-
1 δασπλής
δασπλῆτιςhorrid: masc /fem nom sg -
2 δας-πλῆτις
δας-πλῆτις, bei Homer einmal, Odyss. 15, 284 ϑεὰ δασπλῆτις ἐρινύς; Ableitung und Bedeutung zweifelhaft; verschiedene Deutungen, z. B. » die schrecklich nahende«, » die furchtbar schlagende«, s. Scholl. Odyss. 15, 234 Apollon. Lexic. Homer. p. 56, 20. Besser als diese ohne Zweifel unhaltbaren Deutungen ist vielleicht eine Ableitung von δᾶ = γῆ und πελάτις »die Dienerin«, vgl. πελάζω πλῆτο, entstanden aus ΠΕ'ΛΑΤΟ; denn die Erinys ist nach Homer Dienerin der höheren chthonischen Gottheiten: Iliad. 9, 568 sqq πολλὰ δὲ καὶ γαῖαν πολυφόρβην χερσὶν ἀλοία κικλήσκουσ' Ἀίδην καὶ ἐπαινὴν Περσεφόνειαν, πρόχνυ καϑεζομένη, δεύοντο δὲ δάκρυσι κόλποι, παιδὶ δόμεν ϑάνατον· τῆς δ' ήεροφοῖτις ἐρινὺς ἔκλυεν ἐξ Ἐρέβεσφιν, ἀμείλιχον ἦτορ ἔχουσα, Scholl. Aristonic. vs. 568 ἡ διπλῆ ὅτι οἱ τοὺς χϑονίους ϑεοὺς ἐπικαλούμενοι ταῖς χερσὶ τὴν γῆν ἐπέκρουον, derselbe vs. 569 ἡ διπλῆ ὅτι ἐπικαλεῖται μὲν τὸν Ἅιδην καὶ τὴν Περσεφόνην, ὑπακούουσι δὲ αἱ Ἐρινύες ὡς ὑπηρετίδες, derselbe vs. 571 ἡ διπλῆ ὅτι αἱ 'Ερινύες ὥσπερ ὑπηρετίδες ὑπακούουσι, καὶ οὐ μάχεται τὸ »κικλήσκουσ' Ἀίδην καὶ ἐπαινὴν Περσεφόνειαν«; vgl. Lehrs Aristarch. p. 185. Hiernach kann unbedenklich die δασπλῆτις ἐρινύς als » Dienerin der Erdgottheit« aufgefaßt werden. Das δας – ist genitiv., vgl. z. B. νεώσοικος. – Die Späteren verstanden das Wort nicht; an Homer hielt sich genau Orph. Argon. 872 ἧκε δ'ἄρ' ἰὸν ὑπὸ σπλάγχνοις δασπλῆτις 'Ερινύς; von der Hekate, ebenfalls einer chthonischen Gottheit, Theocr. 2, 14 χαῐρ' Ἑκάτα δασπλῆτι. Ungleich freier ist aus Unverstand δασπλής gebraucht worden, w. m. s.
-
3 δασπλῆτις
δασπλῆτις, ἡ (voc.A- πλῆτα AP5.240
(Paul. Sil.)), horrid, frightful,θεὰ δ. Ἐρινύς Od.15.234
; of Hecate, Theoc.2.14:—also [full] δασπλής, ῆτος, ὁ, ἡ, sc.δασπλῆτα Χάρυβδιν Simon.38
;δασπλῆτες Εὐμενίδες Euph.94
;δασπλῆτε δράκοντε Nic.Th. 609
; freq. in Nonn.,γυναῖκες 46.210
;μάχαιρα 22.219
, al.:—nom. [full] δασπλῆτα, Call.Fr. 534: [full] δασπλήτης An. Ox.1.149: [full] δάσπλη (sic), Hsch.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > δασπλῆτις
-
4 δασπλῆτις
Grammatical information: f.Meaning: unknown; used of the Erinyes, Hekate, the Eumenids etc (ο 234, Theoc.)Other forms: also δασπλής, - ῆτος f. (Simon., Euph., Nonn.; - ῆτε as m. du. Nic.), δασπλήτης m. (An. Ox.).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Unknown. Form like χερνῆτις, κυνηγέτις etc. (Schwyzer 451). Several explanations. An analysis as δασ-πλῆτις looks nice, but gives semantically no explanations for πλησίον, ἄ-πλητος, Dor. ἄ-πλᾱτος `unapproachable', πλᾶτις `spouse' (Bechtel Lexil.). The first member to δασύς (Osthoff MU 2, 46ff.), or as δα- `house' in δά-πεδον. - Diff. Solmsen RhM 60, 497ff.; Schwyzer 451 n. 4.Page in Frisk: 1,350-351Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > δασπλῆτις
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий