-
21 νυκτί-νομος
νυκτί-νομος, bei Nacht weidend, auf den Fraß ausgehend; Arist. H. A. 9, 17; ἀετοὶ καὶ ἱέρακες καὶ τὰ νυκτίνομα, Plut. quaest. rom. 93, wo νυκτινόμα accentuirt ist; ζῷα, Symp. 1, 8, 4; τοῖς νυκτινόμοις τῶν ὀρνίϑων, S. Emp. adv. phys. 1, 247.
-
22 μόνιμος
μόνιμος, ον, auch μονίμη, Strat. 66 (XII, 224), bleibend, ausharrend, treu; σὺ μὲν ἐμὸς ἐπίπολος ἔτι μόνιμος, Soph. O. R. 1322; ὁ μέγας ὄλβος οὐ μόνιμος ἐν βροτοῖς, Eur. Or. 340; οὐκ ἐδόκει μόνιμον τὸ τῆς ὀλιγαρχίας ἔσεσϑαι, Thuc. 8, 89; neben βέβαιος, Plat. Conv. 184 b, u. ἀμετάπτωτος, Tim. 29 b; ἐπὶ ταύτης οἷον κρηπῖδος μονίμου, Legg. V, 736 e; πίστις, Rep. VI, 505 e; Ggstz πορεύσιμος, Epin. 981 d; ὁπλῖται, Legg. IV, 706 c; vgl. Plut. Them. 4; bei Xen. Cyr. 8, 5, 11 μονιμώτατοι, von den Schwerbewaffneten; ζῷα, Thiere, die ihren Wohnsitz nicht verändern, Arist. H. A. 1, 1; ἄστρα, Fixsterne, Poll. 4, 156. – Adv., Arist. H. A. 8, 10.
-
23 γραφή
γραφή, ἡ, 1) die Schrift, δυςέκνιπτος ἐκ δέλτου Soph. Tr. 685; Eur.; Brief, Thuc. 1, 129; das Schreiben, γραμμάτων Plat. Euthyd. 279 e; γραφῇ τιϑέναι νόμους Legg. VII, 788 b; Luc. hist. scr. 61; bei Strab. 1 p. 31 u. Gramm. Lesart. Ueber den Unterschied zwischen γραφή und ἀνάγνωσις s. Sengebusch Offen. Brief an Rost S. 37. – 2) in att. Gerichtssprache, die Klageschrift, Anklage gegen einen Staatsverbrecher, vgl. δίκη, Herm. Staatsalterth. §. 135; Plat. Euthyphr. 2 a; γραφὴν γράφεσϑαι κατά τινος, bes. bei den Rednern häufig, mit dem gen. des Verbrechens, ἀστρατείας, λειποταξίου, παρανόμων u. ä., vgl. διώκειν, ἐςφέρειν, εἰςέρχεσϑαι u. ä. Übh. schriftliches Dokument, ψευδεῖς γραφαί Dem. 18, 55; Verzeichniß, D. Sic. 1, 64. – 3) Zeichnung, Gemälde, Malerei, Her. 2, 73; εἰκόνα ἡαυτοῠ, γραφῇ εἰκασμένην 3, 182; Aesch. Ag. 1329; Eur. Tr. 682; ζῷα ὑπὸ γραφῆς εἰργασμένα Plat. Tim. 19 b; ὥςπερ οἱ ἐν ταῖς στήλαις κατὰ γραφὴν ἐκτετυπωμένοι, im Profil, Conv. 193 a. Auch von Stickereien, Aesch. Ch. 231; ἀπὸ κερκίδος, Philostr.; so auch andere Sp.; auch vom Schmücken, Philostr.
-
24 κωτίλος
κωτίλος (κόπτω? eigtl. durch Geschwätzigkeit ermüdend), geschwätzig, plauderhaft, bes. mit dem Nebenbegriffe des Schmeichelns, kosend; Theogn. 295; τὰ φίλτρα τὰ κωτίλα Ep. ad. 660 (VII, 221); ἀνήρ Soph. frg. 606; von der Schwalbe, Anacr. 9, 2, wie Arist. H. A. 1, 1 a. E. die Thiere eintheilt in κωτίλα καὶ σιγηλὰ ζῶα; Folgde; καὶ λάλος D. Hal. 6, 70; καὶ φιλόφωνος Plut. adv. Col. 29; κωτίλη ἁρμονία D. Hal. de vi Dem. 49; ὄμματα, geschwätzige, vielsagende Augen, Philodem. 13 (V, 131). – Adv., spottend, Sp.
-
25 ζωο-ταμών
-
26 ζωή
ζωή, ἡ, ion. u. p. ζόη, auch ζοΐα, Theocr. 29, 5 ( ζάω), Lebensunterhalt, Hab u. Gut, wie βίοτος, Od. 14, 96. 208. 16, 429; ποιεῖσϑαι τὴν ζόην ἔκ τινος, Her. 8, 105. – Das Leben (vgl. βίος), im Ggstz des Todes, πεῖραν ϑανάτου πέρι καὶ ζωᾶς Pind. N. 9, 29, vgl. 8, 36 I. 4, 13; περὶ ζωῆς καὶ ϑανάτου λέγειν Plat. Phaed. 71 d; Folgde; ἐν δὲ γαίᾳ ζωὰ φονορύτῳ μέμικται Aesch. Spt. 921; vgl. Ellendt lex. Soph.
-
27 κερατ-ώδης
κερατ-ώδης, ες, = κερατοειδής, gehörnt, ζῷα, Arist. H. A. 8, 6 u. Sp.
