-
1 δας
δαίς 1fire-brand: fem nom sgδαίς 3fire-brand: fem nom sgδάϊς, δαίς 3fire-brand: fem nom sg (epic)——————δαίς 1fire-brand: fem nom sg -
2 δάς
-
3 δᾴς
δᾴς, δᾳδός, ἡ, att. zsgzgn für δαΐς, 1) Fackel, Kienfackel, sowohl angezündete, als nicht angezündete, ἡμμέναι Ar. Plut. 1194; οὐχ ἡμμίναι App. Punic. 24; ἐπὶ τὴν δᾷδα, bis zur Leichenfackel, bis zum Tode, Plut. an seni 9. – Uebh. Kienholz, Thuc. 7, 55; Xen. Cyr. 7, 519 u. sonst; plur., Scheite von Kienholz, Luc. Peregr. 35. – 2) eine Krankheit der Bäume, eine Art Harzfluß, Theophr.
-
4 δας
δᾳδός ἥ Thuc., Arph., Xen., Arst., Men., Plut., Luc. стяж. к δαΐς I -
5 δᾴς
δᾴς, δᾳδός, ἡ, (1) Fackel, Kienfackel, sowohl angezündete, als nicht angezündete; ἐπὶ τὴν δᾷδα, bis zur Leichenfackel, bis zum Tode. Übh. Kienholz; Scheite von Kienholz. (2) eine Krankheit der Bäume, eine Art Harzfluß -
6 δᾳς
Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > δᾳς
-
7 δᾴς
Βλ. λ. δας -
8 δᾷς
Βλ. λ. δας -
9 δάς
η (γεν. δαδός, πλ. δάδες, γεν. δάδων)1) см. δάδα; 2) перен. светоч -
10 δᾴς
-
11 δας-πλῆτις
δας-πλῆτις, bei Homer einmal, Odyss. 15, 284 ϑεὰ δασπλῆτις ἐρινύς; Ableitung und Bedeutung zweifelhaft; verschiedene Deutungen, z. B. » die schrecklich nahende«, » die furchtbar schlagende«, s. Scholl. Odyss. 15, 234 Apollon. Lexic. Homer. p. 56, 20. Besser als diese ohne Zweifel unhaltbaren Deutungen ist vielleicht eine Ableitung von δᾶ = γῆ und πελάτις »die Dienerin«, vgl. πελάζω πλῆτο, entstanden aus ΠΕ'ΛΑΤΟ; denn die Erinys ist nach Homer Dienerin der höheren chthonischen Gottheiten: Iliad. 9, 568 sqq πολλὰ δὲ καὶ γαῖαν πολυφόρβην χερσὶν ἀλοία κικλήσκουσ' Ἀίδην καὶ ἐπαινὴν Περσεφόνειαν, πρόχνυ καϑεζομένη, δεύοντο δὲ δάκρυσι κόλποι, παιδὶ δόμεν ϑάνατον· τῆς δ' ήεροφοῖτις ἐρινὺς ἔκλυεν ἐξ Ἐρέβεσφιν, ἀμείλιχον ἦτορ ἔχουσα, Scholl. Aristonic. vs. 568 ἡ διπλῆ ὅτι οἱ τοὺς χϑονίους ϑεοὺς ἐπικαλούμενοι ταῖς χερσὶ τὴν γῆν ἐπέκρουον, derselbe vs. 569 ἡ διπλῆ ὅτι ἐπικαλεῖται μὲν τὸν Ἅιδην καὶ τὴν Περσεφόνην, ὑπακούουσι δὲ αἱ Ἐρινύες ὡς ὑπηρετίδες, derselbe vs. 571 ἡ διπλῆ ὅτι αἱ 'Ερινύες ὥσπερ ὑπηρετίδες ὑπακούουσι, καὶ οὐ μάχεται τὸ »κικλήσκουσ' Ἀίδην καὶ ἐπαινὴν Περσεφόνειαν«; vgl. Lehrs Aristarch. p. 185. Hiernach kann unbedenklich die δασπλῆτις ἐρινύς als » Dienerin der Erdgottheit« aufgefaßt werden. Das δας – ist genitiv., vgl. z. B. νεώσοικος. – Die Späteren verstanden das Wort nicht; an Homer hielt sich genau Orph. Argon. 872 ἧκε δ'ἄρ' ἰὸν ὑπὸ σπλάγχνοις δασπλῆτις 'Ερινύς; von der Hekate, ebenfalls einer chthonischen Gottheit, Theocr. 2, 14 χαῐρ' Ἑκάτα δασπλῆτι. Ungleich freier ist aus Unverstand δασπλής gebraucht worden, w. m. s.
