-
1 τόνος
τόνος, ὁ, 1) das, womit Etwas gespannt, straff angezogen, oder was selbst angespannt werden kann, Strick, Seil, Tau, Her. 7, 36, wie Aesch. frg. 175; Bettgurt, Ar. Equ. 530; τόνοι τῶν κλινέων, Her. 9, 118; οὓς τόνους τε καὶ ὑποζώματα προςαγορεύομεν, Plat. Legg. XII, 945 c; Thiersehne, Flechse, Hippocr. Auch die einzelnen Fäden, aus welchen die Stricke gedreht sind, ἐκ τριῶν τόνων, dreidrähtig, Xen. Cyn. 10, 2. – 2) das Spannen, Anspannen, Anstrengen, ὅπλων, Her. 7, 36, die Anspannung, Anstrengung, bes. der Stimme, τῆς φωνῆς, Dem. 18, 280; πνεύματος, Parm. 1 (IX, 342); dah. – a) der Ton, sowohl von der menschlichen Stimme, als von Instrumenten. – b) der Ton od. die Betonung eines Wortes, der Accent, Gramm. – c) τόνος ἑξάμετρος, das hexametrische Versmaaß, Her. 1, 47. 62. 5, 60; τρίμετρος, der Trimeter, 1, 174. – Uebh. Nachdruck, Kraft, Plut. Demetr. 21; όργῆς, Brut. 34; aber τόνον ἔχειν ἕνα ist = unum tenorem tenere, Dem. 13.
-
2 τόνος
τόνος, ὁ, (1) das, womit etwas gespannt, straff angezogen, oder was selbst angespannt werden kann, Strick, Seil, Tau; Bettgurt; Tiersehne, Flechse. Auch die einzelnen Fäden, aus welchen die Stricke gedreht sind, ἐκ τριῶν τόνων, dreidrähtig; (2) das Spannen, Anspannen, Anstrengen; ὅπλων, die Anspannung, Anstrengung, bes. der Stimme; dah. (a) der Ton, sowohl von der menschlichen Stimme, als von Instrumenten; (b) der Ton od. die Betonung eines Wortes, der Accent, Gramm.; (c) τόνος ἑξάμετρος, das hexametrische Versmaß; τρίμετρος, der Trimeter. Übh. Nachdruck, Kraft; aber τόνον ἔχειν ἕνα, = unum tenorem tenere -
3 τονος
ὅ2) койка Arph.3) натяжениеὁ τ. τῶν ὅπλων Her. — натяжение снастей
4) напряжение(φωνῆς Dem.)
5) муз. высота, регистр, тон Xen.6) муз. тонация, лад Plut.7) грам. тоническое ударение8) стих. размер(ἑξάμετρος τ. Her.)
9) сила, мощь или энергия(ἰσχὺς καὴ τ. Luc.)
ἥ τραχύτης τῆς ὀργῆς καὴ ὅ τ. Plut. — резкость и сила гнева10) направление Pind. -
4 τόνος
τόνος напряжение, тон (лат. tonus; тонус; ср. тоник; тоника) -
5 τόνος
τόνοςthat by which a thing is stretched: masc nom sg -
6 τόνος
-
7 τόνος
τόνος, ου, ὁ (τείνω ‘stretch’; Aeschyl., Hdt. et al.; Philo; Jos., Bell. 6, 162) prim. ‘stretching, tension’, in our lit. only fig. force, lasting quality (Plut., Brut. 999 [34, 3] τῆς ὀργῆς) ὁ φόβος αὐτοῦ (the devil) τόνον οὐκ ἔχει= fear of the devil puts one under no strain Hm 12, 4, 7.—DELG s.v. τανυ-E. -
