-
1 κατά-δυσις
κατά-δυσις, ἡ, das Untertauchen, Untergehen, Sp., bes. von den Gestirnen; das Hinabsteigen, εἴς τι, Luc. V. H. 1, 33. – Schlupfwinkel, τοῦ ὄφεως Ath. XI, 477 d; Sp.
-
2 συγ-κατά-δυσις
συγ-κατά-δυσις, ἡ, das Mituntergehen, Strab. 1, 1, 21.
-
3 κατάδυσις
A dipping: hence, setting, of stars, in pl., Hipparch. 2.6.1, Ptol.Tetr. 140: metaph., κ. εὐλογιστίας, opp. ἀνατολὴ ἀφροσύνης, Ph.1.415.2 of a river, descent into an underground course, Str.8.8.4.3 generally, going down into, descent, Luc. VH1.33.III present world (as subject to decline), Aq.Ps.16(17).14, Id., Sm.Ps.48(49).2; so of human life, Aq.Ps.38 (39).6.IV rendering of Hebr. miphleseth 'a thing to shudder at', LXX 3 Ki.15.13.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κατάδυσις
-
4 κατάδυσις
κατά-δυσις, ἡ, das Untertauchen, Untergehen; bes. von den Gestirnen; das Hinabsteigen; Schlupfwinkel -
5 δύω 2
δύω 2.Grammatical information: v.Meaning: `enter, go into'Other forms: δύομαι, δύνω, aor. δῦσαι, δύσασθαι, δῦναι, perf. δέδῡκα, aor. pass. δυθῆναι, fut. δύσω, δύσομαι, δῠθήσομαι, unclear ep. preterite δύσετο (Schwyzer 788, Chantraine Gramm. hom. 1, 416f.) trans. ( δύω, δῦσαι, δύσω), mostly with prefix ἀπο-, ἐκ-, ἐν-, κατα-δύω; otherwise intr. ( δύομαι, δύνω) `get into, slip into, put on', often with prefix ἀνα-, ἀπο-, ὑπο- etc. - δύομαι, - δύνω; rarely - δύω (Il.).Compounds: often with nominal first member in compounds, e. g. τρωγλο-δύτης `cave-dweller' (Hdt.) with - δυτικός, - δυτέω, λωπο-δύτης `who goes in foreign clothes, thief (of clothes)' (Att. etc.) with - δυτέω, - δυσίου ( δίκη), - δυσία; vgl. Fraenkel Nom. ag. 1, 225f.Derivatives: δύσις `setting of sun and stars, West' (Hecat.) with δυτικός; often to the prefixed verbs in different meanings ἔκ-, ἔν-, κατά-δυσις etc. δῦμα ( POxy. 6, 929, 8; 15, II-IIIp) = ἔνδυμα `garment' (Va), also ὑπόδυμα. δύτης `diver' (Hdt. 8, 8); in diff. meunings ἐν-, ὑπεν-, ἐκ-δύτης etc. with ἐκδύσια pl. name of a feast in Crete (Ant. Lib.); ἐνδυτήρ `to put on' (S. Tr. 674 of πέπλος) with ἐνδυτήριος (S.), also ὑποδυτήρια pl. (Str. 14, 5, 6; v. l. ὑποδεκτ.). δυσμαί pl. (rarely sg., s. Schwyzer-Debrunner 43) `setting of sun and stars, West' (Ion.-Att.) with δυσμικός (Str.); also δυ-θμαί, - θμή `id.' (Call.; on the suffix Chantr. Form. 148f.). δυτη s. v. δυτῖνος name of a waterbird (Dionys. Av.; as ἰκτῖνος, κορακῖνος etc.). δυτικός `suited to diving, western' (Arist.). - Lengthened verb form: δύπτω (s. v.); δύσγω ἀποδύω H., after μίσγω (Wackernagel KZ 33, 39 = Kl. Schr. 1, 718); cf. also φύσγων (Alc., POxy. 18, 2165; s. Specht KZ 68, 150.Etymology: In the meaning `put on' Sanskrit has (the rare) upā-du- (only gerundive Ved. upādútya-), s. L. v. Schroeder WZKM 13, 297f., Brugmann IF 11, 274. Perh. also in δείελος etc. (s. v.). - On the intransitive nasal present δύνω s. Schwyzer 696, Schwyzer-Debrunner 230. - Cf. also ἁλιβδύω.Page in Frisk: 1,427-428Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > δύω 2
-
6 συγκατάδυσις
συγ-κατά-δυσις, ἡ, das Mituntergehen -
7 ἀνατολή
ἀνατολή, ῆς, ἡ (s. ἀνατέλλω; poetic form ἀντ-, some mss. Pre-Socratics, Hdt.; ins, pap, LXX, En, TestSol 9:7 P; TestAbr A 11 p. 88, 28 [Stone p. 24]; TestJob, Test12Patr, JosAs; ApcEsdr 5:12 p. 30, 22 Tdf.; ApcMos, Philo, Joseph.; Mel., HE 4, 26, 14 [Fgm. 8b 43 = Goodsp., Apol. p. 309]).