-
12 ἐννοσί-δᾱς
ἐννοσί-δᾱς, ὁ, dor. (δᾶ = γῆ), dasselbe, Pind. P. 4, 33. 173.
-
13 δαΐς
-
14 δαςπλῆτις
δας-πλῆτις, u. δασ-πλής, ῆτος, ὁ, ἡ, verschiedene Deutungen: z. B. »die schrecklich nahende«, »die furchtbar schlagende«; vielleicht eine Ableitung von δᾶ = γῆ und πελάτις »die Dienerin«, denn die Erinys ist Dienerin der höheren chthonischen Gottheiten.Es kann unbedenklich die δασπλῆτις ἐρινύς als »Dienerin der Erdgottheit« aufgefaßt werden; von der Hekate, ebenfalls einer chthonischen Gottheit -
15 δᾳδός
Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > δᾳδός
-
16 δαίω
Grammatical information: v.Meaning: `kindle',Other forms: intr. perf. δέδηα `burn', ptc. δεδαυμένος (Semon. 30 B), δάηται (Υ 316, Φ 375), aor. δαῆναι, ἐκδαβῃ̃ (= -Ϝῃ̃) ἐκκαυθῃ̃. Λάκωνες H. (Il.).Compounds: Compp. ἀνα- (A.) κατα- (H.). θεσπι-δᾰές ( πῦρ, Μ 177 etc.) `flaming godlike' (rather to aor. δαῆναι then to δάος?). δᾳδοῦχος `holding a torch'.Derivatives: δάος n. (\< *δάϜος) `torch' (Hom.) with δᾱνός \< *δαϜεσ-νός `good for a torch, dry' (ο 322, Ar. Pax 1134 [lyr.]). δᾱλός m. `fire-brand' (Il.) \< *δᾰϜελός (= δαβελός δαλός. Λάκωνες H.), δαελός (Sophr.); *δάϜος:* δαϜελ-ός like νέφος: νεφέλ-η; further δαῦλον ἡμίφλεκτον ξύλον H. Demin. δᾱλίον (Ar.); δᾱλός also = μελάνουρος ἰχθύς H. (from the light-organs, Strömberg Fischnamen 55f., or because of the black tail?), metaph. `burnt out = old man' (AP), with hypocoristic gemination δαλλώ ἡ ἀπόπληκτος. οἱ δε την ἔξωρον παρθένον η γυναῖκα καὶ πρεσβυτέραν H. δαΐς (\< *δαϜίς), - ίδος, Att. δᾳς, δᾳδός (s. below) f. `torch' (Il.), from where the demin. δᾳδίον (Ar.), δᾳδίς `torch-feast' (Luc.), δᾳδινος `to the torch, of pine-wood' (Gal.), δᾳδώδης `resinous' (Thphr., Plut.) to δᾳς `fire-brand', `disease in pines, resin-glut' (Thphr.); δᾳδόομαι `become afflicted with resin-glut' with δᾳδωσις (Thphr.), s. Strömberg Theophrastea 167. δαύακες θυμάλωπες H., cf. Bechtel Dial. 1, 118, Grošelj Živa Ant. 2, 206. δαερόν μέλαν. καὶ τὸ καιόμενον H., perh. also Emp. 90 for δαλερός. δαηρόν θερμόν, καυματηρόν, λαμπρόν, προφανές H. δαηθμόν ἐμπρησμόν H., on the formation s. Chantr. Form. 137f.; Latte with Voß for it δαιθμόν. δαῦκος ὁ θρασύς. καὶ βοτάνη τις Κρητική H., s. s. v. Here also δαΐ `in battle' \< *δαϜ-ί, loc. of a root noun *δαῦς (Schwyzer 578)?.Etymology: As shown by δεδαυμένος, δαίω is from *δαϜ-ι̯ω. From metathesized (cf Kor. ΔιδαίϜων) *δαίϜω originates Att. δᾳς (δᾱις \< *δαιϜ-ις). The perfect δέδηα \< *δέ-δᾱϜ-α resembles Skt. du-dāv-a (gramm.), to which present du-nó-ti `burn'. Further Skt. forms in Pok. 179f. So IE *d(e)h₂u̯-? Further perhaps OIr. dōim `burn', OHG zuscen `id.'. See δύη; and δήϊος.Page in Frisk: 1,342-343Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > δαίω
-
17 δαις
I.δαιτός ἥ тж. pl.1) пир, пиршество Aesch., Her., Xen., Plat.δ. ἐΐση Hom. — равный пир, т.е. с равными долями для его участников
