Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

μηνὺτης

  • 1 μηνυτής

    μηνῡτής, μηνυτής
    bringing to light: masc nom sg (doric)

    Morphologia Graeca > μηνυτής

  • 2 μηνυτής

    μην-ῡτής, οῦ, [dialect] Dor. [full] μᾱνῡτάς, ᾶ, ὁ,
    A bringing to light,

    μ. χρόνος E.Hipp. 1051

    .
    II Subst., one who brings information,

    τοῖς μέλλουσιν ἀποθανεῖσθαι μ. γενέσθαι Lys.12.32

    , cf. Jul.Or.5.167b: mostly in legal sense, informer, Th.1.132, etc.; as epith. of Heracles, Vit.Soph;

    ἀδικήματος Antipho 2.2.5

    ;

    μ. κατά τινος Id.5.24

    , And.1.19, Lys.13.2;

    κατὰ σαυτοῦ μ. ἐπὶ τοῖς συμβᾶσι γεγονώς D.18.284

    ;

    τῶν ἀποκτεινάντων Antipho 2.4.3

    ; of a woman, Cratin.428.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μηνυτής

  • 3 μηνυτά

    μηνῡτά̱, μηνυτής
    bringing to light: masc nom /voc /acc dual (doric)
    μηνῡτά, μηνυτής
    bringing to light: masc voc sg (doric)
    μηνῡτά, μηνυτής
    bringing to light: masc nom sg (epic doric)

    Morphologia Graeca > μηνυτά

  • 4 μηνυτάς

    μηνῡτά̱ς, μηνυτής
    bringing to light: masc acc pl (doric)
    μηνῡτά̱ς, μηνυτής
    bringing to light: masc nom sg (epic doric aeolic)

    Morphologia Graeca > μηνυτάς

  • 5 μηνυτή

    μηνῡτῇ, μηνυτής
    bringing to light: masc dat sg (attic epic doric ionic)

    Morphologia Graeca > μηνυτή

  • 6 μηνυτῇ

    μηνῡτῇ, μηνυτής
    bringing to light: masc dat sg (attic epic doric ionic)

    Morphologia Graeca > μηνυτῇ

  • 7 μηνυταίς

    μηνῡταῖς, μηνυτής
    bringing to light: masc dat pl (doric)

    Morphologia Graeca > μηνυταίς

  • 8 μηνυταῖς

    μηνῡταῖς, μηνυτής
    bringing to light: masc dat pl (doric)

    Morphologia Graeca > μηνυταῖς

  • 9 μηνυταί

    μηνῡταί, μηνυτής
    bringing to light: masc nom /voc pl (doric)

    Morphologia Graeca > μηνυταί

  • 10 μηνυτού

    μηνῡτοῦ, μηνυτής
    bringing to light: masc gen sg (doric)

    Morphologia Graeca > μηνυτού

  • 11 μηνυτοῦ

    μηνῡτοῦ, μηνυτής
    bringing to light: masc gen sg (doric)

    Morphologia Graeca > μηνυτοῦ

  • 12 μηνυτών

    μηνῡτῶν, μηνυτής
    bringing to light: masc gen pl (doric)

    Morphologia Graeca > μηνυτών

  • 13 μηνυτῶν

    μηνῡτῶν, μηνυτής
    bringing to light: masc gen pl (doric)

    Morphologia Graeca > μηνυτῶν

  • 14 μηνυτήν

    μηνῡτήν, μηνυτής
    bringing to light: masc acc sg (attic epic doric ionic)

    Morphologia Graeca > μηνυτήν

  • 15 λιμφεύειν

    λιμφεύειν· ἀπατᾶν, Hsch. [full] λιμφός· συκοφάντης, ἢ μηνυτὴς παρανόμων, Id.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > λιμφεύειν

  • 16 πρίν

    πρίν, Adv. and Conj.,
    A before, until.

