-
1 τεχνικόν
τεχνικόςartistic: masc acc sgτεχνικόςartistic: neut nom /voc /acc sg -
2 αἰθήρ
αἰθήρ, έρος, in Hom. always ἡ; in Hes. and [dialect] Att. Prose always ὁ; in Lyr. and Trag. mostly ὁ, as always in A., but ἡ Pi.O.1.6, B.8.35, S.OT 867, and freq. in E.: ([etym.] αἴθω):—in Hom.,A ether, the heaven (wrongly distinguished by Aristarch. from ἀήρ (q.v.) as upper from lower air);δι' ἠέρος αἰθέρ' ἵκανεν Il.14.288
; [Ζεὺς] αἰθέρι ναίων 2.412
, Hes.Op.18; ; , cf. E.Supp. 533; of the sky, both cloudless,νήνεμος αἰ. Il.8.556
, and clouded,ἐν αἰθέρι καὶ νεφέλῃσι 15.192
, cf. 16.365; freq. in Trag., etc., A.Pr. 1044, 1088, Pers. 365, E. Ba. 150; αἰ. ζοφερός, ἀχλυόεις, A.R.3.1265, 4.927; of the fumes of the Cyclops' mouth, E.Cyc. 410.b = πῦρ τεχνικόν, Chrysipp.Stoic.2.168, cf. Arist.Mu. 392a5.4 the divine element in the human soul, Philostr.VA3.34, cf. 42. -
3 πῦρ
πῦρ (once [full] πύυρ [?πῦρX [pron. full] ¯ ?πῦρX] by 'distraction', Simon.59 codd. Hdn.Gr. (Rh.Mus.35.101, 38.378)), τό, gen. πῠρός; not used in pl.,A v. πυρά, τά:— fire, π. καίειν or δαίειν to kindle fire, Il.8.521, Od.7.7, etc.; π. ἀνακαίειν, ἅπτειν, ἐξάπτειν, αἴθειν, ἐναύειν, v. sub vocc.; π. ποιεῖν, ποιήσασθαι, Anaxipp.1.12, X.An.5.2.27;οἴσετε π. Il.15.718
;π. προσέφερον X.An.5.2.14
; π. ἐμβαλεῖν νηυσί, κλισίῃσι, Il.15.597, Od.8.501 (tm.); π. φυσητέον, ῥιπίζειν, Ar.Lys. 293, Plu.Flam.21; as exclam., ".b π. τεχνικόν, v. τεχνικός.2 funeral-fire (cf. πυρά), ὄφρα πυρός με.. λελάχωσι θανόντα Il.7.79
, 22.342, cf. 15.350, 23.76; ζῶντα διδόναι τινὰ πυρί burn one alive, Hdt.1.86.3 sacrificial fire,ἐν πυρὶ βάλλε θυηλάς Il.9.220
, cf. Od.3.341, 446;κατὰ τοῦ π. σπένδειν Pl.Criti. 120a
;διὰ τοῦ π. ὀμνύναι D.54.40
.4 hearthfire,πυρὸς ἐσχάραι Il.10.418
, cf. Od.5.59; ;πυρὶ δέχεσθαί τινα E.Or.47
; τὸ π. τὸ ἀθάνατον the fire of Vesta, Plu.Num.9, etc.; deified,Πῦρ ἀθάνατον SIG826 ii 14
(Delph., ii B.C.).5 lightning,κεραυνὸς ἀενάου πυρός Pi.P.1.6
;πῦρ πνέοντος κεραυνοῦ Id.Fr. 146
;πυρὸς ἀμφήκης βόστρυχος A.Pr. 1044
(anap.);πυρὶ καὶ στεροπαῖς S.OT 470
(anap.);παλτῷ ῥιπτεῖ πυρί Id.Ant. 131
(anap.);θείῳ πυρὶ παμφαής Id.Ph. 728
(lyr.).b fire, light, or heat of the sun, θερινὸν π., opp. χειμών, Pi.P.3.50, cf. Pl.Lg. 865b; of the stars,π. πνείοντα ἄστρα S.Ant. 1146
(lyr.); summer solstice, Alcm.79, Paul.Al.A.3.6 flame of torches, S.Ant. 964 (lyr.), etc.; π. εὐάγγελον, ἄγγαρον, πομπόν, of the beacon fire, A. Ag.21, 282, 299.7 fever heat, violent fever, πῦρ ἔλαβέν [ τινα] Hp. Epid.1.26.ή, al.;ὁ δ' ἔχων θέρμαν καὶ π. ἧκεν Ar.Fr. 690
