-
1 σκάφη
σκάφηtrough: fem nom /voc sg (attic epic ionic)σκάφος 2hull of a ship: neut nom /voc /acc pl (attic epic doric)σκάφος 2hull of a ship: neut nom /voc /acc dual (doric aeolic)σκάπτωdig: aor ind pass 3rd sg (homeric ionic)——————σκάφηtrough: fem dat sg (attic epic ionic) -
2 σκαφή
σκάπτωdig: aor subj pass 3rd sgσκαφῆι, σκαφεύςdigger: masc dat sg (epic ionic)σκαφήdigging: fem dat sg (attic epic ionic) -
3 σκαφῇ
σκάπτωdig: aor subj pass 3rd sgσκαφῆι, σκαφεύςdigger: masc dat sg (epic ionic)σκαφήdigging: fem dat sg (attic epic ionic) -
4 σκάφη
σκάφη, ης, ἡ (σκάπτω; Aeschyl., Hdt. et al.; ins, pap; Bel LXX 33, Theod. 33; [Test12 Patr and Philo σκάφο]; Jos., C. Ap. 2, 11 [a quot. fr. Apion w. σκάφη as fem. sing.]; loanw. in rabb.) gener. someth. that is concave or hollow, such as a ‘bowl’, ‘basin’, or ‘tub’.① dish GJs 18:2 (codd.)② (small) boat, skiff (so Soph. et al.; Polyb. 1, 23, 7; PGradenwitz [SBHeidAk 1914] 9, 5 [III B.C.]; BGU 1157, 8; 1179; the transference of sense from mng. 1 is readily seen in a pun Ar., Eu. 1315: cp. our ‘tub’ for an old or slow boat) of a ship’s boat (ordinarily in tow, LCasson, Ships and Seamanship in the Ancient World, ’71, 248f) Ac 27:16, 30, 32.—B. 730. DELG s.v. σκάπτω. M-M. -
5 σκαφή
σκαφήdigging: fem nom /voc sg (attic epic ionic) -
6 σκάφη
Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σκάφη
-
7 σκάφῃ
Βλ. λ. σκάφη -
8 σκάφη
-
9 σκαφή
-
10 σκάφη
σκᾰφ-η, ἡ:I trough, tub, basin, or bowl (Hom. only in [var] Dim. σκαφίς), Hdt.4.73, Ar.Ec. 742, etc.; kneading-trough or baker's tray, Timocl.33, cf. Poll.10.102; wash-tub, bath, A.Fr. 225, Hp.Steril.234; bowl or tray on which offerings were carried by metoeci at the Panathenaea, etc., IG12.844.6, 22.1388.46, al., Semus 5; cf. σκαφηφόρος: prov.,τὰ σῦκα σῦκα, τὴν σκάφην σκάφην λέγει Apostol.15.95b
, cf. Plu.2.178b, Luc.Hist.Conscr.41, Jul.Or. 7.208a.2 light boat, skiff, Ar.Eq. 1315 (with a pun on signf. 1), PCair.Zen.25.5 (iii B.C.), Plb.1.23.7; used for cargo, BGU1742.9 (i B.C.); boat-load,ξύλων PGrad.9.5
(iii B.C.).3 child's cradle, Arist.Po. 1454b25, Phylarch.36 J., Plu.Rom.3, Sor.1.106, al., Sch. Ar.Lys. 138 (prob.).II concave sun-dial, Vitr.9.8.1, Cleom.1.10, cf. Poll.6.110. (Prob. orig. something dug or scooped out, fr. σκάπτω.) -
11 σκαφέων
σκάφηtrough: fem gen pl (epic ionic)σκάφος 2hull of a ship: neut gen pl (epic doric ionic aeolic)σκαφεύςdigger: masc gen plσκαφέω̆ν, σκαφεύςdigger: masc gen plσκαφήdigging: fem gen pl (epic ionic) -
12 σκάφαι
σκάφηtrough: fem nom /voc plσκάφᾱͅ, σκάφηtrough: fem dat sg (doric aeolic) -
13 σκάφηι
σκάφῃ, σκάφηtrough: fem dat sg (attic epic ionic) -
14 σκαφαί
σκαφήdigging: fem nom /voc pl -
15 σκάφαις
σκάφηtrough: fem dat pl -
16 σκάφην
σκάφηtrough: fem acc sg (attic epic ionic)σκάφος 2hull of a ship: neut acc sgσκάπτωdig: aor ind pass 3rd pl (epic doric aeolic)σκάπτωdig: aor ind pass 1st sg (homeric ionic) -
17 σκάφης
σκάφηtrough: fem gen sg (attic epic ionic)σκάπτωdig: aor ind pass 2nd sg (homeric ionic) -
18 σκάφος
Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σκάφος
-
19 σκάπτω
