-
1 πρόβυσον
πρόβῡσον, προβύωpush up: aor imperat act 2nd sg -
2 προ-μύσσω
-
3 κάρφος
κάρφος, τό (κάρφω), jeder trockene Körper, bes. Ruthen, dünnes Reisig, κεραία ξύλου λεπτή, Spähne, dünne Stengel, sing. collectiv., Aeschyl. fr. 19; im plur. vom Zimmt, Her. 3, 111; Ar. vbdt, vom Nest des Kuckuks sprechend, τὰ κάρφη καὶ τὰ φρύγανα, Av. 642; κάρφος χαμᾶϑεν νῦν λαβὼν τὸν λύχνον πρόβυσον Vesp. 249, etwa nimm einen Strohhalm auf u. zieh' den Docht vor; ὁρμίνοιο Nic. 892; Hesych. erkl. auch ἄχυρον; aber Polyaen. 4, 3 stellt neben einander ἀχύρων μυρίας ἁμάξας, κάρφους πεντακιςχιλίας, Reisig; bei Ath. V, 187 e Spreu, Halm u. dgl.; XIII, 604 c ἀπὸ τῆς κύλικος κάρφος τῷ μικρῷ δακτύλῳ ἀφαιρεῖν, nachher ἀποφυσᾶν; κάρφη τινὰ συνδήσαντες, Reis oder Heubündel, Luc. Hermotim. 33; – μηδὲ κάρφος κινεῖν, auch nicht einen Strohhalm bewegen, Ar. Lys. 474. – Ein Zahnstocher, Alc. 1, 22. – Bes. heißt so die Ruthe, mit welcher der Prätor den Sklaven, welchen er freispricht, berührt, Plut. de S. N. V. 4. – Bei Pol. 6, 36, 3, λαμβάνει παρὰ τῶν φυλασσόντων τὸ κάρφος, ein hölzernes Täfelchen oder Spänchen, auf welches die Parole geschrieben wurde. – Für Schale erkl. es der Schol. bei Nic. Al. 230. 491, wo es Andere = καρπός erkl.
-
4 προμύσσω
A snuff a lamp,τὸν λύχνον Ar.V. 249
(prob. for πρόβυσον, cf. Sch.ad loc., Poll.2.72, 6.103), Plu.2.798b.2 metaph., extort money from, τινα Hp.Praec.4.3 λύχνον ἑαυτὸν προμύσσουτα a lamp which trims itself, pushes out its own wick, dub. cj. for προσμύσσοντα in Hero Spir. 1.34.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > προμύσσω
-
5 κάρφος
κάρφος, τό, jeder trockene Körper, bes. Ruten, dünnes Reisig, κεραία ξύλου λεπτή, Spähne, dünne Stengel; im plur. vom Zim; vom Nest des Kuckuks sprechend, τὰ κάρφη καὶ τὰ φρύγανα; κάρφος χαμᾶϑεν νῦν λαβὼν τὸν λύχνον πρόβυσον, etwa: nimm einen Strohhalm auf u. zieh' den Docht vor; Spreu, Halm; κάρφη τινὰ συνδήσαντες, Reis oder Heubündel; μηδὲ κάρφος κινεῖν, auch nicht einen Strohhalm bewegen. Ein Zahnstocher. Bes. heißt so die Rute, mit welcher der Prätor den Sklaven, welchen er freispricht, berührt; λαμβάνει παρὰ τῶν φυλασσόντων τὸ κάρφος, ein hölzernes Täfelchen oder Spänchen, auf welches die Parole geschrieben wurde. Schale -
6 μύσσομαι
Grammatical information: v.Meaning: `blow the nose' (Hp., Epic. in Arch. Pap. 7, 5); also act. `wipe off' (Pl., E., Arr., AP), metaph. `draw by the nose, deceive' (Men., H.);Other forms: fut. μύξομαιCompounds: usu. with ἀπο- `id.' (Ar., X., Arist.), also with προ- `deceive somebody for money' (Hp.), `snuff a lamp' (Ar. V. 249 v. l. for πρόβυσον), extort money'.Derivatives: 1. μυκτήρ, - ῆρος m., often in plur., "the snuffer", `nostril' (Ion., com., X.), also (as backformation from μυκτηρίζω) `mocker' (Timo), `insult' (Plu., Luc.); with μυκτηρίζω ( ἀπο- μύσσομαι H.) `bleed at the nose' (Hp.), `be mocked' (Lys.Fr. 323 S., LXX) with - ηρισμός `mockery', - ηρίσματα pl. H. as explanation of ἀποσκώμματα, - ηριστής m. `mocker' (Ath.). -- 2. μύξα, - ης f. `slime, mucus', also `nostril, snout, spout of a lamp' (Hes. Sc. 267, Ion., Arist.; on the formation below) with several derivv.: dimin. μυξάριον (M. Ant.); μυξώδης `slimy, full of