-
1 πλήσσω
πλήσσω, att. - ττω, perf. II. πέπληγα, über dessen Bdtg s. unten, pass. πέπληγμαι, aor. pass. ἐπλή γην, πληγήσεσϑαι, Xen. Cyr. 2, 3, 10, πεπλήξομαι, Eur. Hipp. 894 (in den Zusammensetzungen ἐξεπλάγην, κατεπλάγην, s. d. W.); Hom. hat neben dem aor. I. ἔπληξα u. ἐπληξάμην auch den aor. II. mit der Reduplication πέπληγον, int. πεπληγέμεν u. med. πεπληγόμην, auch ἐπέπληγον, Il. 5, 504; – schlagen, hauen, stoßen, übh. treffen, bes. im Nahkampf, Ggstz von βάλλω, Her. 6, 117; mit dem accus. der Person oder des getroffenen Theiles, σκήπτρῳ δὲ μετάφρενον ήδὲ καὶ ὤμω πλῆξεν, Il. 2, 266; ἕτερον ξίφεϊ πλῆξε, 5, 147; und mit dem doppelten accus., τὸν δ' ἄορι πλῆξ' αὐχένα, 11, 240; pass., Λιὸς πληγέντι κεραυνῷ, 15, 117, u. öfter; vgl. ἐν Ἴδᾳ πλᾶξε κεραυνόν, Pind. N. 10, 71; u. so, mit dem Blitze treffen, Hes. Th. 855, vgl. Sc. 422; Eur. Suppl. 934; das perf. in activer Bdtg, ῥάβδῳ πεπληγυῖα, Od. 10, 238. 319, vgl. Il. 5, 763; αὐτὸν πεπληγὼς πληγῇσιν, 2, 264; πέπληγον δὲ χορὸν ποσίν, von dem Aufschlagen, Stampfen der Füße im Tanze, Od. 8, 264, vgl. 22, 20; auch mit näherer Ortsbestimmung, τὸν κατ' ἄκνηστιν μέσα νῶτα πλῆξα, 10, 161; eigenthüml. κονίσαλον ἐς οὐρανὸν ἐπέπληγον πόδες ἵππων, den Staub schlugen, trieben die Füße der Rosse gen Himmel, Il. 5, 504; vgl. ἵππους ἐς πόλεμον πεπληγέμεν, die Rosse in die Schlacht treiben, 16, 728; med., πλήξασϑαι μηρώ, sich die Hüften schlagen, 16, 125. – Häufig bei den Tragg. im pass. (das activ. Aesch. frg. 257, ἵνα πλήξειεν Eur. I. A. 1579; πατάσσω vertritt die Stelle dieses Activums): πληγεὶς ϑεοῠ μάστιγι, Aesch. Spt. 590; πέπληγμαι καιρίαν πληγήν, ich bin von einem tödtlichen Schlage getroffen, Ag. 1516; auch δαίμονος χολῇ βαρείᾳ δυςτυχῶς πεπληγμένοι, 1645; καὶ ϑεός περ ἱμέρῳ πεπληγμένος, 1176 (vgl. Eur. Med. 556); eigenthümlich χαρακτὴρ πέπληκται τεκτόνων πρὸς ἀρσένων, ist hineingeschlagen, ausgeprägt, Suppl. 280; τῆς ἀνδροφϑόρου πληγέντ' ἐχίδνης ἀγρίῳ χαράγματι, getroffen, gebissen, Soph. Phil. 267; παίσαντές τε καὶ πληγέντες, Ant. 172; φϑινάσιν πληγεῖσα νόσοις, 813; βαρείᾳ συμ φορᾷ πεπλήγμεϑα, Eur. Alc. 406; Ar. u. in Prosa; auch med., πλήξασϑαι τὴν κεφαλήν, sich den Kopf schlagen, als Ausdruck der Trauer, Her. 3, 14; pass. geschlagen, besiegt werden, Her. 5, 120. 8, 130, wie Thuc. ἐν πολλαῖς ταῖς πρὶν μάχαις πεπληγμένοι, 8, 38, vgl. 4, 108; vom Unglück betroffen werden, Her. 1, 41; u. übertr., bestochen werden, 8, 5; ὡςπερεὶ ὑπὸ ἀγαϑοῦ πύκτου πληγείς, Plat. Prot. 339 e; καϑαπερεὶ πληγεῖσα ὑπὸ τῶν νῠν δὴ λόγων, Phil. 22 e; ἑτέρῳ πεπλήξει ῥηματισκίῳ, Theaet. 180 a; πέπληγα hat bei Ar. Av. 1350 activ. Bdtg; bei Xen. An. 5, 9, 5, τέλος δὲ ὁ ἕτερος τὸν ἕτερον παίει, ὡς πᾶσι δοκεῖν πεπληγέναι τὸν ἄνδρα (wo v. l. πεπληχέναι), ist es auch wohl akt., »er schien den Mann getroffen zu haben«, so daß nicht mit Buttmann πεπλῆχϑαι zu ändern ist; aber bei Sp. intrans., πεπληγότες Plut. Lucull. 31, D. Hal. 6, 25.
