-
1 πολιορκίαν
πολιορκίᾱν, πολιορκίαsiege of a city: fem acc sg (attic doric aeolic) -
2 πολι-ορκέω
πολι-ορκέω (εἴργω. ἕρκος), fut. med. πολιορκήσομαι in passiver Bdtg Her. 5, 34. 8, 49; – eine Stadt einschließen, belagern; Ar. Vesp. 685; Her. 1, 26 u. A.; οὐ δυνάμενοι πολιορκεῖσϑαι, d. i. die Belagerung aushalten, Thuc. 3, 52; so auch πολιορκήσεται, 3, 109. Auch τὸ ναυτικὸν ὑπὸ τριήρων πολιορκεῖται, Isocr. 4, 142; u. übertr., ἵνα μὴ ἔρημα τὰ τοῠ ἑτέρου λόγου πολιορκῆται, Plat. Rep. V, 453 a, u. ὑπὸ τῶν συκοφαντῶν πολιορκούμενοι πολιορκίαν, Alc. II, 142 a; vgl. Xen. Mem. 2, 1, 13. 17; τοῖς ἀναγκαίοις πολιορκεῖσϑαι, Plut. Caes. 39.
-
3 ΛΎω
ΛΎω, λύσω, ep. aor. syncop. λύμην, Il. 21, 80, λύτο, λύντο, λελῠτο (Bekker λελῠντο) ist Od. 18, 238 optat. perf. pass., λελύσεται, Dem. 14, 2, – lösen; – 1) losmachen, losknüpfen, losbinden, Kleidungs- u. Waffenstücke, λῦσε δέ οἱ ϑώρηκα, Il. 16, 804, u. im med., λύσασϑαι ἱμάντα, sich den eigenen Gürtel lösen, 14, 214, aber λύοντο δὲ τεύχεα, sie nahmen ihnen, den Anderen die Waffen ab, um sie als Waffenbeute für sich zu behalten, 17, 318; – ζωστῆρα, den Gürtel abbinden, Il. 4, 215, u. ζώνην παρϑενίην λύειν, den jungfräulichen Gürtel lösen, d. i. der Jungfrau zum erstenmale beiwohnen, Od. 11, 245; ähnlich λύοι χαλινὸν ὑφ' ἥρωϊ παρϑενίας Pind. I. 7, 52; ἔνϑα παρϑένει' – ἔλυσ' ἐγὼ κορεύματα Eur. Alc. 175; ὁ δ' αὐτίκα λύσατο μίτρην Musaeus. – Uebertr. auch ὄφρ' οἶοι Τροίης ἱερὰ κρήδεμνα λύωμεν, Il. 16, 100, wie Od. 13, 388 (s. unten). – Von den Schiffstauen öfter, τοὶ δὲ πρυμνήσι' ἔλυσαν, Od. 2, 418. 15, 552, womit λύον ἱστία, ib. 496, zu vergleichen; u. ähnl. λαῖ. φος, πείρατα, ὅπλα νηός, Od., wie νεῶν πόδα, Eur. Hec. 1020; ἀσκὸν μὲν λῠσαν, sie banden den Schlauch auf, Od. 10, 47, wie Eur. El. 511; – ὑπαί τις ἀρβύλας λύοι τάχος, Aesch. Ag. 919, πέδας, Eum. 615, κλείϑρων λυϑέντων, Spt. 378; λύει τὸν αὑτῆς πέπλον, soph. Tr. 920, στολάς, O. C. 1593, auch ἡνίαν, den Zügel losmachen, nachlassen, El. 733; γράμματα, δέλτον, auflösen, öffnen, Eur. I. A. 38. 307; κλῇϑρα μοχλοῖς, I. T. 99; vgl. διαϑήκας λύειν, D. C. 55, 9, s. unten 4. – Λέλυκα στόμα, Isocr. 12, 96; vgl. Eur. Hipp. 1060, wie γλώσσας ἐς αἰσχροὺς μύϑους, Criti. bei Ath. X, 432 e. – 2) losspannen, abspannen, ἵππους ἐξ ὀχέων, Il. 5, 369, wie ὑπὲξ ὀχέων, 8, 504 u. öfter; auch ἔλυσαν ὑφ' ἅρμασιν ὠκέας ἵππους, 18, 244, wie ὑπὸ ζυγόφιν, 24, 576, u. ohne weitern Zusatz, ἵππους, u. im med., λύεσϑαι ἵππους ὑπ' ὄχεσφι, seine Pferde vom Wagen, eigtl. unter das Joch weg, losspannen, 23, 7. 11; βόε λῦσαι, Hes. O. 610, Ggstz ζεύγνυμι. Ueberh. – 3) losbinden, Od. 12, 53. 163, u. dah. befreien, aus Gefangenschaft auslösen, τὴν δ' ἐγὼ οὐ λύσω, ich werde sie nicht freigeben, Il. 1, 29, ἦλϑε λυσόμενος – ϑύγατρα, um seine Tochter auszulösen, ib. 13; αἶψά κεν ἔντεα καλὰ λύσειαν, 17, 163, ὅπως λύσειεν Ἄρηα, Od. 8, 345, öfter; vgl. noch ἀλλ' ἄγε δὴ λῦσον, νεκροῖο δὲ δέξαι ἄποινα, 24, 137, u. ἔλυσεν ἀποίνων, er gab ihn um Lösegeld los, 11, 106. Aus Noth u. Gefahren befreien, λύειν τινὰ κακότητος, Einen vom Elend erlösen, Od. 5, 397. 13, 321; vgl. Pind. ἔλυσεν ἐξ ἀτιμίας, Ol. 4, 23, wie ἐκ πενϑέων λυϑέντες, I. 7, 6; τίς οὖν ὁ λύσων σ' ἔσται, der Befreier, Aesch. Prom. 773; ὃς πόνων ἐκ τῶνδ' ἐμὲ λύσει, 875, λῠσαί με δεσμῶν τῶνδε, 1008, u. im med., ὅς-περ Ἰὡ πημονᾶς ἐλύσατο, Suppl. 1051; πρῶτος ἀγγέλων ὄκνου σε λύσω, Soph. Tr. 180; τῆς νῠν παρούσης πημονῆς λύσεις βάρος, El. 927; δεσμὰ παιδός, Eur. Herc. Fur. 1123. Auch in Prosa, λύουσιν οἱ ἕνδεκα Σωκράτη, Plat. Phaed. 59 e; ἐκ δεσμῶν, Rep. II, 360 c; αἱ νεωστὶ ἐκ δουλείας λελυμέναι, IX, 574 d; λύσασϑαι ἐκ τῶν πολεμίων, loskaufen, Lys. 19, 59; Xen. An. 7, 8, 6; χρημάτων, Her. 2, 135; λυϑεὶς ἀνὴρ ἀντ' ἀνδρός, Thuc. 5, 3. Aber λύειν τινὰ ἀρχῆς ist = absetzen, D. Sic. 13, 92. – 4) auflösen, aufheben, ἀγορήν, Il. 1, 305, λύτο ἀγών, 24, 1, ϑέμις ἀνδρῶν ἀγορὰς ἠμὲν λύει ἠδὲ καϑίζει, Od. 2, 69. – Daher = einen Streit beilegen, schlichten, νείκεα, Od. 7, 74, vgl. Il. 14, 502. 