-
41 ἐπι-τηρέω
ἐπι-τηρέω, abpassen, ablauern, abwarten; νύκτα H. h. Cer. 245; Βορέαν Ar. Ach. 922; τὴν ϑεράπαιναν Lys. 1, 8. 16; ἐπιτηρῶν ὁπότε ἔμελλον ὁμολογήσειν Xen. Hell. 2, 2, 16; Sp. καιρόν u. ä., Plut.; – daran, dabei beobachten, auf Etwas Acht haben, darauf merken, ἐπιτήρει τὸ βλάβος Ar. Ran. 1151; Eccl. 633; ἐπετήρουν τοὺς Ἀϑηναίους, οἷ κατασχήσουσιν Thuc. 4, 42; ἀπιόντας 5, 37; ἐπιτηρήσας ἄλλοσε τὸν νοῦν ἔχοντα Plat. Theag. 129 c; πρότερον μὲν γὰρ ὅ τι παρ' ὑμῖν ἐψήφισται, τοῠτο ἐπετήρουν οἱ ἄλλοι πάντες Ἕλληνες, Dem. – Med., τὸν ἔκπλουν, Heliod. 5, 20.
-
42 ἐπι-κρατέω
ἐπι-κρατέω, obwalten, herrschen; νήεσσιν Il. 10, 214; νήσοισιν Od. 1, 245, auf den Inseln; absol., εὖτ' ἂν μηκέτ' ἐπικρατέωσιν ἄνακτες, wenn die Herren keine Macht mehr haben, Od. 17, 320, vgl. 14, 60; im Vortheil sein, siegreich sein, Il. 14, 98; so auch χρησμὸς ὑμῖν ἐστιν ἐπικρατέειν Ar. Lys. 767; Her. 7, 104; Xen. Hell. 6, 4, 13; κατὰ ϑάλατταν 7, 1, 6; Lys. 19, 52 u. A. Gew. τινός, Herr über Etwas werden, bezwingen, ἐρώτων Pind. N. 8, 5; ϑαλάσσης, νήσου, Περσῶν, herrschen über, Her. 1, 17. 3, 52. 4, 119; τοῦ πυρός 1, 86; πρηγμάτων, sich bemächtigen, 4, 164; μάχῃ, siegen, 5, 116; τινός, über Einen, 7, 155 u. öfter; γήρως Plat. Legg. VI, 752 a; ἕως ὑμῶν ἐπικρατήσω τοῦ κοάξ, bis ich Herr darüber werde, Ar. Ran. 267; τῆς καϑ' ἡμέραν ἀναγκαίου τροφῆς, erringen, Thuc. 1, 2; oft bei den Geschichtsschreibern. Auch mit folgendem inf., ἐπεκράτουν μὴ δέχεσϑαι τοὺς Ἀϑηναίους, sie setzten es durch, die Athener nicht anzunehmen, Thuc. 6, 74; vgl. 5, 46; πολὺ τῷ ναυτικῷ, mit der Flotte weit überlegen sein, 2, 93. – Selten c. acc., τὰς τῆς φύσεως ἁμαρτίας Isocr. 1, 52. – Ueberhand nehmen, sich behaupten, wie τὸν ἐπικρατοῦντα λόγον D. Sic. 5, 62; ἐπεκράτησε τὸ τῶν Ἀχαιῶν ὄνομα κατὰ πάντων τῶν Πελοποννησίων Pol. 2, 38, 1; ἐς τοσοῦτον ἐπικρατεῖ τὸ ψεῦδος Luc.
-
43 ἐμ-μελετάω
ἐμ-μελετάω, in, an Etwas üben; ἐμαυτόν σοι ἐμμελετᾶν παρέχειν Plat. Phaedr. 228 e; τοὺς Ἀϑηναίους τοῖς ἀγῶσι Plut. Cim. 18; ἡμῖν ἐμμελετητέον ἐστὶ τοῖς φαύλοις, wir müssen uns daran gewöhnen, vit. pud. 7.
-
44 ὑπερ-πνέω
ὑπερ-πνέω (s. πνέω), eigtl. über Einen hinausschnauben, sich übermüthig über ihn erheben, τοὺς Ἀϑηναίους, Philostr.
