-
1 πλούτου
богатствабогатствомΕλληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > πλούτου
-
2 αισιμια
-
3 ακασκαιος
-
4 αφαιρεσις
- εως ἥ1) отнятие, лишение(χρημάτων Plat.; πλούτου Plut.)
2) убывание(τὸ τῆς φθίδεως αἴτιον ἀ. τις Arst.)
3) лог. отвлечение, абстракцияτὰ ἐξ ἀφαιρέσεως и ἐν ἀφαιρέσει λεγόμενα Arst. — отвлеченные слова
4) грам. афереза (опущение начальной буквы, напр. αἶα вм. γαῖα) -
5 βαθος
1) глубинаἐκ βάθεος Her., ἐπὴ β. Thuc., ἐν βάθει, εἰς β., τὸ β. и κατὰ βάθους Arst. — в глубину, глубиною;
τέν τάξιν εἰς δώδεκα τάττειν β. Xen. — построить (войско) в 12 рядов в глубину;πόσιος ἐν βάθει Theocr. — в разгар попойки2) бездна, пропасть(Ταρτάρου, перен. κακῶν Aesch.)
3) глубина, высота(αἰθέρος Eur., Arph.)
4) длина(τριχῶν Her.)
5) обилие(πλούτου Soph.)
ἥ κατὰ βάθους πτωχεία NT. — крайняя нищета6) глубокомыслие, серьезность(εὐσταθές καὴ β. ἔχων ἀνήρ Plut.)
-
6 βαρος
1) тяжесть, вес(στολῆς Xen.; β. καὴ κουφότης Arst.)
2) груз, кладь(τὰ βάρη καὴ τὰ ἐπιτήδεια Polyb.)
3) бремя, обуза(σιγῆς Soph.; συμφορᾶς Eur.)
4) ощущение тяжести(ἐν τοῖς σκέλεσι Plat.; κεφαλῆς πόνος καὴ β. Arst.)
5) тяжесть, обременительность(τῶν φόρων Polyb.)
6) множество, обилие(ὄλβου Eur.; πλούτου Plut.)
7) сила, мощь(στρατοπέδων, συντάξεως Polyb.)
8) вес, вескость, достоинство, серьезность(λόγοι β. καὴ δηγμὸν ἔχοντες Plut.)
-
7 βριθω
1) тж. med. быть тяжелым(βριθόμενοι ἄξονες Aesch.; ἔρις βεβριθυῖα Hom.)
2) быть нагруженным(ναῦς βεβρίθει σάκεσσι καὴ ἔγχεσι Hom.; τροπαίοις βεβριθώς Plut.)
3) быть обремененным, отягощенным(σταφυλῇσι βρίθουσα ἀλωή Hom.)
τράπεζαι σίτου ἡδ΄ οἴνου βεβρίθασιν Hom. — столы уставлены хлебом и вином;εὔχεσθαι β. Δημήτερος ἀκτήν Hes. — молиться, чтобы цвела урожаем земля Деметры, т.е. пашня;ὑπὸ λαίλαπι βέβριθε χθών Hom. — на земле бушует буря4) быть одаренным, изобиловать(χειρὴ ἢ πλούτου βάθει Soph.). εὐδοξίᾳ β. Pind. быть славным
5) склоняться, гнуться, валиться(βρίθει ὅ τῆς κακῆς ἵππος μετέχων Plat.; ἐπὴ θάτερον μέρος Arst., κάτω Anth.)
ἐνταῦθα τῆς γῆς ἔβρισε (ὅ λίθος) Plut. — в это место упал камень6) наваливаться, напирать(τῇδε Hom.; οἱ ἱππεῖς ἐπὴ τὸ ἀριστερὸν ἔβρισαν Plut.)
7) получать или иметь перевес, одолевать(ὧδε ἔβρισαν Λυκίων ἀγοί Hom.)
ἐέδνοισι βρίσας Hom. — поднеся более богатые подарки8) нагружать, отягощать(μήκων καρπῷ βριθομένη Hom.; πέτηλα βριθόμενα σταχύων Hes.)
τάλαντα βρῖσαί τινι Aesch. — положить что-л. на чашки весов9) одарять(τινὰ πλούτῳ Pind.; βλάσταις τέκνων βριθομένα Νιόβη Plut.; παρθενίων βριθομένη χαρίτων Anth.)
