-
1 ευλογον
τό разумное основание, вероятностьἐκ τῶν εὐλόγων Polyb. — по всей вероятности;
ἐκτὸς τῶν εὐλόγων πίπτειν Arst. — быть совершенно невероятным -
2 εύλογον
-
3 εὔλογον
-
4 εὔ-λογος
εὔ-λογος, vernünftig, vernunftgemäß; εὔλογον, sc. ἐστί, mit acc. c. inf., Plat. Crat. 396 b; οὐκ εὐλόγῳ ἔοικε Rep. X, 605 e; νουϑετήματα Aesch. Pers. 816; προφάσεις Thuc. 3, 82; Dem. 18, 151, der 45, 14 auch σὔτ' ἐοικότα οὔτ' εὔλογα vrbdt; εὐλόγοις ἀφορμαῖς χρῆσϑαι Pol. 4, 4, 9, öfter; τὸ εὔλογον, die Wahrscheinlichkeit, Thuc. 4, 87; Arist.; ἐκ τῶν εὐλόγων, nach aller Wahrscheinlichkeit, Pol. 10, 44, 6; Plut. Them. 13 u. a. Sp., bes. Ausdruck der Akademiker; ἐκτὸς τῶν εὐλόγων πίπτειν, unwahrscheinlich sein, Arist. Metaph. 10, 2; vgl. Pol. 16, 12, 6. – Adv., Aesch. Suppl. 47. 249 u. öfter; Ar. Vesp. 771 u. A.; εὐλόγως ἔχειν, vernünftig, wahrscheinlich sein, Plat. Phaed. 62 d u. A.; εὐλογωτέρως, Isocr. 6, 28.
-
5 φύσις
φύσις, ἡ, 1) die Natur; zunächst – a) die natürliche, angeborne Beschaffenheit, die Naturanlage, das Wesen einer Person od. Sache; bei Hom. nur Od. 10, 303, φαρμάκου φύσις; φύσιν προςφέρομεν ἀϑανάτοις Pind. N. 6, 5, dem νόος entgegengesetzt, also das Aeußere; μορφῆς δ' οὐχ ὁμόστολος φύσις Aesch. Suppl. 491; χρωτὸς εὐειδῆ φύσιν Eur. Alc. 172; Αἰγύπτου Her. 2, 5. – Bes. die Anlagen des Geistes, Talent, Genie, οἵτινές τε δεξιοὶ φύσιν εὐωνύμους τε Aesch. Prom. 487; ἀκμαῖοι φύσιν Pers. 433; ἔξοιδα καὶ φύσει σε μὴ πεφυκότα τοιαῦτα φωνεῖν Soph. Phil. 79 (vgl. Baton bei Ath. IV, 163 c τί τἀργύριον, ἄνϑρωπε, τιμιώτερον σαυτοῦ τέϑεικας ἢ πέφυκε τῇ φύσει, seiner Natur nach); τὴν αὑτοῦ φύσιν ὅταν λιπών τις δρᾷ τὰ μὴ προςεικότα 890, u. öfter; auch γυνὴ δὲ ϑῆλυς οὖσα κοὐκ ἀνδρὸς φύσιν, Trach. 1051, nicht von der Natur eines Mannes, wo man ἔχουσα ergänzt; οὐδὲ συμφορᾶς ὕπο φύσιν διέφϑειρε Eur. Hec. 598; τῷ γενναίῳ φύσιν I. A. 448; auch im plur., τὰς γυναικείους φύσεις Andr. 957; διάφοροι φύσεις βροτῶν I. A. 558, wie Xen. Mem. 4, 1,2; φύσεως ἀποστῆναι χαλεπόν Ar. Vesp. 1457; öfters bei Plat. u. Folgdn; vgl. Valck. diatr. 76 b. – b) die Naturordnung, Einrichtung der Natur; φύσει, von Natur, nach einem Naturtriebe, οὐ φύσει οὐδ' ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου, ἀλλὰ διδακτόν Plat. Prot. 323 c; φύσει, οὐ νόμῳ 337 c, wie Gorg. 482 e u. öfter; ἢ φύσει ἢ τέχνῃ Rep. II, 381 a; κατὰ φύσιν, nach der Natur, nach natürlichen Gesetzen, Plat. oft; auch κατὰ φύσιν πεφυκέναι, Her. 2, 38; ὁ κατὰ φύσιν πατήρ, natürlicher od. leiblicher Vater, Pol. 15, 20; παρὰ φύσιν, wider die Naturordnung, naturwidrig, Eur. Phoen. 398; Plat. Phil. 32 a; κῶς φύσιν ἔχει πολλὰς μυριάδας φονεῠσαι τὸν Ἡρακλέα; wie ist es natürlich od. natürlicher Weise denkbar, daß er viele Tausende getödtet hat? Her. 2, 45; so τοῠτο φύσιν οὐκ ἔχει, das ist gegen die Natur, Plat. Rep. VI, 489 b, u. öfter; οὔτ' εὔλογον, οὔτ' ἔχον ἐστὶ φύσιν Dem. 2, 26; φύσιν ἔχει γενέσϑαι, es liegt in der Natur, daß es so geschieht, es pflegt nach dem Gange der Natur so zu geschehen, Pol. 2, 21, 3, u. öfter; vgl. Schäf. zu D. Hal. de C. V. p. 144 ff. u. πέφυκε unter φύω. – 2) die Natur als die zeugende, schafsende Kraft, dah. Zeugung, Erschaffung, Entstehung, Sp. – 3) das Erzeugte, ein Geschöpf, das Geschlecht, die Nachkommenschaft, Soph. El. 325 Ant. 346 u. Folgde; ϑηλεῖα φ., die Weiber, Xen. Lac. 3, 4; auch von leblosen Gegenständen, D. Sic. 13, 12.