;τεταρταίῳ πυρί Call.Aet.3.1.17
;π. ἄγριον Hp.Epid.7.20
(of erysipelas acc. to Gal.19.134).II phrases, ἐν πυρὶ γενέσθαι to be consumed, come to nothing, Il.2.340; φεύγων καπνὸν εἰς πῦρ δεσποτείας ἐμπεπτωκώς 'out of the frying pan into the fire, Pl.R. 569b, cf. Prov. ap. Simp.in Epict. p.72 D.; ; πῦρ ἐπὶ πῦρ ἐγχεῖν, ἄγειν, φέρειν, ἐπεισφέρειν, Cratin.18, Ar.Fr. 453, Arist.Pr. 880a21, Plu.2.61a; εἰς π. ξαίνειν 'plough the sands', Pl.Lg. 780c; , cf. Plb.21.20.7: as a type of things irresistible or terrible,ἀντίος εἶμι, καὶ εἰ πυρὶ χεῖρας ἔοικε Il.20.371
; , al.;Ἕκτωρ πυρὸς αἰνὸν ἔχει μένος 17.565
, cf. 6.182; soτὸ πεπρωμένον οὐ π. σχήσει Pi.Fr. 232
; ;οὐδὲν θηρίον γυναικὸς ἀμαχώτερον, οὐδὲ π. Ar.Lys. 1015
;ἀναρχία κρείσσων πυρός E.Hec. 608
;ἐχίδνης καὶ πυρὸς περαιτέρω Id.Andr. 271
; so διὰ πυρὸς ἰέναι (as we say) to go through fire and water, dash through any danger, X.Smp.4.16, cf. Oec.21.7, Ar.Lys. 133; but διὰ πυρὸς ἦλθε ἑτέρῳ λέχεϊ she raged furiously against the other partner of the bed, E.Andr. 487 (lyr.);διὰ πυρὸς ἔμολον ματρί Id.El. 1183
(lyr.);σωθήσεται οὕτω δὲ ὡς διὰ πυρός 1 Ep.Cor.3.15
;εἰς π. ἅλλεσθαι X.Mem. 1.3.9
;κἂν εἰς π. ἐμβαῖεν Lib.Ep.314.3
;π. διέρπειν S.Ant. 265
; of persons,ὦ π. σύ.. Id.Ph. 927
; of Hannibal, Plu.Flam.21: metaph. of anxious hope,θάλπει τῷδ' ἀνηκέστῳ πυρί S.El. 888
; of love,ἀρσενικῷ θέρεται π. Call.Epigr.27.5
, cf. 45.2. (Cf. Arm. hur, OE. fyr 'fire', etc.) -
4 τεχνικός
A artistic, skilful, workmanlike, Epich. 171.11, Pl.Smp. 186c, etc.;τ. περί τινος Id.Tht. 207c
; , etc.; εἴς τι ib.d; esp. of rhetoricians and grammarians,τ. λόγων πέρι Id.Phdr. 273e
; οἱ περὶ τοὺς λόγους τ. ib.a;ὁ τ. τε καὶ ἀγαθὸς ῥήτωρ Id.Grg. 504d
; [comp] Comp., more proficient in one's craft, Phld. Mus.p.74 K.; opp. θεωρητικός, practical, Arist.EN 1180b20;τ. περὶ τὸν βίον Id.HA 622b23
([comp] Comp., v.l. [comp] Sup.);τ. τὴν ψυχήν Id.Pol. 1327b27
;τ. ὄμματα Ael.VH14.47
;τ. πόημα Phld.Po.5.20
; τὸ τ. technical excellence, ib.2.55;τ. ἐνέργειαι, οἷον αὐλεῖν ἢ σαλπίζειν ἢ κιθαρίζειν Gal.6.323
; later, οἱ τεχνικοί the grammarians, Sch.D.T. p.4 H.; ὁ τ. freq. of Hdn.Gr., Choerob. in Theod.1.142 H., al.; also of D.T., Sch.D.T.p.204 H.b φύσις = πῦρ τεχνικόν, Zeno Stoic.1.34; τὸν τ. νοῦν the mind of the Great Designer, Theol.Ar.58;δύναμίς τις.. ἣν.. τεχνικὴν εἶναι λέγομεν Gal.Nat.Fac.1.6