304; νεῖκος οὐκ ἐν ἀργύρου λαβῇ ἔλυσεν, Aesch. Suppl. 914; νεῖκος πατρί, Eur. Hipp. 1442; ἔριν, Phoen. 81; – so auch ἀπορίαν, eine Schwierigkeit beseitigen, eine schwierige Frage lösen, Plat. Prot. 324 e Rep. VIII, 556 a; oft bei Arist. u. Rhett., bei denen es auch geradezu die Bdtg »widerlegen« annimmt, vgl. Arist. rhet. 2, 25. Pol. πόλεμον, πολιορκίαν λύειν, beilegen, aufheben, 25, 5, 1. 2, 9, 9, συνουσίαν, 5, 15, 3. – Auch = Schmerzen, Sorgen stillen, beschwichtigen, mildern, ὕπνος λύων μελεδήματα ϑυμοῠ, Il. 23, 62 Od. 20, 56 u. öfter bei sp. D. – Auch stärker, geradezu vernichten, zerstören, πολίων κάρηνα, Il. 2, 118, wohin auch der oben angeführte bildliche Ausdruck Τροίης κρήδεμνα λύωμεν gehört; Τρώων ἔλυσε δόμους, Pind. P. 11, 34; γέφυραν, die Brücke abbrechen, Xen. An. 2, 4, 17; νόμους, Gesetze aufheben, abschaffen, Her. 3, 82; ὅρκον, den Eid brechen, Xen. An. 3, 2, 10; Pol. 6, 58 u. A.; so auch πίστιν, σπονδάς u. ähnliche; τὴν ψῆφον λύει καὶ ποιεῖ τοῦ μηδενὸς ἀξίαν, Dem. 24, 2, den Beschluß umstoßen, wie διαϑήκην, Isae. 1, 3. 6, 33. – Woran sich die bei Hom. so häufige Vrbdg γυῖα, γούνατα, ἅψεα λύειν τινός od. τινί reiht, die Glieder lösen, erschlaffen machen, theils als Ausdruck für »tödten«, »erschlagen«, bes. in der Il. häufig, auch λῠσε βοὸς μένος, Od. 3, 450, theils die Ermattung, Ermüdung, die Folge des Schlafes, Schreckens, Staunens bezeichnend, καμάτῳ ϑυμαλγέϊ γούνατ' ἔλυσαν ἄλφιτα τευχούσῃ, Od. 20, 118, σὴ δὲ βίη λέλυται, von Altersschwachen, Il. 8, 103, auch von morschen Stricken, σπάρτα λέλυνται, 2, 135; so auch bei den Tragg., λέλυται γὰρ ἐμῶν γυίων ῥώμη Aesch. Pers. 877, λέλυμαι μελέων σύνδεσμα Eur. Hipp. 199. – 5) τέλη, μισϑοὺς λύειν, Abgaben, Sold bezahlen, u. so von Dingen, zu deren Abtragung man verpflichtet ist, sich von einer Schuld, Verpflichtung losmachen, auch übertr., λύσων ὅσ' ἐξήμαρτον ἐν τῷ πρὶν χρόνῳ, Soph. Phil. 1208; τὰς πρότερον ἁμαρτίας, abbüßen od. wieder gut machen, Ar. Ran. 690; φόνῳ φόνον λύσει; Eur. Or. 510. – Dah. auch = λυσιτελεῖν, eigtl. λύειν τέλη, die Kosten ersetzen, nützen, Soph. O. R. 317; τινί, öfter bei Eur., vgl. Med. 566. 1112. 1362 Alc. 631. – [Υ, im praes. u. impf. kurz, ist Il. 23, 513 Od. 7, 74 lang gebraucht in der Bershebung, in der es auch bei attischen Dichtern lang wird. Bei sp. D., wie Ap. Rh. 3, 822, zuweilen auch in der Verssenkung lang. was sich auch schon in ἀλλϋεσκεν Od. 2, 105. 109 findet; im fut. u. aor. act. u. med. ist υ stets lang, im perf. u. plus qpf. aber act. u. pass., wie im aor. pass. kurz, nur. Il. 24. 1 ist λύτο im Anfange des Verses mit langem υ gebraucht, also mit Vekker λῠτο zu schreiben; λύμην mit kurzem υ steht Il. 21, 80, wie λύτο 21, 114.]
-
4 ἀνα-δέχομαι
ἀνα-δέχομαι (f, δέχομαι), aufnehmen, auffangen, σἀκος ἀνεδέξατο δούρατα Il. 5, 619; πληγὰς εἰς τὸ σῶμα Plut. Timol. 4; βέλη τῷ σώματι Marc. 10; εἰς τὴν πόλιν Cat. min. 51; oft in sich aufnehmen, z. B. ϑερμότητα Cat. min. 61;– absol. sc. λόγον, das Wort nehmen, Pol. 18, 20; – auf sich nehmen, a) ertragen, ὀιζύν Od. 17. 563; ἀλλοτρίαις βλάβαις τὰς ἤττας Plut. Timol. 28; πολιορκίαν Pol. 2, 61, oft. – b) zu thun versprechen, gew. mit folg. inf. fut.; Her. 5, 91; Xen. Cyr. 6, 1, 17; ἀγγελίαν Pind. P. 2, 41; ohne Zusatz, Thuc. 8, 81; πόλεμον πολεμήσειν Dem. 2. 7; öfter bei Pol., der auch ἀναδέξασϑαι τοῖς στρατιώταις τὴν τῶν ὀψωνίων ἀπόδοσιν sagt, 11, 25; dah. Bürge werden, τινὰ χρημάτων 5, 16; Theophr. char. 12; bes. eigtl. εἰς oder ἐφ' ἑαυτόν, Pol. 8, 17; Plut. Crass. 21; übernehmen, ein Amt, στρατηγίαν, χορηγίαν, Plut. Arist. 1, 23, oft; τὸν κλῆρον, die Erbschaft antreten, Plut. Cic. 43. – c) αἰτίαν, eine Schuld auf sich nehmen, Plat. Hipp. min. 365 d; ἁμαρτήματα, πρᾶγμα, Dem. 19, 37. 45, 18; absolut, sich wozu bekennen, 46, 7. – d) erwarten, Pol. 1, 52, τινά; abwarten, τί, D. Hal.
