-
1 κῡμάτιον
κῡμάτιον, τό, dim. zu κῦμα, kleine Welle. – In der Baukunst eine architektonische Verzierung, Hohlleiste, Hohlkehle, Inscr. 160, 5 ff.; LXX u. a. Sp.
-
2 κυμάτιον
κυμάτιονvolute: neut nom /voc /acc sg -
3 κῡμάτιον
κῡμάτιον, τό, kleine Welle. In der Baukunst eine architektonische Verzierung, Hohlleiste, Hohlkehle -
4 κυμάτιον
-
5 κυμάτιον
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κυμάτιον
-
6 κυματίου
κυμάτιονvolute: neut gen sgκῡματίου, κυματίαςsurging: masc gen sg (ionic) -
7 κυμάτια
κυμάτιονvolute: neut nom /voc /acc pl -
8 cymatium
cȳmatium od. - ion, iī, n. (κυμάτιον, eine kleine Welle), t. t. der Baukunst, a) die Wulst der ionischen Säule, Vitr. 3, 5, 7 (3, 3, 12); 4, 1, 7. – b) die Kehlleiste, der Kehlstoß, rein lat. unda, Vitr. 4, 3, 6. Tert. de idol. 8: c. epistylii, Vitr. 3, 5, 10 (3, 3, 15): c. Doricum, Vitr. 4, 3, 8; 4, 6, 2: c. Lesbium, Vitr. 4, 6, 2. – / Form cumatium, Corp. inscr. Lat. 10, 1781.
-
9 unda
unda, ae, f. (vgl. altind. undáti, benetzt, udan, Woge, Wasser, griech. ὕδωρ, böot. οὔδωρ), die Welle des Meeres, die Woge, u. kollekt. die Wellen, die Wogen, I) eig.: maris unda, Cic.: undae tumidae, Ov.: undae fluctuantes, Sen.: unda supervenit undam, Hor. – II) übtr. u. meton.: A) übtr., die Woge, der Wogendrang, bes. von der unruhigen Menge, undae comitiorum, das unruhige, stürmische Treiben, Cic.: magnis curarum fluctuat undis, Catull.: unda salutantum, Strom, Menge, Verg.: undae civiles, Hor.: adversis rerum undis, Hor.: in his undis et tempestatibus (Wogendrang u. Stürmen politischer Unruhen) ad summam senectutem maluit iactari, Cic. – B) meton.: 1) das Naß, a) das fließende Gewässer, Wasser, fontis, Ov.: magna vis undae, Sen.: unda pura, Verg.: fluens unda, Ggstz. putealis unda, Colum., puteales undae, Ov.: undae argenteae, Apul.: unda Sicula, das sizilische Meer, Hor. u. so spez. = das Meer, inter undas, Ggstz. in terra, Val. Max.: nivales undae, Schneewasser, Mart.: faciunt iustos ignis et unda viros, zu rechten Ehemännern (weil Wasser und Feuer als Symbole des Hauswesens bei der Eheverbindung vorausgetragen wurden), Ov. – b) jede fließende Feuchtigkeit, preli, Öl, Plin.: croci, Mart. – 2) v. wellenförmig Strömendem, der Strom, undae aëriae, Luftstrom, Lucr.: unda comae, die wallende Mähne, Mart.: quā plurimus undam fumus agit, aufwirbelt, Verg.: als t.t. der Kochkunst, Welle, carnes exbromatae unā undā, Anthim. 3 in. – 3) als t.t. der Baukunst, die Kehlleiste, Hohlleiste, als Übersetzung von κυμάτιον (cymatium), Vitr. 5, 6, 6.
