Перевод: с греческого на английский

с английского на греческий

δὔ+ἢ+τρεῖς

  • 41 τριετής

    τριετής, ες (τρεῖς, ἔτος; Hom., Od. 2, 106 and 13, 277 adv. τρίετες; Hdt., Pla., ins, pap; LXX τρίετες) of/for three years ἐγένετο τρ. ἡ παῖς the child (Mary) was three years old GJs 7:2.—DELG s.v. τρεῖς.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > τριετής

  • 42 τρίμηνος

    τρίμηνος, ον (τρεῖς, μήν; Soph.et al.) of three months as subst. ἡ τρίμηνος (Hdt. 2, 124; Aeschin. 3, 70; PLond I, 18, 10 p. 23 [161 B.C.]; PSI 689, 5; 30. See B-D-F §241, 3: sc. περίοδος) or τὸ τρίμηνον (Polyb. 1, 38, 6; 5, 1, 12; Plut., Crass. 550 [12, 3]; Ptolem. 1, 8, 6.—Doubtful ἐν τριμήνῳ: SIG 527, 114 [perh. 220 B.C.]; 1023, 31; Jos., Ant. 3, 62; διὰ τριμήνου PLond II, 306, 22 p. 119 [II A.D.]; LXX) (a period of) three months τρίμηνον (acc. in answer to the question, how long? 4 Km 24:8; 2 Ch 36:2.—B-D-F §161, 2; Rob. 469–71) for three months Hb 11:23.—DELG s.v. τρεῖς. M-M.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > τρίμηνος

  • 43 τρισχίλιοι

    τρισχίλιοι, αι, α (τρεῖς, χίλιοι; Hom. et al.; pap, LXX; En 7:2; TestJob; Jos., Bell. 2, 500, Vi. 213; 233; Just., A I, 31, 8) three thousand Ac 2:41 (on the number of those converted cp. Iambl., Vi. Pyth. §29 [LDeubner, SBBerlAk ’35, XIX p. 54].—In case the numbers in Ac 2:41 and 4:4 originally referred to the same event or account of it, then cp. Appian, Bell. Civ. 3, 42 §173: some, on the one hand, say χίλιοι, others τρισχίλιοι. διαφέρονται γὰρ περὶ τοῦ ἀριθμοῦ ‘for they differ on the number’. Also 2, 70 §289f with the conclusion: ‘so inexact are the reports of numbers’ in the tradition; 2, 82 §345f).—DELG s.v. τρεῖς.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > τρισχίλιοι

  • 44 ἀνά

    ἀνά prep. w. acc. (Hom.+), lit. ‘up, up to’; rare in later Gk.
    ① ἀνὰ μέσον in a position in the middle (Aristot. et al.; Polyb., Diod S, ins, pap, LXX, En; TestAbr B 8, p. 112, 21 al.; JosAs 4:5f; ApcMos; EpArist [ELohmeyer, Diatheke 1913, 86, 1; Nägeli 30; Rossberg 34; Johannessohn, Präp. 170–73, esp. 170, 6]; Just., D. 107, 4 [on Jon 4:11]) w. gen.
    ⓐ of position in an area among, in the midst of (PGM 36, 302) ἀ. μ. τοῦ σίτου Mt 13:25; ἀ. μ. τῶν ὁρίων Δεκαπόλεως into the (midst of the) district of Decapolis Mk 7:31; ἤλθωσιν ἀνὰ μέσον τῆς ὁδοῦ they had gone half way on their journey GJs 17:3.
    ⓑ of pers. (in the middle) between (Diod S 11, 90, 3 ἀνὰ μέσον ποταμῶν δυοῖν; 12, 9, 2; 14, 80, 2; 17, 52, 1; Strabo 4, 4, 2; En 13:9) διαστεῖλαι ἀνὰ μέσον δικαίου καὶ ἁμαρτωλοῦ PsSol 2:34; cp. ἀνὰ μέσον τῶν δύο πυλῶν TestAbr B 8, p. 112, 21 [Stone p. 72]) GPt 4:10=ASyn. 344, 73; Hs 9, 2, 3; 9, 15, 2. With breviloquence—if the text is undamaged, which Mlt. 99 doubts—διακρῖναι ἀ. μ. τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ decide (a case) between members 1 Cor 6:5 (on the shortening cp. Sir 25:18 v.l. ἀ. μ. τοῦ πλησίον αὐτοῦ ἀναπεσεῖται ὁ ἀνήρ. S. also μέσος 1b beg.—Lawsuits ἀ. μ. Ἑλλήνων: SEG IX, 8, 64; JosAs 28:6 κρινεῖ κύριος ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ ὑμῶν); in the midst of (non-Attic.: IBekker, Anecd. I 1814, 80, 24 ἀ. μέσον• ἀντὶ τοῦ ἐν μέσῳ. Cp. Diod S 1, 30, 4 ἀνὰ μ. τῆς Κοίλης Συρίας; PPetr III, 37a II, 18; Ex 26:28; Josh 16:9; 19:1) τὸ ἀρνίον τὸ ἀ. μ. τοῦ θρόνου in the center of the throne Rv 7:17. ἀ. μ. ἐκκλησίας in the midst of the congregation B 6:16.
    ② ἀνὰ μέρος lit. ‘up to a part’ or ‘according to a part’ following in sequence, in turn (Aristot., Pol. 1287a, 17; Polyb. 4, 20, 10 ἀνὰ μέρος ᾂδειν; Appian, Iber. 82 §357, Mithrid. 22 §83, Bell. Civ. 3, 44 §183; SEG IX, 8, 122) 1 Cor 14:27.
    ③ distributive, w. numbers, each, apiece (Aristoph., Ran. 554f; X., An. 4, 6, 4; SEG IX, 8, 27; PAmh II, 88 [128 A.D.]; POxy 819 [I A.D.] al.; Gen 24:22; 3 Km 18:13; 1 Ch 15:26; En 10:19; TestJob 44:5; JosAs; Jos., Ant. 8, 179; 17, 172; Rdm. 20) ἀνὰ δηνάριον a denarius apiece Mt 20:9f. ἀνὰ λαμπάδα a lamp apiece GJs 7:2. ἀνὰ ῥάβδον a staff apiece 8:3 (not pap). ἀπέστειλεν αὐτοὺς ἀνὰ δύο he sent them out two by two Lk 10:1. κλισίας ὡσεὶ ἀνὰ πεντήκοντα by fifties 9:14; ἀνὰ μετρητὰς δύο ἢ τρεῖς two or three measures apiece J 2:6 (Diod S 3, 13, 2 ἀνὰ τρεῖς ἢ δύο). ἀνὰ ἑκατὸν καὶ ἀνὰ πεντήκοντα Mk 6:40 v.l. Lk 9:3; Rv 4:8; GPt 9:35=ASyn. 353, 81. ἀνὰ μέσον αὐτῶν ἀνὰ δύο παρθένοι between them (the maidens at the four corners) two maidens apiece Hs 9, 2, 3 (see MDibelius, Hdb. ad loc.).—In ἀνὰ δύο παρθένοι ἀ. has become fixed as an adverb. Likew. ἀνὰ εἷς ἕκαστος τῶν πυλώνων Rv 21:21 (B-D-F §204; 305; Rob. 571). On ἀνὰ δύο δύο Lk 10:1; cp. AcPh 142 (Aa II/2, 79, 6) and δύο b.—Special lit. on prepositions: B-D-F §203–40; Rdm.2 p. 137–46; Mlt-H. 292–332; Rob. 553–649; Mayser II/2, p. 152–68; 337–543.—MJohannessohn, D. Gebrauch d. Präpositionen in LXX: NGG, Beiheft 1926.—PRegard, Contribution à l’Étude des Prépositions dans la langue du NT 1919.—FKrebs, D. Präpositionen b. Polybius, diss. Würzb. 1882; FKrumbholz, De praepos. usu Appianeo, diss. Jena 1885; PMelcher, De sermone Epict. (Diss. philol. Halenses 17, 1) 1905; JKäser, D. Präpos. b. Dionys. Hal., diss. Erl. 1915; HTeykowski, D. Präpositions-gebr. b. Menander, diss. Bonn ’40.—RGünther, D. Präpos. in d. griech. Dialektinschriften: IndogF 20, 1906, 1–163; ENachmanson, Eranos 9, 1909, 66ff.—The works of Kuhring and Rossberg on usage in pap.—GRudberg, Ad usum circumscribentem praepositionum graec.: Eranos 19, 1922, 173–206.—DELG. M-M.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > ἀνά

  • 45 ἡμέρα

    ἡμέρα, ας, ἡ (Hom.+; loanw. in rabb.)