-
6 ευλογος
21) разумный, основательный, здравый(νουθετήματα Aesch.)
εὔλογόν (sc. ἐστι) μεγάλης τινὸς διανοίας ἔκγονον εἶναι τὸν Δία Plat. — разумно (предположить), что Зевс есть порождение высшего рассудка2) вероятный, правдоподобный, тж. благовидный(πρόφασις Thuc., Dem., Arst., Polyb.)
-
7 εύλογος
-
8 εὔλογος
εὔλογος, ον,A reasonable, sensible,νουθετήματα A.Pers. 830
;οὐκ εὐλόγῳ ἔοικεν Pl.R. 605e
;εὔ. ὀργή Phld.Ir.p.45
W.; εὔλογόν [ἐστι] c. inf., it is reasonable that.., Pl.Cra. 396b, Arist.Pol. 1286b15, etc.; -ώτερόν [ἐστι] Id.EN 1102b2: [comp] Sup., Id.Cael. 286b34.3 probable, c. dat. et inf., Hp. de Arte7 ([comp] Comp.), cf. Sphaer.Stoic.1.141, Cic.Att.14.22.2; διὰ σημείων εὐ. Phld.Lib.p.30 O.; ἐκ τῶν εὐ. in all probability, Plb.10.44.6, cf. Plu.Them.13; ἐκτὸς τῶν εὐ. πίπτειν to be beyond all probability, Arist.Metaph. 1060a18: [comp] Comp., Pl.Ep. 352a: [comp] Sup., Cic.Att.13.6.4. Adv. - γως Phld.Lib.p.33 O.4 suitable, conformable, c. dat., Plot.6.5.10.6 eloquent, v.l. for ἱκανός, LXX Ex. 4.10, whence Ezek.Exag. 113, Ph.2.93, 1.166 (interpr. as reasonable).II Adv. - γως with good reason, reasonably, A.Th. 508, Supp.47 (lyr.), Fr.6, Ar.V. 771, Lys.12.7;εὐ. ἄπρακτοι ἀπίασιν Th. 4.61
; εὐ. φέρειν (Abresch εὐλόφως, q.v.) E.Fr. 175;εὐ. ἔχειν Pl. Phd. 62d
;εὐ. φθονεῖν τινι Alex.219.1
;τοῖς εὐ. καὶ τοῖς κακῶς ἔχουσι Men.48
; freq. like εἰκότως, at the close of a sentence, implying assent, Arist.EN 1153b15, 1162b6: [comp] Comp. - ωτέρως Isoc.6.28; - ώτερον Plb.7.7.7.2 εὐ. τινὰ ἐπιδέξασθαι (v.l. ἐνδόξως) honourably, LXX 1 Ma.12.43.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > εὔλογος
-
9 φύσις
φύσις [pron. full] [ῠ], ἡ, gen. φύσεως, poet. φύσεος prob. (metri gr.) in E.Tr. 886, cf. Ar.V. 1282 (lyr.), 1458 (lyr.), [dialect] Ion. φύσιος: dual φύσει (I origin,φ. οὐδενός ἐστιν ἁπάντων θνητῶν οὐδὲ.. τελευτή Emp.8.1
(cf. Plu.2.1112a);φ. βούλονται λέγειν γένεσιν τὴν περὶ τὰ πρῶτα Pl.Lg. 892c
;ἡ φ. ἡ λεγομένη ὡς γένεσις ὁδός ἐστιν εἰς φύσιν Arist.Ph. 193b12
;φ. λέγεται ἡ τῶν φυομένων γένεσις Id.Metaph. 1014b16
; freq. of persons, birth,φύσει νεώτερος S.OC 1295
, cf. Aj. 1301, etc.;φύσι γεγονότες εὖ Hdt.7.134
; φύσει, opp. θέσει (by adoption), D.L.9.25;φύσει Ἀμβρακιώτης, δημοποίητος δὲ Σικυώνιος Ath.4.183d
; so ὁ κατὰ φύσιν πατήρ, υἱός, ἀδελφός, Plb. 3.9.6, 3.12.3, 11.2.2; also in acc.,ἐκ πατρὸς ταὐτοῦ φύσιν S.El. 325
; ἢ φίλων τις ἢ πρὸς αἵματος φύσιν ib. 1125, cf. Isoc.3.42.2 growth, τριχῶν, παιδίου, Hp.Nat.Puer.20,29, cf. 27: pl.,γενειάσεις καὶ φύσεις κεράτων Plot.4.3.13
