-
1 πόλυτλας
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πόλυτλας
-
2 πολύτλᾶς
πολύ-τλᾶς ( τλῆναι): much-suffering or enduring, epith. of Odysseus.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > πολύτλᾶς
-
3 τλάω
τλάω, never found in [tense] pres. (exc. in very late writers, as Tz.H. 9.133), this tense being supplied by the [tense] pf. τέτλαμεν, etc., or by τολμάω: [tense] fut.Aτλήσομαι Il.11.317
, A.Ag. 1290; [dialect] Aeol. and [dialect] Dor.τλάσομαι Sapph.75
, Pi.P.3.41; later [tense] fut.ταλάσσω Lyc.746
: [dialect] Ep. [tense] aor. 1.ἐτάλασσα Il.17.166
; subj.ταλάσσω 13.829
, 15.164 (an [tense] aor. [voice] Med. ταλάσσατο, Opp.C.3.155); inf.τελάσσαι Hsch.
(cf. τελα-μών): but the usu. [tense] aor. was ἔτλην, Il.18.433, etc., [dialect] Ep.τλῆν 5.385
, al., [dialect] Dor. (lyr.), etc.; [ per.] 3pl. , [dialect] Dor. (lyr.), [dialect] Ep.ἔτλᾰν Il.21.608
, Simon.107.7 (= IG7.53); imper.τλῆθι Thgn.1237
, Orac. ap. Hdt.5.56, S.Ph. 475, etc., [dialect] Dor.τλᾶθι Pi.P.4.276
; [ per.] 2sg. subj. (lyr.); opt. τλαίην, [ per.] 3pl.τλαῖεν Il.17.490
; inf. , [dialect] Ep.τλήμεναι Theoc.25.174
; part. τλάς, τλᾶσα, A.Ag. 1453 (lyr.), Ch. 753, S.OC 1077 (lyr.): [tense] pf. τέτληκα, in [ per.] 2sg., Il.1.228, 543, Ar.Pl. 280, Th. 544, [ per.] 3sg., Od.19.347; in shorter forms with [tense] pres. sense, [dialect] Ep. [ per.] 1pl.τέτλαμεν 20.311
; imper.τέτλᾰθι Il.5.382
,τετλάτω Od.16.275
; opt.τετλαίην Il.9.373
; [dialect] Ep. inf.τετλάμεναι Od.13.307
,τετλάμεν 6.190
,τετλάναι Metag.18
(hex.); [dialect] Ep. part. τετληώς, fem.τετληυῖα Od.20.23
, masc. dat.τετληότι 4.447
, al., pl.τετληότες Il.5.873
, : [tense] plpf.ἐτέτλαμεν A.R. 1.807
:—poet. Verb, used by Isoc.4.96 (quoted by Arist.Rh. 1408b16), X.Cyr.3.1.3; but τολμάω is the common prose form (cf. τλήμων):1 abs., hold out, endure, be patient, submit,ἤτοι ἐγὼ μενέω καὶ τλήσομαι Il.11.317
, cf. 19.308;ἔτι τλαίης ἐνιαυτόν Od.1.288
, cf. 2.219; esp. in imper.,τέτλαθι, μῆτερ ἐμή, καὶ ἀνάσχεο Il. 1.586
;τλῆτε, φίλοι 2.299
;τέτλαθι δή, κραδίη Od.20.18
: so in inf.,σὺ δὲ τετλάμεναι καὶ ἀνάγκῃ 13.307
: in part.,τετληότι θυμῷ 4.447
, etc.;κραδίη τετληυῖα 20.23
: sts. folld. by a relat. clause,τλῆ μὲν Ἄρης, ὅτε μιν.. δῆσαν Il.5.385
, cf. 392;δηρὸν ἐτέτλαμεν εἴ κε.. μεταστρέψωσι νόον A.R.
l.c.2 c. acc. rei, ἔτλην ἀνέρος εὐνήν I submitted to be wedded to a man, Il.18.433;ῥίγιστα.. τετληότες εἰμέν 5.873
; τλῆ δ' Ἀΐδης.. ὀϊστόν bore up under the wound from it, ib. 395;ἔτλαν πένθος Pi.I.7(6).37
;οἷα χρὴ πάθη τλῆναι πρὸς Ἥρας A. Pr. 704
, cf. Ag. 1453 (lyr.), Ch. 753, S.OC 1077 (lyr.), Tr.71, E.Hec. 1251.II c. inf., dare or venture to do,οὔτε λόχονδ' ἰέναι τέτληκας θυμῷ Il.1.228
, cf. 7.480, 21.150, etc.; bring oneself to do something contrary to one's feelings, whether good or bad, have the courage, hardihood, effrontery, cruelty, or the grace, charity, patience, to do anything, ἔστε δὴ πατρὶ ἔτλην γεγωνεῖν νυκτίφοιτα δείματα I took courage to.., A.Pr. 657;ἔτλα θυτὴρ γενέσθαι θυγατρός Id.Ag. 224
(lyr.); ἔτλα.. φῶς ἀλλάξαι submitted to exchange.., S.Ant. 944 (lyr.); πῶς ἔτλης σὰς ὄψεις μαρᾶναι; how couldst thou quench thy orbs of sight? Id.OT 1327; οὐδ' ἔτλης.. ἐφυβρίσαι nor hadst thou the cruelty to.., Id.Aj. 1384; μὴ τλῇς με προδοῦναι be not so cruel as to forsake me, E.Alc. 275 (anap.); οὐ γὰρ ἂν τλαίην ἰδεῖν I could not bear to see, Ar.Nu. 119, cf. 1387 (lyr.), V. 1159, Pl. 280; so also in Il.24.35, 505, 519, Hes.Op. 718, Sapph.75, Pi.P.3.41, etc.2 c. acc. rei, dare a thing, i.e. dare to do it,ἄτλητα τλᾶσα A.Ag. 408
(lyr.).3 c. part.,τάδε τέτλαμεν εἰσορόωντες Od.20.311
(but in 5.362, Il.5.383 the part. is independent of the Verb), cf. Simon.85.14, A.Ag. 1041 (s. v.l.), Th. 756 (lyr.), S.El. 943. (Root τελᾰ- ([etym.] τᾰλᾰ- ) alternating with τλᾱ-: also in πολύ-τλας, τάλας, τάλαντον, τολμάω, τελαμών, Lat. tollo, OE. polian 'endure', etc.)
См. также в других словарях:
πολύτλας — αντος, ὁ, ΜΑ (κυρίως ως προσωνυμία τού Οδυσσέως) αυτός που υπέμεινε πολλά, καρτερικός («τὸν δ αὖτε προσέειπε πολύτλας δῖος Ὀδυσσεύς», Ομ. Ιλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ * + τλας (< τλῆναι, απαρμφ. τού επικ. αορ. ἔτλαν τού τλῶ, άω)] … Dictionary of Greek
τάλας — αινα, αν, ΝΜΑ, και αιολ. τ. τάλαις και ιων. τ. τάλης θηλ. και τάλας Α άξιος λύπης, δυστυχής, ταλαίπωρος («οἴ γὼ τάλαινα συμφορᾱς κακῆς», Αισχύλ.) μσν. αρχ. (με κακή σημ.) άθλιος, ελεεινός (α. «τρόπον τὸν κακομήχανον τῆς γυναικὸς ὁ τάλας», Πρόδρ.… … Dictionary of Greek