2) угощение, яства Hom., Soph., Eur., Her.δαῖτα λαβεῖν Hom. — (о льве) схватить добычу
II.I- ΐδος, стяж. δᾴς, δᾳδός ἥ1) факел Hom., Hes., Arph., Arst.ἡ δᾲς καὴ ἥ κορωνὴς τοῦ βίου Plut. — (погребальный) факел и завершение жизни, т.е. кончина:
ἐπὴ τέν δᾷδα Plut. — до смерти2) тж. pl. смолистая лучина Thuc., Xen., Arst.IIἥ (только dat. δᾰΐ) бой, схватка Hom., Hes., Aesch. -
18 ευκνήμιδας
ἐϋκνήμῑδας, ἐυκνήμιςwell-greaved: fem acc plἐϋκνήμῑδας, ἐυκνήμιςwell-greaved: masc acc pl -
19 ἐυκνήμιδας
ἐϋκνήμῑδας, ἐυκνήμιςwell-greaved: fem acc plἐϋκνήμῑδας, ἐυκνήμιςwell-greaved: masc acc pl -
20 Ποσειδῶν
Ποσειδῶν, -ῶνος Ruijgh REG 80(1967)6-16 Lampas 1.4 99fGrammatical information: m.Meaning: `Poseidon' (Att.).Dialectal forms: Myc. Posedao, dat. -ne.Derivatives: Beside it ep. poet. Ποσειδάων, - άωνος, Ion. - έων, lyr., also Cret., Epid., Arc. a.o. inscr. Ποσειδάν, Arc. also Ποσοιδάν, from where Lac. Ποhοιδάν (on the acc. Hdn. 2, 914 a. 916). With - τ- in Dor. forms from diff. areas: Ποτειδά(Ϝ)ων, - δάν, also (Dor. a. Att. com.) Ποτ(ε)ιδᾶς; further also (Aeol.?) Ποτοιδαν (Pergam. Va). -- From it 1. Ποσειδώνιος (also as PN), - δαώνιος, - δάνιος, Ποτειδάνιος `consecrated to P.', esp. - ιον n. `temple of P.' 2. Ποσιδήϊος (ep. Ion. beside Aeol. Ποσειδάων, metr. condit.; Chantraine Gramm. hom. 1, 20), - δεῖος, - δαῖος, - ιον n. `id.', Myc. Posidaijo, with Ποσιδηϊών, - δεών IA. Monthname. 3. Ποτείδαια f. name of a Corinth. colony on Chalkidike. 4. Ποτιδάϊχος Boeot. PN (Bechtel Dial. 1, 267).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: From Ποτειδά̄Ϝων (like Μαχά̄-ων, Άρετά-ων a.o.; Schwyzer 521) arose through contraction - δῶν, - δάν; beside it - δᾶς; cf. Έρμ-άων, - άν, - έας, - ῆς (Kretschmer Glotta 9, 217). The adj. Ποσιδήϊος prob. rather after Όδυσήϊος, Νηλήϊος a.o. than (with Schwyzer 271) from an unatt. *Ποσιδᾶς. The assibilated forms must be generalized from Ποσι- beside older Ποτει-. -- God of the waters (rivers, sources, of the sea). The name is not certainly interpreted. Already by Fick Curt. Stud. 8, 307 explained as univerbation of a voc. *Πότει Δᾶς `o Lord (spouse) of Da, i.e. the earth' (s. Δήμητηρ), an interpretation, which was accepted by Hoffmann and esp. by Kretschmer several times (e.g. Glotta 1, 27 f., 382f.; 13, 245; 22, 255, Wien. Stud. 24, 523ff.) argued and presented with consent of several scholars (Schulze, v. Wilamowitz [s. Schwyzer 271], Mayrhofer AnzAltWiss. 5 [1952] 59 ff., Schachermeyr Poseidon und die Entstehung des griech. Götterglaubens [Bern 1950] 13 ff., Schwyzer 446 a. 572). Ποσι- was then taken as a younger form of the voc., Ποτοι- sometimes (e.g. Schwyzer l.c.) explained as old ablaut-form (rejected by Kretschmer Glotta 1, 383). -- Rejection or doubt by Bechtel Dial. 1, 64f., Fraenkel Lexis 3, 50 ff., thus by several other scholars, who proposed instead other, certainly not better hypotheses: Ehrlich Betonung 81 ff. (to ποταμός and οἶδμα; by Kretschmer Glotta 6, 294 rejected); Heubeck IF 64, 225 ff. (to πόντος and δαῆναι); Carnoy Les ét. class. 