-
1 πυρην
(ἐλαίης Her.)
οἱ ἐκ τῶν δακτύλων πυρῆνες Arst. — финиковые косточки -
2 πῡρήν
πῡρήν, ῆνος, ὁ, der harte Kern des Steinobstes, Her. 2, 92. 4, 23 u. Folgde; Pol. 12, 2, 4; auch der Weinbeeren, Arist. probl. 24, 10; der Fichtenzapfen, Pinienkern, Inscr. 123. Auch vom Salz, Weihrauch u. ähnlich, ein Korn; der harte Knochen der Fische, im Ggstz der Knorpeln; – der runde Knopf an der Sonde, s. πυρηνοσμίλη. – Die Schreibart πύῤῥην scheint ganz verwerflich und nur aus Unkenntniß der Länge des υ entstanden.
-
3 πυρήν
A stone of stone-fruit, as of the olive, Hdt.2.92, Thphr.CP5.18.4, etc.; of the pomegranate, Hp.Aff.54, Thphr.HP 1.11.6; of the medlar, ib.3.12.5; of the date, Arist.Mete. 342a10, Thphr.CP1.19.2 (where ἐλάας is prob. cj. for ἰτέας); of the elder, Hp.Mul.2.133; of the myrtle and grape, Arist.Pr. 925b26; of the wild cherry, Hdt.4.23.III grain of frankincense, Hp. ap. Gal.19.134.b an unknown aromatic, PMag.Par.1.2874, al.c = ὀξυάκανθα, Dsc.1.93.VI growth under the chin of an animal, Str.4.6.10. (Sts. misspelt πυρρ- in codd.; the quantity of υ is inferred from ἀπῡρηνος Archestr.l.c. and Lat. apȳr[icaron]nus.) -
4 πῡρήν
πῡρήν, ῆνος, ὁ, der harte Kern des Steinobstes, auch der Weinbeeren, der Fichtenzapfen, Pinienkern. Auch vom Salz, Weihrauch u. ähnlich, ein Korn; der harte Knochen der Fische, im Ggstz der Knorpeln; der runde Knopf an der Sonde -
5 πυρήν
Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > πυρήν
-
6 πυρήν
πυρήfuneral-pyre: fem acc sg (epic ionic)πυρήνstone: masc nom /voc sg -
7 πῡρην-ώδης
πῡρην-ώδης, ες, = πυρηνοειδής; καρπός, eine Frucht mit hartem Kerne, Ggstz ἀπύρηνος, Arist. H. A. 6, 13 u. Theophr.
-
8 πυρήνιον
II = πυρηνίδιον, π. χρυσᾶ IG11(2).161 B 116 (Delos, iii B.C.). *[suff] πῡρην-ίς, only in [dialect] Boeot. form πουρεινίς (q.v.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πυρήνιον
-
9 πυρηνίδιον
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πυρηνίδιον
-
10 πυρήνων
πυρήνstone: masc gen pl -
11 πυρηνίζειν
πῡρην-ίζειν, prob. for πιρην-, sine expl., Hsch.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πυρηνίζειν
-
12 πῡρηνώδης
πῡρην-ώδης, ες, καρπός, eine Frucht mit hartem Kerne -
13 πῡρός
πῡρόςGrammatical information: m.Meaning: `(grain of) wheat' (Il.).Other forms: mostly pl. πῡροί (Schwyzer-Debr. 43, Chantraine Gramm. hom. 2, 30), Dor. (Cos, Thera, Syracuse a.o.) σπυρός.Compounds: Compp., e.g. πυρο-φόρος `wheat-bearing' (Il.), διόσ-πυρον n. `the cherry-like fruit of Celtis australis' (Thphr.), - πυρος m. = λιθόσπερμον (Dsc.; Strömberg Pfl.namen 128 a. 138); on the gender cf. βούτυρον, - ος (s.v.).Derivatives: Dimin. πυρίδια pl. n. (Ar., pap.); the adj. πύρ-ινος (E., X., hell.), - ικός (pap.), - ώδης (Str.), - άμινος (Hes. fr. 117 a.o.; after κυάμ-, σησάμ-ινος; Forbes Mnem. 4: 11, 157) `of wheat', - αμίς, - αμοῦς (s. v.); the subst. πυρ-ίτης ἄρτος `wheat-bread' (Aët.), αὑτο-πυρίτης (Phryn. Com., Hp.) = αὑτό-πυρος a. o. (Redard 90). -- Also πυρήν, - ῆνος m. `pip, stone of fruit' (Ion., Arist., hell.; Solmsen Wortforsch. 