-
1 πρῆστις
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πρῆστις
-
2 πρίστις
A saw-fish, Pristis antiquorum, Epich.59 (v. infr.), AP7.506.10 (Leon.), Polycharm.1, Opp.H.1.370, Ael. NA9.49; coupled with βοῦς (v. ) but distd. from δελφίς, φάλαινα and other animals which have a blow-hole instead of gills in Arist.HA 566b3. ( πρῆστις is read in Epich.l.c., Opp.l.c. (v.l. πρίστις), Ael. l.c., Suid., but πρίστις in Arist., Polycharm., AP ll.cc. and pristis is the Lat. form, Plin.HN9.4,41; the spelling πρῆστις was perh. due to the idea that it was a 'spouter'; there was further a supposed connexion between πρίω and πρήθω; πρίεται· φυσοῦται, Hsch., cf. EM687.39; v. πρίω 11.2 fin.)II ship of war, prob. from its shape, Plb.18.1.1, 16.2.9(pl.).IV ornamental part of a surgical machine, Orib.49.4.42.V a stone-mason's implement, IG12.313.130; gen.pl. πριστίω[ν] dub. sens. in ib.42(1).118.15 (Epid., iii B.C.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πρίστις
-
3 πίμπρημι
Grammatical information: v.Meaning: `to blow (on), to blow up, to stoke up, to kindle, to burn' (Il.).Other forms: Inf. - άναι (IA.), also - άω (X., Plb.), ipf. ἐν-έπρηθον (I 589), fut. πρήσω, aor. πρῆσαι (Il.), pass. aor. πρησθῆναι, perf. πέπρησμαι, - ημαι (IA., also Epid.), perf. act. πέπρηκα (Hp.).Compounds: Often w. prefix, esp. ἐν-.Derivatives: 1. πρηστήρ, - ῆρος m. `heavy gale, hurricane, sparking bolt, lightning' (Hes.), also `bellows, jugular' and name of a snake that causes inflammation (Arist., Ds.; Fraenkel IF 32, 108 f. a. 120) with πρηστηριάζω `to burn by lightning' (Hdn. Epim.); ἐμπρηστής m. `incendiary' (Aq., Ptol.). 2. πρῆσις (mostly ἔμ-πίμπρημι) f. `blowing up, ignation, inflammation' (IA., Aret.); 3. ἐμπρησμός m. `ignation, inflammation' (hell.); 4. πρῆσμα n., - μονή f. `id.' (Gal., Hippiatr.); παραπρή(σ)ματα n. pl. `inflammations on the legs of horses' (pap.). 5. πρηστικός `blowing up' (Hp. ap. Gal.). Also 6. πρηδών, - όνος f. `inflammatory swelling' (Nic., Aret.; Chantraine Form. 361) and, with μ-suffix, πρημαίνω `blowing intensively' (Ar. Nu. 336 [lyr.], Herod.), πρημονάω about `to snore, to roar' (Herod.), as from *πρῆ-μα, *πρη-μονή. -- As 2. member in βού-πρηστις, - ιδος. - εως f. "inflammatress of cows" name of a poisonous insect (Hp.); on the formation cf. βού-βρωστις. On the simplex πρῆστις, which a.o. is attested as fishname beside πρίστις, s. Strömberg Fischn. 44 w. lit., also Thompson Fishes s. v.Etymology: The series πίμπρημι: πιμπράναι: πρήσω: πρῆσαι: πρησθῆναι: πρήθω agrees exactly to that of πίμπλημι: πιμπλάναι etc.; s.v. and Schwyzer 688f., 703 a. 761 w. further details. How the individual forms are to be evaluated and how the system was formed, cannot be reconstructed as there are no agreeing forms outside Greek. For comparison many words with pr- have been adduced, e.g. Skt. próthati `cough, sneeze', pruṣṇóti `sprinkle', Germ., e.g. OWNo. frūsa, frysa, Swed. frusta `sneeze', Hitt. parāi- ( prāi-?) `breathe, blow, stir up'. Orig. onomatop. as still (with retained pr-) LG. prusten. -- Several further forms w. lit. in Bq s. v., WP. 2, 27 f., Pok. 809.Page in Frisk: 2,538-539Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > πίμπρημι
-
4 βούπρηστις
A poisonous beetle, which being eaten by cattle in the grass causes them to swell up and die, Hp.Nat.Mul. 32, Arist.Fr. 376, Nic.Al. 346, Dsc.2.61.II hare's ear, Bupleurum protractum, Thphr.HP7.7.3.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > βούπρηστις
-
5 κυνόπρηστις
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κυνόπρηστις
-
6 μάλθα
A mixture of wax and pitch (cf. Fest.p.119 L.) for caulking ships,μάλθῃ τὴν τρόπιν παραχρίσας Hippon.50
; for laying over writing-tablets, τὴν μάλθαν ἐκ τῶν γραμματείων ἤσθιον Ar.l.c.;ἐν μάλθῃ γεγραμμένη μαρτυρία D.46.11
; μάλθης ἄναγνα σώματ' ἐκμεμαγμένα fashioned of wax (and melting with terror), S.Ichn.140.III also expld. by μαλακία καὶ τρυφ[ερ]ή, and ῥύπος ξηρός, Hsch. -
7 ναύπρηστις
A burning ships, EM 598.43.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ναύπρηστις
См. также в других словарях:
πρήστις — ἡ, Α (δ. γρφ·) βλ. πρίστις … Dictionary of Greek
ναύπρηστις — ναύπρηστις, ἡ (Α) αυτή που καίει πλοία. [ΕΤΥΜΟΛ. < ναῦς «πλοίο» + πρηστις (< θ. πρη τού πίμπρημι, πρβλ. αόρ. πρῆ σαι), πρβλ. βού πρηστις, κυνό πρηστις] … Dictionary of Greek
κυνόπρηστις — ή κυνόπριστις, ιδος, ἡ (Α) δηλητηριώδες σκαθάρι τού οποίου το δάγκωμα είναι θανατηφόρο για τα σκυλιά. [ΕΤΥΜΟΛ. < κυν(ο)* + πρηστις (< θ. πρη τού πίμπρημι πρβλ. αόρ. πρή σαι), πρβλ. ναύ πρηστις] … Dictionary of Greek
πίμπρημι — Α 1. πυρπολώ, βάζω φωτιά σε κάτι (α. «πρῆσε δὲ πυρὸς θύρετρα», Ομ. Ιλ. β. «ἠθέλησε πυρὶ πρῆσαι κατ ἄκρας», Σοφ. γ. «πρήσω πόλιν», Αισχύλ.) 2. φλεγμαίνω, έχω φλεγμονή («πίμπρησι δὲ χείλη», Νίκ.) 3. πρήθω*. φυσώ και φουσκώνω κάτι, προκαλώ φούσκωμα… … Dictionary of Greek
πρίστις — και πρῆστις, ήστεως, Α 1. το ψάρι πρίστης 2. είδος πολεμικού πλοίου που ονομάστηκε έτσι πιθ. επειδή το σχήμα του έμοιαζε με πριόνι 3. είδος ποτηριού που έμοιαζε με πριόνι 4. χειρουργικό πριόνι 5. εργαλείο λιθοξόου. [ΕΤΥΜΟΛ. < πρίω «πριονίζω»… … Dictionary of Greek