    ① the period betw. sunrise and sunset, day
    ⓐ lit. (opp. νύξ; e.g. Ath. 24, 2 ἀντιδοξοῦντι … ὡς … τῇ ἡμέρᾳ νύξ) Mt 4:2 (fasting for 40 days and 40 nights as Ex 34:28. S. νύξ 1d.—Cp. JosAs 13:8 ἑπτὰ ἡμέρας καὶ ἑπτὰ νύκτας; Lucian, Ver. Hist. 1, 10 ἑπτὰ ἡμέρας κ. τὰς ἴσας νύκτας); 12:40 and oft. ἡμέρα γίνεται day is breaking (X., An. 2, 2, 13; 7, 2, 34; Appian, Iber. 74 §315; Jos., Ant. 10, 202, Vi. 405) Lk 4:42; 6:13; 22:66; Ac 12:18; 16:35; 27:29, 39. ἡμέρα διαυγάζει the day dawns 2 Pt 1:19. κλίνει declines, evening approaches Lk 9:12; 24:29 (cp. Just., D. 56, 16 ἡμέρα προκόπτει). φαίνει shines Rv 8:12. In the gen. to denote a point of time ἡμέρας in daylight (Hippocr., Ep. 19, 7; Arrian, Ind. 13, 6; Lucian, Ver. Hist. 1, 10) 1 Cl 25:4. ἡμέρας μέσης at midday, noon (Lucian, Nigr. 34; cp. Jos., Ant. 5, 190) Ac 26:13. But also, as in Thu. et al., of time within which someth. occurs, ἡμέρας during the day Rv 21:25. ἡμέρας καὶ νυκτός (by) day and night (Appian, Liby. 121, §576; Arrian, Anab. 7, 11, 4; Jos., Ant. 11, 171; Just., D. 1, 4 διʼ ὅλης νυκτὸς καὶ ἡμέρας; also in reverse order as Is 34:10) Mk 5:5; Lk 18:7; Ac 9:24; 1 Th 2:9; 3:10; 2 Th 3:8; AcPl Ha 2, 10; 3, 2. The acc. of time νύκτα καὶ ἡμέραν (in this sequence Dio Chrys. 7 [8], 15; Ael. Aristid. 51, 1 K.=27 p. 534 D.; Esth 4:16; cp. νύκτωρ καὶ μεθʼ ἡμέραν Mel., HE 4, 26, 5; Ath. 34, 3) (throughout the) day and (the) night Mk 4:27; Lk 2:37; Ac 20:31; 26:7. τὰς ἡμέρας every day (opp. τὰς νύκτας; cp. Dio Chrys. 4, 36; Jos., C. Ap. 1, 199) Lk 21:37; cp. πᾶσαν ἡμέραν (throughout) every day Ac 5:42 (cp. Hdt. 7, 203, 1). τὴν ἡμέραν ἐκείνην (throughout) that day (Ael. Aristid. 49, 45 K.) J 1:39. ὅλην τ. ἡμ. (Jos., Ant. 6, 22) Mt 20:6. The acc. in a distributive sense συμφωνεῖν ἐκ δηναρίου τὴν ἡμέραν on a denarius a day Mt 20:2 (s. Meisterhans3-Schw. 205; pap in Mlt., ClR 15, 1901, 436; 18, 1904, 152). ἡμέρας ὁδός a day’s journey Lk 2:44 (cp. X., An. 2, 2, 12; Gen 31:23; 1 Macc 5:24; Jos., C. Ap. 2, 21; 23). Daylight lasts for twelve hours, during which a person can walk without stumbling J 11:9ab. ἡ ἐν ἡμέρᾳ τρυφή reveling in broad daylight 2 Pt 2:13.
    ⓑ fig. (SibOr 5, 241) Christians as υἱοὶ φωτὸς καὶ υἱοὶ ἡμέρας children of light and of the day 1 Th 5:5; cp. vs. 8 (in contrast, Aristoph., Fgm. 573 K. calls Chaerephon, the friend of Socrates νυκτὸς παῖδα, in a derogatory sense). In J 9:4 day denotes the period of human life; cp. Ro 13:12f.
    ② civil or legal day, including the night, day Mt 6:34; 15:32; Mk 6:21; Lk 13:14; B 15:3ff. Opp. hours Mt 25:13; hours, months, years Rv 9:15; cp. Gal 4:10.
    ⓐ In the gen., answering the question, how long? (Nicostrat. Com., Fgm. 5 K. ἡμερῶν τριῶν ἤδη=now for three days; Porphyr., Vi. Plotini 13 W. τριῶν ἡμ.; BGU 37, 7 [50 A.D.]; 249, 11 [70–80 A.D.] ἡμερῶν δύο διαμένομεν) τεσσεράκοντα ἡμερῶν during 40 days Ac 1:3 D*. ἑκάστης ἡμέρας each day AcPl Ha 6, 8 (cp. ILegGort 1, 9 of a fine τᾶς ἁμέρας ϝεκάστας ‘for each day’, on the gen. Buck, Dialects §170; Just., D. 2, 6 al.)—In the dat., answering the quest., when? (X., An. 4, 7, 8; Jdth 7:6; Esth 7:2; Bel 40 Theod.; JosAs 11:1; Just., A I, 67, 7 al.) τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ (cp. Arrian, Anab. 6, 4, 1 τρίτῃ ἡμ.; AscIs 3:16 τῇ τρίτῃ ἡμ.; JosAs 29:8; Just., D. 100, 1 al., cp. D. 85, 6 τῇ δευτέρᾳ ἡμ.) Mt 16:21; 17:23; Lk 9:22; 24:7, 46; 1 Cor 15:4. ᾗ δὲ ἡμέρᾳ on the day on which (PLille 15, 1 [242 B.C.] ᾗ ἡμέρᾳ; 1 Esdr 1:49; Jos., Ant. 20, 26) Lk 17:29; cp. vs. 30. μιᾷ ἡμέρᾳ in (the course of) one day (Appian, Iber. 58 §244) 1 Cor 10:8.
    ⓑ In the acc., usu. answering the quest., how long? (X., An. 4, 7, 18; Nicol. Dam.: 90 Fgm. 130, 26 p. 410, 30 Jac. τὴν ἡμέραν ἐκείνην=throughout that day; Polyaenus 6, 53 τρεῖς ἡμέρας; Arrian, Anab. 6, 2, 3; Lucian, Alex. 15 ἡμέρας=several days; Philo, Vi. Cont. 30 τὰς ἓξ ἡμέρας; JosAs 10:20 τὰς ἑπτὰ ἡμέρας) ὅλην τ. ἡμέραν the whole day long Ro 8:36 (Ps 43:23), 10:21 (Is 65:2). ἡμέραν μίαν for one day Ac 21:7 (Just., D. 12, 3). ἔμειναν οὐ πολλὰς ἡμέρας J 2:12; cp. 4:40; 11:6; Ac 9:19; 10:48; 16:12; 20:6c; 21:4, 10; Gal 1:18; Rv 11:3, 9. ἡμέραν ἐξ ἡμέρας day after day (Ps.-Euripides, Rhes. 445f, Henioch. 5, 13 Kock; Gen 39:10; Num 30:15; Is 58:2; Ps 95:2; Sir 5:7; En) 2 Pt 2:8; 2 Cl 11:2 (quot. of unknown orig.; s. also e below, end). Only rarely does the acc. answer the quest., when? (Antiphanes Com. [IV B.C.] Fgm. 280; Ps.-Lucian, Halc. 3 τρίτην ἡμ.) τὴν ἡμέραν τῆς πεντηκοστῆς on the Day of Pentecost Ac 20:16. Peculiar is the expr. τεσσαρεσκαιδεκάτην σήμερον ἡμέραν προσδοκῶντες this is the fourteenth day you have been waiting Ac 27:33 (cp. X., An. 4, 5, 24 ἐνάτην ἡμέραν γεγαμημένην).—ἑπτάκις τῆς ἡμέρας seven times a day Lk 17:4.