125f.) with ἀ-πύρην-ος `pitless' (Ar. Fr. 118, Thphr. etc.) a.o.; πυρην-ίς (Tanagra IIIa; wr. πουρεινις), - ιον (Thphr.), - ίδιον (Delos IIIa, pap.) `kernel, knag, knob'; also πυρην-άδες f. pl. n. of guild in Ephesos (inscr.); - ώδης `pit-like' (Thphr.).Etymology: Old designation of wheat, which is also retained in Balto-Slav., e.g. Lith. pūraĩ pl. `winter corn', sg. pũras m. `single corn of winter corn', SCr. pȉr m. `spelt', Russ.-CSl. pyro ' ὄλυρα, κέγχρος', Russ. pyréj `dog-grass, Triticum repens'; to this from Germ. OE fyrs `dog-grass' (deviating stem; cf. Specht Ursprung 69). Skt. pūraḥ m. `cake' remains far (Mayrhofer KEWA s.v. w. lit.). On the facts Schrader-Nehring Reallex. 2, 647. -- Anlaut. σ- in σπυρός perh. from σῖτος or from σπόρος, σπέρμα (Fraenkel Phil. 97, 169 f., IF 59, 304 f.). Further forms w. lit. in Fraenkel and Vasmer s.vv.; also WP. 2, 83 and Pok. 850. -- Orig. old `Wanderwort' (Schwyzer 58 n. 3 with Güntert a.o.)? After Nieminen KZ 74, 170f. as "what is beaten, what is threshed" to IE * pēu-, pǝu- (Pok. 827) `beat, hew cutting' in Lith. piáuti `cut, mow', Lat. paviō `beat'; worth considering.Page in Frisk: 2,631Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > πῡρός
-
14 πυρά
A watch-fires, in Hom. only nom. and acc.,καίωμεν πυρὰ πολλά Il.8.509
, cf. 554, 9.77, 10.12;ἐκκαύσαντες π. Hdt.4.134
; πύρ' αἴθει ([etym.] ν) prob. for πυραίθει ([etym.] ν ) in E.Rh.41 (lyr.), 78, 823 (lyr.) and for πύραιθεῖν (sic) in Call.Fr.1.13 P.;πυρὰ δαίεται E.Rh. 136
(lyr.); ὡς.. ᾐσθάνοντό τὰ πυρὰ.. φανέντα the beacon-fires, Th.8.102;π. κατασβεννύναι X.An.6.3.25
; dat., ἐπιτυγχάνει πυροῖς ἐρήμοις ib.7.2.18, cf. Cyr.4.2.16; of volcanic fires, Arist.Mir. 833a1;πυρά.. εὔδηλα πᾶσι Scymn.258
: metaph.,δῆμος π. ἐς τὸν Τίβεριν πολλὰ ἐνέβαλε D.C.55.13
. (A sg. πυρόν is cited by Hdn.Gr.2.944, but rejected by Eust.729.63: the accent, as well as dat. πυροῖς, shows that πυρά does not belong to πῦρ.)------------------------------------A funeral-pyre,πυραὶ νεκύων καίοντο θαμειαί Il.1.52
, etc.; , etc.; , 24.787, cf. Pi.N.9.24, S.Tr. 1254, etc.;ποίησαν δὲ πυρὴν ἑκατόμπεδον Il.23.164
; πυρὴν νῆσαι, συννῆσαι, to raise one, Hdt.1.50, 86; πυρῆς ἁμμένης ibid.;τινὰ πυρᾷ κέαντες S.El. 757
;σκῦλα πρὸς πυρὰν ἐμὴν κόμιζε Id.Ph. 1432
;ἐπὶ τῇ π. κείμενος Pl.R. 614b
; αἱ τῶν ζωγρηθέντων σφαγαὶ εἰς τὴν π. ib. 391b.2 altar for burnt sacrifice, Hdt.7.167, E. Ion 1258 (troch.);ἑρκεῖος π. Id.Tr. 483
; fire burning thereon, dub. l. in Hdt.2.39. -
15 προ-βάλλω