-
10 κῦμα
κῦμα, τό, von κύω, das Angeschwellte; – 1) die Welle, Woge; oft bei Hom. von dem bewegten Meere u. von der Brandung; κύματ' ἐπ' ἠϊονος κλύζεσκον Il. 23, 61; ἐπῶρσ' ἄνεμόν τε κακὸν καὶ κύματα μακρά Od. 5, 109, öfter, wie bei Pind. u. Tragg.; νεὼς καμούσης ποντίῳ πρὸς κύματι Aesch. Spt. 192; κύματ' ἐν εὐρέϊ πόντῳ βάντ' ἐπιόντα τε Soph. Trach. 113; ἐκ κυμάτων γὰρ αὖϑις αὖ γαλήν' ὁρῶ Eur. Or. 279; in Prosa; ὡς τὸ κῦμα ἔστρωτο Her. 7, 193; κῠμα διαφεύγειν, sprichwörtlich, Plat. Rep. V, 457 b. – Auch ἀριϑμεῖν τὰ κύματα, Luc. Hermot. 84. – Von Luftwellen, Plut. Pompei. 25. – Oft übtr., βοᾷ γὰρ κῦμα χερσαίου στρατοῦ Aesch. Spt. 64, die Heereswogen, wie 108. 1069; bes. von heranwogendem Unglück, στυγνῆς πρὸς κύμασιν ἄτης Prom. 888, vgl. Eum. 796 Suppl. 120; ἴδεσϑέ μ' οἷον ἄρτι κῦμα φοινίας ὑπὸ ζάλης ἀμφίδρομον κυκλεῖται Soph. Ai. 344; κακῶν, συμφορᾶς κῦμα, Eur. Ion 927 Hipp. 824. Aehnl. auch Plat., ἐὰν ἐπέλϑῃ ποτὲ κῦμα κατακλυσμὸν φέρον νόσων Legg. V, 740 e. – 2) wie κύημα, die Frucht im Mutterleibe, die Geburt; τροφὸς δὲ κύματος νεοσπόρου Aesch. Eum. 629, wie αὖϑις τῶνδε κῦμα λαμβάνει Ch. 126, den Keim empfangen; sp. D., δισσὸν κῠμα τέκνων Leon. Tar. 3 (VI, 200); ϑεοῦ βαρὺ κῠμα φέρουσαν Ap. Rh. 4, 1492. Auch bei Theophr. – Nach Galen. der Keim, junger Schoß des Kohls, der wie Spargel gegessen wurde. – In der Architektonik eine Verzierung, Hohlleiste, Aesch. fr. 70. S. κυμάτιον.
-
11 κυματίω
-
12 κυματίῳ
-
13 cymatium
cȳmatium od. - ion, iī, n. (κυμάτιον, eine kleine Welle), t. t. der Baukunst, a) die Wulst der ionischen Säule, Vitr. 3, 5, 7 (3, 3, 12); 4, 1, 7. – b) die Kehlleiste, der Kehlstoß, rein lat. unda, Vitr. 4, 3, 6. Tert. de idol. 8: c. epistylii, Vitr. 3, 5, 10 (3, 3, 15): c. Doricum, Vitr. 4, 3, 8; 4, 6, 2: c. Lesbium, Vitr. 4, 6, 2. – ⇒ Form cumatium, Corp. inscr. Lat. 10, 1781.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > cymatium
-
14 unda
unda, ae, f. (vgl. altind. undáti, benetzt, udan, Woge, Wasser, griech. δωρ, böot. οὔδωρ), die Welle des Meeres, die Woge, u. kollekt. die Wellen, die Wogen, I) eig.: maris unda, Cic.: undae tumidae, Ov.: undae fluctuantes, Sen.: unda supervenit undam, Hor. – II) übtr. u. meton.: A) übtr., die Woge, der Wogendrang, bes. von der unruhigen Menge, undae comitiorum, das unruhige, stürmische Treiben, Cic.: magnis curarum fluctuat undis, Catull.: unda salutantum, Strom, Menge, Verg.: undae civiles, Hor.: adversis rerum undis, Hor.: in his undis et tempestatibus (Wogendrang u. Stürmen politischer Unruhen) ad summam senectutem maluit iactari, Cic. – B) meton.: 1) das Naß, a) das fließende Gewässer, Wasser, fontis, Ov.: magna vis undae, Sen.: unda pura, Verg.: fluens unda, Ggstz. putealis unda, Colum., puteales undae, Ov.: undae argenteae, Apul.: unda Sicula, das sizilische Meer, Hor. u. so spez. = das Meer, inter undas, Ggstz. in terra, Val. Max.: nivales undae, Schneewasser, Mart.: faciunt iustos ignis et unda viros, zu rechten Ehemännern (weil Wasser und Feuer als Symbole des Hauswesens bei der Eheverbindung vorausgetragen wurden), Ov. – b) jede fließende Feuchtigkeit, preli, Öl, Plin.: croci, Mart. – 2) v. wellenförmig Strömendem, der Strom, undae aëriae, Luftstrom, Lucr.: unda comae, die wallende————Mähne, Mart.: quā plurimus undam fumus agit, aufwirbelt, Verg.: als t.t. der Kochkunst, Welle, carnes exbromatae unā undā, Anthim. 