.II the natural form or constitution of a person or thing as the result of growth (οἷον ἕκαστόν ἐστι τῆς γενέσεως τελεσθείσης, ταύτην φαμὲν τὴν φ. εἶναι ἑκάστου Arist.Pol. 1252b33
): hence,1 nature, constitution, once in Hom., καί μοι φύσιν αὐτοῦ (sc. τοῦ φαρμάκου)ἔδειξε Od.10.303
;φ. τῆς χώρης Hdt.2.5
;τῆς Ἀττικῆς X.Vect.1.2
, cf. Oec.16.2, D.18.146, etc.;τῆς τριχός X.Eq.5.5
; αἵματος, ἀέρος, etc., Arist.PA 648a21, Mete. 340a36, etc.: pl.,φύσεις ἐγγιγνομένας καρπῶν καὶ δένδρων Isoc.7.74
;αἱ φ. καὶ δυνάμεις τῶν πολιτειῶν Id.12.134
;ἡ τῶν ἀριθμῶν φ. Pl.R. 525c
;ἡ τῶν πάντων φ. X.Mem.1.1.11
, etc.;ἡ ἰδία τοῦ πράγματος φ. IG22.1099.28
(Epist.Plotinae).2 outward form, appearance,μέζονας ἢ κατ' ἀνθρώπων φύσιν Hdt.8.38
; ἢ νόον ἤτοι φύσιν either in mind or outward form, Pi.N.6.5;οὐ γὰρ φ. Ὠαριωνείαν ἔλαχεν Id.I.4(3).49
(67);μορφῆς δ' οὐχ ὁμόστολος φ. A.Supp. 496
; (read εἷρπε, taking φ. with ἔχων), cf. Tr. 379; δρακαίνης φ. ἔχουσαν ἀγρίαν prob. in E.Ba. 1358;τὴν ἐμὴν ἰδὼν φ. Ar.V. 1071
(troch.), cf. Nu. 503;τὴν τοῦ σώματος φ. Isoc.9.75
.3 Medic., constitution, temperament, Hp.Aph.3.2 (pl.), al.;ἡ φ. καὶ ἡ ἕξις Id.Acut.43
;φ. φύσιος καὶ ἡλικία ἡλικίης διαφέρει Id.Fract.7
;φύσιες νούσων ἰητροί Id.Epid.6.5.1
.b natural place or position of a bone or joint, ἀποπηδᾶν ἀπὸ τῆς φ., ἐς τὴν φ. ἄγεσθαι, Id.Art.61, 62, al.;ὀστέον μένον ἐν τῇ ἑωυτοῦ φ. Id.VC5
, al.;φύσιες τῶν ἄρθρων Id.Nat.Puer.17
.4 of the mind, one's nature, character,ἦθος ἕκαστον, ὅπῃ φ. ἐστὶν ἑκάστῳ Emp.110.5
;εὐγενὴς γὰρ ἡ φ. κἀξ εὐγενῶν.. ἡ σή S.Ph. 874
; τὴν αὑτοῦ φ. λιπεῖν, δεῖξαι, ib. 902, 1310;φ. φρενός E.Med. 103
(anap.);ἡ ἀνθρωπεία φ. Th.1.76
;φ. τῆς μορφῆς καὶ τῆς ψυχῆς X.Cyr.1.2.2
;ὀνόματι μεμπτὸν τὸ νόθον, ἡ φ. δ' ἴση E.Fr. 168
; φ. φιλόσοφος, τυραννική, etc., Pl.R. 410e, 576a, etc.;δεξιοὶ φύσιν A.Pr. 489
;ἀκμαῖοι φύσιν Id.Pers. 441
;τὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸν φύσεος, ἣν ἔχοι τις Ar.V. 1458
(lyr.), cf. 1282 (lyr.);Σόλων.. ἦν φιλόδημος τὴν φ. Id.Nu. 1187
;ἔνιοι ὄντες ὡς ἀληθῶς τοῦ δήμου τὴν φ. οὐ δημοτικοί εἰσι X.Ath.2.19
; φύσεως ἰσχύς force of natural powers, Th.1.138; φύσεως κακία badness of natural disposition, D.20.140;ἀγαθοὶ.. γίγνονται διὰ τριῶν, τὰ τρία δὲ ταῦτά ἐστι φ. ἔθος λόγος Arist. Pol. 1332a40
; χρῶ τῇ φύσει, i.e. give rein to your natural propensities, Ar.Nu. 1078, cf. Isoc.7.38;τῇ φ. χρώμενος Plu.Cor.18
;θείας κοινωνοὶ φ. 2 Ep.Pet.1.4
: pl., Isoc.4.113, v.l. in E.Andr. 956;οἱ ἄριστοι τὰς φ. Pl.R. 526c
, cf. 375b, al.: prov.,ἔθος, φασί, δευτέρη φ. Jul.Mis. 353a
