-
1 μιαίνω
μιαίνωstain: pres subj act 1st sgμιαίνωstain: pres ind act 1st sg -
2 μιαίνω
Grammatical information: v.Meaning: `stain, soil, defile, esp. defile through bloodcrime'.Other forms: aor. μιᾶναι, μιῆναι, pass. μιανθῆναι (Il.), fut. μιανῶ (Cyrene, Antipho), pass. fut. a. perf. μιανθήσομαι, μεμίασμαι (Att.), act. perf. μεμίαγκα (Plu.), pass. aor. subj. 3. sg. μιᾳ̃ w. fut. μιασεῖ (Cyrene; Schwyzer 743 w. n. 9 a. 786),Compounds: Rarely w. prefix as ἐκ-, κατα- συν-. Comp. μιαι-φόνος `committing a defiling murther, stained by murther', adjunct of Ares (in E und Φ, B., Hdt., E.; μιη-φόνος Archil.) with - έω (Att.), - ία (D., D. S., Plu.). -- Isolated are w. χ-suffix (Schwyzer 498, Chantraine Form. 403f.) the expressive μίαχος μίασμα, μιαχρόν \<οὑ?\> καθαρόν H.Derivatives: μίασμα n. `defilement, abomination, horrible stain' (IA; on the formation etc. Porzig Satzinhalte 241), μιασμός m. `defilement' (LXX, Plu.), μίανσις f. `id.' (LXX); μιάστωρ m. `defiler, avenging ghost, avenger' (trag., late prose; - σ- as in μίασμα, cf. also ἀλάστωρ and Schwyzer 531; unnecessary objections in Fraenkel Nom. ag. 2, 24); μιάντης m. `id.' (EM), ἀ-μίαν-τος `unstained' (Thgn., Pi.), w. des. of a stone = asbestos (Arist., Plin., Dsc.). -- Beside μιαρός (Il.), μιερός (Call.) `defiled, soilt, polluted, esp. through bloodcrime' with μιαρ-ία (Att.), - ότης (An. Ox.).Etymology: "With the r-n-change - αίνω: - αρός, μιαίνω: μιαρός ( ἰαίνω: ἱερός?; s. Fraenkel Glotta 20, 92 f. with Debrunner IF 21, 32 a. 43) follow a wellknown scheme" says Frisk; a certain non-Greek agreement is however not known; but r\/n after a is hard to explain as IE. Improbable or quite uncertain hypotheses: to Skt. mū́tram n. `urine', Av. mūÞra- n. `impureness' (Fick GGA 1881, 1427; agreeing Bechtel Lex. 227; in vowel deviating); to Lith. máiva `marsh-bottom', miẽlės `yeast', Germ., e.g. OHG meil(a) `stain, blemish' (Persson Beitr. 1, 221; the last with Grienberger and Wiedemann), to which after H. Petersson Heteroklisie 180 ff. (w. further uncertain combinations) also Arm. mic, gen. mc-i `dirt, mud' (IE *miǵ-). -- The 1. member in μιαι-φόνος is prob. as in ταλαί-πωρος to be taken as verbal (" ὁ μιαίνων φόνῳ"); beside it μιη-φόνος like Άλθη- beside Άλθαι-μένης [but this remains unexplained]; a long syllable