-
1 πετεινά
πετεινόςable to fly: neut nom /voc /acc plπετεινά̱, πετεινόςable to fly: fem nom /voc /acc dualπετεινά̱, πετεινόςable to fly: fem nom /voc sg (doric aeolic) -
2 πετεινὰ
птицыптицΕλληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > πετεινὰ
-
3 πτερωτός
πτερωτός, (ή), όν (πτερόν ‘feather’, πέτομαι; Aeschyl., Hdt. et al.; LXX; TestSol) pert. to having feathers, feathered, winged subst. τὰ πτερωτά winged creatures, birds (Aeschyl., Suppl. 510; Eur., Hel. 747.—Ps 77:27 and 148:10 in the expr. πετεινὰ πτερωτά, πετεινά is clearly the subst. The masc. οἱ πτερωτοί occurs in the same sense: Eur., Bacch. 257) ἐκτείνεται δίκτυα πτερωτοῖς B 5:4 (Pr 1:17).—DELG s.v. πτερόν. -
4 ἑρπετόν
ἑρπετόν, οῦ, τό (Hom. et al.; PGM 1, 116; LXX, En, EpArist, Philo, Joseph.; SibOr Fgm. 3, 8; Tat. 9, 1; Ath., R. 62, 13) reptile (w. τετράποδα and πετεινά; cp. Palaeph. p. 50, 8) Ac 10:12; Ro 1:23; (w. τετρ., πετ. and θηρία) Ac 11:6; (w. still others, as Herm. Wr. 1, 11b) PtK 2 p. 14, 18; (w. θηρία) Hs 9, 26, 1 (s. below); θηρία, πετεινά, ἑ., ἐνάλια fourfooted animals, birds, reptiles, fish Js 3:7 (cp. Gen 1:25f; 9:2f; En 7:5; Philo, Spec. Leg. 4, 110–16; PGM 1, 118f). ἑ. in a recital praising the Creator Hm 12, 4, 1 v.l. Esp. of a snake (Eur., Andr. 269; Theocr. 24, 56; Jos., Ant. 17, 109) ἑ. θανατώδη deadly snakes Hs 9, 1, 9; cp. also 9, 26, 1 (s. above).—DELG s.v. ἕρπω. M-M. -
5 χερσαῖος
χερσαῖος, auch 2 Endgn, aus festem Lande bestehend, auf demselben befindlich; κῦμα χερσαῖον στρατοῦ, d. i. des Landheeres, Aesch. Spt. 64; ὅς σε ναύτην ἔϑηκεν ἀντὶ χερσαίου κακόν Eur. Andr. 458; Her. 4, 192; ὄρνιϑες, Ggstz λιμναῖοι, 7, 119; ζῷα, Ggstz πετεινὰ u. ϑαλάσσια, 2, 123; πεζὸν καὶ χερσαῖον εἶδος Plat. Tim. 40 a; Ggstz ἐπιϑαλαττίδιος. πόλις, mitten im Lande gelegen, Legg. IV, 704 b; ἀκοντισταί Thuc. 7, 67; ἀνήρ Plut. Sol. 27; – ἡ χερσαῖος = χερσόνησος, Lycophr. 534.
-
6 αἰθερο-δρόμος
αἰθερο-δρόμος, den Aether durchlaufend, πετεινά Ar. Av. 1393.
-
7 ἀγριηνὰ
-
8 αιθεροδρομος
-
9 κατασκηνωσις
-
10 пернатый
пернаты||й1. прил φτερωτός, πτερωτός· 2.:\пернатыйе мн. τά τττηνά, τά πετεινά, τά πετούμενα -
11 πετεινός
πετεινός, ή, όν, also [full] πετηνός (v. fin.), and [full] πτηνός (v. sub voc.), [dialect] Ep. and poet. [full] πετεηνός (also [full] πετεεινός AP9.337 (Leon.), 363.22 (Mel.)):—A able to fly, full-fledged, of young birds,πάρος πετεηνὰ γενέσθαι Od.16.218
; of birds generally, able to fly, winged,πετηνῶν.. ὑπ' οἰωνῶν A.Th. 1025
;πετηνοῖς γυψί E.Rh. 515
; alsoπ. ἵππος Men.Pk. 342
: abs., πετεηνά winged fowl,αἰετὸς.. τελειότατος πετεηνῶν Il.8.247
, al. ; πετεινόν a bird, Thgn.1097 ; τὰ πετεινά (with v.l. πετηνά) Hdt.1.140, 2.123, 3.106, Lycurg.132.—Thom.Mag.p.272 R. rejects the form πετεινός : Πετηνή is the name of an [dialect] Att. ship in IG22.1611.138.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πετεινός
-
12 χερσαῖος
A from or of dry land, living or found thereon, ὄρνιθες χ., opp. λιμναῖοι, Hdt.7.119;κροκόδειλοι Id.4.192