.b instinct in animals, etc., Democr.278; ap. Stob.1.41.6;ἐν τοῖς ἄλλοις ζῴοις ἡ αἴσθησις τῇ φ. ἥνωται, ἐν δὲ ἀνθρώποις τῇ νοήσει Corp.Herm. 9.1
, cf. 12.1.5 freq. in periphrases, καὶ γὰρ ἂν πέτρου φύσιν σύ γ' ὀργάνειας, i.e. would'st provoke a stone, S.OT 335;χθονὸς φ. A.Ag. 633
; esp. in Pl.,ἡ τοῦ πτεροῦ φ. Phdr. 251b
;ἡ φ. τῶν σωμάτων Smp. 186b
; ἡ φ. τῆς ἀσθενείας its natural weakness, Phd. 87e;ἡ τοῦ μυελοῦ φ. Ti. 84c
;ἡ τοῦ δικαίου φ. Lg. 862d
, al.; ἡ φ., with gen. understood, Smp. 191a, Phd. 109e.III the regular order of nature,τύχη.. ἀβέβαιος, φ. δὲ αὐτάρκης Democr.176
;κατὰ φύσιν Pl.R. 444d
, etc.; τρίχες κατὰ φύσιν πεφυκυῖαι growing naturally, Hdt.2.38, cf. Alex.156.7 (troch.); (cf. Pl.Grg. 488b);κατὰ φ. ποιεῖν Heraclit.112
; opp. παρὰ φύσιν, E.Ph. 395, Th.6.17, etc.;παρὰ τὴν φ. Anaxipp.1.18
; προδότης ἐκ φύσεως a traitor by nature, Aeschin.2.165; πρὸ τῆς φ. ἥκειν εἰς θάνατον before the natural term, Plu.Comp.Dem.Cic.5: freq. in dat. φύσει (ἐν φ. Hp.
Aër.14) by nature, naturally, opp. τύχῃ, τέχνῃ, Pl.Lg. 889b, cf. R. 381b;φύσει τοιοῦτος Ar.Pl. 275
, cf. 279, al.;ὁ ἄνθρωπος φ. πολιτικὸν ζῷόν ἐστι Arist.Pol. 1253a3
; ὁ μὴ αὑτοῦ φ. ἀλλ' ἄλλου ἄνθρωπος ὤν, οὗτος φ. δοῦλός ἐστιν ib. 1254a15;φ. γὰρ οὐδεὶς δοῦλος ἐγενήθη ποτέ Philem.95.2
; opp. νόμῳ (by convention), Philol.9, Archelaus ap.D.L.2.16, Pl.Grg. 482e, cf. Prt. 337d, etc.;τὰ μὲν τῶν νόμων ὁμολογηθέντα, οὐ φύντ' ἐστίν, τὰ δὲ τῆς φύσεως φύντα, οὐχ ὁμολογηθέντα Antipho Soph.44
Ai 32 (Vorsokr.5);ἅπας ὁ τῶν ἀνθρώπων βίος φύσει καὶ νόμοις διοικεῖται D.25.15
;τοὺς τῆς φ. οὐκ ἔστι λανθάνειν νόμους Men.Mon. 492
;οὐ σοφίᾳ, ἀλλὰ φύσει τινί Pl. Ap. 22c
;φ. μὴ πεφυκότα τοιαῦτα φωνεῖν S.Ph.79
, cf. Pl.Phlb. 14c, etc.;φύσει πάντα πάντες ὁμοίως πεφύκαμεν καὶ βάρβαροι καὶ Ἕλληνες εἶναι Antipho Soph.44
Bii 10 (Vorsokr.5); φύσιν ἔχει c. inf., it is natural, κῶς φύσιν ἔχει πολλὰς μυριάδας φονεῦσαι (sc. τὸν Ἡρακλέα); Hdt.2.45, cf. Pl.R. 473a; οὐκ ἔχει φύσιν it is contrary to nature, ib. 489b; ;τὸ τόλμημα φύσιν οὐκ ἔχει Polem.Call.36
.IV in Philosophy:1 nature as an originating power,φ. λέγεται.. ὅθεν ἡ κίνησις ἡ πρώτη ἐν ἑκάστῳ τῶν φύσει ὄντων Arist.Metaph. 1014b16
;ὁ δὲ θεὸς καὶ ἡ φ. οὐδὲν μάτην ποιοῦσιν Id.Cael. 271a33
; ἡ δὲ φ. οὐδὲν ἀλόγως οὐδὲ μάτην ποιεῖ ib. 291b13;ἡ μὲν τέχνη ἀρχὴ ἐν ἄλλῳ, ἡ δὲ φ. ἀρχὴ ἐν αὐτῷ Id.Metaph. 1070a8
, cf. Mete. 381b5, etc.;φ. κρύπτεσθαι φιλεῖ Heraclit.123
;ἡ γοητεία τῆς φ. Plot.4.4.44
; φ. κοινή, the principle of growth in the universe, Cleanth.Stoic.1.126; as Stoic t.t., the inner fire which causes preservation and growth in plants and animals, defined as πῦρ τεχνικὸν ὁδῷ βαδίζον εἰς γένεσιν, Stoic.1.44, cf. 35, al., S.E.M.9.81; Nature, personified,χάρις τῇ μακαρίᾳ Φ. Epicur.Fr. 469