-
8 διαρρεω
(fut. διαρρεύσομαι, aor. 2 διερρύην)1) течь сквозь или через, протекать(διὰ μέσου Her. и διὰ τῶν δακτύλων Luc.; τέν νῆσον Isocr.; τὸν Ἀπεννῖνον Polyb.)
2) втекать, впадать3) протекать, иметь течь(τὸ σκαφίδιον διαρρεῖ Luc.)
4) вытекать, утекать, уплывать(διαρρυῆναι τῶν χειρῶν Luc.; τὸ ἀργύριον διαρρυέν Dem.)
διαρρεῖ χάρις τινός Soph. — пропадает чувство благодарности к кому-л.5) досл. растекаться, расплываться, перен. разбегаться(ἐκ τῆς στρατοπεδείας Polyb.; ἀπιέναι καὴ δ. ἀτάκτως Plat.)
χείλεσιν διερρυηκόσιν Arph. — широко растянутыми губами, т.е. уверенным голосом6) становиться расслабленным, лишаться сил или вырождаться(ὑπὸ πλούτου καὴ τρυφῆς Plut.)
-
9 διαστειχω
(aor. διέστιχον)1) проходить через или насквозь(πόλιν Eur.)
δ. πλούτου Pind. — жить в богатстве2) идти, отправляться(μᾶλα νομεύειν Theocr.)
3) расхаживать, ходить(ὅ παῖς διαστείχων Anth.)
-
10 διιστημι
(fut. διαστήσω, aor. 1 διέστησα; для неперех. знач. - aor. 2 διέστην, pf. διέστηκα, ppf. διειστήκειν)1) расставлять, размещать(τοὺς λόχους Thuc.)
διιστάμενοι πρὸς ἀλλήλους Arst. — находясь на расстоянии друг от друга;θάλασσα διΐστατο Hom. — (широко) расстилалось море;med. — расставлять, раскидывать (ἀράχνια λεπτά Theocr.)2) раскалывать, расщеплять(ξύλον Arst.)
3) раскрыватьτοῖς διισταμένοις (sc. ὀφθαλμοῖς) Arst. — при (широко) раскрытых глазах
4) разделять, раздроблять, расчленять(τέν Ἑλλάδα Her.; τοὺς Ἕλληνας εἰς μέρη Dem.; διέκοπτεν αὐτοὺς καὴ διΐστη ὅ πολέμιος Plut.)
5) отделять, различать, отличать(ἡδονέν ἀπὸ τῆς ὑγιείας Plut.; med. γένη Plat.)
6) разлучать, склонять к отпадению(τινά τινος Thuc., Arph.)
7) лог. разлагать, делить(κατ΄ εἴδη Plat.)
8) отходить, отступать(οἱ πολέμιοι διέστησαν Polyb.)
9) расступаться, расходиться, разделяться, разлучатьсяἀγωνιζόμενοι διέστησαν χωρίς Her. — после боя (войска) разошлись;
διέστησαν κατὰ διακοσιους Thuc. — они разбились на группы по двести человек;ἥ διάστασις τῶν διεστηκότων Arst. — расстояние между удаленными друг от друга предметами;διαστήτην ἐρίσαντε Hom. — (Атрид и Ахилл) разошлись в ссоре;ἥ Πελοπόννησος ἅπασα διειστήκει Dem. — весь Пелопоннес был охвачен междоусобиями;ὅ δῆμος διέστη Plat. — народ разделился на (враждебные) партии;τοῦ ἀνδρὸς διαστᾶσα Plut. — разведенная жена10) расседаться, раскалыватьсяτὰ διεστεῶτα Her. — расселины, трещины
11) различаться, отличаться(πρὸς ἀλλήλους Arst.)