3 in. – 3) als t.t. der Baukunst, die Kehlleiste, Hohlleiste, als Übersetzung von κυμάτιον (cymatium), Vitr. 5, 6, 6. -
15 Λέσβος
Λέσβ-ος, ἡ, Lesbos, Il.24.544, Od.4.342, etc.; the seventh in magnitude of islands known to the Greeks, Alex.268.6:—hence Adv. [suff] Λεσβ-όθεν,A from Lesbos, Il.9.664; [suff] Λεσβ-όθι, at Lesbos, EM25.15:—Adj. [full] Λέσβιος, α, ον, Sapph.92, Hdt.1.23, etc.: prov., μετὰ Λέσβιον ᾠδόν, of those who are judged second best, Cratin.243; Λέσβιον κῦμα or κυμάτιον, v. κῦμα 1.3, A.Fr.78, Vitr.4.6.2; so τὸ Λέσβιον (without κ.) PCair.Zen. 445.11 (iii B.C.);Λεσβία οἰκοδομία Arist.EN 1137b30
;Λ. πώματος οὐκ ἔστιν ἄλλος οἶνος ἡδίων πιεῖν Alex.274
, cf. Philyll.24; ἡδίων ὁ Λ. (sc. οἶνος), with a play on words, indicating a preference for Theophrastus (of Lesbos) over Eudemus (of Rhodes), Arist. ap. Gell.13.5.II Λέσβιον, τό,1 part of a ship, ἡ δευτέρα τρόπις acc. to Poll.1.85. -
16 περικολλάω
A glue all round,τὸ κυμάτιον IG12.374.132
,136;τοῖς βλεφάροις Gp.12.33
([voice] Pass.), cf. Aët.7.106.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > περικολλάω
-
17 στρεπτός
A easily twisted, pliant: σ. χιτών was (acc. to Aristarch.) a shirt of chainarmour or mail, Il.5.113, 21.31; σ. λύγοι pliant withes, E.Cyc. 225; σ. κάλωες twisted, Orph.A. 623;ἁρπεδόνα AP6.160
(Antip. Sid.); φλοιὸς σ. ἑλιττόμενος twisted, gnarled, Thphr.HP3.13.2;σ. κεκρύφαλοι
twined, wreathed,AP
6.219.4 (Antip.); θύσανοι ib.225 (Nicaen.); ῥυτίδες ib.5.203 (Mel.);ἐσθῆτες Diog.Oen.10
; κυμάτιον, of a moulding, LXX Ex.25.10(11), al.; τὰ σ. τῶν στύλων, τῶν γλυφῶν ib.3 Ki. 7.41.II Subst. στρεπτός, ὁ (in D.S.5.45, σ. κύκλος), collar of twisted or linked metal,χρύσεος σ. περιαυχένιος Hdt.3.20
, cf. 9.80, Pl.R. 553c, X.Cyr.1.3.2, J.AJ11.6.10:—also [full] στρεπτόν, τό, IG22.1388.28, Men.Epit. 187: pl., Plu.Art.15.2 of pastry, twist, roll, D.18.260, cf. Hippoloch. ap. Ath.4.13 d, Poll.6.77: also στρεπτόν, τό, Jul.Ep. 180.III metaph., to be bent or turned, στρεπτοὶ καὶ θεοὶ αὐτοί the gods themselves may be turned (by prayer), Il.9.497;σ. φρένες ἐσθλῶν 15.203
; also σ. γλῶσσα glib, plant tongue, 20.248.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > στρεπτός
-
18 ἀργός
A shining, glistening, of a goose, Od.15.161; of a sleek, well-fed ox, Il.23.30; in Hom. mostly in the phrase πόδας ἀργοί, of hounds, swift-footed, because all swift motion causes a kind of glancing or flickering light, 18.578, Od.2.11, etc.;κύνες ἀργοί Il. 1.50
