάξια / αναξίως επίρρ.недостойно -
6 ἀναξίως
Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > ἀναξίως
-
7 αναξίως
Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > αναξίως
-
8 ἀναξίως
недостойно.Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ἀναξίως
-
9 ἀναξίως
Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ἀναξίως
-
10 ἀναξίως
+ D 0-0-0-0-1=1 2 Mc 14,42 -
11 νεμεσητικός
νεμεσητικός, zum Unwillen über unverdientes Glück geneigt, λυπεῖται ἐπὶ τοῖς ἀναξίως εὖ πράττουσιν, als Tugend dem φϑονερός u. ἐπιχαιρέκακος entgegengesetzt, Arist. Eth. 2, 7, 15 top. 2, 2.
-
12 λώβη
λώβη, ἡ, schmähliche, schimpfliche Behandlung mit Worten od. Werken, Beschimpfung, Mißhandlung, Schmach, καὶ αἶσχος, Od. 18, 225. 19, 373; λώβην λωβᾶσϑαί τινα, Einem Schmach anthun, Il. 13, 623; λώβην τῖσαι, eine Beleidigung büßen, 11, 142; auch ἀποδοῦναι, 9, 387; λώβην τίσασϑαι, sich eine angethane Schmach büßen lassen, sie rächen, 19, 208 Od. 20, 169, wie Soph. Ai. 181; τὸν ἄνδρα λώβαις ἐκβαλεῖν ἀναξίως 1371, öfter, in der dor. Form λώβᾳ, die auch Eur. allein hat, ὡς ἐπὶ λώβᾳ, Herc. Fur. 881; u. in Prosa, πολλὰς λώβας λωβηϑείς, Plat. Gorg. 473 c; λ. καὶ διαφϑορά Men. 91 c; καὶ βλάβαι Legg. VI, 751 c; also = Schaden, auch = Verderben, Zerstörung, bes. bei Sp. – Bei den Byzant. = λέπρα, Aussatz.
-
13 ἀν-άξιος
ἀν-άξιος ( fem. auch ἀναξία, f. Heind. zu Plat. Prot. 356 a u. Stallbaum u. Lob. Phryn. 106), unwürdig, sowohl act., nicht verdienend, als pass., unverdient, τινός, Soph. Phil. 997; Plat. Apol. 38 e u. öfter; – c. inf., Soph. O. C. 1448; ἀναξίων ὄντων νικᾶν Plat. Prot. 355 e. – Absol. tadelt es immer: unwerth, nichtswürdig, Soph. Phil. 437; Her. 7, 9; ἄνϑρωποι ἀνάξιοι Plat. Gorg. 523 c; ἀνάξια παϑεῖν, Unverdientes, Ungebührliches leiden, Theaet. 184 a, u. so auch Sp. – Adv. ἀναξίως, auf unwürdige od. unverdiente Weise, Soph. Phil. u. oft in Prosa.
-
14 ὄλλῡμι
ὄλλῡμι (ΟΛ), fut. ὀλῶ, ep. ὀλέσω, Od. 13, 399, Hes. O. 182, auch ὀλέσσω, Il. 12, 250 Od. 2, 49, aor. ὤλεσα, u. nicht augmentirt bei Hom. ὄλεσσα, ὄλεσκεν Bekker Il. 8, 270 statt ὄλεσσεν, perf. ὀλώλεκα, med. ὄλλυμαι, fut. ὀλοῦμαι, aor. ὠλόμην, ὀλέσϑαι (οὐλόμενος, s. besonders), u. der Bdtg nach dazu gehörig perf. II. ὄλωλα, sehr Späte haben auch einen aor. ὀλεσϑῆναι, vgl. Lob. Phryn. 