    [πρῐν 19

     times in Hom., Il.2.344, al.; πρῑν in Il.6.81, 13.172, al.; once written [full] πρείν, Leg.Gort.7.40, but [full] πρίν IG12.60.11, 94.9, 114.46, etc.; Trag. and Com. always πρῐν ( πρίν γ' must be read in Ar.Ach. 176).]
    A Adv. of Time, before, either in the sense of sooner or in that of formerly, erst (implying duration up to a certain time):
    I of future time, with [tense] fut. Indic.,

    πρίν μιν καὶ γῆρας ἔπεισιν Il.1.29

    , cf. 18.283, Od.2.198, etc.: with Subj. = [tense] fut.,

    πρὶν καὶ κακὸν ἄλλο πάθῃσθα Il.24.551

    : with Opt. and κεν

    , πρίν κεν ἀνιηθεὶς σὴν πατρίδα γαῖαν ἵκοιο Od.3.117

    , cf. 11.330, 14.155, Ar. Pax 1076, 1112: with Opt., Il. 24.800: with Imper., 9.250: with Inf. (expressing a wish), 2.413, (expressing an oath) Od.4.254.
    II of past time,
    1 formerly, once,

    πρὶν μέν μοι ὑπέσχετο.., νῦν δὲ.. Il.2.112

    , v.l. in 9.19, cf. 23.827;

    πρὶν μὲν πόσιν ἐσθλὸν ἀπώλεσα Od.4.724

    , cf. 3.408.
    2 formerly (up to a certain point), before, in this sense freq. with Art.,

    τὸ πρίν γ' ἐκέκαστο Il.5.54

    ;

    τὸ πρίν γε.., νῦν δὲ.. 13.105

    ;

    νῦν δὲ.. τὸ πρίν γε 16.208

    , cf. A.Pr. 443, Hdt.1.129: without Art.,

    τὰς ἐπιστήμας ἅς ποτε καὶ π. εἴχομεν Pl.Phd. 75e

    : with ellipsis of part. γενόμενος, τὰ π. πελώρια (sc. γενόμενα ) the giants of old, A.Pr. 151 (lyr.); τοῦ π. Αἰγέως Aegeus gone before, S.OC69;

    ἐν τῷ π. χρόνῳ Id.Ph. 1224

    ;

    ἐν τοῖς π. λόγοις Th.2.62

    : with part. expressed,

    τὸ π. γενόμενον τέρας Hdt.8.37

    ;

    τοὺς πρὶν φυλαττομένους Pl.R. 547c

    , etc.
    3 hitherto,

    π. μέν.. B.12.114

    ; until that time, and so meanwhile, Id.15.13.
    4 sts. folld. by gen.,

    π. ὥρας Pi.P.4.43

    ;

    π. ἀνηκέστου πάθους J.BJ1.6.1

    ;

    π. γενέσεως Thd.Su.42

    ;

    π. τῆς συνόδου S.E.M.9.371

    ;

    π. φάους Arr.An. 3.18.6

    ; π. τοῦ βλέψαι, π. τοῦ ἀποθανεῖν, S.E.P.7.162, v.l. in LXX To. 14.15; also πρὶν οὗ c. inf., SIG953.16 (Calymna, ii B.C.); c. indic., Test. ap. D.46.21.
    B Conj. before, ere: freq. following an antecedent clause with adverbial π. (chiefly in [dialect] Ep.), or its equivalents πρότερον, πρόσθεν, πάρος (poet.), esp. with negat.,

    οὐδὲ π..., π... Il.1.98

    ,7.481, Od.19.475;

    μὴ π..., π... Il.2.355

    , E.HF 605;

    π..., π... Il.2.348

    , 8.453, Od.19.586;

    οὐ πρότερον.., π... Ar.Ec. 620

    , And.4.17, D.9.61;

    μὴ πρότερον.. π... S.Ph. 199

     (anap.), Pl.Phd. 62c, Aeschin.1.10;

    πρότερον.., π... And.4.1

    , X.Cyr.5.2.9;

    οὐ πρόσθεν.., π... Od. 17.9

    , X.Cyr.1.4.23;

    μὴ πρόσθεν.., π... Id.An.1.1.10

    ;