was metr. needed. Details in Schwyzer 448. A subst. *μι(Ϝ)ᾱ, esp. with a supp. loc. μιαι- (Persson Stud. 155, Bechtel Lex. s.v. a. Dial. 3, 118f.) is not credible. -- WP. 2, 243 w. more forms, Pok. 697, Fraenkel Wb. s. máiva. - Blanc, BSL 96(2001)153-179 tries to connect Goth. bi-smeitan `besmear, strike', bur there is no certain evidence for s- in Greek, which would have unlengthened * smei-; the development of the meaning in Germanic is difficult. If there is no etymology, the word will rather be Pre-Greek. Did it have *mya(n)-, with palatal *m-? We know that an \/a\/ could be pronounced as [e] after a palatalized consonant; so here we may have the origin of the ε\/α- alternation in Greek.Page in Frisk: 2,235-236Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μιαίνω
-
3 μιαίνω
μιαίνω, aor. ἐμίηνα, att. auch ἐμίανα, vgl. Lob. Phryn. p. 24, perf. μεμιαγκότι, Plut. Tib. Graech. 21, pass. μεμίασμαι u. μεμίαμμαι, Ios. 2, 8, 9; eig. die Oberfläche eines Körpers mit einer andern Farbe überziehen, bemalen, färben; ἐλέφαντα φοίνικι, Il. 4, 141; – gew. besudeln, beflecken; μιάνϑησαν κονίῃ, αἵματι, Il. 16, 295. 23, 732 u. öfter, μιάνϑην αἵματι μηροί; für μιανϑήτην, 4, 146; so μιαίνων παρϑενοσφάγοισιν ῥεέϑροις πατρῴους χέρας, Aesch. Ag. 202, βορβόρῳ ὕδωρ λαμπρόν, Eum. 665; αἵματι μιανϑείς, Soph. O. C. 1376; βωμὸν φόνῳ, Eur. I. A. 1595; βωμοὺς αἵματι, Plat. Legg. VI, 782 c. – Uebertr., sittlich verunreinigen, beflecken; οὐκ ἐλεγχέεσσιν ἐμίαινε ἀγοράν, Pind. N. 3, 16; μιαίνων εὐσέβειαν Ἄρης, befleckend, Aesch. Spt. 326; εὔφημον ἦμαρ κακαγγέλῳ γλώσσῃ, Ag. 623; μιαίνων τὴν δίκην, 1654; ϑεοὺς μιαίνειν οὔτις ἀνϑρώπων σϑένει, Soph. Ant. 1031; πόλιν, Eur. Phoen. 1057; κλέος πατρός, Mel. 1006; γῆς μεμιασμένης, Thuc. 2, 102; ὅςτις ἂν ἀγοράν τε καὶ τὰ ἄλλα ἱερὰ μιαίνῃ, Plat. Legg. IX, 868 a; τὸ ϑεῖον, Tim. 69 d; μεμιασμένη ψυχὴ καὶ ἀκάϑαρτος, Phaed. 81 b; Plut. u. a. Sp.
-
4 μιαινω
(aor. ἐμίᾱνα - эп.-ион. ἐμίηνα, pf. μεμίαγκα; pass.: fut. μιανθήσομαι, aor. ἐμιάνθην - эп. 3 л. pl. μιάνθησαν - и μιάνθην, pf. μεμίασμαι - поздн. μεμίαμμαι)1) окрашивать, красить(ἐλέφαντα φοίνικι Hom.)
2) пачкать, грязнить, марать(βορβόρῳ ὕδωρ λαμπρόν Aesch.; τοὺς βωμοὺς αἵματι Plat.)
3) перен. марать, пятнать, осквернять(εὔφημον ἦμάρ τινι Aesch.; κλέος πατρός Eur.; τὸ θεῖον Plat.)