.2 artful, cunning, Plb.16.6.6.II of things, artificial, opp. αὐτόματος, Thphr. Lap.55; τ. ὕδατα an artificial water-supply, Gal.17(2).183. Adv. - κῶς ibid.2 done by rules of art, technical, systematic, τοῦτο σοφὸν εὑρὼν ἅμα καὶ τ. Pl.Phdr. 273b; ἡ περὶ τὸν πόλεμον ἀγωνία τ. Id.R. 374b, cf. Euthphr. 14e; πραγματεῖαι τ. Id.Grg. 501b, etc.;ἡ τ. παιδεία Arist.Pol. 1341b9
; ἔχειν τὸ τ. περί τι to be technically employed upon.., Id.Rh. 1355b35, cf. Ph. 193a32.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > τεχνικός
-
5 φυσικός
A natural, produced or caused by nature, inborn, native, once in X.,Mem.3.9.1, not in Pl., freq. in Arist. (τὰ περὶ γένεσιν φ. Ph. 191a3
, al.), and later Prose; opp. διδακτός, X. l.c.; opp. νομικός (conventional), ; ἡ φ. χρῆσις, opp. ἡ παρὰ φύσιν, Ep.Rom.1.26; of style, natural, simple,ἀληθὲς καὶ φ. χρῶμα D.H.Th.42
; τὸ φ., opp. τὸ τεχνικόν, ib.34: φ. υἱός, = ὁ ἐκ πορνείας γεγονώς, opp. γνήσιος, Thom.Mag.p.362 R.;υἱὸς γνήσιος καὶ φ. PLips.28.18
(iv A. D.). Adv. - κῶς by nature, naturally, κινητόν, κινεῖσθαι, Arist.Ph. 201a24, Cael. 307b32;ὠχυρωμένη φ. λίμνῃ D.S.20.55
;ἀκατασκεύως καὶ φ. Plb.6.4.7
, etc.2 belonging to growth, Stoic.2.205, al.3 φ. ὀδόντες milk-teeth, Nicom. ap. Theol.Ar.49.II of or concerning the order of external nature, natural, physical,ἡ φ. ἐπιστήμη Arist.PA 640a2
; φ. φιλοσοφία ib. 653a9;ἡ φ. Id.Metaph. 1026a6
, etc.; opp. μαθηματική, θεολογική, ib. 1064b2; τὰ φ. ib. 1026a4; οἱ φ. λόγοι f.l. for οἱ φυσιολόγοι, Id.EN 1154b7; φ. προτάσεις, opp. ἠθικαί, λογικαί, Id.Top. 105b21; τὸ φ., τὸ ἠθικόν, τὸ λογικόν, the three branches of philosophy, Zeno Stoic.1.15, etc., cf. S.E.P.2.13; τὰ πρῶτα καὶ -ώτατα the primal elements of things, Plu.2.395d.2ὁ φ.
an inquirer into nature, natural philosopher,Arist.
de An. 403a28, PA 641a21, Metaph. 1005a34;περὶ πασῶν [τῶν αἰτιῶν] εἰδέναι τοῦ φ. Id.Ph. 198a22
, cf. Metaph. 1026a5: esp. of the Ionic and other pre-Socratic philosophers, Id.Ph. 184b17, 187a12, 205a5, al.: also ὁ φ., of Epicurus, Phylarch. 24J.; ὁ φυσικώτατος, of Thales, Luc.Ner.4.b army surgeon, dub. in IG12.950.153.3 ἡ φ. ἀκρόασις, title of a treatise by Arist.; τὰ φυσικά, a name given to his physical treatises, Id.Ph. 267b21, Metaph. 1042b8;ἐπιτομὴ φυσικῶν Id.Pr. 10t
it.4 Adv.- κῶς
according to the laws of nature,Id.
