-
1 μεθιεμεν
-
2 μεθιέμεν
μεθίημιset loose: pres inf act (epic) -
3 μεθίεμεν
μεθίημιset loose: imperf ind act 1st pl (homeric ionic)μεθίημιset loose: pres ind act 1st plμεθί̱εμεν, μεθίημιset loose: imperf ind act 1st pl -
4 μεθ-ίημι
μεθ-ίημι (s. ἵημι), 2. pers. praes. μεϑιεῖς, Il. 6, 523, aber μεϑίεις steht Od. 4, 372, 3. pers. μεϑιεῖ, Il. 10, 121, aber μετίει Her. 6, 37; inf. bei Hom. μεϑιέμεν u. μεϑιέμεναι, conj. μεϑίῃσι, Il. 13, 234, impf. μέϑιεν, = μεϑίεσαν, Od. 21, 377; imperat. μεϑεῖτε Ar. Ran. 1384; fut. μεϑήσω, aor. I. μεϑῆκα, nach Phot. auch ἐμέϑηκα, u. Coluth. 127 auch μεϑήσας im partic.; aor. II. μεϑεῖναι, ep. μεϑέμεν, conj. μεϑείω. – Med. μεϑίεμαι, erst nachhom., imperf. μετίετο u. ἐμετίετο, Her. 1, 12, für μεϑίετο, u. im perf. μεμετιμένος, 6, 1. 7, 229 u. öfter; perf. pass. imper. μεϑείσϑων, Plat. Phil. 62 d; μετήσομαι ist pass., Her. 5, 35, – 1) trans.; – a) nachlassen, loslassen, etwas Angebundenes, Angespanntes, Zurückgehaltenes, von Personen u. Sachen, εἰ μὲν γάρ κέ σε νῦν ἀπολύσομεν ἠὲ μεϑῶμεν, Il. 10, 449, χόλον, den lang gehegten Groll fahren lassen, aufgeben, 15, 138 Od. 1, 77, Ἀχιλλῆϊ μεϑέμεν χόλον, den Zorn zu Gunsten des Achilles od. den Zorn gegen den Achilles aufgeben, Il. 1, 283; Eur. Med. 590 u. oft; τὸ μὲν (κρήδεμνον) ἐς ποταμὸν μεϑῆκεν, den Schleier, den er bis dahin festgehalten, warf er ins Meer, Od. 5, 460; im Ggstz von λαβεῖν, Aesch. Pers. 676, wie von ἔχειν, Eur. Herc. Fur. 1368; μέϑες με, laß mich los, frei, Soph. Phil. 805; μεϑεὶς ὅπλα, 961, vgl. 1285; οὐκ ἂν μεϑείην, 1286; χεροῖν τὴν παῖδα, O. C. 842, wie μεϑῆκα ἐκ χερός, aus der Hand geben, 910; von dem Nachlassen der Zügel hergenommen, ϑοὸν εἰρεσίας ζυγὸν μεϑεῖναι ναΐ; Ai. 245; dah. Einen thun lassen, was er will, μέϑες ἐμὲ ἐπὶ τὴν ϑήρην, laß mich auf die Jagd gehen, Her. 1, 37, vgl. 40 (ähnlich Soph. μέϑες τὴν παῖδα ἐν Ἅιδου τήνδε νυμφεύσειν τινί Ant. 649, anders μεϑεῖσά μοι λέγειν ἃ χρήζοιμι, gestattend, El. 618); τὴν Περσίδα γλῶσσαν, die persische Sprache aus dem Munde herauslassen, d. i. persisch sprechen, 6, 29; πολλὰ τῶν δακρύων, viele Thränen fließen lassen, 9, 16; vgl. κραδίας σταλαγμὸν μεϑεῖσα, Aesch. Eum. 753. 