    πρόσθε., π. τυχεῖν Pi.P.2.92

    ;

    οὐ πάρος.., π... Od.2.128

    , Il.5.219; preceded by φθάνω, 16.322, Antipho 1.29, Th.4.79, 104, 6.97, 8.12, X.An.4.1.21, Cyr.2.4.25; sts. folld. by

    ἤ, οὐ.. πρίν γ' ἀποπαύσεσθαι πρίν γ' ἢ ἕτερόν γε πεσόντα αἵματος ἆσαι Ἄρηα Il.5.288

    , cf. 22.266, Hdt.1.136, 165, al.; dub. and perh. always corrupt in [dialect] Att. and X., Th.5.61, Lys.6.11, Isoc.4.19 (v.l.), Lycurg.128, Aeschin.2.132 (v.l.), X.Cyr.1.4.23, An. 4.5.1, but freq. in later Greek, LXX Ge.29.26, etc.
    I c. inf., the prevailing constr. in Hom., after positive and negative clauses alike: in [dialect] Att. mostly after positive clauses, and always used with them when the action does not or is not to take place: the tense is,
    I regularly [tense] aor.,
    a after a positive clause,

    ναῖε δὲ Πήδαιον, πρὶν ἐλθεῖν υἷας Ἀχαιῶν Il.13.172

    , cf. 8.453, 16.322, Od.1.210;

    Ζεὺς ὀλέσειε βίην, πρὶν ἥβης μέτρον ἱκέσθαι 4.668

    , cf. Il.6.465, 24.245, Pi.P.2.92.3.9, N.8.19, Hdt.6.119, A.Pers. 712, Ag. 1539 (anap.). S.Ant. 120 (lyr.), Tr. 396, E.Alc. 281, Ar.Eq. 258, al., Antipho 5.67, Th.1.125, X.An.4.1.7, Pl.Prt. 350b, al.; after negat. questions which expect a posit. answer, E.Andr. 1069, Ion 524, Rh. 684, Ar.Ra. 481, etc.
    b after a negat. clause,

    οὐδ' ὅ γε πρὶν Δαναοῖσιν ἀεικέα λοιγὸν ἀπώσει, πρίν γ' ἀπὸ πατρὶ φίλῳ δόμεναι ἑλικώπιδα κούρην Il.1.98

    , cf. 19.423, Od.2.128, 4.747 : after Hom. a negat. antecedent is commonly folld. by πρίν with finite Verb (v. infr. 11); but Inf. is found where π. precedes,

    π. ἰδεῖν δ', οὐδεὶς μάντις S.Aj. 1419

     (anap.);

    π. μὲν γὰρ κριθῆναι, οὐ ῥᾴδιον ἦν εἰδέναι τὰς αἰτίας And.4.8

    ;

    π. νικῆσαι.., οὐκ ἦν.. Lys.19.28

    ;

    π. δὲ ταῦτα πρᾶξαι, μὴ σκοπεῖτε D.3.12

    , cf. Lycurg. 135; also,

    οὔτε.. π. ἱδρῶσαι δεῖπνον ᾑρεῖτο X.Cyr.8.1.38

    ; also after Verbs of fearing (the positive being the thing dreaded),

    ὅταν.. δεδίωσι μὴ πρότερόν τι μάθῃς, π. τέλος ἐπιθεῖναι τοῖς πραττομένοις Isoc.5.70

    , cf. E.Fr.453.6, S.Tr. 632; in unfulfilled conditions and wishes,

    οὔθ' ὁ Πλούτωνος κύων οὔθ' οὑπὶ κώπῃ ψυχοπομπὸς ἂν Χάρων ἔσχον π. εἰς φῶς σὸν καταστῆσαι βίον E.Alc. 362

    , cf. Rh.61; otherwise not common,

    ὤφθην οὐδεπώποτε π. ταύτην τὴν συμφορὰν γενέσθαι Lys.19.55

    ;

    οὐδὲ παύσεται χόλου.., π. κατασκῆψαί τινα E.Med.94

    , cf. HF 605;

