-
1 κωφή
κωφάωmake dumb: pres subj mp 2nd sg (doric)κωφάωmake dumb: pres ind mp 2nd sg (doric)κωφάωmake dumb: pres subj act 3rd sg (doric)κωφάωmake dumb: pres ind act 3rd sg (doric)κωφάωmake dumb: pres subj mp 2nd sg (epic ionic)κωφάωmake dumb: pres ind mp 2nd sg (epic ionic)κωφάωmake dumb: pres subj act 3rd sg (epic ionic)κωφόςblunt: fem dat sg (attic epic ionic) -
2 κωφῇ
κωφάωmake dumb: pres subj mp 2nd sg (doric)κωφάωmake dumb: pres ind mp 2nd sg (doric)κωφάωmake dumb: pres subj act 3rd sg (doric)κωφάωmake dumb: pres ind act 3rd sg (doric)κωφάωmake dumb: pres subj mp 2nd sg (epic ionic)κωφάωmake dumb: pres ind mp 2nd sg (epic ionic)κωφάωmake dumb: pres subj act 3rd sg (epic ionic)κωφόςblunt: fem dat sg (attic epic ionic) -
3 κωφή
κωφόςblunt: fem nom /voc sg (attic epic ionic) -
4 κωφός
κωφός (κόπτω, wie obtusus), eigtl. stumpf, abgestumpft; κωφὸν βέλος, das stumpfe, kraftlose Geschoß, Il. 11, 390, Ggstz ὀξὺ βέλος; danach βέλεμνα Anacr. 40, 11; καλάμη Flacc. 2 (XII, 25). – Gew. – a) an der Zunge gelähmt, stumm; κωφὸν κῦμα, die stumme, geräuschlose Woge, Il. 14, 16, wie Rufin. 2 (V, 35); Ap. Rh. κῦμα κωφὸν καὶ ἄβρομ ον, 4, 153; a. sp. D.; vgl. κωφὸς λιμήν Xen. Hell. 2, 4, 22; καὶ ἄκλυστος Plut. philos. esse cum princ. 3; vgl. Zenob. 4, 68; κωφὴ γαῖα, die stumme, wenn sie geschlagen wird, nicht schreiende, d. i. unempfindliche Erde, Il. 24, 54; auch ἄνεμοι ἀβληχροὶ καὶ κωφοί, D. Sic. 13, 51; von einem Menschen, Her. 1, 34, der 1, 85 ἄφωνος heißt, wohl taubstumm, denn 1, 38 heißt es von ihm, er sei διεφϑαρμένος τὴν ἀκοήν; u. so erkl. VLL. ὁ κωφός, ὁ οὔτε λαλῶν οὔτε ἀκούων; vgl. auch Her. 1, 47; – Soph. sagt auch κωφὰ ἔπη, O. R. 290, neben παλαιά, verschollen, von denen man Nichts mehr hört. – b) stumpf von Gehör, taub; H. h. Herc. 92; ἤκουσας ἢ οὐκ ἤκουσας, ἢ κωφῇ λέγω; Aesch. Spt. 184, wie Ch. 869; bei den Attikern die herrschende Bdtg; ἀσϑενές τε καὶ κωφὸν καὶ τυφλὸν γίγνεται Plat. Rep. III, 411 d; Phaedr. 270 e u. sonst; κωφὴν ἀκοῆς αἴσϑησιν ἔχουσιν Antiphan. bei Ath. X, 450 f; Arist. H. A. 4, 9 bemerkt ὅσοι κωφοὶ γίνονται ἐκ γενετῆς, πάντες καὶ ἐνεοὶ γίνονται; vgl. Ammon. – Uebh. – c) unempfindlich, stumpf an Geist, dumm; ὁ πάντα κωφός, ὁ πάντ' ἄϊδρις Soph. Ai. 894, Schol. τὰ πάντα ἀναίσϑητος, wie auch Pind. P. 9, 90 gefaßt werden kann; Ar. Ach. 651 sagt von Alten οὐδὲν ὄντας, ἀλλὰ κωφοὺς καὶ παρεξηυ-λημένους, Plat. vrbdt τὸ τῆς ψυχῆς κωφὸν καὶ δυσμαϑές, Tim. 88 b; κωφὴν καὶ ἀναίσϑητον 75 e. – Bei Pol. 3, 36, 4 ist ἀνυποτακτος καὶ κωφὴ διήγησις eine unverständliche, vgl. 5, 21, 4; – Pythag. Ἑλλάδος φωνᾶς κωφός, der kein Griechisch sprechen kann.
