-
1 παίω
παίω, fut. gew. παιήσω, Ar. Nubb. 1109 Lys. 459, aor. immer ἔπαισα, aor. pass. ἐπαίσϑην, 1) schlagen, hauen; absolut, παῖε πᾶς, schlag zu, Eur. Rhes. 685; gew. c. accus., παῖε πᾶς τὸν μιαρόν, Ar. Ach. 282; παίειν τινὰ ἐς τὴν γῆν, Einen zu Boden schlagen, Her. 9, 107; παισϑεὶς ἔπαισας, Aesch. Spt. 940; ἐπαίσϑην ὡς διανταίῳ βέλει, Ch. 182; auch πότμος ἔπαισεν ἕρμα, Ag. 978; παίσαντές τε καὶ πληγέντες, von den sich wechselseitig Tödtenden, Soph. Ant. 171; τί μ' οὐκ ἀνταίαν ἔπαισέν τις; warum gab mir keiner den Todesstoß? 1294; u. von schwerem Unglück, εἰ δ' ἐμῷ κάρᾳ ϑεὸς μέγα βάρος μ' ἔχων ἔπαισεν, Ant. 1260; τόδ' εἰ στέρνον παίειν προϑυμῇ, παῖσον; Ar. παίειν εἰς τὴν γαστέρα, Nubb. 541; παιόμενος, Plat. Legg. IX, 872 c; μαχαίρᾳ, λόγχῃ, Xen. An. 5, 9, 5. 8, 16; ὀλίγας, sc. πληγάς, 5, 8, 12; auch von Wurfgeschossen, 1, 8, 26, vgl. mit D. Sic. 14, 23 u. Plut. Artax. 11; med. ἐπαίσατο τὸν μηρόν, Xen. Cyr. 7, 3, 6. – Vom Beischlaf, Ar. Pax 839, bei dem παίειν ἐφ' ἁλὶ τὴν μάδδαν, Ach. 800, das hastige Essen (vulgär »hineinschlagen«) bedeutet. – 2) intransit., hinschlagen, anschlagen, λίϑοι φερόμενοι παίοντες πρὸς τὰς πέτρας διεσφενδονῶντο, Xen. An. 4, 2, 2; u. übertr., ϑολεροὶ δὲ λόγοι παίουσ' εἰκῆ στυγνῆς πρὸς κύμασιν ἄτης, Aesch. Prom. 887.
-
2 παίω
παίω, (1) schlagen, hauen; absolut, παῖε πᾶς, schlag zu; gew. c. accus., παίειν τινὰ ἐς τὴν γῆν, einen zu Boden schlagen; παίσαντές τε καὶ πληγέντες, von den sich wechselseitig Tötenden; τί μ' οὐκ ἀνταίαν ἔπαισέν τις; warum gab mir keiner den Todesstoß? von schwerem Unglück, auch von Wurfgeschossen, vom Beischlaf; παίειν ἐφ' ἁλὶ τὴν μάδδαν, das hastige Essen (vulgär 'hineinschlagen'); (2) intransit., hinschlagen, anschlagen -
3 προς-παίω
προς-παίω (s. παίω), = προςπίπτω, v. l. Soph. fr. 310.
-
4 προ-εις-παίω
προ-εις-παίω (s. παίω), vorher hineinstürmen, Hesych.
-
5 παρα-παίω
παρα-παίω (s. παίω), daneben falsch schlagen, χέλυν, Aesch. fr. 318 bei Ath. XIV, 632 c; gew. intr. ausschlagen, ausgleiten, übertr. abirren, abschweifen von Etwas, τινός, z. B. τῆς ἀληϑείας, Pol. 3, 21, 9. 17, 14, 11, τοῦ δέοντος, καϑήκοντος, 4, 31, 2. 30, 6, 3. – Daher παραπαίειν φρενῶν, von Verstande kommen, verrückt werden, auch ohne den Zusatz, Aesch. Prom. 1058 Ar. Pax 90; καὶ ληρεῖν, Plut. 508; καὶ μαίνομαι, Plat. Conv. 173 e; Sp.; τῆς ἀληϑείας καὶ ἀγνοεῖν, Pol. 12, 9, 1; παραπεπαικώς dem παραφρονῶν entsprechend, Plut. sol. an. 5.