    καί μοι μὴ θορυβήσῃ μηδεὶς π. ἀκοῦσαι D.5.15

    , cf. X.Oec.4.24: after neg. opt. with ἄν, οὕτω γένοιτ' ἂν οὐδ' ἂν ἔκβασις στρατοῦ καλή, π. ὅρμῳ ναῦν θρασυνθῆναι a.Supp.772, cf. Pl.Lg. 769e: after a past tense (in orat. obliq.),

    ὤμοσαν μὴ π. ἐς Φώκαιαν ἥξειν, π. ἢ τὸν μύδρον τοῦτον ἀναφανῆναι Hdt.1.165

    , cf. 4.9, Th. 7.50, X.HG6.5.23, Pl.Phd. 61a.
    2 also [tense] pres., to convey a special sense of continuance, effort, or the like , 'before undertaking to', 'before proceeding to',

    π. ἐξοπλίζειν Ἄρη A.Supp. 702

     (lyr.), cf. Ag. 1067;

    π. νυν τὰ πλείον' ἱστορεῖν.., ἔξελθε S.OC36

    , cf. El.20;

    π. κλαίειν τινά E.Andr. 577

    , cf. Or. 1095;

    π. λέγειν Ar.Th. 380

    , cf. Ach. 383, Hdt. 8.3, And.4.1, Th.3.24, Pl.Lg. 666a, X.Cyr.2.4.25, Mem.1.2.40, etc.
    3 also [tense] perf., after a [tense] fut.,

    π. τόδ' ἐξηντληκέναι E.Med.79

    ; after [tense] pres. or [tense] impf., Id.El. 1069, cf. Hdt.3.25;

    π..., τί μέλλετ'.. ; E.Ph. 1145

    ;

    π. καὶ τεθύσθαι Ar.Av. 1034

    , cf. V. 1156, Pax 375, Lys. 322 (lyr.), Ra. 1185, X. An.4.1.21, Pl.Tht. 164c, Prt. 320a, etc.; with ἥκειν in [tense] pf. sense, Hdt.6.116;

    οὐ βουλόμενος διαγωνίσασθαι π. οἱ τοὺς βοηθοὺς ἥκειν Th.5.10

    .
    II with a finite Verb:
    1 with Ind., chiefly [tense] aor.: not in Hom. (first in h.Ap. 357), who uses Ind. only with πρίν γ' ὅτε, πρίν γ' ὅτε δή, after both posit. and neg. clauses,

    ἠλώμην.., πρίν γ' ὅτε.. ἤγαγες Od.13.322

    ;

    πρίν γ' ὅτε δή με.. κάλεσσεν 23.43

    , cf. Il.12.437;

    οὐδέ κεν ἡμέας ἄλλο διέκρινεν.., πρίν γ' ὅτε δὴ θανάτοιο.. νέφος ἀμφεκάλυψεν Od.4.180

    : rarely with [tense] impf., οὐδ' ὧς τοῦ θυμὸν.. ἔπειθον, πρίν γ' ὅτε δὴ θάλαμος πύκ' ἐβάλλετο ( began to be hit) Il.9.588: freq. after Hom., with [tense] aor.,
    a after neg. clauses: of a fact in the past,

    οὐκ ἦν ἀλέξημ' οὐδὲν.., πρίν γ' ἐγώ σφισιν ἔδειξα A.Pr. 481

    ;

    οὐ πρότερον ἀπανέστη.. Μαρδόνιος, πρὶν ἤ σφεας ὑποχειρίους ἐποιήσατο Hdt.6.45

    ; ἀλλ' οὐδ' ὣς.. ἠξίωσαν νεώτερόν τι ποιεῖν ἐς αὐτο'ν.., πρίν γε δὴ αὐτοῖς.. μηνυτὴς γίγνεται (histor. [tense] pres. = [tense] aor.) Th.1.132, cf. 3.101, 5.61, Hdt.6.79, Ar.Av. 700, X.Cyr.1.4.23,4.5.13 (histor. [tense] pres.), HG5.4.58, etc.; once in Pl., Phdr. 266a; as part of an unfulfilled condition,

    οὐκ ἂν κατέσχε δῆμον οὐδ' ἐπαύσατο π. ἀνταράξας πῖαρ ἐξεῖλεν γάλα Sol.

     ap. Arist.Ath.12.5;

    οὐκ ἂν ἐσκεψάμεθα πρότερον.., πρὶν ἐζητήσαμεν Pl.Men. 86d

    , cf. Tht. 165e;

    χρῆν τοίνυν Αεπτίνην μὴ πρότερον τιθέναι τὸν ἑαυτοῦ νόμον, πρὶν τοῦτον ἔλυσε γραψάμενος D.20.96

    ; after verbs implying a neg.,

    ἀμφιγνοεῖν X.An.2.5.33

    ,

    θαυμάζειν Th.1.51

    ,

    λανθάνειν Id.3.29

    ; also with [tense] impf.,

    οὔπω ᾔδει.. π. ἐν τῷ κακῷ ἦν Antipho 1.19

    , cf. And.4.17, D.9.61.
    b after posit. clauses (both combined, A.Pr. 481, Th.1.118), with the sense until,

    ἠγόμην δ' ἀνὴρ ἀστῶν μέγιστος.., πρίν μοι τύχη τοιάδ' ἐπέστη S.OT 776

    ; σπουδαὶ δὲ λόγων ἦσαν ἴσαι πως, πρὶν.. πείθει (histor. [tense] pres.) E. Hec. 131 (anap.);

    πρίν γ' ὁρᾷ Id.Med. 1173

    ; freq. folld. by

    δή, π. δή τις ἐφθέγξατο Id.Andr. 1147

    ; τὰ περὶ τοὺς ἀγῶνας κατελύθη (neg. idea)

    ὑπὸ ξυμφορῶν, πρὶν δὴ οἱ Ἀθηναῖοι τότε τὸν ἀγῶνα ἐποίησαν Th.3.104

    , cf.7.39 (histor. [tense] pres.), 71.
    2 with Subj. only after negs. or equiv. of neg., = ἕως or ἢν μή (in Isoc.4.173 ἢν μή and πρὶν ἄν are used almost as synonyms);

    οὐ καταδυσόμεθ', ἀχνύμενοί περ.., πρὶν μόρσιμον ἦμαρ ἐπέλθῃ Od.10.175

    ;

    μή πω καταδύσεο.., πρίν γ' ἐμὲ.. ἴδηαι Il.18.135

    , cf. 190, 24.781;

    ἀλλ' ὄμοσον μὴ μητρὶ φίλῃ τάδε μυθήσασθαι, πρίν γ' ὅτ' ἂν ἑνδεκάτη τε δυωδεκάτη τε γένηται Od.2.374

    , cf. 4.477: in Prose usu. πρὶν ἄν (

    πρίν κα Berl.Sitzb.1927.161

     ([place name] Cyrene)), rarely π. alone, as also πρὶν ἤ:
    a generally with [tense] aor., to express an action preceding the action of the anteced. clause, the Verb in which is [tense] fut. (or some equiv. of the [tense] fut.) or imper.,

    οὐ γαμέεται παρθένος οὐδεμία, πρὶν ἂν τῶν πολεμίων ἄνδρα ἀποκτείνῃ Hdt.4.117

    , cf. 1.82 (v.l.), 3.109 (v.l.); νῦν δ' οὐδέν ἐστι τέρμα μοι προκείμενον μόχθων (the sense here is [tense] fut.),

    πρὶν ἂν Ζεὺς ἐκπέσῃ τυραννίδος A.Pr. 756

    , cf. 166 (lyr.), 177 (anap.);

    οὐ γάρ ποτ' ἔξει τῆσδε τῆς χώρας, πρὶν ἂν.. στήσῃς ἄγων S.OC 909

    , cf. 48, 1041, OT 1529, etc.;

    οὐκ ἂν ἐκμάθοις.., πρὶν ἂν θάνῃ τις Id.Tr.2

    ;

    οὐκ ἄπειμι πρὸς δόμους πάλιν, πρὶν ἄν σε.. ἔξω βάλω E.Med. 276

    , cf. 680, Alc. 1145, IA 324, IT19, 1302;

    μὴ προκαταγίγνωσκε.., π. ἄν γ' ἀκούσῃς ἀμφοτέρων Ar.V. 920

    , cf. Ach. 176, 230, X.Hier.6.13, Cyr.1.2.8, An.1. 1.10, 5.7.12, Pl.Phdr. 228c, La. 187e (ἂν added in later codd.), etc.;

    μηδέν' ὀλβίζειν π. ἀ'ν τέρμα τοῦ βίου περάσῃ S.OT 1529

     (troch.);

    οὐχὶ μὴ παύσησθε, π. ἄν.. ὑμᾶς τις ἐκτραχηλίσῃ Ar.Lys. 704

    : π. without

    ἄν, μὴ στέναζε, π. μάθῃς S.Ph. 917

    , cf. Ant. 619 (lyr.), Aj. 742, 965, Tr. 608, 946;

    οὐκ ἔστιν ὅστις αὐτὸν ἐξαιρήσεται.., π. γυναῖκ' ἐμοὶ μεθῇ E.Alc. 849

    , cf. Or. 1218, 1357 (lyr.);

    π. χαρίσωνται Ar.Ec. 629

     (s.v.l.);

    οὐ γὰρ δή σφεας ἀπίει τῆς ἀποικίης, πρὶν δὴ ἀπίκωνται Hdt.4.157

    ;

    π. διαγνῶσι Th.6.29

    ; π... βεβαιωσώμεθα ib.10 (dub.l.);

    πρὶν ἀνάγκην τινὰ θεὸς ἐπιπέμψῃ Pl.Phd. 62c

     codd.;

    π. ἐξετάσωσιν Hyp.Eux.4

    : πρὶν ἤ (never with ἄν)

    , π. ἢ ἀνορθώσωσι Hdt.1.19

    , cf. 136, Pl.Ti. 57b, etc.: with neg. implied,

    ὁ δὲ ἀδικέει ἀναπειθόμενος π. ἢ ἀτρεκέως ἐκμάθῃ Hdt.7.10

    .

    ή; αἰσχρὸν ἡγοῦμαι πρότερον παύσασθαι, π. ἂν.. ψηφίσησθε Lys. 22.4

    ;

    ὅστις οὖν οἴεται τοὺς ἄλλους πράξειν τι.., π. ἂν.. διαλλάξῃ, λίαν ἁπλῶς ἔχει Isoc.4.16

     (where ὅστις οὖν οἴεται = οὐ δεῖ οὔεσθαι, as is shown by ἀλλὰ δεῖ in the next sentence, cf. D.38.24).
    b less freq. (never in Hom.) with [tense] pres. subj.: μήπω π. ἂν τῶν ἡμετέρων ἀΐῃς (the Verb has no [tense] aor.)

    μύθων S.Ph. 1409

     (anap.);

    ὁ νομοθέτης τὰ διδασκαλεῖα ἀνοίγειν ἀπαγορεύει μὴ πρότερον π. ἂν ὁ ἥλιος ἀνίσχῃ Aeschin.1.10

    , cf. Antipho 1.29, X.Cyr.2.2.8, Pl.Phdr. 271c.
    3 πρίν with Opt.:
    a representing subj. after histor. tenses,

    οὐκ ἔθελεν φεύγειν π. πειρήσαιτ' Ἀχιλῆος Il.21.580

    ; πρίν γ' ὅτε, as with subj., 9.488;

    ἔδοξέ μοι μὴ σῖγα π. φράσαιμί σοι τὸν πλοῦν ποεῖσθαι S. Ph. 551

    , cf. Th.3.22, X.Cyr.1.4.14, HG6.5.19 (cf. 2.4.18), An.1.2.2, Pl.Ap. 36c, etc.
    b by assimilation,

    ὄλοιο μήπω π. μάθοιμι S.Ph. 961

    , cf. Tr. 657 (lyr.); οὐδὲ γὰρ εἰδείης (potential opt.)..