;Φ. καὶ Εἱμαρμένη καὶ Ἀνάγκη Phld. Piet.12
;ἡ κατωφερὴς Φ. Corp.Herm.1.14
.2 elementary substance,κινδυνεύει ὁ λέγων ταῦτα πῦρ καὶ ὕδωρ καὶ γῆν καὶ ἀέρα πρῶτα ἡγεῖσθαι τῶν πάντων εἶναι καὶ τὴν φ. ὀνομάζειν αὐτὰ ταῦτα Pl.Lg. 891c
, cf. Arist.Fr.52 (defined asτὴν πρώτην οὐσίαν.. ὑποβεβλημένην ἅπασι τοῖς γεννητοῖς καὶ φθαρτοῖς σώμασι Gal.15.3
);τῶν φύσει ὄντων τὰ στοιχεῖά φασιν εἶναι φύσιν Arist.Metaph. 1014b33
: pl., Epicur.Ep. 1p.6U., al.;ἄτομοι φ.
atoms,Democr.
ap. Diog.Oen.5, Epicur.Ep. 1p.7U.;ἄφθαρτοι φ. Phld.Piet.83
.3 concrete, the creation, 'Nature',ἀθανάτου.. φύσεως κόσμον ἀγήρων E.Fr. 910
(anap.);περὶ φύσεώς τε καὶ τῶν μετεώρων ἀστρονομικὰ ἄττα διερωτᾶν Pl.Prt. 315c
; περὶ φύσεως, title of works by Xenophanes, Heraclitus, Gorgias, Epicurus, etc.;[σοφία] ἣν δὴ καλοῦσι περὶ φύσεως ἱστορίαν Pl.Phd. 96a
;περὶ φ. ἀφοριζόμενοι διεχώριζον ζῴων τε βίον δένδρων τε φύσιν λαχάνων τε γένη Epicr.11.13
(anap.); so later,ἡ φ. τὸ ὑπὸ ψυχῆς τῆς πάσης ταχθέν Plot.2.2.1
;τὰ στοιχεῖα τῆς φ. Corp.Herm.1.8
; αἱ δύο φ., i.e. heaven and earth, light and darkness, etc., PMag.Leid.W.6.42.4 Pythag. name for two, Theol.Ar.12.V as a concrete term, creature, freq. in collect. sense, θνητὴ φ. mankind, S.Fr. 590 (anap.), cf. OT 869 (lyr.); πόντου εἰναλία φ. the creatures of the sea, Id.Ant. 345 (lyr.);ὃ πᾶσα φ. διώκειν πέφυκε Pl.R. 359c
, cf. Plt. 272c; ἡ τῶν θηλειῶν φ. woman- kind (opp. τὸ ἄρρεν φῦλον) X.Lac.3.4: also in pl., S.OT 674, Pl.R. 588c, Plt. 306e, X.Oec.13.9; in contemptuous sense, αἱ τοιαῦται φ. such creatures as these, Isoc.4.113, cf. 20.11, Aeschin.1.191.b of plants or material substances,φ. εὐώδεις καρποφοροῦσαι D.S.2.49
;ὑγράν τινα φ. καπνὸν ἀποδιδοῦσαν Corp.Herm. 1.4
.VI kind, sort, species,ταύτην.. ἔχειν βιοτῆς.. φύσιν S.Ph. 165
(anap.);ἐκλέγονται ἐκ τούτων χρημάτων μίαν φ. τὴν τῶν λευκῶν Pl.R. 429d
; φ. [ἀλωπεκίδων] species, X.Cyn.3.1; natural group or class of plants, Thphr.HP6.1.1 (pl.).VII sex, θῆλυς φῦσα (prob. for οὖσα)κοὐκ ἀνδρὸς φύσιν S.Tr. 1062
, cf. OC 445, Th.2.45, Pl.Lg. 770d, 944d: hence, -
10 ἐπιστημονικός
A capable of knowledge,τὸ ἐ. τῆς ψυχῆς Arist.de An. 431b27
; opp. βουλευτικός, Id.MM 1196b17, cf. EN 1139a12;θεὸς.. πάντων-ώτατον Id.Fr.10
(=S.E.M.9.21): [comp] Comp. , Ph.Fr.70 H.II. of or for science, scientific, ; ὁ ὁρισμὸς - κός (v.l. -κόν) Id.Metaph. 1039b32;ἀποδείξεις Id.AP0.75a30
; συλλογισμός ib.71b18;αἴσθησις Phld.Mus.p.11
K.;λόγοι Gal.UP12.6
;ἐπίγνωσις Theol.Ar.17