-
6 συμ-παίω
συμ-παίω (s. παίω), mit, zugleich, zusammen schlagen, πῶλοι μέτωπα συμπαίουσι Βαρκαίοις ὄχοις, Soph. El. 717.
-
7 κατα-παίω
-
8 εἰς-παίω
εἰς-παίω (s. παίω), hineinspringen, -stürmen, Soph. O. R. 1252; ἀλάστωρ εἰςπέπαικε Πελοπιδῶν Xenarch. Ath. II, 63 f.; c. accus., Eur. Rhes. 560.
-
9 δι-εκ-παίω
δι-εκ-παίω (s. παίω), durch- u. hinausschlagen; intrans., sich durchschlagen, durchbrechen; Arr. An. 4, 14, 7; Luc. Tox. 61; τοὺς πολεμίους App. B. C. 5, 34; vgl. Dioxipp. Ath. III, 100 e. – Med. eben so; τὰς πύλας, durch das Thor, Dion. Hal. 11, 17; τοὺς πολεμίους, durch die Feinde, Plut. Sert. 21; vgl. Jacobs zu Philostr. 649 f.
-
10 ἀντι-παίω
-
11 ἐπι-παίω
-
12 ἐπ-εις-παίω
ἐπ-εις-παίω (s. παίω), noch dazu, hinterher hineischlagen, -stürzen, Archil. frg. 119; vgl. Ath. I, 7 f u. Suid.; ἀγαϑῶν σωρὸς εἰς τὴν οἰκίαν ἐπειςπέπαικεν Ar. Plut. 804; Luc. D. Meretr. 15.
-
13 ἐμ-παίω
ἐμ-παίω (s. παίω), hineinschlagen, einprägen; σκίπων χρυσᾶς ἕλικας ἐμπεπαισμένος Ath. XII, 543 f. Bei Eust. = in Metall Figuren einarbeiten. – Uebertr., ἐμπαίει τί μοι ψυχῇ σύνηϑες ὄμμα Soph. El. 890, tritt mit Gewalt vor die Seele.
-
14 ἐκ-παίω
ἐκ-παίω (s. παίω), herausschlagen, -werfen, übtr., δόξης μ' ἐξέπαισαν ἐλπίδες, sie haben mich aus meiner Erwartung herausgestürzt, getäuscht, Eur. Herc. Fur. 460. – Med., sich heraus-, sich durchschlagen, διὰ τῶν πολεμίων Plut. Brut. 51; – intrans., herauskommen, entrinnen (em. für ἐξέπεσε), Anaxil. bei Ath. XIII, 558 c; Polyaen. 5, 11.
-
15 ὑπερ-παίω
ὑπερ-παίω (s. παίω), überschreiten, übertreffen, τινός, Ar. Eccl. 1118; Ath. XII, 538 b; ὑπερπέπαικας τοὺς ἄλλους ἀνϑρώπους πλούτῳ Dem. 50, 34; τὸ γεγονὸς ὑπερεπεπαίκει τῇ δεινότητι πάσας τὰς προειρημένας πράξεις Pol. 14, 5, 14; Sp., wie Luc. Catapl. 27.
-
16 ὑπερ-εκ-παίω
ὑπερ-εκ-παίω (s. παίω), darüber hinausschlagen, – übertr., übertreffen, Clem. Al.
-
17 ἀνα-παίω
ἀνα-παίω, wieder-, zurückschlagen, Sp.
