-
81 οὐρίαχος
οὐρίαχος, ὁ (von οὐρά), das hinterste, letzte Ende: ἔγχεος οὐρίαχος, das untere mit Eisen beschlagene Ende der Lanze, Il. 13, 443. 16, 612. 17, 528: πλήξας ῥομβωτῷ δούρατος οὐριάχῳ, Antp. Sid. 19 (VI, 111). S. οὐρακός.
-
82 οὐρ-ᾱγία
οὐρ-ᾱγία, ἡ, das Amt des οὐραγός, das Anführen des Nachtrabs. Gewöhnlich aber der Nachtrab selbst, = οὐρά, Ggstz von στόμα, v. l. bei Xen. An. 3, 4, 42, wie Pol. οἱ ἐπὶ τῆς οὐραγίας τεταγμένοι, 6, 40, 6 u. öfter, u. Sp., wie Plut. Anton. 42.
-
83 αἴλουρος
-
84 ἀπο-στύφω
ἀπο-στύφω, zusammenziehen, Theophr., bes. von herbem Geschmack, abstumpfen; vgl. Alc. Mess. 18 (VII, 536); οὖρα ἀπέστυπται, ist zurückgehalten, Nic. Th. 433.
-
85 ἀλκαία
-
86 ὄῤῥος
ὄῤῥος, ὁ, das Ende des Steißbeins, an welchem bei den Thieren der Schwanz sitzt, ϑλίβει τὸν ὄῤῥον, Ar. Pax 1205; übh. Steiß, wie Lys. 964, ποῖοι δ' ὄρχεις, ποία δ' ὀσφύς; ποῖος ἂν ὄῤῥος; ἀλγεῖν ἄρχομαι τὸν ὄῤῥον, Ran. 222; ἀνατεϑεὶς ἐπὶ τὴν ἀστράβην ἐδάρην τὸν ὄῤῥον, Luc. Lexiph. 2. – Mit οὐρά zusammenhangend; vgl. Arsch.
-
87 απειμι
I[εἰμί]1) быть далеким(πάτρης ἀ. Hom.; τινι Xen., Eur.)
τῶν ἰσίων ἀπόντες Thuc. — оставив свои личные занятия:ὅτε ἀπέην ὅσσον ἐπὴ οὖρα ἡμιόνων Hom. — когда он удалился на расстояние борозды, проходимой мулами2) отсутствовать(πατρίδος αἴης δηρόν Hom.)
αἱ οὖσαι καὴ αἱ ἀποῦσαι ἐλπίδες Soph. — всевозможные (досл. бывшие и не бывшие) надежды;τί τῶν ἀπόντων ἢ τί τῶν ὄντων πέρι ; Eur. — о чем же именно?;τινὸς ἀπεόντος Her. — не считая (за исключением) кого-л.3) нехватать, недоставать(τινι Thuc., Eur.)
τί γὰρ ἄπεστί σοι κακῶν ; Eur. — какого только горя ты не испытал(а)?4) не быть в живыхἐπεὴ δ΄ ἄπεστι (v. l. ὄλωλε) Eur. — когда он мертв
II[εἶμι]1) уходить(γῆς Soph.; ἐκ τοῦ ἱεροῦ Thuc.; εἰς συμπόσιον πρός τινα Diog.L.)
ἀπό τινος ἀ. Thuc. — уходить с чьей-л. территории2) переходить, перебегать(πρὸς βασιλέα Xen.)
3) возвращать(ἐπ΄ οἴκου Thuc., οἴκαδε Arph.)
ἄπιτε ἐς или ἐπὴ τὰ ὑμέτερα Her. — возвращайтесь по домам;ὅκως τε ἀπίοι ὅ ποταμός Her. — всякий раз как река возвращалась в свое русло4) умирать Luc., Diog.L.,5) проходитьἡ ὀργέ σὺν τὦ φόβῳ ἄπεισι Xen. — вместе со страхом пройдет и гнев;
Μαιμακτηριῶνος δεκάτῃ ἀπιόντος Dem. — в двадцать первый день мемактериона -
88 διασειω
1) сильно встряхивать, трясти(τὰ ἱμάτια Arst.; τέν κεφαλήν Plut.)
2) размахивать(τῇ οὐρᾷ Xen.; τοῖν χεροῖν Arst.)
3) сотрясать, расшатывать(τὸ γόμφωμα Plut.)