Ph. 198a23; opp. λογικῶς, ib. 204b10: [comp] Comp.- ώτερον εἰπεῖν Id.GC 335b25
.III later, belonging to occult laws of nature, magical, φ. φάρμακα spells or amulets, Alex. Trall.1.15;φυσικοῖς χρῆσθαι Gp.2.18.8
; φ. θεραπεία ib.2.42.3; φ. δακτύλιοι Sch.Ar.Pl. 884. Adv.- κῶς Gp.9.1.5
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φυσικός
-
6 φύσις
φύσις [pron. full] [ῠ], ἡ, gen. φύσεως, poet. φύσεος prob. (metri gr.) in E.Tr. 886, cf. Ar.V. 1282 (lyr.), 1458 (lyr.), [dialect] Ion. φύσιος: dual φύσει (I origin,φ. οὐδενός ἐστιν ἁπάντων θνητῶν οὐδὲ.. τελευτή Emp.8.1
(cf. Plu.2.1112a);φ. βούλονται λέγειν γένεσιν τὴν περὶ τὰ πρῶτα Pl.Lg. 892c
;ἡ φ. ἡ λεγομένη ὡς γένεσις ὁδός ἐστιν εἰς φύσιν Arist.Ph. 193b12
;φ. λέγεται ἡ τῶν φυομένων γένεσις Id.Metaph. 1014b16
; freq. of persons, birth,φύσει νεώτερος S.OC 1295
, cf. Aj. 1301, etc.;φύσι γεγονότες εὖ Hdt.7.134
; φύσει, opp. θέσει (by adoption), D.L.9.25;φύσει Ἀμβρακιώτης, δημοποίητος δὲ Σικυώνιος Ath.4.183d
; so ὁ κατὰ φύσιν πατήρ, υἱός, ἀδελφός, Plb. 3.9.6, 3.12.3, 11.2.2; also in acc.,ἐκ πατρὸς ταὐτοῦ φύσιν S.El. 325
; ἢ φίλων τις ἢ πρὸς αἵματος φύσιν ib. 1125, cf. Isoc.3.42.2 growth, τριχῶν, παιδίου, Hp.Nat.Puer.20,29, cf. 27: pl.,γενειάσεις καὶ φύσεις κεράτων Plot.4.3.13
.II the natural form or constitution of a person or thing as the result of growth (οἷον ἕκαστόν ἐστι τῆς γενέσεως τελεσθείσης, ταύτην φαμὲν τὴν φ. εἶναι ἑκάστου Arist.Pol. 1252b33
): hence,1 nature, constitution, once in Hom., καί μοι φύσιν αὐτοῦ (sc. τοῦ φαρμάκου)ἔδειξε Od.10.303
;φ. τῆς χώρης Hdt.2.5
;τῆς Ἀττικῆς X.Vect.1.2
, cf. Oec.16.2, D.18.146, etc.;τῆς τριχός X.Eq.5.5
; αἵματος, ἀέρος, etc., Arist.PA 648a21, Mete. 340a36, etc.: pl.,φύσεις ἐγγιγνομένας καρπῶν καὶ δένδρων Isoc.7.74
;αἱ φ. καὶ δυνάμεις τῶν πολιτειῶν Id.12.134
;ἡ τῶν ἀριθμῶν φ. Pl.R. 525c
;ἡ τῶν πάντων φ. X.Mem.1.1.11
, etc.;ἡ ἰδία τοῦ πράγματος φ. IG22.1099.28
(Epist.Plotinae).2 outward form, appearance,μέζονας ἢ κατ' ἀνθρώπων φύσιν Hdt.8.38
; ἢ νόον ἤτοι φύσιν either in mind or outward form, Pi.N.6.5;οὐ γὰρ φ. Ὠαριωνείαν ἔλαχεν Id.I.4(3).49
(67);μορφῆς δ' οὐχ ὁμόστολος φ. A.Supp. 496
; (read εἷρπε, taking φ. with ἔχων), cf. Tr. 379; δρακαίνης φ. ἔχουσαν ἀγρίαν prob. in E.Ba. 1358;τὴν ἐμὴν ἰδὼν φ. Ar.V. 1071
(troch.), cf. Nu. 503;τὴν τοῦ σώματος φ. Isoc.9.75
.3 Medic., constitution, temperament, Hp.Aph.3.2 (pl.), al.;ἡ φ. καὶ ἡ ἕξις Id.Acut.43