-
45 ὑπ-είκω
ὑπ-είκω, fut. auch ὑπείξομαι, Il. 1, 294 Od. 12, 117, ὑποείξομαι Il. 23, 602, wie gew. bei Hom. ὑποείκω, – weichen, weggehen; νεῶν, von den Schiffen, Il. 16, 305; λόγου ὑπείκειν, von seinen Worten oder Grundsätzen abweichen, Her. 7, 160; ϑυμουμένοις ὑπείκειν δεῖ Plat. Legg. IV, 717 d; τινὶ ἕδρης, vor Einem aufstehen und weggehen, ihm Platz machen, Od. 16, 42; dah. ihm den ersten Platz zugestehen, τινὶ λόγων, Einem das erste Wort gönnen, ihn zuerst reden lassen, Xen. Mem. 2, 3, 16; ὁδῶν καὶ ϑάκων καὶ λόγων ὑπείκειν Cyr. 8, 7, 10; – c. accus., Einem entweichen, entgehen, χεῖρας ἐμὰς ὑπόειξε Il. 15, 227, er entwich meinen Händen, wo Eustath. aber χεῖρας νεμεσσηϑείς verbindet. – Uebertr., nachgeben, sich fügen, τινί τι, Einem in einer Sache; ἀλλ' ἤτοι μὲν ταῦϑ' ὑποείξομεν ἀλλήλοισιν, σοὶ μὲν ἐγώ, σὺ δ' ἐμοί, Il. 4, 62; εἰ δὴ σοὶ πᾶν ἔργον ὑποείξομαι Il. 1, 294; οὐδὲ ϑεοῖσιν ὑποείξεαι ἀϑανάτοισιν Od. 12, 101; Aesch. Ag. 1335; καὶ νῷν ὕπεικε τὸν κασίγνητον μολεῖν, gieb uns nach, daß er komme, gestatte es uns zu Gefallen, Soph. O. C. 1186; u. öfter absolut, wie Ai. 364; ὡς οὐχ ὑπείξων, οὐδὲ πιστεύσων λέγεις O. R. 625; γήρᾳ μηδὲν ὑπείκων Eur. I. A. 139; οὐκ εἴα ὑπείκειν, ἀλλ' ἐς τὸν πόλεμον ὥρμα τοὺς Ἀϑηναίους Thuc. 1, 127; Plat. oft; λόγοις τινὸς ὑπείκειν, Jemandes Gründen nachgeben; – τινί τινος, zu Jemandes Gunsten wovon ablassen, Einem Etwas einräumen oder überlassen. – Sp. auch c. infin., ablassen, aufhören, πολεμίζειν, δαμῆναι, Ap. Rh.
-
46 αθυμεω
падать духом, приходить в отчаяние, унывать, терятьсяἀ. τινι Soph., Xen., Dem., τι Thuc., ἐπί τινι Isocr., Isae., πρός τι Thuc., Plut. и εἴς τι Plat. — приходить в уныние от чего-л., испугаться чего-л.;
μέ ἀ. ἐπιχειρήσειν πρὸς τοὺς Ἀθηναίους Thuc. — не бояться напасть на афинян -
47 απανιστημι
1) снимать (с осады), уводить(στρατιήν Her.)
αἱ ἐσβολαι οὐκ ἀπανίστασαν τοὺς Ἀθηναίους Thuc. — набеги не заставили афинян снять осаду2) тж. med. сниматься, уходить(ἀπὸ πόλιος Her.; ἐκ τῆς Μακεδονίας Thuc.)
3) снимать осаду Her.4) выселяться Thuc. -
48 δειδω
(fut. δείσομαι; aor. ἔδεισα - эп. ἔδδεισα и δεῖσα; преимущ. pf.-praes. δέδοικα и δέδια, ppf.- impf. ἐδεδοίκειν и ἐδεδίειν)1) бояться, страшиться, пугаться, опасаться(τινά и τι Thuc., Arph., Dem., Arst., Plut., περί τινι Hom., ἀμφί τινι Aesch., περί τινος Xen., Eur. и ὑπέρ τινος Thuc.)