; οὐκ ἦν εὔλογον οὐδ' ἐ. ib.58: [comp] Sup.- ώτατον, ἔργον [ὁ κόσμος] Ph.2.217. Adv. , Ph.2.417.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπιστημονικός
-
11 εὔλογος
εὔ-λογος, vernünftig, vernunftgemäß; τὸ εὔλογον, die Wahrscheinlichkeit; ἐκ τῶν εὐλόγων, nach aller Wahrscheinlichkeit; bes. Ausdruck der Akademiker; ἐκτὸς τῶν εὐλόγων πίπτειν, unwahrscheinlich sein; εὐλόγως ἔχειν, vernünftig, wahrscheinlich sein -
12 Consistent
adj.Nothing of what has been done seems rational or honest or consistent: P. οὐδὲν τῶν πεπραγμένων οὔτʼ εὔλογον οὔθʼ ἁπλοῦν οὔθʼ ὁμολογούμενον αὐτὸ αὑτῷ φαίνεται (Dem. 1114).Consistent with: P. ὁμολογούμενος (dat.), σύμφωνος (dat.).Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Consistent
-
13 Fair
adj.Of colour as opposed to dark: P. and V. λευκός, V. πάλλευκος.Beautiful: P. and V. καλός, εὐπρεπής.Of personal appearance: P. and V. εὐειδής (Plat.), V. εὐωπός, καλλίμορφος, εὔμορφος, Ar. and V. εὐφυής.Favourable, auspicious: P. and V. καλός, εὔφημος (Plat.), εὐτυχής, V. δεξιός, εὐμενής, πρευμενής, Ar. and V. αἴσιος (also Xen. but rare P.).Of wind: P. and V. οὔριος.A fair wind: V. οὖρος, ὁ (also Xen.). Of weather. P. εὔδιος (Xen.).Fair weather: P. and V. εὐδία, ἡ.If all be fair now between you and Thebes: V. ταῖσι Θήβαις εἰ τανῦν εὐημερεῖ καλῶς τὰ πρὸς σέ (Soph., O.C. 616).Equitable: P. and V. ἴσος, ἐπιεικής.Impartial: P. and V. κοινός.By fair means: see Fairly.When he comes I will speak him fair: V. μολόντι δʼ αὐτῷ μαλθακοὺς λέξω λόγους (Eur., Med. 776).Moderate: P. and V. μέτριος.Fair words: use subs., P. and V. εὐφημία, ἡ.Use fair words, v.: P. and V. εὐφημεῖν.——————subs.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Fair
-
14 Natural
adj.Opposed to artificial: P. αὐτοφυής (of a harbour).Not produced by external agency: P. and V. αὐτόματος.He awaits his natural end: P. τὸν αὐτόματον θάνατον περιμένει (Dem. 296).Reasonable, to be expected: P. and V. εἰκώς, εὔλογος.As is natural: P. and V. ὡς εἰκός, Ar. οἷον εἰκός.This is neither reasonable nor natural: P. οὔτʼ εὔλογον οὔτʼ ἔχον ἐστὶ φύσιν τοῦτό γε (Dem. 25).Simple, unstudied: P. and V. ἁπλοῦς.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Natural
-
15 Plausibility
subs.P. and V. τὸ εὔλογον, P. εὐπρέπεια, ἡ.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Plausibility
-
16 Reason