;φ. φύσιος καὶ ἡλικία ἡλικίης διαφέρει Id.Fract.7
;φύσιες νούσων ἰητροί Id.Epid.6.5.1
.b natural place or position of a bone or joint, ἀποπηδᾶν ἀπὸ τῆς φ., ἐς τὴν φ. ἄγεσθαι, Id.Art.61, 62, al.;ὀστέον μένον ἐν τῇ ἑωυτοῦ φ. Id.VC5
, al.;φύσιες τῶν ἄρθρων Id.Nat.Puer.17
.4 of the mind, one's nature, character,ἦθος ἕκαστον, ὅπῃ φ. ἐστὶν ἑκάστῳ Emp.110.5
;εὐγενὴς γὰρ ἡ φ. κἀξ εὐγενῶν.. ἡ σή S.Ph. 874
; τὴν αὑτοῦ φ. λιπεῖν, δεῖξαι, ib. 902, 1310;φ. φρενός E.Med. 103
(anap.);ἡ ἀνθρωπεία φ. Th.1.76
;φ. τῆς μορφῆς καὶ τῆς ψυχῆς X.Cyr.1.2.2
;ὀνόματι μεμπτὸν τὸ νόθον, ἡ φ. δ' ἴση E.Fr. 168
; φ. φιλόσοφος, τυραννική, etc., Pl.R. 410e, 576a, etc.;δεξιοὶ φύσιν A.Pr. 489
;ἀκμαῖοι φύσιν Id.Pers. 441
;τὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸν φύσεος, ἣν ἔχοι τις Ar.V. 1458
(lyr.), cf. 1282 (lyr.);Σόλων.. ἦν φιλόδημος τὴν φ. Id.Nu. 1187
;ἔνιοι ὄντες ὡς ἀληθῶς τοῦ δήμου τὴν φ. οὐ δημοτικοί εἰσι X.Ath.2.19
; φύσεως ἰσχύς force of natural powers, Th.1.138; φύσεως κακία badness of natural disposition, D.20.140;ἀγαθοὶ.. γίγνονται διὰ τριῶν, τὰ τρία δὲ ταῦτά ἐστι φ. ἔθος λόγος Arist. Pol. 1332a40
; χρῶ τῇ φύσει, i.e. give rein to your natural propensities, Ar.Nu. 1078, cf. Isoc.7.38;τῇ φ. χρώμενος Plu.Cor.18
;θείας κοινωνοὶ φ. 2 Ep.Pet.1.4
: pl., Isoc.4.113, v.l. in E.Andr. 956;οἱ ἄριστοι τὰς φ. Pl.R. 526c
, cf. 375b, al.: prov.,ἔθος, φασί, δευτέρη φ. Jul.Mis. 353a
.b instinct in animals, etc., Democr.278; ap. Stob.1.41.6;ἐν τοῖς ἄλλοις ζῴοις ἡ αἴσθησις τῇ φ. ἥνωται, ἐν δὲ ἀνθρώποις τῇ νοήσει Corp.Herm. 9.1
, cf. 12.1.5 freq. in periphrases, καὶ γὰρ ἂν πέτρου φύσιν σύ γ' ὀργάνειας, i.e. would'st provoke a stone, S.OT 335;χθονὸς φ. A.Ag. 633
; esp. in Pl.,ἡ τοῦ πτεροῦ φ. Phdr. 251b
;ἡ φ. τῶν σωμάτων Smp. 186b
; ἡ φ. τῆς ἀσθενείας its natural weakness, Phd. 87e;ἡ τοῦ μυελοῦ φ. Ti. 84c
;ἡ τοῦ δικαίου φ. Lg. 862d
, al.; ἡ φ., with gen. understood, Smp. 191a, Phd. 109e.III the regular order of nature,τύχη.. ἀβέβαιος, φ. δὲ αὐτάρκης Democr.176
;κατὰ φύσιν Pl.R. 444d
, etc.; τρίχες κατὰ φύσιν πεφυκυῖαι growing naturally, Hdt.2.38, cf. Alex.156.7 (troch.); (cf. Pl.Grg. 488b);κατὰ φ. ποιεῖν Heraclit.112
; opp. παρὰ φύσιν, E.Ph. 395, Th.6.17, etc.;παρὰ τὴν φ. Anaxipp.1.18
; προδότης ἐκ φύσεως a traitor by nature, Aeschin.2.165; πρὸ τῆς φ. ἥκειν εἰς θάνατον before the natural term, Plu.Comp.Dem.Cic.5: freq. in dat. φύσει (ἐν φ. Hp.