, 18.283, cf. D.S.4.41, Corn.ND16.II parox. as pr. n., Ἄργος, ὁ, name of a dog, Swift-foot, Od. 17.292: also of the herdsman Argus (i.e. bright-eyed, A.Pr. 567 (lyr.), Supp. 305 ) who was so called from his eyes being ever open and bright. (By dissimilation from Αργρός, cf. Skt. ṛjrá-, = (1) shining, (2) swift, Vedic pr. n. [Rnull ]ji-śvan-, lit. = possessing κύνες ἀργοί.)------------------------------------ἀργός (B), όν, later ή, όν Arist.EN 1167a11, Mete. 352a13, Thphr. Lap.27, Ath.Mech.12.11, etc.: ([var] contr. from ἀεργός):—prop.A not working the ground, Hdt.5.6; idle, lazy, opp. ἐργάτις, S.Ph.97, cf. Ar. Nu.53, etc.;γαστέρες ἀ. Epimenid.1
;ἀ. ἐπιθυμίαι Pl.R. 572e
; ἀ. τὴν διάνοιαν ib. 458a;τὸ πρὸς ἅπαν ξυνετὸν ἐπὶ πᾶν ἀ. Th.3.82
; ἂν ἀ. ᾖ if he have no trade, Antiph.123.3;πότερον ἀνθρώπου οὐδέν ἐστιν [ἔργον] ἀλλ' ἀργὸν πέφυκεν; Arist.EN 1097b30
: c. gen. rei, idle at a thing, free from it, τῶν οἴκοθεν from domestic toils, E.IA 1000;πόνων σφοδρῶν Pl.Lg. 835d
; γυναῖκας ἀργοὺς ταλασίας ib. 806a; ἀ. αἰσχρῶν slow to evil, A.Th. 411;ἀργότεραι ἐς τὸ δρᾶν τι Th.7.67
;ἀ. περί τι Pl.Lg. 966d
.2 of things, ; of money, lying idle, yielding no return, opp. ἐνεργός, D.27.7 and 20; of land, lying fallow, Isoc.4.132, X.Cyr.3.2.19, Thphr.HP9.12.2; opp. πεφυτευμένος, IG7.2226B (Thisbe, iii A.D.);διατριβὴ ἀ.
in which nothing is done, fruitless,Ar.
Ra. 1498 (lyr.), Isoc.4.44;χρόνον ἀργὸν διάγειν Plu.Cor.31
. Adv.ἀργῶς, ἐπιμέλεσθαι X.Mem.2.4.7
;ἔχειν D.6.3
: [comp] Comp. and [comp] Sup. ἀργότερον, -ότατα, X.Oec.15.6 and 1.b ἀ. λόγος, name of a sophism, Chrysipp.Stoic.2.277, cf.Plu.2.574e.II [voice] Pass.,unwrought, ἁρμός, κυμάτιον, IG1.322b23,59;πυροὶ ἀ.
unprepared for eating,Hp.
VM13;ἄργυρος Paus.3.12.3
; βύρσαι undressed hides, Ath.Mech. l.c.; unpolished, Thphr.Lap.27.2 not done, left undone,κοὐκ ἦν ἔτ' οὐδὲν ἀ. S.OC 1605
;ἓν δ' ἐστὶν ἡμῖν ἀ. E.Ph. 766
; οὐκ ἐν ἀργοῖς not among things neglected, S.OT 287; .4 Astrol., τόπος ἀ., name of the 8t h of the 12 'houses', Ptol.Tetr. 128, Paul.Al.M.4;πλανήτης Plot.2.3.3
;ζῴδιον S.E.M.5.15
. -
19 κῦμα
κῦμα, - ατοςGrammatical information: n.Meaning: 1. `wave, breakers', also metaph. (Il.); 2. = κύημα `foetus, embryo' (A., E., AP), `young sprout' (Thphr., Gal.; Strömberg Theophrastea 79).Compounds: Compp., e.g. κυματωγή \< *κυματο-Ϝαγή `breaking of the waves, beach' (Hdt.); ἀ-κύμων `without waves' (Pi., Trag.), also `without foetus' (E.; oppos. ἐγ-κύμων att.); also ἄ-κυμος (E., Arist.), ἀκύματος ( Trag. Adesp.) `without waves'.Derivatives: Diminut. κυμάτιον `the volute on the Ionic capital' (inscr.); κυματ-ίης, - ίας m. `causing waves, stormy' (Ion. poet.), - ώδης (Arist.), - όεις (Arist., Opp.), - ηρός (Gloss.) `full of waves'. Denomin. 