ταῦτα τοὺς Ἀθηναίους ἡγούμενοι, ἅπερ ἔδεισαν, φοβεῖσθαι Thuc. — полагая, что афиняне испытывают страх перед тем, чего они (и в самом деле) боялись;δείσαντες ἐκ τῶν ὕπνων Polyb. — в испуге проснувшись;θανεῖν σε δείσας Eur. — боясь твоей смерти;δέδοιχ΄ ὅπως μέ ἀναρρήξῃ κακά Soph. — боюсь, как бы не стряслись беды;δέδοικα μέ οὐκ ἔχω ἐγὼ τοσαύτην σοφίαν, ὥστε … Xen. — боюсь, что у меня не хватит умения, чтобы …;δεδιως μέ κακόνους δόξειεν Thuc. — боясь показаться недоброжелателем2) благоговейно чтить, почитать(θεούς, σημάντορας Hom.; γονέας Plat.)
-
49 διακειμαι
1) находиться в (каком-л.) положении или состоянии(σῶμα μοχθηρῶς διακείμενον Plat.; εὖ ἢ κακῶς Arst.; κακῶς ὑπὸ τραυμάτων διακείμενος Plut.)
ὁρᾶτε ὡς διακεῖμαι ὑπὸ τῆς νόσου Thuc. — вы видите, в каком я состоянии из-за болезни;οὔπω διακέοιντο οἱ Λακεδαιμόνιοι ὥσπερ τοὺς Ἀθηναίους διέθεσαν Xen. — (они думали, что) лакедемоняне еще не находятся в таком положении, в какое они (сами некогда) поставили афинян;ἄμεινον ὑμῖν διακείσεται Xen. — (так) для вас будет лучше2) быть расположенным или настроенным(εὖ τινι Isae.; χαλεπῶς πρός τινα Plat.; εὐθαρσῶς πρὸς τὸν κίνδυνον Plut.)
ἐπιφθόνως δ. τινι Thuc. — внушать кому-л. чувство зависти;ὑπόπτως δ. τινι Thuc. — возбуждать в ком-л. подозрение;φιλικῶς δ. πρός τινα Arst. — дружелюбно относиться к кому-л.3) быть установленным(ὥς οἱ διέκειτο Hes.)
ἐπὴ διακειμένοισι Her. — на (заранее) определенных условиях -
50 εξορμαω
1) двигать, отправлять(ἐπόχους πολλοῖς ἅρμασιν Aesch.)
ῥεῦμα στρατοῦ ἐ. Eur. — двигать стремительное войско, т.е. стремительно двигаться с войском;πάλιν ἐ. Eur. — повернуть (направить) обратно;ἐ. τέν ναῦν Thuc. — приводить в движение корабль;ἐ. τὸν πόδα Arph. — отправиться, тронуться;pass. — устремляться:γλυφίδες τόξων ἐξορμώμεναι Eur. — стрелы, слетающие с луков;ἐ. πρὸς ἔργον Eur. — приняться за дело2) побуждать, поощрять(τινα ἐπὴ τέν ἀρετήν Xen.)
3) возбуждать, подстрекать(εἰς Εὔβοιαν τοὺς Ἀθηναίους Plut.)
4) устремляться, отправлятьсяμέ σε λάθῃσιν κεῖσ΄ ἐξορμήσασα (sc. νηῦς) Hom. — чтобы не ускользнул от тебя сюда устремившийся корабль;
δεῦρο ἐξωρμῶμεν πεζῇ Xen. — сюда мы отправились пешком;ἐ. χθονός Eur. — покинуть страну;κλῄθρων ἐ. Eur. — уходить из дому5) прорываться наружу, обостряться(ἥ νόσος ἐξώρμηκεν Soph.)
-
51 καταδαμαζομαι
-
52 ξυντελεω
1) вместе или полностью заканчивать, завершать, изготовлять(εἰς τὰ ἑκατὸν ἅρματα Xen.; τὰς νῆας Polyb.)
2) заканчивать постройкой, сооружать(τὸν τοῦ Πυθίου νεών Plut.)
3) тж. med. исполнять, осуществлять(τέν ἐπίνοιαν Polyb.)
4) оканчивать, прекращать(λόγους NT.)
συντελεσθεισῶν αὐτῶν (τῶν ἡμερῶν) NT. — по прошествии этих дней5) составлять, сочинять(διαλόγους Plut.)
6) заключать(τέν εἰρήνην Diod.)
7) торжественно справлять, праздновать(ἱερά Plut.; γάμους Luc.)
8) способствовать, содействовать, помогать(εἴς и πρός τι Arst., Luc.)
9) направляться, устремляться(πρὸς ἕν Arst.)