Grammatical information: v.Meaning: `to dig, to dig out, to work the earth', κατα- σκάπτω `to inter, to bury', usu. `to demolish, to raze to the ground, to destroy' (h. Merc., Pi.).Other forms: Aor. σκάψαι (IA.), fut. σκάψω, perf. ἔσκαφα, midd. ἔσκαμμαι (Att.), aor. pass. σκαφ-ῆναι (E., hell.), fut. - ήσομαι (J. a. o.),Compounds: Often w. prefix, esp. κατα-.Derivatives: Several derivv. (on the forms with φ cf. bel.): 1. σκάφη f. `winnow, bowl, trough, dish', also `ship' (IA.); σκάφος n. `hull of a ship', poet. also `ship' (IA.), rarely (as nom. act.) `the digging' (Hes. Op. 572, Gp.). 2. Diminut.: σκαφ-ίς, - ίδος f. `cup' (ι 223, Hp., Ar. a. o.), also `barge' and `spade' (hell. a. late); - ίον n. `bowl, cup' (com., hell. a. late), also as des. of a hair-dress (Ar., on the development of the meaning Solmsen Wortforsch. 203 ff. [disputable]), `barge' (Str., Hld.); - ίδιον n. `winnow, ship' (hell. a. late). 3. σκαφ-ίτης m. approx. `boatman' (Anon. ap. Demetr., Str.; Redard 44f.). 4. σκαφή f. `the digging' (hell. pap. a.o., Hdn. Gr. 1, 345), also `grave' (Bithynia; or σκάφη ?); often prefixcompp., esp. κατασκαφ-ή, often pl. - αί `tomb, demolition, destruction' (trag., also Att. prose); adj. κατασκαφ-ής `butied' (S.). 5. σκαφ-ιά f. `ditch, grave' (Halaesa Ia). 6. σκαφ-εύς m. `digger' (E., Archipp., hell. a. late; rather directly from σκάπτω than with Bosshardt 40 from σκαφή), also (from σκάφη) `dish, σκαφηφόρος' ( Com. Adesp.); from σκάφη also σκαφ-εύω `to empty in a trough' (Ctes., Plu.) with - ευσις (Eun.); besides - ευσις, - εία f. `the digging' (Suid.), - εῖον n. `shovel', also `bowl, cup' (= - ίον; youngatt. hell.) with - είδιον (Hdn. Epim.), - ευτής = fossor (Gloss.). 7. σκαφ-ητός m. `the digging' (Thphr., hell. a. late inscr. a. o.; after ἀλοητός a. o.), - ητροι pl. `id.' (pap. Ip); WestGr. (Delphi, Trozen a. o.) σκάπετος m. (Megara - πεδος; after δάπεδον, πέδον Solmsen Wortforsch. 196; not with Schwyzer 498 n. 13 "phonetical byform (play-)") `grave, tomb'; besides κάπετος `id.' (Il., Hp.), also `spade' (Gortyn)?, uncertain σκαπέτωσις `the digging' (Trozen). 8. σκαφαλος ἀντλητήρ H. (like πάσσαλος a.o.); λ-suffix also in σκαφλεύς = σκαφεύς (Athens IVa)?; Kumanudis Rev. de phil. 87, 99f. 9. σκαπ-άνη f. `shovel, spade' (Theoc., AP a. o.), also `excavation' (Thphr.), with - ανήτης m. `digger' (Zonar)., - ανεύς m. `id.' (Lyc., Phld., Str. a. o.; Bosshardt 68), - ανεύω `to dig up' (inscr. Magnesia [Epist. Darei], Phld. Rh.). 10. σκάμμα n. `the digging, ditch, place dug up' (Pl. Lg., hell. a. late). 11. περίσκαψις f. `the digging up' (pap. VIp, Gp.). 12. σκαπτήρ, - ῆρος m. `digger' (Margites, X. ap. Poll.; Fraenkel Nom. ag. 1, 107; 2, 55, Benveniste Noms d'agent 39), f. - τειρα (AP). 13. PN Σκαπτη ὕλη (Thrace; Hdt. a. o.) with Σκαπτησυλικός (Att. inscr.), - ίτης m. (St. Byz.); on the formaytion Schwyzer 452.Origin: LW [a loanword which is (probably) not of Pre-Greek origin] Eur. substr.XEtymology: As common basis of the above forms, which show an analogically levelled system, can serve both σκαπ- (with analog. σκαφ- after θάπτω: τάφος, ταφῆναι a. o.) and σκαφ- (with partly phonetical partly anal. σκαπ-). In the first case Italic gives the nearest connection in the relik Lat. scapulae, Umbr. scapla (acc. sg.) `shoulder(blade)', if prop. `shovel' as primary nom. agentis (cf. σκάφαλος above). In the latter case σκάπτω agrees formally to a widespread word for `plane, scratch etc.' in Lat. scăbō, Germ., e.g. OHG scaban, Lith. skabiù ( = σκάπτω; beside this skobiù, skõbti) `scoop out with the chisel, scraper v.t.', to which also Slav., e.g. Russ. skóbelь `plane-iron' etc. (s. W.-Hofmann, Fraenkel and Vasmer s. vv. w. lit.). Also σκάφη, σκάφος a. o. fit better with `plane, scoop out' than with `dig' (Solmsen Wortforsch. 