-
1 σάἁμον
-
2 σήσαμον
A seed or fruit of the sesame-plant, Hippon.36 (pl.), Sol.40 (pl.), Hdt.1.193, 3.48, 117, Ar. V. 676(pl.), Thphr.HP8.1.1, OGI55.16 (Telmessus, iii B.C.), PCair.Zen.787.21 (iii B.C.), etc.: σ. ἄγριον,= κίκι, Ps.-Dsc.4.161.2 τὰ ς. the sesame-market, Moer.p.351P.II = σησάμη, sesame plant, Ar.Av. 159 (pl.), X.An.1.2.22, etc.; ἀλείφεσθαι ἐκ τοῦ ς., i.e. with sesame-oil, Str.16.1.20; cf. σήσαμος.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σήσαμον
-
3 σήσαμον
Grammatical information: n.Meaning: `seed and fruit of the sesame plant', also referring to the plant itself (IA.), - ος m., -η f. `id.' (Gp.)Dialectal forms: Myc. sasama (pl.).Compounds: As 1. element e.g. σησαμο-πώλης m. `sesame merchant' (Att. inscr.).Derivatives: 1. Subst.: σησαμ-ίς, - ίδος f. `dish made of roasted sesame seeds and honey' (Stesich., com.); 2. -ῆ (- έα Hdn.) f. `id.' (com.); 3. - ιον n. `id.' (Hdn.); 4. - ίτης m. `sesame cake' (Poll., Ath.); 5. adj. - ῖτις (γῆ) f. `planted with s.' (hell. pap.; Redard 91 a. 109); 6. - όεις, - οῦς `of s.' m. `sesame cake' (Hp., Ar. a. o.); 7. - ινος `made of s.' (X., hell. pap., Str. etc.); 8. - αῖος `id.' (Luc. a. o.); 9. - ικός `concerning s.' (pap.); 10. - ώδης `sesame-like' (Thphr.); 11. - ούντιος `made of s.' (sch.); 12. verb - εύω `to sow s.' with - εία f. (hell. pap.).Origin: LW [a loanword which is (probably) not of Pre-Greek origin] Semit.Etymology: Orient (Sem. ?) LW [loanword] (on the formation cf. κάρδαμον, βάλσαμον a.o.); to Accad. šammaššamu `sesam', to which also Aram. šūmš emā, Hitt. šam(m)am(m)a- n. `id.' a.o.; s. Lewy Fremdw. 28f., Przyluski-Regamey BSOS 8, 703ff., Laroche BSL 51 p. XXXIII, Kronasser Etymologie II 181, E. Masson Becherches 57 f. -- Lat. LW [loanword] sēsamum, sēsuma (s. W.-Hofmann v.).Page in Frisk: 2,698Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σήσαμον
См. также в других словарях:
σάαμον — τὸ, Α (λακων. τ.) βλ. σήσαμον … Dictionary of Greek
σήσαμο — το / σήσαμον, Ν ΜΑ, και λακων. τ. σάἁμον, και δωρ. τ. σάσαμον, Α το σουσάμι μσν. αρχ. ο σπόρος ή ο καρπός τού σησάμου, τής σουσαμιάς, το σουσάμι («σπείροντες μελίνην καὶ σήσαμον», Ηρόδ.) αρχ. 1. το σουσαμόλαδο («ἀλείφεσθαι ἐκ τοῡ σησάμου»,… … Dictionary of Greek
