-
1 κοινωνεί
κοινωνέωhave: pres ind mp 2nd sg (attic epic doric ionic)κοινωνέωhave: pres ind act 3rd sg (attic epic doric ionic) -
2 κοινωνεῖ
κοινωνέωhave: pres ind mp 2nd sg (attic epic doric ionic)κοινωνέωhave: pres ind act 3rd sg (attic epic doric ionic) -
3 κοινωνεῖ
имеет общениеκοινώνειΕλληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > κοινωνεῖ
-
4 κοινώνει
имей общениеκοινωνεῖΕλληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > κοινώνει
-
5 κοινώνει
κοινωνέωhave: pres imperat act 2nd sg (attic epic)κοινωνέωhave: imperf ind act 3rd sg (attic epic) -
6 κοινωνέω
κοινωνέω, Etwas gemeinschaftlich haben, Theil nehmen od. Theil haben an Etwas, τινός, mit Einem, τινί; ϑέλουσ' ἄκοντι κοινωνεῖ κακῶν ψυχή Aesch. Spt. 1024; τῆς χϑονός Suppl. 320; κοινωνοῠσα τῶν αὐτῶν γάμων Soph. Tr. 543; τάφου Eur. Or. 1055; Ar. Vesp. 692 Av. 653; ἤδη καὶ σὺ κοινώνει τοῦ λόγου Plat. Crat. 434 b; πόνων καὶ κινδύνων ἀλλήλοις, Gefahren mit einander theilen, Legg. III, 686 a; Xen. An. 7, 6, 28; τούτῳ μηδενός, ihn an Nichts theilnehmen lassen, Dem. 25, 61; Din. 1, 24; κεκοινωνηκὼς τῆς σιτήσεως τοῖς ib. 101; διανοίας Isocr. 4, 2. 110; οὗ καὶ ἡμεῖς κοινωνοῦμεν Arist. Eth. 10, 2, 4; Sp.; τῶν αὐτῶν ἐλπίδων Pol. 3, 2. 3; auch περί τινος, 31, 26, 6; – τινί, sich Einem anschließen, mit ihm über Etwas übereinkommen; πότερον κοινωνεῖς καὶ ξυνδοκεῖ σοι Plat. Crit. 49 d; ὁ τοιοῦτος τῷ τοιούτῳ κοινωνήσῃ Rep. I, 343 d; ἀλλήλοις Legg. VIII, 844 c; – γυναικί, fleischlichen Umgang haben, Luc. D. D. 1, 2. 10, 2. – Auch pass., ἐγκώμια κεκοινωνημένα εὐχαῖς, verbunden mit Gelübden, Plat. Legg. VII, 801 e. – Adj. verb., οὐδὲ κοινωνητέον τῆς ἡδονῆς τῷ ἐραστῇ Plat. Rep. III, 403 b.
-
7 φωνή
φωνή, ἡ, Laut, Ton, immer von lebenden Wesen, gew. von Menschen, Stimme, Rede; oft bei Hom., Hes. u. Folgdn; bes. laute, deutliche Stimme, Schlachtruf, Il. 14, 400. 15, 686. 18, 219; von Thieren, von Schweinen, Hunden, Rindern, Od. 10, 239. 12, 86. 396 (Her. 4, 129); von der Nachtigall 19, 521, Gesang; von der Schwalbe Anacr. 9, 9; vgl. Arist. H. A. 4, 9 λόγου κοινωνεῖ ὁ ἄνϑρωπος, τὰ δ' ἄλλα φωνῆς; de anim. 2, 8 erkl. ψόφος ἐμψυχίου σημαντικός; u. sonst, der artikulirte Laut im Ggstz des unartikulirten, ψόφος, Schäf. D. Hal. de C. V. p. 155; doch auch κερκίδων, Soph. Ir. 522, συρίγγων, Eur. Tr. 127; – gewöhnlich die Sprache; Her. 4, 117, der verbindet φωνὴν ἱέναι, 2, 2; ὁ παῖς ἄφωνος ὑπὸ δέους καὶ κακοῦ ἔῤῥηξε φωνήν 1, 85; τἡν φωνὴν τῶν γυναικῶν οἱ ἄνδρες οὐκ ἐδυνέατο μαϑεῖν, τὴν δὲ τῶν ἀνδρῶν αἱ γυναῖκες συνέλαβον 4, 114; αὐδάξασϑαι φωνῇ ἀνϑρωπηΐῃ 2, 55; προςέννεπε φωνᾷ Pind. P. 9, 30, u. oft; εἴϑ' εἶχε φωνὴν εὔφρονα Aesch. Ch. 193; ἀγνῶτα βάρβαρον κεκτημένη Ag. 1021; φωνὴν ἥσομεν Παρνησίδα Ch. 556; εἰ φωνὴν λάβοι, wenn er sprechen könnte, Soph. El. 538; Eur, oft, φωνὴν ἥσει χϑών Herc. F. 1295; μαλακή Ar. Nubb. 966, μιαρά Equ. 218, ἀναιδής 636; ἐμφανῆ ποιεῖν διὰ φωνῆς Plat. Theaet. 206 d; τῇ φωνῇ μέγα λέγων Prot. 310 b; ἐν φωνῇ βαρβάρῳ τεϑραμμένος 341 c, u. oft, wie Folgde; im plur., φωναί, Geschrei, Xen. Cyr. 1, 2,3; οἵας τότ' ἠφίει Φίλιππος φωνάς Dem. 18, 218; ὁ παρὼν καιρὸς μονονουχὶ λέγει φωνὴν ἀφιείς 1, 2. – Bei den Stoikern der bloße Laut im Ggstz zur λέξις.
-
8 ὄργανον
ὄργανον, τό (ΕΡΓ), das Werkzeug, das, womit man Etwas ins Werk setzt; ἀϑηρόβρωτον, Soph. frg. 404, der auch κλᾶε δ' ὀργάνων ὅτου ψαύσειεν οἷς ἐχρῆτο, Trach. 901, von dem vergifteten Gewande sagt; λογχοποιῶν ὄργανα Eur. Bacch. 1206, λαϊνέοις Ἀμφίονος ὀργάνοις Phoen. 116; ἔχων τι τοιοῦτον ὄργανον, οἷον οἱ σκυτοτόμοι, Plat. Conv. 191 a; ὁπόσα ἄλλα ὄργανα τῆς περὶ τὰ ἀμφιέσματα γενέσεως κοινωνεῖ, Polit. 281 e; σίδηρος καὶ χαλκὸς πολέμων ὄργανα, Legg. XII, 956 a, öfter; auch sogar ὄργανον ἐν ὄρεσιν, von Baumholz, Legg. 678 d; κυβευτικά, Aesch. 1, 59; Xen. u. Folgde, bes. von Maschinen, z. B. im Kriege; vgl. Pol. 1, 23, 5. 8, 7, 2; Arist. eth. 8, 11 nennt ὄργανον einen δοῦλον ἄψυχον, wie δοῦλος ein ὄργανον ἔμψυχον. Auch ὄργανα δι' ὧν αἰσϑάνεται ἡμῶν τὸ αἰσϑανόμενον ἕκαστον, Plat. Theaet. 185 c; dah. unser »Organ«. – Von musikalischen Instrumenten, πολύχορδα, πολυαρμόνια, Plat. Rep. III, 399 c; Arist. u. A. – Soph. brauchte es auch = ἔργον, das Werk selbst, μελίσσης κηρόπλαστον ὄργανον, frg. 464; vgl. Valcken. zum Schol. Eur. Phoen. 115.