Aër.14) by nature, naturally, opp. τύχῃ, τέχνῃ, Pl.Lg. 889b, cf. R. 381b;φύσει τοιοῦτος Ar.Pl. 275
, cf. 279, al.;ὁ ἄνθρωπος φ. πολιτικὸν ζῷόν ἐστι Arist.Pol. 1253a3
; ὁ μὴ αὑτοῦ φ. ἀλλ' ἄλλου ἄνθρωπος ὤν, οὗτος φ. δοῦλός ἐστιν ib. 1254a15;φ. γὰρ οὐδεὶς δοῦλος ἐγενήθη ποτέ Philem.95.2
; opp. νόμῳ (by convention), Philol.9, Archelaus ap.D.L.2.16, Pl.Grg. 482e, cf. Prt. 337d, etc.;τὰ μὲν τῶν νόμων ὁμολογηθέντα, οὐ φύντ' ἐστίν, τὰ δὲ τῆς φύσεως φύντα, οὐχ ὁμολογηθέντα Antipho Soph.44
Ai 32 (Vorsokr.5);ἅπας ὁ τῶν ἀνθρώπων βίος φύσει καὶ νόμοις διοικεῖται D.25.15
;τοὺς τῆς φ. οὐκ ἔστι λανθάνειν νόμους Men.Mon. 492
;οὐ σοφίᾳ, ἀλλὰ φύσει τινί Pl. Ap. 22c
;φ. μὴ πεφυκότα τοιαῦτα φωνεῖν S.Ph.79
, cf. Pl.Phlb. 14c, etc.;φύσει πάντα πάντες ὁμοίως πεφύκαμεν καὶ βάρβαροι καὶ Ἕλληνες εἶναι Antipho Soph.44
Bii 10 (Vorsokr.5); φύσιν ἔχει c. inf., it is natural, κῶς φύσιν ἔχει πολλὰς μυριάδας φονεῦσαι (sc. τὸν Ἡρακλέα); Hdt.2.45, cf. Pl.R. 473a; οὐκ ἔχει φύσιν it is contrary to nature, ib. 489b; ;τὸ τόλμημα φύσιν οὐκ ἔχει Polem.Call.36
.IV in Philosophy:1 nature as an originating power,φ. λέγεται.. ὅθεν ἡ κίνησις ἡ πρώτη ἐν ἑκάστῳ τῶν φύσει ὄντων Arist.Metaph. 1014b16
;ὁ δὲ θεὸς καὶ ἡ φ. οὐδὲν μάτην ποιοῦσιν Id.Cael. 271a33
; ἡ δὲ φ. οὐδὲν ἀλόγως οὐδὲ μάτην ποιεῖ ib. 291b13;ἡ μὲν τέχνη ἀρχὴ ἐν ἄλλῳ, ἡ δὲ φ. ἀρχὴ ἐν αὐτῷ Id.Metaph. 1070a8
, cf. Mete. 381b5, etc.;φ. κρύπτεσθαι φιλεῖ Heraclit.123
;ἡ γοητεία τῆς φ. Plot.4.4.44
; φ. κοινή, the principle of growth in the universe, Cleanth.Stoic.1.126; as Stoic t.t., the inner fire which causes preservation and growth in plants and animals, defined as πῦρ τεχνικὸν ὁδῷ βαδίζον εἰς γένεσιν, Stoic.1.44, cf. 35, al., S.E.M.9.81; Nature, personified,χάρις τῇ μακαρίᾳ Φ. Epicur.Fr. 469
;Φ. καὶ Εἱμαρμένη καὶ Ἀνάγκη Phld. Piet.12
;ἡ κατωφερὴς Φ. Corp.Herm.1.14
.2 elementary substance,κινδυνεύει ὁ λέγων ταῦτα πῦρ καὶ ὕδωρ καὶ γῆν καὶ ἀέρα πρῶτα ἡγεῖσθαι τῶν πάντων εἶναι καὶ τὴν φ. ὀνομάζειν αὐτὰ ταῦτα Pl.Lg. 891c
, cf. Arist.Fr.52 (defined asτὴν πρώτην οὐσίαν.. ὑποβεβλημένην ἅπασι τοῖς γεννητοῖς καὶ φθαρτοῖς σώμασι Gal.15.3
);τῶν φύσει ὄντων τὰ στοιχεῖά φασιν εἶναι φύσιν Arist.Metaph. 1014b33
: pl., Epicur.Ep. 1p.6U., al.;ἄτομοι φ.
atoms,Democr.