-
28 κεραυνόω
κεραυνόω, mit dem Donnerkeile treffen, erschlagen; γᾶ κεραυνωϑεῖσα Διὸς βέλεσι Pind. N. 10, 8; Hes. Th. 859; τὰ ὑπερέχοντα ζῷα κεραυνοῖ ὁ ϑεός Her. 7, 10, 5; τοὺς γίγαντας Plat. Conv. 190 c; Folgde. Nach Artemid. 2, 8 sagte man im gew. Leben κεραυνοῦσϑαι von den gerichtlich Verurtheilten.
-
29 κητ-ώδης
κητ-ώδης, ες, von der Art, der Größe der Seeungeheuer, großer Meerfisch, Arist. H. A. 8, 2; – übh. groß, ungeheuer, ἐλεφάντων ἀγέλας καὶ ἄλλα ζῷα κητώδη D. Sic. 2, 54.
-
30 εὔ-χῑλος
-
31 εὔ-οπλος
-
32 εἰλητικός
-
33 δυτικός
-
34 δύς-ρῑγος
-
35 νευρο-σπαστέω
νευρο-σπαστέω, durch Sehnen ziehen und in Bewegung setzen, bes. Puppen; D. Sic. exc. 35 p. 607 ἐπετήδευσε δὲ καὶ νευροσπαστεῖν, καὶ δ' αὑτοῦ κινεῖν ζῷα πενταπήχη κατάργυρα, καὶ ἕτερα τοιαῠτα μηχανήματα; vgl. σιγιλλάρια νευροσπαστούμενα, Marionetten, M. Ant. 7, 3. – Pass. auch = durch Schlingen gefangen werden, Ath. IX, 391 a.
-
36 μακρό-πνοος
μακρό-πνοος, lang-, tiefathmend, Medic.; ζωά, langes Leben, Eur. Phoen. 1531.
-
37 δεισι-δαιμονία
δεισι-δαιμονία, ἡ, Furcht vor den Göttern, im guten Sinne, Gottesfurcht, καὶ ϑεοφιλὴς βίος D. Sic. 1, 70; ϑεῶν 11, 89; gew. abergläubische Furcht vor den Göttern, Plut. Alex. 75; sein Buch περὶ δ., de superst.; πρὸς τὰ ζῷα D. Sic. 1, 83; ἀγεννής Pol. 12, 24, 5; vgl. 6, 56, 7 u. öfter; auch die Angst des bösen Gewissens.
-
38 διά-στροφος
διά-στροφος, verkehrt, verdreht, verschoben; μορ – φὴ καὶ φρένες Aesch. Prom. 668; vgl. Soph. Ai. 442; bes. von den Augen, διάστροφον ὀφϑαλμὸν ἄρας, das brechende Auge, Ttach. 791; κόρας δ. ἑλίσσειν Eur. Bacch. 1120; ζῶα, verkrüppelt, Her. 1, 167; διάστροφος τοὺς ὀφϑαλμούς bei Ath. VIII, 339 f; Luc. sogar διάστροφος τὸ σῶμα, adv. Ind. 7; κατὰ τὸ σωμάτιον, M. Anton. 1, 16; κύνες διάστροφοι τοὺς πόδας, Poll. 5, 62.
-
39 δί-πους
-
40 δί-χηλος
См. также в других словарях:
ζωά — ζωά̱ , ζωή living fem nom/voc/acc dual (doric) ζωά̱ , ζωή living fem nom/voc sg (doric aeolic) ζωός alive neut nom/voc/acc pl ζωά̱ , ζωός alive fem nom/voc/acc dual ζωά̱ , ζωός alive fem nom/voc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ζωά — Ζωά̱ , Ζωή living fem nom/voc/acc dual Ζωά̱ , Ζωή living fem nom/voc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ζῴα — ζῴᾱ , ζωή living fem nom/voc/acc dual ζῴᾱ , ζωή living fem nom/voc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ζωᾷ — Ζωή living fem dat sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ζωᾷ — ζωή living fem dat sg (doric aeolic) ζωός alive fem dat sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ζῷα — ζώιον neut nom/voc/acc pl ζῷον living being neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Τὰ ζῷα τρέχει — Article principal : Grec ancien. Τὰ ζῷα τρέχει (Tà zỗia trékhei) est une phrase en grec ancien signifiant littéralement « Les animaux courent ». Elle illustre une règle qui indique qu un verbe ayant pour sujet un nom au neutre… … Wikipédia en Français
άγρια ζώα — Τα ζώα που ζουν στη φυσική τους ελευθερία, είτε στην ξηρά, είτε στη θάλασσα, είτε στον αέρα. Διαχωρίζονται από τα ήμερα ή οικιακά, που συνυπάρχουν στον άμεσο χώρο των δραστηριοτήτων του ανθρώπου και βρίσκονται συνέχεια κάτω από τη βούλησή του. Η… … Dictionary of Greek
ηλεκτροφόρα ζώα — Τα ζώα που έχουν την ιδιότητα να παράγουν ηλεκτρισμό όπως τα ψάρια νάρκη, γυμνόνωτος, φαλοπτέρουρος, διάφορα ημίπτερα της οικογένειας των παρονυχιδών κ.ά. Τα περισσότερα η.ζ. είναι ψάρια και έχουν την πηγή ηλεκτρικού ρεύματος συνήθως πίσω από τα… … Dictionary of Greek
θαλάσσια ζώα — Βλ. λ. θαλάσσιο περιβάλλον … Dictionary of Greek
σπονδυλωτά — Ζώα που αποτελούν ένα τμήμα του τύπου των χορδωτών, ο οποίος υποδιαιρείται με τη σειρά του στους δυο υποτύπους των αγνάθων και των γναθόστομων. Ο πρώτος υποτύπος περιλαμβάνει τις δυο τάξεις των οστρακόδερμων (απολιθωμένων σ. που έζησαν κατά το… … Dictionary of Greek