-
5 ἐν-τείνω
ἐν-τείνω (s. τείνω), 11 hineinspannen; δίφρος ἱμᾶσιν ἐντέταται, ist in Riemen eingespannt, hing in, Riemen, Il. 5, 728; κυνέη ἔντοσϑεν ἱμᾶσιν ἐντέτατο στερεῶς, der Helm war von innen mit Riemen dicht überspannt, 10, 263; κλίνη οὐκ ἐντεταμένη, mit Gurten überspannt, ἀλλὰ στρώμασι ποικίλοις κεκοσμημένη, Polyaen. 7, 13, 1; vgl. ϑρόνον ἐνέτεινε, überspannte den Sessel, Her. 5, 25. Uebertr., εἰς τὰ κιϑαρίσματα ἐντ. Plat. Prot. 326 b; ohne Zusatz, ἐντείνας τοὺς τοῠ Αἰσώπου λόγους Phaed. 60 d, d. i. in Verse bringen, wie εἰς ἐλεγεῖον Hipparch. 228 d; νόμ ους εἰς ἔπ ος Plut. Sol. 3; ᾠδαῖς ἢ κρούμασιν ὀργάνων ἐντ. μέλος D. Hal. de adm. vi Dem. 48; – χωρίον εἰς τὸν κύκλον ἐνταϑῆναι, darin eingeschlossen werden, Plat. Men. 87 a. – 2) anspannen; τόξον, den Bogen spannen, Aesch. frg. 73; Plat. Erast. 135 a; τόξα ἐντεταμένα Her. 2, 173; med., seinen Bogen spannen, Eur. I. A. 549 Xen. Cyr. 4, 1, 3; von Brücken, τὰς σχεδίας οὐχ εὗρον ἔτι ἐντεταμένας Her. 8, 117; γεφύρας 9, 106, noch aufgeschlagen; τὴν ἁρμονίαν Ar. Nubb. 968, sie gehörig temperiren; vgl. ὥσπερ ἐντεταμένου τοῠ σώματος ἡμῶν ὑπὸ ϑερμοῠ καὶ ψυχροῠ Plat. Phaed. 86 b; – φωνὴν ἐντεινάμενος, anstrengen, sie erheben, Aesch. 2, 157; ohne den Zusatz, μᾶλλον ἐντεινάμενος εἶπον, mit mehr Nachdruck, heftiger, Plat. Rep. VII, 536 c; τὴν πολιορκίαν, die Belagerung nachdrücklich betreiben, Plut. Luc. 14; – ἐντεινόμενα, Ggstz ἀνιέμενα, Xen. Mem. 3, 10, 7; von den Gliedern, bes. vom männlichen Gliede, Arist. probl. 4, 22; D. Sic. 1, 88. 4, 6; πρόςωπον ἐντεταμένον, ein ernsthaftes Gesicht, Luc. vit. auct. 10. – Geistig, sich anstrengen, πρόϑυμοι καὶ ἐντεταμένοι εἰς τὸ ἔργον Xen. Oec. 21, 9; τῇ διανοίᾳ περί τι ἐντεταμένος Pol. 10, 3, 1; a. Sp.; ϑυμόν, erregen, Plut. am. et ad. discr. 29, wie ὀργήν coh. ira E. – 3) πληγὰς ἀλλήλοις ἐνέτειναν, sie versetzten sich Hiebe, Schläge, Xen. An. 2, 4, 11; D. Hal. 2, 9 u. öfter; auch ohne Zusatz, Plat. Minos 321 a; D. C. 57, 22; – ἵππον τῷ ἀγωγεῖ, das Pferd mit dem Leitseil vorwärts ziehen, Xen. Hipp. 8, 3. – 41 Intrans., πήδησις ἐντείνουσα, Ggstz κατασβεννυμένη, sich steigernd, Plut. S. N. V. 22 (p. 271); – anstreben, Eur. Or. 698.
-
6 ὑπο-μένω
ὑπο-μένω (s. μένω), zurückbleiben, an seiner Stelle bleiben, stehen bleiben, Od. 10, 232. 258; Soph. O. R. 1323; im Lande bleiben, Her. 7, 209; auch am Leben bleiben, 4, 149; – stehen bleiben, um einen feindlichen Angriff abzuwarten und zurückzuschlagen, Stand halten, sowohl absolut, Ἀργεῖοι δ' ὑπέμειναν ἀολλέες Il. 5, 498, Her. 6, 96. 9, 23, als c. accus., den Angriff, den Feind erwarten, ὁ δ' οὐχ ὑπέμεινεν ἐρωὴν Πηνελέοιο Il. 14, 488, οὐδ' ὑπέμειναν Πάτροκλον 16, 814, vgl. 17, 25. 175; eben so Her. 7, 120; Thuc. oft; οἷα ἐπιόντα ὑπέμειναν κατά γε γῆν καὶ κατὰ ϑάλατταν Plat. Menex. 241 a; ἀνδρικῶς ὑπομεῖναι, im Ggstz von ἀνάνδρως φεύγειν, Theaet. 177 b; πῶς τὸ σὸν ἔγχος ἂν δύναιτο ὑπομεῖναι; Eur. Rhes. 463; Xen. Cyr. 7, 1,30 An. 6, 3,26; – auch = abwarten, τὴν ἑορτήν Thuc. 5, 50; – übh. ausharren, ausdauern, καὶ καρτερεῖν Plat. Lach. 193 b, vgl. Gorg. 507 b; und wie τλῆναι, über sich gewinnen, wagen, c. int., οὐδ' ὑπέμεινε γνώμεναι, er wartete nicht ab, daß man ihn kennen lerne, Od. 1, 410; c. partic., ὑπομενέουσι χεῖρας ἐμοὶ ἀνταειρόμενοι, sie werden sich erdreisten, die Hände gegen mich zu erheben, Her. 7, 101; vgl. Jac. Ach. Tat. 660; – ertragen, erdulden, sich gefallen lassen, ὑπομένον καὶ δεξάμενον τὴν σμικρότητα Plat. Phaed. 102 e; auch ἀλγηδόνα, Gorg. 478 c; δούλειον ζυγόν Legg. VI, 770 e; τὴν πολιορκίαν Pol. 1, 24, 11, u. ä. oft; τοὺς νόμους Dem. 24, 135; ἀπειλάς 21, 3; φωνήν Aesch. 2, 1; κρίσιν Lys. 13, 63; Ggstz von ἀκολουϑέω, Isocr. 4, 35; ἀγῶνας 4, 52; τὰς δωρεὰς οὐχ ὑπέμειναν, sie ließen sich die Geschenke nicht gefallen, verschmähten sie, 4, 94. – Auch erwarten, ὅσα ἡμᾶς ἐν ὑστέρῳ χρόνῳ ὑπέμενεν Plat. Phaedr. 250 c; Xen. An. 4, 1,21; ἡ κόλασις ὑπομένει αὐτόν Pol. 1, 81, 3.
