-
1 ώδία
ἀϊδίᾱ, ἀίδιοςeverlasting: fem nom /voc /acc dualἀϊδίᾱ, ἀίδιοςeverlasting: fem nom /voc sg (attic doric aeolic) -
2 ᾠδία
ἀϊδίᾱ, ἀίδιοςeverlasting: fem nom /voc /acc dualἀϊδίᾱ, ἀίδιοςeverlasting: fem nom /voc sg (attic doric aeolic) -
3 παρ-ῳδία
παρ-ῳδία, ἡ, Nebengesang, bes. Parodie, vgl. παρῳδέω; Arist. poet. 2; παρῳδιῶν ποιηταί, Ath. XV, 698 b; Folgde.
-
4 πιν-ωδία
-
5 παλιν-ῳδία
παλιν-ῳδία, ἡ, das Widerrufen eines Gesanges, der Widerruf, Plat. Phaedr. 257 a; Plut. Alex. 53, wo es ein Tadeln des früher Gelobten ist; παλινῳδία τῶν λόγων πρὸς τὸ ἐναντίον, Luc. Pisc. 35; eine Palinodie des Stesichorus, zum Lobe der früher von ihm getadelten Helena erwähnt Isocr. 10, 64.
-
6 συν-ῳδία
συν-ῳδία, ἡ, das Zusammensingen, Einstimmen in den Gesang; dah. die Beistimmung, ἔοικά γε τυχεῖν τῆς σῆς συνῳδίας, Plat. Legg. VIII, 837 e.
-
7 σῑμ-ῳδία
-
8 τρυγ-ῳδία
-
9 τραγ-ῳδία
τραγ-ῳδία, ἡ, Tragödie, Trauerspiel, eigtl. Bocksgesang, entweder weil die älresten Tragödien bei einem Bocksopfer aufgeführt wurden, oder weil ein Bock der Lohn des Sieges war, oder nach Andern gar, weil die Darsteller sich mit Bocksfellen bekleideten; Ar, Plat. Rep. III, 394 c u. A. – Das Tragödienspielen, Luc. conscr. hist. 1. – Uebh. jedes ernste, erhabene Gedicht, wie die homerischen Gesänge, Ggstz der Comödie, Plat. Theaet. 153 e. – Uebertr., eine tragische, bes. pomphafte Erzählung, Darstellung, Pol. 6, 56, 11; gew. mit tadelnder Nebenbedeutung, Luc. Alex. 12; auch von den pomphaften Reden u. Grundsäven der Philosophen, Plut.
-
10 τερατ-ωδία
τερατ-ωδία, ἡ, das Wunderadnliche, Wunderbare, Sp.
-
11 φρῑκ-ωδία
φρῑκ-ωδία, ἡ, Rauhheit, Unebenheit. – Uebtr., Schauerlichkeit, Phot. bibl.
-
12 χρησμ-ῳδία
χρησμ-ῳδία, ἡ, das Antworten, die Antwort des befragten Orakels, bes. in Versen; Aesch. Prom. 777; Plat. Prot. 316 d.
-
13 χορ-ῳδία
-
14 ψαλτ-ῳδία
ψαλτ-ῳδία, ἡ, = ψαλμῳδία (?).
-
15 ψαλμ-ῳδία
ψαλμ-ῳδία, ἡ, das Singen von Psalmen, Lobliedern, Sp.
-
16 κτην-ωδία
κτην-ωδία, ἡ, das Viehische, die Viehmäßigkeit, bes. viehische Dummheit, Brutalität, Sp.
-
17 ζω-ωδία
-
18 κωμ-ῳδία
κωμ-ῳδία, ἡ, komischer Gesang, Comödie; entweder von κῶμος u. ᾠδή, eigtl. Gesang beim frohen Gelage, Freudengesang, Lustspiel, denn das ursprüngliche Element der Comödie war lyrisch, vgl. Böckh's Staatshaush. II p. 363 Müller's Dorier II p. 351; oder, minder wahrscheinlich, von κώμη, Dorfgesang, weil sie ursprünglich bei der Weinlese in den Dörfern aufgeführt wurde, vgl. Arist. poet. 3, 5. 6, der diese Ableitung keineswegs billigt, sondern sie als eine von den Doriern besonders gegebene bezeichnet, da die Benennung des Dorfes κώμη ursprünglich dorisch sei, dem attischen δῆμος entsprechend; oder, ganz wunderlich, nach den prolegom. Schol. Ar. von κῶμα, gleichsam Schlafgesang, der von den armen Landleuten vor den Häusern der reichen Städter angestimmt wurde, wenn diese in tiefem Schlafe lagen, um sie zu verhöhnen. – Man unterscheidet übrigens die alte Comödie, ἀρχαία oder παλαιά, die mittlere, μέση, u. die neue, καινή oder νέα, s. Mein. hist. comic. – Κωμῳδίαν διδάσκειν, ποιεῖν u. ä., s. die Verba. – Uebh. Verspottung, Verhöhnung, ὅσα περὶ γέλωτά ἐστι παίγνια, ἃ δὴ κωμῳδίαν πάντες λέγομεν Plat. Legg. VII, 816 e. Daher VLL. ὕβρεις, διασυρμοί erkl. Vgl. noch Ath. X, 445 b.