-
5 κωφός
κωφός, eigtl. stumpf, abgestumpft; κωφὸν βέλος, das stumpfe, kraftlose Geschoss. Gew. (a) an der Zunge gelähmt, stumm; κωφὸν κῦμα, die stumme, geräuschlose Woge; κωφὴ γαῖα, die stumme, wenn sie geschlagen wird, nicht schreiende, d. i. unempfindliche Erde; von einem Menschen, ἄφωνος heißt, wohl taubstumm; παλαιά, verschollen, von denen man nichts mehr hört; (b) stumpf von Gehör, taub. Übh. (c) unempfindlich, stumpf an Geist, dumm; ἀνυποτακτος καὶ κωφὴ διήγησις eine unverständliche. Ἑλλάδος φωνᾶς κωφός, der kein Griechisch sprechen kann -
6 σκώληξ
σκώληξ, ηκος, ὁ, 1) der Wurm; ὥςτε σκώληξ ἐπὶ γαίῃ κεῖτο ταϑείς, Il. 13, 654; vgl. Ar. Vesp. 1111; bes. der Spulwurm u. der Regenwurm, lumbricus; bei Phot. 26 a 37 der Seidenwurm. – Komisch der Faden, der vom Rocken gesponnen, gedreht wird, Epigen. bei Poll. 7, 29. – 2) nach Phryn. in B. A. 62 ἡ κωφὴ τῶν κυμάτων ἐπανάστασις τῆς ϑαλάσσης, von der wurmähnlichen Bewegung der Wellen; ib. 114 τὸ παυόμενον ϑαλάσσιον κῠμα καὶ ἀρχόμενον, aus Plat. com.; äol. = κολόκυμα. – 3) ein Haufen ausgedroschenes Getreides, ἄντλος. – 4) bei Alciphr. frg. 10 eine Art Kuchen von wurmförmiger Gestalt, zw.
-
7 κωφός
A blunt, dull, obtuse, opp.ὀξύς, κ. βέλος Il.11.390
, cf. E.Fr.495.27;κ. καλάμη AP12.25
(Stat.Flacc.).II metaph.,1 of sound, mute, noiseless,κύματι κωφῷ Il.14.16
; κωφὴν γὰρ δὴ γαῖαν ἀεικίζει is maltreating dumb, senseless earth, 24.54; τὰ μὲν ἄλλα ἔσκε κωφά the other parts sounded dull, opp. to the ringing of the hollow parts when struck, Hdt.4.200: neut. pl. as Adv.,κωφὰ δὲ πόντος κεῖτο Orph.A. 1103
; ὁ κ. λιμήν, prob. the bay of Munychia, as opp. to the noisy Piraeus, X.HG2.4.31; κωφότερος ὁ ψόφος ἔσται, i.e. muffled, Aen.Tact.19; τῶν μεταλλικῶν κωφότατος [ὁ σίδηρος] rings least, Plu.2.721f;κωφοὶ ἄνεμοι D.S.3.51
.2 after Hom., of men or animals, dumb, Parm.6.7, etc.; καὶ κωφοῦ συνίημι καὶ οὐ φωνεῦντος ἀκούω Orac. ap. Hdt.1.47; οὐ.. παρὰ κωφὸν ὁ τυφλὸς ἔοικε λαλῆσαι, i.e. is not so dumb but that he will answer the blind fool who assails him, Cratin.6;κωφότερος κίχλης Eub.29
; κ. χάρις a mute gift (sc. an epitaph), Epigr.Gr. 298 ([place name] Teos); soκωφοῖς δάκρυσι IPE2.299
