-
1 κύρμα
κύρμα, τό, das worauf man stößt, trifft, was man findet, erlangt, Fang, Raub, Beute; ἀνδράσι δυςμενέεσσιν ἕλωρ καὶ κύρμα γένησϑε Il. 5. 488; so auch 17, 151; κυσί, οἰωνοῖς, ϑήρεσσι, ἰχϑύσι, 17, 272 Od. 3, 271. 5, 473. 15, 480. Bei Ar. Av. 430 heißt ein betrügerischer u. gewandter Mensch σόφισμα, κύρμα, τρίμμα, worauf sich wohl Hesych. Erkl. ἐπίτευγμα, πολλοῖς ἐγκεκυρηκὼς πράγμασι bezieht, der sich viel umgesehen hat. – Ueber den Accent vgl. Lob. Paralip. 398. 414.
-
2 κύρμα
A that which one meets with or finds: hence, booty, prey, spoil, κ. γίγνομαι, c. dat., ;κυσὶ κύρμα γενέσθαι 17.272
;οἰωνοῖσιν ἕλωρ καὶ κ. γ. Od.3.271
;θήρεσσιν 5.473
;φώκῃσι καὶ ἰχθύσι 15.480
.II of a person, one who gets booty, swindler, Ar.Av. 431. -
3 κύρμα
κύρμα, τό, das worauf man stößt, trifft, was man findet, erlangt; ein betrügerischer u. gewandter Mensch σόφισμα, κύρμα, τρίμμα, der sich viel umgesehen hat -
4 κυρμα
τό (только nom. и acc.)1) добыча(ἀνδράσι δυσμενέεσσιν ἕλωρ καὴ κ. γενέσθαι Hom.)
2) ловкач, плут Arph. -
5 κύρμα
κύρμαthat which one meets with: neut nom /voc /acc sg -
6 κύρμα
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > κύρμα
-
7 ἄ-κυρμα
-
8 παιπάλημα
παιπάλημα, τό, = παιπάλη, gew. übtr., σόφισμα, κύρμα, τρίμμα, παιπ., Ar. Av. 430; λόγων τι παιπ. καὶ κακὴ γλῶσσα, Aeschrio bei Ath. VIII, 335 d (Anth. VII, 645); Aeschin. 2, 40 sagt ὅ τι μὲν ἦν ποϑ' ὁ κέρκωψ ἢ τὸ καλούμενον παιπάλημα ἢ τὸ παλίμβολον, οὐκ ᾔδειν πρότερον, u. bezeichnet dann den Demosthenes als einen solchen; καὶ κίναδος, Luc. Pseudol. 32; vgl. VLL.
-
9 κύρημα
-
10 κατα-λείπω
κατα-λείπω, poet, oft καλλείπω (s. λείπω), zurücklassen; – a) verlassen, im Stich lassen; οὕνεκ' Ἀχαιοὺς κάλλιπες (poet. für κατέλιπες), αὐτὰρ Τρωσὶν ἀμύνεις Il. 21, 414; Ggstz von μένω, 22, 383; πολλοὺς γὰρ Τρώων καταλείψομεν, οὕς κεν Ἀχαιοὶ χαλκῷ δῃώσουσι, wir werden sie auf dem Schlachtfelde zurücklassen, viele Menschen verlieren, 12, 226; ἀοιδὸν ἄγων ἐς νῆσον ἐρήμην κάλλιπεν οἰωνοῖσιν ἕλωρ καὶ κῦρμα γενέσϑαι Od. 3, 271; öfter in tmesi; ὦ πατρίς, καταλειπομέναν σε δακρύω Eur. Troad. 