8 τόνος
A that by which a thing is stretched, or that which can itself be stretched, cord, brace, band, οἱ τ. τῶν κλινέων the cords of beds or chairs, Hdt.9.118, cf. Ar.Eq. 532 (anap.), Philippid.12, Michel 832.48 (Samos, iv B.C.); sg., bedcords, Ar.Lys. 923;ὠμολίνου μακροὶ τόνοι A.Fr. 206
; ἐκ τριῶν τ. of three plies or strands, of ropes, X.Cyn.10.2.2 in animals, τόνοι are sinews or tendons, Hp.Art.11 ( = nerves acc. to Gal.18(1).380):—of pneumogastric nerves, Ruf.Onom. 158.3 in machines, twisted skeins of gut in torsion-engines, Ph.Bel.65.34, al., Hero Bel.83.4, Plu.Marc. 15.c in dockyard equipment,ὑποζωμάτων τέτταρας τόνους ἐγ νεωρίων IG22.1673.12
; τ. αἰχμάλωτοι ib.1610.23; τ. αἰχμάλωτος ἀδόκιμος ib.1613.282.II stretching, tightening, straining, strain, tension,ὁ τ. τῶν ὅπλων Hdt. 7.36
; power of contracting muscles, Sor.1.112;τ. καὶ ῥώμη Id.2.48
; τὸν τῆς ὁλκῆς τ. ὑπεκλῦσαι diminish the strength of the pull, ib. 61.2 of sounds, raising of the voice, Aeschin.3.209,210, D.18.280, Phld.Lib.p.19 O., etc.: hence,a pitch of the voice, Pl.R. 617b, Arist.Phgn. 807a17, etc.; including volume,τόνοι φωνῆς· ὀξύ, βαρύ, μικρόν, μέγα X.Cyn.6.20
; κλαυθμυρίσαι μετὰ τόνου τοῦ προσήκοντος, of a new-born baby, Sor.1.79;τῷ αὐτῷ τ. εἰπεῖν Arist.Rh. 1413b31
;ἐν τ. ἀνιεμένοις καὶ βαρέσι Id.Aud. 804a26
; τὴν φωνὴν καὶ τὸν τ. ἐξάραντα Hieronym. ap. D.H.Isoc.13 (cf. Phld.Rh.1.198 S.);σῴζειν τὸν τ. Longin.9.13
: pl., Phld.Rh.1.196S.; of a musical instrument, Plu.2.827b, etc.; diatonic scale, APl.4.220 (Antip.): metaph. of colour, 'values', Plin.HN35.29.b pitch or accent of a word or syllable, Arist.Rh. 1403b29, D.T.629.27, A.D.Pron.8.8, al., Gal.16.495 (the meaning of the Adv. τόνῳ mentioned by A.D. Adv.167.2 is not given by him ( = λίαν, Hsch.); τόνῳ, = μετὰ προθυμίας ἰσχυρᾶς, was read by Gal. (16.585) in Hp.Prorrh.1.36 ( ξὺν τόνῳ or ξὺν πόνῳ codd.Hp.)).d in Musical writers, key, Aristox.Harm.2p.37M., Plu.2.1134a, 1135a, etc.3 mental or physical exertion, τ. ἀμφ' ἀρετῆς, i.e. in praising it, Xenoph.1.20; bodily energy,ἰσχὺς καὶ τ. Luc.Anach.25
, cf. 27; συστρέψαι τὸν τ. (by massage) Gal.6.91: generally, force, intensity, Plu.Demetr.21, 2.563f, etc.;τ. ὀργῆς Id.Brut.34
;τ. πνεύματος Luc.Dem.Enc.7
; ὁ τ. τῆς φαρμακείης its efficiency, Hp.Ep.16; τ. δυνάμεων, title of a work by Heras, Gal.13.416;τ. σοφιστικός Eun.VSp.497B.