subs.Rational faculty: P. and V. λόγος, ὁ; use mind.Plea: P. and V. λόγος, ὁ, πρόφασις, ἡ, σκῆψις, ἡ.In reason: see Reasonably.Anything in reason: P. ὁτιοῦν τῶν δυνατῶν.It stands to reason: P. and V. εἰκός (ἐστι), εὔλογόν (ἐστι).By reason of: P. and V. διά (acc.), ἕνεκα (gen.), χάριν (gen.) (Plat.), V. εἵνεκα (gen.), Ar. and V. ἕκατι (gen.), οὕνεκα (gen.), sometimes in P. παρά (acc.) (Dem. 545).For no reason: V. ἐξ οὐδένος λόγου.For other reasons: P. and V. ἄλλως.For many reasons we may expect victory: P. κατὰ πολλὰ εἰκὸς ἐπικρατῆσαι (Thuc.).——————v. intrans.P. and V. λογίζεσθαι, P. συλλογίζεσθαι.Reason rightly: P. and V. ὀρθῶς γιγνώσκειν.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Reason
-
17 Speciousness
subs.P. and V. τὸ εὔλογον, P. εὐπρέπεια, ἡ.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Speciousness
-
18 Stand
subs.Post: P. and V. τάξις, ἡ.Make a stand, remain at one's post: P. μένειν κατὰ χώραν.Take one's stand on: met., P. ἰσχυρίζεσθαι (dat.).Halt: P. ἐπίσχεσις, ἡ; see Halt.——————v. trans.Set upright: P. and V. ὀρθοῦν (rare P.).Post: P. and V. τάσσειν, προστάσσειν.V. intrans. P. and V. ἵστασθαι.Stand upright: P. and V. ὀρθοῦσθαι (rare P.).Be situated: P. and V. κεῖσθαι.Be in a certain state: P. and V. ἔχειν.The matter stands thus: P. and V. ἔχει οὕτως.Maintain one's ground: P. and V. μένειν, ὑφίστασθαι, P. ὑπομένειν.Hold good: P. and V. μένειν, ἐμμένειν.Be valid: P. and V. κύριος εἶναι.Stand against, oppose: P. and V. ἐναντιοῦσθαι (dat.), ἀνθίστασθαι (dat.), ἀντιτείνειν (dat.); see Oppose.Stand aside: P. and V. ἀφίστασθαι, ἐξίστασθαι.Abide by: P. and V. ἐμμένειν (dat.).Stand near: P. and V. παρίστασθαι (dat.), ἐφίστασθαι (dat.), προσίστασθαι (dat.) (Plat.), Ar. and V. παραστατεῖν (dat.).Stand off: P. and V. ἀφίστασθαι.In case at law: Ar. and P. ἀπολογεῖσθαι.Stand on ceremony: P. and V. σεμνύνεσθαι.Stand on end: P. ὀρθὸς ἵστασθαι (Plat.), V. ὄρθιος ἑστηκέναι.Stand one's ground: P. and V. μένειν, ὑφίστασθαι, P. κατὰ χώραν μένειν, ὑπομένειν.Stand out, be conspicious: P. and V. φανερὸς εἶναι.Stand over: P. and V. ἐφίστασθαι (dat.).Be reserved: P. ἀποκεῖσθαι.Stand round: P. and V. περιίστασθαι (Eur., Bacch. 1106), V. ἀμφίστασθαι.Stand to, abide by: P. and V. ἐμμένειν (dat.), P. μένειν ἐπί (dat.).It stands to reason: P. and V. εὔλογόν ἐστι, εἰκός (ἐστι).Stand up for: see Defend.Stand upon: see stand on.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Stand
-
19 εὔλογος
εὔλογος, ον (s. prec. three entries; Aeschyl. et al.; OGI 504, 9; 669, 10; UPZ 162 V, 2 [117 B.C.]; Philo; Jos., C. Ap. 1, 259; Just., D. 56, 10; Tat. 9:1; Ath., R. 49, 23) pert. to making good sense, reasonable, right IMg 7:1. εὔλογόν ἐστιν it is reasonable w. inf. foll. (Pla., Crat. 396b; cp. Philo, Deus Imm. 127) ISm 9:1.