1. κυμαίνω, also with ἐκ- etc., `rise in waves, swell' (Il.) with κύμανσις (Arist.); also `become pregnant' ( γαστέρα; late Epic); 2. κυματόομαι, - όω `rise in waves, cover with waves' (Th., Luc., Plu.) with - ωσις (Str.); 3. κυματίζομαι `roll with the waves' (Arist.).Origin: IE [Indo-European] [593] *ḱuh₂- `swell'Etymology: Here also Κυμώ f. name of a Nereide (Hes.); also Κύμη? (Kretschmer Glotta 24, 277ff.). As `foetus' κῦμα is the verbal noun of κυέω. The usual and old meaning `wave' must derive from a graphical interpretation. [Lat. cŭm-ulus `heap' cannot be cognate, as it would have long ῡ]. - A stem-variation (m: p) with OCS kupъ ' σωρός' (Specht KZ 68, 123) is impossible. However, one might doubt the explanation from `swelling'.Page in Frisk: 2,47-48Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κῦμα
См. также в других словарях:
κυμάτιον — volute neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κυματίου — κυμάτιον volute neut gen sg κῡματίου , κυματίας surging masc gen sg (ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κυματίῳ — κυμάτιον volute neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κυμάτια — κυμάτιον volute neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
cimacio — (Del gr. kymation < kyma, onda.) ► sustantivo masculino 1 ARQUITECTURA Gola, moldura en forma de s: ■ decoraron las cornisas con unos cimacios labrados. 2 ARQUITECTURA Borde superior de una cornisa. * * * cimacio (del lat. «cymatĭum») m.… … Enciclopedia Universal
κυμάτιο — Διακοσμητικό στοιχείο της αρχιτεκτονικής. Εμφανίζεται συνήθως οριζόντιο σε μια βάση κτιρίου, σε μια κορνίζα, σε ένα κιονόκρανο, στη βάση ενός κίονα ή ενός αγάλματος και έχει κυματοειδή μορφή. Τα κ. απέκτησαν ιδιαίτερη σημασία στην Ελλάδα της… … Dictionary of Greek
κύμα — Διάδοση μιας διαταραχής περιοδικής μορφής με πεπερασμένη ταχύτητα στον χώρο, αρχικά εντοπισμένης, η οποία περιέχει ή όχι ένα υλικό μέσο. Η διάδοση αυτή δεν συνεπάγεται σε καμία περίπτωση μετακινήσεις του συνόλου του μέσου διάδοσης, αλλά μεταφορά… … Dictionary of Greek
λεσβίος — ία, ο, θηλ. και λεσβιάδα (AM λεσβίος, ία, ον, Α θηλ. και λεσβίας, άδος και λεσβίς, ίδος) [Λέσβος] 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στη Λέσβο ή προέρχεται από τη Λέσβο 2. (το αρσ. και θηλ. ως εθνικά) ο Λεσβίος, η Λεσβία ο κάτοικος τής Λέσβου ή… … Dictionary of Greek
στρεπτός — ή, ό / στρεπτός, ή, όν, ΝΜΑ [στρέφω] 1. συνεστραμμένος, στριμμένος (α. «στρεπτό καλώδιο» β. «στρεπταῑς λύγοισι σῶμα συμπεπλεγμένους», Ευρ.) 2. το αρσ. ως ουσ. ο στρεπτός περιδέραιο από συνεστραμμένο μέταλλο ή από αλυσίδα νεοελλ. αυτός που μπορεί… … Dictionary of Greek
Λέσβος — I Μυθολογικό πρόσωπο. Ήταν γιος του Λαπίθη από τη Θεσσαλία. Φέρεται ως ιδρυτής της πόλης Μυτιλήνης του επίσης ομώνυμού του νησιού του Αιγαίου. Ο Λ. παντρεύτηκε την Μήθυμνα, κόρη του τοπικού βασιλιά Μακαρέα. Ο σχετικός μύθος υποδηλώνει ότι οι… … Dictionary of Greek
ԾՆՕՏ — (ից, ից.) NBH 1 1023 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 10c, 14c գ. σιαγών, γνάθος maxilla, mala, gena, mentum. ծամելիքն ողջոյն, ներքոյ եւ արտաքոյ. ոսկրն ատամնաշար, եւ տեղի մօրուաց. երեսք. այտք. կզակ. կլափ. ... *Տացէ… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)