-
1 μέσαβον
μέσαβονleathern strap: neut nom /voc /acc sg -
2 μέσαβον
A leathern strap, by which the middle of the yoke was fastened to the pole, Hes.Op. 469: [dialect] Ep. pl. (expld. by Sch.Hes. as αἱ τοῦ ζυγοῦ γλυφαί): also masc.μέσαβοι Tz.
ad Hes. l.c.:—v.l. [full] μεσάβοιον, Poll.1.252.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μέσαβον
-
3 μέσαβον
Grammatical information: n.Meaning: `strap, fixing the plough-beam to the middle of the yoke' - ος? Hes. Op. 469 in gen. pl. - ων, pl. μεσσαβα (Call.); μεσάβοιον, v.l. - ό- (Poll. 1, 252).Other forms: See below.Derivatives: μεσσαβόω `put (to the horses)' (Lyc.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Hypostasis from (ἐν) μέσῳ βοῶν `in the middle between the oxen' with thematic reshaping as in ἑκατόμ-βη ( μεσάβοιον after ἐννεάβοιον a.o.); though with unexplained - α- for - ο-. So μεσα- for μετα- ( μετὰ βοῶν)? doubting Schwyzer 438 n. 4; morphologically acceptable. - But cf. also μέσοψ `strip', μεσόπα ἱμάντα τὸν περὶ τὸν ζυγὸν καὶ τὸ ἄροτρον δεδεμένον H.; also μεσσαῖον τό ὑπὸ τοὺς τραχήλους ὑποτιθέμενον H.(?); alo μεσάτιον ( μεσάντιον I Reg 17, 7); note also σ(σ). Fur. 107, 148, 149; so the word is Pre-Greek.Page in Frisk: 2,212-213Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μέσαβον
-
4 μεσάβου
μέσαβονleathern strap: neut gen sgμεσαβόωyoke: pres imperat act 2nd sgμεσαβόωyoke: imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) -
5 μεσάβων
μέσαβονleathern strap: neut gen plμεσαβόωyoke: imperf ind act 3rd pl (doric aeolic)μεσαβόωyoke: imperf ind act 1st sg (doric aeolic) -
6 μέσαβα
μέσαβονleathern strap: neut nom /voc /acc pl -
7 μεσάβω
-
8 μεσάβῳ
-
9 μεσάτιον
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μεσάτιον
-
10 μέσσαβον
A = μέσαβον, Hsch. [full] μεσσαῖον· τὸ ὑπὸ τοὺς τραχήλους ὑποτιθέμενον, Id.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μέσσαβον
-
11 μεσσοικέται
μες<ς>οικέται· μέτοικοι, ἢ οἱ τὰς λαγόνας οἰκοῦντες, Hsch. [full] μές<ς>οπα· ἱμάντα τὸν περὶ τὸν ζυγὸν καὶ τὸ ἄροτρον δεδεμένον, Id.; cf. μέσαβον. [full] μεσσο-παγής, [suff] μεσσο-παλής, v. μεσοπ-.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μεσσοικέται
-
12 δρῦς
δρῦς, δρυόςGrammatical information: f.Meaning: `tree', esp. `oak' (Il.).Dialectal forms: (dial. sometimes also m., s. Schwyzer-Debrunner 37 n. 2). Myc. durutomo \/ dru-tomoi\/.Compounds: See s.v. ἄδρυα, ἁμάδρυα, γεράνδρυον, ἔνδρυον καρδία δένδρου, καὶτὸ μέσαβον H; μελάνδρυα also `slices of tunny'Derivatives: δρύϊνος `oaken' (Od.), δρυΐνᾱς name of a snake, living in oaks (Nic.); δρυΐτης kind of cypress (Thphr.), name of a precious stone (Plin.; cf. Redard Les noms grecs en - της 71 and 54); Δρυάς `Dryade, tree-nymphe' (Plu.), also name of a snake (Androm. ap. Gal.; cf. δρυΐνας); thematic lengthening in δρύου gen. `bush' ( POxy. 7, 1044, [7]; 8; 12, II-IIIp); but the thematic finals in μελάν-δρυ-ον `heart-wood', ἔν-δρυ-ον `oaken peg' (Hes. Op. 469) belong to δόρυ. - Idem for, e. g. δρύ-οχοι m. pl. `ribs of a ship' (Od.; cf. Wackernagel Unt. 186, Hermann Gött. Nachr. 1943, 6f.), δρῠ(ο)-κολάπτης `woodpecker' (Ar.); parallel meanings in Schwentner KZ 73, 112f.; short form (after animal names in - οψ) δρύοψ (Ar. Av. 304); also as PN (Υ 455) and as peoples name, s. v. Wilamowitz Glaube 1, 52 n. 1. - On δρύφακτοι s. v.Etymology: Apart from the vowel length, which follows from the feminine gender (Wackernagel l. c.), δρῦς is identical with Skt. dru- `wood' e. g. in dru-ṣád- `sitting on wood (on a tree)', su-drú- `of good wood'. Other cognates are: OCS drъva n. pl. `wood', Alb. dru f. (\< *druu̯ā) `wood, tree', Germ., e. g. Goth. triu \< PGm. *treu̯a-, IE *dreu̯-o-. - The feminine δρῦς (after other tree names, cf. Wackernagel Syntax 2, 17) from the oblique case-forms of the word for `wood', Gr. δόρυ, Skt. dā́ru (gen. drú-ṇ-aḥ and dró-h). (Janda Stock und Stein assumes a collective * druh₂- (with -s in the nom.). The meaning `fest, strong', in Greek seen in δροόν ἰσχυρόν (s. v.), is frequent in Germ., e. g. OE trum `fest, strong, healthy' (formally = δρῠμά `wood', Skt. druma- `tree'), Goth. triggws (\< *treu̯u̯a-, IE *dreu(u̯)-o-) `true'. The meaning `wood' is the most frquent, and will be original, s. esp. Osthoff Etym. parerga 1, 169f. Specht KZ.66, 58f., Benveniste Word 10, 257ff. start from an adj. `hard, fest'. - See Lat. dūrus.Page in Frisk: 1,421-422Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > δρῦς
-
13 δρυός
δρῦς, δρυόςGrammatical information: f.Meaning: `tree', esp. `oak' (Il.).Dialectal forms: (dial. sometimes also m., s. Schwyzer-Debrunner 37 n. 2). Myc. durutomo \/ dru-tomoi\/.Compounds: See s.v. ἄδρυα, ἁμάδρυα, γεράνδρυον, ἔνδρυον καρδία δένδρου, καὶτὸ μέσαβον H; μελάνδρυα also `slices of tunny'Derivatives: δρύϊνος `oaken' (Od.), δρυΐνᾱς name of a snake, living in oaks (Nic.); δρυΐτης kind of cypress (Thphr.), name of a precious stone (Plin.; cf. Redard Les noms grecs en - της 71 and 54); Δρυάς `Dryade, tree-nymphe' (Plu.), also name of a snake (Androm. ap. Gal.; cf. δρυΐνας); thematic lengthening in δρύου gen. `bush' ( POxy. 7, 1044, [7]; 8; 12, II-IIIp); but the thematic finals in μελάν-δρυ-ον `heart-wood', ἔν-δρυ-ον `oaken peg' (Hes. Op. 469) belong to δόρυ. - Idem for, e. g. δρύ-οχοι m. pl. `ribs of a ship' (Od.; cf. Wackernagel Unt. 186, Hermann Gött. Nachr. 1943, 6f.), δρῠ(ο)-κολάπτης `woodpecker' (Ar.); parallel meanings in Schwentner KZ 73, 112f.; short form (after animal names in - οψ) δρύοψ (Ar. Av. 304); also as PN (Υ 455) and as peoples name, s. v. Wilamowitz Glaube 1, 52 n. 1. - On δρύφακτοι s. v.Etymology: Apart from the vowel length, which follows from the feminine gender (Wackernagel l. c.), δρῦς is identical with Skt. dru- `wood' e. g. in dru-ṣád- `sitting on wood (on a tree)', su-drú- `of good wood'. Other cognates are: OCS drъva n. pl. `wood', Alb. dru f. (\< *druu̯ā) `wood, tree', Germ., e. g. Goth. triu \< PGm. *treu̯a-, IE *dreu̯-o-. - The feminine δρῦς (after other tree names, cf. Wackernagel Syntax 2, 17) from the oblique case-forms of the word for `wood', Gr. δόρυ, Skt. dā́ru (gen. drú-ṇ-aḥ and dró-h). (Janda Stock und Stein assumes a collective * druh₂- (with -s in the nom.). The meaning `fest, strong', in Greek seen in δροόν ἰσχυρόν (s. v.), is frequent in Germ., e. g. OE trum `fest, strong, healthy' (formally = δρῠμά `wood', Skt. druma- `tree'), Goth. triggws (\< *treu̯u̯a-, IE *dreu(u̯)-o-) `true'. The meaning `wood' is the most frquent, and will be original, s. esp. Osthoff Etym. parerga 1, 169f. Specht KZ.66, 58f., Benveniste Word 10, 257ff. start from an adj. `hard, fest'. - See Lat. dūrus.Page in Frisk: 1,421-422Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > δρυός
-
14 μέσος
Grammatical information: adj.Meaning: `(being) in the middle, middle', of space, sime etc., τὸ μέσον `the middle' (Il.). Forms of somp.: μεσαί-τερος, - τατος (IA.; after παλαίτερος a.o.; Schwyzer 632), μέσ(σ)ατος (Il., Ar.; after ἔσχατος etc.), μεσσάτιος (Call.; like ἐσχάτιος), μεσάτιον name of a strap (Poll.; vgl. μέσαβον); μεσσότατος (A. R., Man.).Compounds: Very often as 1. member, e.g. μεσό-δμη, μεσ-ημβρία (s. vv.); also μεσαι-πόλιος `halfgrey, growing grey' (Ν 361; cf. e.g. μεσό-λευκος) like μεσαί-τερος not locatival, but metr. conditioned (Schwyzer 448).Derivatives: Also adjectives, partly stilistically formally enlarged, partly from (τὸ) μέσον: 1. μεσήεις = μέσος (M269; metr. enlargement at verse-end (after τιμήεις, τελήεις?), Risch $56e; see Debrunner Άντίδωρον 28 f. 2. μεσ(σ)ήρης = μέσος (E., Eratosth.; after ποδήρης a. o.). 3. μεσαῖος = μέσος (Antiph.; as τελευταῖος). 4. μεσάδιος `central' (Aeol. acc. to sch. D.T.; after διχθάδιος a. o., cf. also μεσάζω). 5. μεσίδιος `in the middle, equal' (Arist.); μεσίδιον n. `at a mediator deposed property' with - ιόω `make a deposite' (pap., inscr.). -- 6. μεσίτης m. `mediator, arbiter' (Redard 25 f., 260 n. 1) with - ιτεύω 'be a μ., balance', also `pawn' (Plb., pap., NT), - ιτεία `mediation, settlement, pawning' (J., pap.). 7. μέσης m. `wind between ἀπαρκτίας and καικίας' (Arist.; Schwyzer 461, Chantraine Form. 31), also μεσεύς = καικίας (Steph. in Hp.). -- 8. μεσότης, - ητος f. `middle, mediocre, moderation' (Pl., Arist.). -- 9. μεσακόθεν adv. `among, between' (Arcad. IVa), \< - αχόθεν after πανταχόθεν (Thurneysen Glotta 12, 146, Schwyzer 630); not with Bechtel Gött. Nachr. 1920, 244 to Goth. * midjunga in midjun[ga] gards. -- Denomin. verbs: 1. μεσόω `form the middle, be in...' (IA.); 2. μεσεύω `keep the mean, be neutral' (Pl. Lg., X., Arist.); 3. μεσάζω = μεσόω (LXX, D.S.). -- On μεσ(σ)ηγύς s. v.Origin: IE [Indo-European] [706] *medʰi̯o- `middle'Etymology: Old local adj., identical with Skt. mádhya-, Lat. medius, Germ., e.g. Goth. midjis, OHG mitti, IE *médhi̯os `in the middle'. More forms from several other languages in WP. 2, 261, Pok. 706f., W.-Hofmann s. medius, Mayrhofer s. mádhyaḥ, Feist Vgl. Wb. s. midjis, Fraenkel Lit. et. Wb. s. mẽdis, Vasmer Russ. et. Wb. s. mežá. Supposition on the prehistory (adjectiv. of an adverb *médhi?; cf. μετά) also in Schwyzer 461 a. 627.Page in Frisk: 2,214-215Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μέσος
См. также в других словарях:
μέσαβον — και μέσσαβον και μεσάβοιον και ποιητ. τ. μεσόβοιον, τὸ, και ως αρσ. στην ονομ. πληθ. μέσαβοι, oἱ (Α) δερμάτινο λουρί στο αλέτρι με το οποίο δενόταν ο ζυγός στον ρυμό. [ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται πιθ. για σύνθετο «εκ συναρπαγής» (δηλ. σχηματισμένο από… … Dictionary of Greek
μέσαβον — leathern strap neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μεσάβου — μέσαβον leathern strap neut gen sg μεσαβόω yoke pres imperat act 2nd sg μεσαβόω yoke imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μεσάβων — μέσαβον leathern strap neut gen pl μεσαβόω yoke imperf ind act 3rd pl (doric aeolic) μεσαβόω yoke imperf ind act 1st sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μεσάβῳ — μέσαβον leathern strap neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μέσαβα — μέσαβον leathern strap neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
СОХА — • Arātrum, αροτρον, или плуг, орудие для разрыхления пахотной земли или для вспашки поля, изобретенное будто бы Бузигом или Триптолемом. Plin. 7, 56, 199. Гесиод изображает два вида греческого плуга (op. et. d. 431 слл.): 1.… … Реальный словарь классических древностей
κερκίδα — I (Αρχαιολ.). Όρος της αρχαίας ελληνικής αρχιτεκτονικής, που αναφέρεται στα τμήματα σφηνοειδούς μορφής του κοίλου των αρχαίων ελληνικών θεάτρων, που περιλάμβαναν τα καθίσματα για τους θεατές. Οι κ. διαχωρίζονταν οριζόντια με τα διαζώματα (τους… … Dictionary of Greek
μέσσαβον — (Α) (κατά τον Ησύχ.) βλ. μέσαβον … Dictionary of Greek
μεσάβοιον — μεσάβοιον, τὸ (Α) βλ. μέσαβον … Dictionary of Greek
μεσάτιον — μεσάτιον, τὸ (Α) το μέσαβον* … Dictionary of Greek