-
9 ἤδη
ἤδη, schon, bereits, Hom. u. Folgde; τῷ δ' ἡδη δύο μὲν γενεαὶ μερόπων ἀνϑρώπων ἐφϑίατο Il. 2, 250; ἐγγὺς γὰρ ἤδη πάνοπλος Ἀργείων στρατὸς χωρεῖ Aesch. Spt. 59; a. Tragg., wie in Prosa mit allen tempp. vrbdn; so c. inf., Soph. O. R. 1138. 1511; perf., ἐκ δὲ αἷμά μου πέπωκεν ἤδη Trach. 1045; Ai. 1381; c. fut., gleich jetzt, Od. 1, 303; ἤδη ὀλοῦμαι Soph. Phil. 1090; auch πατρὸς δ' ἀρὰ Κρόνου τότ' ἤδη παντελῶς κρανϑήσεται, Aesch. Prom. 913; Ar. Th. 673; Xen. Cyr. 8, 3, 1; Dem. 6, 28 u. A.; – oft ἤδη νῦν, schon jetzt, ἤδη τότε, schon damals; ἤδη πώποτέ του ἤκουσας; hast du schon jemals gehört? Plat. Rep. VI, 493 d (Soph. ἤδη ποτ' εἶδον ἄνδρ' ἐγὼ γλώσσῃ ϑρασύν, ich sah schon einmal, Ai. 1121, wie Il. 1, 260; auch πάλαι ἤδη, Soph. O. C. 511 Phil. 1201; ἄλλοτε ἤδη πολλάκις εἰρημένα, schon oft gesagt, ib. 507 a (vgl. Soph. El. 62 Eur. Med. 1031); neben πᾶς, wie οὐ πᾶς ἤδη ἂν εὕροι III, 398 c; Soph. 229 d. Bei Zahlwörtern, ἔτος τόδ' ἤδη δέκατον, schon das zehnte Jahr, Soph. Phil. 312, vgl. 354 Tr. 44 El. 716; δὶς ἤδη, Isocr. 8, 123 u. A. – Bei Xen. Cyr. 8, 8, 4 entsprechen sich οὐ μόνον – ἀλλ' ἤδη. – Bes. bei Imperativen, nun, je tzt, ἤδη τοίνυν καὶ σὺ κοινώνει τοῦ λόγου Plat. Crat. 434 b; ἤδη σὺ μαρτύρησον Aesch. Eum. 579; ἀπὸ νῦν με λείπετ' ἤδη Soph. Phil. 1162; ἄπιϑι ἤδη Xen. Cyr. 6, 4, 10, womit zu vergleichen κλύοις ἂν ἤδη, Soph. El. 637 Tr. 624; – τὸ λοιπὸν ἤδη, in Zukunft nun, 81. 167. 917; mit einem eigenthümilchen Ggstze, τοῖς μὲν γὰρ ἤδη, τοῖς δ' ἐν ὑστέρῳ χρόνῳ τὰ τερπνὰ πικρὰ γίγνεται O. C. 620; vgl. Eur. εὐτυχοῦσι δὲ οἱ μὲν τάχ', οἱ δ' ἐςαῦϑις, οἱ δ' ἤδη βροτῶν, Suppl. 651; Ar. οὐ τάχ' ἀλλ' ἤδη, sogleich, jetzt, ποιῶ, Ran. 527; Xen. Cyr. 4, 1, 4; αἱ ἤδη κολάσεις stehen den Drohungen entgegen, auf der Stelle vollzogene Züchtigungen, An. 7, 7, 24; vgl. τὴν ἤδη χάριν τοῦ μετὰ ταῦτα χρόνου παντὸς περὶ πλείονος ἡγεῖσϑαι, die gegenwärtigen, Dem. 23, 134. – Beim superlat., wie δή, ὡς τάχιστ' ἤδη Ar. Th. 662; vgl. Thuc. 6, 31.
-
10 ἵξις
A coming, E.Tr. 396 (prob.l.);οὐ πτύσις ἀλλ' ἀναγωγὴ καλέεται, τῆς ἄνω ἴξιος [τῆς ὁδοῦ] τοὔνομα ἔχουσα Aret. SA2.2
;οἶνος ὠκὺς ἐς τὴν ἄνω ἴξιν Id.CA2.4
.2 passage through, οὐδαμῆ.. κατὰ τὴν τοῦ θώρηκος ἴ. Hp.Acut.15 (but perh. simply, 'at no point in the θ.') ; ἵξιν παρέχεσθαι allow free passage, dub. in Sch. Epicur.Ep.1p.8U. (fort. εἶξιν).II direction, straight line, esp. vertical line, καθημένῳ πόδες ἐς τὴν ἄνω ἴ. κατ' ἰθὺ γούνασι his feet when he is seated should be vortically opposite his knees, Hp.Off.3; ἐπιδεῖν δεξιὰ ἐπ' ἀριστερά, ἀριστερὰ ἐπὶ δεξιά, πλὴν κεφαλῆς· ταύτην δὲ κατ' ἴξιν vertically, ib.9; βάλλεσθαι χρὴ τὸ ὀθόνιον κατ' αὐτὴν τὴν ἴ. τοῦ ἕλκεος directly over the wound, Id.Fract.26; τοὺς νάρθηκας.. μὴ κατὰ τὴν ἴ. τοῦ ἕλκεος προστιθέναι ibid.; ὁκόσα κοινωνεῖ τοῖσι τῆς κνήμης ὀστέοισι καὶ αὐτέῃ τῇ ἴξει ib.9 codd. (κατὰ τὴν ἴξιν Gal.18(2).423
; κατ' αὐτὴν τὴν ἴ. Ermerins).2 κατ' ἴξιν c. gen., corresponding to, on the same side as, ἤλγησεν κατὰ βουβῶνα, σπληνὸς κατ' ἴ., i.e. on the spleen or left side of the body, Hp.Epid.1.26.γ, cf. 4.35,37, Art.33, Fract.16, 18, Mul.1.17; τῶν ὀδόντων τῶν τε ἄνω καὶ τῶν κάτω κατ' ἴ. Id.Art.31; = ex ipsa parte, Cass.Fel.37; ἐν πυρετοῖσι ἀπὸ σπληνὸς καὶ ἥπατος διὰ ῥινῶν αἱμορραγέουσι, κατ' ἴ. τοῦ σπλάγχνου τοῦ μυκτῆρος ῥέοντος the nostril corresponding to the organ in question, Aret.SA 2.2; ἡ κατ' ἴ. κληίς the corresponding (i.e. liver or right side) collarbone, ib.2.7, cf. CA1.10; κατὰ τὴν ὄπισθεν ἴ. at the back of the leg, Hp.Art.60.3 more generally, in line with, κατ' ἴ. τοῦ πυγαίου ποιησάμενον τὴν σανίδα ib.75; κατ' ἴ. τῇ ἐντομῇ τῇ ἐς τὸν τοῖχον ib.47. -
11 βασιλεία
βασιλεία, ας, ἡ (Heraclit. Fgm. 52; Hdt.+) a term relating to royal administrationⓐ gener. kingship, royal power, royal rule (1 Km 15:28; 20:31; Sir 10:8; Jdth 1:1; Esth 3:6; 1 Macc 1:16 al. LXX; En 98:2; TestJob 33:9; Just., Tat., Ath.; οὐ βασιλείαν ἀλλὰ τυράνιδα Mel., P. 49, 354; Orig.) λαβεῖν ἑαυτῷ βασιλείαν obtain royal power (for oneself) Lk 19:12, 15; without dat. Rv 17:12 (cp. Jos., Ant. 13, 220); δοῦναί τινι τὴν β. vs. 17; ἔχειν β. ἐπί τινων vs. 18; ἐποίησεν ἡμᾶς βασιλείαν he gave us royal jurisdiction 1:6; cp. 5:10; royal rule Lk 1:33; 22:29; 23:42 v.l. (ἐν τῇ β. σου in your royal power); Ac 1:6; Hb 1:8 (Ps 44:7); 1 Cor 15:24 (παραδιδόναι as Diod S 1, 43, 6); B 4:4 (Da 7:24). Ps 95:10 (Justin, A I, 41, 4, D. 73: ὁ κύριος ἐβασίλευσεν ἀπὸ τ. ξύλου) is the basis for β. Ἰησοῦ ἐπὶ ξύλου the rule of Jesus on the cross B 8:5 (s. Windisch, Hdb. ad loc.).—Hb 11:33; 1 Cl 61:1.ⓑ esp. of God’s rule the royal reign of God (usually rendered ‘kingdom of God’, and oft. understood as royal realm but with dilution of the primary component of reigning activity), a chiefly eschatological concept, beginning to appear in the prophets, elaborated in apocalyptic passages (Mi 4:7f; Ps 102:19; 144:11–13; Wsd 6:4; 10:10; Da 3:54; 4:3; cp. SibOr 3:47f.—Diod S 5, 71, 1 Zeus takes over the βασιλεία from Cronus; Sextus 311 κοινωνεῖ βασιλείας θεοῦ σοφὸς ἀνήρ) and taught by Jesus. The expressions vary; β. τοῦ θεοῦ and τῶν οὐρανῶν have essentially the same mng., since Israelites used οὐρανός (-οί) as well as other circumlocutions for θεός (cp. Mt 19:23f; s. Bousset, Rel.3 314f); the latter term may also emphasize the heavenly origin and nature of the reign.—Dalman, Worte 75–119; JWeiss, D. Predigt Jesu v. Reiche Gottes2 1900, 1–35; ESellin, D. isr.-jüd. Heilandserwartung 1909, D. alt. Prophetismus 1912, 136ff; BDuhm, D. kommende RG 1910; SMowinckel, Psalmenstudien II 1922, 146ff; LDürr, Ursprung u. Ausbau d. isr. Heilandserwartung 1925; Bousset, Rel3 1926, 213ff; AvGall, βασιλεία τ. θεοῦ 1926; JWissing, Het begrip van het Koningrijk Gods, diss., Leiden 1927; HGressmann, Der Messias 1929; MBuber, Königtum Gottes ’32; PVolz, D. Eschatologie der jüd. Gemeinde im ntl. Zeitalter ’34; Ltzm., D. Weltheiland 1909; TManson, The Teaching of Jesus ’55, 116–284; SAalen, NTS 8, ’61/62, 215–40 (‘house’ or ‘community’ of God); GLadd, JBL 81, ’62, 230–38 (‘realm’); FNötscher, Vom A. zum NT ’62, 226–30 (ethical).α. β. τῶν οὐρανῶν mostly in Mt: 3:2; 4:17; 5:3, 10, 19f al.; otherw. (Did., Gen. 52, 11; 60, 28) J 3:5 v.l.; AcPl Ha 8, 31.β. β. τοῦ θεοῦ (cp. Orig., C. Cels. 3, 40, 21) Mt 6:33; 12:28; 21:31, 43; Mk 1:15; 4:11, 26, 30 al.; Lk 4:43; 6:20; 7:28; 8:1 al.; Ac 1:3; 8:12; 14:22; 19:8; 28:23, 31; J 3:3, 5; Ro 14:17 (defined as δικαιοσύνη, εἰρήνη, χαρά); 1 Cor 4:20 al.; Ox 1 verso, 7f; Dg 9:1; B 21:1; Pol 2:3; β. θεοῦ 1 Cor 6:10, cp. 9; 15:50; Gal 5:21; Pol 5:3; β. τοῦ Χριστοῦ καὶ θεοῦ Eph 5:5; τοῦ Χριστοῦ 1 Cl 50:3.γ. β. τοῦ πατρός Mt 13:43; 26:29.δ. β. αὐτοῦ (=τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου) Mt 13:41; Lk 24:26 v.l.; cp. Col 1:13.ε. β. τοῦ πατρὸς ἡμῶν Δαυίδ Mk 11:10, since the Davidic kgdm. is to be reestablished under the Son of David, the Messiah (cp. Is 9:5f; Jer 23:5f).ζ. ἡ β. τοῦ κυρίου B 4:13; ἡ β. αὐτοῦ (=κυρίου) ἡ ἐπουράνιος 2 Ti 4:18; EpilMosq 5; ἡ οὐράνιος β. MPol 22:3; ἡ ἐν οὐρανῷ β. Dg 10:2.η. αἰώνιος β. τοῦ κυρίου (cp. Da 4:3; Just.; CIG II, 2715a, 3 ἐπὶ τῆς τῶν κυρίων Ῥωμαίων αἰωνίου ἀρχῆς, Dssm., B 277f) 2 Pt 1:11; cp. MPol 20:2.—The greatest blessings conceivable are found in the β. Mt 13:44f. The foll. expr. refer to obtaining it = participate in its benefits: ἅψασθαι τῆς β. B 7:11; δέχεσθαι Mk 10:15; διδόναι Lk 12:32; εἰσέρχεσθαι εἰς τὴν β. Mt 5:20; 7:21; 18:3; 19:23; Mk 10:23ff; Lk 24:26 P75 (first hand); J 3:5; Ac 14:22; Hs 9, 12, 3f (HWindisch, D. Sprüche v. Eingehen in d. Reich Gs: ZNW 27, 1928, 163–92); εἰσήκειν εἰς τὴν β. 2 Cl 11:7; ἔρχεσθαι εἰς τὴν β. 9:6; ἑτοιμάζειν Mt 25:34; εὔθετον εἶναι τῇ β. Lk 9:62; εὑρεθῆναι εἰς τὴν β. Hs 9, 13, 2; ζητεῖν Mt 6:33; Lk 12:31; καταξιοῦσθαι τῆς β. 2 Th 1:5; κατοικεῖν ἐν τῇ β. Hs 9, 29, 2; κληρονομεῖν Mt 25:34; 1 Cor 6:9f; 15:50; IPhld 3:3; cp. κληρονόμος τῆς β. Js 2:5; μαθητεύεσθαι τῇ β. Mt 13:52; μεθιστάναι εἰς τὴν β. Col 1:13; φθάνει ἡ β. ἐπί τινα Lk 11:20. The phrase ὁρᾶν τὴν β. see the kgdm.=‘realize the fulfillment of God’s promises to Israel’ occurs Mk 9:1; Lk 9:27; J 3:3; Hs 9, 15, 3. The mysteries of the kgdm. can be revealed to those for whom they are intended Mt 13:11; Mk 4:11; διαγγέλλειν Lk 9:60; διαμαρτυρεῖσθαι Ac 28:23; κηρύσσειν καὶ εὐαγγελίζεσθαι Lk 8:1; sim. 16:16; cp. κηρύσσειν τὸ εὐαγγέλιον τῆς β. Mt 4:23; 9:35; 24:14; κηρύσσειν τὴν β. Lk 9:2; Ac 28:31; λαλεῖν περὶ τῆς β. Lk 9:11. Keep fr. entering: κλείειν Mt 23:13; cp. κλεῖδες τῆς β. 16:19 (s. κλεῖς 1); αἴρειν ἀπό τινος 21:43.—Spoken of as present Mt 12:28; Lk 11:20, perh. also 17:20f (see s.v. ἐντός). Viewed as future, but close at hand ἤγγικεν ἡ β. Mt 3:2; 10:7; Mk 1:15; Lk 10:9, 11; perh. Mk 1:15; ἐγγύς ἐστιν Lk 21:31; ἔρχεται Mt 6:10; Mk 11:10; Lk 11:2; 17:20; μέλλει ἀναφαίνεσθαι 19:11; προσδέχεσθαι τὴν β. Mk 15:43; ἐκδέχεσθαι τὴν β. 2 Cl 12:1; μέλλει ἔρχεσθαι 1 Cl 42:3; ἡ μέλλουσα β. 2 Cl 5:5; ἥξει ἡ β. 12:2. Conceived of as a banquet (Billerb. IV 1154ff): ἀνακλιθῆναι ἐν τῇ β. Mt 8:11; sim. 26:29; Mk 14:25; Lk 13:28f; 22:16, 18, 30; cp. the parables 14:15ff; Mt 22:2ff. Participants in it are called υἱοὶ τῆς β. Mt 8:12 (of mere external connection); 13:38. Prerequisite for participation is μετάνοια Mt 4:17; Mk 1:15; the willingness to become like children Mt 18:3f; 19:14; Mk 10:14f; Lk 18:16f. Only uprightness will inherit the β. Mt 5:20. Degrees and grades 5:19; 18:1, 4. The prosperous have difficulty entering 19:23f; Mk 10:23–25; Lk 18:24f (cp. vs. 29), those who persist in sin have no prospects at all Mt 13:24ff, 36ff, 47ff.