-
18 διεκπαίω
δι-εκ-παίω (s. παίω), durch- u. hinausschlagen; intrans., sich durchschlagen, durchbrechen; τὰς πύλας, durch das Tor; τοὺς πολεμίους, durch die Feinde -
19 ὀργή
ὀργή, ἡ, die natürliche Anlage, das Naturell, auch der Thiere, Hes. O. 306; bes. Beschaffenheit der Seele, Gemüths-, Sinnesart, Charakter, H. h. Cer. 205; Theogn.; Her. vrbdt διεπειρᾶτο αὐτέων τῆς τε ἀνδραγαϑίης καὶ τῆς ὀργῆς καὶ παιδεύσιός τε καὶ τρόπου, 6, 128; bes. heftige Gemüthsbewegung, Leidenschaft, vgl. Ausleger zu 1, 73; Suid. erklärt, bei Thuc. stehe ὀργῇ für διανοίᾳ, τρόπῳ, was auf Stellen wie 1, 130 geht, δυςπρόςοδόν τε αὑτὸν παρεῖχε καὶ τῇ ὀργῇ οὕτω χαλεπῇ ἐχρῆτο ἐς πάντας ὁμοίως, ὥςτε μηδένα δύνασϑαι προςιέναι, vgl. ὁ πόλεμος πρὸς τὰ παρόντα τὰς ὀργὰς ὁμοιοῖ, 3, 82; – μείλιχος ὀργά, Pind. P. 9, 49; μεγαλήτορες ὀργαὶ Αἰακοῦ, I. 4, 38, öfter; auch ὀργαῖς ἀλωπέκων, P. 2, 77; ὀργῆς νοσούσης εἰσὶν ἰατροὶ λόγοι, Aesch. Prom. 378; ὀργῆς τραχύτητα, 80; σὲ δ' αὐτόγνωτος ὤλεσ' ὀργά, Soph. Ant. 367; εἰςιδών τις ἐμφερὴς ἐμοὶ ὀργήν ϑ' ὁμοῖος, Ai. 1132, vgl. ὃς οὐκέτι συντρόφοις ὀργαῖς ἔμπεδος, ἀλλ' ἐκτὸς ὁμιλεῖ, 626; κερτομίοις ὀργαῖς, Ant. 947; ὀργὰς πρέπει ϑεοὺς οὐχ ὁμοιοῦσϑαι βροτοῖς, Eur. Bacch. 1301; ἐπιφέρειν ὀργάς τινι, Einem sein Gemüth, seine Neigung zuwenden, Thuc. 8, 83, Schol. erkl. χαρίζεσϑαι u. führt aus Cratin. an τὴν μουσικὴν ἀκορέστους ἐπιφέρειν ὀργὰς βροτοῖς σώφροσι; – ἄνευ κακῆς ὀργῆς καὶ ἤϑους, Plat. Legg. X, 908 e; δι' ὀργὴν ἰδίαν, Menex. 242 d. – Bes. der Z orn; ἃς ἔχεις ὀργὰς ἄφες, Aesch. Prom. 315; δι' ὀργάν, Eum. 936; ὠμῇ ξὺν ὀργῇ, Suppl. 184; βαρεῖα, Soph. Phil. 368; ϑυμοῠ δι' ὀργῆς, O. R. 344; παίω δι' ὀργῆς, 807, vgl. εἰ δι' ὀργῆς ἧκον, 909; ἀνὴρ βέβηκεν ἐξ ὀργῆς ταχύς, Ant. 762; εἰς ὀργὴν πεσών, Eur. Or. 695, öfter; ὀργὴν χαλᾶν, ἔχειν τινί, Ar. Vesp. 727 Pax 642; καὶ μὴ πρὸς ὀργὴν σπλάγχνα ϑερμήνῃς κότῳ, Ran. 843; ὀργῇ χρεώμενος u. ὀργῇ allein, im Zorn, Her. 6, 85. 3, 35; οὐκ ἐποιήσατο ὀργὴν οὐδεμίην, 7, 105, wie ὀργὴν ποιεῖσϑαι, Zorn fassen, zornig sein, 3, 25; Folgde, wie Plat. Phaedr. 233 c, ὑπ ' ὀργῆς βίαιόν τι πράξαντες Phaed. 113 e, μετ' ὀργῆς λέγειν Legg. XI, 922 c, mit Zorn (vgl. Isocr. 2, 23); ὀργαί τε σύντονοι καὶ ϑ υμοὶ βαρεῖς, Tim. Locr. 102 e; πρὸς τὰς ὀργὰς ὀξύῤῥοποί εἰσι, Theaet. 144 a; καὶ ἐπιϑυμίαι, Rep. VI, 493 a; δι' ὀργῆς αἱ ἐπιχειρήσεις γίγνονται, in heftiger Aufwallung, Thuc. 2, 11, öfter; auch διὰ ὀργήν, aus Zorn, Arist. eth. 5, 11; ἐν ὀργῇ ποιεῖσϑαί τινα, Zorn auf Einen werfen, Dem. 1, 16; auch τἡν ὀργὴν φέρειν ἐπί τινα, Pol. 22, 14, 8; ὀργὴ τῆς προδοσίας εἶχε τοὺς Ἀϑηναίους, Plut. Them. 9; Arist. rhet. 2, 3 setzt die πρᾳότης entgegen. – Ion. soll ὀργή = πίσσα sein. Suid. – Die Verwandtschaft von ὀργή mit ὀργάω ist unverkennbar, es bedeutet eigentlich ein innerliches Schwellen, Regen, Trachten.