αἱ οἰκίαι διεσείσθησαν Diod. — дома пришли в ветхость4) потрясать, смущать, волновать(τὰ Ἀθηναίων φρονήματα Her.; τοὺς ἀκούοντας Polyb.)
τὰ παρόντα διασεῖσαι Plut. — совершить переворот в (существующем) положении дел5) притеснять, обижать(τινά NT.)
-
89 δισκουρα
-
90 κερκος
ἥ1) хвост ( в отличие от οὐρά, преимущ. у млекопитающих)(ἵππου Plat.; λαγώ Arph.)
κέρκῳ σαίνειν Arph. — вилять хвостом2) membrum virile Arph.3) рукоятка, ручка(εὐλαβής Luc.)
-
91 Κυνοσουρα
ἥ Киносура, «Собачий хвост» (мыс на вост. берегу Аттики, к югу от Марафона) Her. -
92 λιγυρος
-
93 μανωδης
-
94 πελω
и med. πέλομαι (impf. ἔπελον - эп. πέλον, aor. 2 ἔπλον; ион. inf. πελέναι; med.: 2 л. sing. impf. iter. πελέσκεο, aor. 2 ἐπλόμην - 2 л. sing. ἔπλεο и ἔπλευ, imper. praes. πέλου - ион. πέλευ)1) двигаться, устремляться(γῆρας καὴ θάνατος ἐπ΄ ἀνθρώποισι πέλονται Hom.)
κλαγγέ πέλει οὐρανόθι πρό Hom. — крик (журавлей) восходит к небу;τῷ δεκάτη πέλεν ἠὼς οἰχομένῳ Hom. — десятая заря восходила над уехавшим (Идоменеем), т.е. был десятый день его путешествия;σέο δ΄ ἐκ τάδε πάντα πέλονται Hom. — все это исходит от тебя;τοῦ (δίφρου) ἐξ ἀργύρεος ῥυμὸς πέλεν Hom. — на колеснице было (досл. от колесницы шло) серебряное дышло2) оказываться, находиться, бытьὀϊζυρὸς περὴ πάντων ἔπλεο Hom. — ты оказался злополучнее всех;
ὅσσα δίσκου οὖρα πέλονται Hom. — на расстояние брошенного диска;νῦν δ΄ ἔπλετο ἔργον ἅπασιν Hom. — ныне всем есть дело;οὐδὲν ἀνθρώπου δεινότερον πέλει Soph. — нет ничего могущественнее человека;τῷ δ΄ ἀνδρὴ σύμμαχος πέλω Soph. — я его союзник;ἐμεῖο λελασμένος ἐπλευ ; Hom. — неужели ты меня забыл? -
95 περιποικιλος
-
96 περιρραπιζω
-
97 σειω
поэт. Anacr. тж. σίω (fut. σείσω, aor. ἔσεισα; pass.: aor. ἐσείσθην, pf. σέσεισμαι)1) трясти, потрясать, качать(ἔγχος, αἰγίδα Hom.; λόφον Aesch.; ἡνίας χεροῖν Soph.; κόμην Eur.; τέν γῆν καὴ τὸν οὐρανόν NT.)
σ. εὔπτερον δέμας Eur. — (за)махать крыльями;σ. τῇ οὐρᾷ Xen. — махать хвостом;τῶν ὀδόντων οἱ πλεῦνες ἐσείοντο Her. — большинство зубов расшаталось;κάρα σ. Soph. — качать головой;πλοκαμῖδας σείεσθαι Anth. — тряхнуть своими кудрями;σ. τέν γῆν или χθόνα Arph. — колебать землю;τοῦτ΄ ἔσεισέ μου τέν καρδίαν Arph. — это потрясло мое сердце;σεισθῆναι σάλῳ Eur. — всколебаться, закачаться;ὄρός σειόμενος φύλλοισιν Pind. — колышущий своей листвою сад;Ἥρη σείσατο εἰνὴ θρόνῳ Hom. — Гера заметалась на престоле;2) волновать, приводить в смятение(πόλιν Pind.)
τὰ πόλεως πολλῷ σάλῳ σ. Soph. — повергнуть город в сильную смуту;τὸν ἐγκέφαλον σεσεῖσθαι Arph. — заболеть умопомешательством3) возбуждать, подстрекать(τέν πόλιν εἴς τι Plut.)
4) перен. вытряхивать, т.е. вымогать деньги, обирать(τοὺς πλουσίους Arph.)
-
98 αποτραβώ
(α) (αόρ. αποτράβηξα) μετ.1) отодвигать, оттаскивать; убирать (ноги и т. п.); 2) извлекать, вычерпывать (оставшуюся жидкость);§ αποτραβώ την ουρά μου από... — отходить подальше (от неприятного дела);
αποτραβιέμαι, αποτραβιοδμαι — удаляться, отходить (от дел и т. п.); — держаться подальше;
ν' αποτραβηχθείς απ' αυτή τη παρέα — ты брось эту компанию;
αποτραβήχτηκε απ' το εμπόριο — он перестал заниматься торговлей;
αποτραβήχτηκε απ' την πολιτική — он отошёл от политики
-
99 αχλάδα
η большая груша (плод);§ πίσω έχει η αχλάδα την ουρά — посл. ≈ — сколько верёвочке ни виться, а кончику быть
-
100 δαίμονας
(γεν. δαίμονα и δαιμόνου;1) — дух, гений;πλ.
δαίμονες — и δαιμόνοι) οκαλός (κακός) δαίμον — добрый (злой) гений;
2) злой дух, чёрт; сатана (тж. о человеке);τα έργα(τα) τού δαίμονα — проделки дьявола;
δεν είναι νύφη, μα δαίμονας — это не невеста, а дьявол в юбке;
3) бран. чёрт;πού να πάρει ο δαίμονας ( — ах) чёрт возьми!;
ΰϊ στο δαίμονα! — пошёл к чёрту!;
§ αλλος δαίμονέτούτος! — что ещё за чертовщина!;
του δαίμονα η ουρά και το δεσπότη γαργαλά — погов, сатана и святых искушает
См. также в других словарях:
οὐρά — οὐρά̱ , οὐρά tail fem nom/voc/acc dual οὐρά̱ , οὐρά tail fem nom/voc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οὐρᾷ — οὐρά tail fem dat sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ουρά — (Ανατ.). Το πίσω άκρο του κορμού κάθε ζώου. Αντίθετο, η κεφαλή. Η ο. των ζώων, στα σπονδυλωτά, αποτελεί προέκταση της σπονδυλικής στήλης και είναι ευκίνητη εξαιτίας των πολλών συσταλτικών και διασταλτικών μυών. Φυτρώνει λίγο πιο πάνω από την έδρα … Dictionary of Greek
ουρά — η 1. το άκρο όπου τελειώνει η σπονδυλική στήλη των σπονδυλωτών ζώων: Ουρά του ελέφαντα, του αλόγου κτλ. 2. μτφ., καθετί που μοιάζει με ουρά: Ουρά χαρταετού, φορέματος, του γράμματος ρ, του αεροπλάνου κτλ. 3. οπισθοφυλακή στρατεύματος. 4. το τέλος … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
-ούρα — κατάλ. θηλυκών ουσ. τής Νέας Ελληνικής που προήλθε από τη λατ. κατάλ. ura (πρβλ. λατ. clausura, figura), ενώ, κατ άλλη απόψη πρόκειται για μεγεθυντική κατάλ. τών ουσ. σε ούρι(ον), πρβλ. και ουρία.Παραδείγματα ουσ. σε ούρα: αγιαστούρα,… … Dictionary of Greek
ούρα — (Ανατ.). Το πίσω άκρο του κορμού κάθε ζώου. Αντίθετο, η κεφαλή. Η ο. των ζώων, στα σπονδυλωτά, αποτελεί προέκταση της σπονδυλικής στήλης και είναι ευκίνητη εξαιτίας των πολλών συσταλτικών και διασταλτικών μυών. Φυτρώνει λίγο πιο πάνω από την έδρα … Dictionary of Greek
οὖρα — οὖρον 1 urine neut nom/voc/acc pl οὖρον 2 limit neut nom/voc/acc pl (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σταχτοκουλ(λ)ούρα — η, Ν κουλούρα ψημένη σε καυτή στάχτη, στη χόβολη … Dictionary of Greek
κούτσουρος — ούρα, ο κολοβός, με κομμένη ουρά. [ΕΤΥΜΟΛ. < κουτσο * + ουρος (< ουρά), πρβλ. μελάν ουρος] … Dictionary of Greek
οὐραγία — οὐρᾱγίᾱ , οὐραγία rearguard fem nom/voc/acc dual οὐρᾱγίᾱ , οὐραγία rearguard fem nom/voc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οὐραγίας — οὐρᾱγίᾱς , οὐραγία rearguard fem acc pl οὐρᾱγίᾱς , οὐραγία rearguard fem gen sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)