недостаток

τοῦ τόπου πολλαὴ δυσχρηστίαι Polyb. — сильно пересеченная местность

(ἴαμα τῆς δυσχρηστίας ἐκείνης Plut.)

(πολλέν δυσχρηστίαν παρέχειν τινί Polyb.)

διὰ τέν ἔκλειψιν τῶν νεῶν τέν ἐν τῇ ναυμαχίῃ Her. — вследствие того, что корабли уклонились от участия в морском бою

(αἰσθήσεως Arst.)

(τῶν πολίων Her.; λιμνῶν καὴ ποταμῶν Plut.)

(ἡλίου Thuc., Xen., Arst., Plut.; σελήνης Arst., Polyb., Plut.)

ἐλαττονεῖται ἥ γῆ Arst. — земля становится менее плодородной

(αἱ περὴ Σικελίαν ἐλαττώσεις Polyb.)

(τῆς φύσεως Plut.)

(τοῦ γεγραμμένου νόμου Arst.)

(ἐλλείματα μυρία τοῦ καλοῦ Plut.)

(ἐλλείματα τέτταρα καὴ δέκ΄ ἐστὴ τάλαντα Dem.)

(οὐκ ἐλλέλοιπας ἐλπίδα, sc. φίλοις Eur.)

ἐλλεῖψαί τι τῶν νομίμων Xen. — отступить в чем-л. от законоположений, нарушить законы;

τὰ ἐλλελειμένα и τὰ ἐλλειφθέντα Arst. — пропуски, пробелы;

(οἱ ἐλλελοιπότες εἰσφοράν Dem.)

(χρημάτων Thuc.)

(δι΄ ἀσθένειαν Arst.; διὰ γῆρας Plut.)

(ἐμπειρίᾳ τινός Plat.)

τὸ ἐλλεῖπον Thuc., Xen., Arst., τὰ ἐλλείποντα Dem. и τὰ τῶν ἱκανῶν ἐλλείποντα Xen. — недостаток, нехватка или отсутствие:

(μήτε ἥ ἔ. μήτε ἥ ὑπερβολή Plat., Plut.)

(τινος Polyb.)

(τῆς νομοθεσίας Polyb.)

(τῆς γνώμης Thuc.)

(τὰ ἐλλιπῆ ἐπιπλεῖν Arst. - v. l. ἐπιτελεῖν)

τῆς τῶν ἐπιτρόπων αἰρέσεως ἐ. Plat. — не назначивший опекунов

(τινος Plat. и ἔν τινι Polyb.)

(φωνή Sext.)

τὰ κρείσσω μηδὲ τἀνδεᾶ λέγειν Soph. — говорить о лучшем, а не о дурном;

(ὑπερβολή τε καὴ ἔ. Plat., Arst.; τῶν σιτίων πληρώσεις ἢ ἔνδειαι Arst.; δι΄ ἔνδειαν χρημάτων Dem.)

(μηδὲν αἰσχρὸν ποιῆσαι δι΄ ἔνδειαν Dem.)

(ἐπιθυμίαι καὴ ἔνδειαι τοῦ σώματος Plat.)

(κάλους ἐν τῇ σχεδίῃ Hom.; τὰς τῆς ψυχῆς περιόδους εἰς τὸ σῶμα Plat.; med.: κέραμον Arph.; πλίνθους εἰς ἄσφαλτον Diod.)

(τινα Arph., med. τινα δεσμῷ Theocr.; перен. ὁρκίοις Her., med. ὅρκοις τινά Eur.)

(τινα μοχλοῖσιν Arph.)

(τινα ἄτῃ Hom., Soph.)

(τινος Eur., Plat., med. Xen., Plat., Plut.)

(τινος Plat. и τινι Luc.; ποιέειν οὕτω, ὅκως ἐνδεήσει μηδέν Her.)

(μετὰ τέκνων καὴ γυναικός Plut.)

(γνῶναί τι Thuc.)

(χρυσοῦ Hom.)

(κείνων ἀνδρῶν Hom.)

(ὀρνίθων Thuc.)

(τῆς δυνάμεως Plut.)

(εἰς ἐρημίας ἀποχωρεῖν Arst.; ἀοίκητος ἐ. Plut.)

(Σκυθῶν Arph.)

(ἐ. καὴ ἀφιλία Arst.)

οἱ δι΄ ἐρημίαν ἄλλοις προσιόντες Thuc. — те, которые будучи оставлены (одними союзниками), обращаются к другим

(φίλων Xen.; ὅπλων Plut.)

ναοὺς δοῦναι ἐρημίᾳ Eur. — разорить храмы

(πεμπώβολα χερσίν, τόξον ἐν χειρί, στεροπέν μετὰ χερσίν Hom.; αἰχμήν Aesch.; διὰ χειρός τι и τινὰ ἐπ΄ ὤμων Soph.; μετὰ χεῖράς τι Thuc.)