-
7 γερρον
τό1) плетеный щит (обтянутый кожей - у персов Her., Xen., Plut. и у фракийцев Plut.)2) (лат. vinea) плетеный осадный навес, винея3) плетеная рыночная палатка Dem.4) плетеная перегородка, плетень Dem. -
8 εντεινω
(fut. ἐντενῶ, pf. ἐντέτᾰκα; pf. pass. ἐντέτᾰμαι)1) натягивать(τόξον Aesch., Plat., med. Eur., Xen.; τὸξα ἐντεταμένα Her.; νεάτη ἐντεταμένη Arst.; τὰς μηχανάς Plut.)
ναῦς ἐνταθεῖσα Eur. — корабль с поднятыми парусами2) тянуть, подтягивать(ἵππον τῷ ἀγωγεῖ Xen.)
3) обтягивать, обвязывать(δίφρος ἱμᾶσιν ἐντέταται Hom.; θρόνον, sc. ἱμᾶσιν Her.)
4) связывать(λέοντα βρόχοις Eur.)
5) протягивать, наводить(γεφύρας Her.)
6) мат. включать, вписывать7) напрягатьτὰ ἐντεινόμενα καὴ τὰ ἀνιέμενα ἐν τοῖς σώμασι Xen. — напряженные и расслабленные мышцы тела;
8) med. (тж. ἐ. φωνήν Aesch. и τῇ φωνῇ Plut.) напрягать, повышать голосμᾶλλον ἐντεινάμενος εἶπον Plat. — повысив голос, он сказал
9) возбуждать, поощрять, подбодрять10) досл. настраивать, перен. приводить в равновесие(τὸ ἐντεταμένον σῶμα Plat.)
11) med. запевать, петь или играть(ἁρμονίαν τινά Arph.)
12) (тж. ἐ. εἰς ἔπος Plut.) перелагать стихами(τοὺς τοῦ Αἰσώπου λόγους Plat.)
ποιήματα εἰς τὰ κιθαρίσματα ἐ. Plat. — класть стихотворения на музыку13) тж. med. прилагать усилияἐ. τέν πολιορκίαν Plut. — усиленно вести осаду;
ἐντεταμένος εἰς τὸ ἔργον Xen. — усердный в труде;τῇ διανοίᾳ περί τι ἐντεταμένος Polyb. — напряженно обдумывающий что-л.14) с размаху наносить(πληγὰς ἀλλήλοις Xen.)
15) досл. бить, перен. карать(τινά Plat.)
16) упорствовать(ἐντείνοντι ὑπείκειν Eur.)
17) усиливаться(πήδησις ἐντείνουσα Plut.)
-
9 ευπορως
1) легко, с легкостью(δύνασθαί τι Arst.; τέν πολιορκίαν ὑπομένειν Plut.)
τοῦτ΄ εὐπορώτερον ἔχω ἀποκρίνασθαι Plat. — на это мне легче ответить2) в изобилии(ἔχειν πάντα Thuc.)
-
10 ξυγκλειω
староатт. тж. ξυγκλῄω, ион. συγκληΐω (aor. συνέκλεισα, pf. συγκέκλεικα; pass.: aor. συνεκλείσθην - староатт. ξυνεκλῄσθην, pf. συγκέκλειμαι и συγκέκλεισμαι - староатт. ξυγκέκλῃμαι, ион. συγκεκλήϊμαι)1) запирать, затворять(πύλας Thuc.; θύρας Xen.)
σύγκλειε! Arph. — запри дверь!;οἱ πρὸς ἀργύριον συγκεκλεισμένοι Diod. — заключенные за неуплату денег2) закрывать, смыкать(βλέφαρα ἐν τῷ ὕπνῳ Xen.; στόμα Eur.)
3) смыкать, соединять(τὰς ἀσπίδας Xen.)
ξυγκλῄσαντες ἐχώρησαν Thuc. — (лакедемоняне) сомкнутым строем отступили;τὸ διάκενον καὴ οὐ ξυγκλῃσθέν Thuc. — незаполненный прорыв (в боевых порядках);συγκλεῖσαι τέν ἀρχέν τῇ τελευτῇ Isocr. — связать начало с концом;συγκλεισθῆναι ταῖς ἐπιγαμίαις Xen. — быть связанными посредством браков;ξ. τέν ἐκκλησίαν ἐς τὸν Κολωνόν Thuc. — созывать народное собрание в Колоне4) окружать, оцеплять(τοὺς πολεμίους Polyb.)
σ. τὸ Ῥήγιον εἰς τέν πολιορκίαν Polyb. — держать Регий в осаде;συγκλεῖσαι πλῆθος ἰχθύων πολύ NT. — поймать множество рыбы5) замыкать, опоясывать, окаймлять, окружать(τὸν χῶρον ἐπ΄ ἀμφότερα Her.; αἱ συγκλείουσαι πλευραὴ τὸ στῆθος Arst.)
συγκεκληϊμένος πάντοθεν οὔρεσιν Her. — отовсюду окруженный горами6) окутывать(ξυγκεκλῃμένη πέπλοις Eur.)
7) перерезать, отрезать:(ἥ πολεμία) ξυνέκλῃε διὰ μέσου Thuc. неприятельская территория посредине перерезала путь
8) сталкивать, сшибатьσ. τινὰς ἔριδι στυγερᾷ Eur. — посеять между кем-л. страшную ненависть
9) припирать, загонять, принуждатьσ. τινὰ εἰς φόρους Polyb. — заставлять кого-л. платить дань;
σ. πρὸς τὸν ἔσχατον καιρόν Polyb. — доводить до крайности;συγκλείεσθαι ὑπὸ τῶν καιρῶν или πραγμάτων Polyb. — быть вынуждаемым обстоятельствами;συγκλειούσης τῆς ὥρας Polyb. — так как время не допускало промедления10) обрекать(τινὰ εἰς ἀπείθειαν и τὰ πάντα ὑπὸ ἁμαρτίαν NT.)
-
11 ξυναιρεω
(fut. συνήσω и συνελῶ, aor. συνεῖλον - эп. 3 л. sing. σύνελεν)1) схватывать, собирать(χλαῖναν καὴ κώεα Hom.)
2) охватывать, поражать(πάντα ξυνῄρει, sc. τὸ νόσημα Thuc.)
3) постигать, обнимать(τὸ πρᾶγμα λογισμῷ Plut.)
4) сочетать, объединять, сводитьξυνελὼν λέγω Thuc. — в общем и целом, говорю я;τὸ συνῃρημένον Arst. — связное целое5) суживать, тж. сокращать, ограничивать(τὸν περίβολον τῆς πόλεως Polyb.)
6) выхватывать, разбивать, уничтожать(ἀμφοτέρας ὀφρῦς Hom.; τὰς ἀσπίδας Diod.)
7) захватывать, завладевать, завоевывать(Σύβαριν Her.)
ξυνελεῖν τινι τὰ ἐπὴ Θρᾴκης χωρία Thuc. — совместно с кем-л. захватить фракийские области8) приводить к концу, заканчивать(πόλεμον, πολιορκίαν Plut.)