10) совместно уплачивать, вносить(τέν δαπάνην ἑξήκοντα τάλαντα σ. Dem.)
σ. εἰς τὸν πόλεμον ἐν ταῖς εἰσφοραῖς Dem. — вскладчину оплачивать военные расходы11) досл. вместе уплачивать подати, перен. относиться, причисляться, принадлежать(εἰς τὸ μετοικικόν Luc.; εἰς ἄνδρας Isocr.)
12) уплачивать дань, быть данником(εἰς Ἀθήνας и εἰς τοὺς Ἀθηναίους Thuc.; Θηβαίοις Isocr.)
οἱ συντελοῦντες Thuc. — данники -
53 προσκταομαι
1) сверх того приобретать, вновь добывать, присоединять(γῆν ἄλλην τῇ ἑωυτῶν Her.; πόλιν τινά Thuc.)
π. τινα φίλον Her. — приобрести в ком-л. друга;καὴ χώραν καὴ δύναμιν τῇ Ἑλλάδι προσκτήσασθαι Xen. — приумножить и территорию, и могущество Эллады;τὰ προσκεκτημένα Thuc. — вновь приобретенное2) склонять на свою сторону, привлекать к себе(τοὺς Ἀθηναίους Her.)
-
54 συγκαταπολεμεω
-
55 συντελεω
1) вместе или полностью заканчивать, завершать, изготовлять(εἰς τὰ ἑκατὸν ἅρματα Xen.; τὰς νῆας Polyb.)
2) заканчивать постройкой, сооружать(τὸν τοῦ Πυθίου νεών Plut.)
3) тж. med. исполнять, осуществлять(τέν ἐπίνοιαν Polyb.)
4) оканчивать, прекращать(λόγους NT.)
συντελεσθεισῶν αὐτῶν (τῶν ἡμερῶν) NT. — по прошествии этих дней5) составлять, сочинять(διαλόγους Plut.)
6) заключать(τέν εἰρήνην Diod.)
7) торжественно справлять, праздновать(ἱερά Plut.; γάμους Luc.)
8) способствовать, содействовать, помогать(εἴς и πρός τι Arst., Luc.)
9) направляться, устремляться(πρὸς ἕν Arst.)
10) совместно уплачивать, вносить(τέν δαπάνην ἑξήκοντα τάλαντα σ. Dem.)
σ. εἰς τὸν πόλεμον ἐν ταῖς εἰσφοραῖς Dem. — вскладчину оплачивать военные расходы11) досл. вместе уплачивать подати, перен. относиться, причисляться, принадлежать(εἰς τὸ μετοικικόν Luc.; εἰς ἄνδρας Isocr.)
12) уплачивать дань, быть данником(εἰς Ἀθήνας и εἰς τοὺς Ἀθηναίους Thuc.; Θηβαίοις Isocr.)
οἱ συντελοῦντες Thuc. — данники -
56 γνώμη
γνώμ-η, ἡ,II organ by which one perceives or knows, intelligence,1 thought, judgement (τῆς ψυχῆς ἡ γ. Pl.Lg. 672b
),ἐκμαθεῖν ψυχήν τε καὶ φρόνημα καὶ γ. S. Ant. 176
: acc. abs., γνώμην ἱκανός intelligent, Hdt.3.4; γ. ἀγαθός, κακός, S.OT 687, Ph. 910;τοιάδε τὴν γ. Id.El. 1021
;κατὰ γ. ἴδρις Id.OT 1087
(lyr.);γνώμᾳ διπλόαν θέτο βουλάν Pi.N.10.89
;γνώμῃ μαθεῖν τι S.OC 403
;γνώμῃ κυρήσας Id.OT 398
; γνώμῃ φρενῶν, opp. ὀργῇ, ib. 524;γνώμης ξύνεσις Th.1.75
;γνώμης μᾶλλον ἐφόδῳ ἢ ἰσχύος Id.3.11
;ταῖς γ. καὶ τοῖς σώμασι σφάλλεσθαι X. Cyr.1.3.10
, cf. Th.1.70; γνώμῃ, opp.τύχῃ, σωφρονοῦντες Isoc.3.47
; γνώμης ἅπτεσθαι affect the head, of wine or fever, Hp.Acut.63, Fract.11; γνώμην ἔχειν understand, S. El. 214 (lyr.), Ar.Ach. 396;πάντων γ. ἴσχειν S.Ph. 837