596; μή με καταλίπῃς μόνον Soph. Phil. 798. – b) hinterlassen, zurücklassen, bes. von Abreisenden u. Sterbenden, κὰδ δέ με χήρην λείπεις ἐν μεγάροισι Il. 24, 726, οἷόν μιν Τροίηνδε κιὼν κατέλειπεν Od. 17, 314; τὴν δ' ἀηδόνα κατάλειφ' ἡμῖν Ar. Av. 660; εἴ που πόπανον εἴη τι καταλελειμμένον, übriggeblieben, Plut. 680; οὔκουν ἂν μῦϑον ἀκέφαλον ἑκὼν καταλίποιμι Plat. Legg. VI, 752 a; ὡς ἕνα μὴ καταλείπεσϑαι ἐνϑάδε, ἡμεῖς δὲ πλέοιμεν ἄν Xen. An. 5, 6, 12; ἀποκτιννύασι τοὺς ἄλλους πάντας· ἄλλου δὲ λόχου ὀκτὼ μόνους κατέλιπον, sie ließen nur acht Mann übrig, 6, 1, 5; καταλελειμμένος τοῦ ἄλλου στρατοῦ, hinter dem übrigen Heere zurückbleiben, Her. 9, 96; Xen. oft; bes. von Erbschaften, τὰ καταλειφϑέντα, die Hinterlassenschaft, Is. 1, 45 u. öfter; παισὶ δὲ αἰδῶ χρὴ πολλήν, οὐ χρυσὸν καταλεί πειν Plat. Legg. V, 729 b; ἕνα κληρονόμον 740 b; Sp., die auch den aor. I. haben, καταλείψαντες τὴν κτῆσιν Schol. Ar. Nubb. 1001. – Sein lassen, unangetastet lassen, Xen. Hem. 3, 2, 4; Arist. pol. 6, 7; τὸν λόγον, die Rede lassen, aufhören, Isocr. 9, 33. – Med., für sich zurücklassen, οὐ γάρ κώ τοί ἐστι υἱὸς οἷόν σε ἐκεῖνος κατελίπετο Her. 3, 34; Plat. Legg. IV, 721 e Conv. 209 d; στενὴν ἔξοδον, übriglassen, Tim. 73 e; τὰ μέγιστα τοὺς ϑεοὺς ἑαυτοῖς καταλείπεσϑαι Xen. Hem. 1, 1, 8, sich aufbewahren, vorbehalten; aber καταλείψομαι ist pass. An. 5, 6, 12. – Aor. II. pass., καταλιπείς Schol. Ar. Pax 1127. – Bei Ael. V. H. 12, 21 = ἐάω, geschehen lassen, c. inf.
-
11 μῑσέω
μῑσέω, hassen, verabscheuen; μίσησεν δ' ἄρα μιν δηΐων κυσὶ κύρμα γενέσϑαι, Zeus verabscheuete es, wollte es nicht, daß Patroklus den Hunden der Feinde zum Raube werden sollte, Il. 17, 272; ὑβρίζοντα μισεῖν, Pind. P. 4, 284; Tragg., τοὺς προδότας Aesch. Prom. 1070, μισῶ γυναῖκας ἀνοσίους Eur. Or. 517, μισεῖ ὁ ϑεὸς τὴν βίαν Mel. 909, öfter; μισήσομαι als fut. pass. Ion 597 Troad. 659; Ar. u. in Prosa überall; Ggstz von ἐράω, Plat. Legg. VII, 792 a; von φιλέω, Euthyphr. 8 a; μισῶν τε καὶ λοιδορῶν τοὺς λόγους, Phaed. 90 d; λίαν μεμισηκότων τὴν τῆς ἡδονῆς δύναμιν, Phil. 44 c; μισηϑέντες ἔσχατον μῖσος, Plut. Crass. 6.