τὸ μεταξὺ τῶν ἠπείρων διάστημα σ. Plut. — преодолевать расстояние между материками -
12 ξυνιστημι
редко συνιστάνω и συνιστάω (impf. συνίστην, fut. συστήσω, aor. 1 συνέστησα, pf. συνέστᾰκα; к 17-28: aor. 2 συνέστην, pf. συνέστηκα, ppf. συνειστήκειν)1) ставить вместе, расставлять(τὰ δίκτυα Xen.)
συνίστασθαι τὸ ὅλον Plat. — объединять в одно целое2) ставить (во главе), назначать(ἡγεμόνα τισίν Polyb.; συσταθεὴς συνήγορος Plut.)
3) выставлять поручителем(τινά Dem.)
4) собирать, объединять(σ. Ἀσίην πᾶσαν ἑωϋτῷ Her.)
σ. ἀντίπαλόν τινι Xen. — собирать противников, т.е. сколачивать союзное войско против кого-л.;σ. πρὸς ἀλλήλους Xen. — объединяться друг с другом (против кого-л.);σ. τινὰς ἐπὴ τέν πρᾶξιν Plut. — привлечь кого-л. к своему делу;συνεστηκότα εἰς τὸ αὐτὸ ἔθνη Xen. — слившиеся воедино племена;συνίστασθαι μισθοφόρους Polyb. — обзаводиться наемными войсками;ξυνεστῶτος στρατοῦ Eur. — собравшись всей армией5) восстанавливать, поднимать, подстрекать(τινὰς ἐπί τινι Her. и ἐπί τινα Plut.)
ξ. τινὰς ἐς ξυνωμοσίαν Thuc. — организовать из кого-л. заговор6) приобретать7) сводить, представлять, знакомить(τινά τινι Xen., NT.)
ἰατρῷ συστῆσαί τινα Plat. — показать кого-л. врачу;παραβάτην ἑαυτὸν σ. NT. — показать себя преступником8) выставлять напоказ, т.е. расхваливать(τινά NT.)
9) составлять, устраивать, учреждать, основывать(τέν ὀλιγαρχίαν Thuc.; τέν πολιτείαν Arst.)
συνίστασθαι βουλήν Plut. — учреждать государственный совет10) созидать, образовывать, производить(ζῷον ἔμψυχον Plat.)
; строить(πόλιν Plat.; ναυτικὰς δυνάμεις Polyb.)
11) готовить, подготовлять(θάνατον ἐπί τινι Her.; πόλεμον ἐπί τινα Dem.)
; предпринимать(πολιορκίαν Polyb.)
12) сгущать, свертывать(τὸ γάλα Plut.)
13) морщить, хмурить(τὸ πρόσωπον Plut.)
14) тж. med. становиться пасмурным, хмуриться(τοῦ ἀέρος συνισταμένου Plut.)
τὸ ξυνεστὸς φρενῶν Eur. — мрачное настроение15) уплотнять, закреплять(τὰ ἴχνη Xen.)
16) повышать, увеличивать(τὰς τιμὰς τοῦ σίτου Dem.)
17) выказывать, проявлять, обнаруживать(εὔνοιαν Polyb.)
18) доказывать Polyb.συνιστάντες ἐξ Αἰγύπτου μετενηνοχέναι πάντα Diod. — доказывая, что все принесено из Египта
19) держаться вместе(ἀλλήλοις Xen.)
συστάντες ἀθρόοι Xen. — тесно сомкнув свои ряды;μετὰ τούτων συνεστῶτες Plat. — стоявшие с ними в одной кучке;σ. τινί NT. — стоять рядом с кем-л.20) ( о военных действиях) завязываться Plut.πολέμοιο συνεσταότος Hom. и μάχης συνεστεώσης Her. — когда завязалось сражение;
πολέμου συστάντος Isocr. — когда вспыхнула война21) противоречить, враждовать(τινί Her.)
γνῶμαι συνέστασαν Her. — мнения разошлись;συνεστήκεε ταύτῃ τῇ γνώμῃ ἥ Γωβρύεω Her. — этому мнению противоречило мнение Гобрия;παρατάξεις καὴ κινδύνους συνίστασθαι Diod. — стремиться к битвам и опасностям22) спорить23) крепко держаться, противостоять, сопротивляться, бороться(μάχῃ καὴ ὠθισμῷ Thuc.; σ. λιμῷ καὴ καμάτῳ Her.)
ἀλγηδόνι ξ. Soph. — терпеть горе24) соединяться, сочетаться, сходиться, вступать в союз(λέχος Ἡρακλεῖ ξυστᾶσα Soph.)
οἱ ξυνιστάμενοι и οἱ ξυνεστῶτες Thuc. — члены союза, союзники;τὸ ξυνιστάμενον Arph. — сговор, заговор25) тж. med. составляться, образовываться, возникатьἐπεὴ ἥ πόλις ἐκ μυρίων οἰκιῶν συνέστηκε Xen. — так как город состоит из десяти тысяч домов;
ἐκ δυοῖν γενῶν συνεστάναι Plut. — состоять из двух родов;συνιστάμενος καὴ φυόμενος Dem. — зарождающийся и укореняющийся;οἱ συνεστῶτες εὖ μῦθοι Arst. — хорошо составленные фабулы26) тж. med. становиться твердым, крепнуть(τὰ συνεστῶτα или συνεστηκότα σώματα Xen.)
τὸ αἷμα συνίσταται Arst. — кровь свертывается;συνεστηκυῖα χιών Polyb. — смерзшийся снег27) тж. med. длиться, продолжаться28) тж. med. быть постоянным, регулярным, организованнымτὸ συνεστηκὸς στράτευμα Dem. — регулярное войско -
13 πολιορκεω
(ион. impf. ἐπολιόρκεον)1) осаждать, блокировать(τέν Μίλητον Her.; ὑπὸ τριήρων πολιορκεῖσθαι Isocr.)
οὐ δυνάμενοι πολιορκεῖσθαι Thuc. — не будучи в состоянии выдерживать (долее) осаду2) перен. осаждать, преследовать, мучить -
14 συγκλειω
староатт. тж. ξυγκλῄω, ион. συγκληΐω (aor. συνέκλεισα, pf. συγκέκλεικα; pass.: aor. συνεκλείσθην - староатт. ξυνεκλῄσθην, pf. συγκέκλειμαι и συγκέκλεισμαι - староатт. ξυγκέκλῃμαι, ион. συγκεκλήϊμαι)1) запирать, затворять(πύλας Thuc.; θύρας Xen.)
σύγκλειε! Arph. — запри дверь!;οἱ πρὸς ἀργύριον συγκεκλεισμένοι Diod. — заключенные за неуплату денег2) закрывать, смыкать(βλέφαρα ἐν τῷ ὕπνῳ Xen.; στόμα Eur.)