-
20 ἔμ-παιος
- 1
- 2
См. также в других словарях:
παίω — και βοιωτ. τ. πήω (Α) 1. χτυπώ με το χέρι, με ράβδο ή με όπλο («τοῑσι σκυτάλοισι ἔπαιον τοὺς Πέρσας», Ηρόδ.) 2. (για κωπηλάτη) χτυπώ με το κουπί («ἔπαισαν ἄλμην βρύχιον ἐκ κελεύματος», Αισχύλ.) 3. (σχετικά με βέλη, ακόντια ή βλήματα) βάλλω («τοὺς … Dictionary of Greek
παίω — 1 strike pres subj act 1st sg παίω 1 strike pres ind act 1st sg παίω 2 strike pres subj act 1st sg (attic) παίω 2 strike pres ind act 1st sg (attic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παῖον — παίω 1 strike pres part act masc voc sg παίω 1 strike pres part act neut nom/voc/acc sg παίω 1 strike imperf ind act 3rd pl (homeric ionic) παίω 1 strike imperf ind act 1st sg (homeric ionic) παίω 2 strike pres part act masc voc sg (attic) παίω 2 … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παίῃ — παίω 1 strike pres subj mp 2nd sg παίω 1 strike pres ind mp 2nd sg παίω 1 strike pres subj act 3rd sg παίω 2 strike pres subj mp 2nd sg (attic) παίω 2 strike pres ind mp 2nd sg (attic) παίω 2 strike pres subj act 3rd sg (attic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παίετε — παίω 1 strike pres imperat act 2nd pl παίω 1 strike pres ind act 2nd pl παίω 1 strike imperf ind act 2nd pl (homeric ionic) παίω 2 strike pres imperat act 2nd pl (attic) παίω 2 strike pres ind act 2nd pl (attic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παιομένων — παίω 1 strike pres part mp fem gen pl παίω 1 strike pres part mp masc/neut gen pl παίω 2 strike pres part mp fem gen pl (attic) παίω 2 strike pres part mp masc/neut gen pl (attic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παιόμενον — παίω 1 strike pres part mp masc acc sg παίω 1 strike pres part mp neut nom/voc/acc sg παίω 2 strike pres part mp masc acc sg (attic) παίω 2 strike pres part mp neut nom/voc/acc sg (attic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παιόντων — παίω 1 strike pres part act masc/neut gen pl παίω 1 strike pres imperat act 3rd pl παίω 2 strike pres part act masc/neut gen pl (attic) παίω 2 strike pres imperat act 3rd pl (attic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παίει — παίω 1 strike pres ind mp 2nd sg παίω 1 strike pres ind act 3rd sg παίω 2 strike pres ind mp 2nd sg (attic) παίω 2 strike pres ind act 3rd sg (attic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παίοντα — παίω 1 strike pres part act neut nom/voc/acc pl παίω 1 strike pres part act masc acc sg παίω 2 strike pres part act neut nom/voc/acc pl (attic) παίω 2 strike pres part act masc acc sg (attic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παίοντι — παίω 1 strike pres part act masc/neut dat sg παίω 1 strike pres ind act 3rd pl (doric) παίω 2 strike pres part act masc/neut dat sg (attic) παίω 2 strike pres ind act 3rd pl (attic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)