22, 342 (2. member to Skt. dā́nu- `drop, dew'). Older attempts w. rich lit. in Nilsson Gr. Rel. 1, 445 w. n. 2 a. 3. -- Ruijgh REG 80(1967)6-16 concludes that Pre-Greek origin remains a possibility, which seems to me the most probable conclusion. I would posit a form *patyaitūn, with a pronounced [o] after labial, with ai pronounded as [ei] as often, and with ū = ω; but I found no confirmation of this reconstruction.Page in Frisk: 2,583-584Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > Ποσειδῶν
См. также в других словарях:
δας — δᾲς (δᾳδός), η (Α) η δαΐς, η δάδα. [ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. λ. δαΐς] … Dictionary of Greek
δᾴς — δαίς 1 fire brand fem nom sg δαίς 3 fire brand fem nom sg δάϊς , δαίς 3 fire brand fem nom sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δᾷς — δαίς 1 fire brand fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ποσειδών — I Θεός της ελληνικής μυθολογίας, γιος του Κρόνου και της Ρέας και αδελφός του Δία και του Άδη. Λέγεται, στα νεότερα χρόνια, και Ποσειδώνας. Σύμφωνα με έναν αρχαίο μύθο, κατά τη διανομή του κόσμου μεταξύ των γιων του Κρόνου, δόθηκε στον Π. η… … Dictionary of Greek
δάδα — η (Α δαΐς, δαΐδος και αττ. δᾴς, δαδός) 1. δαυλός από δαδί 2. πυρσός, λαμπάδα νεοελλ. 1. σχίζα κλαδιού από δέντρο που έχει ρετσίνι (συνήθ. πεύκο), το δαδί 2. κάθε μέσο που μεταδίδει φως ή φωτιά 3. φωτιστικό πυροτέχνημα 4. κάθε μέσο φωτισμού ή… … Dictionary of Greek
ἐυκνήμιδας — ἐϋκνήμῑδας , ἐυκνήμις well greaved fem acc pl ἐϋκνήμῑδας , ἐυκνήμις well greaved masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Posseidon — Poséidon Pour les articles homonymes, voir Poséidon (homonymie). Dieu de l Artémision, bronze antique représentant peut être Poséidon … Wikipédia en Français
Poséidon — Pour les articles homonymes, voir Poséidon (homonymie). Poséidon tenant son trident, plaque corinthienne de Penteskouphia, 550 525 av. J. C., musée du Louvre … Wikipédia en Français
Poséïdon — Poséidon Pour les articles homonymes, voir Poséidon (homonymie). Dieu de l Artémision, bronze antique représentant peut être Poséidon … Wikipédia en Français
ДОМ — • Domus. I. Греческий дом. Весьма трудно представить устройство греческого дома за неимением остатков древнегреческих жилищ и по причине отрывочности, запутанности и неполноты сохранившегося о нем предания (полнее всех известия,… … Реальный словарь классических древностей
AGENOR — I. AGENOR Antenoris fil. Homer. Il. 21. v. 579. Ω῾ς Α᾿ντην´ορος ις̔῾ὸς ἀγαυοῦ δῖος Α᾿γην´ωρ Οὐκ ἔθελεν φδ᾿γειν πρὶν πειρήσαιτ᾿ Α᾿χιλῆος. II. AGENOR Mitylenaeus, de Musicâ scripsit, teste Aristoxenô l. 2. Musices. Incertae aetatis. Vide Voss. de… … Hofmann J. Lexicon universale