-
12 ἁλίσκομαι
ἁλίσκομαι, pass. zu αἱρέω u. συλλαμβάνω; impf. stets ἡλισκόμην; fut. ἁλώσομαι; aor. ἥλω Od. 22, 230, Her. 3, 15, att. ἑάλων, ἥλων Xen. An. 4, 5, 24 u. sonst, ἑάλων = ἑάλωσαν Babr. 31, 20; conj. ἁλῶ, ἁλώω Il. 11, 405 Od. 18, 265, ἁλώῃ Iliad. 9, 592. 14, 81, optat. ἁλοίην Iliad. 22, 253, ἁλοίη Iliad. 17, 506, ἁλῴη Od. 14, 183. 15, 300, inf. ἁλῶναι Iliad. 12, 172. 21, 281 Od. 5, 312. 24, 34, ἁλώμεναι Iliad. 21, 495, partic. ἁλοῦσα Iliad. 2, 374. 4, 291. 13, 816, ἁλόντε Iliad. 5, 487; perf. ἥλωκα, att. ἑάλωκα, Xen. gew. ἥλωκα, dor. ἅλωκα mit ᾰ Pind. P. 3, 57. – Hom. nur aor. – 1) gefangen, eingenommen, erobert werden; μή πως, ὡς ἀψῖσι λίνου ἁλόντε πανάγρου, ἀνδρἂσι δυσμενέεσσιν ἕλωρ καὶ κύρμα γέ-νησϑε Iliad. 5, 487, eine Taube entkommt dem Falken, οὐδ' ἄρα τῇ γε ἁλώμεναι αἴσιμον ἦεν Iliad. 21, 495; – πόλις χερσὶν ὑφ' ἡμετέρῃσιν ἁλοῦσά τε περϑομένη τε Il. 4, 291. 2, 374, ἀνϑρώποισι τῶν ἄστυ ἁλώῃ 9, 592; – ϑανάτῳ ἁλῶναι, umkommen, 21, 281; ἕλοιμί κεν ἤ κεν ἁλοίην, tödten od. getödtet werden, 22, 253, ἠὲ κατακτάμεν ἠὲ ἁλῶναι 12, 172, Ggstz φυγεῖν u. ϑάνατον φυγεῖν Od. 14, 183. 15, 300; – Pind. hat das praes. Ol. 8, 42 u. ἀνὴρ ἁλωκώς P. 3, 57. Bei Trag. meist im Krieg erobert werden, Aesch. ἑάλωκεν Ag. 30. sonst aor.; Soph. ἀπάταις El. 124, κακοῖσι Ant. 492, μανίᾳ Ai. 215; aber προδοῠσα Ant. 46 Ai. 1246 Eur. Andr. 190, φονεὺς ἁλώσομαι Soph. O. R. 526, κακός γ' ὢν εἰς φίλους ἁλίσκεται Med. 84 vgl. Hipp. 913 Iph. T. 1419 geht in die Bedtg 2) über. Prosa, Her. τεῖχος ἥλωκε 1, 83, ἡ ἀτραπὸς δι' ἣν ἥλωσαν οἱ ἁλόντες 7, 175; Thuc. u. Xen.; εἰς τοὺς πολεμίους ἁλίσκεσϑαι, sich von den Feinden gefangen nehmen lassen, Plat. Rep. V, 468 a; ἑάλωσαν εἰς Ἀϑήνας γράμματα Xen. Hell. 1, 1, 23; aber εἰς βρόχον, in einer Schlinge, Aesop.; ὑπ' ἔρωτος Plat. Conv. 184 a; ἔρωτι Xen. Cyr. 5, 1, 17; Luc. Deor. D. 6, 3; τοῦ κάλλους, von der Schönheit, Charid. 19; μειρακίου, κόρης, Sp., sich in Jemanden verlieben. – 2) gerichtlicher Ausdruck: ertappt, überführt werden, mit dem partic. schon Her. μὴ ψευδόμενος ὑπό σευ ἁλώσεται 7, 102 vgl. 197. 2, 174; Tragg. in den oben angeführten Stellen; ἐὰν ἁλίσκηται τῶν νόμων καταφρονῶν Plat. Legg. VI, 754 e; mit dem gen., in einem Proceß verurtheilt werden, κλοπῆς, des Diebstahls überführt und deswegen verurtheilt, Dem. 24, 103; τῆς κακώσεως ibd.; ψευδομαρτυρίων, δώρων Plut. Nic. 28, ἀργίας Sol. 17, προδοσίας Rom. 17; ἂν ἁλῷ ϑανάτου S. N. V. 7; τοῖς τῆς ἐνδείξεως δικαίοις ἑάλωκεν Dem. 25, 17; ἁλοὺς τὴν γραφήν Antiph. 2, β, 9, der γ, 6 ἁλῶναι dem ἀποφυγεῖν entgegeuf.; absol., ἁλοὺς μοιχός, ein überführter Ehebrecher, Ar. Nub. 1062; τῇ δίκῃ ἁλούς Plat. Legg. XII, 955 d; ἐπὶ κακοῖς ἔργοις ἁλούς Plut. Pericl. 22; ἁλοῦσα δίκη ein entschiedener Proceß Plat. Legg. XI, 937 d.