-
2 πλήσσω
πλήσσω, schlagen, hauen, stoßen, übh. treffen, bes. im Nahkampf, Ggstz von βάλλω; mit dem accus. der Person oder des getroffenen Teiles; πέπληγον δὲ χορὸν ποσίν, von dem Aufschlagen, Stampfen der Füße im Tanze; κονίσαλον ἐς οὐρανὸν ἐπέπληγον πόδες ἵππων, den Staub schlugen, trieben die Füße der Rosse gen Himmel; ἵππους ἐς πόλεμον πεπληγέμεν, die Rosse in die Schlacht treiben; πλήξασϑαι μηρώ, sich die Hüften schlagen; πέπληγμαι καιρίαν πληγήν, ich bin von einem tödlichen Schlage getroffen; χαρακτὴρ πέπληκται τεκτόνων πρὸς ἀρσένων, ist hineingeschlagen, ausgeprägt; τῆς ἀνδροφϑόρου πληγέντ' ἐχίδνης ἀγρίῳ χαράγματι, getroffen, gebissen; πλήξασϑαι τὴν κεφαλήν, sich den Kopf schlagen, als Ausdruck der Trauer; pass. geschlagen, besiegt werden; vom Unglück betroffen werden u. übertr., bestochen werden -
3 προς-επι-πλήσσω
προς-επι-πλήσσω (s. πλήσσω), att. - ττω, noch dazu darauflosschlagen, bes. übertr., noch darauf losschelten?
-
4 προς-κατα-πλήσσω
προς-κατα-πλήσσω (s. πλήσσω), noch dazu in Schrecken setzen, D. Cass. 38, 4.
-
5 προ-επι-πλήσσω
προ-επι-πλήσσω (s. πλήσσω), vorher zuschlagen, schelten, τινί, Arist. rhet. 3, 7, Bekk. προςεπιπλ., u. Sp.
-
6 προ-κατα-πλήσσω
προ-κατα-πλήσσω (s. πλήσσω), vorher in Schrecken setzen, Pol. 5, 70, 9, προκαταπληξάμενος εἷλε τὴν πόλιν.
-
7 προ-εκ-πλήσσω
προ-εκ-πλήσσω (s. πλήσσω), vorher erschrecken, in Staunen setzen; Plut. Lys. 25; προεκπλήξας τὸ ϑέατρον, Luc. adv. indoct. 8; perf. pass., Alex. 16.
-
8 παρα-πλήσσω
παρα-πλήσσω (s. πλήσσω), att. - πλήττω, daneben, bes. falsch schlagen, die falsche Seite anschlagen, falsch spielen, Sp. – Pass. an einer Seite oder an einem Theile des Leibes vom Schlagfluß getroffen, gelähmt werden, u. übertr. auf den Geist, wahnsinnig, betäubt werden, ἄνδρα παραπεπληγμένον Ar. Lys. 831, βουλεύματα ὥςπερ μεϑυόντων ἐστὶ παραπεπληγμένα Eccl. 139; γέλωτι παραπεπληγμένῳ, Eur. Herc. Fur. 935; Sp., wie Plut. Aem. Paull. 34.
-
9 συμ-πλήσσω
συμ-πλήσσω, att. - ττω (s. πλήσσω), zusammenschlagen, Sp.
-
10 συν-εκ-πλήσσω
συν-εκ-πλήσσω (s. πλήσσω), att. - ττω, mit, zugleich in Schrecken, Erstaunen setzen, Plut. de audit. 5.
