-
1 μίνθος
μίνθοςmint: masc nom sg -
2 μίνθος
Grammatical information: m.Meaning: `human ordure' (Mnesim. Com.),Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: Formation like ὄνθος, σπέλεθος a.o. (Chantraine Form. 369), further unclear. IE etymology (by Persson Stud. 155) referred by Bq; s. also WP. 2, 685. Also μιαρός, μιαίνω have been connected (H. Petersson Heteroklisie 180, Carnoy Ant. class. 24, 20). Perh. Pre-Greek.Page in Frisk: 2,242Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μίνθος
-
3 μίνθος
μίνθ-ος, ὁ, -
4 μίνθον
μίνθοςmint: masc acc sg -
5 μίνθου
μίνθοςmint: masc gen sgμινθόωbesmear with dung: pres imperat act 2nd sgμινθόωbesmear with dung: imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) -
6 μίνθων
μίνθοςmint: masc gen plμινθόωbesmear with dung: imperf ind act 3rd pl (doric aeolic)μινθόωbesmear with dung: imperf ind act 1st sg (doric aeolic) -
7 μίνθα
-
8 καλαμίνθη
Grammatical information: f.Meaning: name of `a good-smelling plant' (Hp., Ar., Arist.)Derivatives: - καλαμινθίνη `id.' (medic.; after ῥητίνη etc., Chantraine Formation 204), καλαμινθίτης ( οἶνος; Dsc., Redard Les noms grecs en - της 97), καλαμινθώδης `full of κ.' (Str., Apollon. Lex.). Καλαμίνθιος name of a frog (Batr. 224).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: Unknown. The formal agreement with κάλαμος, and μίνθη does not give a conclusion. Not convincing is an original *καλαμο-μίνθη with dissimilation (G. Meyer Gr.3 393) Also hypothetical remain both a derivation καλάμ-ινθος (Schwyzer 526) as the assumption of a foreign word with popular adaptation to κάλαμος (and μίνθη). Cf. Chantraine Formation 370. Anyhow, a Pre-Greek word is most probable.Page in Frisk: 1,760Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > καλαμίνθη
-
9 μίνθη
Grammatical information: f.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Like Lat. menta foreign word, no doubt Pre-Greek, to which points also the variant ending -α. S. lit. in W.-Hofmann s.v. Cf. καλαμίνθη.Page in Frisk: 2,241-242Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μίνθη
-
10 μισέω
Grammatical information: v.Meaning: `hate, loathe' (Pi., IA.);Other forms: aor. μισῆσαι (P 272), pass. μισηθῆναι (Hdt.), fut. pass. μισήσομαι (E.), - ηθήσομαι (LXX), perf. μεμίση-κα, - μαι (Att.).Compounds: Also w. prefix, e.g. δια-. ἀπο-. Very often as 1. member (oppos. φιλο-), e.g. μισό-θεος `who hates the gods' (A., Luc.), cf. Schwyzer 442.Derivatives: μίσημα n. `what is hated' (trag.), μίσηθρον (- τρον) `charm for producing hatred' (Luc., pap.; after στέργηθρον, Benveniste Origines 203), μισητός `hated, hateful' (A., X.), - ητικός `prone to hatred' (Arr.), μισήτιζε μίσει, στύγει H. Beside it with paroxytonon (after Ammon. 94) and with unclear change of meaning μισήτη f. `lascivious wench, whore' (Archil. [?], Cratin., μισητός... ἄπληστος H.) with μισητία `lasciviousness, unsatibale desire' (Ar., Procop.). -- μῖσος n. `hatred, enmity, grudge, object of hatred' (trag., Att.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin](X)Etymology: The date and the spread of attestations are not in favour of the usual assumption that μισέω is a denominative of μῖσος. Also the Hom. aor. μίσησεν for *μίσε(σ)σεν (analog. after φίλησεν?) tells against it. A convincing etymology has not been found; the connections with Lat. miser and mittō (s. Bq and W.-Hofmann s.v.) are not satisfactory, as is a basis *μίνθι̯ος to μίνθος (Pisani Rend. Acc. Linc. 6: 5, 218). Fur. 254 who objects to a suffix - σος, assumes a Pre-Greek word with assibilated dental.Page in Frisk: 2,243-244Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μισέω
См. также в других словарях:
μίνθος — mint masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μίνθος — (I) μίνθος, ἡ (Α) βλ. μίνθη. (II) μίνθος, ὁ, και μίνθα, ἡ (Α) ανθρώπινη κόπρος. [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. μίνθος με επίθημα θος (πρβλ. ὄνθος, σπέλεθος) ίσως σχηματίστηκε από τη λ. μίνθη «μέντα» κατ ευφημισμόν (πρβλ. τη γλώσσα τού Ησυχίου «μίνθα τὸ ἡδύοσμον… … Dictionary of Greek
μίνθον — μίνθος mint masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μίνθου — μίνθος mint masc gen sg μινθόω besmear with dung pres imperat act 2nd sg μινθόω besmear with dung imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μίνθων — μίνθος mint masc gen pl μινθόω besmear with dung imperf ind act 3rd pl (doric aeolic) μινθόω besmear with dung imperf ind act 1st sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Culture de Dimini — Préhellénique A Le préhellénique A est un concept linguistique postulé suite à l’analyse de la toponymie grecque. Les noms de lieu grecs à terminaison en nthos, mn , r , m , n et ss forment en effet un ensemble dont l’étymologie ne peut s… … Wikipédia en Français
Prehellenique A — Préhellénique A Le préhellénique A est un concept linguistique postulé suite à l’analyse de la toponymie grecque. Les noms de lieu grecs à terminaison en nthos, mn , r , m , n et ss forment en effet un ensemble dont l’étymologie ne peut s… … Wikipédia en Français
Pré-hellénique A — Préhellénique A Le préhellénique A est un concept linguistique postulé suite à l’analyse de la toponymie grecque. Les noms de lieu grecs à terminaison en nthos, mn , r , m , n et ss forment en effet un ensemble dont l’étymologie ne peut s… … Wikipédia en Français
Préhellénique A — Le préhellénique A est un concept linguistique postulé suite à l’analyse de la toponymie grecque. Les noms de lieu grecs à terminaison en nthos, mn , r , m , n et ss forment en effet un ensemble dont l’étymologie ne peut s expliquer par le grec.… … Wikipédia en Français
Pélasges diminiens — Préhellénique A Le préhellénique A est un concept linguistique postulé suite à l’analyse de la toponymie grecque. Les noms de lieu grecs à terminaison en nthos, mn , r , m , n et ss forment en effet un ensemble dont l’étymologie ne peut s… … Wikipédia en Français
μίνθα — μίνθα, ἡ (Α) 1. βλ. μίνθη 2. βλ. μίνθος … Dictionary of Greek