προ-βάλλω (s. βάλλω), Hom. nur aor. act. u. med., stets ohne Augment, vorwerfen, hinwerfen, τινί τι; Νότος Βορέῃ προβάλεσκε, Od. 5, 331; τρωγάλια τοῖς ϑεωμένοις, Ar. Plut. 799; auch übertr., ἱππῆες πεζοί τε κακὴν ἔριδα προβαλόντες, den Wettkampf hinwerfend, anfangend, Il. 11, 529; ἑαυτὸν εἰς ἀρὰς δεινάς, Soph. O. R. 745; u. ohne Zusatz, sich jeder Gefahr preisgeben, sein Leben in die Schanze schlagen, vgl. ψυχὴν προβάλλοντ' ἐν κύβοισι δαίμονος, Eur. Rhes. 183; aber Her. 7, 141 = sich selbst wegwerfen, den Muth verlieren, verzweifeln; so ist auch Dem. 19, 27 zu nehmen, προαίρεσις τῆς πολιτείας προβεβλημένη καὶ ἄπιστος. – Auch = preisgeben, ἐπεί μοι τὴν ϑέμιν σὺ προὔ. βαλες, Soph. Trach. 807, Schol. ἀπέῤῥιψας καὶ παρεῖδες. So Plat. αἷς με σὺ προὔβαλες ἐκ προνοίας, Phaedr. 241 e. – Eine Frage vorlegen, aufgeben, eine Aufgabe stellen, ἕτερον αὖ σοι προβαλῶ τι δεξιόν, Ar. Nubb. 757; Plat. oft, τὰ λογισμῶν παισὶν οὖσι χρὴ προβάλλειν Rep. VII, 536 d, σκέψιν προβέβληκας Phil. 65 d, αἵρεσιν χαλεπήν Soph. 245 b, πρὸς τὴν τοῠ προβληϑέντος ζήτησιν Polit. 286 b. – Med., – a) vor sich hinwerfen, -schütten, οὐλοχύτας προβάλοντο, Il. 1, 458. 2, 421 Od. 3, 447; ϑεμείλιά τε προβάλοντο ἀμφὶ πυρήν, Il. 23, 255, sie legten vorweg, zuerst den Grund; sich vorlegen, vornehmen, ἔργον, Hes. O. 781; hinwerfen, preisgeben, ἐν ᾗ (ἀκτῇ) με προὐβάλου ἄφιλον, Soph. Phil. 1005; vor sich hinhalten, οὔκουν προβαλεῖ τὼ χεῖρε κἀκτενεῖς, Ar. Ran. 201; bes. Waffen zum Schutz, Xen. Cyr. 2, 3, 10 An. 4, 2, 21; ἐκέλευσε προβαλέσϑαι τὰ ὅπλα καὶ ἐπιχωρῆσαι ὅλην τὴν φάλαγγα, 1, 2, 17, d. i. sich zum Angriff fertig machen, wobei man den Schild vornimmt unb die Lanze fällt. Vgl. μεταβάλλειν. Daher προβεβλημένοι τοὺς ϑωρακοφόρους, Xen. Cyr. 6, 3, 24, die vor sich die Geharnischten haben; so auch Pol. oft, τὰ ϑηρία πρὸ τῶν κεράτων προεβάλλετο, 3, 72, 9; auch τῆς ἰδίας στρατοπεδείας τεῖχος προβαλλόμενοι, 1, 48, 10, vgl. 2, 65, 9; auch προεβάλοντο τάφρον, ποταμόν, 1, 18, 3. 2, 5, 5;. τὸ τεῖχος κύκλῳ προβεβλημένον τὸν ποταμόν, Strab. 11, 14, 6. Bei Dem. 4, 40, προβάλλεσϑαι δ' ἢ βλέπειν ἐναντίον οὔτ' οἶδεν οὔτ' ἐϑέλει, sich schützen, vertheidigen. – Daher auch als Vorwand brauchen, vorschützen, Einem vorhalten, bes. Sp., wie M. Anton. 1, 12; vgl. noch Aesch. 1, 74, ὅμως πρό γε τῆς αἰσχύνης προβάλλονταί τι καὶ συγκλείουσι τὰς ϑύρας. – b) vorschlagen, zur Wahl, τοὺς στρατηγοὺς προὐβάλλοντο, Plat. Legg. VI, 756 a; οὓς ἂν κοινῇ προβαλόμενοι ἕλωνται, XI, 916 b; Xen. An. 5, 9, 25 προεβάλλοντο αὐτόν· ἐπειδὴ δὲ ἐδόκει δῆλον, ὅτι αἱρήσονται αὐτόν; Dem. προβληϑεὶς πυλαγόρας καὶ τριῶν ἢ τεττάρων χειροτονησάντων αὐτὸν ἀνεῤῥήϑη, 19, 149; so auch Pol. 6, 26, 5. – c) für sich anführen, ἔϑνος, ein Volk als Beispiel anführen, erwähnen, Her. 4, 46; τὸν Ὅμηρον δοκεῖ μοι χρῆναι προβάλλεσϑαι, Plat. Lach. 201 b; als Zeugen, Dem. 46, 10. – d) im Werfen u. übh. übertreffen, ἐγὼ δέ κε σεῖο νοήματί γε προβαλοίμην πολλόν, Il. 19, 218, am Verstande mag ich dich wohl übertreffen. – e) beschuldigen, anklagen (vgl. προβολή), προὐβαλόμην ἀδικεῖν τουτονί, Dem. 21, 1. 175, u. öfter; vgl. Xen. Hell. 1, 7, 35; προβληϑέντες ἀπέϑανον, Pol. 9, 17, 8.
-
16 πυρά
πυρά, ἡ, ep. u. ion. πυρή, die Stelle, wo Feuer angezündet wird; bes. Scheiterhaufen, zum Verbrennen der Leichen, πυραὶ νεκύων καίοντο ϑαμειαί, Il. 1, 52; πυρῆς ἐπιβάντ' ἀλεγεινῆς, 4, 99, u. öfter; παρὰ πυρὰν τάφον τε, Pind. I. 7, 57, vgl. Ol. 6, 15 N. 9, 24; ὡς ἐς πυράν με ϑῇς, Soph. Trach. 1244, vgl. El. 889, u. öfter; Eur. öfter; πυρὰν νήειν, Ar. Lys. 269; in Prosa; πυρὴν συννῆσαι, einen Scheiterhaufen aufschichten, Her. 1, 88; ἅπτειν, ihn anzünden, 1, 186; ἐπὶ τῇ πυρᾷ κείμενος, Plat. Rep. X, 614 c. – Auch Opferheerd, Altar zu Brandopfern, Eur. Tr. 483 Ion 1258; Her. 7, 167; u. das darauf brennende Feuer, 2, 39; Plut. Mar. 22. – Uebh. Feuerhaufen, Feuermasse, πυρὰ λαμπάδων, ein Haufen brennender Fackeln, D. Sic. 17, 36.
-
17 πυῤῥήν
-
18 πῡρίνη
-
19 πῡρήνιον
-
20 ΝΈω [2]
ΝΈω, νήσω, anhäufen, auf einen Haufen zusammentragen, VLL. erkl. σωρεύω (vgl. νηέω u. νηνέω); so πυρὴν νῆσαι, Her. 1, 50, einen Scheiterhaufen aufschichten; ϑησαυροὺς ἄρτων νενημένων, Xen. An. 5, 4, 27; Sp. Bei Ar. Nubb. 1185 steht ἀμφορῆς νενησμένοι, wie Luc. Peregr. 35 u. Ael. V. H. 6, 12, u. bei Eust. νησϑείς.
См. также в других словарях:
πυρήν — πυρή funeral pyre fem acc sg (epic ionic) πυρήν stone masc nom/voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πυρῆνα — πυρήν stone masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πυρῆνας — πυρήν stone masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πυρῆνες — πυρήν stone masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πυρῆνι — πυρήν stone masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πυρῆνος — πυρήν stone masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πυρήνων — πυρήν stone masc gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πυρηνικός — ή, ό, Ν [πυρήνας] 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον πυρήνα τού ατόμου 2. φρ. α) «πυρηνικά καύσιμα» (πυρην.) υλικά καταλλήλως διαμορφωμένα, με τα οποία τροφοδοτούνται οι πυρηνικοί αντιδραστήρες για την παραγωγή πυρηνικής ενέργειας και τών… … Dictionary of Greek
πυρήνας — Δομικό συστατικό, που σε κάθε κύτταρο, ζωικό ή φυτικό, διαδραματίζει βασικό ρόλο στη σύνθεση των ειδικών πρωτεϊνών και στις διεργασίες αναπαραγωγής. Συνήθως πρόκειται για ένα σφαιρικό στοιχείο που, οροθετούμενο από μια δική του μεμβράνη,… … Dictionary of Greek
πυρά — (I) η, ΝΜΑ, και επικ. και ιων. τ. πυρή, ής, Α 1. ο τόπος όπου ανάβεται φωτιά, εστία 2. η φωτιά που παράγεται από την καύση συσσωρευμένων ξύλων ή άλλων υλικών («μη φυσάς, κοπέλι, στην πυρά, να σού κάψει θέλει τα φτερά», Βιζυην.) 3. μτφ. η ερωτική… … Dictionary of Greek
Хроматофоры — (носители окраски) этим именем можно назвать все окрашенные тела, заключающиеся в клетках растений, но специально им называются таковые, заключающиеся в клетках водорослей (см.), в отличие от хлорофилльных зерен (см.) и хромопластов (см.),… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона