-
1 συκοφαντικος
-
2 συκοφαντικός
η, ό[ν] клеветнический;συκοφαντικό κατηγορητήριο — клеветническое, необоснованное обвинение;
συκοφαντικός υπαινιγμός — инсинуация
-
3 συκοφαντικός
σῡκοφαντικός, συκοφαντικόςtypical of a: masc nom sg -
4 συκοφαντικός
[сикофандикос] επ клеветнический. -
5 συκοφαντικός
A typical of a συκοφάντης, blackmailing,δίκη D.37.3
([comp] Comp.); skilled as an 'agent provocateur', Philostr.VA7.27: metaph., σ. πνεύματα,= συκοφαντίας, Lib.Or.13.16. Adv.- κῶς Isoc.15.308
, Luc.Hist.Conscr.10.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > συκοφαντικός
-
6 σῡκοφαντικός
σῡκο-φαντικός, ή, όν, sykophantisch, verleumderisch -
7 συκοφαντικός
calomnieux -
8 συκοφαντικός
1) oszczerczy przym.2) potwarczy przym. -
9 συκοφαντικός
pomlouvačný -
10 συκοφαντικός
1) defamatory2) slanderousΕλληνικά-Αγγλικά νέο λεξικό (Greek-English new dictionary) > συκοφαντικός
-
11 συκοφαντικά
σῡκοφαντικά, συκοφαντικόςtypical of a: neut nom /voc /acc plσῡκοφαντικά̱, συκοφαντικόςtypical of a: fem nom /voc /acc dualσῡκοφαντικά̱, συκοφαντικόςtypical of a: fem nom /voc sg (doric aeolic) -
12 συκοφαντικών
σῡκοφαντικῶν, συκοφαντικόςtypical of a: fem gen plσῡκοφαντικῶν, συκοφαντικόςtypical of a: masc /neut gen pl -
13 συκοφαντικῶν
σῡκοφαντικῶν, συκοφαντικόςtypical of a: fem gen plσῡκοφαντικῶν, συκοφαντικόςtypical of a: masc /neut gen pl -
14 συκοφαντικόν
σῡκοφαντικόν, συκοφαντικόςtypical of a: masc acc sgσῡκοφαντικόν, συκοφαντικόςtypical of a: neut nom /voc /acc sg -
15 σῡκο-φαντικός
σῡκο-φαντικός, ή, όν, sykophantisch, verleumderisch; Dem. 37, 3, im compar.; τὴν φύσιν συκοφαντικός, Luc. Deor. concil. 2; auch adv., οἱ συκοφαντικῶς ἀκροασόμενοι, hist. conscr. 10.
-
16 φᾱσιᾱνικός
φᾱσιᾱνικός, den Folgdn betreffend, kom. = συκοφαντικός, Ar. Av. 68.
-
17 συκοφαντική
-
18 συκοφαντικῇ
-
19 συκοφαντικαίς
-
20 συκοφαντικαῖς
- 1
- 2
См. также в других словарях:
συκοφαντικός — ή, ό / συκοφαντικός, ή, όν, ΝΜΑ [συκοφάντης] αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον συκοφάντη ή στη συκοφαντία ή αυτός που αποβλέπει στη συκοφαντία (α. «συκοφαντική ενέργεια» β. «δίκην... συκοφαντικωτέραν», Δημοσθ.) νεοελλ. φρ. «συκοφαντική… … Dictionary of Greek
συκοφαντικός — σῡκοφαντικός , συκοφαντικός typical of a masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
συκοφαντικός — ή, ό επίρρ. ά αυτός που αναφέρεται στη συκοφαντία ή το συκοφάντη: Πρόκειται για συκοφαντικές διαδόσεις … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
συκοφαντικά — σῡκοφαντικά , συκοφαντικός typical of a neut nom/voc/acc pl σῡκοφαντικά̱ , συκοφαντικός typical of a fem nom/voc/acc dual σῡκοφαντικά̱ , συκοφαντικός typical of a fem nom/voc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φασιανικός — ή, όν, Α 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον φασιανό 2. (στους κωμ.) συκοφαντικός. [ΕΤΥΜΟΛ. < φασιανός. Η σημ. «συκοφαντικός» με λογοπαίγνιο προς τη λ. φάσις «καταγγελία» (< φαίνω)] … Dictionary of Greek
συκοφαντικῶν — σῡκοφαντικῶν , συκοφαντικός typical of a fem gen pl σῡκοφαντικῶν , συκοφαντικός typical of a masc/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
συκοφαντικόν — σῡκοφαντικόν , συκοφαντικός typical of a masc acc sg σῡκοφαντικόν , συκοφαντικός typical of a neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διάβολος — I Κακό και βλαβερό πνεύμα, που εμφανίζεται σε όλες τις θρησκείες και είχε πλούσιες περιγραφές στην κλασική λογοτεχνία, στα κείμενα της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης και στα έργα παλαιών χριστιανών συγγραφέων. Η λέξη δ. σημαίνει συκοφάντης και… … Dictionary of Greek
διαβλητικός — ή, ό (AM διαβλητικός, ή, όν) 1. αυτός που διαβάλλει, ο συκοφαντικός 2. αυτός μέσω τού οποίου γίνεται η διαβολή … Dictionary of Greek
συκοφαντώδης — ῶδες, Α [συκοφάντης] συκοφαντικός … Dictionary of Greek
συκώδης — ες / συκώδης, ῶδες, ΝΑ [σῡκον] όμοιος με σύκο ή με μια ιδιότητα τού σύκου, συκοειδής αρχ. 1. ο όμοιος με σαρκώδη εκφύματα («ἰόνθους καὶ τὰς ἐν τῷ γενείῳ συκώδεις ἐπαναστάσεις», Ορειβ.) 2. συκοφαντικός … Dictionary of Greek