852; – vernichten, verderben, tödten, im pass. vernichtet, getödtet werden; Ἕκτωρ ὀλλὺς Ἀργείους, Il. 10, 201; οἰμωγή τε καὶ εὐχωλὴ πέλεν ἀνδρῶν ὀλλύντων τε καὶ ὀλλυμένων, 4, 451, öfter in dieser Zusammenstellung; Ἕκτωρ ἧφι βίηφι πιϑήσας ὤλεσε λαόν, richtete es zu Grunde, 22, 107; πόλιν ἔπραϑον, ὤλεσα δ' αὐτούς, Od. 9, 40; auch von leblosen Dingen, νῦν ἐφάμην νῆάς τ' ὀλέσας καὶ πάντας Ἀχαιοὺς ἂψ ἀπονοστήσειν, Il. 8, 498, vgl. Od. 23, 319; πόλιν, 9, 188; γένος ἀμὸν ὀλέσσαι οἰκτροτάτῳ ϑανάτῳ, Pind. P. 3, 41; ἄνδρας, Ol. 1, 79; ἰοὶ προςπιτνόντες ὤλλυσαν, Aesch. Pers. 453; ναυτικὸς πεζὸν ὤλεσε στρατόν, 714; Οἰδιπόδα γένος ὠλέσατε πρυμνόϑεν, Spt. 1048, öfter; ἥδ' οὖν ϑανεῖται καὶ ϑανοῦσ' ὀλεῖ τινα, Soph. Ant. 867; νῦν γὰρ ϑεοί σ' ὀρϑοῦσι, πρόσϑε δ' ὤλλυσαν, O. C. 395; geradezu tödten, τοὺς δὲ δισσάρχας ὀλέσσας βασιλεῖς, Ai. 383, öfter; ὃ καὶ γῆν καὶ πόλεις ὄλλυσι, Eur. Or. 524, u. oft in der Bdtg »tödten«. In Prosa ist das compos. ἀπόλλυμι im Gebrauch, aber sp. D. haben das simpl. in dieser Bdtg. – Dst auch = verlieren, ohne daß die eigene Schuld daran immer hervorträte; bes. im aor. ὤλεσα, εἵως φίλον ὤλεσε ϑυμόν, Il. 11, 342 u. öfter, auch αὐτὸς δ' ὤλεσε ϑυμὸν ὑφ' Ἥκτορος, er verlor sein Leben durch Hektor, 17, 616; öfter ψυχήν, μένος, ἦτορ; ἑταίρους ὤλεσε καὶ νῆα, Od. 19, 274; ἄγραν ὤλεσα, Aesch. Eum. 143, πόνον, Ag. 54. – Med. umkommen, bes. eines gewaltsamen Todes sterben, u. verloren gehen; ὡς Ἀγαμέμνων ὤλεϑ' ὑπ' Αἰγίσϑοιο δόλῳ, Od. 3, 235; ὤλετ' ὀλέϑρῳ ἀδευκέϊ, 4, 489, öfter; auch κακὸν οἶτον ὄληαι, Il. 3, 417, wie ὀλέεσϑε κακὸν μόρον, im bösen Tode, 21, 133; von Sachen, νῦν ὤλετο πᾶσα κατ' ἄκρης Ἴλιος, ging unter, 13, 772, ὤλετο μέν μοι νόστος, 9, 413, ging verloren. wie τοῦ δ' ὤλετο νόστιμον ἦμαρ, Od. 1, 168; δόλοις ὀλούμεϑα, Aesch. Ch. 875; ὤλετο πρὸς χειρὸς ἕϑεν, Suppl. 65, öfter; im opt. aor. als Verwünschungsformel, ὄλοιϑ' ὃς πόλει μεγάλ' ἐπεύχεται, Spt. 434, δυςπαλάμως ὄλοιο, Suppl. 847, wie ὀλοίμαν, ὄλοιο, ὄλοιντο, Soph. O. R. 664 El. 283 Trach. 382; ὡς ὄλοιτο παγκάκως, Eur. Hipp. 407; ὤλλυϑ' ὡς ἀναξίως, Soph. Phil. 680; ὴνίκ' ὤλλυτο πόλις, Eur. Hec. 767; κεραυνῷ ὀλέσϑαι, Andr. 1194; Arr. u. sp. D. – Das perf. ὄλωλα, ich bin untergegangen, Il. 24, 384, υἱὸς γάρ οἱ ὄλωλε μάχῃ ἔνι 15, 111; οἱ ὀλωλότες, die Todten, Aesch. Ag. 337; μαντευσόμεσϑα τἀνδρὸς ὡς ὀλωλότος, 13401 Soph. O. R. 126 u. öfter; oft bes. bei Att, = verloren sein, zu Grunde gehen, ἐσϑίεταί μοι οἶκος, ὄλωλε δὲ πίονα ἔργα, Od. 4, 318; ὄλωλα τῇδ' ἐν ἡμέρᾳ, Soph. El. 664; οἴχωκ', ὄλωλα, Ai. 880, öfter, wie auch sp. D., Anacr. 33, 9. – In Prosa ist das comp. ἀπόλλυμι im Gebrauch.
-
15 νεμεσητικος
3относящийся недоброжелательно, возмущающийся, негодующий(ὅ ν. λυπεῖται ἐπὴ τοῖς ἀναξίως εὖ πράττουσιν Arst.)