4 in Stoic Philos., 'tension', force, in Nature and Man,πληγὴ πυρὸς ὁ τόνος ἐστί, κἂν ἱκανὸς ἐν τῇ ψυχῇ γένηται πρὸς τὸ ἐπιτελεῖν τὰ ἐπιβάλλοντα, ἰσχὺς καλεῖται καὶ κράτος Cleanth.Stoic.1.128
;ὁ ζωτικὸς τ. Stoic.2.235
, Gal.6.321;αἰσθητικὸς τ. Stoic.2.215
; συνεκτικὸς τ. the tension which holds the universe together, ib.134.III metaph., tenor of one's way, course,εὐθὺν τ. τρέχειν Pi.O.10(11).64
;ἕνα τόνον ἔχειν Plu.Dem.13
. -
9 τόνος
ο1) ударение; 2) тон (в разн. знач);μιλώ.με τόνο — говорить повышенным тоном;
μιλώ με επιτακτικό τόνο — говорить повелительным тоном;
δίνω τον τόνο — задавать тон (чему-л.);
δίνω τόνο στη συζήτηση — оживить беседу;
3) муз. лад, тональность;μείζων (ελάσσων) τόν — мажорный (минорный) лад;
4) мед. тонус -
10 τόνος
-ου + ὁ N 2 0-0-0-0-1=1 4 Mc 7,13 -
11 τόνος
[тонос] ουσ α (γραμ) ударение, (μεταφ) подчеркивать. -
12 τόνος
el to -
13 τόνος
ton -
14 τόνος
1) dźwięk (m) rzecz.2) odcień (m) rzecz. -
15 τόνος
1) tón2) zvuk -
16 τόνος
1) accent2) stress3) ton4) toneΕλληνικά-Αγγλικά νέο λεξικό (Greek-English new dictionary) > τόνος
-
17 παλίν-τονος
παλίν-τονος, zurückgespannt; bei Hom. immer τόξα; nach Wex in Zeitschrift für Alterthumsw. 1839 Dec. der Bogen mit nochmaliger Spannung, der scythische an beiden Enden noch einmal gekrümmte Bogen, wie ihn die Baschkiren haben, mit welchem Agathon bei Ath. X, 454 e das große Σ vergleicht; s. auch Eust. 375, 8, der Her. 7, 69 anführt, wo die Araber solche Bogen haben; er sagt 712, 10 εἰς πλέον ὀπίσω τῇ ἀνέσει ῥαιβούμενον καὶ οἷον καμαρούμενον; Hesych. ἐπὶ ϑάτερα μέρη κλινόμενον; – Il. 8, 266. 15, 443, παλίντονα τόξα τιταίνων, erkl. die Alten εἰς τοὐπίσω τεινόμενος, ἑλκόμενος, an den andern Stellen, 10, 459 Od. 21, 11. 59, ist aber von dem nicht gespannten Bogen die Rede, wo man es zurück- oder abgespannt erklärt; richtiger also in beiden Fällen von der Gestalt des Bogens (), nicht allgemein, biegsam oder elastisch. Solchen Bogen hat Herakles, Soph. Trach. 509; Ap. Rh. 1, 993; von dem Bogen der Scythen heißt es Aesch. Ch. 159 παλίντονα βέλη 'πιπάλλων. Bei Hero Belop. sind παλίντονα Kriegsmaschinen, Steine bombenmäßig, im Bogen zu schleudern, den röm. Ballisten entsprechend, im Ggstz der große Pfeile in gerader Richtung schleudernden Katapulten, εὐϑύτονα. – Aber Heraclit. bei Plut. de Is. et Osir. 45, παλίντονος γὰρ ἁρμονίη κόσμου ὥςπερ λύρης καὶ τόξου, geht auf die Anspannung und Abspannung, vgl. Schleiermacher in Mus. antiqu. 1 p. 413 ff. – Zurückgespannt, angespannt, ἡνίας εὔϑυνε παλιντόνους Ar. Av. 1735.
-
18 ἔν-τονος
ἔν-τονος, angespannt, gew. heftig, hitzig; σπλάγχνον Eur. Hipp. 117, v. l. εὔτονος, heftiges Gemüth; καὶ δριμεῖς Plat. Theaet. 173 a; Ar. nennt die acharnische Muse so, Ach. 640; γνώμη, eine Meinung, die heftig vertheidigt wird, Her. 4, 11; καὶ σφοδρός Plut. Tib. Graech. 2; ὁ ἐντονώτατος αὐτοῖς ἐχϑρός Popl. 1; εἰρεσία, angestrengt, Apolld. 1, 9, 22) ἐντονωτέροις (Bekk. εὐτ.) καὶ μείζοσι λιϑοβόλοις Pol. 8, 7, 2. – Bei Plat. Legg. XII, 945 c steht in den mss. das subst. ἔντονος für die vulg. τόνος. – Adv. ἐντόνως, angespannt, eifrig; Thuc. 5, 70; ζητεῖν Plat. Rep. VII, 528 c; λέγειν u. ä., Xen. Hell. 2, 4, 23 An. 7, 5, 7 u. Sp., wie Plut. oft.
