-
1 ἀρνέομαι
ἀρνέομαι, verneinen; fut. ἀρνήσομαι, aor. ἠρνήϑην u. ἠρνησάμην, letzteres in Att. Prosa selten; ἀρνησαίμην Aesch. 2, 69; ἀρνήσῃ conjunct. Eur. Ion. 1026; ἀρνήσασϑαι Her. 3, 1; Homer. Formen: ἀρνεῖται Od. 1, 249. 16, 126, ἀρνείσϑω 8, 43, ἠρνεῖτο Iliad. 19, 304. 23, 42 Od. 24, 126, ἀρνήσαιο Iliad. 14, 191. ἀρνήσασϑαι Od. 21, 345. 8, 358 Iliad. 14, 212; – τί, etwas verweigern, τόξον, ᾧ κ' ἐϑέλω, δόμεναί τε καὶ ἀρνήσασϑαι Od. 21, 345; οὔτ' ἀρνεῖται γάμον οὔτε τελευτὴν ποιῆσαι δύναται 1, 249, vgl. 24, 126; ἦ ῥά νύ μοί τι πίϑοιο, ἦέ κεν ἀρνήσαιο Iliad. 14, 191; τεὸν ἔπος ἀρνήσασϑαι, deine Bitte abzuschlagen, Iliad. 14, 212; absol., ὁ δ' ἠρνεῖτο 19, 304, vgl. 23, 42 Od. 8, 43; – läugnen, Thuc. 6, 60; φόνους Eur. Ion. 1026; – τινίτι, Dio Chrys. I, 469; – Ggstzvon δοῦναι Her 3, 1; Aesch. Prom. 266; mit der Negat. Soph. τὸ δρᾶν Phil. 118; beim abhängigen Inf. μή, ἠρνεῖτο μὴ αὐτόχειρ γενέσϑαι Xen. Hell. 7, 3, 7; ὡς οὐκ εἰσὶ τοιοῦτοι Dem. 9, 54; ἀρνηϑῆναί τι μὴ γιγνώσκειν Pol. 4, 20, 11; Sp.; mit dem partic., ἀρνῇ κατακτάς Eur. Or. 1581; vgl. Al. 1161.
-
2 ἀπαρνέομαι
A : [tense] aor.ἀπηρνησάμην Call.Cer. 75
, 107, A.R.3.1133 (v.l.), Ev.Matt.16.24, al., but in Trag. and [dialect] Att., , E.Hipp. 1266, Th.6.56, etc.:—deny utterly, Hdt. 6.69;κλέψαντες ἀπαρνεῖσθαι Antipho 2.3.4
;μή.. ἀπαρνηθεὶς γένῃ Pl. Sph. 217c
; ἀπαρνηθῆναί τι to refuse, reject it, Th. l.c., etc.; ἀ. μή c. inf.,τὸν.. ἀπαρνηθέντα μὴ χρᾶναι E.
l.c.; οὐκ ἀπαρνοῦμαι τὸ μή (sc. δρᾶσαι) S.Ant. 443, Aj.96;τίνα οἴει ἀπαρνήσεσθαι μὴ οὐ..; Pl. Grg. 461c
;οἷός ἐστι μὴ ἂν ἀ. χαρίσασθαι Id.Phdr. 256a
.3 ἀ. ἑαυτόν deny oneself, Ev.Matt.16.24, al.II [voice] Pass., [tense] fut. ἀπαρνηθήσεται it shall be denied or refused, S.Ph. 527, cf. Ev.Luc.12.9, dub. in LXXIs.31.7: [tense] aor.ὥνθρωπος ἓν μὲν οἶδεν, ἓν δ' ἀπηρνήθη
was refused,Herod.
4.74.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀπαρνέομαι
-
3 ἀρνέομαι
A , Ar.Ec. 365; alsoἀρνηθήσομαι S.Ph. 527
([etym.] ἀπ-), Ev.Luc.12.9: [tense] aor. [voice] Pass. ἠρνήθην freq. in [dialect] Att., Th. 6.60, etc.: also [tense] aor. [voice] Med.ἠρνησάμην Hom.
(v. infr.), Hdt.3.1; rare in Trag. and [dialect] Att., E. Ion 1026, Aeschin.2.69,3.324: [tense] pf.ἤρνημαι D. 28.24
:—deny, disown,τεὸν ἔπος ἀρνήσασθαι Il.14.212
, Od.8.358, etc.;ἀ. ἀμφὶ βόεσσιν h.Merc. 390
;ἀ. ἃ εἶπον E.Hec. 303
: abs., Hdt.2.174; ἀρνούμενοι ἔπαινοι negative praises, Plu.2.58a.2 refuse,τόξον.. δόμεναί τε καὶ ἀρνήσασθαι Od.21.345
, cf. Hes.Op. 408, Hdt.3.1;ἀ. γάμον Od.1.249
; ἀ. χρείαν decline, renounce a duty or office, D.18.282;διαθήκην Id.36.34
;κληρονομίαν PFlor.61.49
(i A.D.); ζωὰν ἀ., of a suicide, AP7.473 (Aristodic.);δυνάμει τὸν βίον ἀ. S.E.M.11.163
; ἀ. ἀνθρώπους cast aside humanity, Him.Or.2.10.3 abs., say No, decline,ὁ δ' ἠρνεῖτο στεναχίζων Il.19.304
; , etc.4 in expressing denial, c. inf., either without μή, deny that.., A.Eu. 611, E.IA 966; or with μή, say that.. not.., Ar.Eq. 572, Antipho 3.3.7, etc.; οὐδ' αὐτὸς ἀρνεῖται μὴ οὐ .. D.C.50.22; also οὐκ ἂν ἀρνοίμην τὸ δρᾶν S.Ph. 118; ἀ. ὅτι οὐ.., ὡς οὐ .., X.Ath.2.17, Lys. 4.1, D.9.54.5 in expressing refusal, c. inf.,ἀ. εἶναι χρηστούς Hdt.6.13
: poet. also c. part.,οὐ γὰρ εὐτυχῶν ἀρνήσομαι E.Alc. 1158
, cf. Or. 1582.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀρνέομαι
См. также в других словарях:
κενόδοξος — η, ο (ΑΜ κενόδοξος, ον) αυτός που επιζητεί κενή, μάταιη δόξα, δοξομανής, ματαιόδοξος μσν. 1. αλαζόνας, φαντασμένος, περήφανος 2. το ουδ. ως ουσ. το κενόδοξον α) ματαιοδοξία β) αλαζονεία γ) τα μεγαλεία («ἠρνήθην... καὶ τὰ λαμπρὰ και τὸ κενόδοξόν… … Dictionary of Greek