ap. Diog.Oen.5, Epicur.Ep. 1p.7U.;ἄφθαρτοι φ. Phld.Piet.83
.3 concrete, the creation, 'Nature',ἀθανάτου.. φύσεως κόσμον ἀγήρων E.Fr. 910
(anap.);περὶ φύσεώς τε καὶ τῶν μετεώρων ἀστρονομικὰ ἄττα διερωτᾶν Pl.Prt. 315c
; περὶ φύσεως, title of works by Xenophanes, Heraclitus, Gorgias, Epicurus, etc.;[σοφία] ἣν δὴ καλοῦσι περὶ φύσεως ἱστορίαν Pl.Phd. 96a
;περὶ φ. ἀφοριζόμενοι διεχώριζον ζῴων τε βίον δένδρων τε φύσιν λαχάνων τε γένη Epicr.11.13
(anap.); so later,ἡ φ. τὸ ὑπὸ ψυχῆς τῆς πάσης ταχθέν Plot.2.2.1
;τὰ στοιχεῖα τῆς φ. Corp.Herm.1.8
; αἱ δύο φ., i.e. heaven and earth, light and darkness, etc., PMag.Leid.W.6.42.4 Pythag. name for two, Theol.Ar.12.V as a concrete term, creature, freq. in collect. sense, θνητὴ φ. mankind, S.Fr. 590 (anap.), cf. OT 869 (lyr.); πόντου εἰναλία φ. the creatures of the sea, Id.Ant. 345 (lyr.);ὃ πᾶσα φ. διώκειν πέφυκε Pl.R. 359c
, cf. Plt. 272c; ἡ τῶν θηλειῶν φ. woman- kind (opp. τὸ ἄρρεν φῦλον) X.Lac.3.4: also in pl., S.OT 674, Pl.R. 588c, Plt. 306e, X.Oec.13.9; in contemptuous sense, αἱ τοιαῦται φ. such creatures as these, Isoc.4.113, cf. 20.11, Aeschin.1.191.b of plants or material substances,φ. εὐώδεις καρποφοροῦσαι D.S.2.49
;ὑγράν τινα φ. καπνὸν ἀποδιδοῦσαν Corp.Herm. 1.4
.VI kind, sort, species,ταύτην.. ἔχειν βιοτῆς.. φύσιν S.Ph. 165
(anap.);ἐκλέγονται ἐκ τούτων χρημάτων μίαν φ. τὴν τῶν λευκῶν Pl.R. 429d
; φ. [ἀλωπεκίδων] species, X.Cyn.3.1; natural group or class of plants, Thphr.HP6.1.1 (pl.).VII sex, θῆλυς φῦσα (prob. for οὖσα)κοὐκ ἀνδρὸς φύσιν S.Tr. 1062
, cf. OC 445, Th.2.45, Pl.Lg. 770d, 944d: hence, -
7 ἄτεχνος
ἄτεχν-ος, ον,A without art, unskilful, Pl.Plt. 274c; esp. ignorant of the rules or principles of art, opp. ἔντεχνος or τεχνίτης, unskilled, unprofessional, of persons, Id.Sph. 219a, Gal.6.134, S.E. P.3.262; having no trade or profession, PFlor.4.14 (iv A.D.); unsystematic,διδασκαλία Anon. in SE67.31
; of pursuits,ἄ. τριβή Pl. Phdr. 260e
, cf. 262c, Lg. 938a; πίστεις ἄ. proofs not invented by the orator, Arist.Rh. 1355b35, 1375a22;ἀποδείξεις Ph.1.355
;αἰσχρὸν καὶ ἄ.
not workmanlike,Hp.
Fract.30; πῦρ uncreative, opp. τεχνικόν, Zeno Stoic.1.34; φαντασία ib.2.24.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἄτεχνος
-
8 ἐπικράτησις
II. supreme power, ἡ τοῦ Καίσαρος ἐντῇ Ῥώμῃ D.C.47.21
.III. of things, prevalence, Gal.4.629, 19.488; ἡ οὐκ ἴση ἐ. Plot.5.7.2; ἐ. αἰθέρος, name given to the predominance of πῦρ τεχνικόν at the ἐκπύρωσις, Stoic.2.185.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπικράτησις
-
9 ἐπιφαίνω
A , Ev.Luc.1.79:—show forth, display, abs.,μηδὲ λίην ἐπίφαινε Thgn.359
(s.v.l.);ἐ.προστασίαν ἀξιωματικήν Plb.10.18.8
;μηδὲν τεχνικόν D.H.Amm.1.10
; τὸ ἀγέρωχον, τὴν προαίρεσιν, Plu.Marc.1, 2.139d ;ἀνθρωπόμορφόν τι Luc.Alex. 12
; τὸν μισοπόνηρον play the μ., Phld.Ir.p.74W.:—[voice] Pass., come into view,ἠέλιος δ' ἐπέλαμψε, μάχη δ' ἐπὶ πᾶσα φαάνθη Il.17.650
; of an enemy, Hdt.2.152, 4.122, Th.8.42, etc.; διὰ τὸ ἐπιφανέντα με κωλῦσαι Test. ap. D.21.22 ;ἐ.ἐς τὴν Νάξον Hdt.5.30
, cf.X.An.3.4.13 ;ἐπιφανῆναι ἐπὶ τὸ ἔργον Id.Oec.21.10
;ἐπὶ τὰ Δρέπανα Plb.1.49.7
;ἐ.τινὶ ἐς οἶκον
to present oneself,Hdt.
4.97 ; ἐ. τινί show oneself, appear to one, Id.1.24,al.; freq. of dreams and visions, Id.2.91,3.27 ;ἐν τῷ ὕπνῳ Id.7.16
; of a divine manifestation, (Magn.Mae., iii B.C.), cf.IG4.951.26 (Epid., iii B.C.); soἡ χρηστότης ἐπεφάνη τοῦ θεοῦ Ep.Tit.3.4
; of an Emperor,δήμοις ἑορτάζουσιν ἐπιφανείς Hdn.1.7.2
; alsoἵνα σφι τιμωρίη..ἐπιφανήσεται Hdt. 8.49
; symptoms which make their appearance,Hp.