—Paul thinks of the β. as someth. that effects changes in pers. resulting in righteousness, peace (w. God) and joy Ro 14:17. It manifests itself in deeds, not in words 1 Cor 4:20. Those committed to sin will not inherit it 6:9f; Gal 5:21; Eph 5:5 (cp. 2 Cl 9:6); the latter passages show that for Paul the kgdm. is essentially future, since Christians await the complete victory of the spirit over the flesh. Cp. also 2 Ti 4:1. Flesh and blood will not inherit it, i.e. bodies under the direction of the spirit of Christ are required for entrance 1 Cor 15:50 (JJeremias, NTS 2, ’56, 151–59). None other than God calls people into it 1 Th 2:12.—HJWesterink, Het Koninkrijk Gods bij Pls ’37.—The most important lit. to 1931 in PFeine, Theol. d. NTs7 ’36, 73. Additional lit.: GGloege, Reich Gs u. Kirche im NT 1929; RFrick, D. Gesch. des R.-Gs-Gedankens in d. alten Kirche 1929; EScott, The Kgdm. of God in the NT ’31; H-DWendland, Reichsidee u. Gottesreich ’34; ROtto, Reich Gottes u. Menschensohn ’34 (Eng. tr., The Kgdm. of God and the Son of Man, tr. Filson and Woolf, ’43 and ’51); TW I 562–95; WKümmel, D. Eschatologie der Evangelien ’36, Verheissg. u. Erfüllg. ’45 and ’53; JHéring, Le Royaume de Dieu et sa Venue (Jesus, Paul) ’38 and ’59; JTheissing, D. Lehre Jesu v. d. ew. Seligkeit ’40; FGrant, The Gospel of the Kgdm. ’40; JWellhagen, Anden och Riket ’41 (Lk); WMichaelis, D. Herr verzieht nicht d. Verheissung ’42; RLiechtenhan, D. Kommen des RGs nach dem NT ’44; GKnight, From Moses to Paul, ’49, 173–87; WArndt, CTM 21, ’50, 8–29; JBright, The Kgdm. of God: The Biblical Concept and Its Mng. for the Church ’53; RSchnackenburg, Gottes Herrschaft u. Reich,4 ’65, tr. JMurray,2 ’68; ELadd, Jesus and the Kgdm., ’64; NPerrin, The Kgdm. of God in the Teaching of Jesus, ’66; MWolter, NTS 41, ’95, 541–63 [Lk].—OT background: WSchmidt, Königtum Gottes in Ugarit u. Israel, ’61; KBernhardt, D. Problem der altorientalischen Königs-Ideologie im AT, VetusT Suppl. 8, ’61.—Patristics: GLampe, JTS 49, ’48, 58–73.② territory ruled by a king, kingdom (Diod S 4, 68, 4; Appian, Mithrid. 105 §496 ἡ βας. ὅλη=the whole kingdom; OGI 383, 25 [I B.C.]; Ps 67:33; 134:11; Bar 2:4; Tob 1:21; 1 Macc 1:6; 3:27; 2 Macc 9:25; 3 Macc 6:24 al. LXX) Mt 12:25f; 24:7; Mk 3:24; 6:23 (Socrat., Ep. 1, 10 τ. βασιλείας μέρος διδόναι); 13:8; Lk 11:17f; 21:10; αἱ β. τοῦ αἰῶνος τούτου IRo 6:1. In the account of the temptation Mt 4:8; Lk 4:5 (in a manner very different from Jesus, Alexander [Diod S 17, 51, 2] asks his father, Zeus Ammon, for τὴν ἁπάσης τῆς γῆς ἀρχήν and finds a hearing).—EDNT. DELG s.v. βασιλεύς. M-M. TW. Spicq. Sv.
