-
1 μίασμα
μίασμα, τό, die Besudelung, Verunreinigung, bes. übertr., Befleckung durch Mord u. andere Verbrechen; μιασμάτων ἄποινα, Aesch. Ag. 1394; μιάσματι μυχὸν ἔχρανας, Eum. 162; μητροκτόνον μίασμα δ' ἔκπλυτον πέλει, 271; αἱμάτων μιάσμασι χρανϑεῖσα, Suppl. 262; μίασμα τοῠ τεϑνηκότος, die Befleckung des Gemordeten, was des Gemordeten wegen der Reinigung bedarf, Soph. O. R. 313; daher παίσαντές τε καὶ πληγέντες αὐτόχειρι σὺν μιάσματι, Ant. 172, der Wechselmord; μίασμα φεύγων αἵματος, Eur. Hipp. 35; εἰς μίασμ' ἐλήλυϑας, 946; φοβηϑησόμεϑα, μήτι μίασμα ᾖ πρὸς ἱερόν, Plat. Rep. V, 470 a; Euthyphr. 4 c; Antiph. 2 α 3 u. sonst; Pol. 37, 3, 6; auch von Menschen gesagt, wie piaculum, γυνὴ χώρας μίασμα καὶ ϑεῶν, Aesch. Ag. 1619, vgl. Ch. 1024; Soph. O. R. 97; ὡς μιάσματος τοῦδ' ἧμιν ὄντος, 241.
-
2 μίασμα
μίασμα, τό, die Besudelung, Verunreinigung, bes. übertr., Befleckung durch Mord u. andere Verbrechen; μίασμα τοῠ τεϑνηκότος, die Befleckung des Gemordeten, was des Gemordeten wegen der Reinigung bedarf; daher παίσαντές τε καὶ πληγέντες αὐτόχειρι σὺν μιάσματι, der Wechselmord; auch von Menschen gesagt, wie piaculum -
3 μίασμα
μίασμα, ατος, τό (μιαίνω; Aeschyl. et al.; LXX) in Gk. lit. of defilement connected with a crime (Antiphon 5, 82 w. ‘unclean hands’, of some defilement that exposes one’s comrades to special perils of the sea; Ps.-Demosth. 59, 86 [w. ἀσεβήματα] caused by adultery; Polyb. 36, 16, 6; Jdth 13:16; En 10:22; Philo; Jos., Bell. 2, 455; Ath. 35, 2), also w. focus on the crime itself shameful deed, misdeed, crime (so plainly Conon [I B.C./I A.D.]: 26 Fgm. 1, 48, 3 Jac.: τὸ μίασμα πρᾶξαι; Polyaenus 6, 7, 2 κοινωνία τοῦ μιάσματος=participation in the crime; Ezk 33:31) ἀποφυγεῖν τὰ μ. τοῦ κόσμου 2 Pt 2:20. τὸ μ. τῆς μοιχείας ApcPt 9:24.—DELG s.v. μιαίνω. M-M. TW. -
4 μιασμα
- ατος τό1) опороченность, запятнанность, злодеяние, преступление, грехμ. αἵματος Eur. — кровавое преступление;μ. τῶν φυτευσάντων λαβεῖν Soph. — осквернить себя убийством родителей;2) пятно бесчестия, позор, скверна, мерзость(χώρας Aesch.)