πλούτου ἀρετέ διέστηκεν (pf. = praes.) Plat. — богатство и добродетель вещи разные;πολὺ διεστῶτα или διεστηκότα Arst. — весьма различные вещи;ἐν ταύτῃ τῇ διαφορᾷ καὴ ἥ τραγῳδία πρὸς τέν κωμῳδίαν διέστηκεν Arst. — в этом же состоит и отличие трагедии от комедии -
11 διωγμα
- ατος τό1) предмет охоты, дичь Xen.ξιφοκτόνον δ. Eur. — пораженная мечом жертва
2) тж. pl. преследование, погоня Aesch., Polyb.πωλικὰ διώγματα Eur. — конная погоня;
τὰ πλούτου διώγματα Plat. — погоня за богатством -
12 εγκαλλωπισμα
-
13 εκβαλλω
(fut. ἐκβαλῶ, aor. 2 ἐξέβαλον, pf. ἐκβέβληκα)1) выбрасывать(τινὰ ἰχθύσι Hom.; τινὰ ἐς τέν γῆν Her.)
2) прибивать, пригонять(τὰς ναῦς εἰς τέν γῆν Polyb.)
3) сбрасывать, опрокидывать(τινὰ δίφρου Hom.)
4) свергать(τινὰ ἕδρας и ἐκ τυραννίδος θρόνων Aesch.)
5) валить, срубать(δοῦρα πάντα Hom.)
6) выбивать, вышибать(βιὸν χειρός τινι Hom.)
7) выламывать, взламывать(πύλας Eur.; θύρας Polyb.)
8) изгонять(τινὰ ἐκ и ἔξω τῆς πόλεως Plat., Arst.; τὸν Μῆδον ἐκ τῆς Ἑλλάδος Plut.)
9) прогонять(θυγατέρα Dem.; γυναῖκα Diod., Plut.)
10) прогонять шиканьем или свистом(τινὰ ἐκ τῶν θεάτρων Dem.)
11) отбрасывать, бросать(ξίφος Eur., Arph.; ὀϊστούς Xen.)
12) ронятьἐ. δάκρυα Hom. и ἐ. δάκρυ Eur. — проливать слезы
13) бросать, подкидывать(τέκνον Eur.)
14) бросать, покидать(τινά Soph.)
15) высказывать, произносить(ἅλιον ἔπος Hom. и ἔπος τόδε Aesch.; κόμπους κενούς Eur.; ῥῆμά τε καὴ λόγον Plat.; ἀπόκρισιν Polyb.)
16) отвергать, отрицать(τοὺς θεούς Arph.; πολλοὺς τῶν μύθων Plat.; τὸν νόμον Plut.)
17) опровергать(λόγους Plat., Polyb.; διαβούλιον Polyb.)
18) лишать(τινὰ πλούτου Eur.)
ἐκ τῆς φιλίας τινός ἐκβληθῆναι Xen. — лишиться чьей-л. дружбы19) лишаться, терять(τὰς φρένας ὑφ΄ ἡδονῆς Soph.; ὀδόντας Arst.)
τὸν ἱδρῶτα καὴ φειδωλίαν ἐκβαλεῖν Arph. — лишиться всего, что накоплено потом и бережливостью20) рождать, производить на свет(εὔκαρπον Θηβαίων στάχυν Eur.)
21) преждевременно родить, выкинуть22) выкапывать, рыть(πανταχοῦ φρέατα Plut.)
23) ( о линиях) проводить, чертить(ἔστω ἐκβεβλημένη ἥ ΑΒ Arst.)
24) уходить, удаляться(ἄλλην εἰς αἶαν Eur.)
25) выходить, вытекать(ὅ ποταμὸς κατὰ μέσον ἐκβάλλει Plat.)
26) выходить из берегов(ἥ θάλαττα κυμαίνουσα ἐκβάλλει Arst.)
27) med. выводить на сушу, высаживать, выгружать(ἵππους Her.)
-
14 εξοχα
Iadv.1) крайне, весьма(φιλεῖν, ἐχθαίρειν Hom.)
2) сверх того, т.е. в виде особой чести(δοῦναί τινί τι Hom.)
II(πάντων Hom.; πλούτου Pind.)
ἔ. ἀνθρώπων Pind. — больше, чем у (других) людей -
15 εξυβριζω
1) преисполняться гордыней, зазнаваться, быть высокомерным(εὐπραγίαις Thuc.; ὑπὸ πλούτου Xen.)
οὐκ ἂν ἐς τόδε ἐξύβρισαν Thuc. — (митиленцы) не зазнались бы до такой степени2) дерзко говорить или поступать, оскорблять, нагло вести себя(περί τινα Lys. и εἴς τινα Luc., Plut.)