    ⓒ Used w. prep.: ἀπό w. gen. from … (on) Mt 22:46; J 11:53; Ac 20:18. ἀφʼ ἧς ἡμέρας (PRev 9, 1 [258 B.C.]; PsSol 18:11f; EpArist 24) Col 1:6, 9; Hm 4, 4, 3. ἀπὸ … ἄχρι … Phil 1:5. ἀπὸ … μέχρι … Ac 10:30. ἄχρι w. gen. until Mt 24:38b; Lk 1:20; 17:27; Ac 1:2; 2:29. ἄχρι ἡμερῶν πέντε five days later Ac 20:6b. μέχρι τῆς σήμερον (ἡμέρας) up to the present day (1 Esdr 8:74) Mt 28:15. ἕως τ. ἡμέρας Mt 27:64; Ac 1:22; Ro 11:8 (Dt 29:3; Just., D. 134, 5 ἕως τῆς σήμερον ἡμ.; for this Ath. 2, 1 εἰς … τὴν σήμερον ἡμ.). διʼ ἡμερῶν after (several) days Mk 2:1 (cp. Hdt. 6, 118, 3 διʼ ἐτέων εἴκοσι; Thu. 2, 94, 3; Pla., Hipp. Maj. 281a διὰ χρόνου=after a [long] time). διὰ τριῶν ἡμερῶν within three days (PPetr II, 4 [6], 8 διʼ ἡμερῶν ε´=in the course of 5 days) Mt 26:61; Mk 14:58. διʼ ἡμερῶν τεσσεράκοντα Ac 1:3 (s. διά A 2a). διὰ τ. ἡμέρας in the course of the day Lk 9:37 D εἰς τ. ἡμέραν for the day (PPetr III, 95 col. 2, 6 [III B.C.]) J 12:7; Rv 9:15; εἰς ἡμέρας μ´ 40 days long AcPl Ha 6, 11. ἐν τῇ ἡμ. in the daytime J 11:9b. ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν one day Lk 5:17; 8:22; 20:1. ἐν on w. dat. sing. Mt 24:50; Lk 1:59; 13:31 v.l. (Just., D. 29, 3 ἐν ταύτῃ τῇ ἡμ.; 111, 3 ἐν ἡμ. τοῦ πάσχα); J 5:9; Hb 4:4 (cp. Gen 2:2); AcPl Ha 3, 9. In, within w. dat. pl. (Alexis Com. 246, 2 K. ἐν πένθʼ ἡμέραις; Philo, Somn. 2, 112; TestJob 30:4; JosAs 21:7 ἐν ταῖς ἑπτὰ ἡμέραις τοῦ γάμου) ἐν τρισὶν ἡμέραις (PTebt 14, 5 [114 B.C.]; Porphyr., Vi. Plot. 17 p. 111, 26 W.; TestJob 24:9; EpArist 24) Mt 27:40; Mk 15:29; J 2:19f.—ἐπί w. acc. over a period of ἐπὶ ἡμέρας πλείους over a period of many days (PTurin I, 2, 15 [116 B.C.] ἐφʼ ἱκανὰς ἡμ.; Jos., Ant. 4, 277) Ac 13:31; cp. 27:20; ἐπὶ πολλὰς ἡμ. (Jos., Ant. 18, 57) 16:18; cp. Hb 11:30. καθʼ ἡμέραν every day (Hyperid. 6, 23; 26; Polyb. 1, 57, 7; 4, 18, 2 al.; Diod S 1, 36, 7 and 8; 2, 47, 2 al.; SIG 656, 22; UPZ 42, 13 [162 B.C.]; PGiss 17, 1; Tob 10:7; Sus 8 and 12 Theod.; 1 Macc 8:15; EpArist 304; Jos., Bell. 2, 265, Ant. 20, 205; Ar. [POxy 1778, 27]; Just., D. 39, 2 al.) Mt 26:55; Mk 14:49 (‘by day’: AArgyle, ET 63, ’51/52, 354); Lk 16:19; 22:53; Ac 2:46f; 3:2; 16:5; 17:11; 19:9; 1 Cor 15:31; 2 Cor 11:28; Hb 7:27; 10:11. Also (w. optional art., s. B-D-F §160; Rob. 766) τὸ καθʼ ἡμ. (Aristoph., Equ. 1126; Pla.; Polyb. 4, 18, 2; POxy 1220, 4; TestJob 14:2; but simply καθʼ ἡμ. Ac 2:45 D) Lk 11:3; 19:47; Ac 17:11 v.l.; καθʼ ἑκάστην ἡμ. every day (X., Mem. 4, 2, 12, Equ. 5, 9; PTebt 412, 2; Mitt-Wilck. I/2, 327, 18; Ex 5:8; Esth 2:11; Job 1:4; Bel 4:6; PsSol 18:11; GrBar 8:4) Hb 3:13. κατὰ πᾶσαν ἡμ. w. same mng. (Jos., Ant. 6, 49) Ac 17:17. μεθʼ ἡμέρας ἕξ six days later (PSI 502, 16 [257 B.C.] μεθʼ ἡμέρας ιβ´; 436, 3 [Just., D. 27, 5 μετὰ μίαν ἡμ. al.]) Mt 17:1; cp. 26:2; 27:63; Mk 8:31; Lk 1:24; J 4:43; 20:26; Ac 1:5; 15:36; 24:1; 28:13; AcPl Ha 1, 33; 11, 8; AcPlCor 2:30. πρὸ ἓξ ἡμερῶν τοῦ πάσχα six days before the Passover J 12:1 (not a Latinism, since it is found as early as Hippocr. πρὸ τριῶν ἡμερῶν τῆς τελευτῆς [WSchulze, Graeca Latina 1901, 15; Rydbeck 64f]; cp. Plut., Symp. 8, 717d; Lucian, De Morte Peregr. 1; Aelian, HA 11, 19; mystery ins of Andania [SIG 736, 70 πρὸ ἁμερᾶν δέκα τῶν μυστηρίων]; PFay 118, 15; PHolm 4, 23; PGM 13, 26; 671; Am 1:1; 2 Macc 15:36; Jos., Ant. 15, 408; Just., D. 27, 5; s. WSchmid, D. Attizismus III 1893, 287f; IV 1897, 629; Mlt. 100f; B-D-F §213).—It is striking to find the nom. denoting time in the expression ἤδη ἡμέραι τρεῖς προσμένουσίν μοι Mt 15:32; Mk 8:2; cp. Lk 9:28 (s. B-D-F §144; Rob. 460).
    ⓓ Of festive days: ἡ ἡμέρα τῶν σαββάτων (σάββατον 1bβ) or τοῦ σαββάτου (σάββ. 1a) Lk 4:16; 13:14b, 16; J 19:31; Ac 13:14 (Just., D. 27, 5). ἡ ἡμέρα or αἱ ἡμέραι τ. ἀζύμων Lk 22:7; Ac 12:3; 20:6. ἡ ἡμέρα τ. πεντηκοστῆς Ac 2:1; 20:16. μεγάλη ἡμέρα the great day (of atonement) PtK 2 p. 14, 29. In gen. of a Judean festival GJs 1:2; 2:2 (the author no longer has a clear understanding of the precise festival signified by the term; s. Amann and deStrycker on 1:2). ἡ κυριακὴ ἡμέρα the Lord’s Day, Sunday Rv 1:10 (cp. Just. A I, 67, 7 τὴν … τοῦ ἡλίου ἡμέραν). Festive days are spoken of in the foll. passages: ὸ̔ς μὲν κρίνει ἡμέραν παρʼ ἡμέραν, ὸ̔ς δὲ κρίνει πᾶσαν ἡμέραν one person considers one day better than another, another considers every day good Ro 14:5. φρονεῖν τ. ἡμέραν concern oneself w. (= observe) the day vs. 6. ἡμέρας παρατηρεῖσθαι observe days Gal 4:10.—Used w. gen. to denote what happens or is to be done on the day in question ἡμ. τοῦ ἁγνισμοῦ Ac 21:26. τ. ἐνταφιασμοῦ day of burial J 12:7. ἕως ἡμέρας ἀναδείξεως αὐτοῦ πρὸς τὸν Ἰσραήλ Lk 1:80 (s. ἀνάδειξις).
