-
1 θνήσις
-
2 θνῆσις
-
3 θνῆσις
-
4 θνήσει
θνῆσιςmortality: fem nom /voc /acc dual (attic epic)θνήσεϊ, θνῆσιςmortality: fem dat sg (epic)θνῆσιςmortality: fem dat sg (attic ionic) -
5 θνήσεις
θνῆσιςmortality: fem nom /voc pl (attic epic)θνῆσιςmortality: fem nom /acc pl (attic) -
6 θνήσιν
-
7 θνῆσιν
-
8 θνήσεως
θνήσεω̆ς, θνῆσιςmortality: fem gen sg (attic) -
9 θάνατος
Grammatical information: m.Meaning: `death' (Il.).Compounds: Compp., e. g. ἀ-θάνατος `immortal' (Il.), θανατη-φόρος `death-bringing' (A. ; - η- rhythmic and analog. conditioned, Schwyzer 438f.).Derivatives: Adj.: θανάσιμος `bringing death, going to die' (IA; on the formation Arbenz Die Adj. auf - ιμος 17 and 70f.; rarely θανατήσιμος, Arbenz 78f.); also θανατώδης (Hp.), θανατόεις (S., E.), θανατήσιος (Afric.; after βιοτήσιος, βροτήσιος), θανατικός (D. S., Plu.), θανατηρός (Eust.); θανατούσια (sc. ἱερά) pl. `feast for the dead' (Luc.; after γερούσιος). Denomin. verbs: 1. θανατόω `kill, bring to death, sentence to death' (IA) with θανάτωσις; 2. θανατάω `like to die', also `be dying' (Pl.); 3. θανατιάω `id.' (Luc.). - The old perfect τέθνηκα `am dead', pl. τέθνᾰμεν, ptc. τεθνηώς, τεθνεώς, Aeol. inf. τεθνά̄κην, with the thematic root aorist ἔθανον `I died' (Il.), the fut. θανοῦμαι (Il.) and an added present θνηισκω (inscr.), θνήσκω (mss.), Aeol. θναισκω (Hdn. Gr. 2, 79); in prose mostly ἀπο-θνῄσκω; also with other prefixes, e. g. κατα-θνῄσκω, - θανεῖν, - τέθνηκα (all Il.); on the function of the prefix Schwyzer-Debrunner 268f., Hermann Gött. Nachr. 1943, 617f. Verbal adj. θνητός `mortal' (Il.). - From there θνήσιμος (only Arg. to S. OT 7) with θνησιμαῖον `cadaver' (LXX; Chantraine Formation 49, Mélanges Maspéro 221); in the same meaning also θνᾱσίδιον, θνησ(ε)ίδιον (Lesbos, Ael.; Schwyzer 270). Verbalsubst. θνῆσις `dying, mortality' (medic.); on εὑθνήσιμος `preparing a soft death' (A. Ag. 1294) from εὖ θνῄσκειν; cf. εὑθάνατος, - τέω, - σία; diff., hardly correct, Arbenz 78 u. 84.Etymology: The form θαν- ( εῖν) and θάνα-(τος) θνᾱ-(τός) point to a form *dhnh₂-, *dhnh₂-e- beside *dhnh₂- before consonant. The comparison with Skt. aorist á-dhvanī-t `he disappeared' and the ptc. dhvān-tá- `dark' led to the reconstruction IE dhu̯enǝ-; the meaning `die' stems from a euphemism, cf. Chantraine Sprache 1, 146. See Pok. 266. But the -u̯- is not quite certain.Page in Frisk: 1,652-653Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > θάνατος
См. также в других словарях:
θνήσις — θνῆσις, ἡ (ΑΜ, Μ και θνήση) [θνῄσκω] θάνατος, θανατικό προερχόμενο κυρίως από λοιμό μσν. σφαγή, καταστροφή, αφανισμός … Dictionary of Greek
θνῆσις — mortality fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θνήσει — θνῆσις mortality fem nom/voc/acc dual (attic epic) θνήσεϊ , θνῆσις mortality fem dat sg (epic) θνῆσις mortality fem dat sg (attic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θνήσεις — θνῆσις mortality fem nom/voc pl (attic epic) θνῆσις mortality fem nom/acc pl (attic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θνῆσιν — θνῆσις mortality fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θνησιγέννητος — η, ο αυτός που γεννιέται νεκρός, θνησιγενής. [ΕΤΥΜΟΛ. < θνήσις + γέννητος (< γεννώ), πρβλ. α γέννητος αρτι γέννητος] … Dictionary of Greek
θνησιγενής — ές 1. αυτός που πεθαίνει αμέσως μόλις γεννηθεί ή που γεννιέται σχεδόν νεκρός 2. θνησιγέννητος. [ΕΤΥΜΟΛ. < θνήσις + γενής < γένος (πρβλ. θεα γενής, λιμνα γενής, μετα γενής κ.ά.). Η λ. μαρτυρείται από το 1853 στον Κων νο Ασώπιο] … Dictionary of Greek
θνησιγονία — η 1. η γέννηση νεκρού βρέφους 2. η τάση για γέννηση θνησιγενών νεογνών. [ΕΤΥΜΟΛ. < θνήσις + γονία < γόνος (πρβλ. αρχαιο γονία, ιδιο γονία)] … Dictionary of Greek
θνήσεως — θνήσεω̆ς , θνῆσις mortality fem gen sg (attic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