τάδ΄ ἐξυβρίζει Soph. — вот какими оскорблениями осыпает (меня Клитемнестра)3) совершать преступления(εἰς τὸν νόμον Plut.)
ἄλλα τε ἐξύβρισε παντοῖα Her. — (Орэт) совершил и всякие другие злодеяния4) выходить из рамок дозволенного(δι΄ ἀκολασίαν καὴ πλημμέλειαν Plut.)
σώματα ἐξυβρίζοντα Plat. — непомерно тучные тела5) буйно разрастаться(ἄμπελοι ἐξυβρίζουσιν Arst.)
-
16 επαλξις
1) крепостные зубцы, зубчатая стена Hom., Aesch., Eur., Arph., Plut.αἱ οἰκίαι ἐπάλξεις ἔχουσαι или λαμβάνουσαι Thuc. — дома с зубчатыми стенами
2) защита, оплот, твердыня(πλούτου Aesch.; σωτηρίας Eur.)
-
17 επιθηκη
ἥ1) приумножение (sc. πλούτου Hes.)2) прибавление -
18 Ζευς
gen. Διός (dat. Διΐ и Δί с ῑ, acc. Δία, voc. Ζεῦ; эп.-поэт.: gen. Ζηνός, dat. Ζηνί, acc. Ζῆνα и Ζῆν, дор. Ζᾶν и Δᾶν; поздн. у Sext. gen. Ζεός, dat. Ζεΐ, acc. Ζέα) Зевс ( сын Кроноса и Реи - Κρόνου παῖς, Κρονίδης и Κρονίων Hom., Hes.; его эпитеты преимущ. у Hom.: ἄναξ βασιλεύς «владыка и повелитель», πατέρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε «отец богов и людей», μητιέτα, ὕπατος μήστωρ «высший промыслитель», μέγα, μέγιστος, κύδιστος, ὑπερμενής, ὑψίζυγος «величайший из богов», πανομφαῖος «податель всех знамений»: Ζ. αἰθέρι ναίων, νύκτες τε καὴ ἡμέραι ἐκ Διός εἰσιν, Ζ. ὕει, Ζ. νίφει; νεφεληγερέτα, κελαινεφής «тучегонитель», εὐρυόπα, τερπικέραυνος, ἀργικέραυνος, ἀστεροπητής, ὑψιβρεμέτης, ἐριβρεμέτης, ἐρίγδουπος, στεροπηγερέτα «громовержец», αἰγίοχος «эгидодержавный», ξείνιος «блюститель законов гостеприимства», ἱκετήσιος «покровитель просящих об убежище», μειλίχιος, σωτήρ «спаситель», ἐλευθέριος «освободитель от иноземного ига», ἀγώνιος «бог браней», ὃρκιος, πίστιος «страж и покровитель верности», μόριος «защитник священных масличных рощ Аттики», ἑρκεῖος, ὁμόγνιος «хранитель домашнего очага и семейных уз», он брат и супруг Геры - πόσις Ἥρης, бог племени древних пеласгов - Πελασγικός, почитаемый во всей Греции, но с главным культовым центром в Додоне - Δωδωναῖος; иногда он обособляется от сонма богов, напр. в обращении ὦ Ζεῦ καὴ θεοί Xen.; впоследствии отождествл. с римск. Juppiter)πρὸς (τοῦ) Διός! — клянусь Зевсом!;
μὰ (τὸν) Δία! — нет, клянусь Зевсом!;νέ (τὸν) Δία! — да, клянусь Зевсом!;τῷ Διῒ πλούτου πέρι ἐρίζειν погов. Her. — тягаться в богатстве с (самим) Зевсом;Διὸς ὅ ἀστήρ Arst. — планета Юпитер;Διὸς ἡμέρα поздн. — четверг (лат. Jovis dies);Ζ. (κατα-) χθόνιος Hom. (ср. Juppiter Stygius Verg.) — подземный Зевс = Ἅιδης -
19 κτησις
- εως ἥ1) приобретение(χρημάτων Plat., Plut.; ἐπιστήμης Plat.)
κτῆσίν τινος ποιεῖσθαι Thuc. — приобрести что-л.2) владение, обладание(πλούτου Soph.)