-
13 ἔν-τευγμα
-
14 ἕλωρ
ἕλωρ, ωρος, τό (ἑλεῖν), Raub, Beute, Fang; bes. von den Leichnamen, die unbestattet als Fraß für Thiere liegen bleiben; vgl. über den Hvmerischen Gebrauch des Wortes Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 103; ἀνδράσι δυςμενέεσσιν, οἰωνοῖσιν, ϑήρεσσιν ἕλωρ καὶ κύρμα γενέσϑαι, Il. 5, 488 Od. 3, 271. 5, 473; Aesch. κυσὶν δ' ἔπειϑ' ἕλωρα οὐκ ἀναίνομαι πέλειν Suppl. 781; μὴ ῥιφϑῶ κυσὶν πρόβλητος οἰωνοῖς ϑ' ἕλωρ Soph. Ai. 817; An. Rh. 1, 1251; Orph. Arg. 671; – von Sachen, Od. 13, 208; – Πατρόκλοιο ἕλωρα ἀποτίνειν Il. 18, 93, Hektor soll Buße dafür zahlen, daß Patroklos ihm zum Raube geworden ist.
-
15 μισεω
1) ненавидеть(τοὺς προδότας Aesch.; τέν βίαν Eur.; τέν τῆς ἡδονῆς δύναμιν Plat.)
μισῶ φιλοῖσιν ὕστερον βοηδρομεῖν Eur. — я не люблю запаздывать с помощью друзьям;μισηθεὴς ἔσχατον μῖσος ὑπό τινος Plut. — ненавидимый кем-то страшной ненавистью2) противиться, не допускатьμίσησεν δ΄ ἄρα μιν κυσὴ κύρμα γενέσθαι Hom. — но (Зевсу) неугодно было, чтобы он (т.е. Патрокл) стал добычей псов
-
16 καταλείπω
καταλείπω, later [full] καταλιμπάνω (q.v.), [dialect] Ep. also [full] καλλείπω Il.10.238: [tense] fut.Aκαλλείψω 14.89
: [tense] aor.κάλλῐπον 12.92
: [tense] aor. 1 subj.καλλείψῃς Q.S.10.299
; part.καλλείψας Nonn.D.32.130
;καταλείψας Luc. DMeretr.7.3
; [dialect] Ion. iterat. καταλίπεσκε (κατελίπεσκε, καταλειπέεσκε codd.) Hdt.4.78: [tense] pf. :—[voice] Med., [tense] fut. καταλείψομαι (in pass. sense) X.An.5.6.12: [tense] aor. 2- ελιπόμην Hdt.3.34
, Pl. Smp. 209d (in pass. sense, Berl.Sitzb.1927.161 ([place name] Cyrene)):—[voice] Pass., [tense] fut.καταλειφθήσομαι Isoc.15.7
, 17.1:— leave behind,πὰρ δ' ἄρ' ὄχεσφιν ἄλλον.. κάλλιπεν Il.12.92
; esp. of persons dying or going into a far country, ;οὖρον.. κατέλειπον ἐπὶ κτεάτεσσιν Od.15.89
; ; so later, ;φύλακον κ. τινά Id.1.113
, cf. 2.103:—[voice] Med., καταλείπεσθαι παῖδας leave behind one, Pl.Smp.l.c., cf. Hdt.3.34, etc.:— [voice] Pass., to be left, remain behind,κατελέλειπτο ἐν Πέρσῃσι Hdt.1.209
, cf. 7.170, X.An.5.6.12: c. gen., [ στρατὸς] καταλελειμμένος τοῦ ἄλλου στρατοῦ a force left behind the rest, Hdt.9.96.2 bequeath, [ τόξον]παιδὶ κάλλιπ' ἀποθνῄσκων Od.21.33
: metaph., , cf. 11.279; ;τοῖς θρέψασι λύπας Lys.2.70
; παισὶν αἰδῶ οὐ Χρυσὸν κ. Pl.Lg. 729b: c. inf., εἰ καταλείψει μηδὲ ταφῆναι not enough to be buried with, Ar.Pl. 556:—[voice] Pass., [ Χρήματα]καταλειφθέντα Is.1.45
.b κ. διαθήκας leave a will (when going on service), Id.9.14.3 [voice] Med., leave in a certain state,κόλπον βαθὺν καταλιπόμενος τοῦ κιθῶνος Hdt.6.125