3) смыкать, соединять(τὰς ἀσπίδας Xen.)
ξυγκλῄσαντες ἐχώρησαν Thuc. — (лакедемоняне) сомкнутым строем отступили;τὸ διάκενον καὴ οὐ ξυγκλῃσθέν Thuc. — незаполненный прорыв (в боевых порядках);συγκλεῖσαι τέν ἀρχέν τῇ τελευτῇ Isocr. — связать начало с концом;συγκλεισθῆναι ταῖς ἐπιγαμίαις Xen. — быть связанными посредством браков;ξ. τέν ἐκκλησίαν ἐς τὸν Κολωνόν Thuc. — созывать народное собрание в Колоне4) окружать, оцеплять(τοὺς πολεμίους Polyb.)
σ. τὸ Ῥήγιον εἰς τέν πολιορκίαν Polyb. — держать Регий в осаде;συγκλεῖσαι πλῆθος ἰχθύων πολύ NT. — поймать множество рыбы5) замыкать, опоясывать, окаймлять, окружать(τὸν χῶρον ἐπ΄ ἀμφότερα Her.; αἱ συγκλείουσαι πλευραὴ τὸ στῆθος Arst.)
συγκεκληϊμένος πάντοθεν οὔρεσιν Her. — отовсюду окруженный горами6) окутывать(ξυγκεκλῃμένη πέπλοις Eur.)
7) перерезать, отрезать:(ἥ πολεμία) ξυνέκλῃε διὰ μέσου Thuc. неприятельская территория посредине перерезала путь
8) сталкивать, сшибатьσ. τινὰς ἔριδι στυγερᾷ Eur. — посеять между кем-л. страшную ненависть
9) припирать, загонять, принуждатьσ. τινὰ εἰς φόρους Polyb. — заставлять кого-л. платить дань;
σ. πρὸς τὸν ἔσχατον καιρόν Polyb. — доводить до крайности;συγκλείεσθαι ὑπὸ τῶν καιρῶν или πραγμάτων Polyb. — быть вынуждаемым обстоятельствами;συγκλειούσης τῆς ὥρας Polyb. — так как время не допускало промедления10) обрекать(τινὰ εἰς ἀπείθειαν и τὰ πάντα ὑπὸ ἁμαρτίαν NT.)
-
15 συναιρεω
(fut. συνήσω и συνελῶ, aor. συνεῖλον - эп. 3 л. sing. σύνελεν)1) схватывать, собирать(χλαῖναν καὴ κώεα Hom.)
2) охватывать, поражать(πάντα ξυνῄρει, sc. τὸ νόσημα Thuc.)
3) постигать, обнимать(τὸ πρᾶγμα λογισμῷ Plut.)
4) сочетать, объединять, сводитьξυνελὼν λέγω Thuc. — в общем и целом, говорю я;τὸ συνῃρημένον Arst. — связное целое5) суживать, тж. сокращать, ограничивать(τὸν περίβολον τῆς πόλεως Polyb.)
6) выхватывать, разбивать, уничтожать(ἀμφοτέρας ὀφρῦς Hom.; τὰς ἀσπίδας Diod.)
7) захватывать, завладевать, завоевывать(Σύβαριν Her.)
ξυνελεῖν τινι τὰ ἐπὴ Θρᾴκης χωρία Thuc. — совместно с кем-л. захватить фракийские области8) приводить к концу, заканчивать(πόλεμον, πολιορκίαν Plut.)
τὸ μεταξὺ τῶν ἠπείρων διάστημα σ. Plut. — преодолевать расстояние между материками -
16 συνιστημι
редко συνιστάνω и συνιστάω (impf. συνίστην, fut. συστήσω, aor. 1 συνέστησα, pf. συνέστᾰκα; к 17-28: aor. 2 συνέστην, pf. συνέστηκα, ppf. συνειστήκειν)1) ставить вместе, расставлять(τὰ δίκτυα Xen.)
συνίστασθαι τὸ ὅλον Plat. — объединять в одно целое2) ставить (во главе), назначать(ἡγεμόνα τισίν Polyb.; συσταθεὴς συνήγορος Plut.)
3) выставлять поручителем(τινά Dem.)
4) собирать, объединять(σ. Ἀσίην πᾶσαν ἑωϋτῷ Her.)
σ. ἀντίπαλόν τινι Xen. — собирать противников, т.е. сколачивать союзное войско против кого-л.;σ. πρὸς ἀλλήλους Xen. — объединяться друг с другом (против кого-л.);σ. τινὰς ἐπὴ τέν πρᾶξιν Plut. — привлечь кого-л. к своему делу;συνεστηκότα εἰς τὸ αὐτὸ ἔθνη Xen. — слившиеся воедино племена;συνίστασθαι μισθοφόρους Polyb. — обзаводиться наемными войсками;ξυνεστῶτος στρατοῦ Eur. — собравшись всей армией5) восстанавливать, поднимать, подстрекать(τινὰς ἐπί τινι Her. и ἐπί τινα Plut.)
ξ. τινὰς ἐς ξυνωμοσίαν Thuc. — организовать из кого-л. заговор6) приобретать7) сводить, представлять, знакомить(τινά τινι Xen., NT.)
ἰατρῷ συστῆσαί τινα Plat. — показать кого-л. врачу;παραβάτην ἑαυτὸν σ. NT. — показать себя преступником8) выставлять напоказ, т.е. расхваливать(τινά NT.)
9) составлять, устраивать, учреждать, основывать(τέν ὀλιγαρχίαν Thuc.; τέν πολιτείαν Arst.)
συνίστασθαι βουλήν Plut. — учреждать государственный совет10) созидать, образовывать, производить(ζῷον ἔμψυχον Plat.)
; строить(πόλιν Plat.; ναυτικὰς δυνάμεις Polyb.)
11) готовить, подготовлять(θάνατον ἐπί τινι Her.; πόλεμον ἐπί τινα Dem.)
; предпринимать(πολιορκίαν Polyb.)
12) сгущать, свертывать(τὸ γάλα Plut.)
13) морщить, хмурить(τὸ πρόσωπον Plut.)
14) тж. med. становиться пасмурным, хмуриться(τοῦ ἀέρος συνισταμένου Plut.)
τὸ ξυνεστὸς φρενῶν Eur. — мрачное настроение15) уплотнять, закреплять(τὰ ἴχνη Xen.)
16) повышать, увеличивать(τὰς τιμὰς τοῦ σίτου Dem.)
17) выказывать, проявлять, обнаруживать(εὔνοιαν Polyb.)
18) доказывать Polyb.συνιστάντες ἐξ Αἰγύπτου μετενηνοχέναι πάντα Diod. — доказывая, что все принесено из Египта
19) держаться вместе(ἀλλήλοις Xen.)