κτῆσιν ἔχειν τῶν χρυσείων μετάλλων Thuc. — владеть золотыми приисками3) имущество, достояние(πατρῴα κ. Soph.; αἱ κτήσεις τῶν πολιτῶν Plat.)
-
20 λειμων
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Πλούτου — Πλοῦτος wealth masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πλούτου — πλοῦτος 1 wealth masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οικονομία — Ο όρος, ελληνικός που έγινε παγκόσμιος, σημαίνει, στην πρώτη του έννοια, διαχείριση του οίκου· γενικότερα όμως ο. είναι σήμερα η επιστήμη που μελετά την παραγωγή, τη διανομή και την κατανάλωση του πλούτου και συγχρόνως τους νόμους που τις… … Dictionary of Greek
Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής — Επίσημη ονομασία: Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής Συντομευμένη ονομασία: ΗΠΑ (USA) Έκταση: 9.629.091 τ. χλμ Πληθυσμός: 278.058.881 κάτ. (2001) Πρωτεύουσα: Ουάσινγκτον (6.068.996 κάτ. το 2002)Κράτος της Βόρειας Αμερικής. Συνορεύει στα Β με τον… … Dictionary of Greek
φυσιοκρατία — Οικονομική και πολιτική σχολή που παρουσιάστηκε στη Γαλλία κατά τα μέσα του 18ου αι. Η ονομασία φυσιοκράτες δόθηκε στους οπαδούς της σχολής αυτής από έναν από τους πρώτους εκπροσώπους της, τον Πιερ Σαμουέλ Ντι Πον ντε Νεμούρ. Ιδρυτής και κύριος… … Dictionary of Greek
κίνα — Επίσημη ονομασία: Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας Έκταση: 9.596.960 τ. χλμ. Πληθυσμός: 1.284.303.705 κάτ. (2002) Πρωτεύουσα: Πεκίνο ή Μπεϊτζίνγκ (6.619.000 κάτ. το 2003)Κράτος της ανατολικής Ασίας. Συνορεύει στα Β με τη Μογγολία και τη Ρωσία, στα ΒΑ… … Dictionary of Greek
φορός — Το μέρος εκείνο του εθνικού εισοδήματος που παίρνουν οι δημόσιοι οργανισμοί από τις ιδιωτικές οικονομικές μονάδες, για να εξασφαλίζουν τα μέσα που χρειάζονται για την ανάπτυξη της δικής τους δραστηριότητας. Ο φ. αποτελεί το όργανο διαμέσου του… … Dictionary of Greek
φόρος — Το μέρος εκείνο του εθνικού εισοδήματος που παίρνουν οι δημόσιοι οργανισμοί από τις ιδιωτικές οικονομικές μονάδες, για να εξασφαλίζουν τα μέσα που χρειάζονται για την ανάπτυξη της δικής τους δραστηριότητας. Ο φ. αποτελεί το όργανο διαμέσου του… … Dictionary of Greek
Ελλάδα - Τέχνη (Σύγχρονη) — Η ΕΙΚΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΙΚΑΣΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ ΤΟΥ 19ου & ΤΟΥ 20ού αι. Εξετάζοντας την ελληνική εικαστική δημιουργία σήμερα, μπορούμε να καταλήξουμε στις εξής παραδοχές: α) παρουσιάζει έργα με μεγάλο… … Dictionary of Greek
Ρουμανία — Κράτος της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Συνορεύει στα Β με την Ουκρανία, στα Δ με την Ουγγαρία και τη Σερβία, στα Ν με τη Βουλγαρία, ενώ στα Α βρέχεται από τη Μαύρη Θάλασσα.H Pουμανία ανήκει στην παραδουνάβια Eυρώπη κι εισχωρεί σαν σφήνα στο σλαβικό… … Dictionary of Greek
богатьство — БОГАТЬСТВ|О (574), А с. Богатство, большое имущество: Горе лихоимьцю. богатьство бо ѥго отъбѣжить а огнь и прииметь. (ὁ πλοῦτος) Изб 1076, 79 об.; и ˫ако въсхотѣти ѥмоу жити съ ними. и вьс˫а презьрѣти въ житии семь славоу и б҃атьство. ни въ что… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)