-
19 πρό-τονος
πρό-τονος, ὁ, ein Schiffstau, das von der Spitze des Mastes nach den beiden Spitzen des Schiffes gespannt war, und den Mastbaum aufzurichten, niederzulassen und festzuhalten diente; ἱστὸν προτόνοισιν ὑφέντες, Il. 1, 434; κατὰ δὲ προτόνοισιν ἔδησαν, sc. ἱστόν, Od. 2, 425. 15, 290; ἱστοῠ δὲ προτόνους ἔῤῥηξ' ἀνέμοιο ϑύελλα ἀμφοτέρους· ἱστὸς δ' ὀπίσω πέσεν, 12, 409 ff.; σωτῆρα ναὸς πρότονον, Aesch. Ag. 871; κατὰ πρώραν, Eur. I. T. 1134; Hec. 114; u. sp. D., wie Ap. Rh. 1, 564; πολιὸς πρότονος ἐκλέλυται, Meleag. 77 (v, 204); Luc. Iov. trag. 47.
-
20 προ-παρ-οξύ-τονος
προ-παρ-οξύ-τονος, auf der antepenultima mit dem Acutus bezeichnet, Gramm. u. Schol., bes. im adv.
См. также в других словарях:
Τόνος — (tonos) (греч.) напряжение. Интенсивность космич. духа (пневмы), имеющая различные степени. Понятие стоич. физики. Философский энциклопедический словарь. М.: Советская энциклопедия. Гл. редакция: Л. Ф. Ильичёв, П. Н. Федосеев, С. М.… … Философская энциклопедия
τόνος — that by which a thing is stretched masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τόνος — I Είναι το γλωσσικό φαινόμενο της ανύψωσης της φωνής στο φωνήεν μιας ορισμένης συλλαβής μέσα σε κάθε λέξη. Η συλλαβή αυτή λέγεται τονιζόμενη, οι υπόλοιπες λέγονται άτονες. Στην ελληνική γλώσσα μπορεί να τονιστεί δυνατότερα μία από τις τρεις… … Dictionary of Greek
τόνος — I (λ. γαλλ.) 1. μονάδα για μέτρηση βάρους ισοδύναμη με 1.000 κιλά. 2. μέτρο χωρητικότητας των πλοίων, κόρος: Δεξαμενόπλοιο 50.000 τόνων. 3. μεγαλόσωμο ψάρι με σώμα μακρουλό. II 1. ύψωση ήχου ή φωνής: Βαρύς τόνος της φωνής. 2. απόχρωση της φωνής:… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
αγγειακός τόνος — Οι λείες μυϊκές ίνες του τοιχώματος των αιμοφόρων αγγείων βρίσκονται συνεχώς σε κατάσταση συστολής, που άλλοτε είναι μεγαλύτερη και άλλοτε μικρότερη. Η συνεχής αυτή συστολή λέγεται α.τ., και οφείλεται σε δύο παράγοντες: 1. Στην επίδραση νευρικών… … Dictionary of Greek
μυϊκός τόνος — Κατάσταση ελαφράς σύσπασης των μυών, που υπάρχει ακόμα και όταν ο μυς βρίσκεται σε ανάπαυση, και καταργείται με την τομή ή την αναισθησία των νευρικών συνάψεων (μυϊκή χαλάρωση) και με την ενεργή σύσπαση. Αποτελεί βασική ιδιότητα των μυϊκών ινών,… … Dictionary of Greek
τόνω — τόνος that by which a thing is stretched masc nom/voc/acc dual τόνος that by which a thing is stretched masc gen sg (doric aeolic) τονόω brace up pres imperat act 2nd sg (doric aeolic) τονόω brace up imperf ind act 3rd sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τόνε — τόνος that by which a thing is stretched masc voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τόνοι — τόνος that by which a thing is stretched masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τόνοιν — τόνος that by which a thing is stretched masc gen/dat dual … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τόνοις — τόνος that by which a thing is stretched masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)