-
11 κατα-πλήσσω
κατα-πλήσσω, att. - πλήττω (vgl. πλήσσω), niederschlagen, bes. in Furcht oder Staunen u. Bewunderung setzen; πάντων τῶν δεινῶν ὁ φόβος μάλιστα καταπλήττει τὰς ψυχάς Xen. Cyr. 3, 1, 24; Ggstz von ϑρασεῖς ποιῆσαι καὶ ἐπᾶραι Dem. 18, 175; πολλοὶ καταπλήττουσι τοὺς ἀκροατὰς ϑορυβοῦντες Arist. rhet. 3, 7; Sp., von denen Pol. auch den aor. med. so braucht, καταπλήξασϑαι βουλόμενος τοὺς ὑπεναντίους 3, 89, 1, öfter; so auch D. Sic. 5, 71, τοὺς μὲν ἀγαϑοὺς πείϑοντα, τοὺς δὲ φαύλους τῇ τιμωρίᾳ καὶ τῷ φόβῳ καταπληττόμενον. – Pass. erschrecken, erstaunen, bestürzt werden oder sein; κατεπλήγη φίλον κῆρ Il. 3, 31, er ward erschüttert, erschreckt im Herzen; in welcher Bdtg als aor. bei den Folgdn immer κατεπλάγην steht, z. B. καταπλαγῆναι τῷ πολέμῳ Thuc. 1, 81; c. accus., vor Einem oder Etwas erschrecken, καταπεπληγμένοι τὸν πόλεμον Pol. 4, 50, 6, öfter; οὐ καταπλαγέντες τὴν δεινότητα D. Sic. 11, 77; in Verwunderung gerathen, erstaunen, πάνυ ταῦτ' ἐπαινῶ καὶ καταπλήττομαι Eupolis bei Ath. VI, 236 f; Pol. 1, 46, 6 u. Sp. – Sp. brauchen in ders. Bdtg auch perf. II. act., καταπεπληγότες τὸ τῶν Ῥωμαίων τάχος Dion. Hal. 6, 25; vgl. Paus. 10, 22, 2 App. Mithrid. 18; τὸ καταπεπληγός, die Niedergeschlagenheit, Plut. comp. Pelop. 1.
-
12 δια-πλήσσω
δια-πλήσσω (s. πλήσσω), zerschlagen, zerspalten; Homer: Iliad. 23, 120 τὰς (δρῦς) μὲν ἔπειτα διαπλήσσοντες Ἀχαιοὶ ἔκδεον ἡμιόνων, Scholl. Didym. οὕτως διαπλήσσοντες διὰ τοῦ ῆ αἱ Ἀριστάρχου, ἀντὶ τοῦ διακόπτοντες· ἄλλοι δὲ διαπλίσσοντες διὰ τοῦ ῑ, Apollon. Lex. Homer. p. 58, 18 διαπλήσσοντες· διασχίζοντες. ἐὰν δὲ σὺν τῷ ῑ γράφηται, ἔσται διαβαίνοντες; außerdem Lesart διαρρήσσοντες; Odyss. 8, 507 διαπλῆξαι κοῖλον δόρυ νηλέι χαλκῷ, Scholl. Didym. διατμῆξαι: Ἀρίσταρχος διαπλῆξαι, ὡς ἀλλαχοῦ, »τὰς μὲν ἔπειτα διαπλήσσοντες Ἀχαιοί ( Iliad. 23, 20)«. – Pass. διαπλήσσεσϑαι πρός τι, über etwas erstaunt sein, Epict. ench. 33, 13.
-
13 ἀντ-εκ-πλήσσω
ἀντ-εκ-πλήσσω (s. πλήσσω), dagegen erschrecken, Aristid.; Ael. H. A 12, 15.
-
14 ὑπερ-εκ-πλήσσω
ὑπερ-εκ-πλήσσω (s. πλήσσω), über die Maaßen in Schrecken od. Erstaunen setzen, pass. ganz außer sich sein vor Staunen, ἐπί τινι, Xen. Cyr. 1, 4, 25; vor Furcht, ὑπερεκπεπληγμένος, Dem. 2, 5, wo darauf folgt ὡς ἄμαχόν τινα Φίλιππον; u. Sp., wie Luc. de dom. 3.
-
15 ὑπο-πλήσσω
ὑπο-πλήσσω (s. πλήσσω), att, - ττω, unten oder sachte daranschlagen, Qu. Sm. 4, 229.
-
16 κατ-εκ-πλήσσω
κατ-εκ-πλήσσω, = καταπλήσσω, Sp.
-
17 ἀντι-πλήσσω
ἀντι-πλήσσω, dagegen schlagen, Arist. magn. mor. 1, 34.
-
18 ἀνα-πλήσσω
ἀνα-πλήσσω, aufschlagen, ist Arat. 1107 in ἀναπλίσσω geändert.