.II forsake, abandon, οὕτω δὴ μέμονας Τρώων πόλιν.. καλλείψειν; Il.14.89, cf. 22.383; πολλοὺς καταλείψομεν we shall leave many upon the field, 12.226;ὤ μοι, εἰ μέν κε λίπω κάτα τεύχεα 17.91
;κὰδ δέ κεν εὐχωλὴν Πριάμῳ καὶ Τρωσὶ λίποιεν Ἀργείην Ἑλένην 2.160
: c. inf., ; σχεδίην ἀνέμοισι φέρεσθαι κ. 5.344;μέλη.. θηρσὶν βοράν E.Supp.46
(lyr.); ;μή με καταλίπῃς μόνον S.Ph. 809
;οἰκίας τε καὶ ἱερά Th. 2.16
; πατέρας καὶ ξυγγενεῖς ἀτίμους κ. Id.3.58; κ. τὴν δίαιταν not to appear at the trial, Test. ap. D.21.93.III leave remaining,ὀκτὼ μόνον X.An.6.3.5
codd.; κ. ἄφοδον leave an exit, ib.4.2.11:—[voice] Med.,κ. στενὴν διέξοδον Pl.Ti. 73e
; - λείπεσθαι ἑαυτῷ reserve for oneself, X.Mem.1.1.8;ὑπερβολὴν οὐ κ. Χαρᾶς Plb.16.23.4
, cf. 16.25.6:—[voice] Pass., to be left, remain, τίς ἔτι ἡδονὴ -λείπεται; Lys.2.71, cf. Ep.Hebr.4.1, etc.; of the remainder in calculations, PPetr.3p.326, al. (iii B.C.), Nicom.Ar.1.13.13, etc.: impers. καταλείπεται c. inf., it remains that.., τὸν κόσμον κ. ἀθάνατον εἶμεν Aristaeusap.Stob.1.20.6, cf. D.Chr.37.16, etc.; - λείπεται μάχη yet remains to be fought, X.Cyr.2.3.11.b leave undisputed,τὰς παραλλαγάς Phld.Sign.24
: hence, admit, allow the truth of a doctrine, Id.Po.5.34, Demetr.Lac.Herc.1055.13:—[voice] Pass., Phld.Piet. 80.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καταλείπω
-
17 κύρημα
-
18 μισέω
A :—[voice] Pass., [tense] fut. [voice] Med. in pass. sense , Ion 597, 611, Philostr.VA6.13, laterμισηθήσομαι LXX Si.21.28
, Aristid.2.426 J., D.C.52.39: [tense] aor.ἐμισήθην Hdt.2.119
, etc.: [tense] pf.μεμίσημαι Isoc.5.137
, Hdn.8.5.8: ([etym.] μῖσος):— hate, once in Hom., c. acc. et inf., μίσησεν δ' ἄρα μιν δηΐων κυσὶ κύρμα γενέσθαι Zeus hated (would not suffer) that he should become a prey.., Il.17.272; ; οὐ μισοῦντ' ἐκείνην τὴν πόλιν, τὸ μὴ οὐ μεγάλην εἶναι not hating that city, as not being.., Ar. Av.36; μισῶ λακωνίζειν I hate Laconizing, Eup.351.1: but mostly c. acc.,ὑβρίζοντα μισεῖν Pi.P.4.284
;μισοῦντ' ἐμίσει S.Aj. 1134
, etc.;θεῖον μισεῖ μῖσος.. με Men.Epit. 216
;μ. τινὰ μῖσος ἐξαίσιον Aristaenet.1.22
;ὃ μισεῖς μηδενὶ ποιήσῃς LXX To.4.15
:—[voice] Pass., to be hated, Hdt. l. c., etc.;ὦ πολλὰ μισηθεῖσα χειρωναξία A.Pr.45
, cf. S.Aj. 818;μισεῖσθαι ὑπ' αὐτῶν Th.8.83
;μισηθεὶς ἔσχατον μῖσος Plu.Crass.6
. -
19 ἐκβάλλω
ἐκβάλλω, Arc. [full] ἐσδέλλω IG5(2).6.49 (Tegea, iv B.C.), [tense] fut. - βᾰλῶ: [tense] aor. - έβαλον: [tense] pf. - βέβληκα: [voice] Pass., [tense] fut.A- βεβλήσομαι E.Ba. 1313