(lyr.); προσέχειν γνώμην give heed, attend,δεῦρο τὴν γ. προσίσχετε Eup.37
;πρὸς ἕτερον γνώμην ἔχειν Aeschin. 3.192
; to be on one's guard, Th.1.95; δηλοῦν τὴν γ. ἔν τινι to show one's wit in.., Id.3.37;ἐν γνώμῃ τι παραστῆσαι D.4.17
; ἀπὸ γνώμης φέρειν ψῆφον δικαίαν with a good conscience, A.Eu. 674; but οὐκ ἀπὸ γ. λέγεις not without judgement, with good sense, S.Tr. 389;ἄτερ γνώμης A.Pr. 456
;ἄνευ γ. S.OC 594
; γνώμῃ κολάζειν with good reason, X.An.2.6.10; γνώμῃ τῇ ἀρίστῃ (sc. κρίνειν or δικάζειν) to the best of one's judgement, in the dicasts' oath, Arist.Rh. 1375a29;ἡ καλουμένη γ. τοῦ ἐπιεικοῦς κρίσις ὀρθή Id.EN 1143a19
; soπερὶ ὧν ἂν νόμοι μὴ ὦσι, γνώμῃ τῇ δικαιοτάτῃ κρινεῖν D.20.118
;γ. τῇ δ. δικάσειν ὀμωμόκασιν Id.23.96
, cf. 39.40;τῇ δ. γ. Arist.Pol. 1287a26
; ὅστις γνώμῃ μὴ καθαρεύει has not a clear conscience, Ar.Ra. 355.2 will, disposition, inclination,εὐσεβεῖ γνώμᾳ Pi.O.3.41
;γ. Διός A.Pr. 1003
; ἐν γνώμῃ γεγονέναι τινί to stand high in his favour, Hdt.6.37; πάσῃ τῇ γ. with all one's zeal, Th.6.45;τίνα αὐτοὺς οἴεσθε γ. ἕξειν περὶ σφῶν αὐτῶν And.1.104
;γ. ἔ. περί τινα Lys.10.21
; πρὸς τοὺς Ἀθηναίους τὴν γ. ἔχειν to be inclined towards.., Th.5.44; ἐμπιμπλάναι τὴν γ. τινός satisfy his wishes, X.An.1.7.8, cf. HG6.1.15 (pl.); ἀφ' ἑαυτοῦ γνώμης on his own initiative, Th.4.68; ἐκ μιᾶς γ. of one accord, with one consent, D.10.59;μιᾷ γνώμῃ Th.1.122
, 6.17;διὰ μιᾶς γ. γίγνεσθαι Isoc.4.139
; κατὰ γνώμην according to one's mind or wishes,ὅταν τἀκεῖ θῶ κατὰ γνώμην ἐμήν E.Andr. 737
;ἄν τι μὴ κατὰ γ. ἐκβῇ D.1.16
: in pl., φίλιαι γνῶμαι friendly sentiments, Hdt. 9.4.III judgement, opinion,βροτῶν γ. Parm.8.61
; ταύτῃ.. τῇ γνώμῃ πλεῖστός εἰμι I in cline mostly to this view, Hdt.7.220 (s. v.l.); alsoταύτῃ πλεῖστος τὴν γνώμην εἰμί Id.1.120
;ἡ πλείστη γ. ἐστί τινι Id.5.126
;τλέον φέρει ἡ γ. τινί Id.8.100
;τὸ πλεῖστον τῆς γ. εἶχεν.. προσμεῖξαι Th.3.31
;γνώμην τίθεσθαι Hdt.3.80
; οὕτως τὴν γ. ἔχειν to be of this opinion, Th.7.15, cf. X.Cyr.6.2.8, Ar.Nu. 157;εἴ τινι γ. τοιαύτη παρειστήκει περὶ ἐμοῦ And.1.54
;τὴν αὐτὴν γ. ἔχειν Th.2.55
; τῆς αὐτῆς γ. εἶναι, ἔχεσθαι, Id.1.113, 140;ὁ αὐτὸς εἰμὶ τῇ γ. Id.3.38
; κατὰ γ. τὴν ἐμήν in my judgement or opinion, Hdt.2.26, 5.3; ellipt.,κατά γε τὴν ἐμήν Ar.Ec. 153
, cf. Plb.18.1.18, D.H.Isoc.3: abs.,γνώμην ἐμήν Ar.V. 983
, Pax 232; παρὰ γνώμην τοῖς Ἕλλησιν ἐγένετο contrary to general opinion, Th.4.40; but παρὰ γ. κινδυνευταί reckless venturers, Id.1.70, cf. 4.19; εἰπὲ μὴ παρὰ γ. ἐμοί either contrary to my wish, or contrary to your true opinion, A.Ag. 931, cf.Supp. 454: freq. of opinions delivered publicly,ἑστάναι πρὸς τὴν γ. τινός Th.4.56