Aph.1.12, cf.Sor.1.17,al.2 c.acc.et inf., make it manifest that.., Plu.2.1044d.3 [voice] Pass., lit. appear upon the surface, Ti.Locr.101d ;ἐ. ταῖς εἰκόσιν ἰδέα Plu.Arat.3
: metaph., τὸ ἦθος ὡς χρῶμα ταῖς πράξεσιν ἐ. ib.48,cf.Galb.23.II seemingly intr., in [voice] Act., show light, dawn,ἡμέρας ἐπιφαινούσης Plb.5.6.6
(soἀνατολῆς ἐπιφαινομένης Id.3.113.1
); to shine upon..,Ev.Luc.1.79
, cf. LXX De.33.2.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπιφαίνω
См. также в других словарях:
τεχνικόν — τεχνικός artistic masc acc sg τεχνικός artistic neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Πύρ τεχνικόν — (руr technikon) (греч.) творч. огонь. У стоиков творящая часть мировой субстанции, космич. бог. Философский энциклопедический словарь. М.: Советская энциклопедия. Гл. редакция: Л. Ф. Ильичёв, П. Н. Федосеев, С. М. Ковалёв, В. Г. Панов.… … Философская энциклопедия
СТОИЦИЗМ — учение одной из наиболее влиятельных филос. школ античности, основанной ок. 300 г. до н.э. Зеноном из Китиона. История С. традиционно делится на три периода: ранняя стоя (Зенон, Клеанф, Хрисипп и их ученики, 3 2 вв. до н.э.), средняя стоя… … Философская энциклопедия
ПРИРОДА — 1) в широком смысле всё сущее, весь мир в многообразии его форм; понятие П. в этом значении стоит в одном ряду с понятиями материи, универсума, Вселенной. 2) В более узком смысле объект науки, а точнее совокупный объект естествознания… … Философская энциклопедия
ЭФИР — (греч. ?? ?? верхние слои воздуха) 1) термин др. греч. философии, один из элементов, т. н. пятая субстанция (после земли, воды, воздуха и огня). см. Квинтэссенция. 2) Э. миpовой, световой Э., гипотетич. всепроникающая… … Философская энциклопедия
ГРАММАТИКИ — • Grammatici. 1. Греческие Г. Уже рано у греков проявилось стремление рассматривать и разбирать законы языка относительно их внутренней связи. Уже у Платона, у которого впервые ясно показывается это стремление, встречаются выражения… … Реальный словарь классических древностей
ДИАЛЕКТИКА — ДИАЛЕКТИКА (ἡ διαλεκτικὴ sc. τέχνη, от глаг. διαλέγομαι разговаривать, беседовать, рассуждать), искусство вести беседу, спор; в различных контекстах термин диалектика использовался как синоним 1) риторики, 2) логики, 3) философии. Софисты … Античная философия
ЗЕНОН ИЗ КИТИЯ — ЗЕНОН ИЗ КИТИЯ (Ζήνων ὁ Κιτιεύς) (334/3 262/1 до н. э.), основатель стоической школы, родоначальник стоицизма. Жизнь. Родился в г. Китий на Кипре, где издавна была колония выходцев из Финикии (D. L. VII 1; 3; 6; 15; 25; 30; «пуниец» Cic.… … Античная философия
ПРИРОДА — ПРИРОДА (греч. φύσις, лат. natura), одно из центральных понятий античной философской мысли, обладающее широким спектром значений. Греч, существительное φύσις происходит от глагола φύω («выращивать», «рождать», «производить на свет», med.… … Античная философия
СТОИЦИЗМ — СТОИЦИЗМ учение одной из наиболее влиятельных философских школ Античности, основанной ок. 300 до н. э. Зеноном изКития; название «Стоя» происходит от названия «Расписного Портика» (Στοὰ Ποικίλη) в Афинах, где преподавал Зенон.… … Античная философия
MARGARITARII — apud Firmicum l. 8. Math. c. 16. dicuntur margaritarum piscatores, seu concharum margaritiferarum vestigatores, quinon sine ingenti periculo labore hôc defunguntur. Cum enim margaritae, ut Plin. l. 9. c. 35. ex eo Solinus c. 56. habent. plerumque … Hofmann J. Lexicon universale