-
5 μιαίνω
1 sully met. ( Μυρμιδόνες)ὧν παλαίφατον ἀγορὰν οὐκ ἐλεγχέεσσιν Ἀριστοκλείδας τεὰν ἐμίᾶνε κατ' αἶσαν ἐν περισθενεῖ μαλαχθεὶς παγκρατίου στόλῳ N. 3.16
-
6 μιαίνω
A ; [ per.] 3sg.μιᾰνεῖ Berl.Sitzb.1927.158
([place name] Cyrene), LXX Is.30.22, al.: [tense] aor.ἐμίηνα Il.4.141
, Hp.Flat.14, App. BC2.104,ἐμίᾱνα Pi.N.3.16
, S.Fr. 104, E.Hel. 1000, IA[1595], LXX Ge. 34.5, al.; part.μιάνας Sol.32.3
: [tense] pf.μεμίαγκα Plu.TG21
:—[voice] Med., [tense] aor.ἐμιήνατο Nonn.D.45.288
:—[voice] Pass., [tense] fut.μιανθήσομαι Pl.R. 621c
: [tense] aor. ἐμιάνθην, [dialect] Ep. μιάνθην (v. infr.): [tense] pf. μεμίασμαι (v. infr.), , al., D.C.51.22; [ per.] 3sg.μεμίανται Porph.Abst.4.16
(but [ per.] 3pl., Phalar.Ep.121.2); inf.μεμιάνθαι D.S.36.13
, butμεμιάσθαι Horap.1.44
: Cyrenaic [tense] aor. 2 [voice] Pass. ἐμίᾱν in [ per.] 3sg. subj.μιᾷ Berl.Sitzb. 1927.160
, al.: [tense] fut. [voice] Pass. μιᾱσέω in [ per.] 3sg. ind. μιᾱσεῖ ib. 164:—stain, dye, ;ὥσπερ ἔβενος περίδρομος ἐλέφαντα τὸν βραχίονα μιαίνων Hld.10.15
.2 stain, sully,μιάνθησαν ἔθειραι αἵματι καὶ κονίῃσι Il.16.795
, cf. 23.732;μιάνθην αἵματι μηροί 4.146
; , cf. A.Ag. 209 (lyr.);τοὺς θεῶν βωμοὺς αἵματι μ. Pl.Lg. 782c
;μ. βωμὸν εὐγενεῖ φόνῳ E.IA
l. c.;βορβόρῳ.. ὕδωρ μιαίνων λαμπρόν A.Eu. 695
.3 freq. of moral pollution, taint, defile, Pi. l. c., etc.; κλέος Sol.l. c., E.Hel. l. c.; ;ἑνὶ πόνῳ πολλὰ καὶ λαμπρὰ ἔργα μιῆναι App.BC2.104
;εὔφημον ἦμαρ κακαγγέλῳ γλώσσῃ μ. A.Ag. 637
;μιαίνων εὐσέβειαν Ἄρης Id.Th. 344
(lyr.); ; τὰ ἱερά, τὸ θεῖον, Pl.Lg. 868b, Ti. 69d;οἶκον θόρυβος μιαίνει Porph.Abst.4.12
; ;τὴν ἁγνείαν τῶν θεῶν Antipho 2.2.12
, cf. 2.1.10; dishonour a woman, LXX Ge.34.5, al.:— [voice] Pass., incur defilement, A.Supp. 366, E.Or.75, Berl.Sitzb. ll. cc., etc.; ;τῆς ἄλλης [γῆς] αὐτῷ μεμιασμένης Th.2.102
;ἡ ψυχὴ μεμιασμένη καὶ ἀκάθαρτος Pl.Phd. 81b
; μιανθέντες τῷ τῆς ἀσεβείας μολυσμῷ Aristeas 66; of ritual defilement in funeral rites, IG 12(5).593.25 ([place name] Iulis). -
7 μιαίνω
μιαίνω, aor. subj. μιήνῃ, pass. pres. inf. μιαίνεσθαι, ipf. ἐμιαίνετο, aor. 3 pl. ἐμίανθεν: dye, stain, soil. (Il.)A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > μιαίνω
-
8 μιαίνω
μιαίνω, eig. die Oberfläche eines Körpers mit einer andern Farbe überziehen, bemalen, färben; gew. besudeln, beflecken. Übertr., sittlich verunreinigen, beflecken; μιαίνων εὐσέβειαν Ἄρης, befleckend -
9 μιαίνω