    π. πειρηθείης Thgn.126

    ; after opt. with

    ἄν, οὐκ ἂν πρότερον ὁρμήσειε π. βεβαιώσαιτο Pl.Lg. 799d

    , cf. S.OT 505 (lyr.).
    4 π. ἄν c. opt. is doubtful, and (if not corrupt) due to the change required by orat. obl.,

    ἀπαγορευόντων τῶν φίλων τῶν ἐμῶν μὴ ἀποκτείνειν τὸν ἄνδρα, πρὶν ἄν ἐγὼ ἔλθοιμι Antipho 5.34

     (s.v.l.), cf. X.HG2.3.48, 2.4.18.
    5 without a Verb, πρὶν ὥρη (sc. γένηται) Od.15.394.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πρίν

  • 17 ἐπιμηνϋτής

    ἐπιμηνϋτής, οῦ, ὁ,
    A = μηνυτής, τοῦ ἔργου Arr. An.3.26.2.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπιμηνϋτής

  • 18 ἀφήτωρ

    ἀφήτωρ, - ορος
    Grammatical information: m.
    Meaning: epithet of Apollo (I 404). ἀφητορεία μαντεία H. σαφητωρ· μάντις ἀληθής, μηνὺτης, ἐρμηνεὺς H.
    Origin: GR [a formation built with Greek elements]
    Etymology: Acc. to Eustathios and the scholl. (also) explained as `prophet' (Eust. ὁμοφήτωρ), i.e. from α copulative and φημί, which is no doubt wrong. Rather from ἀφίημι, s. Fraenkel, Nom. ag. 1, 14f., 42, i.e. `who sends off'. This could well mean `archer' ( ἀφὶημι `discharge'). Doubted by Kraus, WienAkAnz. 87, 516ff., who suggests `who sends off' (people on their journey).
    Page in Frisk: 1,195

    Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἀφήτωρ

  • 19 λιμφός

    Grammatical information: m.
    Origin: XX [etym. unknown]
    Etymology: Unexplained. Quite doubtful hypotheses are rejected by Bq (s. also WP. 2, 403).

    Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > λιμφός

  • 20 μηνύω

    Grammatical information: v.
    Meaning: `indicate, betray, announce' (h. Merc. ; Zumbach Neuerungen 52).
    Other forms: Dor. μανύω, aor. - ῦσαι etc.,
    Compounds: Also w. prefix, e.g. κατα-, ἐκ-.
    Derivatives: μήνυμα n. `indication' (Th., Men.), ( κατα -) μήνυσις `id.' (Att.); μηνυτής m. `indicator, informer' (Att.; Fraenkel Nom. ag. 2, 17), also - τήρ `id.' (A. Eu. 245, Orph. H.; Fraenkel 2, 13, Benveniste Noms d'agent 42), μανύτωρ `id.' (AP); μηνυτικός `indicating, denunciatory' (Ph., D.C.); μήνυτρον, usu. pl. -α `reward for the infomation' (h. Merc.) with μηνυτρίζομαι `(for the reward) be denunciated' (hell. pap.; also H. as explanation of μηνύεσθαι).
    Origin: XX [etym. unknown]
    Etymology: In μηνύω we can have either a primary thematic νυ-present with analogically generalized presentsuffix (cf. τανύω: τανύσ(σ)αι and Schwyzer 698 f.) or a denominative from *μῆνυ-ς resp. *μηνύ̄-ς ( νυ- or υ-suffix; cf. Schwyzer 727). The word remains further dark and without connection. Unuseful hypotheses (to μένος etc.; to Lith mó-ju, mó-ti `beckon with the hand' etc.) in Bq; cf WP. 2, 219f., Pok. 693.
    Page in Frisk: 2,229-230

    Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μηνύω

Страницы
  • 1
  • 2

См. также в других словарях:

  • μηνυτής — ο,θηλ. και μηνύτρια (ΑΜ μηνυτής και δωρ. τ. μανυτάς, θηλ. μηνύτρια) [μηνύω] αυτός που καταγγέλλει αξιόποινη πράξη ή αυτός που υποβάλλει μήνυση νεοελλ. μσν. 1. αυτός που φέρνει μήνυμα, αγγελιαφόρος, απεσταλμένος 2. αυτός που δίνει πληροφορίες αρχ …   Dictionary of Greek

  • μηνυτής — ο θηλ. ύτρια αυτός που υποβάλλει μήνυση, ο ενάγων: Ο μηνυτής απέσυρε τις κατηγορίες …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • μηνυτής — μηνῡτής , μηνυτής bringing to light masc nom sg (doric) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • συκοφάντης — ο, θηλ. συκοφάντρια, ΝΜΑ, θηλ. και συκοφαντις, ιδος, Α 1. αυτός που διατυπώνει ψευδείς κατηγορίες για κάποιον, που δυσφημεί, διαβολέας 2. (στην αρχ. Αθήνα) α) δημόσιος μηνυτής εκείνων που είχαν κλέψει σύκα από τις ιερές συκιές β) μηνυτής εκείνων… …   Dictionary of Greek

  • μηνυτά — μηνῡτά̱ , μηνυτής bringing to light masc nom/voc/acc dual (doric) μηνῡτά , μηνυτής bringing to light masc voc sg (doric) μηνῡτά , μηνυτής bringing to light masc nom sg (epic doric) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • μηνυτάς — μηνῡτά̱ς , μηνυτής bringing to light masc acc pl (doric) μηνῡτά̱ς , μηνυτής bringing to light masc nom sg (epic doric aeolic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • AD Responsum — dicti olim οἱ τῶ ἀποκρίσεων μηννταὶ, quas μηνύσεις qui faciebant, erant Secretarii, vel a Secretis. Hinc qui Vopisco in Divo Aureliano c. 36. dicitur Notarius Secretorum, is Zosimo vocatur τῶ ἔτρωθεν φερομένων ἀποκρίϚεων μηνυτής: id quod erat… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • αμφιορκία — ἀμφιορκία, η (Α) αμοιβαίος όρκος, δηλ. 1. ο όρκος τών δικαστών από το ένα μέρος και τών διαδίκων από το άλλο 2. ο όρκος που έδιναν οι διάδικοι, ο μηνυτής και ο κατηγορούμενος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἀμφι * + *ορκ ία < ὅρκος] …   Dictionary of Greek

  • αντίδικος — ο (Α ἀντίδικος, ον) ο αντίπαλος σε δίκη, ο καθένας από τους δύο διαδίκους αρχ. 1. ο εναγόμενος, ο κατηγορούμενος 2. ο μηνυτής, ο ενάγων 3. ο εχθρός, ο αντίπαλος. [ΕΤΥΜΟΛ. < αντι * + δικος < δίκη] …   Dictionary of Greek

  • διώκω — και διώχνω και διώχτω (AM διώκω) 1. (για κυνήγι, πόλεμο κ.λπ.) καταδιώκω, κυνηγώ με σκοπό να συλλάβω κάποιον 2. διατυπώνω επίσημα καταγγελία εναντίον κάποιου και κινώ τη διαδικασία να προσαχθεί σε δίκη 3. αποδιώχνω, εκτοπίζω 4. φρ. «ήρθαν τ άγρια …   Dictionary of Greek

  • δυσφήμηση — Νομικός όρος που αναφέρεται στη διάδοση μιας πληροφορίας που μπορεί να βλάψει την τιμή ή την υπόληψη ενός άλλου προσώπου. Σύμφωνα με τον Ποινικό Κώδικα, η δ. αποτελεί αξιόποινο αδίκημα που τιμωρείται με φυλάκιση ή με χρηματική ποινή ή και με τις… …   Dictionary of Greek

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»