τινὰ+ἀμφί+τι

ἀ. περί Hom. досл. — всюду кругом, т.е. куда ни глянь

ἀ. δὲ κἀγὼ τιμῆς ἐπιβήσομαι HH. — добьюсь и для себя чести

(τῆς πόλιος Her.)

(ὅ ἀ. Λίμνας τρόχος Eur.)

ἀ. πέπλων Eur. — из-под одежд

(ἀ. τινος μάχεσθαι Hom.)

(ἀ. τινος ἀείδειν Hom.)

ἀ. или ἀ. περί τινι Hom. — вокруг кого(чего)-л.;

(πύλῃσι Hom.)

(δρυὸς ἀ. κλάδοις Eur.)

ἀ. τινι λόγος Her. — рассказ о чем-л.;

(ἀ. τινι μάχεσθαι Hom.; πόλεμος ἀ. τινι Luc.)

στείνειν ἀ. τινι Soph. — рыдать из-за кого-л., т.е. оплакивать чью-л. судьбу;

ἀ. τινα χλαῖναν βαλεῖν Hom. — надеть на кого-л. хитон;

ἀ. ἅλα Hom. — к морю;

(ἀ. τοῦτον τὸν χρόνον Xen.; ἀ. τὰ ἑβδομήκοντα Luc.)

(ἀ. τὸν βίοτον Pind.)

κλαίειν ἀ. τινα Hom. — плакать по ком-л.;

(τινά τι Hom., Pind., Plat., τινα ἀμφί τι и ἀμφί τινι Hom.; τινα περί τινος Hom., Her., Eur.)

(τινά τι Hom., Soph., Eur., Arph., Plat., τινα περί τινος Plat. и τινα αμφί τινος Eur.)

(τὸν θεόν Xen.)

ἐ. λόγον Arst., Sext.; — выставлять положение;

(τινα ποιεῖν τι, περί и ὑπέρ τινος, τι и ἵνα … NT.)

(τι εἰς ἅλα, ἐν πυρί, ποτὴ πέτρας, προτὴ γαίῃ Hom.; σπόρον ἐν νειοῖσιν Theocr.)

(ἐκ χειρός Xen.; β. καὴ τοξεύειν Dem.)

β. δάκρυ Hom. — проливать слезы;

(κύκλα ἀμφὴ ὀχέεσσι Hom.)

(αἰγίδα ἀμφ΄ ὤμοις, ῥάκος ἀμφί τινι, med. ἀμφὴ ὤμοισιν ξίφος Hom.; κρήδεμνον πλοκάμοις Anth.)

(τὸ δίκτυον εἰς τέν θάλασσαν NT.; ἀμφί τινι χεῖρας и πήχεε Hom.)

(τινὰ ἐν δαπέδῳ и ἐν κονίῃσι Hom.)

(οἶκον Aesch.)

(τινὰ γῆς ἔξω Soph.)

(τινὰ ἐς κακόν Hom.; τινὰ εἰς δεῖμα Her. и εἰς φόβον Eur.)

(νῆας ἐς πόντον Hom.; ὄμματα ἑτέρωσε Hom. и πρὸς γῆν Eur.; πρὸσωπον εἰς γῆν Eur.)

(ἑτέρωσε κάρη Hom.)

(ἵππους πρόσθε Hom.; κάτωθε τὰ μοσχία Theocr.)

(τινὰ δουρί Hom.; τινὰ κακοῖς Eur.)

(τινά Pind.)

(ἰὸν ἐνὴ στήθεσσί τινι Hom.)

(ὕπνον ἐπὴ βλεφάροις Hom.)

(τί τινι ἐν θυμῷ Hom., θυμῷ Aesch. и εἰς θυμόν Soph., Plut., ἐν στήθεσσι Hom. и ἐν καρδίᾳ Pind.; λύπην τινί Soph.)

(μῆλα ἐν νηΐ Hom.)

(χρόα βάλλεσθαι λουτροῖς HH.)

(ἐν πέδῳ Aesch.): ( о реке) изливаться, впадать (ποταμὸς εἰς ἅλα βάλλων Hom.)

(τινά Hom., Eur.)

(ἡνίοχον κονίης ῥαθάμιγγες ἔβαλλον Hom.)

(οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς παλαιούς NT.)

(ἀκτῖσιν Hom.; γαῖαν Eur.; σελήνη βαλλομένη διὰ θυρίδων Anth.)

(χαράκωμα πρὸς τῇ πόλει Dem.; χάρακα Polyb., Plut.)

(τι ἐπὴ θυμῷ и μετὰ φρεσί Hom.; ἐνὴ φρεσί Hom., Hes. или ἐπ΄ ἑωυτοῦ Her.)

βαλεσθαι ἐς γαστέρα γόνον Her. — забеременеть

(πεμπώβολα χερσίν, τόξον ἐν χειρί, στεροπέν μετὰ χερσίν Hom.; αἰχμήν Aesch.; διὰ χειρός τι и τινὰ ἐπ΄ ὤμων Soph.; μετὰ χεῖράς τι Thuc.)

ἐπὴ ξυροῦ ἀκμῆς ἔ. Her. — держаться на острие бритвы, т.е. «на волоске»

(οὐρανόν Hes.)

(Ἕκτορος μένος καὴ χεῖρας Hom.)

(τινὰ χειρός или ποδός Hom.; τινὰ μέσον Arph.)

(πέτρης Hom.; ὅπως κισσὸς δρυός Eur.; πείσματος Plat.; χλαμύδος Luc.)

(ἔργου Pind., Plut.; πολέμου Thuc., Plut.)

(δόξης τινὸς περί τινος, med. ἀληθείας Plat.; med. γνώμης τινός и λόγου τινός Thuc.)

(Κιλίκων τῶνδε ἔχονται Ἀρμένιοι οἵδε Her.)

(κυνέην κεφαλῇ, παρδαλέην ὤμοισιν, σὰκος ὤμῳ, εἷμα ἀμφ΄ ὤμοισι, ἵπποι ζυγὸν ἀμφὴς ἔχοντες Hom.; στολέν ἀμφὴ σῶμα Eur.; τὰ ὅπλα Arst.; συκῆ ἔχουσα φύλλα NT.)

(κραδίην καὴ θυμόν Hom.; τὰν βελέων ἀλκὰν χεροῖν Soph.; τέν γῆν Thuc.; ἐπιστήμην Xen., Plat.; τὰ ἐπιτήδεια Arst.; εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω NT.)

(κίονες γαῖάν τε καὴ οὐρανὸν ἀμφὴς ἔχουσιν Hom.; τὰ ἐπικείμενα βάρη Arst.)

(ὑψοῦ κάρη Hom.)

(ἥ γυνέ ἔχουσα Her.)

ἔ. τὸ κέρας ἄκρον Thuc. — находиться на крайнем фланге;

(οὐρανόν Hom.; Ὀλύμπια δώματα Hes.; χῶρον Aesch.; τὰ ὄρη Xen.)

(φρένες ἧπαρ ἔχουσι Hom.; ὅ χαλκὸς ἔχει τὸ εἶδος τοῦ ἀνδριάντος Arst.)

(Θήβας Eur.)

ἔ. πατρώϊα ἔργα Hom. — возделывать отцовские поля;

(ἀλόχους καὴ τέκνα Hom.)

ἐν θεοῖσιν ἔ. Hom. — зависеть от воли богов;

(σάρκας τε καὴ ὀστέα ἶνες ἔχουσιν Hom.)

(ἵππους, μῦθον σιγῇ Hom.; στόμα σιγᾷ Eur.)

(ἕξουσιν ἅπαντας Ἀχαιοί Hom.)

(κῦμα, ὀδύνας Hom.)

οὐδέ οἱ ἔγχος ἔχε ἀτρέμας Hom. — копье (в руках) его не оставалось спокойным;

(μάχης Hom., Plut.; τιμωρίης Her.)

(ἄλγεα Hom.; φθόνον Aesch.; θαῦμα Soph.; αἰσχύνην Eur.)

(πικρὰς ὠδῖνας Hom.; ἀγανάκτησιν Thuc.; ἱδρῶτα οὐκ ὀλίγον Luc.; ἔλεον Plut.)

(ἵππους πεδίονδε Hom.; ἅρμα, δίφρον Hes.; τὰς νέας παρὰ τέν ἤπειρον Her.)

(Πύλονδε Hom.; εἰς τέν Ἀργολίδα χώρην Her.)

(ἔρευνάν τινος Soph.)

(τέν κεφαλέν πρὸς τῇ κεφαλῇ τινος Xen.)

(ταῦτα σ΄ ἔχω μόνον προσειπεῖν Soph.)

(οὐκ ἔχων ὅ τι χρέ λέγειν Xen.; τέχνην τινά Hes., Eur., Her., Plat.)

(γνώμην δίκαιαν, στέφανον εὐκλείας Soph.)

(τινί Arst., Dem., πρός τι Plat. и πρός τινα Plut.)

Ὀρφέα ἄνακτα ἔ. Eur. — считать Орфея (своим) учителем;

εὖ ἔ. Hom. и χαλῶς ἔ. Soph., Plat.; — быть в порядке, прекрасно обстоять, процветать;

ἔχε δή μοι τόδε εἰπέ Plat. — так скажи же мне;

ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληΐσας ἔχεις Her. — ты запретил мне доступ к обеим (войне и охоте);

(τινά Hom.)

(νόον τινός Hom.)

(εἰς εὐνήν Hom.)

(ἡδέϊ ὕπνῳ Hom.; σὺν παρακοίτι Hes.)

(παρὰ τάφρον Hom.)

(μηκέτι νῦν δῆθ΄ αὖθι λεγώμεθα Hom.)

(αἱμασιάς, ὀστέα, med. ξύλα Hom.)

(λέξασθαι ἄνδρας ἀρίστους Hom.)

(τινὰ ἔν τισι Hom., Aesch.)

(κήδεα θυμοῦ, θέσκελα ἔργα Hom.)

(ὀνείδεά τινι Hom.)

(ἀριθμόν Hom.)

(ἀμφί τινος Aesch., περί τινος Soph., Thuc., Arst., NT. и ὑπέρ τινος Soph., Xen. etc.; ψευδῆ, τἀληθῆ, μῦθόν τινα Aesch.)

(τὰ γράμματα ἔλεγε τάδε Her.; ὡς ὅ νόμος λέγει Dem.)

κινδυνεύεις τι λ. или ἴσως ἄν τι λέγοις Plat. — возможно, что ты прав;

(τινὰ ἀγαθόν NT.; οἱ λεγόμενοι αὐτόνομοι εἶναι Xen.; τὰ λεγόμενα στοιχεῖα Arst.)

πῶς λέγεις ; Plat. — что ты хочешь (этим) сказать?;

(τί τοῦτο λέγει; Arph.)

(ποιήματα Plat.)

(τὸ βιβλίον Plat.; τὸ ψήφισμα Dem.)

(Ἀτρείδας Anacr.)

(τέν ἑαυτοῦ ῥώμην Xen.)

(τινὴ ποιεῖν τι Aesch., Soph., Xen. etc.)

(λαλεῖν ἄριστος, ἀδυνατώτατος λ. Eupolis ap. Plut.)

(Κῦρος ἔπεμπε βίκους οἴνου, λέγων ὅτι … Xen.)

(τί τινι Hom.; κυσί τι Her.; τρωγάλιά τινι Arph.)

(προβάλλεσθαί τινα ἔρημον Soph.)

π. τέν θέμιν Soph. — попирать право

(προβαλέσθαι τὰ ὅπλα Xen.; τὼ χεῖρε Arph.)

(προβαλέσθαι τινὰ νοήματι Hom.)

προβληθεὴς πυλάγορος Dem. — предложенный к избранию пилагором;

(μάρτυρας Isae.)

(αἵρεσιν χαλεπήν Plut.; τέν ἀπορίαν Arst.)

(τοὺς θωρακοφόρους Xen.)

(τὸν παρὰ τῇ πόλει ῥέοντα ποταμόν Polyb.)

(τέν φωνέν ὀξεῖαν Diod.)

(ὅταν προβάλωσιν, sc. τὰ δένδρα NT.)

(θεμέλια ἀμφί τι προβαλέσθαι Hom.)

(τινά τι и ἀδικεῖν τινα Dem.)

(εἵματα Hom.; ἀ. τί τινα Xen. Plat.)

(τινά Arph.)

π. τ΄ ἀμφί τε HH. — (по)всюду кругом - см. тж. πέρι I

(π. τρόπιος Hom.; π. Δαρδανίας Eur.)

(μάχεσθαι π. τινος Hom.; κινδυνεύειν π. τινος Her.; δεδιέναι π. τινος Plat.; π. ψυχῆς ὅ ἀγών Xen.; μάχη περί τινος Plat.)

(π. τινος ἀκουέμεναι Hom.; π. τινος διαλέγεσθαι Xen.)

π. τοῦ τιμωρήσασθαι Φίλιππον Dem. — чтобы отомстить Филиппу

(π. γᾶς Sappho)

π. πάντων ἔμμεναι ἄλλων Hom. — быть выше всех прочих;

(π. στήθεσσι Hom.; π. τῇσι κεφαλῇσι Her.; π. τῇ χειρί Plat.)

π. δουρὴ πεπαρμένος Hom. — пронзенный копьем

(π. πύλῃσι Hom.; νεκρὸς π. νεκρῷ Soph.)

(π. τινι μάχεσθαι Hom.; π. τινι φοβεῖσθαι Thuc.)

θαρρεῖν π. τινι Plat. — питать доверие, т.е. быть уверенным насчет чего-л.

(π. φόβῳ Aesch.)

π. κῆρι, π. φρεσίν или π. θυμῷ Hom. — всем сердцем, от всей души;

(π. τινα, π. ἄστυ Hom.; π. στρατόπεδον Xen.)

(ἥ π. Λέσβον ναυμαχία Xen.)

π. λίθον πεσεῖν Arph. — упасть на (т.е. удариться о) камень;

π. Πιερίην Her. — в Пиерии;

(π. τοὺς βαρβάρους ἢ τοὺς Ἕλληνας Plat.)

(π. τούτους τοὺς χρόνους Thuc.; π. ἑξήκοντα Plat.)

π. τι πονεῖσθαι Hom. — трудиться над чем-л.;

(ἄδικος π. τινα Xen.; εὐσεβεῖν π. θεούς Plat.)

τὰ π. Κῦρον Her. — то, что касается Кира;

οἱ π. Λυσίαν λόγοι Plat. — речи Лисия

(φιλεῖν τινα Hom.)

(τινά τινι Aesch., Eur., Thuc.)

(στίχας ἀνδρῶν Hom.)

(только 3 л. pl. praes. ind. ἠγερέθονται, 3 л. pl. conjct. ἡγερέθωνται, 3 л. pl. impf. ἠγερέθοντο и inf. ἠγερέθεσθαι) собираться, сбегаться, (с)толпиться (ἀμφί τινα и ἀμφί τι Hom., HH., Hes.)

(παιήονα Hom.; ᾄσματα καὴ σκώμματα Plut.; πρὸς и ὑπ΄ αὐλόν Arst., Plut.)

(μῆνιν Ἀχιλῆος, κλέα ἀνδρῶν Hom.; τινά Pind.)

ἀείδετο τέμενος θαλίαις Pind. — храм оглашался песнями

(τί τινα Hom. и τί τινι Aesch., Eur.)

(τινὰ χερσί Eur.)

(sc. ὄρνιθας καὴ θηρία Soph.)

(ὕδραν βέλεσι Eur.)

(εἰς αὐλάν Eur.)

(περί τινος Polyb.)

(τι Hom.)

(θάνατος ἀμφεκάλυψέ τινα Hom.)

(ὄσσε Hom.)

(ὀστέα Hom.)

(νέφος τινί Hom.)

(τινά Hom.; τὸ γόνυ τινός Eur.)

(τινά Pind.)

(τι и τινα Hom., ἀμφί τινα Soph.)

(σκῆπτρα Eur.; καθάπερ ἐν κλύδωνι Plut.)

(ἕκαστα εἰς τὰς χώρας τὰς προσηκούσας Xen.)

(τὸν Ἰσθμὸν τὰς ἡμισείας τῶν νεῶν Thuc.)

(κηρύγματα Eur.; ἀγγελίας Luc.; φήμη τις διηνέχθη περί τινος Plut.)

φυγῇ διαφέρεσθαι δι΄ ἀλλήλων Plut. — разбегаться в разные стороны

(γαστρὸς ὄγκον Eur.)

(τὸ ἤλεκτρον εἰς τοὺς Ἕλληνας Arst.)

(ψῆφον Eur., Xen., Aeschin., Dem., Plut.)

(ῥᾷστά τι Soph.; ἀργῶς τέν φυγήν Plut.)

(τὸν αἰῶνα Hom.)

ἄπαις διοίσει Eur. — он останется бездетным

πόλεμον διενείκας Her. — закончив войну (ср. 10)

(πάντ΄ ἄνω τε καὴ κάτω Eur.)

(διαλγές ἄτα διαφέρει τὸν αἴτιον Aesch.; δ. τὰς ψυχὰς πράγμασι καὴ φροντίσι Plut.): pass. волноваться, колебаться

(τινί τινος Plat.)

(τινός τι Aeschin., Luc., τινά τινι Polyb., Diod., τινί τινος Plut., τινί Thuc., Aeschin., Polyb., Plut., εἴς τι Xen., Plat., ἐπί τινι Xen., ἔν τινι Isocr., πρός τι Aeschin. и κατά τι Xen.)

(тж. δ. ταῖς γνώμαις Polyb.) расходиться во мнениях (ἀλλήλοις Plat. и πρὸς ἀλλήλους Lys., Polyb.; περί τινος Her., Arph., Plat., ἀμφί τινος и ἔν τινι Xen.)

(τοῦτο διέφερε τοῖς Θηβαίοις Polyb.)

(τι Hom., Theocr. и τινά Hom.)

(τί τινος Lycurgus ap. Plut.)

(τινά Batr.)

(κιθάραν HH.)

(τὰ ἕκαστα Hom.)

(τινί Hom.; πρός τινα Pind., Her., Plat.; τινὴ περί τινος Xen., Plut.)

(τι Hes., περί τινος Hom., Xen. и ἀμφί τινι Pind.; τινὴ δρηστοσύνῃ, ἀλλήλοιϊν χερσὴ μαχήσασθαι Hom.)

(τινά τινος Hom. и τι Eur.; med. τινος Hom. etc., τι Pind., περί τινος Her., Thuc. etc., τινί τι περί τινος Plat. и τι περί τινος πρός τινα Xen.)

τὰ ῥηθέντα βούλου μηδὲ μεμνῆσθαι μάτην Soph. — не вспоминай этих вздорных речей;

(πατρὸς καὴ μητέρος, βρώμης Hom.)