780; Plat. ὁ ἐπάνω μεϑιεὶς εἰκῇ τὰ ῥεύματα, Legg. VIII, 844 c, u. pass., δύο πηγαὶ μεϑεῖνται ῥεῖν, I, 636 d. – Vom Geschoß, abschließen, βέλος, Soph. Phil. 1284, vgl. El. 637, wie Xen. Cyr. 4, 3, 9; auch ξίφος εἰς γυναῖκα, hineinstoßen, Eur. Or. 1133; u. übertr. von Worten, οἱ δὲ δυςφόρως τοὔνειδος ἦγον τῷ μεϑέντι τὸν λόγον, Soph. O. R. 784; u. milder, τοῦτον μεϑεῖσαν ἐκ μέσου λόγον, Eur. El. 797; τὸν δ' ἐμοὶ μέϑες λόγον Hec. 888. – Auch βλαστόν, Her. 6, 37, hervortreiben; – ἄγκυραν μεϑιέναι, fallen lassen, Aesch. Ch. 650, wofür sonst χαλᾶν gesagt wird. – Im eigentlichen Sinne auch Plat. μεϑιᾶσι τοὺς τῆς ψυχῆς δεσμούς, Tim. 81 d; auch μεϑῆκε ἐλευϑέραν τὴν ψυχήν, Tim. 85 e (vgl. Eur. Hec. 551); er vrbdt auch μεϑέντα χαίρειν ἐᾶν, Phil. 16 e; – οὐ γὰρ μεϑήσω τὸν παῖδα, ich werde ihn nicht entlassen, freilassen, Xen. An. 7, 4, 10; γυναῖκα, fortschicken, Her. 9, 111. – Dah. etwas Angespanntes abspannen, übertr. aber wovon ausruhen, sich erholen lassen, κῆρ ἄχεος, das Herz vom Jammer sich erholen lassen, Il. 17, 539. – b) verlassen, allein, im Stich lassen, τινά, Il. 3, 414 Od. 13, 212; auch εἴ με μεϑείη ῥῖγος, wenn mich der Frost verließe, oder mich losließe, d. i. von mir wiche, 5, 471. – c) überlassen, preisgeben, τινί τι, Einem zu Gefallen Etwas fahren lassen, μεϑίεμεν Ἕκτορι νίκην, wir überlassen ihm den Sieg, Il. 14, 364. 17, 418; τινὰ κινδύνῳ, Einen der Gefahr preisgeben, Eur. Phoen. 1235, στέμματ' ἀνέμοις καὶ ϑυέλλαις μέϑες, Bacch. 350. – Dah. vernachlässigen, versäumen, bei Seite setzen, αἰδῶ, Aesch. Pers. 685, φροντίδας, Soph. Ai. 479, τὸ κόσμιον μεϑεῖσα, El. 860; μετιεῖσι τὸ βεβουλευμένον, στόλον u. vgl., Her. 1, 123. 4, 98. 7, 16, 2 u. öfter; τὴν ἀρχήν, die Herrschaft aufgeben, niederlegen, 2, 70. 3, 143; Xen. vrbdt μεϑίημι τὰ δέοντα πράττειν, Mem. 2, 1, 33. – Aber auch προςοφειλόμενον φόρον, den schuldigen Tribut erlassen, Her. 6, 59, wie τὰς ἁμαρτάδας, vergeben, 8, 140. – Erlauben, μεϑεῖσά μοι λέγειν, ἃ χρῄζοιμι, Soph. El. 628, vgl. Ant. 653; Eur. Hec. 1128; ἐμὲ οὖν μέϑες ἰέναι, laß mich gehen, Her. 1, 37; Plat. Phileb. 