:— throw or cast out of, c. gen.,Ὀδίον μέγαν ἔκβαλε δίφρου Il.5.39
, etc.: abs., throw out,ἐκ δ' εὐνὰς ἔβαλον 1.436
, etc. ; καὶ τὴν μὲν..ἰχθύσι κύρμα γενέσθαι ἔκβαλον threw her overboard, Od.15.481, cf. Hdt.1.24 : then in various relations, ἐκπίπτω being freq. used as its [voice] Pass. :1 throw ashore,τὸν δ' ἄρ'..νεὸς ἔκβαλε κῦμ' ἐπὶ χέρσου Od.19.278
;ἄνεμος.. τρηχέως περιέσπε..πολλὰς τῶν νεῶν ἐκβάλλων πρὸς τὸν Ἄθων Hdt.6.44
;ἐ. ἐς τὴν γῆν Id.7.170
(but in 2.113 ἄνεμοι..ἐκβάλλουσι ἐς τὸ πέλαγος carry out to sea ; ἐξέβαλεν ἄνεμος ἡμᾶς drove us out of our course, E.Cyc.20):—[voice] Med., put ashore,ἵππους ἐξεβάλλοντο Hdt. 6.101
; jettison, Syngr. ap. D.35.11.2 cast out of a place,Κιμμερίους ἐκβαλόντες ἐκ τῆς Εὐρώπης Hdt.1.103
; ἐ. ἐκ τῆς χώρας, of an enemy, Lycurg.99, cf. D.60.8 ; esp. of banishment, ἐκ πόλεως ἐ. drive out of the country, Pl.Grg. 468d, cf. Ar.Pl. 430, etc. ; of a corpse, ἔξω τῆς πόλεως, τῶν ὁρίων, Pl.Lg. 873b, 909c : c. acc. only. drive out, banish, Heraclit.121, S.OC6<*>6, 770, etc. ; turn out, ; cast out of the synagogue, Ev.Jo.34 ;ἐκ τοῦ τάγματος J.BJ2.8.8
; exorcize, cast out evil spirits, Ev.Marc.1.34, al. ; also in weakened sense, cause to depart, ib.43.3 expose on a desertisland, S.Ph. 257, 1034, 1390 ; expose a dead body,ταφῆς ἄτερ Id.Aj. 1388
; ἐ. τέκνα expose children, E. Ion 964.4 ἐ. γυναῖκα ἐκ τῆς οἰκίας divorce her, D. 59.83 : with simple acc., And.1.125, D.59.63, D.S.12.18, etc.:—[voice] Pass., LXXLe.21.7.5 cast out of his seat, depose a king,ἐ. ἕδρας Κρόνον A.Pr. 203
; ἐκ τυραννίδος θρόνου τ' ib. 910 ;ἐκ τῆς τιμῆς X.Cyr.1.3.9
: withoutἐκ, ἐ. τινὰ πλούτου S.El. 649
:—[voice] Pass., to be ejected, of an occupier, PPetr.2p.143 (iii B.C.), PMagd. 12.8 (iii B.C.), etc. ;χάριτος ἐκβεβλημένη S.Aj. 808
;ἐκ τῆς φιλίας X.An.7.5.6
; ἐκ τῆς ἀρχῆς ἐξεβλήθησαν Isoc.4.70.7 ἐ. φρέατα dig wells, Plu. Pomp.32.8 of drugs, get rid of,τοξεύματα Dsc.3.32
.II strike out of,χειρῶν δ' ἔκβαλλε κύπελλα Od.2.396
, cf. Theoc.22.210 ; ἐκβάλλεθ'..τευχέων πάλους throw them out of the urns, A.Eu. 742 : abs., δοῦρα ἐ. fell trees (prop., cut them out of the forest), Od.5.244.III let fall, drop,χειρὸς δ' ἔκβαλεν ἔγχος Il.14.419
;σφῦραν B.17.28
; , cf. Ar.Lys. 156 ;οἰστούς X.An.2.1.6
: metaph., ἦ ῥ' ἅλιον ἔπος ἔκβαλον let fall an idle word, Il.18.324 ;εἰ μὴ ὑπερφίαλον ἔπος ἔκβαλε Od.4.503
, cf. Hdt.6.69, A.Ag. 1662, etc. ;ἐ. ῥῆμα Pl.R. 473e
: abs., utter, speak, D.L.9.7 ; shed,δάκρυα δ' ἔκβαλε θερμά Od. 19.362
; ἐ. ἕρκος ὀδόντων cast, shed one's teeth, Sol.27, cf. E.Cyc. 644, etc. ; throw up blood, S.Ant. 1238 ; spit out, Thphr.HP4.8.4 ; ἐκβαλεῦσι τὰς κούρας their eyes will drop out, prov. of covetous persons, Herod.4.64.IV throw away, cast aside, reject, εὐμένειαν, χάριν, S.OC 631, 636, cf. Plb.1.14.4 ;προγόνων παλαιὰ θέσμια E.Fr.360.45
; ; recall, repudiate,ἐ. λόγους Pl.Cri. 46b
; annul, ; remoue an official from his post, D.21.87 ; drive an actor from the stage, Id.19.337 : metaph., of a politician, Pl.Ax. 368d : —[voice] Pass., Ar.Eq. 525 ;ἐκβάλλεσθαι ἄξια Antipho 4.3.1
.VI produce, of women, Hp.Epid.4.25 (of premature birth), Plu.Publ.21 ; esp. in case of a miscarriage or abortion, Hp.Mul.1.60, Thphr.HP9.18.8;βρέφος ἐκ τῆς γαστρός Ant.Lib. 34
; with play on 1.2, D.L.2.102, etc. ; hatch chicks, Sch.Ar.Av. 251.b of plants, ἐ. καρπόν put forth fruit, Hp.Nat.Puer.22 ;ἐ. στάχυν E.Ba.75
):—[voice] Pass.,τὰ ἐκβαλλόμενα BGU197.12
(i A.D.).IX Math., produce a line, in [voice] Pass., Arist. Cael. 71b29, Mech. 850a11, Str. 2.1.29, etc. ; ἐ. εἰς ἄπειρον produce to infinity, in metaph. sense,τὰ δεινά Phld.D.1.12
, cf. 13.X intr., go out, depart,ἵν' ἐκβάλω ποδὶ ἄλλην ἐπ' αἶαν E.El.96
; of the sea, break out of its bed, Arist. Mete. 367b13 ; of a rivcr, branch off, Pl.Phd. 113a : metaph.,ἐπειδὰν ἐς μειράκια ἐκβάλωσιν D.C.52.26
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐκβάλλω
-
20 ἕλωρ
ἕλωρ, τό, [dialect] Ep. word (twice in Trag., v. infr.), only nom. and acc. sg. and pl.: ([etym.] ἑλεῖν):—A spoil, prey, in sg., of unburied corpses,ἀνδράσι δυσμενέεσσιν ἕ. καὶ κύρμα γενέσθαι Il.5.488
, cf. 17.151;μὴ θήρεσσιν ἕ. κ. κ. γένωμαι Od.5.473
, cf. 3.271, A.R.1.1251; of valuables,μή.. ἕ. ἄλλοισι γένηται Od.13.208
; κυσὶν πρόβλητος οἰωνοῖς θ' ἕ. S.Aj. 830: pl.,κυσὶν δ' ἕλωρα.. πέλειν A.Supp. 800
(lyr.).II in pl. also, Πατρόκλοιο δ' ἕλωρα.. ἀποτείσῃ may pay penalty for the slaughter of P., Il.18.93.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
κύρμα — ατος, τὸ (Α) [κύρω] 1. καθετί που συναντά ή βρίσκει κάποιος, εύρημα, λεία («οἰωνοῑσιν... κύρμα γενέσθαι», Ομ. Οδ.) 2. (για πρόσ.) απατεώνας, πανούργος … Dictionary of Greek
κύρμα — that which one meets with neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
CANTOR — I. CANTOR Graece Α᾿ιδὸς apud Homer. Od. γ. v. 265. Η῞δ᾿ ἤτοι το πρὶν μὲν ἀναίνετο ἔργον ἀεικὲς Δῖα Κλυταιμνήςτρη, φρεσὶ γὰρ κέχρητ᾿ ἀγαθῇτι, Παῤ γὰρ ἔην καὶ Αὀιδὸς ἀνὴρ, ᾧ πόλλ῾ ἐπέτελλεν Α᾿τρείδης, Τροὶηνδε κιὼν; εἴρυςθαι ἄκοιτιν, Α᾿λλ᾿ ὅτε δή… … Hofmann J. Lexicon universale
κύρημα — κύρημα, τὸ (Α) [κύρω] (κατά τον Φώτ. και το λεξ. Σούδα) κύρμα* … Dictionary of Greek