-
19 καπν-ωδία
καπν-ωδία, ἡ, Ruß, Sp.
-
20 κιθαρ-ῳδία
κιθαρ-ῳδία, ἡ, dasselbe, neben κιϑάρισις Plat. Ion 533 b, öfter, wie Folgde.
См. также в других словарях:
ᾠδία — ἀϊδίᾱ , ἀίδιος everlasting fem nom/voc/acc dual ἀϊδίᾱ , ἀίδιος everlasting fem nom/voc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τετραωδία — η, Ν ωδική σύνθεση η οποία εκτελείται από τέσσερεις διαφορετικές φωνές, αλλ. τετραφωνία, κν. κουαρτέτο. [ΕΤΥΜΟΛ. < τετρ(α) * + ωδία (< ωδός < ωδή), πρβλ. μον ωδία. Η λ. μαρτυρείται από το 1889 στο Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν] … Dictionary of Greek
τριωδία — η, Ν μουσ. μουσική σύνθεση για τρεις φωνές ή για τρία όργανα, κν. τρίο. [ΕΤΥΜΟΛ. < τρι * + ωδία (< ωδός < ωδή), πρβλ. τετρα ωδία. Η λ. μαρτυρείται από το 1889 στην εφημερίδα Εφημερίς] … Dictionary of Greek
φωνωδία — η, Ν μουσ. η τέχνη ή η ενέργεια τού να τραγουδάει κανείς χωρίς να προφέρει τις λέξεις, να τραγουδάει χωρίς λόγια. [ΕΤΥΜΟΛ. < φωνή + ωδία (< ωδός < ἀοιδός / ᾠδός), πρβλ. ψαλμ ωδία. Η λ. αποτελεί απόδοση τού γαλλ. vocalisation και… … Dictionary of Greek
Tragedia griega — Máscara de Dioniso conservada en el Louvre La tragedia griega es un género teatral originario de la … Wikipedia Español
Гимнодия — (греч. ἡ ὑμν ῳδία «[торжественное] песнопение», «пение гимна», греч. ὑμν ῳδέω «распеваю гимны», также «пророчествовую», «прорицаю», от греч. ὁ ὕμνος «[торжественная] песнь», «гимн» и греч … Википедия
BROMOS — apud Plin l. 18. c. 10. Far sine arista ost. Item siligo adiciuntur hs genera, bromos, siligo exceptutla et tragos, externa omnia ab Orrente invecta, oryzae similia: avena est frugifera (qualis nostra est) ex Graeco Βρόμος, ut videre est apud Dio … Hofmann J. Lexicon universale
άδω — (Α ᾄδω, ιωνικός και ποιητικός τύπος ἀείδω) τραγουδώ, ψάλλω, υμνώ μσν. 1. λέω 2. (για τον άνεμο) ηχώ, σφυρίζω αρχ. 1. (για ζώα) βγάζω τον χαρακτηριστικό ήχο ή κραυγή 2. (για ήχους) ηχώ, κτυπώ 3. συναγωνίζομαι με κάποιον στο τραγούδι 4. τραγουδώ σε … Dictionary of Greek
μύρο — Ημιορεινός οικισμός (υψόμ. 240 μ., 32 κάτ.) στην πρώην επαρχία Τριφυλίας του νομού Μεσσηνίας. Βρίσκεται βορειοανατολικά και κοντά στην Κυπαρισσία. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Κυπαρισσίας, * * * το (ΑΜ μύρον) κομμεορητίνη με ευχάριστο άρωμα η… … Dictionary of Greek
νυκτωδία — η 1. νυχτερινό τραγούδι 2. μουσ. είδος μουσικής σύνθεσης με βραδύ ρυθμό, γλυκιά και μελαγχολική, αλλ. νοτούρνο. [ΕΤΥΜΟΛ. < νύκτα + ωδία (< ωδός < ᾠδή). Η λ. μαρτυρείται από το 1888 στην εφημερίδα Ακρόπολις] … Dictionary of Greek