μιαίνω (Hom.+) fut. μιανῶ (Hs 5, 7, 2); 1 aor. ἐμίανα, ptc. μιάνας. Pass.: fut. 3 sg. μιανθήσεται LXX; 1 aor. ἐμιάνθην; pf. μεμίαμμαι, ptc. μεμιαμμένος (B-D-F §72; W-S. §13, 1; Mlt-H. 223; 249). The primary sense ‘to stain’ (as of dye [Il. 4, 141]) prepares the way for the transf. sense of causing defilement through socially or cultically unacceptable behavior. It is well to keep in mind in connection with the use of this term and cognates that in the Gr-Rom. world harmonious relations with the transcendent realm were understood to be dependent on careful observance of certain moral and ritual proprieties. Individuals were subordinate to interests of the community and violations of standard moral and ceremonial expectations could jeopardize the delicate balance between an entire populace and its deities. In our lit. only in transf. sense① to cause someth. to be ritually impure, stain, defile (Jos., Bell. 4, 201; 215, Ant. 11, 300 al.; GJs 8:2) pass. ἵνα μὴ μιανθῶσιν J 18:28 (cp. 1 Macc 1:63 ἵνα μὴ μιανθῶσιν τοῖς βρώμασι). On this subject s. Schürer II 83f; Bousset, Rel.3 93f.② to cause the purity of someth. to be violated by immoral behavior, defile (Pind., Aeschyl. et al.; Kaibel 713, 9 οὐ χεῖρα φόνοισι μιάνας. Less freq. in prose, e.g. SIG 1240, 7 ὑβρίσει μιάνας; PFlor 338, 18; LXX; EpArist 166; Philo; Jos., Bell. 4, 323) τὶ someth. τὰς χεῖρας Ac 5:38 D. σάρκα Jd 8; Hm 4, 1, 9; Hs 5, 7, 2–4. τὸ πνεῦμα 5, 6, 5; 5, 7, 2. ἑαυτόν 9, 17, 5. τὴν ἐντολὴν τοῦ κυρίου defile the commandment of the Lord m 3:2; cp. Hs 9, 29, 2. Eve ὁ ὄφις … ἐμίανεν αὐτὴν GJs 13:1. Mary Ἰωσὴφ … ἐμίανεν αὐτήν 15:2 (JosAs 23:13).—Pass. (UPZ 78, 27 [159 B.C.]; En 12:4; oft. Philo; TestBenj 8:3; Ar. 12:1) ἡ πορεία τῆς σαρκὸς ταύτης … οὐκ ἐμιάνθη Hs 5, 6, 6. The Holy Spirit, dwelling in a person, is contaminated when the pers. becomes angry m 5, 1, 3; likew. patience 5, 1, 6. The mind of the faithless Tit 1:15b. Withdrawing fr. the grace of God leads to defilement by sin Hb 12:15. Subst. ὁ μεμιαμμένος he who is defiled Tit 1:15a (JPlumpe, Theol. Studies 6, ’45, 509–23).—DELG. M-M. TW. -
10 μιαίνω
{гл., 5}пачкать, пятнать, марать, грязнить, осквернять.Синонимы: 3392 ( μιαίνω) употр. в случае запачкивания краской или чернилами, а 3435 ( μολύνω) говорит о запачканном грязью или другой нечистотой.Ссылки: Ин. 18:28; Тит. 1:15; Евр. 12:15; Иуд. 1:8. LXX: 2930 ( אמט).*▲ ключ.сл.Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > μιαίνω
-
11 μιαίνω
{гл., 5}пачкать, пятнать, марать, грязнить, осквернять.Синонимы: 3392 ( μιαίνω) употр. в случае запачкивания краской или чернилами, а 3435 ( μολύνω) говорит о запачканном грязью или другой нечистотой.Ссылки: Ин. 18:28; Тит. 1:15; Евр. 12:15; Иуд. 1:8. LXX: 2930 ( אמט).*▲ ключ.сл.Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > μιαίνω
-
12 μιαίνω
пачкать, пятнать, марать, грязнить, осквернять; син. μολύνω; μιαίνω употр. в случае запачкивания краской или чернилами, а (μολύνω) говорит о запачканном грязью или другой нечистотой; LXX: (טמא).Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > μιαίνω
-
13 μιαίνω.