συστάντες ἀθρόοι Xen. — тесно сомкнув свои ряды;μετὰ τούτων συνεστῶτες Plat. — стоявшие с ними в одной кучке;σ. τινί NT. — стоять рядом с кем-л.20) ( о военных действиях) завязываться Plut.πολέμοιο συνεσταότος Hom. и μάχης συνεστεώσης Her. — когда завязалось сражение;
πολέμου συστάντος Isocr. — когда вспыхнула война21) противоречить, враждовать(τινί Her.)
γνῶμαι συνέστασαν Her. — мнения разошлись;συνεστήκεε ταύτῃ τῇ γνώμῃ ἥ Γωβρύεω Her. — этому мнению противоречило мнение Гобрия;παρατάξεις καὴ κινδύνους συνίστασθαι Diod. — стремиться к битвам и опасностям22) спорить23) крепко держаться, противостоять, сопротивляться, бороться(μάχῃ καὴ ὠθισμῷ Thuc.; σ. λιμῷ καὴ καμάτῳ Her.)
ἀλγηδόνι ξ. Soph. — терпеть горе24) соединяться, сочетаться, сходиться, вступать в союз(λέχος Ἡρακλεῖ ξυστᾶσα Soph.)
οἱ ξυνιστάμενοι и οἱ ξυνεστῶτες Thuc. — члены союза, союзники;τὸ ξυνιστάμενον Arph. — сговор, заговор25) тж. med. составляться, образовываться, возникатьἐπεὴ ἥ πόλις ἐκ μυρίων οἰκιῶν συνέστηκε Xen. — так как город состоит из десяти тысяч домов;
ἐκ δυοῖν γενῶν συνεστάναι Plut. — состоять из двух родов;συνιστάμενος καὴ φυόμενος Dem. — зарождающийся и укореняющийся;οἱ συνεστῶτες εὖ μῦθοι Arst. — хорошо составленные фабулы26) тж. med. становиться твердым, крепнуть(τὰ συνεστῶτα или συνεστηκότα σώματα Xen.)
τὸ αἷμα συνίσταται Arst. — кровь свертывается;συνεστηκυῖα χιών Polyb. — смерзшийся снег27) тж. med. длиться, продолжаться28) тж. med. быть постоянным, регулярным, организованнымτὸ συνεστηκὸς στράτευμα Dem. — регулярное войско -
17 υπομενω
1) оставаться (позади, на месте и т.п.) Hom., Plat.οἱ ὑπομένοντες Thuc. и οἱ ὑπομείναντες Xen. — оставшиеся (дома);
τὸ ὑπομένον ἐν Σπάρτῃ Her. — то, что осталось в Спарте2) оставаться в живых3) быть устойчивым, неподвижным, постоянным4) твердо стоять, выдерживать напор(ὑ. τε καὴ καρτερεῖν Plat.)
Ἀργεῖοι ὑπέμειναν ἀολλέες Hom. — аргивяне сомкнутыми рядами стойко держались;ἐς ἀλκέν ὑπομεῖναι Thuc. — схватиться врукопашную;πολλοὺς χρόνους ὑπομεμενηκώς τέν πολιορκίαν Polyb. — выдержавший долгую осаду;καὴ χάριτας καὴ ἀπειλὰς ὑπομεῖναι Dem. — устоять как перед милостями, так и перед угрозами;οἱ δ΄ οὐχ ὑπέμειναν Lys. — они не стали настаивать;ὑπομείνωμεν τοῦτον τὸν λόγον Plat. — будем держаться этого положения;οὐχ ὑπομεῖναι τέν κρίσιν Lys., Aeschin. — уклониться от суда;ὑπομένων πονεῖν Xen. — упорно работающий;ὑπομείνας εἰς τέλος NT. — претерпевший до конца5) сносить, выдерживать, терпеть(τέν δουλείαν Thuc.; τέν ἀλγηδόνα Plat.)
οὐχ ὑπομένει ὠφελούμενος Plat. — он не терпит, чтобы ему оказывали услуги;οὐχ ὑπομεῖναι τὰς δωρεάς Isocr. — отвергнуть дары;ὑπομεῖναι τοὺς νόμους Dem. — подчиниться законам6) решаться, отваживаться, принимать на себяτοὺς ἐκ τοῦ πολέμου κινδύνους ὑπομεῖναι Isocr. — пойти на военные опасности;
ἔτι ὑπομένεις με κηδεύων Soph. — и ты решаешься заботиться обо мне;ὑπόμεινον προστάξας τοῖς ἡγεμόσι Xen. — потрудись дать распоряжение военачальникам;τέν πόλιν ἐκλιπεῖν ὑπομεῖναι Dem. — решиться оставить город;εἰ ὑπομενέουσι χεῖρας ἐμοὴ ἀνταειρόμενοι ; Her. — (скажи), дерзнут ли они поднять на меня руку?7) ожидать, поджидать(τέν ἑορτήν Thuc.; ὅσα ἡμᾶς ἐν ὑστέρῳ χρόνῳ ὑπέμενεν Plat.)
ἥ ὑπομένουσά τινα κόλασις Polyb. — ожидающая кого-л. кара -
18 υφοραω
(fut. ὑπόψομαι, aor. 2 ὑπειδόμην) тж. med.1) относиться с подозрением, глядеть с недоверием, подозревать(τινα Xen., Dem.)
ὑφορῶμενος ὑπό τινος Plut. — находящийся на подозрении у кого-л.2) опасаться(τι Polyb.)