-
19 ἐπι-πλήσσω
ἐπι-πλήσσω, att. - πλήττω, darauflos-, zuschlagen, τόξῳ ἐπιπλήσσων Il. 10, 500, wie λαϊνέοισιν ὑπέροισιν Nic. Th. 952; – mit Worten, d. i. schelten, tadeln, καί μ' οὔτινά φημι ἄλλον ἐπιπλήξειν Δαναῶν Il. 23, 580, wie Plat. Prot. 327 a; von Sp. Luc. Hermot. 20; c. dat., Iliad. αἰεὶ μέν πώς μοι ἐπιπλήσσεις 12, 211, wie τοῖς γιγνομένοις, das Geschehene tadeln, Plat. Legg. VIII, 567 b, vgl. ἐπὶ τούτοις πᾶσιν ἐπεπλήξαμεν ἡμῖν αὐτοῖς Polit. 286 b; τινί τι, wie τὴν αὐϑαδίαν μὴ 'πίπλησσέ μοι Aesch. Prom. 80, Einem Etwas vorwerfen; absol., Soph. Ai. 281; τί τόδ' ἐπέπληξας O. C. 1727; τὰ τῷ πέλας ἐπιπλήσσω, αὐτὸς οὐ ποιήσω Her. 3, 142; τούτοις οὐδεὶς τοῦτο ἐπιπλήττει ὅτι Plat. Prot. 319 d; pass., νουϑετούμενος καὶ ἐπιπληττόμενος Gorg. 478 e; Sp. Intr., darauffallen, ὄρνιϑες ἀρούραις Arat. 1095.
-
20 ἐμ-πλήσσω
ἐμ-πλήσσω, att. ἐμπλήττω, 1) intrans., hineinfallen, hineinstürzen; ἕρκει, in eine Schlinge gerathen, von Vögeln, Od. 22, 469; τάφρῳ, in einen Graben hineinstürzen, Il. 12, 72. 15, 344; sp. D., wie Ap. Rh. 1, 1203, absol., vom Sturm; τινά, auf Einen losstürzen, ihn angreifen, 3, 1297; ἐναντίαι ἐμπλήξασαι, aneinandergerathend, 2, 602. – 2) trauf., bestürzt machen, betäuben, verblüffen, Sp.; φόβον μελανούροις, Schreck einjagen, Opp. H. 3, 480.
См. также в других словарях:
πλήσσω — struck with terror pres subj act 1st sg πλήσσω struck with terror pres ind act 1st sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πλήσσω — ΝΜΑ βλ. πλήττω … Dictionary of Greek
πληγησόμενον — πλήσσω struck with terror fut part pass masc acc sg πλήσσω struck with terror fut part pass neut nom/voc/acc sg πλήσσω struck with terror fut part pass masc acc sg πλήσσω struck with terror fut part pass neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πληγέντα — πλήσσω struck with terror aor part pass neut nom/voc/acc pl πλήσσω struck with terror aor part pass masc acc sg πλήσσω struck with terror aor part pass neut nom/voc/acc pl πλήσσω struck with terror aor part pass masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πλῆσσον — πλήσσω struck with terror pres part act masc voc sg πλήσσω struck with terror pres part act neut nom/voc/acc sg πλήσσω struck with terror imperf ind act 3rd pl (homeric ionic) πλήσσω struck with terror imperf ind act 1st sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πλῆττον — πλήσσω struck with terror pres part act masc voc sg (attic) πλήσσω struck with terror pres part act neut nom/voc/acc sg (attic) πλῆσσον , πλήσσω struck with terror imperf ind act 3rd pl (homeric ionic) πλῆσσον , πλήσσω struck with terror imperf… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πλήγην — πλήσσω struck with terror aor ind pass 3rd pl (epic doric aeolic) πλήσσω struck with terror aor ind pass 1st sg (homeric ionic) πλήσσω struck with terror aor ind pass 3rd pl (epic doric aeolic) πλήσσω struck with terror aor ind pass 1st sg… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πέπληγε — πλήσσω struck with terror aor imperat act 2nd sg (epic) πλήσσω struck with terror perf imperat act 2nd sg πλήσσω struck with terror perf ind act 3rd sg πλήσσω struck with terror aor ind act 3rd sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐπλήγην — πλήσσω struck with terror aor ind pass 3rd pl (epic doric aeolic) πλήσσω struck with terror aor ind pass 1st sg πλήσσω struck with terror aor ind pass 3rd pl (epic doric aeolic) πλήσσω struck with terror aor ind pass 1st sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πεπληγμένα — πλήσσω struck with terror perf part mp neut nom/voc/acc pl πεπληγμένᾱ , πλήσσω struck with terror perf part mp fem nom/voc/acc dual πεπληγμένᾱ , πλήσσω struck with terror perf part mp fem nom/voc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πεπλήγῃ — πλήσσω struck with terror aor subj mp 2nd sg (epic) πλήσσω struck with terror aor subj act 3rd sg (epic) πλήσσω struck with terror perf subj act 3rd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)