([place name] Panticapaeum); κ. τάφοι prob. in IG12(8).441.26; κ. προσωπεῖον mute figure on the stage, Ph.2.520, cf. Plu.2.791e;κ. πρόσωπον Cic. Att.13.19.3
; κ. καὶ ἄλογος, of a house, with no echoes, Luc.Dom. 1.b deaf, h.Merc.92, Heraclit.34.A.Th. 202, Ch. 881;λήθην κωφήν, ἄναυδον S.Fr. 670
; ὅσοι γίνονται κ. ἐκ γενετῆς, πάντες καὶ ἐνεοὶ γίνονται Arist.HA 536b3 (hence of a deaf and dumb person, Hdt.1.34, BGU 1196.49 (i B. C.), cf. Hsch.); c.gen.,κωφὴ ἀκοῆς αἴσθησις Antiph.196.5
, cj. in Pl.Lg. 932a; κ. Ἑλλάδος φωνᾶς deaf of one's Greek ear, i.e. ignorant of Greek, Dialex.6.12;σπαράγματα κωφὰ τοῦ βεβαιοῦντος Plu.2.1108d
.c metaph.,νοῦς ὁρῇ καὶ νοῦς ἀκούει· τἆλλα κωφὰ καὶ τυφλά Epich.249
;κ. πέτρος Moschio
Trag.7;μαψαῦραι Call.Fr.67
;ἐρημία D.S.3.40
: neut. pl. as Adv., feebly,AP
12.125 (Mel.).3 ὄμμα κ. vacant, lack-lustre eye, Arist.Phgn. 807b23.4 of the senses in general, dull, Thphr.Sens.19 ([comp] Comp.).5 of the mind, dull, obtuse,ἐγὼ ὁ πάντα κ. S.Aj. 911
, cf. Pi.P.9.87;τὸ τῆς ψυχῆς ποιεῖν κ. Pl.Ti. 88b
: κωφοί, οἱ, 'the Dullards', title of satyr-play by Sophocles.b of things, senseless, unmeaning, obscure,κ. καὶ παλαί' ἔπη S.OT 290
;κ. διήγησις Plb.3.36.4
, cf. 5.21.4;ὑπόνοια Phld.Mus.p.71
K.;σκῶμμα Plu.2.712a
; but κ. εὐπραγίαι is prob.f.l.for κοῦφαι, D.C.38.27. Adv.- φῶς obscurely, Vett.Val.251.25: [comp] Comp. - ότερον, ἐνοχλεῖν less acutely, Phld.Vit.p.21 J. -
8 λίθαξ
II as fem. Subst., = λίθος, Arat.1112, Orph.A. 613; κωφὴ λ., of a gravestone, AP7.392 (Heraclid. Sinop.); of a precious stone, Man.6.343; λ. τρητὴν σπόγγῳ ἐειδομένην, of the pumice-stone, AP6.66 (Paul. Sil.).2 in pl., stony land, Epic.in Arch.Pap.7.10, v.l. in Nic. Th. 150; cf. ἕρμαξ. -
9 ἤ
ἤ (A), [dialect] Ep. also [full] ἠέ (in signf. A.11 ἤ (or ἠέ) folld. by ἦ (or ἦε), v. infr.), Conj. with two chief senses, Disj. (2 ἢ.. ἤ either.. or, , cf. 151, 5.484, etc.; soἢ.. ἤτοι.. Pi.N.6.4
, Fr. 138;ἤτοι.. ἤ.. A.Ag. 662
, S. Ant. 1182, Th.2.40, etc. (in Classical Gr. the alternative introduced by ἤτοι is emphasized, later no distn. is implied, Ep.Rom.6.16;ἤτοι.. ἢ.. ἤ.. PTeb.5.59
(ii B.C.)); ἤ repeated any number of times,ἐγὼ δέ κεν αὐτὸς ἕλωμαι ἢ τεὸν ἢ Αἴαντος ἰὼν γέρας ἢ Ὀδυσῆος Il.1.138
