-
1 οιέτεας
-
2 οἰέτεας
-
3 οἰέτεας
A of the same age, Il.2.765, Matro Fr.4 : metri gr. for ὀέτεας (q. v.) which occurs in Hsch. with a different explanation: ὀέτης is formed like ὄθριξ, ὄζυξ, ὀγάστωρ, etc.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > οἰέτεας
-
4 οἰέτεας
Grammatical information: acc. pl.Meaning: `of the same year, of the same age' (Β 765).Origin: IE [Indo-European] [1175] *u̯etos `year'Etymology: For *ὀ-έτεας (s. 1. ὀ- a. 2. ἔτος) with οι as expression of metrical lengthening in connection with the antevocal. change of οι to ο in Attic (cf. ἐπόησε; also in Ionic) and the reversed notation caused by it. -- Wackernagel Unt. 65 w. lit., Schwyzer 195 n. 3, Chantraine Gramm. hom. 1, 99. On the accent Wackernagel Gött. Nachr. 1914, 45 a. 116, on the stemformation Sommer Nominalkomp. 110.Page in Frisk: 2,359Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > οἰέτεας
-
5 ἰσοετής
ἰσο-ετής, ές,= foreg.,II ἰσοετές, τό,= ἀείζωον τὸ μικρόν, Plin.HN25.160.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἰσοετής
-
6 ὄες
-
7 ἔτος 2
ἔτος 2.Grammatical information: n.Meaning: `year' (Il.);Other forms: dial. Ϝέτος.Compounds: Oft as 2. member, e. g. τρι-ετής ( τρι-έτης) `three-year old' (Ion.-Att.) with τριετία `space of three years' (hell.), τριετίζω `be three years old' (LXX); also τρι-έτ-ηρος `three years old' (Call.) with - ηρίς f. `every third year (incluve)', i. e. `all two years returning' ( ἑορτη; Pi., Ion.-Att.; after the nouns in - ηρός, - ηρίς; Schwyzer 482, Chantraine Formation 346); from it τριετηρικός `belonging to a τριετηρίς' (late).Derivatives: ἔτειος `jearly, lasting the whole year, one year long' (Pi., A.); through hypostasis ἐπέτειος `id.' (Ion.-Att., of ἐπ' ἔτος; cf. Schwyzer-Debrunner 473); ἐτήσιος `id.' (Att.; after the adj. in - τήσιος; Schwyzer 466, Chantraine 42) with ἐτησίαι m. pl. `wind of the year' (Ion.-Att., Arist.); also ἐπετήσιος `id.' (η 118, Th.); ἐπηετανός, s. v.Origin: IE [Indo-European] [1175] u̯etos `year'Etymology: Old word for `year', preserved in several languages. An exact agreement in Alb. vit, pl. (also sg.) vjet `year', from IE *u̯etes- (Mann Lang. 26, 383). As 2. member the neutral s-stem is preserved in zero grade in Skt. tri-vats-á- `of three years'; the full grade is supposed in Messap. atavetes (= αὑτό-ετες, `in the same year'?; Schwyzer 513 n. 3) and in Hitt. ša-u̯itiš-t- `nurseling' (prop. t-abstract *"of the same year"?; s. Kronasser Vgl. Laut- und Formenlehre 53 and 130). Beside it Hitt. has a consonant-stem u̯itt- (= u̯et-) `year', s. Kronasser 126 A. 20. A rebuilding into an a-stem perhaps in Hier.-Hitt. usa-, Luw. ušša- `year' (\< IE *u̯et-o-?) ; Kronasser Μνήμης χάριν 1, 201. A semantic problem gives Lat. vetus `old', formally = Ϝέτος; for the explanation s. W.-Hofmann s. vetus, and Benveniste Rev. de phil. 74, 124ff. - Old enlargements of the s-stem are found in words for (one-year old) animals: Skt. vats-á- `calf', Alb. vic̣ `calf' (IE *u̯etes-o-), Celt., e. g. Ir. feis `swine' (\< *u̯ets-i-). - On itself stands a Balto-Slavic word for `old', Lith. vẽtušas, OCS vetъchъ, IE *u̯etus-o- (here also Lat. vetus?); cf. Ernout-Meillet s. v. (where the Balto-Slavic adjectiv on insufficient grounds is separated from the word for `year'). - A new name for year in Greek is ἐνιαυτός, s. v. S. also ἔταλον, νέωτα, οἰετέας, πέρυσι, σῆτες. Further s. W.-Hofmann s. vetus.Page in Frisk: 1,583-584Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἔτος 2