    ⓔ OT terminology is reflected in the expr. fulfilling of the days (Ex 7:25; 1 Ch 17:11; Tob 10:1b; cp. מָלֵא) ἐπλήσθησαν αἱ ἡμ. τῆς λειτουργίας αὐτοῦ the days of his service came to an end Lk 1:23. ἐπλήσθησαν ἡμ. ὀκτὼ τοῦ περιτεμεῖν αὐτόν the eighth day, on which he was to be circumcised, had come 2:21; cp. vs. 22. S. ἐκπλήρωσις, συμπληρόω, συντελέω, τελέω, τελειόω. The Hebr. has also furnished the expr. ἡμέρᾳ καὶ ἡμέρᾳ day after day (Esth 3:4 יוֹם וָיוֹם=LXX καθʼ ἑκάστην ἡμέραν; יוֹם יוֹם Ps 68:20=LXX 67:20 ἡμέραν καθʼ ἡμέραν) 2 Cor 4:16; GJs 6:1.—ἡμέραν ἐξ ἡμέρας (rather oft. in the OT for various Hebr. expressions, but also in Henioch. Com. 5, 13 K.) day after day 2 Pt 2:8; prophetic quot. of unknown origin 2 Cl 11:2. ἡμέρᾳ ἀφʼ ἡμέρας GJs 12:3.
    ③ a day appointed for very special purposes, day (UPZ 66, 5 [153 B.C.] ἡ ἡμ.=the wedding day; ins in ÖJh 64, ’95, p. 74 of a commemorative day for the founder of Ephesus τῇ τοῦ Ἀνδρόκλου ἡμέρᾳ), e.g. of childbirth J 16:21 v.l.
    ⓐ τακτῇ ἡμέρᾳ Ac 12:21. ἡμέραν τάξασθαι (Polyb. 18, 19, 1) 28:23. στῆσαι (Dionys. Hal. 6, 48) 17:31. ὁρίζειν (Polyb., Dionys. Hal.; Epict., Ench. 51, 1) Hb 4:7; Hv 2, 2, 5. Of the day of the census (s. Lk 2:1) αὕτη ἡ ἡμέρα κυρίου GJs 17:1. ἐν ἡμέρᾳ, ᾗ ἔμελλεν θηριομαχῖν ὁ Παῦλος AcPl Ha 3, 9.
    ⓑ esp. of a day of judgment, fixed by a judge
    α. ἀνθρωπίνη ἡμ. a day appointed by a human court 1 Cor 4:3 (cp. the ins on a coin amulet [II/III A.D.] where these words are transl. ‘human judgment’ by CBonner, HTR 43, ’50, 165–68). This expr. is formed on the basis of ἡμ. as designating
    β. the day of God’s final judgment (s. ὥρα 3). ᾗ ἡμ. ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἀποκαλύπτεται the day on which the Human One (Son of Man) reveals himself Lk 17:30; ἡ τοῦ θεοῦ ἡμ. 2 Pt 3:12. ἡ ἡμέρα ἡ μεγάλη τοῦ θεοῦ τ. παντοκράτορος Rv 16:14. ἡμ. κυρίου (Jo 1:15; 2:1, 11; Is 13:6, 9 al.) occurring only once in the NT of the day of God, the Lord, in an OT quot. πρὶν ἐλθεῖν ἡμ. κυρίου τ. μεγάλην κ. ἐπιφανῆ Ac 2:20 (Jo 3:4; cp. JosAs 14:2). Otherw. Jesus Christ is the Lord of this day: 1 Cor 5:5; 1 Th 5:2 (P-ÉLangevin, Jesus Seigneur, ’67, 107–67; GHolland, SBLSP 24, ’85, 327–41); 2 Th 2:2; 2 Pt 3:10. He is oft. mentioned by name or otherw. clearly designated, e.g. as υἱὸς τ. ἀνθρώπου, Lk 17:24; 1 Cor 1:8; 2 Cor 1:14; Phil 1:6, 10; 2:16. ἡ ἐσχάτη ἡμ. the last day (of this age) (s. ἔσχατος 2b) J 6:39f, 44, 54; 11:24; 12:48; Hv 2, 2, 5. ἡμ. (τῆς) κρίσεως (Pr 6:34; Jdth 16:17; PsSol 15:12; En; GrBar 1:7; cp. TestLevi 3:2, 3; Just., D. 38, 2; Tat. 12, 4) Mt 10:15; 11:22, 24; 12:36; 2 Pt 2:9; 3:7; 1J 4:17; 2 Cl 17:6; B 19:10. ἐν ἡμέρᾳ ὄτε κρίνει ὁ θεὸς διὰ Χρ. Ἰ. the day on which … Ro 2:16 (RBultmann, TLZ 72, ’47, 200f considers this a gloss). ἡμ. ὀργῆς καὶ ἀποκαλύψεως δικαιοκρισίας τοῦ θεοῦ 2:5 (ἡμ. ὀργῆς as Zeph 1:15, 18; 2:3; Ezk 7:19 v.l.; cp. Rv 6:17). ἡ ἡμ. ἡ μεγάλη (Jer 37:7; Mal 3:22) Rv 6:17; 16:14. ἡμ. μεγάλη καὶ θαυμαστή B 6:4. ἡμ. ἀπολυτρώσεως Eph 4:30. ἡμ. ἐπισκοπῆς (s. ἐπισκοπή 1a and b) 1 Pt 2:12. ἡμ. ἀνταποδόσεως B 14:9 (Is 61:2); ἐκείνη ἡ ἡμ. (Zeph 1:15; Am 9:11; Zech 12:3f; Is 10:20; Jer 37:7f) Mt 7:22; Lk 6:23; 10:12; 21:34; 2 Th 1:10; 2 Ti 1:12, 18; 4:8; AcPlCor 2:32. Perh. ἡμ. σφαγῆς (cp. Jer 12:3; En 16:1) Js 5:5 belongs here (s. σφαγή). Abs. ἡμ. 1 Cor 3:13; Hb 10:25; B 7:9; 21:3; cp. 1 Th 5:4.—ἡμέρα αἰῶνος (Sir 18:10) day of eternity 2 Pt 3:18 is also eschatological in mng.; it means the day on which eternity commences, or the day which itself constitutes eternity. In the latter case the pass. would belong to the next section.
    ④ an extended period, time (like יוֹם, but not unknown among the Greeks: Soph., Aj. 131; 623; Eur., Ion 720; Aristot., Rhet. 2, 13, 1389b, 33f; PAmh 30, 43 [II B.C.] ἡμέρας αἰτοῦσα=‘she asked for time’, or ‘a respite’)
    ⓐ in sg. ἐν τ. ἡμέρᾳ τ. πονηρᾷ when the times are evil (unless the ref. is to the final judgment) Eph 6:13. ἐν ἡμ. σωτηρίας of the salutary time that has come for Christians 2 Cor 6:2 (Is 49:8). Of the time of the rescue fr. Egypt ἐν ἡμέρᾳ ἐπιλαβομένου μου τ. χειρὸς αὐτῶν at the time when I took them by the hand Hb 8:9 (Jer 38:32; on the constr. cp. Bar 2:28 and B-D-F §423, 5; Rob. 514). ἐν ἐκείνῃ τ. ἡμέρᾳ at that time Mk 2:20b; J 14:20; 16:23, 26. τ. ἡμέραν τ. ἐμήν my time (era) 8:56. ἐν τῇ ἐσχάτῃ αὐτοῦ ἡμέρᾳ in his (Abraham’s) last days GJs 1:3.