-
16 ανάξια
ανάξια / αναξίως επίρρ.недостойно -
17 371
Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > 371
-
18 κακοπραγέω
A fare ill, fail in an enterprise, Th.4.55; to be in ill plight, Id.2.43;κ. ἀναξίως Arist.Rh. 1386b26
, cf. Aphth.Prog.1, al.: in physical sense,ἥπατος ἢ γαστρὸς κακοπραγούντων Gal.10.789
, al.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κακοπραγέω
-
19 προπηλακίζω
A- ιῶ Th.6.54
: (apparently from πήλαξ = πηλός, though neither πήλαξ nor the simple πηλακίζω certainly existed): —bespatter with mud, or trample in the mire: only metaph., treat with contumely,τοὐμὸν στόμα S.OT 427
, cf.Ar.Th. 386 ([voice] Pass.); freq. in [dialect] Att. Prose, Th. l. c., And.4.16, Pl.R. 562d, etc.:—[voice] Pass., Lys.15.6, etc.;ἰδὼν προπεπηλακισμένην [τὴν φιλοσοφίαν] ἀναξίως Pl.R. 536c
; ; .II c. acc. rei, throw in one's teeth, reproach one with,εἴ τις πενίαν π. Id.18.256
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > προπηλακίζω
-
20 νεμεσητικός
νεμεσητικός, zum Unwillen über unverdientes Glück geneigt; λυπεῖται ἐπὶ τοῖς ἀναξίως εὖ πράττουσιν, als Tugend dem φϑονερός u. ἐπιχαιρέκακος entgegengesetzt
См. также в других словарях:
ἀναξίως — ἀνάξιος unworthy adverbial ἀνάξιος unworthy masc acc pl (doric) ἀνάξιος unworthy adverbial ἀνάξιος unworthy masc/fem acc pl (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
недостоино — (18) нар. Не по достоинству, незаслуженно; не соответствующим образом: дрѹгыихъ же не рачить [Бог] послѹшати мл҃твы. иже о сего свѣта молѧть. ли недостоино съ слабостию. и по невѣрѣ приходѧщиихъ къ немѹ. Изб 1076, 230; семѹ ѹбо ˫ако же речено… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
Ευχαριστία, Θεία — Ένα από τα επτά θεία μυστήρια, το οποίο τελείται σε ανάμνηση του Μυστικού Δείπνου. Ονομάζεται επίσης και μετάληψη των αχράντων μυστηρίων ή θεία κοινωνία. Το μυστήριο της Θ.Ε. συστήθηκε από τον ίδιο τον Ιησού Χριστό κατά το τελευταίο δείπνο με… … Dictionary of Greek
недостоиныи — (350) пр. 1. Недостойный, негодный, презренный, бесчестный: ˫Ако обрѣтохъ недостоинъ сы такъ даръ. ѥже ми сѧ поѹчѧти словесьмъ твоимъ дьнь и ношть. Изб 1076, 3 об.; г҃и простите мѧ грѣшьнаго и ѹбогаго и недостоинаго съгрѣшьша тебе аминъ. Мин 1095 … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
недостоинѣ — (27) нар. 1. Неподобающим образом: так, как не следует: недостоинѣ же поставлѧѥмы˫а. ѹстави ст҃ыи съборъ. невластьно имѣти таковоѥ рѹкоположениѥ. (ἀπολύτως) КЕ XII, 32б; аже попа ѹвѣдаѥть не||достоинѣ слѹжаща. КН 1280, 527в–г; а нифонтъ тако… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
λώβα — και λούβα και λώβη, η (AM λώβη, Μ και λώβα και λούβα) η νόσος λέπρα αρχ. 1. κακή μεταχείριση, κακοποίηση («λώβη τε καὶ διαφθορά», Πλάτ.) 2. προσβολή, χλευασμός, ατίμωση, ύβρη («τίσετε λώβην» θα τιμωρηθείτε για την προσβολή, Ομ. Ιλ.) 3.… … Dictionary of Greek
νεμεσητικός — νεμεσητικός, ή, όν (Α) [νεμεσητός] 1. αυτός που αγανακτεί με την ευτυχία που έχει κάποιος παρά την αξία του («ὁ μὲν γὰρ νεμεσητικὸς λυπείται ἐπὶ τοῑς ἀναξίως εὖ πράττουσι», Αριστοτ.) 2. (κατά το λεξ. Σούδα) «νεμεσητικόν μεμπτόν». επίρρ...… … Dictionary of Greek
ԱՆԱՐԺԱՆՈՒԹԻՒՆ — ( ) NBH 1 0116 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 12c, 14c գ. ἁνάξιον, ἁπαξία indignitas Անարժան գտանիլն. անարժանաւորութիւն. ոչն արժանի լինել կամ երեւիլ. եւ յետնութիւն. ցածութիւն. նուաստութիւն. ... *Որ զանց արարեր… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