(αόρ. εμίανα, παθ. αόρ. εμιάνθην) μετ.1) порочить, позорить, чернить; марать, грязнить; осквернять; 2) прям., перен. заражать -
14 μιαίνω
+ V 56-6-45-6-16=129 Gn 34,5.13.27; 49,4; Ex 20,25A: to taint, to defile, to pollute [τι] Gn 49,4; id. [τι] (of sacred things) Lv 20,3; to declare defiled, unclean [τινα] Lv 13,3; to defile (a woman) [τινα] (in case of incest) Gn 34,5; id. (a woman) [τινα] (in case of adultery) Jb 31,11P: to be defiled Ex 20,25; to be unclean Lv 13,14 Cf. HARLÉ 1988 31.135.176-177; →TWNT(→ἐκμιαίνω, συμμιαίνω,,) -
15 μιαίνω
contaminateΕλληνικά-Αγγλικά νέο λεξικό (Greek-English new dictionary) > μιαίνω
-
16 προ-μιαίνω
προ-μιαίνω, vorher beflecken, Sp.
-
17 συμ-μιαίνω
συμ-μιαίνω, mit. od. zugleich besudeln, Ios.
-
18 κατα-μιαίνω
κατα-μιαίνω, beflecken, verunreinigen; μὴ ψευδέσιν καταμιάναις γένναν Pind. P. 4, 100; Plat. Legg. XI, 937 d; Sp., τὸ φῶς μου πάντα τρόπον κατεμίαινε Luc. Catapl. 27. – Bei Her. 6, 58 heißt es, daß beim Tode eines Königs in Sparta ἀνάγκη ἐξ οἰκίης ἑκάστης ἐλευϑέρους δύο καταμιαίνεσϑαι, ἄνδρα τε καὶ γυναῖκα, entweder zum Zeichen der Trauer dunkle Kleider anlegen, oder sich mit Staub beschmutzen.
-
19 ἐκ-μιαίνω
ἐκ-μιαίνω, ganz beflecken, verunreinigen, Opp. Hal. 4, 663. – Med. bei Ar. Ran. 753 wird τὸ ἀποσπερματίζειν erkl., von der Selbstbefleckung.
-
20 μεμιασμένα
μιαίνωstain: perf part mp neut nom /voc /acc plμεμιασμένᾱ, μιαίνωstain: perf part mp fem nom /voc /acc dualμεμιασμένᾱ, μιαίνωstain: perf part mp fem nom /voc sg (doric aeolic)
См. также в других словарях:
μιαίνω — stain pres subj act 1st sg μιαίνω stain pres ind act 1st sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μιαίνω — μιαίνω, μίανα βλ. πίν. 44 … Τα ρήματα της νέας ελληνικής
μιαίνω — (ΑΜ μιαίνω) 1. (ιδίως με αίμα) κηλιδώνω, λερώνω, βρομίζω (α. «μίανε τα χέρια του με το αίμα τού δολοφονημένου» β. «τοὺς τῶν θεών βωμοὺς αἵματι μιαίνειν», Πλάτ.) 2. μτφ. ρυπαίνω, σπιλώνω, μολύνω κάποιον ηθικά («εὔφημον ἦμαρ οὐ πρέπει κακαγγέλῳ… … Dictionary of Greek
μιαίνω — μίανα, μιάνθηκα, μιασμένος, λερώνω, κηλιδώνω, βεβηλώνω, μολύνω: Μίανε την εκκλησία … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
μεμιασμένα — μιαίνω stain perf part mp neut nom/voc/acc pl μεμιασμένᾱ , μιαίνω stain perf part mp fem nom/voc/acc dual μεμιασμένᾱ , μιαίνω stain perf part mp fem nom/voc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μιαίνεσθε — μιαίνω stain pres imperat mp 2nd pl μιαίνω stain pres ind mp 2nd pl μιαίνω stain imperf ind mp 2nd pl (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μιαίνετε — μιαίνω stain pres imperat act 2nd pl μιαίνω stain pres ind act 2nd pl μιαίνω stain imperf ind act 2nd pl (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μιαίνῃ — μιαίνω stain pres subj mp 2nd sg μιαίνω stain pres ind mp 2nd sg μιαίνω stain pres subj act 3rd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μεμιαγκότα — μιαίνω stain perf part act neut nom/voc/acc pl μιαίνω stain perf part act masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μεμιασμένον — μιαίνω stain perf part mp masc acc sg μιαίνω stain perf part mp neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μεμιασμένων — μιαίνω stain perf part mp fem gen pl μιαίνω stain perf part mp masc/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