-
8 ὀ- 1
ὀ- 1.Meaning: copulative prefix in ὄ-πατρος `with the same paternal descent' (Λ 257, Μ 371; ὀπάτριος Lyc.; cf. s.v.); ὄ-τριχες ἵπποι `horses with comparable manes' (Β 765); ὀγάστωρ ὁμογάστωρ, ὄζυγες ὁμόζυγες H. u.a., also in οἰέτεας (s.v.).Etymology: Prob. Aeolic for ἀ-, ἁ- copulativum; s.v. and Schwyzer 433 w. lit. Semantically it comes oftn close to the next (ὀ- 2).Page in Frisk: 2,342Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὀ- 1
-
9 ὀλοός
Grammatical information: adj.Meaning: `destructive, sinister, ominous' (Il.).Other forms: Also ὀλοιός (A 342, Χ 5, h. Ven. 224), ὀλώιος (Hes. Th. 591, Nonn.), οὑλοός (A. R.), voc. ὀλέ (Alcm. 55), ὀλόεις (S. Tr. 521, lyr.).Compounds: As 1. member in ὀλοό-φρων `of ruinous intention, pondering on evil', of ὕδρος, λέων, σῦς κάπρος (Il.), also of Ἄτλας, Αἰήτης, Μίνως (Od.); see Tièche Mus. Helv. 2, 69 f., Armstrong ClassRev. 63, 50; also ὀλο-εργός, - εργής `having a destructive effect' (Nic., Man.) with ο pushed out (cf. Schwyzer 252 f.).Etymology: To ὀλέ-σαι, ὄλε-θρος etc. (s. ὄλλυμι), so prob. through *ὀλε-Ϝός \> *ὀλο-Ϝός (J. Schmidt KZ 32, 332f., 337, Schwyzer 472 w. lit.). -- The formal variants are all secondary: ὀλοιός with οι for ο (Chantraine Gramm. hom. 1, 168; cf. on οἰέτεας), οὑλοός with metr. lengthening and after οὖλος, ὀλώϊος after ὀλοφώϊος. ὀλόεις with poetical enlargement (Schw. 528 w. lit.), ὀλέ (voc.) from *ὀλοέ (or *ὀλε[F]έ?) with vowelloss; cf. ὤ μέλε and Hdn. 1, 154, 14.Page in Frisk: 2,380-381Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὀλοός
См. также в других словарях:
οιέτεας — οἰέτεας (Α) αιτ. πληθ. αντί οέτεας*. [ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. λ. οιέτης] … Dictionary of Greek
οἰέτεας — οἰέτης masc/fem acc pl (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
έτος — Χρονικό διάστημα το οποίο χρειάζεται η Γη για να συμπληρώσει μία περιφορά γύρω από τον Ήλιο. Κατά το διάστημα αυτής της περιφοράς, η Γη εκτελεί 366 ολόκληρες περιστροφές –και ένα μέρος– γύρω στον άξονά της. Αν λάβουμε υπόψη τις διαδοχικές… … Dictionary of Greek
οιέτης — οἰέτης, ες (Α) (ποιητ. τ. αντί ομοέτης) συνομήλικος, ισοετής («οἰέτεας ἵππους», Ομ. Ιλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < *ὀFετης < ὀ * (Ι) + έτης < ἔτος (πρβλ. ομο έτης), με μετρική έκταση τού ο σε οι . Τύπος με ο μαρτυρείται στη γλώσσα που παραδίδει ο Ησύχ … Dictionary of Greek
ολοός — (I) ὀλοός και ὀλοιός και ὀλος, ή, όν και οὐλοός και ὀλώϊος και ὀλοίϊος, ον (Α) 1. θανατηφόρος, ολέθριος, καταστρεπτικός («θεῶν ὀλοώτατε πάντων», Ομ. Ιλ.) 2. (σπαν. με παθ. σημ.) κατεστραμμένος, χαμένος («ὀλοοὺς ἀπέλειπον Τυρίας ἐκ ναὸς ἔρροντας» … Dictionary of Greek
u̯et- (*su̯et-) — u̯et (*su̯et ) English meaning: year Deutsche Übersetzung: “Jahr” Note: Gk. ἔνος “year” : Lat. annus “year” (*atnos ) “year” : O.Ind. hü yana “yearly”, hüyana m. n. “year” prove that Root en 2 : “year” : Root at , *atno : “to… … Proto-Indo-European etymological dictionary