См. также в других словарях:
κοινωνεῖ — κοινωνέω have pres ind mp 2nd sg (attic epic doric ionic) κοινωνέω have pres ind act 3rd sg (attic epic doric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κοινώνει — κοινωνέω have pres imperat act 2nd sg (attic epic) κοινωνέω have imperf ind act 3rd sg (attic epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ελλάδα - Φιλοσοφία και Σκέψη — ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ Η φιλοσοφία ως κατανοητικός λόγος Όταν κανείς δοκιμάζει να προσεγγίσει την αρχαία ελληνική φιλοσοφία, πρωτίστως έρχεται αντιμέτωπος με το ερώτημα για τη γένεσή της. Πράγματι, η νέα ποιότητα των φιλοσοφικών θεωρήσεων της… … Dictionary of Greek
обьщатисѧ — ОБЬЩА|ТИСѦ (3*), ЮСѦ, ѤТЬСѦ гл. Общаться: аще призъванъ грѧдеть идѹщю ѥмѹ... или нѣкыихъ ради съподоблѥни˫а тъщитьсѧ на воиньство. ни въ писании ѥго написати. ни обьщатисѧ таковѹѹмѹ. (μήτε κοινωνεῖν) ΚΕ XII, 107б; но и х(с)ъ на горницi съ ѹч҃нкы… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
обьщеваниѥ — ОБЬЩЕВАНИ|Ѥ (1*), ˫А с. То же, что обьщениѥ в 3 знач.: сше(д) же б҃ъ... ѥдинъ ѿ двою супротивною плоти и д҃ха... и образъ сп҃сеть. и плоть бесм҃ртить. второе общюѥ(т) общеванье. мнозѣмь перваго преславнѣѥ. (κοινωνεῖ κοινωνίαν) ГБ ΧIV, 9б–в … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
обьщевати — ОБЬЩ|ЕВАТИ 1 (10), ОУЮ, ОУѤТЬ гл. 1.Составлять общность, единство с кем л.: ты оканьне... ѿдѣлѧѥши ст҃ыи д҃хъ... и не позна тв(о)рца ст҃го. д҃х(а). обьщююща оц҃ю и с҃ну. Пал 1406, 150а. 2. Общаться с кем л.: ѡц҃ь же ѳеѡдоръ. ѿлѹчи самъ себе кѹпно … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
обьщеватисѧ — ОБЬЩ|ЕВАТИСѦ1 (2*), ОУЮСѦ, ОУѤТЬСѦ гл. 1. Обьщеватисѧ о (ком л., чем л.) – вступать в общение по поводу кого л., чего л.: и се [Федор] призъва иконома... иже и по немь старѣишиньство ѡпорѹчено ѥмѹ бы(с). ѥмɤ же и обьщевавъсѧ ѡ всѣхъ. и како же въ … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
Differences between codices Sinaiticus and Vaticanus — Codex Sinaiticus and Codex Vaticanus, two of great uncial codices, representatives of the Alexandrian text type, are considered excellent manuscript witnesses of the text of the New Testament. Most critical editions of the Greek New Testament… … Wikipedia
NUPTAALE Poculum — inter Graecorum nuptiales ritus. Cum enim apud hos duae potissimum formulae sacrae habeantur, altera Sponsalium sacrorum, sine celebritate Nuptiali, altera Nuptialium sacrorum, posterior haec Ἀκολουθεία τοῦ ςτεφανώματος vocatur, Ordo sacer… … Hofmann J. Lexicon universale
Λουθηρανισμός — Η διδασκαλία του μεταρρυθμιστή της χριστιανικής θρησκείας Μαρτίνου Λούθηρου (βλ. λ.) και των μαθητών του· οι οπαδοί του λ. ονομάζονται ευαγγελικοί. Στη βάση της διδασκαλίας του Λούθηρου υπάρχει μια απαισιόδοξη ενατένιση της ανθρώπινης φύσης, που… … Dictionary of Greek
μετάδοση — η (ΑM μετάδοσις) [μεταδίδω] 1. το να δίνει κάποιος σε άλλον μέρος από τα δικά του ή μέρος από κάτι («σίτων καὶ ποτῶν μετάδοσις», Ξεν.) 2. γνωστοποίηση, ανακοίνωση, κοινοποίηση («η μετάδοση τών ειδήσεων από το ραδιόφωνο γίνεται κάθε ώρα») 3. η… … Dictionary of Greek