ἐπὴ ξυροῦ ἀκμῆς ἔ. Her. — держаться на острие бритвы, т.е. «на волоске»

(οὐρανόν Hes.)

(Ἕκτορος μένος καὴ χεῖρας Hom.)

(τινὰ χειρός или ποδός Hom.; τινὰ μέσον Arph.)

(πέτρης Hom.; ὅπως κισσὸς δρυός Eur.; πείσματος Plat.; χλαμύδος Luc.)

(ἔργου Pind., Plut.; πολέμου Thuc., Plut.)

(δόξης τινὸς περί τινος, med. ἀληθείας Plat.; med. γνώμης τινός и λόγου τινός Thuc.)

(Κιλίκων τῶνδε ἔχονται Ἀρμένιοι οἵδε Her.)

(κυνέην κεφαλῇ, παρδαλέην ὤμοισιν, σὰκος ὤμῳ, εἷμα ἀμφ΄ ὤμοισι, ἵπποι ζυγὸν ἀμφὴς ἔχοντες Hom.; στολέν ἀμφὴ σῶμα Eur.; τὰ ὅπλα Arst.; συκῆ ἔχουσα φύλλα NT.)

(κραδίην καὴ θυμόν Hom.; τὰν βελέων ἀλκὰν χεροῖν Soph.; τέν γῆν Thuc.; ἐπιστήμην Xen., Plat.; τὰ ἐπιτήδεια Arst.; εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω NT.)

(κίονες γαῖάν τε καὴ οὐρανὸν ἀμφὴς ἔχουσιν Hom.; τὰ ἐπικείμενα βάρη Arst.)

(ὑψοῦ κάρη Hom.)

(ἥ γυνέ ἔχουσα Her.)

ἔ. τὸ κέρας ἄκρον Thuc. — находиться на крайнем фланге;

(οὐρανόν Hom.; Ὀλύμπια δώματα Hes.; χῶρον Aesch.; τὰ ὄρη Xen.)

(φρένες ἧπαρ ἔχουσι Hom.; ὅ χαλκὸς ἔχει τὸ εἶδος τοῦ ἀνδριάντος Arst.)

(Θήβας Eur.)

ἔ. πατρώϊα ἔργα Hom. — возделывать отцовские поля;

(ἀλόχους καὴ τέκνα Hom.)

ἐν θεοῖσιν ἔ. Hom. — зависеть от воли богов;

(σάρκας τε καὴ ὀστέα ἶνες ἔχουσιν Hom.)

(ἵππους, μῦθον σιγῇ Hom.; στόμα σιγᾷ Eur.)

(ἕξουσιν ἅπαντας Ἀχαιοί Hom.)

(κῦμα, ὀδύνας Hom.)

οὐδέ οἱ ἔγχος ἔχε ἀτρέμας Hom. — копье (в руках) его не оставалось спокойным;

(μάχης Hom., Plut.; τιμωρίης Her.)

(ἄλγεα Hom.; φθόνον Aesch.; θαῦμα Soph.; αἰσχύνην Eur.)

(πικρὰς ὠδῖνας Hom.; ἀγανάκτησιν Thuc.; ἱδρῶτα οὐκ ὀλίγον Luc.; ἔλεον Plut.)

(ἵππους πεδίονδε Hom.; ἅρμα, δίφρον Hes.; τὰς νέας παρὰ τέν ἤπειρον Her.)

(Πύλονδε Hom.; εἰς τέν Ἀργολίδα χώρην Her.)

(ἔρευνάν τινος Soph.)

(τέν κεφαλέν πρὸς τῇ κεφαλῇ τινος Xen.)

(ταῦτα σ΄ ἔχω μόνον προσειπεῖν Soph.)

(οὐκ ἔχων ὅ τι χρέ λέγειν Xen.; τέχνην τινά Hes., Eur., Her., Plat.)

(γνώμην δίκαιαν, στέφανον εὐκλείας Soph.)

(τινί Arst., Dem., πρός τι Plat. и πρός τινα Plut.)

Ὀρφέα ἄνακτα ἔ. Eur. — считать Орфея (своим) учителем;

εὖ ἔ. Hom. и χαλῶς ἔ. Soph., Plat.; — быть в порядке, прекрасно обстоять, процветать;

ἔχε δή μοι τόδε εἰπέ Plat. — так скажи же мне;

ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληΐσας ἔχεις Her. — ты запретил мне доступ к обеим (войне и охоте);

(φορβῆς Anth.)

(κακοεργίης εὐεργεσίη μέγ΄ ἀμείνων Hom.)

(τῶν πωλούντων Plat.)

(τῆς πόλεως Plat.)

(τοῦ ἵππου Xen.)