См. также в других словарях:
εὔλογον — εὔλογος reasonable masc/fem acc sg εὔλογος reasonable neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εύλογος — η, ο (ΑΜ εὔλογος, ον) 1. αυτός που έχει καλό, ισχυρό λόγο, δηλ. καλή κρίση, ο λογικός, ο συνετός («εὐλογα νουθετήματα», Αισχύλ.) 2. αυτός που φαίνεται πιθανός, πιθανοφανής, αληθοφανής («διὰ σημείων εὐλόγων», Φιλόδ.) 3. ο ορθός, ο σωστός (α.… … Dictionary of Greek
АРКЕСИЛАЙ — (Arkesilaus) (315 241 до н.э.) греч. философ, основатель Средней (скептической) Академии платоновской. Ученик Теофраста, затем Крантора. Продолжая традицию древнеакадемической диалектики, довел до совершенства практику составления «равносильных»… … Философская энциклопедия
СКЕПТИЦИЗМ — (от греч. skeptikos рассматривающий, исследующий) филос. направление, подвергающее сомнению возможность познания реальности или какого то ее фрагмента. С. может касаться границ знания и утверждать, что никакое знание вообще или никакое абсолютное … Философская энциклопедия
АРКЕСИЛАЙ — АРКЕСИЛАЙ (Ἀρκεσίλαος) (315 до н. э., Питана в Эолии 241 до н. э., Афины), греческий философ, основатель и схоларх (с 270) Новой, или Средней (скептической), Академии. Ученик Теофраста, затем Крантора и Полемона (D. L. IV 29). Продолжая… … Античная философия
AUTOCHIRES — Graece Αὐτόχειρες, aliter Αὐτοφόροι, i. e. Suicide, qui ipsi sibi mortem consciscunt, apud Hebraeos, soli sepulturae honore caruerunt, uti Iosephus docet de Bell. Iud. l. 3. c. 25. Nec id mirum, cum in hos aliud supplicium constitui non possit,… … Hofmann J. Lexicon universale
SENATORES — I. SENATORES apud Matthaeum Paris. A. C. 1237. Creatus est (Fridericô II. Imperante, procurante) alter Senator Romae, ut, duorum Senatorum prudentiâ et fortitudine duplicatâ, Romanorum insolentia comprimeretur etc. haud paulo diversi a prioribus … Hofmann J. Lexicon universale
δοκιμάζω — και δικιμάζω (AM δοκιμάζω Μ και δικιμάζω) [δόκιμος] 1. υποβάλλω σε δοκιμή, εξετάζω την ποιότητα ή τη γνησιότητα («δοκιμάζει τα κρασιά», «τοὺς οἴνους δοκιμάζοντες») 2. υποβάλλω σε δοκιμασία για να ελέγξω την ύπαρξη κάποιας ιδιότητας («δοκιμάζει… … Dictionary of Greek
κρείττωσις — κρείττωσις, ἡ (Α) [κρειττούμαι] νόσος τής αμπέλου που συνίσταται στην παρά φύση υπέρμετρη ανάπτυξη βλαστών, λόγω τής οποίας ατροφούν και πέφτουν οι ρώγες («ἡ δὲ κρείττωσις, οἷον ἀντισπᾱν καὶ μεθιστάναι τὴν τροφήν ὥστε ἐξ ἀμφοτέρων εὔλογον… … Dictionary of Greek
συντεχνία — Εμπορική και βιοτεχνική ένωση του Μεσαίωνα, στην οποία ανήκαν όλοι όσοι ασκούσαν την ίδια οικονομική δραστηριότητα, με σκοπό την προάσπιση κοινών συμφερόντων. Οι σ. υπήρξαν ιδιαίτερα πολυάριθμες και ανθηρές μεταξύ 12ου και 14ου αι. Οι ρίζες των σ … Dictionary of Greek
АФАНАСИЙ I ВЕЛИКИЙ — [Греч. ̓Αθανάσιος ὁ Μέγας] (ок. 295, Александрия? 2.05.373, там же), cвт. (пам. 18 янв., 2 мая), еп. Александрийский (с 8 июня 328), великий отец и учитель Церкви. Свт. Афанасий Великий. Фреска собора мон ря прп. Антония Великого в Египте. XIII в … Православная энциклопедия