, cf. Od.15.84, S.Ant. 707; ἤ is prob. wrongly accented in codd. of Il.2.289, Od.3.348, 19.109, v. ἦ Adv.1.3:ἢ πόλις βροτός θ' ὁμοίως A.Eu. 524
(lyr.) is exceptional.3 or else, otherwise,εἰδέναι δεῖ περὶ οὗ ἂν ᾖ ἡ βουλή, ἢ παντὸς ἁμαρτάνειν ἀνάγκη Pl.Phdr. 237c
;μή με λυπεῖτε, ἢ φεύξομ' ἐκ τῆς οἰκίης Herod.5.74
; ζῶντα κακῶς λέγειν ἐκώλυσε.., ἢ τρεῖς δραχμὰς ἀποτίνειν ἔταξε Lex Sol. ap. Plu.Sol.21, cf. 24, IG12.94.10, Them.Or.21.260a.II in Questions or Deliberations in Disj. form(the accentuation is ἢ ([etym.] ἠέ) folld. by ἦ ([etym.] ἦε), Hdn. Gr.2.24, al., A.D.Conj.224.28):1 Direct questions,a introduced by ἢ (ἠέ), ἢ δολιχὴ νοῦσος ἦ Ἄρτεμις ἰοχέαιρα.. κατέπεφνεν; Od.11.172; ἤ τι κατὰ πρῆξιν ἦ μαψιδίως ἀλάλησθε.. ; 3.72, cf. 1.408, 16.462, Il.6.378, 15.735, 16.12, etc.b without an introductory Particle, θεός νύ τις ἦ βροτός ἐσσι; art thou a goddess or a mortal? Od.6.149, cf. 1.226, 4.314, 372, 643, 20.130, 21.194, Il.10.63, 425, 534, 15.203: accented ἦ, Hdn.Gr.2.145, al., but ἤ freq. in codd. of Hom. and always in codd. of later writers: ἤκουσας ἢ οὐκ ἤκουσας ἢ κωφῇ λέγω; A.Th. 202; ἄρτι δὲ ἥκεις ἢ πάλαι; Pl.Cri. 43a; κακουργεῖν δεῖ ἢ οὔ; ib. 49c; preceded by πότερον, πότερον δοκεῖ σοι κάκιον εἶναι, τὸ ἀδικεῖν ἢ τὸ ἀδικεῖσθαι; Id.Grg. 474c, etc.2 Indirect questions, freq. epexegetic of a preceding question and identical in form with direct questions.aεἴπ' ἄγε,.. ἤ ῥ' ἐθέλει.., ἦ ἀπέειπε.. Il.9.674
; ;διάνδιχα μερμήριξεν ἢ ὅ γε.. ἐναρίζοι ἦε χόλον παύσειεν 1.190
; later withεἰ.. ἤ A.Ch. 890
,Ag. 478, S.OC80, etc.; πότερον orπότερα.. ἤ.. Id.Pers.148
, 352, Ag.630, etc.; sts.εἴτε.. ἤ E.El. 897
;ἢ.. εἴτε S.Aj. 177
.b without introductory Particle,οὐδέ τι οἶδα ζώει ὅ γ' ἦ τέθνηκε Od.11.464
, cf. Il.10.546, Od.24.238.B COMPARATIVE, than, as, after a [comp] Comp., Il.11.162, etc.: after positive Adjs. which imply comparison, ἄλλος, ἕτερος ἤ.., S.OT 595, Tr. 835(lyr.);ἐναντίος ἤ Pl.Grg. 481c
; ἴδιόν τι πάσχειν πάθος ἢ οἱ ἄλλοι ibid.: after Advbs. or adverbial phrases, πλήν, πρίν, πρόσθεν, χωρίς (qq. v.), ἀλλά (v. ἀλλ' ἤ); τῇ ὑστεραίᾳ ἤ.. Id.Cri. 44a
(f.l. in Smp. 173a);ἐν τῷ πέμπτῳ καὶ δεκάτῳ ϝέτει ἀπὸ τῶ ποτεχεῖ ϝέτεος ἢ Ἀριστίων ἐφορεύει Tab.Heracl.1.121
;παρὰ δόξαν ἢ ὡς αὐτὸς κατεδόκεε Hdt.1.79