ὑφεωρᾶτο μέ πολυχρόνιον συμβῇ γενέσθαι τέν πολιορκίαν Polyb. — он опасался, что осада затянется -
19 υπό
υπ;υφ' πρόθ. 1. με αϊτιατ. 1) (при обознач, места) под;υπό σκιάν — в тени;
υπό την τράπεζαν — под столом;
υπό στέγην — под крышей;
υπό τον Ταυγετον — у подножия Тайгета;
2) (при обознач, состояния, положения) под;υπό την ηγεσίαν ( — или την καθοδήγησιν) — под руководством;
υπό τα όπλα — под ружьём;
υπό τον ζυγόν — под ярмом; — под игом;
υπό την κηδεμονίαν — под покровительством;
υπ' εύθύνην κάποιου под чью-л. ответственность;υπό τό πυρ — под огнём;
υπό τό κράτος τού φόβου — под страхом;
υπό την πίεσιν (επίδρασιν) — под давлением (воздействием);
υπό κράτησιν — под арестом;
υπό συνοδείαν — в сопровождении;
υπό πολιορκίαν — в осаде, на осадном положении;
υπό στρατιωτικόν νόμον — на чрезвычайном положении;
ευρίσκομαι υπ' ατμόν находиться под парами (о паровозе и т. п.);2. με γεν. уст. (в страд, оборотах соотв. русск, те. п.): συντηρούμαι υπό τού πατρός μου быть на содержании отца; ανομολογούμαι υφ' όλων быть признанным всеми; εγράφη υπ' εμού написано мною;καλύπτομαι υπό χιονών — быть покрытым снегом;
τίθεμαι εις κίνησιν υπό τού εμβόλου — приводиться в движение поршнем;
§ υπό τό πρόσχημα — под видом;
под предлогом;υπό εχεμύθειαν — по секрету;
τον όρο ότι... — при условии, что...;υπό τα όμματα κάποιου — на глазах у кого-л., под носом у кого-л.;
τό έχω υπό σκέψιν — я думаю об этом;
τό εθεσα υπ' όψιν του я поставил его в известность об этом;λαμβάνω υπ' όψιν μου принимать во внимание; έχω υπ' όψιν μου иметь в виду;λαμβάνω υπό σημείωσιν — брать на заметку; — учитывать, принимать во внимание;
καλοΰμαι υπό τα όπλα — быть призванным в армию;
υπό πασαν εποψιν — со всех точек зрения, во всех отношениях;
θέλει να με έχει υπό — он хочет, чтобы я ему подчинялся
-
20 κατακλείω
κατα-κλείω, old [dialect] Att. [suff] κατα-κλῄω Th. (v. infr.): a rare [tense] fut. κατακλιῶ dub. in Eup.287, cf. HeroBel.107.13:—[voice] Med., [tense] aor.A- εκλεισάμην X. Cyr.7.2.5
:—[voice] Pass., [tense] aor. -εκλῄσθην, -εκλείσθην (v. infr.); [dialect] Ion.- εκληΐσθην Hdt.2.128
; [dialect] Dor.- εκλᾴσθην Theoc.7.84
: [tense] pf. .I c. acc. pers., shut in, enclose, e. g. a mummy in its case, Hdt.2.86: freq. of blockading, τοὺς Ἕλληνας ἐς τὴν νῆσον κ. Th.1.109;κ. ἑαυτοὺς εἰς ἔρυμα X.Cyr.4.1.18
;κατακλείειν τοὺς γυμνῆτας εἴσω τῶν ὅπλων Id.An.3.4.26
; κ. εἰς πολιορκίαν, εἰς δυσχωρίας, D.H. 6.74, 11.26;κ. τινὰ ἐν φυλακῇ Ev.Luc.3.20
, cf. OGI669.17 (Egypt, i A. D.): metaph., κ. ἑαυτὸν εἰς πολιτείαν, i.e. not to be a cosmopolite, X.Mem.2.1.13:—[voice] Pass.,ἐς τὸ τεῖχος κατακλῄεσθαι Th.4.57
;ναυσὶ κατεκλῄσθησαν Id.1.117
, cf. X.An.3.3.7; ὅταν ἐς [ νεφέλας]ἄνεμος κατακλῃσθῇ Ar.Nu. 404
;εἰς μικρὸν τόπον -κεκλῃμένοι Isoc.4.34
;διὰ τοῦ ζῆν.. κ. ἐν Ἀπόλλωνος ἢ Ἀθηνᾶς Phld.D.1.17
:—[voice] Med., shut oneself up,ἐν τοῖς βασιλείοις X.Cyr.7.2.5
; also κατεκλᾴζετο shut up the bride with oneself [in the bridal-chamber], Theoc.18.5:—[voice] Pass.,κατεκλᾴσθης Id.7.84
.2 metaph., νόμῳ κ. shut up, i.e. compel, oblige,ἂν.. πᾶσαν τὴν δύναμιν νόμῳ κατακλείσητε ἐπὶ τῷ πολέμῳ μένειν D.4.33
, cf. And.3.7, Antiph.190.15.3 metaph., τῆς πόλεως εἰς κίνδυνον μέγιστον κατακεκλειμένης being reduced, D.26.11;εἰς σπάνιν κατακλεισθῆναι D.S.20.74
: generally, confine,ἐν τῷ κατὰ φύσιν πέρατι -κέκλειται τἀγαθόν Metrod.Herc.831.8
;πᾶσαι αἱ ἐπιχειρήσεις εἰς μίαν ἀπόδειξιν -κλείονται Phld.Rh.2.283
S.; κατακλείειν τὸ πᾶν τῆς τέχνης εἰς.. confine the whole business of art to.., Hld.3.4.II c.acc.rei, shut up, close,τὰς πυλίδας Hdt.1.191
;τά ἱρά Id.2.124
, cf. 128 ([voice] Pass.);τὸ ἐργαστήριον Id.4.14
;τὸν δίφρον X.Cyr.6.4.10
;εὑρὼν ἅπαντα κατακεκλῃμένα Ar.Pl. 206
:—in [voice] Pass., of humours in the body, Hp.Loc.Hom. 27.2 clamp down, make fast, of stones in masonry, IG7.3073.158(Lebad.); also κ. [ τὴν δεξιάν] Luc.Prom.2.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κατακλείω
- 1
- 2
См. также в других словарях:
πολιορκίαν — πολιορκίᾱν , πολιορκία siege of a city fem acc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πολιορκώ — πολιορκῶ, έω, ΝΜΑ 1. αποκλείω με πολιορκία οχυρωμένη θέση με σκοπό την άλωση ή παράδοσή της («ἐπολιόρκησε τὴν Μίλητον τρόπῳ τοιῷδε», Ηρόδ.) 2. επιζητώ κάτι επίμονα και ενοχλητικά νεοελλ. περιτριγυρίζω κάποιο πρόσωπο με σκοπό την ερωτική κατάκτηση … Dictionary of Greek
προσανέχω — Α [ἀνέχω] 1. κρατώ ακόμη 2. περιμένω κάτι με υπομονή 3. αφοσιώνομαι, προσκολλώμαι σε κάποιον 4. καταγίνομαι, ασχολούμαι με κάτι 5. μτφ. έχω εμπιστοσύνη, βασίζομαι σε κάτι («οὗτοι... εὐθαρσῶς ὑπέμενον τὴν πολιορκίαν, προσανέχοντες ταῑς ἐλπίσι τῆς… … Dictionary of Greek
συναιρώ — συναιρῶ, έω, ΝΜΑ [αἱρῶ] 1. κάνω συναίρεση δύο φωνηέντων ή φωνήεντος και διφθόγγου (α. «το ο και το ου συναιρούνται» β. «τὸ ε και το ᾱ συναιροῡνται εἰς η», Απόλλ. Δύσκ.) 2. (η μτχ. παθ. παρακμ. ως επίθ.) συνηρημένος, η, ο(ν) αυτός που έχει υποστεί … Dictionary of Greek
Αχέλης, Αντώνιος — (16ος αι.). Ποιητής από το Ρέθυμνο της Κρήτης. Έγραψε το ποίημα Bιβλίον συν Θεώ περιέχον της Μάλτας πολιορκίαν, στο οποίο περιγράφει την πολιορκία της Μάλτας από τους Τούρκους και την άμυνα των Ιπποτών το 1565. Το έργο αυτό έχει μόνο… … Dictionary of Greek