-
1 σπαργάνιον
σπαργάνιον, τό, dim. von σπάργανον, eine Pflanze, Diosc., Plin. H. N. 25, 9, vielleicht βούτομος.
-
2 σπαργάνιον
σπαργάνιονbur-reed: neut nom /voc /acc sgσπαργανάωimperf ind act 3rd pl (epic doric ionic)σπαργανάωimperf ind act 1st sg (epic doric ionic) -
3 σπαργάνιον
σπαργάνιον, τό, eine Pflanze -
4 σπαργάνιον
A bur-reed, Sparganium ramosum, Dsc.4.21.3 v. σπάργανον 11.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σπαργάνιον
-
5 σπαργανίου
σπαργάνιονbur-reed: neut gen sg -
6 βῶλος
A lump, clod of earth,εἴκοι δ' ὑπὸ βῶλος ἀρότρῳ Od.18.374
;ὑγρᾶς ἀρούρας β. S.Aj. 1286
;ὡς βαλῶ ταύτῃ τῇ βώλῳ X.Cyr.8.3.27
;β. ἀνιστάναι Plu.Rom.11
; βῶλος ἄρουραν, prov. 'carrying coals to Newcastle', Zen.2.74; esp. of earth fraudulently mixed with corn, POxy.708.8 (ii A. D.); cf. ἄβωλος.2 in Poets, land, soil,βαθεῖαν β. ἀροῦντες Mosch.4.37
, cf. AP9.561 (Phil.), etc.; Λίβυσσα κρύψει β. Ἀννίβου δέμας Orac. ap. Plu.Flam.20, cf. Jul.Or.3.125b.3 generally, lump, as of gold, nugget, Arist. Mir. 833b11, Str.3.2.8; χρυσέα βῶλος, of the sun, E.Fr. 783, cf. Or. 984 (lyr.);β. μολίβδου D.S.3.14
.5 = σπαργάνιον, Ps.-Dsc.4.21 (v. l.). (Fem. acc. to Phryn.37, Moer. 95; masc. in Arist. l.c., D.C.40.47, PHolm.2.31, etc.) -
7 ξιφίδιον
A dagger, Ar.Lys.53, Th.3.22,POxy. 936.9 (iii A.D.), etc.2 = σπαργάνιον, Ps.-Dsc.4.21.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ξιφίδιον
-
8 σπάργανον
A band for swathing infants, ib.151,306, Pi.N.1.38: mostly in pl., swaddling-clothes, h.Merc.237, Pi.P.4.114;παῖς ἔτ' ὢν ἐν σπαργάνοις A.Ch. 755
, cf. 529, 759, Ag. 1606;εἰς σπάργανά μ' αὐτὸς ἔθηκεν Epigr.Gr.314.6
(Smyrna, iii A.D.); ἐκ πρώτων ς. ab incunabulis, S.E.M.1.41; τὰ τῆς γεννήσεως εὐτελῆ ς. a mean origin, Hdn.7.1.2:—hence,2 in Trag. and Com., objects left with an exposed child, the marks by which a person's true birth and family are identified (Lat. crepundia, monumenta), S.OT 1035, Men.Pk.15, Donat. ad Ter.Eun.753; so prob. τούτου (sc. τοῦ Τηλέφου) δὸς.. μοι τὰ ς. Ar.Ach. 431.II a plant,= ὠκιμοειδές, f.l. for σπαργάνιον, Ps.-Dsc.4.28.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σπάργανον
-
9 ξίφος
Grammatical information: n.Meaning: `sword with straight double-edged balde' (Il.; see Trümpy Fachausdrücke 60ff.); metaph. of the ξίφος- like bone of the cuttle-fish (Arist.), as plantname = ξιφίον (Thphr.); also σκίφος (sch., EM, H.); on the anlaut Schwyzer 266, Heubeck Würzb. Jb. 4, 201. Myk. qi-si-pe-e (du., Heubeck Minos 6, 55f.)?Compounds: As 1. member a.o. in ξιφη-φόρος `sword-bearing' (A., E.) with analog. - η- (Schwyzer 440); on σκιφα-τόμος s. below. As 2. member in ἄ-ξιφος `swordess' (Lyc., A. D.), adv. ἀξιφ-εί (Hdn.).Derivatives: 1. ξιφίδιον dimin. (Ar., Th.), also plantname = σπαργάνιον, `swodgrass' (Ps.-Dsc.; Strömberg Pfl.n. 44); 2. ξιφύδριον ( σκιφ- Epich.) name of a shell-animal (medic., H.). 3. ξιφίας ( σκιφ- Epich.) m. `swordfish' (Arist.), also name of a comet (Plin.; Scherer Gestirnnamen 107 ff.); 4. ξιφίον n. kind of swordlily, `Gladiolus segetum' (Thphr., Dsc.); 5. ξιφή-ρης `heavily armed' (E., late prose). 6. ξιφήν ὁ φέρων ξίφος Suid. 7. ξιφίνδα παίζειν = ξιφίζειν (Theognost.). 8. ξιφίζω dance a swoddance' (Cratin.), ἀποξιφίζειν ὀρχεῖσθαι ποιὰν ὄρχησιν, σκιφίζει ξιφίζει. ἔστι δε σχῆμα μαχαιρικῆς ὀρχήσεως H. From there ξιφ-ισμός (Ath., D. C.), - ισμα (Choerob., H.) `sworddance', ξιφιστύς μαχαιρομαχία, μάχη ἐκ χειρῶν H. (Benveniste Noms d'agent 74); but ξιφιστήρ m. (pap., Plu.). - ιστής H. `swordbelt' because of the meaning rather directly from ξίφος; cf. on κορυφιστήρ s. κορυφή. With prefix δια-ξιφίζομαι `fight with the sword' (Ar.), διαξιφισ-μός m. `swordbattle' (Plu.). -- Two further H.glosses: ξίφαι τὰ ἐν ταῖς ῥυκάναις δρέπανα η σιδήρια and (wit metathesis) σκιφίνιον πλέγμα ἐκ φοίνικος (after κοφίνιον a. o.); here also σκιφα-τόμος profession (Sparta Ia) ?; cf. on κίφος.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Etymology unknown; like so many weaponnnames prob. LW [loanword]. For oriental origin (Aram. sajǝfā, ārab. saifun, Egypt.. sēfet `sword') a.o. Lewy Fremdw. 176 f., Spiegelberg KZ 41, 127ff., Huber Comm. Aenip. 9, 34, Schrader-Nehring Reallex. 2, 362 f. Wrong IE etymologies in Bq (rejected). New hypothesis by Čop KZ 74, 231 f.: to Osset. äxsirf `sickle', which can go back on IE *ksibhró-. Myc. qisipee points to a labio-velar (possible also for äxsirf), which could have been lost through dissimilation with the following φ; s. Heubeck Minos 6, 55 ff. with further details and lit. On the treatment of the labio-velar cf. also Schwyzer 299. The Myc. form clearly points to Pre-Greek origin; perhaps the forms with σκιφ- also point in this direction. It is well known that Pre-Greek had labio-velars (Beekes, Pre-Greek).Page in Frisk: 2,Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ξίφος
См. также в других словарях:
σπαργάνιον — bur reed neut nom/voc/acc sg σπαργανάω imperf ind act 3rd pl (epic doric ionic) σπαργανάω imperf ind act 1st sg (epic doric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σπαργανίου — σπαργάνιον bur reed neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ξιφίδιο — το (Α ξιφίδιον) [ξίφος] ξίφος μικρών διαστάσεων, σπαθάκι εντομολ. γένος ορθόπτερων εντόμων τής οικογένειας τών λοκουστιδών, ακρίδων με μέτριο μέγεθος και με χρώμα, γενικώς, πράσινο αρχ. το φυτό σπαργάνιον … Dictionary of Greek
σπαργάνιο — (sparganium). Γένος υδροχαρών φυτών της οικογένειας των Σπαργανιιδών»με 15 περίπου είδη, που ευδοκιμούν στις υγρές και ψυχρές εύκρατες περιοχές. Είναι φυτό πολυετές, ποώδες και με κοντό βλαστό, ινώδη και φύλλα στενά και μακρουλά. Τα άνθη του… … Dictionary of Greek