, cf. 8.4;διαφερόντως ἤ.. Pl.Phd. 85b
; οὐδ' ὅσον ἤ.. not so much as.., not more than.., Theoc.9.21: after Verbs implying comparison, βούλεσθαι ἤ.. to wish rather than.., v. βούλομαι IV,αἱρέω B. 11.1b
; so φθάνειν ἤ.. to come sooner than.., Il.23.445, Od.11.58;ἐπιθυμεῖν ἤ.. X.Cyr.1.4.3
;δέχεσθαι ἤ.. Lys.10.21
: less freq. after a word not implying comparison, δίκαιον ἡμέας ἔχειν.. (sc. μᾶλλον)ἤ περ Ἀθηναίους Hdt.9.26
;ἐμοὶ πικρὸς.. ἢ κείνοις γλυκύς S.Aj. 966
(s.v.l.);δεδικαιωμένος ἢ ἐκεῖνος Ev.Luc.18.14
.2 joining two Comparatives which refer to the same subject,πάντες κ' ἀρησαίατ' ἐλαφρότεροι πόδας εἶναι ἢ ἀφνειότεροι Od.1.165
;ταχύτερα ἢ σοφώτερα Hdt.3.65
;μανικώτεροι ἢ ἀνδρειότεροι Pl.Tht. 144b
, cf. Ar.Ach. 1078.3 rarely after a [comp] Sup., (s.v.l.);πίθοιτό κεν ὔμμι μάλιστα ἢ ἐμοί A.R.3.91
.4 ἢ οὐ is used when a neg. precedes, , cf.5.94, Th.2.62, etc.: after an implied neg.,ὠμὸν.. πόλιν ὅλην διαφθεῖραι μᾶλλον ἢ οὐ τοὺς αἰτίους Id.3.36
.5 freq. omitted with numerals after πλείων, ἐλάττων, μείων, ἔτη.. πλείω ἑβδομήκοντα v.l. in Pl.Ap. 17d;οὐ μεῖον πεντακοσίους X.An.6.4.24
: sts. with an inf. or conditional clause, ; τίς εὐπραξία σπανιωτέρα.., εἰ [δύναμις] πάρεστιν (for ἢ δύναμιν παρεῖναι); Th.1.33.6 pleon. with a gen.,τίς ἂν αἰσχίων εἴη ταύτης δόξα, ἢ δοκεῖν.. Pl.Cri. 44c
, cf. Lys.10.28.7 the Disj. and [comp] Comp. uses are found together in Il.15.511 βέλτερον, ἢ ἀπολέσθαι ἕνα χρόνον ἠὲ βιῶναι, ἢ δηθὰ στρεύγεσθαι ἐν αἰνῆ δηϊοτῆτι better, either to die once for all or win life, than long to toil in battle. [ἢ οὐ, ἢ οὐκ combine by Synizesis into one syll. in Trag. and Com., A.Pr. 330, S.Aj. 334, Ar.Lys. 128; so usually in [dialect] Ep., Od.1.298, al.; ;ἢ εἰ Alex.201
.]------------------------------------ἤ (B), an exclamation expressing disapproval,2 to call attention, ποῦ Ξανθίας; ἢ Ξανθία where's Xanthias? hi, Xanthias! Ar.Ra. 271.------------------------------------ἤ (or [full] ἦ) (C), Cypr. forA if, Inscr.Cypr.135.6H.2 Cret. for when, after, ἤ κ' ἀποστᾷ μωλῆν after retiring, he shall take proceedings, Leg.Gort.1.52; ἐν ταῖς τριάκοντα ἤ κα ϝείποντι within 30 days from the time of their proclamation, ib.8.18. -
10 γαῖα