slime' (Hp., Arist., Thphr.); μυξ-ωτῆρες pl. (Hdt., Hp.), - ητῆρες (Gal.) `nostril' (cf. τροπωτήρ, κωπητήρ a.o., Chantraine Form. 327 f.); μυξ-άζω, - άω `be slimy' (sch.); fishnames: μύξων, - ωνος m. `kind of mullet' (Arist.), prob. directly from μύξα; as backformation ( κόκκων: κόκκος a.o.; cf. Chantraine 161) μύξος `id.' (Ath.); μυξῖνος `id.' (Hikes. ap. Ath.; like κορακῖνος a.o.). -- 3. ἀπόμυξ-ις `snuffling' (Plu.), - ία `mucus' (AB, H.). -- On μύκης `mushroom' s. v.Origin: IE [Indo-European] [744] * mug-, muk- `slime, glide'?; PGX [probably a word of Pre-Greek origin]Etymology: Beside the primary yot-present *μυκ-ι̯ομαι in μύσσομαι stands in Latin a nasal-present ē-mu-n-g-ō `wipe the nose'; cf. σχίζω (:*σχιδ-ι̯ω) beside scindō. Independent parallel formations are ἀπόμυξ-ις and ēmunc-ti-ō. -- Of the derivations only μύξα needs explanation: like κνίση, κνῖσα can go back on the s-stem supposed in Lat. nīdor, μύξα can go back on Lat. mūcor m. `mould, moistness', if from * mūcos (Solmsen Wortforsch. 238 f.). It is unnecessary to assume an adj. *μυξός `slimy' (*μυκ-σ-ός) with Solmsen (and Brugmann Grundr.2 2: 1, 541), as μύξων, μύξος can be explained from μύξα; s. above. For the rare forms with anl. σμ-(σμύσσεται and σμυκτήρ H., σμύξων Arist. beside μύξων) Celtic has a parallel in Gael. smùc, smug `mucus'; from Celt. may still be mentioned the primary to-derivation in MIr. mocht `weak' (\< * muk-to-). The Germ. and Balto-Slav. words adduced, e.g. OWNo. mjūkr, Latv. mukls `palūdōsus' give nothing new for Greek. Further, partly quite doubtful combinations in WP. 2, 253, Pok. 744, W.-Hofmann s. ēmungō. -- On μύσκος μίασμα H. s. μύσος; the rarely attested ἀμυσχρός, ἀμυχρός etc. (s.v.) cannot be certainly interpreted. Cf. 2. μύζω and μυχθίζω. - The forms μύξα, μύξος, μύξων, and the forms with σ-, seem doubtful and may be Pre-Greek; cf. Fur. 393.Page in Frisk: 2,Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μύσσομαι
См. также в других словарях:
πρόβυσον — πρόβῡσον , προβύω push up aor imperat act 2nd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
MYXA — apud Martialem l. 14. Epigramm. 41. cuius lemma Lucerna polymyacos: Illustrem cum tota meis convivia flammis, Totque geram myxas, una lucerna vocor. idem, quod ἐλλύχνιον est, seu fomes lychni et lucernae, EErant autem Myxae lychnorum, formae… … Hofmann J. Lexicon universale
PRODUCERE — Ciceroni, Plinio, aliis, lenonium verbum, uti Graecum πραγωγεύειν: vide quoque Sueton. Tiber. c. 45. et Vesp. c. 22. nec non supra voce Leno, it. Perducere. At apud Statium, Theb. l. 2. v. 313. trepidoque tumultu Dilapsos comites, nudum latus… … Hofmann J. Lexicon universale
κάρφος — το (AM κάρφος) [κάρφω] 1. ξερό χόρτο, άχυρο («ὄρνιθας δὲ λέγουσι μεγάλας φορέειν ταῡτα τὰ κάρφεα», Ηρόδ.) 2. ξερό κλαδί νεοελλ. φρ. «είναι κάρφος οφθαλμών» i) είναι αντικείμενο φθόνου ii) (για τέχνη) τερατούργημα (μσν. αρχ.) παροιμ. «οὐδὲ κάρφος… … Dictionary of Greek
χαμάθεν — και χαμαῑθεν Α επίρρ. χαμόθεν*. από κάτω («κάρφος χαμᾱθέν νυν λαβὼν τὸν λύχνον πρόβυσον», Αριστοφ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < χαμαί* + επιρρμ. κατάλ. θε(ν)*. Ο τ. χαμᾱθεν αναλογικά προς το χαμᾱζε] … Dictionary of Greek