196 ff. w. extensive treatment), without possibility to draw a clear limit. -- If one removes the s- as "movable" and assumes a vocalic variation ē̆: ō̆: ā̆, the etymological field becomes very large. If one goes even a step further and beside ( s)ke \/ o \/ a + p \/ bh- also accepyts a variant skē̆ip \/ b-, and considers that not only the above final consonants, but classifies also the varying vowels as formants or enlargements, we arrive at the `ideal' root sek- `cut etc.' (from which then also come sk-er- and sk-el-). Nobody believes, that such a "systematic" cutting up gives a right pisture of the linguistic processes. Old connections with κόπτω, perh. also with σκέπαρνος (s. vv. w. lit.; to this further still NPers. kāfađ `dig, split') a. cogn. with all kinds of crosses and deviations (!) may be possible, but cannot be demonstrated in detail. -- S. still σκήπτω and σκίπων. -- Frisk's discussion of σκάπτω is hopelessly dated; it refers clearly to Pok. 930 ff.; e.g. we now know that PIE did not have an ablaut e\/a; so the words with -e- must be omitted. I would strike the comparison with Lat. scapula (both for form and meaning). Also Lith. skobiù, skõbti, as Greek has no form with long ā. I think that the forms ( σ)κάπετος (s.v.) may be Pre-Greek, and so the other forms with σκαπ-; as also σκάφαλος and the strange σκαφλεύς. The other forms seem based on * skabh-, as in Lat. scabō and Germ., e.g. OHG scaban. I suggest that this form is a loan of a Eur. substratum.Page in Frisk: 2,718-720Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σκάπτω
-
20 σκαφών
σκάφηtrough: fem gen plσκάφος 2hull of a ship: neut gen pl (attic epic doric)σκαφήdigging: fem gen pl
См. также в других словарях:
σκαφή — digging fem nom/voc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σκάφη — trough fem nom/voc sg (attic epic ionic) σκάφος 2 hull of a ship neut nom/voc/acc pl (attic epic doric) σκάφος 2 hull of a ship neut nom/voc/acc dual (doric aeolic) σκάπτω dig aor ind pass 3rd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σκάφῃ — σκάφη trough fem dat sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σκάφη — Ορεινός οικισμός (95 κάτ., υψόμ. 520 μ.), στην επαρχία Σελίνου του νομού Χανίων. Είναι έδρα της ομώνυμης κοινότητας (9 τ. χλμ., 199 κάτ.), στην οποία ανήκουν και άλλοι δύο οικισμοί, η Πέρα Σκάφη (68 κάτ., υψόμ. 500 μ.) και το Αργαστήρι (36 κάτ.,… … Dictionary of Greek
σκαφή — Ορεινός οικισμός (95 κάτ., υψόμ. 520 μ.), στην επαρχία Σελίνου του νομού Χανίων. Είναι έδρα της ομώνυμης κοινότητας (9 τ. χλμ., 199 κάτ.), στην οποία ανήκουν και άλλοι δύο οικισμοί, η Πέρα Σκάφη (68 κάτ., υψόμ. 500 μ.) και το Αργαστήρι (36 κάτ.,… … Dictionary of Greek
σκαφῇ — σκάπτω dig aor subj pass 3rd sg σκαφῆι , σκαφεύς digger masc dat sg (epic ionic) σκαφή digging fem dat sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σκάφη — η 1. οικιακό σκεύος στο οποίο ζυμώνεται το αλεύρι ή πλένονται τα ρούχα. 2. μικρή βάρκα … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
σκαφή — η βλ. σκάψιμο … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
Πέρα Σκάφη — Ορεινός οικισμός (κάτ., υψόμ. 500 μ.), στην πρώην επαρχία Σελίνου του νομού Χανίων. Υπάγεται διοικητικά στην κοινότητα Σκάφης … Dictionary of Greek
θαλαμηγός — Σκάφη διαφόρων τύπων, από τους μικρούς ιστιοφόρους κέρκουρους έως τα πολυτελή ιστιοφόρα και ντιζελοκίνητα σκάφη ψυχαγωγίας. Συνηθέστερα ονομάζονται γιοτ, από την αγγλική ονομασία yαcht. Μια θ. με πανιά εφοδιάζεται συνήθως και με βοηθητική μηχανή … Dictionary of Greek
σκαφέων — σκάφη trough fem gen pl (epic ionic) σκάφος 2 hull of a ship neut gen pl (epic doric ionic aeolic) σκαφεύς digger masc gen pl σκαφέω̆ν , σκαφεύς digger masc gen pl σκαφή digging fem gen pl (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