① upward movement of celestial bodies, rising, of stars (Aeschyl. et al.; PHib 27, 45 πρὸς τ. δύσεις καὶ ἀνατολὰς τ. ἄστρων; PTebt 276, 38; Neugebauer-Hoesen index; PGM 13, 1027; 1037; Philo, Spec. Leg. 3, 187) ἐν τῇ ἀνατολῇ at its rising, when it rose Mt 2:2, because of the sg. and the article in contrast to ἀπὸ ἀνατολῶν, vs. 1, prob. not a geograph. expr. like the latter, but rather astronomical (B-D-R §235, 5; cp. B-D-F); likew. vs. 9; GJs 21:1, 3 (cp. Petosiris, Fgm. 6, ln. 31 of the moon ἅμα τῇ ἀνατολῇ=simultaneously with its rising; 12, ln. 133 ἐν τῇ τοῦ ἄστρου ἀνατολῇ; FBoll, ZNW 18, 1918, 44f; a distinction is also made by PGM 36, 239 ἐξ ἀνατολῆς τ. χωρίου πλησίον ἀνατολῶν ἡλίου. Cp. EHodous, CBQ 6, ’44, 81f [‘near the horizon’], and L-S-J-M s.v. 2).② the position of the rising sun, east, orient (Hdt. et al.; LXX).ⓐ sg. ἀπὸ ἀ. ἡλίου (cp. Aeschyl., Pr. 707 ἐνθένδʼ ἡλίου πρὸς ἀντολάς) from the east Rv 7:2; 16:12 (Just., D. 28, 5 [Mal 1:11 ἀνατολῶν]); simply ἀπὸ ἀ. (SIG 1112, 25) 21:13; (opp. δύσις; cp. Appian, Mithrid. 68 §288 ἀπό τε δύσεως καὶ ἐξ ἀνατολῆς; OGI 199, 32; Jos., Bell. 6, 301) short ending of Mk; πρὸς τὴν ἀ. toward the east (Jos., Ant. 1, 37, C. Ap. 1, 77) Hv 1, 4, 1; 3 (cp. Mel., HE 4, 26, 14). Gener. of the orient (opp. δύσις) 1 Cl 5:6; IRo 2:2.ⓑ pl. (Hdt. et al.; Diod S 5, 42, 3; Jos., C. Ap. 1, 65; B-D-F §141, 2; Rob. 408) 1 Cl 10:4 (Gen 13:14). ἀπὸ ἀνατολῶν from the east (pap, s. Preis.; Gk. Parchments fr. Avroman IIa, 8: JHS 35, 1915, p. 30 ἀπὸ τ. ἀνατολῶν; Num 23:7) μάγοι ἀπὸ ἀ. Mt 2:1. ἐξέρχεσθαι ἀπὸ ἀ. come from the east (of lightning) Mt 24:27. ἀπὸ ἀ. καὶ δυσμῶν (this contrast Apollon. Rhod. 1, 85; Epict. 3, 13, 9; Sb 385, 2; Mal 1:11; Zech 8:7; Is 59:19; Philo, In Flacc. 45) from east and west=fr. the whole world Mt 8:11. The four points of the compass (Ps 106:3) Lk 13:29 (cp. En 18:6f εἰς ἀ. … πρὸς ἀ. Mel., P. 47, 335 κατὰ ἀνατολὰς ἐν Ἐδέμ to the east, in Eden [on Gen. 2:8]).[b]③ a change from darkness to light in the early morning, the dawn, fig., of the coming of the Messiah (cp. Damasc., Vi. Isidori 244 φέρειν τ. θείαν ἀνατολήν [s. ἀνατέλλω 2]; of Augustus: Kaibel 978, 4 ὸ̔ς (ς)ωτ[ὴ]ρ Ζεὺ[ς ἀ]ν[έ]τ[ειλε] μέγας; [s. ἀνατέλλω 2]; Mel. Fgm. 8b, 45 περὶ λουτροῦ 4, Perler p. 232 = Goodsp., Apol. p. 311: ἥλιος ἀνατολῆς) ἀ. ἐξ ὕψους the dawn from heaven Lk 1:78, interpr. by AJacoby, ZNW 20, 1921, 205ff as sprout or scion of God, and sim. by Billerb. II, 1924, 113 as Messiah of Yahweh.—FDölger, Sol Salutis2, 1925, 149ff.—B. 871. DDD s.v.‘Helel’ (הילל). DELG s.v. τέλλω. M-M. TW. Sv. -
8 παράδυσις
A creeping in beside, encroachment,π. κατὰ μικρόν Id.17.27
;παραδύσεις διδόναι τισί Plu.2.727a
;αἱ τῶν Ἰουδαίων π. J.BJ 3.7.9
; βέλους π. ib. 4.7.4.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > παράδυσις
-
9 παράλυσις
A secret or illicit undoing or breaking open,ἡ πολυπραγμοσύνη π. τῶν ἀπορρήτων Plu.2.519c
(v.l. -δυσις).II disabling of the nerves, paralysis, Thphr.Fr.11, Dsc.1.6, Ruf. ap. Orib.8.39.2, Gal. 8.208 ; also of the eyes, i.e. nystagmus, Cels.6.6.36 : generally, π. τῶν σωμάτων, of the effect of strong wine, Com.Adesp. 106.13 ; ἡ λύπη ψυχῆς π. Cleanth.Stoic.1.130, cf.Plb.30.32.10.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > παράλυσις
См. также в других словарях:
δύση — η (AM δύσις) 1. η κάθοδος τού ήλιου ή άλλων ουράνιων σωμάτων στον ορίζοντα, το βασίλεμα 2. το σημείο τού ορίζοντα όπου εξαφανίζεται ο ήλιος 3. ο χρόνος κατά τον οποίο γίνεται η δύση 4. παρακμή, κατάπτωση, τέλος («η δύση τού αρχαίου κόσμου»)… … Dictionary of Greek
Κορρές, Μανόλης — I (Σίφνος 1922 – 1998). Θεατρικός συγγραφέας. Σπούδασε οικονομικά και νομικά, αλλά ασχολήθηκε κυρίως με τη συγγραφή θεατρικών έργων και, κατά δεύτερο λόγο, με τη λαογραφία. Το πρώτο θεατρικό έργο του, Παπαδόπουλος και Σία, παρουσιάστηκε με μεγάλη … Dictionary of Greek