32 d. – 2) intrans., so daß man ἑαυτόν ergänzen kann, seine Spannung aufgeben, nachlassen, erschlaffen, absol., oft bei Hom., gew. im Kampf, ὀτρύνεις δὲ καὶ ἄλλον ὅϑι μεϑιέντα ἴδηαι, Il. 13, 229, vgl. ἀλλ' ὅσσον μὲν ἐγὼ δύναμαι χερσίν τε ποσίν τε καὶ σϑένει, οὔ μ' ἔτι φημὶ μεϑησέμεν οὐδ' ἠβαιόν, 20, 360; μεϑιέναι βίῃ, an Kraft erschlaffen, 21, 177; c. inf., ὅςτις ἑκὼν μεϑίησι μάχεσϑαι, wer freiwillig abläßt zu kämpfen, 13, 234, ἑκὼν μεϑέηκεν ἐλαύνειν, 23, 434. – Häufig mit dem gen., ablassen, abstehen von Etwas, so ἀλκῆς, πολέμου, μάχης, bes. Il.; aber bei Tyrt. 8, 44 πόλεμον. Aehnl. καὶ δὴ μέϑιεν χαλεποῖο χόλοιο Τηλεμάχῳ, sie ließen vom Zorn nach zu Gunsten des Telemach, Od. 21, 377; auch mit dem gen. der Person, ἀλλ' οὐδ' ὥς περ σεῖο μεϑήσω τειρομένοιο, ich werde dennoch nicht ablassen von dir, dich weiter geleiten, Il. 11, 841. – Auch mit dem partic., κλαύσας καὶ ὀδυράμενος μεϑέηκεν, er ließ ab zu weinen, Il. 24, 48. – 3) med., in der Bdtg mit dem intrans. Gebrauch des act. übereinstimmend; absol., μέϑεσϑε δ' ἤδη, χαίρετόν τε, lasset ab, Soph. O. C. 1439, vgl. Trach. 196; selten c. acc., El. 1269; vgl. κελεύω βίᾳ μεϑέσϑαι ἴχαρ, Aesch. Suppl. 829; Eur. Phoen. 519; Ar. Vesp. 416. – Gew. c. gen., sich einer Sache entziehen, entschlagen, vgl. Ar. Plut. 42. 75 Ran. 829; der gen. deutet eigtl. auf ein theilweises Nachlassen, Aufgeben, der acc. auf ein gänzliches Aufgeben hin, vgl. Valck. Eur. Phoen. 522 Hipp. 333 u. Elmsl. Med. 719, wie Herm. zu Soph. El. 1269. [Ι wie im simplex bei den Attikern lang, bei Hom. u. den Epikern kurz; doch braucht es Hom. des Verses wegen auch lang in μεϑίεμεν, Il. 14, 364, μεϑίετε, 4, 234. 12, 409. 13, 116, μεϑιέμεν, 4, 351, u. μεϑιέμεναι, 13, 114, welche Formen sonst für den Hexameter unbrauchbar wären; in μεϑίει, 15, 716, wird es durch das Augm. lang.]
-
5 ἠνί
ἠνί, Interjection, = ἤν, siehe! siehe da! Ar. Plut. 75, wo jetzt ἢν μεϑίεμεν steht; ἠνὶ δέ wird richtiger ἠνίδε geschrieben, s. unten.
-
6 μεθιεμεναι
-
7 μεθίημι
A v.l. μεθίης) , μεθιεῖ, Il.6.523, 10.121, Od.4.372; [dialect] Ion.μετίει Hdt.2.70
; [ per.] 3pl. ; [dialect] Ion.μετιεῖσι Hdt.1.133
; imper. ; [dialect] Ep. subj. [ per.] 3sg.μεθίῃσι Il.13.234
; inf. μεθιέναι, [dialect] Ep. - ιέμεναι, -ιέμεν, ib. 114,4.351: [tense] impf. [ per.] 3sg.μεθίει 15.716
, 16. 762, 21.72, [ per.] 3pl.μέθιεν Od.21.377
; [dialect] Ep.μεθίεσκεν A.R.4.799
: [tense] fut.μεθήσω Od.15.212
; [dialect] Ep. inf. μεθησέμεναι, -έμεν, 16.377, Il.20.361: [tense] aor. 1 μεθῆκα, [dialect] Ep.μεθέηκα 23.434
(alsoἐμέθηκα Phot.
); part.μεθήσας Coluth.127
: other moods from [tense] aor. 2, imper. , Ar.Ec. 958 (lyr.), etc.; subj. μεθῶ, [dialect] Ep.μεθείω Il.3.414
; opt. ; inf. μεθεῖναι, [dialect] Ep.μεθέμεν Il.1.283
; part. (troch.), etc.:—[voice] Med., first in Hdt., not in [dialect] Att. Prose, [tense] fut. , Ar.V. 416 ( μετήσομαι in pass. sense, Hdt.5.35): [tense] aor. 2 , ; subj. dual and pl. μεθῆσθον, μεθῆσθε, Ar.Ra. 1380, V. 434; inf. :—[voice] Pass., [dialect] Ion. [tense] impf.ἐμετίετο Hdt.1.12
: [tense] pf. [ per.] 3sg.μεθεῖται A.Th.79
(lyr.); pl. ; [dialect] Ion. part.μεμετιμένος Hdt.6.1
, etc.: [dialect] Ion. [tense] aor. 1μετείθη Id.1.114
. [ Generally [pron. full] ῐ in Hom. and [dialect] Ep., [pron. full] ῑ in [dialect] Att.: but [pron. full] ῑ inμεθιέμεν Il.14.364
,μεθίετε 4.234
, al.,μεθιέμεναι 13.114
: in μεθίει, 15.716, 16.762, 21.72, [pron. full] ῑ may be long by augment, but [pron. full] ῐ inμεθίεν Od.21.377
.]I trans., set loose, let go what is bound, stretched, or held back: hence1 c. acc. pers., release a prisoner, Il.10.449, Hdt. 1.24, etc.;μ. χεροῖν S.OC 838
; let a visitor depart, Od.15.212, cf. Pl.La. 187b; dismiss a wife, Hdt.9.111: c. inf., set one free to do as he will,ἐμὲ μέθες ἰέναι ἐπὶ τὴν θήρην Id.1.37
, cf. 40; alsoἐλεύθερον μ. τινά E.Hec. 551
:—[voice] Pass., to be let go, dismissed, Hdt.1.12, 114, al.; but μεθεῖται στρατός is let loose (as if from a leash), A.Th.79 (lyr.).b give up, abandon,μὴ χωσαμένη σε μεθείω Il.3.414
;εἰ τοῦτον Τρώεσσι μεθήσομεν.. ἄστυ πότι.. ἐρύσαι 17.418
.c metaph., εἴ με μεθήῃ ῥῖγος granting the cold will quit hold of me, Od.5.471.2 c. acc. rei, let go, let fall, throw, τι ἐς ποταμόν ib. 460, Hdt.2.70; μ. δεξιάν (v.l. δεξιᾶς) E.Hipp. 333;μ. με χεῖρα S.Ph. 1301
; ταῦτα μὲν μέθες (sc. τὰ λουτρά) lay down, Id.El. 448, cf. 1205; μ. ψυχήν give up the ghost, E.Med. 1218; of liquids, let flow, let drop,πολλὰ τῶν δακρύων Hdt.9.16
; (lyr.): c. acc. et inf., μ. τὰς συμπάσας [ ἐπιστήμας] ῥεῖν εἰς .. Pl.Phlb. 62d; of words, utter,γλῶσσαν Περσίδα μ. Hdt.6.29
; λόγους, βρόμον μ., E. Hipp. 499, 1202; μ. βλαστόν let it shoot forth, Hdt.6.37; of weapons, let fly, discharge,μετὰ δ' ἰὸν ἕηκε Il.1.48
;μ. βέλος S.Ph. 1300
, cf. X. Cyr.4.3.9; ἐκ χερὸς λίθον, ἀπὸ γλώσσης λόγον, Men.1092; of plants, put forth,καρπούς Porph.Abst.2.13
; μ. ξίφος ἐς γυναῖκα plunge it into her, E.Or. 1133; but μ. οἱ τὰς αἰχμάς laid them aside as he ordered, Hdt.3.128, cf. 4.3, 9.62: elliptically, μεθῆκε (sc. τὰς ἡνίας) E.Fr.779.7; ναῒ μεθεῖναι give the ship her way, S.Aj. 250 (lyr.).c c. dat. pers. et acc., give up to, surrender,Ἕκτορι νίκην 14.364
;στέμματ' ἀνέμοις E.Ba. 350
.d resign, throw aside,χόλον Il.15.138
, Od.1.77; Ἀχιλλῆϊ μεθέμεν χ. as a favour to Achilles, Il.1.283 (cf. 11.3); μ. καρδίας χόλον from one's heart, E.Med. 590; give up a scheme, Hdt.1.133; τὰ παρεόντα ἀγαθά ib.33;τὴν ἀρχήν Id.3.143
;τὴν τυραννίδα Id.5.37
; (troch.);τὸ κόσμιον S.El. 872
; τἀφανῆ the search for the unknowable, Id.OT 131;τεμένη.. μέθες E.Supp. 1212
:—[voice] Pass., .e forgive one a fault,Ἀθηναίοισι τὰς ἁμαρτάδας Id.8.140
.ά; remit,φόρον τῇσι πόλισι Id.6.59
; τόνδε κίνδυνον μεθείς excusing you this peril, E.Ph. 1229.f let in, introduce, ; .II intr., relax one's energies:1 abs., to be slack, remiss, dally, Od.4.372, etc.; esp. in battle, Il.13.229, 20.361, etc.2 c. inf., omit or neglect to do,ὅς τις μεθίῃσι μάχεσθαι 13.234
, cf. 23.434; ;μ. τὰ δέοντα πράττειν X.Mem.2.1.33
.b permit, μεθεῖσά μοι λέγειν having left it for me to speak, having allowed me, S.El. 628:—[voice] Pass.,δύο πηγαὶ μεθεῖνται ῥεῖν Pl.Lg. 636d
.3 c. gen. rei, relax, cease from,μεθιέντα.. στυγεροῦ πολέμοιο Il.6.330
;ἀλκῆς 4.234
;βίης Od.21.126
; μεθιεὶς πολέμου (prob. for πόλεμον) Tyrt.12.44;μ. τῆς χρησμοσύνης Hdt.9.33
; μέθιεν.. χόλοιο Τηλεμάχῳ [ the suitors] ceased from wrath in deference to Telemachus, Od.21.377.b c. gen. pers., abandon, neglect, Il.11.841.4 c. part., κλαύσας καὶ ὀδυράμενος μεθέηκε after weeping and lamenting he leaves off, 24.48.III [voice] Med., free oneself from, let go one's hold of, c. gen.,παιδὸς οὐ μεθήσομαι E.Hec. 400
, cf. Ar.Pl.42, 75, etc.;σῶν γονάτων E.Hipp. 326
;τοῦ θρόνου Ar.Ra. 830
, etc.;σπουδασμάτων Metrod.Herc.831.15
: in this sense the acc. is rarely used and perh. corrupt, ἐκεῖνο (fort. ἐκείνου) E.Ph. 519; τόνδε (fort. τοῦδε) Ar.V. 416; in S.El. 1277 (lyr.) the constr. is μή μ' ἀποστερήσῃς τῶν σῶν προσώπων ἁδονάν, [ ὥστε] μεθέσθαι [ αὐτῆς], and in E.Med. 736 ἄγουσιν οὐ μεθεῖ' ἂν ἐκ γαίας ἐμέ, the acc. is governed by ἄγουσιν.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μεθίημι
-
8 πῶς
A how? Il.1.123, etc.; sts. to express displeasure, 4.26, S.OT 391, Ph. 1031, Tr. 192; to express astonishment or doubt, π. εἶπας; A.Pers. 798, S.El. 407, etc.; π. λέγεις; Id.Ph. 1407; π. φῄς; A.Ag. 268, E.El. 575; π. τοῦτ' ἔλεξας; A.Pers. 793; π. τοῦτ' εἶπες αὖ; Pl.Plt. 309c; also π. μὴ φῶμεν.. ; surely we must, Id.Tht. 161e.b in dialogue, to ask explanation, with a repetition of a word used by the previous speaker, δίκαια— Answ. π. δίκαια; S.OC 832; μὴ δίκαιος ὤν—Answ. π. μὴ δίκαιος; Id.Tr. 412; συμβολάς—Answ. π. συμβολάς; Alex.143; πῶς alone, how so, π., ὅς γε.. ; S.Ph. 1386.2 with a second interrog. in the same clause, π. ἐκ τίνος νεώς ποτε.. ἥκετε; how and by what ship..? E.Hel. 1543; τί τἀμὰ—π. ἔχει—θεσπίσματα; ib. 873; π. τί τοῦτο λέγεις; how say you and what? Pl.Ti. 22b, cf. Tht. 146d, 208e, etc.3 c. gen. modi, π. ἀγῶνος ἥκομεν; how are we come off in it? E.El. 751;π. ἔχει πλήθους ἐπισκοπεῖ Pl.Grg. 451c
.4 with Verbs of selling, how? at what price? π. ὁ σῖτος ὤνιος; Ar.Ach. 758, cf. Eq. 480; τὰ δ' ἄλφιθ' ὑμῖν π. ἐπώλουν;—Answ.τεττάρων δραχμῶν.. τὸν κόφινον Stratt.13
.II with other Particles, π. ἂν..; π. κε (ν).. ; how possibly..? π. ἂν ἔπειτ' ἀπὸ σεῖο.. λιποίμην οἶος; Il.9.437, cf. Od. 1.65, etc.; π. ἂν γένοιτ' ἂν.. ποδῶν ἔκμακτρον; E.El. 534: so with indic., Il.22.202, E.Alc.96 (lyr.), etc.b in Trag., π. ἄν c. opt. is freq. used to express a wish, O how might it be? i.e. would that it might..! π. ἂν θάνοιμι; π. ἂν ὀλοίμην; etc., S.Aj. 388 (lyr.), E.Supp. 796 (lyr.), cf. Hipp. 208 (anap.), 345; rare in Com., Ar.Th.22 (a trace of this usage appears in Hom., Od.15.195): in later Prose, π. ἂν γένοιτο ἑσπέρα; LXX De.28.67; also with [tense] aor. subj. (without ἄν) , π. κοιμηθῶ; M.Ant.9.40; π. μή μοι μέγας λέων ἐπιφανῇ; Arr.Epict.4.10.10; with [tense] pres., π. μὴ χρῄζω; M.Ant.l.c.2 π. ἄρα.. ; in reply, how then? π. τ' ἄρ' ἴω.. ; Il.18.188, cf. Od.3.22, h.Ap.19, 207.3 π. γὰρ.. ; also in reply, as if something had gone before, [ that cannot be], for how can..? Il.1.123, Od.10.337, etc.; π. γὰρ κάτοιδα; S. Ph. 250, cf. 1383; v. infr. 111.1.4 π. δὲ.. ; to introduce a strong objection, π. δὲ σὺ νῦν μέμονας, κύον ἀδδεές.. ; Il.21.481, cf. Od.18.31; δόξει δὲ π.; A.Pr. 261.5 π. δή; how in the world? π. δὴ φῂς πολέμοιο μεθιέμεν; Il.4.351, cf. 18.364, A.Ag. 543, etc.; also π. γὰρ δή.. ; Od.16.70; π. δῆτα.. ; A.Ag. 622, 1211, Ar.Nu.79, etc.6 π. καὶ.. ; just how..? E.Hec. 515, Ph. 1354, etc.; π. δὲ καὶ.. ; A.Pers. 721, v. καί B.6; but καὶ π... ; to introduce an objection, E.Ph. 1348, v. καί A. 11.2: hence καὶ π.; alone, but how? impossible! Pl.Alc.1.134c, Tht. 163d, etc.7 π. οὐ.. ; how not so..? i.e. surely it is so.., π. οὐ δεινὰ εἴργασθε; Th.3.66, cf. Ar.Nu. 398, D.18.273.8 π. οὖν.. ; like π. ἄρα. . ; A.Supp. 297, 340, S.OT 568, etc.; π. ἂν οὖν.. with opt., A.Pers. 243, E.IT98.1 π. γάρ; inserted parenthet. in a negative sentence, for how is it possible? how can or could it be? hence in emphatic denial, κἀγὼ μὲν οὐκ ἔδρασα, τοῦτ' ἐπίσταμαι, οὐδ' αὖ σύ· π. γάρ; Id.El. 911; οὐκ ἀπορῶν ([etym.] π. γάρ;), ὅς γε.. D.18.312
, cf. 21.217, Pl.Sph. 263c, etc.; οὐδ' ἐπὶ τὴν ἑστίαν καταφυγών ([etym.] π. γὰρ ἄν;), ὅστις.. Lys.1.27
; π. γὰρ οὔ; how can it but be? i.e. it must be so, A.Ch. 754, S.El. 1307, Pl.Tht. 160c, al.; π. γάρ; (sc. ἄλλως ἔχει ) is so used in S.Aj. 279.3 π. δ' οὔ; like π. γὰρ οὔ; (v. supr. 1), Pl.Tht. 153b, R. 457a; π. δ' οὐχί; S.OT 1015, Ar. Pax 1027; parenthetically, S.OT 567; π. δ' οὐκ ἄν.. ; A.Pr. 759.5 π. δοκεῖς; parenthet., in conversation, how think you? hence (losing all interrog. force),= λίαν, wonderfully, Ar.Pl. 742, Nu. 881, Ach.24; alsoπ. οἴει σφόδρα Id.Ra.54
; cf.δοκέω 1.2
.IV π. in indirect questions for ὅπως, A.Eu. 677, S.Tr. 991 (anap.), Ar.Eq. 614, X.Mem.1.2.36, etc.;ἐθαύμαζον ἂν π... ἔδεισαν IG12(3).174.28
(Cnidus, Epist.Aug.);ζητηθήσεται π. ὅτι καὶ τοῦτο ἀληθές ἐστι S.E. M.8.16
.V in exclamations,ὦ π. πονηρόν ἐστιν ἀνθρώπου φύσις τὸ σύνολον Philem.2
; π. παραχρῆμα ἐξηράνθη.. ! Ev.Matt.21.20; π. δυσκόλως.. ! Ev.Marc.10.23. -
9 ἤν
------------------------------------ἤν (B), Interject.A see there! ἤν, οὐχ ἡδύ; Ar.Eq.26;ἤν, μεθίεμεν Id.Pl.75
;ἀλλ' ἢν χιτών σοι Men.148
; ἤν, τότε βακχίαζε.. χθών Philod. Scarph.14; also ἢν ἰδού Pratin.Lyr.1.15, Ar.Ra. 1390, Herod.1.4, Luc.DMort.10.10, Anach.1, Alciphr.Fr.6.6, cf. Theoc.8.26; folld. by καὶ δή, E.HF 867, Ar. Pax 327:—also [full] ἠνίδε (i.e. ἢν ἴδε) Pl.Epigr. 20, Theoc.2.38, Call.Del. 132; with τοι, Theoc.1.149, 3.10. -
10 μεθίημι
μεθ - ίημι, μεθίεις, μεθίει (-ιεῖς, ιεῖ), inf. μεθῖέμεν(αι), subj. μεθιῇσι (- ίῃσι), ipf. μεθίεις, μεθίει (-ίης, -ίη), 3 pl. μέθιεν, μεθίεσαν, fut. μεθήσω, aor. μεθέηκα, μεθῆκεν, subj. μεθείω, μεθείῃ, μεθήῃ, μεθῶμεν, inf. μεθέμεν, μεθεῖναι: let go after or among.— (1) trans., of letting a person go away, or go free, Od. 15.212, Il. 10.449; letting a thing go ( ἐς ποταμόν), Od. 5.460; give up, give over, Il. 3.414, Il. 14.364, and w. inf., Il. 17.418; metaph., in the above senses, μεθέμεν χόλον, ‘dismiss,’ Il. 15.138 ; εἴ με μεθείη ῥῖγος, Od. 5.471. — (2) intrans., relax effort, be remiss, abs., Il. 6.523, Od. 4.372; w. gen., desist from, neglect, cease, Od. 21.377, Il. 11.841; w. part. or inf., Od. 24.48, Il. 13.234.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > μεθίημι
-
11 μεθίημι
μεθ-ίημι, (1) trans.; (a) nachlassen, loslassen, etwas Angebundenes, Angespanntes, Zurückgehaltenes, von Personen u. Sachen; Ἀχιλλῆϊ μεϑέμεν χόλον, den Zorn zu Gunsten des Achilles od. den Zorn gegen den Achilles aufgeben; τὸ μὲν ( κρήδεμνον) ἐς ποταμὸν μεϑῆκεν, den Schleier, den er bis dahin festgehalten, warf er ins Meer; μέϑες με, laß mich los, frei; μεϑῆκα ἐκ χερός, aus der Hand geben; von dem Nachlassen der Zügel hergenommen; dah. einen Tun lassen, was er will, μέϑες ἐμὲ ἐπὶ τὴν ϑήρην, laß mich auf die Jagd gehen; τὴν Περσίδα γλῶσσαν, die persische Sprache aus dem Munde herauslassen, d. i. persisch sprechen; πολλὰ τῶν δακρύων, viele Tränen fließen lassen; ξίφος εἰς γυναῖκα, hineinstoßen; übertr. von Worten. Auch βλαστόν, hervortreiben; ἄγκυραν μεϑιέναι, fallen lassen; οὐ γὰρ μεϑήσω τὸν παῖδα, ich werde ihn nicht entlassen, freilassen; γυναῖκα, fortschicken. Dah. etwas Angespanntes abspannen, übertr. aber wovon ausruhen, sich erholen lassen, κῆρ ἄχεος, das Herz vom Jammer sich erholen lassen; (b) verlassen, allein, im Stich lassen; auch εἴ με μεϑείη ῥῖγος, wenn mich der Frost verließe, oder mich losließe, d. i. von mir wiche; (c) überlassen, preisgeben, τινί τι, einem zu Gefallen etwas fahren lassen, μεϑίεμεν Ἕκτορι νίκην, wir überlassen ihm den Sieg; τινὰ κινδύνῳ, einen der Gefahr preisgeben. Dah. vernachlässigen, versäumen, bei Seite setzen; τὴν ἀρχήν, die Herrschaft aufgeben, niederlegen. Aber auch προςοφειλόμενον φόρον, den schuldigen Tribut erlassen, wie τὰς ἁμαρτάδας, vergeben. Erlauben; ἐμὲ οὖν μέϑες ἰέναι, laß mich gehen. (2) intrans., so daß man ἑαυτόν ergänzen kann, seine Spannung aufgeben, nachlassen, erschlaffen, gew. im ; μεϑιέναι βίῃ, an Kraft erschlaffen; c. inf., ὅςτις ἑκὼν μεϑίησι μάχεσϑαι, wer freiwillig abläßt zu kämpfen. Häufig mit dem gen., ablassen, abstehen von etwas; καὶ δὴ μέϑιεν χαλεποῖο χόλοιο Τηλεμάχῳ, sie ließen vom Zorn nach zu Gunsten des Telemach; auch mit dem gen. der Person, ἀλλ' οὐδ' ὥς περ σεῖο μεϑήσω τειρομένοιο, ich werde dennoch nicht ablassen von dir, dich weiter geleiten. Auch mit dem partic., κλαύσας καὶ ὀδυράμενος μεϑέηκεν, er ließ ab zu weinen. (3) absol., μέϑεσϑε δ' ἤδη, χαίρετόν τε, lasset ab; c. gen., sich einer Sache entziehen, entschlagen; der gen. deutet eigtl. auf ein teilweises Nachlassen, Aufgeben, der acc. auf ein gänzliches Aufgeben hin
См. также в других словарях:
μεθιέμεν — μεθίημι set loose pres inf act (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μεθίεμεν — μεθίημι set loose imperf ind act 1st pl (homeric ionic) μεθίημι set loose pres ind act 1st pl μεθί̱εμεν , μεθίημι set loose imperf ind act 1st pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μεθίημι — (Α) 1. αφήνω, απολύω κάτι δεμένο ή χαλαρώνω κάτι τεντωμένο 2. λύνω, αφήνω κάποιον ελεύθερο, απελευθερώνω αιχμάλωτο («εἰ μὲν γὰρ κέ σε νῡν ἀπολύσομεν ἠὲ μεθῶμεν», Ομ. Ιλ.) 3. (για γυναίκα) διώχνω, αποπέμπω («ταύτην τε κελεύεις μετέντα θυγατέρα τὴν … Dictionary of Greek