    ⓑ chiefly in the pl. αἱ ἡμέραι of time of life or activity, w. gen. of pers. (1 Km 17:12 A; 2 Km 21:1; 3 Km 10:21; Esth 1:1s; Sir 46:7; 47:1; ἡμέραι αὐτοῦ En 12:2; ἡμέραι ἃς ἦτε 102:5 and oft.) ἐν ἡμέραις Ἡρῴδου Mt 2:1; Lk 1:5; Νῶε 17:26a; 1 Pt 3:20; Ἠλίου Lk 4:25. ἐν ταῖς ἡμ. τοῦ υἱοῦ τ. ἀνθρώπου 17:26b; cp. Mt 23:30. ἀπὸ τ. ἡμερῶν Ἰωάννου Mt 11:12. ἕως τ. ἡμερῶν Δαυίδ Ac 7:45; cp. 13:41 (Hab 1:5). W. gen. of thing ἡμέραι ἐκδικήσεως time of vengeance Lk 21:22; τ. ἀπογραφῆς Ac 5:37; cp. Rv 10:7; 11:6. ἐν τ. ἡμέραις τῆς σαρκὸς αὐτοῦ in the time of his appearance in the flesh Hb 5:7.—ἡμέραι πονηραί corrupt times Eph 5:16; cp. B 2:1; 8:6. ἡμ. ἀγαθαί happy times (Artem. 4, 8) 1 Pt 3:10 (Ps 33:13). ἀφʼ ἡμερῶν ἀρχαίων Ac 15:7; αἱ πρότερον ἡμ. Hb 10:32. πάσας τὰς ἡμέρας all the time, always Mt 28:20 (cp. Dt 4:40; 5:29; PsSol 14:4). νῦν τ. ἡμέραις at the present time Hs 9, 20, 4. ἐν (ταῖς) ἐσχάταις ἡμ. Ac 2:17; 2 Ti 3:1; Js 5:3; B 4:9; D 16:3. ἐπʼ ἐσχάτου τ. ἡμερῶν τούτων Hb 1:2; cp. 2 Pt 3:3; GJs 7:2. ἐν τ. ἡμέραις ἐκείναις at that time Mt 3:1; 24:19, 38; Mk 1:9; Lk 2:1; 4:2b; 5:35b. ἐν τ. ἡμ. ταύταις at this time Lk 1:39; 6:12; Ac 1:15. εἰς ταύτας τ. ἡμέρας w. respect to our time (opp. πάλαι) Hs 9, 26, 6. πρὸ τούτων τ. ἡμερῶν before this (time) Ac 5:36; 21:38; πρὸς ὀλίγας ἡμ. for a short time Hb 12:10; ἐλεύσονται ἡμ. there will come a time: w. ὅταν foll. Mt 9:15; Mk 2:20a; Lk 5:35a; w. ὅτε foll. Lk 17:22 (Just., D. 40, 2). ἥξουσιν ἡμέραι ἐπί σε καί a time is coming upon you when Lk 19:43. ἡμ. ἔρχονται καί Hb 8:8 (Jer 38:31). ἐλεύσονται ἡμ. ἐν αἷς Lk 21:6; 23:29.—Esp. of time of life πάσαις τ. ἡμέραις ἡμῶν for our entire lives Lk 1:75. πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς αὐτοῦ all his life GJs 4:1 (cp. En 103:5; TestJob 46:9). μήτε ἀρχὴν ἡμερῶν μήτε ζωῆς τέλος ἔχων without either beginning or end of life Hb 7:3. προβεβηκὼς ἐν ταῖς ἡμ. advanced in years Lk 1:7, 18; cp. 2:36 (s. Gen 18:11; 24:1; Josh 13:1; 23:1; 3 Km 1:1; προβαίνω 2).—B. 991. DELG s.v. ἦμαρ. EDNT. M-M. TW. Sv.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > ἡμέρα

  • 46 ὁ

    ὁ, ἡ, τό pl. οἱ, αἱ, τά article, derived fr. a demonstrative pronoun, ‘the’. Since the treatment of the inclusion and omission of the art. belongs to the field of grammar, the lexicon can limit itself to exhibiting the main features of its usage. It is difficult to set hard and fast rules for the employment of the art., since the writer’s style had special freedom of play here—Kühner-G. I p. 589ff; B-D-F §249–76; Mlt. 80–84; Rob. 754–96; W-S. §17ff; Rdm.2 112–18; Abel §28–32; HKallenberg, RhM 69, 1914, 642ff; FVölker, Syntax d. griech. Papyri I, Der Artikel, Progr. d. Realgymn. Münster 1903; FEakin, AJP 37, 1916, 333ff; CMiller, ibid. 341ff; EColwell, JBL 52, ’33, 12–21 (for a critique s. Mlt-H.-Turner III 183f); ASvensson, D. Gebr. des bestimmten Art. in d. nachklass. Epik ’37; RFink, The Syntax of the Greek Article ’53; JRoberts, Exegetical Helps, The Greek Noun with and without the Article: Restoration Qtly 14, ’71, 28–44; HTeeple, The Greek Article with Personal Names in the Synoptic Gospels: NTS 19, ’73, 302–17; Mussies 186–97.
    ① this one, that one, the art. funct. as demonstrative pronoun
    ⓐ in accordance w. epic usage (Hes., Works 450: ἡ=this [voice]) in the quot. fr. Arat., Phaenom. 5 τοῦ γὰρ καὶ γένος ἐσμέν for we are also his (lit. this One’s) offspring Ac 17:28.
    ⓑ ὁ μὲν … ὁ δέ the one … the other (Polyaenus 6, 2, 1 ὁ μὲν … ὁ δὲ … ὁ δε; PSI 512, 21 [253 B.C.]); pl. οἱ μὲν … οἱ δέ (PSI 341, 9 [256 B.C.]; TestJob 29:1) some … others w. ref. to a noun preceding: ἐσχίσθη τὸ πλῆθος … οἱ μὲν ἦσαν σὺν τοῖς Ἰουδαίοις, οἱ δὲ σὺν τοῖς ἀποστόλοις Ac 14:4; 17:32; 28:24; 1 Cor 7:7; Gal 4:23; Phil 1:16f. Also without such a relationship expressed τοὺς μὲν ἀποστόλους, τοὺς δὲ προφήτας, τοὺς δὲ εὐαγγελιστάς Eph 4:11. οἱ μὲν … ὁ δέ Hb 7:5f, 20f. οἱ μὲν … ἄλλοι (δέ) J 7:12. οἱ μὲν … ἄλλοι δὲ … ἕτεροι δέ Mt 16:14. τινὲς … οἱ δέ Ac 17:18 (cp. Pla., Leg. 1, 627a; 2, 658 B.; Aelian, VH 2, 34; Palaeph. 6, 5).—Mt 26:67; 28:17 οἱ δέ introduces a second class; just before this, instead of the first class, the whole group is mentioned (cp. X., Hell. 1, 2, 14, Cyr. 3, 2, 12; KMcKay, JSNT 24, ’85, 71f)= but some (as Arrian, Anab. 5, 2, 7; 5, 14, 4; Lucian, Tim. 4 p. 107; Hesych. Miles. [VI A.D.]: 390 Fgm. 1, 35 end Jac.).
    ⓒ To indicate the progress of the narrative, ὁ δέ, οἱ δέ but he, but they (lit. this one, they) is also used without ὁ μέν preceding (likew. Il. 1, 43; Pla., X.; also Clearchus, Fgm. 76b τὸν δὲ εἰπεῖν=but this man said; pap examples in Mayser II/1, 1926, 57f) e.g. Mt 2:9, 14; 4:4; 9:31; Mk 14:31 (cp. Just., A II, 2, 3). ὁ μὲν οὖν Ac 23:18; 28:5. οἱ μὲν οὖν 1:6; 5:41; 15:3, 30.—JO’Rourke, Paul’s Use of the Art. as a Pronoun, CBQ 34, ’72, 59–65.
    ② the, funct. to define or limit an entity, event, or state
    ⓐ w. nouns
    α. w. appellatives, or common nouns, where, as in Pla., Thu., Demosth. et al., the art. has double significance, specific or individualizing, and generic.
    א. In its individualizing use it focuses attention on a single thing or single concept, as already known or otherwise more definitely limited: things and pers. that are unique in kind: ὁ ἥλιος, ἡ σελήνη, ὁ οὐρανός, ἡ γῆ, ἡ θάλασσα, ὁ κόσμος, ἡ κτίσις, ὁ θεός (BWeiss [s. on θεός, beg.]), ὁ διάβολος, ὁ λόγος (J 1:1, 14), τὸ φῶς, ἡ σκοτία, ἡ ζωή, ὁ θάνατος etc. (but somet. the art. is omitted, esp. when nouns are used w. preps.; B-D-F §253, 1–4; Rob. 791f; Mlt-Turner 171). ἐν συναγωγῇ καὶ ἐν τῷ ἱερῷ J 18:20.—Virtues, vices, etc. (contrary to Engl. usage): ἡ ἀγάπη, ἡ ἀλήθεια, ἡ ἁμαρτία, ἡ δικαιοσύνη, ἡ σοφία et al.—The individualizing art. stands before a common noun that was previously mentioned (without the art.): τοὺς πέντε ἄρτους Lk 9:16 (after πέντε ἄρτοι vs. 13). τὸ βιβλίον 4:17b (after βιβλίον, vs. 17a), τοὺς μάγους Mt 2:7 (after μάγοι, vs. 1). J 4:43 (40); 12:6 (5); 20:1 (19:41); Ac 9:17 (11); Js 2:3 (2); Rv 15:6 (1).—The individ. art. also stands before a common noun which, in a given situation, is given special attention as the only or obvious one of its kind (Hipponax [VI B.C.] 13, 2 West=D.3 16 ὁ παῖς the [attending] slave; Diod S 18, 29, 2 ὁ ἀδελφός=his brother; Artem. 4, 71 p. 245, 19 ἡ γυνή=your wife; ApcEsdr 6:12 p. 31, 17 μετὰ Μωσῆ … ἐν τῷ ὄρει [Sinai]; Demetr. (?): 722 fgm 7 Jac. [in Eus., PE 9, 19, 4] ἐπὶ τὸ ὄρος [Moriah]) τῷ ὑπηρέτῃ to the attendant (who took care of the synagogue) Lk 4:20. εἰς τὸν νιπτῆρα into the basin (that was there for the purpose) J 13:5. ἰδοὺ ὁ ἄνθρωπο here is this (wretched) man 19:5. ἐκ τῆς παιδίσκης or ἐλευθέρας by the (well-known) slave woman or the free woman (Hagar and Sarah) Gal 4:22f. τὸν σῖτον Ac 27:38. ἐν τῇ ἐπιστολῇ 1 Cor 5:9 (s. ἐπιστολή) τὸ ὄρος the mountain (nearby) Mt 5:1; 8:1; 14:23; Mk 3:13; 6:46; Lk 6:12; 9:28 al.; ἡ πεισμονή this (kind of) persuasion Gal 5:8. ἡ μαρτυρία the (required) witness or testimony J 5:36.—The art. takes on the idea of κατʼ ἐξοχήν ‘par excellence’ (Porphyr., Abst. 24, 7 ὁ Αἰγύπτιος) ὁ ἐρχόμενος the one who is (was) to come or the coming one par excellence=The Messiah Mt 11:3; Lk 7:19. ὁ προφήτης J 1:21, 25; 7:40. ὁ διδάσκαλος τ. Ἰσραήλ 3:10 (Ps.-Clem., Hom. 5, 18 of Socrates: ὁ τῆς Ἑλλάδος διδάσκαλος); cp. MPol 12:2. With things (Stephan. Byz. s.v. Μάρπησσα: οἱ λίθοι=the famous stones [of the Parian Marble]) ἡ κρίσις the (last) judgment Mt 12:41. ἡ ἡμέρα the day of decision 1 Cor 3:13; (cp. Mi 4:6 Mt); Hb 10:25. ἡ σωτηρία (our) salvation at the consummation of the age Ro 13:11.
    ב. In its generic use it singles out an individual who is typical of a class, rather than the class itself: ὁ ἀγαθὸς ἄνθρωπος Mt 12:35. κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον 15:11. ὥσπερ ὁ ἐθνικός 18:17. ὁ ἐργάτης Lk 10:7. ἐγίνωσκεν τί ἦν ἐν τῷ ἀνθρώπῳ J 2:25. τὰ σημεῖα τοῦ ἀποστόλου 2 Cor 12:12. ὁ κληρονόμος Gal 4:1. So also in parables and allegories: ὁ οἰκοδεσπότης Mt 24:43. Cp. J 10:11b, 12. The generic art. in Gk. is often rendered in Engl. by the indef. art. or omitted entirely.
    β. The use of the art. w. personal names is varied; as a general rule the presence of the art. w. a personal name indicates that the pers. is known; without the art. focus is on the name as such (s. Dssm., BPhW 22, 1902, 1467f; BWeiss, D. Gebr. des Art. b. d. Eigennamen [im NT]: StKr 86, 1913, 349–89). Nevertheless, there is an unmistakable drift in the direction of Mod. Gk. usage, in which every proper name has the art. (B-D-F §260; Rob. 759–61; Mlt-Turner 165f). The ms. tradition varies considerably. In the gospels the art. is usu. found w. Ἰησοῦς; yet it is commonly absent when Ἰ. is accompanied by an appositive that has the art. Ἰ. ὁ Γαλιλαῖος Mt 26:69; Ἰ. ὁ Ναζωραῖος vs. 71; Ἰ. ὁ λεγόμενος Χριστός 27:17, 22. Sim. Μαριὰμ ἡ μήτηρ τοῦ Ἰ. Ac 1:14. The art. somet. stands before oblique cases of indecl. proper names, apparently to indicate their case (B-D-F §260, 2; Rob. 760). But here, too, there is no hard and fast rule.—HTeeple, NTS 19, ’73, 302–17 (synopt.).
    γ. The art. is customarily found w. the names of countries (B-D-F §261, 4; W-S. § 18, 5 d; Rob. 759f); less freq. w. names of cities (B-D-F §261, 1; 2; Rob. 760; Mlt-Turner 170–72). W. Ἰερουσαλήμ, Ἱεροσόλυμα it is usu. absent (s. Ἱεροσόλυμα); it is only when this name has modifiers that it must have the art. ἡ νῦν Ἰ. Gal 4:25; ἡ ἄνω Ἰ. vs. 26; ἡ καινὴ Ἰ. Rv 3:12. But even in this case it lacks the art. when the modifier follows: Hb 12:22.—Names of rivers have the art. ὁ Ἰορδάνης, ὁ Εὐφράτης, ὁ Τίβερις Hv 1, 1, 2 (B-D-F §261, 8; Rob. 760; Mlt-Turner 172). Likew. names of seas ὁ Ἀδρίας Ac 27:27.
    δ. The art. comes before nouns that are accompanied by the gen. of a pronoun (μοῦ, σοῦ, ἡμῶν, ὑμῶν, αὐτοῦ, ἑαυτοῦ, αὐτῶν) Mt 1:21, 25; 5:45; 6:10–12; 12:49; Mk 9:17; Lk 6:27; 10:7; 16:6; Ro 4:19; 6:6 and very oft. (only rarely is it absent: Mt 19:28; Lk 1:72; 2:32; 2 Cor 8:23; Js 5:20 al.).
    ε. When accompanied by the possessive pronouns ἐμός, σός, ἡμέτερος, ὑμέτερος the noun always has the art., and the pron. stands mostly betw. art. and noun: Mt 18:20; Mk 8:38; Lk 9:26; Ac 26:5; Ro 3:7 and oft. But only rarely so in John: J 4:42; 5:47; 7:16. He prefers to repeat the article w. the possessive following the noun ἡ κρίσις ἡ ἐμή J 5:30; cp. 7:6; 17:17; 1J 1:3 al.
    ζ. Adjectives (or participles), when they modify nouns that have the art., also come either betw. the art. and noun: ἡ ἀγαθὴ μερίς Lk 10:42; τὸ ἅγιον πνεῦμα 12:10; Ac 1:8; ἡ δικαία κρίσις J 7:24 and oft., or after the noun w. the art. repeated τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον Mk 3:29; J 14:26; Ac 1:16; Hb 3:7; 9:8; 10:15. ἡ ζωὴ ἡ αἰώνιος 1J 1:2; 2:25. τὴν πύλην τὴν σιδηρᾶν Ac 12:10. Only rarely does an adj. without the art. stand before a noun that has an art. (s. B-D-F §270, 1; Rob. 777; Mlt-Turner 185f): ἀκατακαλύπτῳ τῇ κεφαλῇ 1 Cor 11:5. εἶπεν μεγάλῃ τῇ φωνῇ Ac 14:10 v.l.; cp. 26:24. κοιναῖς ταῖς χερσίν Mk 7:5 D.—Double modifier τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον τὸ ἡτοιμασμένον τῷ διαβόλῳ Mt 25:41. τὸ θυσιαστήριον τὸ χρυσοῦν τὸ ἐνώπιον τοῦ θρόνου Rv 8:3; 9:13. ἡ πόρνη ἡ μεγάλη ἡ καθημένη 17:1.—Mk 5:36 τὸν λόγον λαλούμενον is prob. a wrong rdg. (B has τὸν λαλ., D τοῦτον τὸν λ. without λαλούμενον).—On the art. w. ὅλος, πᾶς, πολύς s. the words in question.
    η. As in the case of the poss. pron. (ε) and adj. (ζ), so it is w. other expressions that can modify a noun: ἡ κατʼ ἐκλογὴν πρόθεσις Ro 9:11. ἡ παρʼ ἐμοῦ διαθήκη 11:27. ὁ λόγος ὁ τοῦ σταυροῦ 1 Cor 1:18. ἡ ἐντολὴ ἡ εἰς ζωήν Ro 7:10. ἡ πίστις ὑμῶν ἡ πρὸς τὸν θεόν 1 Th 1:8. ἡ διακονία ἡ εἰς τοὺς ἁγίους 2 Cor 8:4.
    θ. The art. precedes the noun when a demonstrative pron. (ὅδε, οὗτος, ἐκεῖνος) belonging with it comes before or after; e.g.: οὗτος ὁ ἄνθρωπος Lk 14:30; J 9:24. οὗτος ὁ λαός Mk 7:6. οὗτος ὁ υἱός μου Lk 15:24. οὗτος ὁ τελώνης 18:11 and oft. ὁ ἄνθρωπος οὗτος Mk 14:71; Lk 2:25; 23:4, 14, 47. ὁ λαὸς οὗτος Mt 15:8. ὁ υἱός σου οὗτος Lk 15:30 and oft.—ἐκείνη ἡ ἡμέρα Mt 7:22; 22:46. ἐκ. ἡ ὥρα 10:19; 18:1; 26:55. ἐκ. ὁ καιρός 11:25; 12:1; 14:1. ἐκ. ὁ πλάνος 27:63 and oft. ἡ οἰκία ἐκείνη Mt 7:25, 27. ἡ ὥρα ἐκ. 8:13; 9:22; ἡ γῆ ἐκ. 9:26, 31; ἡ ἡμέρα ἐκ. 13:1. ὁ ἀγρὸς ἐκ. vs. 44 and oft.—ὁ αὐτός s. αὐτός 3b.
    ι. An art. before a nom. noun makes it a vocative (as early as Hom.; s. KBrugman4-AThumb, Griech. Gramm. 1913, 431; Schwyzer II 63f; B-D-F §147; Rob. 769. On the LXX Johannessohn, Kasus 14f.—ParJer 1:1 Ἰερεμία ὁ ἐκλεκτός μου; 7:2 χαῖρε Βαρούχι ὁ οἰκονόμος τῆς πίστεως) ναί, ὁ πατήρ Mt 11:26. τὸ κοράσιον, ἔγειρε Mk 5:41. Cp. Mt 7:23; 27:29 v.l.; Lk 8:54; 11:39; 18:11, 13 (Goodsp, Probs. 85–87); J 19:3 and oft.
    ⓑ Adjectives become substantives by the addition of the art.
    α. ὁ πονηρός Eph 6:16. οἱ σοφοί 1 Cor 1:27. οἱ ἅγιοι, οἱ πλούσιοι, οἱ πολλοί al. Likew. the neut. τὸ κρυπτόν Mt 6:4. τὸ ἅγιον 7:6. τὸ μέσον Mk 3:3. τὸ θνητόν 2 Cor 5:4. τὰ ἀδύνατα Lk 18:27. τὸ ἔλαττον Hb 7:7. Also w. gen. foll. τὰ ἀγαθά σου Lk 16:25. τὸ μωρόν, τὸ ἀσθενὲς τοῦ θεοῦ 1 Cor 1:25; cp. vs. 27f. τὸ γνωστὸν τοῦ θεοῦ Ro 1:19. τὰ ἀόρατα τοῦ θεοῦ vs. 20. τὸ ἀδύνατον τοῦ νόμου 8:3. τὰ κρυπτὰ τῆς αἰσχύνης 2 Cor 4:2.
    β. Adj. attributes whose noun is customarily omitted come to have substantive force and therefore receive the art. (B-D-F §241; Rob. 652–54) ἡ περίχωρος Mt 3:5; ἡ ξηρά 23:15 (i.e. γῆ). ἡ ἀριστερά, ἡ δεξιά (sc. χείρ) 6:3. ἡ ἐπιοῦσα (sc. ἡμέρα) Ac 16:11. ἡ ἔρημος (sc. χώρα) Mt 11:7.
    γ. The neut. of the adj. w. the art. can take on the mng. of an abstract noun (Thu. 1, 36, 1 τὸ δεδιός=fear; Herodian 1, 6, 9; 1, 11, 5 τὸ σεμνὸν τῆς παρθένου; M. Ant. 1, 1; Just., D. 27, 2 διὰ τὸ σκληροκάρδιον ὑμῶν καὶ ἀχάριστον εἰς αὐτόν) τὸ χρηστὸν τοῦ θεοῦ God’s kindness Ro 2:4. τὸ δυνατόν power 9:22. τὸ σύμφορον benefit 1 Cor 7:35. τὸ γνήσιον genuineness 2 Cor 8:8. τὸ ἐπιεικές Phil 4:5 al.
    δ. The art. w. numerals indicates, as in Il. 5, 271f; X. et al. (HKallenberg, RhM 69, 1914, 662ff), that a part of a number already known is being mentioned (Diod S 18, 10, 2 τρεῖς μὲν φυλὰς … τὰς δὲ ἑπτά=‘but the seven others’; Plut., Cleom. 804 [8, 4] οἱ τέσσαρες=‘the other four’; Polyaenus 6, 5 οἱ τρεῖς=‘the remaining three’; Diog. L. 1, 82 Βίας προκεκριμένος τῶν ἑπτά=Bias was preferred before the others of the seven [wise men]. B-D-F §265): οἱ ἐννέα the other nine Lk 17:17. Cp. 15:4; Mt 18:12f. οἱ δέκα the other ten (disciples) 20:24; Mk 10:41; lepers Lk 17:17. οἱ πέντε … ὁ εἷς … ὁ ἄλλος five of them … one … the last one Rv 17:10.
    ⓒ The ptc. w. the art. receives
    α. the mng. of a subst. ὁ πειράζων the tempter Mt 4:3; 1 Th 3:5. ὁ βαπτίζων Mk 6:14. ὁ σπείρων Mt 13:3; Lk 8:5. ὁ ὀλεθρεύων Hb 11:28. τὸ ὀφειλόμενον Mt 18:30, 34. τὸ αὐλούμενον 1 Cor 14:7. τὸ λαλούμενον vs. 9 (Just., D. 32, 3 τὸ ζητούμενον). τὰ γινόμενα Lk 9:7. τὰ ἐρχόμενα J 16:13. τὰ ἐξουθενημένα 1 Cor 1:28. τὰ ὑπάρχοντα (s. ὑπάρχω 1). In Engl. usage many of these neuters are transl. by a relative clause, as in β below. B-D-F §413; Rob. 1108f.
    β. the mng. of a relative clause (Ar. 4, 2 al. οἱ νομίζοντες) ὁ δεχόμενος ὑμᾶς whoever receives you Mt 10:40. τῷ τύπτοντί σε Lk 6:29. ὁ ἐμὲ μισῶν J 15:23. οὐδὲ γὰρ ὄνομά ἐστιν ἕτερον τὸ δεδομένον (ὸ̔ δέδοται) Ac 4:12. τινές εἰσιν οἱ ταράσσοντες ὑμᾶς Gal 1:7. Cp. Lk 7:32; 18:9; J 12:12; Col 2:8; 1 Pt 1:7; 2J 7; Jd 4 al. So esp. after πᾶς: πᾶς ὁ ὀργιζόμενος everyone who becomes angry Mt 5:22. πᾶς ὁ κρίνων Ro 2:1 al. After μακάριος Mt 5:4, 6, 10. After οὐαὶ ὑμῖν Lk 6:25.
    ⓓ The inf. w. neut. art. (B-D-F §398ff; Rob. 1062–68) is used in a number of ways.