; ζῷα χ., opp. θαλάσσια, πετεινά, Id.2.123, cf. Pl. Ti. 40a; χελώνη χ., opp. θαλασσία, v. χελώνη; μύες χ., Arist.Mir. 842b7; ὄφεις, opp. θαλάττιαι, Id.HA 505b9; ἡ χ. (sc. θήρα) hunting of land-animals, opp. fishing, Pl.Sph. 223b, cf. AP9.14 (Antiphil.); of landsmen, opp. seamen, E.Andr. 457, Th.7.67; χ. παρασκευή, opp. ναυτική, Ascl.Tact.1.1; χ. πόλις an inland city, opp. seaport ([etym.] ἐπιθαλαττίδιος), Pl.Lg. 704b; ὁδοὶ χ., opp. voyages, AP11.42 (Crin.), cf. 4.3b.46 (Agath.): travelling by land,βραδὺς καὶ χ. Ἔρως Plu.2.750b
; κῦμα στρατοῦ, opp. a fleet, A.Th.64: neut. pl. as Adv., Arat. 919.II ἡ χερσαῖος, as Subst., = χερσόνησος, Lyc.534.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > χερσαῖος
-
13 ἀερότεμις
ἀερό-τεμις, etym. of Ἄρτεμις, Porph. ap. Eus.PE3.11, Lyd. Mens.2.2 [suff] ἀερο-τόμα· τὰ πετεινά, Cyr.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀερότεμις
-
14 ἐμβλέπω
Aἐμβέβλοφα PLond.1.42.21
(ii B.C.):—look in the face, look at,τινὶ τοῖς ὀφθαλμοῖς Pl.Chrm. 155c
, cf. D.19.69;ἐ. εἰς τὸν ὀφθαλμόν Pl.Alc.
1.132e, etc.: c. acc., ἐμβλέπω σε, παῖ, Com.Adesp.17.7 D., cf. Herod. 2.68, AP11.3, Ev.Marc.8.25: abs., X.Mem.3.11.10, Arist.EN 1175a9.b ἐ. εἰς consider,τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ Ev.Matt.6.26
; look into a matter, PTeb.28.15 (ii B.C.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐμβλέπω
-
15 ἑρπετόν
A beast or animal which goes on all fours, Od.4.418 ;πᾶν ἑ. πληγῇ νέμεται Heraclit.11
;ἑρπετὰ ὅσσα τρέφει μέλαινα γαῖα Alcm.60.3
; ;τοῖς μὲν ἄλλοις ἑρπετοῖς πόδας ἔδωκεν.., ἀνθρώπῳ δὲ καὶ χεῖρας X.Mem.1.4.11
; ἑρπετά, opp. πετεινά, Hdt.1.140, cf. Theoc.15.118, A.R.4.1240: generally,ἑ. οὐδὲ γυνή Call.Jov.13
; πυκινώτατον ἑ., of a hound, Pi.Fr. 106 ; of insects, Semon.13, Nic.Fr. 74.46.II creeping thing, reptile, esp. snake, E.Andr. 269, Theoc. 24.57 ;περὶ κιναδέων τε καὶ ἑ. Democr.259
; ; of the monster Typhoeus, with a snake's body, Pi.P.1.25.2 as Adj., creeping,κακὸν ἑ. πρᾶγμα POxy.1060.7
(vi A. D.);τὰ ἑ. θηρία Philum.Ven.10.1
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἑρπετόν
-
16 ἀγριηνὰ
-
17 ἕρπω
Grammatical information: v.Meaning: `crawl, slink, go on all four', Dor. also `go' in gen. (Il.).Compounds: very often with prefix, e. g. ἀν-, εἰσ-, ἐξ-, ἐφ-, προσ-. As 1. member in ἑρπ-άκανθα = ἄκανθος (Ps.-Dsc.).Derivatives: εΏρπετόν n. `animal that goes, crawls on all fours' as opposed to birds ( πετεινά) and men (Ion.-Att., δ 418; Aeol. ὄρπετον with zero grade, cf. below; on the formation Schwyzer 502, Chantraine Formation 299); ἕρπης, - ητος m. `shingles(?)' (Hp.; Schwyzer 499, Chantraine 267), ἑρπήν, - ῆνος m. `id.' (Ph.; after λειχήν a. o.; also ἑρπήνη EM) with ἑρπηνώδης (Ph.); ἕρπηλα a shell-fish (Ath.; form uncertain); ἑρπηδών, - όνος f. `crawling' (Nic.; Chantraine 360f.); ἑρπηστής `crawling animals' (Nic., AP; rare like τευχηστής a. o.; Chantraine 317); - ἕρπυλλος m. f. `tufted thyme' (Com.; after it Lat. serpullum) with ἑρπύλλ-ιον, - άριον `id.' and ἑρπυλλίς `grasshopper' (H.; cf. Strömberg Wortstudien 17); uncertain ἑρπυξή (Dsc. 3, 69; after πύξος?; Strömberg Pflanzennamen 111). - ἕρψις `crawling' (Pl., Arist.). - An expressive enlargement is ἑρπύζω `crawl' (Il.; cf. Schwyzer 736, Chantraine Gramm. hom. 1, 336), to which belongs the Attic aorist ἑρπύσαι (after ἐρύσαι, ἑλκύσαι?); from there ἑρπυστικός (Hp., Arist.) and rare and late ἕρπυσις, - υσμός, - υστήρ, - υστής, - υστάζω. - On ὅρπηξ `sprout, twig' s. v.Etymology: ἕρπω is identical with Skt. sárpati `id.', Lat. serpō `id.'. The zero grade in Aeol. ὄρπετον also in the Skt. thematic root aorist á-sr̥p-at. Several languages have derived indications of the snake: Skt. sarpá- m., Lat. serpens, Alb. gjarpër. - On meaning and spread of ἕρπω Bloch Suppl. Verba 71ff. Details in W.-Hofmann and Ernout-Meillet s. serpō.Page in Frisk: 1,565-566Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἕρπω
-
18 Bird
subs.For various names of birds, see Ar., Av. 302, 303, 304.Bird of prey: Ar. and P. οἰωνός, ὁ.Bird of omen: P. and V. ὄρνις, ὁ or ἡ, οἰωνός, ὁ.Birds of the air: P. and V. τὰ πτηνά (Plat.), V. πετεινά, τά (Eur., frag.), πτερωτοί, οἱ.Dear to birds, adj.: V. φίλορνις.Destroying birds, adj.: V. οἰωνοκτόνος.Catch birds, v. intrans.: P. ὀρνιθεύειν (Xen.).Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Bird
-
19 Fowl
subs.Fowls of the air: P. and V. τὰ πτηνά (Plat.), V. πετεινά, τά (Eur., frag.), πτερωτοί, οἱ.Chicken: see Chicken.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Fowl
-
20 κατεσθίω
κατεσθίω/κατέσθω (Mk 12:40; PGM 5, 279 κατέσθεται; En 103:15; 104:3. S. on ἐσθίω, also B-D-F §101 and Mlt-H. 238 under ἐσθίω) 2 aor. κατέφαγον; fut. καταφάγομαι (J 2:17, s. B-D-F §74, 2; W-S. §13, 6 and 17; Mlt-H. 198. S. also PIand 26, 23 [98 A.D.]; LXX) and κατέδομαι (1 Cl 8:4; LXX) (Hom. et al.; pap, LXX, TestSol, TestAbr, En, Test12Patr, JosAs, Philo; Jos., C. Ap. 1, 261; Just., D. 57, 2; Tat. 10, 2).① to eat up ravenously, eat up, consume, devour, swallow lit. τὶ someth. (PFlor 150, 6 ἀπὸ τῶν μυῶν κατεσθιόμενα) of birds (SibOr 5, 471) Mt 13:4; Mk 4:4; Lk 8:5 (τὰ πετεινὰ τ. οὐρανοῦ κ. as 3 Km 12:24m; 16:4). σάρκας (cp. Da 7:5) B 10:4. Of animals that are to devour Ignatius IRo 5:2 (cp. Babrius 103, 10 [lion] L-P. [cp. Aesop, Fab. 142 P.]; Gen 37:20, 33; SibOr 5, 470). Of the apocalyptic dragon τὸ τέκνον αὐτῆς devour her child Rv 12:4. A book 10:9f (cp. Ezk 3:1 and BOlsson, ZNW 32, ’33, 90f.—Artem. [of Ephesus] 2, 45 p. 149, 6 speaks of ἐσθίειν βιβλία, experienced in a dream, which is interpreted to mean a quick death). The moth that eats clothing, as a type σὴς καταφάγεται ὑμᾶς B 6:2 (Is 50:9).② The extension of mng. 1 leads to a multifaceted imagery: devour as if by eatingⓐ to destroy utterly, destroy (Heraclitus, Ep. 7, 10 τὰ ζῶντα κατεσθίετε. Pass. Diog. L. 6, 5 ‘the jealous ones by their own vileness’) of fire: consume τινά someone (cp. Num 26:10; Job 20:26; Ps 77:63; TestAbr A 10 p. 88, 13 [Stone p. 24] al.; JosAs 25:7) Rv 11:5; 20:9. Of the sword (Jer 2:30; 2 Km 18:8) ὑμᾶς κατέδεται 1 Cl 8:4 (Is 1:20). Of zeal consume (TestSim 4:9; cp. Jos., Ant. 7, 163) J 2:17 (Ps 68:10).ⓑ to waste: τὸν βίον devour property (cp. Od. 3, 315; Hipponax 39 Diehl; Diog. L. 10, 8, τὴν πατρῴαν οὐσίαν, which was divided among the sons; Aesop., Fab. 169 P.=304 H./249 Ch./179 H-H.; POxy 58, 6; 10 [288 A.D.]; Gen 31:15) Lk 15:30.ⓒ to rob: τὰς οἰκίας τῶν χηρῶν eat up widows’ houses i.e. appropriate them in an unethical manner (cp. Od. 2, 237f κατέδουσι βιαίως οἶκον Ὀδυσσῆος; Alcaeus, Fgm. 43, 7 D.2; Mnesimachus Com. [IV B.C.], Fgm. 8 πόλιν; Jos., Bell. 4, 242) Mk 12:40; Lk 20:47 (Mt 23:13 v.l.).ⓓ to engage in spiteful partisan strife: betw. δάκνω and ἀναλίσκω (q.v.), someth. like tear to pieces Gal 5:15 (cp. Philo, Leg. All. 3, 230 the fig. triad κατεσθίει, βιβρώσκει, καταπίνει).ⓔ to exploit, abs. εἴ τις κ. if anyone devours (you) (i.e. exploits, robs; cp. Ps 13:4; Is 9:12) 2 Cor 11:20.—DELG s.v. ἔδω. M-M.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
πετεινά — πετεινός able to fly neut nom/voc/acc pl πετεινά̱ , πετεινός able to fly fem nom/voc/acc dual πετεινά̱ , πετεινός able to fly fem nom/voc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Differences between codices Sinaiticus and Vaticanus — Codex Sinaiticus and Codex Vaticanus, two of great uncial codices, representatives of the Alexandrian text type, are considered excellent manuscript witnesses of the text of the New Testament. Most critical editions of the Greek New Testament… … Wikipedia
перьнатыи — (4*) пр. Покрытый перьями: чл҃вкъ… || …ѥго дѣл˫а воды износѧть д҃ша живы. ѥгоже дѣл˫а четвьрьногы и пътицѧ пернаты. (πετεινά) СбТр XII/XIII, 15–16; створи Б҃ъ киты и рыбы. гады и птица пернаты˫а. ЛЛ 1377, 28 об. (986); та(к) и птица то же… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
έρπω — και σέρπω (Α ἕρπω) προχωρώ σερνόμενος με την κοιλιά πάνω στο έδαφος ή στηριζόμενος στα χέρια και στα γόνατα νεοελλ. 1. ταπεινώνομαι μπροστά σε ισχυρούς, φέρομαι δουλικά, τούς κολακεύω χαμερπώς για να επιτύχω ιδιοτελείς σκοπούς 2. (για φύλλα… … Dictionary of Greek
ερπετό — και σερπετό, το (AM ἑρπετόν Α και αιολ. τ. ὄρπετον, Μ και ἑρπετό και ‘ρπετό και σερπετό) κάθε ζώο που έρπει με την κοιλιά, κυρίως το φίδι νεοελλ. 1. γένος φιδιών τής οικογένειας τών κολουβριδών 2. στον πληθ. τα ερπετά η τρίτη ομοταξία τών… … Dictionary of Greek
πετεινός — Κοινή ονομασία διάφορων ορνιθόμορφων της οικογένειας των Φασιανιδών. Οποιαδήποτε κι αν είναι η φυλή του, είτε είναι άγριος ή κατοικίδιος, κάθε π. έχει στο κεφάλι του ένα σαρκώδες λειρί, διάφορων σχημάτων, που συνοδεύεται μερικές φορές από ένα… … Dictionary of Greek
χερσαίος — α, ο / χερσαῑος, αία, ον, ΝΜΑ, και τ. θηλ. ος Α αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην ξηρά, σε αντιδιαστολή προς τον θαλάσσιο και τον εναέριο ή τον ιπτάμενο (α. «χερσαίες και ναυτικές δυνάμεις» β. «τὰ χερσαῑα καὶ τὰ θαλάσσια καὶ τὰ πετεινά», Ηρόδ.)… … Dictionary of Greek
Σταφ, Λεοπόλδος — (Slaff). Πολωνός ποιητής (1878 1957). Οι σημαντικότερες ποιητικές συλλογές του Η ημέρα της ψυχής (1903), Στα πετεινά του ουρανού (1905), Χαμόγελα των ωρών (1908), Η τρύπα της βελόνας (1927) και τα Τα ψηλά δέντρα, αποχτούν ιδιαίτερη σημασία… … Dictionary of Greek