; Θεμιστοκλέους γνώμῃ by the advice of Th., Id.1.90,93; γνώμην ἀποφαίνειν deliver an opinion, Hdt.1.40; ἀποδείκνυσθαι ib. 207;ἐκφαίνειν Id.5.36
; (anap.), Ar.Ec. 658;ἀποφαίνεσθαι E.Supp. 336
;ποιεῖσθαι περί τινων Th.3.36
; γνώμας κατέθεντο have made up their minds, Parm.8.53.2 proposition, motion,γνώμην εἰσφέρειν Hdt.3.80
,81;εἰπεῖν Th.8.68
, etc.; (but γνώμας προτιθέναι hold a debate, Th.3.36);γνῶμαι τρεῖς προεκέατο Hdt.3.83
: freq. in Inscrr., resolution, IG12.118.28, etc.; γ. στρατηγῶν ib.22.27; Κλεισόφου καὶ συμπρυτάνεων ib.1; ἡ ἐκφερομένη γ. ib.1051c26; γνώμην νικᾶν carry a motion, Ar.V. 594, Nu. 432;κρατεῖν τῇ γ. Plu.Cor.17
.3 γνῶμαι, αἱ, practical maxims, Heraclit. 78, S.Aj. 1091, X.Mem.4.2.9, Arist.Rh. 1395a11 (sg., 1394a22).4 in pl., fancies, illusions, S.Aj.52.5 intention, purpose, resolve, ἀπὸ τοιᾶσδε γνώμης with some such purpose as this, Th.3.92; γνώμην ποιεῖ σθαι, c.inf., propose to do, Id.1.128; κατὰ γνώμην of set purpose, D.H. 6.81 (so alsoγνώμης Lib.Or.33.13
, 50.12); τίνα ἔχουσα γνώμην; with what purpose? Hdt.3.119; οἶδα δ' οὐ γνώμῃ τίνι; with what intent? S.OT 527, cf. Aj. 448; ἡ ξύμπασα γ. τῶν λεχθέντων the general purport.., Th.1.22; ἦν τοῦ τείχους ἡ γνώμη.., ἵνα .. the purpose of it was.., that.., Id.8.90. -
57 οὔριος
A with a fair wind, οὔ. πλοῦς a prosperous voyage, ib. 780, E.IA 1596;οὔ. δρόμος S.Aj. 889
(lyr.); ; of a ship,οὔ. πλάτη S.Ph. 355
; ; νεὼς πτερόν ib. 147; : neut. pl. as Adv., οὔρια θεῖν to run before the wind, Id.Lys. 550; cf. infr. 11.2.2 metaph., prosperous, successful, (lyr.), cf. E.HF95; ;βίοτος AP7.164.10
(Antip. Sid.): neut. pl. οὔρια as Adv., E.Hel. 1588 (codd., but prob. οὔριοι).II prospering, favouring, πνεῦμα, πνοαί, ib. 1663, Hec. 900, X.HG1.6.37;ἐπὶ τοὺς Αθηναίους οὔριος ἄνεμος Th.7.53
: Com. of bellows,οὐρίᾳ ῥιπίδι Ar.Ach. 669
. Adv. [comp] Sup. , 178.2 οὐρία (sc. πνοή), ἡ, = οὖρος, a fair wind, Archil.(?) in PLit.Lond.54, etc.; οὐρίᾳ ἐφέντα (sc. ἑαυτόν or τὸ πλοῖον) running before the wind, Pl.Prt. 338a; ἐξ οὐρίας διαδραμεῖν, πλεῖν, Arist.Mech. 851b6, Plb.1.47.2; also,ἐξ οὐρίων δραμοῦσαν S.Aj. 1083
;πάντα ἐξ οὐρίων θεῖ Lib.Ep. 178
;ἐν οὐρίῳ πλεῖν Luc. Lex.15
.III Ζεὺς οὔριος as sending fair winds, i. e. conducting things to a happy issue, A.Supp. 594 (lyr.), AP12.53.8 (Mel.), BMus.Inscr. 1012 ([place name] Chalcedon), OGI368 (Delos, ii B. C.), etc.;οὔριος.. ἐπίλαμψον ἐμῷ καὶ ἔρωτι καὶ ἱστῷ Κύπρι AP5.16
(Gaet.).IV οὔ. ᾠόν a wind-egg, = ὑπηνέμιον, Arist. GA 753a22, etc.; those laid in spring were called ζεφύρια, those in autumn κυνόσουρα, Id.HA 560a5 (v.l. οὔρινα).------------------------------------ -
58 προσκτάομαι
A- ήσομαι Hdt.8.136
:—gain, get, or win besides,γῆν ἄλλην π. τῇ ἑωυτῶν Id.3.21
; νήσους βασιλέϊ π. for him, Id.5.31; ;π. ἔθνεα Id.7.8
.ά; χώραν π. Th.4.95, cf.3.28;πόλιν Lys.12.39
; π. πρὸς τὴν ἑωυτοῦ μοῖραν gain and add to his own portion, Hdt.1.73; βραχύ τι π. αὐτῇ [τῇ ἀρχῇ] make a small addition to it, Th.6.18, cf. X.An.5.6.15; πρὸς τοσούτοις αἰσχροῖς καὶ ἐπιορκίαν π. D.19.219: [tense] pf. part. in pass. sense, τὰ προσκεκτημένα v.l. for προκ- in Th.2.62.2 of persons, gain or win over,τινὰς π. φίλους Hdt.1.56
; π. τὸν Καλλίμαχον win over Callimachus to his side, Id.6.110;π. τοὺς Ἀθηναίους Id.8.136
: c.inf.,Καρίης τὴν πολλὴν π. σφίσι σύμμαχον εἶναι Id.5.103
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > προσκτάομαι
-
59 συγκαταπολεμέω
A join in subduing,τοὺς Ἀθηναίους D.S.16.22
;Ἀλεξάνδρῳ τὴν Ἀσίαν Id.19.15
, cf. Str.13.4.2, J.AJ13.5.11.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > συγκαταπολεμέω
-
60 συμπράσσω
A join or help in doing, (anap.); ; σ. τινὶ τἀγαθά assist one in procuring what is good, Arist.Rh. 1381b23, cf. EN 1167a1, IG12.106.18: c. acc. rei,σ. τὰ ἄλλα S.Aj. 1396
;ξ. τὰ πρὸς τοὺς Ἀθηναίους Th.4.74
; εἰρήνην help in negotiating, X.Ages.7.7: c. dat. pers. only, act with, cooperate with, Th.3.101, Isoc.18.7, etc.;τινὶ περί τινος X.An.5.4.9
;ὑπέρ τινος Plb.28.7.2
;σ. ὥστε γενέσθαι τι X.Cyr.3.2.28
, etc.;σ. τινὶ ὅπως ἕξει Isoc.4.126
.2 abs., lend aid, cooperate, δεῖ σ'.. αὐτὸν εἰκαθόντα ς. S.Tr. 1177, cf. Lys.12.85, etc.; οἱ ξυμπράσσοντες the confederates, Th.4.67, 8.14, X.HG3.3.10.II intr., σὺν κακῶς πράσσουσι σ. κακῶς share in others' woe, E.Heracl. 27.III [voice] Med., assist in avenging, .Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > συμπράσσω
См. также в других словарях:
Αθήνα — Πρωτεύουσα της Ελλάδας, από τις 18 Σεπτεμβρίου 1834, και του νομού Αττικής, το μεγαλύτερο πνευματικό, βιομηχανικό και οικονομικόεπιχειρησιακό κέντρο της χώρας. Βρίσκεται σε Β πλάτος 37° 58’ 20,1’’ και μήκος 23° 42’ 58,815’’ Α του Γκρίνουιτς. Στην … Dictionary of Greek
Ελλάδα - Ιστορία (Αρχαιότητα) — ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ (600000 1100 π.Χ.) Σύμφωνα με τα αρχαιολογικά ευρήματα, θεωρείται ότι η ζωή ξεκίνησε στον ελλαδικό χώρο από το 100 000 π.Χ. (Παλαιολιθική εποχή). Όμως, η χρονική περίοδος που ιστορικά παρουσιάζει εξαιρετικό… … Dictionary of Greek
Πειραιάς — Πόλη της Αττικής, το μεγαλύτερο λιμάνι της Ελλάδας, επίνειο των Αθηνών, από τα σημαντικότερα εμπορικά και βιομηχανικά κέντρα της χώρας και πρωτεύουσα της ομώνυμης νομαρχίας της περιφέρειας Αττικής. Ο δήμος Π. και οι δήμοι Αγίου Ιωάννη Ρέντη,… … Dictionary of Greek
όλυνθος — I Όνομα μυθολογικών προσώπων. 1. Γιος του Στρυμόνα, βασιλιά της Θράκης. Ενώ κυνηγούσε, τον κατασπαράξανε λιοντάρια. 2. Γιος του Ηρακλή και της Βολίας, από τον οποίο πήρε την ονομασία της μια πόλη της Χαλκιδικής. 3. Άλλος γιος του Ηρακλή, από τον… … Dictionary of Greek
Ελλάδα - Γραμματεία και Λογοτεχνία — ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΟΓΡΑΦΙΑ H λέξη ιστορία συνδέεται ετυμολογικά με τη ρίζα Fιδ , η οποία σημαίνει «βλέπω», και υπό αυτή την έννοια ιστορία είναι η αφήγηση που προκύπτει από έρευνα βασισμένη στην προσωπική παρατήρηση. Τα κείμενα των αρχαίων… … Dictionary of Greek
Πλαταιές — I Αρχαία πόλη της Βοιωτίας, στα σύνορα με την Αττική, μεταξύ των βόρειων κλιτύων του Κιθαιρώνα και του ποταμού Ασωπού. Από τα λίγα ευρήματα προκύπτει ότι η περιοχή είχε κατοικηθεί από την προϊστορική εποχή. Στους ιστορικούς χρόνους, οι Π.… … Dictionary of Greek
Ελλαδα - Μυθολογία — ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ Το μυθολογικό υλικό είναι αποτέλεσμα της προσπάθειας των αρχαίων κοινωνιών να ερμηνεύσουν τον κόσμο, τη ζωή και τις σχέσεις των ανθρώπων. Οι ελληνικοί μύθοι αποτελούν μια κοινωνική, συλλογική προσπάθεια κατανόησης και… … Dictionary of Greek
Λέσβος — I Μυθολογικό πρόσωπο. Ήταν γιος του Λαπίθη από τη Θεσσαλία. Φέρεται ως ιδρυτής της πόλης Μυτιλήνης του επίσης ομώνυμού του νησιού του Αιγαίου. Ο Λ. παντρεύτηκε την Μήθυμνα, κόρη του τοπικού βασιλιά Μακαρέα. Ο σχετικός μύθος υποδηλώνει ότι οι… … Dictionary of Greek
μέτοικος — Στην αρχαία Αθήνα μ. ονομάζονταν οι μόνιμα εγκατεστημένοι ξένοι, ελληνικής ή βαρβαρικής καταγωγής, που δεν είχαν τα πολιτικά δικαιώματα των Αθηναίων. Οι μ. έλεγχαν το εμπόριο και τη βιοτεχνία, ενώ συνετέλεσαν καθοριστικά στην οικονομική άνθηση… … Dictionary of Greek
Λεωτυχίδας ή Λευτυχίδας — (; – 469; π.Χ.). Βασιλιάς της Σπάρτης (491 476; π.Χ.). Καταγόταν από το γένος των Ευρυπωντιδών και διαδέχθηκε στον θρόνο τον Δημάρατο με τη βοήθεια του Κλεομένη. Ο Λ. ήθελε να εκδικηθεί τον Δημάρατο για λόγους ερωτικής αντιζηλίας και ορκίστηκε… … Dictionary of Greek
Αίγινα — I Μυθολογικό πρόσωπο. Μια από τις 12 κόρες του Ασωπού, μητέρα του Αιακού, πρώτου βασιλιά του νησιού Αίγινα. Άποψη της Παλαιοχώρας στην Αίγινα, μιας περιοχής με εκκλησίες και μοναστήρια, τα περισσότερα κατάλοιπα της εποχής των πειρατικών επιδρομών … Dictionary of Greek