ὡς μιάσματος τοῦδ΄ ἡμὴν - v. l. ἡμῖν - ὄντος Soph. — так как он - бесчестие для нас -
5 μίασμα
μίασμαstain: neut nom /voc /acc sg -
6 μίασμα
Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > μίασμα
-
7 μίασμα
Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > μίασμα
-
8 μίασμα
A stain, defilement, esp. by murder or other crime, taint of guilt, A.Eu. 169 (lyr.), 281, etc.;οὐκ ἔστι γῆρας τοῦδε τοῦ μ. Id.Th. 682
;μ. φεύγων αἵματος E.Hipp.35
;μ. τῶν φυτευσάντων λαβεῖν S.OT 1012
; ;μ. τινὸς ἐπεξέρχεσθαι Id.4.3.6
;τὸ μ. εἰς αὑτὸν δέχεσθαι Pl.Lg. 871b
: in pl., A.Ag. 1420, Ch. 1017;αἱμάτων μιάσμασι χρανθεῖσα γαῖα Id.Supp. 265
, etc.II that which defiles, pollution, of persons,χώρας μ. καὶ θεῶν ἐγχωρίων Id.Ag. 1645
; πατροκτόνον μ. καὶ θεῶν στύγος, of Clytaemnestra, Id.Ch. 1028:μ. χώρας ἐλαύνειν S.OT97
; ὡς μ. τοῦδ' ἡμὶν ὄντος ib. 241: in Prose more generally,πνεῦμα μεμιασμένον νοσηροῖσι μιάσμασι Hp.Flat.5
. -
9 μίασμα
το прям., перен. зараза -
10 μίασμα
скверна, мерзость, порочность, запятнанность.Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > μίασμα
-
11 μίασμα
-ατος + τό N 3 1-0-2-0-4=7 Lv 7,18; Jer 39(32),34; Ez 33,31; Jdt 9,2.4defilement (of a woman) Jdt 13,16; pollution Lv 7,18*Ez 33,31 μιασμάτων miasmata, that which is polluted-בצעII ? blemish (cpr. SirHebr 7,6) for MT בצעI→ DCH(sub בצעII); TWNT -
12 μίασμα
contaminationΕλληνικά-Αγγλικά νέο λεξικό (Greek-English new dictionary) > μίασμα
-
13 μίασμ'
μίασμα, μίασμαstain: neut nom /voc /acc sg -
14 μιασμάτων
μίασμαstain: neut gen pl -
15 μιάσμασι
μίασμαstain: neut dat pl -
16 μιάσμασιν
μίασμαstain: neut dat pl -
17 μιάσματα
μίασμαstain: neut nom /voc /acc pl -
18 μιάσματι
μίασμαstain: neut dat sg -
19 μιάσματος
μίασμαstain: neut gen sg -
20 μιάσματ'
μιάσματα, μίασμαstain: neut nom /voc /acc plμιάσματι, μίασμαstain: neut dat sgμιάσματε, μίασμαstain: neut nom /voc /acc dual
См. также в других словарях:
μίασμα — stain neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μίασμα — το (ΑΜ μίασμα) [μιαίνω] 1. το αποτέλεσμα τού μιαίνω, μόλυσμα, ρύπος («μὴ μίασμα τών φυτευσάντων λάβῃς», Σοφ.) 2. (για πρόσ.) ο ηθικά επιζήμιος για τον περίγυρό του («μίασμα χώρας... ἐλαύνειν», Σοφ.) 3. (γενικά) έμβιος ή άβιος νοσογόνος παράγοντας … Dictionary of Greek
μίασμα — το, ατος το μόλυσμα, ο παράγοντας που προκαλεί τη νόσο (κυριολ. και μτφ.): Το μίασμα της χολέρας. – Το μίασμα του φασισμού … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
μίασμ' — μίασμα , μίασμα stain neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μιασμάτων — μίασμα stain neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μιάσμασι — μίασμα stain neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μιάσμασιν — μίασμα stain neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μιάσματα — μίασμα stain neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μιάσματι — μίασμα stain neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μιάσματος — μίασμα stain neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μιασματικός — ή, ό 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στο μίασμα ή που προέρχεται από μίασμα, μολυντικός, μολυσματικός, μεταδοτικός («μιασματικός πυρετός») 2. αυτός που περιέχει ή αποβάλλει μιάσματα, ρύπους, ακαθαρσίες («μιασματικό έλος»). [ΕΤΥΜΟΛ. < μίασμα.… … Dictionary of Greek
