-
1 προς-αράσσω
προς-αράσσω, att. - ττω, daranschlagen, -stoßen, -werfen, ναῠς σκοπέλοις, Plut. Marcell. 15; ναῠν πρὸς ἄκραν D. Cass. 48, 47, u. Sp.; πρ. τινὶ τὰς ϑύρας, Einem die Thür vor der Nase zuschmeißen, Luc. D. Merc. 15, 2, vgl. Nav. 22.
-
2 ἀράσσω
ἀράσσω, von jeder heftigen Bewegung eines Körpers gegen den andern, wodurch ein Ton od. Geräusch hervorgebracht wird; Hom. nur in composs., z. B. Od. 9, 498 σύν κεν ἄραξε, 5, 426 σὺν δ' ὀστέ' ἀράχϑη; Iliad. 16, 324 ἀπὸ δ' ὀστέον ἄραξεν; – ἀράσσεσκον ὁπλαῖς χϑόνα, die Stiere stampften die Erde, Pind. P. 4, 226; schlagen, Aesch. Prom. 58; στέρνα Pers. 1011; ὄψεις Soph. Ant. 52; ἀραχϑὲν ἕλκος 961, zw.; χειρὶ κρᾶτα Eur. Tr. 1235; πέτραις, mit Steinen werfen, I. T. 327, λίϑοις Dion. Hal. 1, 79; πρὸς τὸ ἤδαφος. zu Boden schmettern; πρὸς τὰς πέτρας ἀράσσεσϑαι Her. 6, 44; ϑύρας, an die Thür pochen, Anacr. 31, 8; πύλας Eur. I. T. 1308; πύλαν ἀραξεῖ Theocr. 2, 160; ἄῤῥαξε 2. 6; λύραν, die Lyra schlagen, spielen; μέλος, ein Lied spielen, Sp.; ὕμνον Nonn. D. 1, 15; ἦχον 10, 223; ἀρ. κακοῖς, ὀνείδεσι, mit Schmähungen werfen, Soph. Ai. 712 Phil. 374. – Pass., mit Geräusch an einander stoßen, ἡ αὔλειος ἠράσσετο. das Hofthor wurde aufgerissen, Luc. D. Mer. 15.
-
3 ἀράσσω
Aἀράσσεσκον Pi.P.4.226
: [tense] fut. ἀράξω ([etym.] συν-) Hom., [dialect] Dor.ἀραξῶ Theoc.2.160
: [tense] aor. ἤραξα ([etym.] ἀπ-) Hom., [dialect] Ep. :—[voice] Pass., [tense] aor. ἠράχθην, [dialect] Ep. ἀράχθην ([etym.] συν-) Hom.: [tense] fut. [voice] Med. in pass. sense,κατ-αράξεσθαι Plu.Caes.44
:— smite, dash in pieces, (Hom. only in compds. ἀπαράσσω, συναράσσω); of any violent impact, with collat. notion of rattling, clanging, as of horses,ὁπλαῖς ἀ. χθόνα Pi.
l.c.; ἄρασσε (sc. πύλας) knock at the door, E.Hec. 1044; , cf. Theoc.2.6 ([voice] Pass., of the door, open with a crash, Luc.DMeretr.15.2); pound in a mortar,ὅλμῳ ἀ. Nic. Th. 508
; ἀράσσειν στέρνα, κρᾶτα, beat the breasts, the head, in mourning, A.Pers. 1054 (lyr.), E.Tr. 279 (lyr.); ἄρασσε μᾶλλον strike harder, A.Pr.58;ὄψεις ἀράξας S.Ant.52
;ἤρασσε βλέφαρα Id.OT 1276
:—in [voice] Pass.,ὀμμάτων ἀραχθέντων Id.Ant. 975
(lyr.); also ἀ. πέτροις τινά strike with a shower of stones, E.IT 327:—[voice] Pass.,πέτροισιν ἠράσσοντο A. Pers. 460
:—a). κιθάρην strike the lyre, Orph.A. 382; ὕμνον, μέλος, etc., Nonn.D.1.15, 440, etc.2 c. dat. modi, ἀράσσειν τινὰ ὀνείδεσι, κακοῖς, assail with reproaches or threats, S.Aj. 725, Ph. 374, cf. ἐξαράσσω.II [voice] Pass., to be dashed against,πρὸς τὰς πέτρας Hdt.6.44
;πρὸς τὴν γῆν Luc.Anach.11
; of things, dash one against the other, A.R.2.553, Ael.NA16.39.—The simple Verb is poetic, used once by Hdt. and in late Prose, v. supr. (Akin to ῥάσσω, [dialect] Ion. ῥήσσω (q.v.), cf. προσαρασσόμενον· προσρησσόμενον, Hsch.). -
4 αρασσω
1) бить, ударять(θύρας Anacr., Eur. и θύραν Arph.; πύλαν Theocr.; βλέφαρα Soph.; ὁπλαῖς χθόνα Pind.)
ἀ. στέρνα Aesch. — бить себя в грудь;ἥ αὔλειος ἠράσσετο Luc. — раздался стук в ворота2) сбивать, сколачивать(σχεδίην γόμφοισιν Hom.; τριήρης σφύραις ἀρασσομένη Plut.)
3) разбивать4) наносить(ἕλκος ἀραχθέν Soph.)
-
5 προςαράσσω
προς-αράσσω, daranschlagen, -stoßen, -werfen; πρ. τινὶ τὰς ϑύρας, einem die Tür vor der Nase zuschmeißen
См. также в других словарях:
καταράσσω — (AM, Α αττ. τ. καταράττω) μσν. αράζω αρχ. 1. σπάζω σε πολλά κομμάτια, κατασυντρίβω («ὁ παῑς ἐμπεσὼν κατήραξε τὴν κύλικα», Ιππών.) 2. καταβάλλω, κατανικώ («κατήραξε δ εἰς θάλατταν ἅπαντας», Δημοσθ.) 3. διαταράσσω («διασείειν καὶ καταράσσειν τὰ… … Dictionary of Greek