γαῖα, γῆ: earth, land; distinguished from the heavens, ( κίονες) αἳ γαῖάν τε καὶ οὐρανὸν ἀμφὶς ἔχουσιν, Od. 1.54; geographically, Ἀχαιίδα γαῖαν, esp. native land, πατρίδα γαῖαν, pl., οὐδέ τις ἄλλη | φαίνετο γαιάων ἀλλ' οὐρανὸς ἠδὲ θάλασσα, Od. 14.302; as substance, χυτὴ γαῖα, for a grave, Il. 6.464 ; κωφὴ γαῖα, ‘silent dust,’ Il. 24.54; prov., ὗμεῖς πάντες ὕδωρ καὶ γαῖα γένοισθε, Il. 7.99. The form γῆ is of less common occurrence, Od. 13.233, Od. 23.233, Il. 21.63.—Personified, Γαῖα, Il. 15.36; Γῆ, Il. 3.104, Il. 19.259.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > γαῖα
-
11 κωφός
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > κωφός
-
12 σκώληξ
σκώληξ, ηκος, ὁ, (1) der Wurm; bes. der Spulwurm u. der Regenwurm, lumbricus; der Seidenwurm. Komisch der Faden, der vom Rocken gesponnen, gedreht wird; (2) ἡ κωφὴ τῶν κυμάτων ἐπανάστασις τῆς ϑαλάσσης, von der wurmähnlichen Bewegung der Wellen; (3) ein Haufen ausgedroschenen Getreides; (4) eine Art Kuchen von wurmförmiger Gestalt
См. также в других словарях:
κωφῇ — κωφάω make dumb pres subj mp 2nd sg (doric) κωφάω make dumb pres ind mp 2nd sg (doric) κωφάω make dumb pres subj act 3rd sg (doric) κωφάω make dumb pres ind act 3rd sg (doric) κωφάω make dumb pres subj mp 2nd sg (epic ionic) κωφάω make dumb pres… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κωφή — κωφός blunt fem nom/voc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ή — (I) και γη (AM ἤ, Μ και γή, Α επικ. τ. ἠέ) Ι. (διαζευκτικός σύνδεσμος) 1. συνδέει δύο ή περισσότερες λέξεις ή προτάσεις τών οποίων οι έννοιες αναιρούν η μία την άλλη (α. «εγώ ή εκείνος» β. «ἐγώ... ἤ ἄλλος Ἀχαιῶν», Ομ. Ιλ.) 2. επαναλαμβανόμενο ή … Dictionary of Greek
κωφός — ή, ό (Α κωφός, ή, όν) 1. αυτός που δεν ακούει, κουφός (α. «ὅσοι κωφοὶ γίνονται ἐκ γενετῆς πάντες καὶ ἐνεοὶ γίνονται», Αριστοτ. β. «νοῡς ὁρῆ καὶ νοῡς ἀκούει τἆλλα κωφὰ καὶ τυφλά», Επιχ.) 2. άηχος, αθόρυβος («κῡμα μέλαν κῶφόν τε καὶ ἄβρομον», Απολλ … Dictionary of Greek
λίθαξ — λίθαξ, ὁ, ἡ (Α) 1. σκληρός, πετρώδης («μή πώς μ ἐκβαίνοντα βάλῃ λίθακι ποτὶ πέτρῃ κῡμα», Ομ. Οδ.) 2. το θηλ. ως ουσ. ἡ λίθαξ ο λίθος 3. (το αρσ. στον πληθ. ως ουσ.) βραχώδης γη 4. φρ. «κωφὴ λίθαξ» επιτάφιος λίθος. [ΕΤΥΜΟΛ. < λίθος + επίθημα αξ … Dictionary of Greek