    α. It stands for a noun (B-D-F §399; Rob. 1062–66) τὸ (ἀνίπτοις χερσὶν) φαγεῖν Mt 15:20. τὸ (ἐκ νεκρῶν) ἀναστῆναι Mk 9:10. τὸ ἀγαπᾶν 12:33; cp. Ro 13:8. τὸ ποιῆσαι, τὸ ἐπιτελέσαι 2 Cor 8:11. τὸ καθίσαι Mt 20:23. τὸ θέλειν Ro 7:18; 2 Cor 8:10.—Freq. used w. preps. ἀντὶ τοῦ, διὰ τό, διὰ τοῦ, ἐκ τοῦ, ἐν τῷ, ἕνεκεν τοῦ, ἕως τοῦ, μετὰ τό, πρὸ τοῦ, πρὸς τό etc.; s. the preps. in question (B-D-F §402–4; Rob. 1068–75).
    β. The gen. of the inf. w. the art., without a prep., is esp. frequent (B-D-F §400; Mlt. 216–18; Rob. 1066–68; DEvans, ClQ 15, 1921, 26ff). The use of this inf. is esp. common in Lk and Paul, less freq. in Mt and Mk, quite rare in other writers. The gen. stands
    א. dependent on words that govern the gen.: ἄξιον 1 Cor 16:4 (s. ἄξιος 1c). ἐξαπορηθῆναι τοῦ ζῆν 2 Cor 1:8. ἔλαχε τοῦ θυμιᾶσαι Lk 1:9 (cp. 1 Km 14:47 v.l. Σαοὺλ ἔλαχεν τοῦ βασιλεύειν).
    ב. dependent on a noun (B-D-F §400, 1; Rob. 1066f) ὁ χρόνος τοῦ τεκεῖν Lk 1:57. ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ τεκεῖν αὐτήν 2:6. ἐξουσία τοῦ πατεῖν 10:19. εὐκαιρία τοῦ παραδοῦναι 22:6. ἐλπὶς τοῦ σῴζεσθαι Ac 27:20; τοῦ μετέχειν 1 Cor 9:10. ἐπιποθία τοῦ ἐλθεῖν Ro 15:23. χρείαν ἔχειν τοῦ διδάσκειν Hb 5:12. καιρὸς τοῦ ἄρξασθαι 1 Pt 4:17. τ. ἐνέργειαν τοῦ δύνασθαι the power that enables him Phil 3:21. ἡ προθυμία τοῦ θέλειν zeal in desiring 2 Cor 8:11.
    ג. Somet. the connection w. the noun is very loose, and the transition to the consecutive sense (=result) is unmistakable (B-D-F §400, 2; Rob. 1066f): ἐπλήσθησαν ἡμέραι ὀκτὼ τοῦ περιτεμεῖν αὐτόν Lk 2:21. ὀφειλέται … τοῦ κατὰ σάρκα ζῆν Ro 8:12. εἰς ἀκαθαρσίαν τοῦ ἀτιμάζεσθαι 1:24. ὀφθαλμοὺς τοῦ μὴ βλέπειν 11:8. τὴν ἔκβασιν τοῦ δύνασθαι ὑπενεγκεῖν 1 Cor 10:13.
    ד. Verbs of hindering, ceasing take the inf. w. τοῦ μή (s. Schwyzer II 372 for earlier Gk; PGen 16, 23 [207 A.D.] κωλύοντες τοῦ μὴ σπείρειν; LXX; ParJer 2:5 φύλαξαι τοῦ μὴ σχίσαι τὰ ἱμάτιά σου): καταπαύειν Ac 14:18. κατέχειν Lk 4:42. κρατεῖσθαι 24:16. κωλύειν Ac 10:47. παύειν 1 Pt 3:10 (Ps 33:14). ὑποστέλλεσθαι Ac 20:20, 27. Without μή: ἐγκόπτεσθαι τοῦ ἐλθεῖν Ro 15:22.
    ה. The gen. of the inf. comes after verbs of deciding, exhorting, commanding, etc. (1 Ch 19:19; ParJer 7:37 διδάσκων αὐτοὺ τοῦ ἀπέχεσθαι) ἐγένετο γνώμης Ac 20:3. ἐντέλλεσθαι Lk 4:10 (Ps 90:11). ἐπιστέλλειν Ac 15:20. κατανεύειν Lk 5:7. κρίνειν Ac 27:1. παρακαλεῖν 21:12. προσεύχεσθαι Js 5:17. τὸ πρόσωπον στηρίζειν Lk 9:51. συντίθεσθαι Ac 23:20.
    ו. The inf. w. τοῦ and τοῦ μή plainly has final (=purpose) sense (ParJer 5:2 ἐκάθισεν … τοῦ ἀναπαῆναι ὀλίγον; Soph., Lex. I 45f; B-D-F §400, 5 w. exx. fr. non-bibl. lit. and pap; Rob. 1067): ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπείρειν a sower went out to sow Mt 13:3. ζητεῖν τοῦ ἀπολέσαι = ἵνα ἀπολέσῃ 2:13. τοῦ δοῦναι γνῶσιν Lk 1:77. τοῦ κατευθῦναι τοὺς πόδας vs. 79. τοῦ σινιάσαι 22:31. τοῦ μηκέτι δουλεύειν Ro 6:6. τοῦ ποιῆσαι αὐτά Gal 3:10. τοῦ γνῶναι αὐτόν Phil 3:10. Cp. Mt 3:13; 11:1; 24:45; Lk 2:24, 27; 8:5; 24:29; Ac 3:2; 20:30; 26:18; Hb 10:7 (Ps 39:9); 11:5; GJs 2:3f; 24:1.—The apparently solecistic τοῦ πολεμῆσαι Ro 12:7 bears a Semitic tinge, cp. Hos 9:13 et al. (Mussies 96).—The combination can also express
    ז. consecutive mng. (result): οὐδὲ μετεμελήθητε τοῦ πιστεῦσαι αὐτῷ you did not change your minds and believe him Mt 21:32. τοῦ μὴ εἶναι αὐτὴν μοιχαλίδα Ro 7:3. τοῦ ποιεῖν τὰ βρέφη ἔκθετα Ac 7:19. Cp. 3:12; 10:25.
    ⓔ The art. is used w. prepositional expressions (Artem. 4, 33 p. 224, 7 ὁ ἐν Περγάμῳ; 4, 36 ὁ ἐν Μαγνησίᾳ; 4 [6] Esdr [POxy 1010 recto, 8–12] οἱ ἐν τοῖς πεδίοις … οἱ ἐν τοῖς ὄρεσι καὶ μετεώροις; Tat. 31, 2 οἱ μὲν περὶ Κράτητα … οἱ δὲ περὶ Ἐρατοσθένη) τῆς ἐκκλησίας τῆς ἐν Κεγχρεαῖς Ro 16:1. ταῖς ἐκκλησίαις ταῖς ἐν τῇ Ἀσίᾳ Rv 1:4. τῷ ἀγγέλῳ τῆς ἐν (w. place name) ἐκκλησίας 2:1, 8, 12, 18; 3:1, 7, 14 (on these pass. RBorger, TRu 52, ’87, 42–45). τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ to those in the house Mt 5:15. πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τ. οὐρανοῖς 6:9. οἱ ἀπὸ τῆς Ἰταλίας Hb 13:24. οἱ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ Ro 8:1. οἱ ἐξ ἐριθείας 2:8. οἱ ἐκ νόμου 4:14; cp. vs. 16. οἱ ἐκ τῆς Καίσαρος οἰκίας Phil 4:22. οἱ ἐξ εὐωνύμων Mt 25:41. τὸ θυσιαστήριον … τὸ ἐνώπιον τοῦ θρόνου Rv 8:3; cp. 9:13. On 1:4 s. ref in B-D-F §136, 1 to restoration by Nestle. οἱ παρʼ αὐτοῦ Mk 3:21. οἱ μετʼ αὐτοῦ Mt 12:3. οἱ περὶ αὐτόν Mk 4:10; Lk 22:49 al.—Neut. τὰ ἀπὸ τοῦ πλοίου pieces of wreckage fr. the ship Ac 27:44 (difft. FZorell, BZ 9, 1911, 159f). τὰ περί τινος Lk 24:19, 27; Ac 24:10; Phil 1:27 (Tat. 32, 2 τὰ περὶ θεοῦ). τὰ περί τινα 2:23. τὰ κατʼ ἐμέ my circumstances Eph 6:21; Phil 1:12; Col 4:7. τὰ κατὰ τὸν νόμον what (was to be done) according to the law Lk 2:39. τὸ ἐξ ὑμῶν Ro 12:18. τὰ πρὸς τὸν θεόν 15:17; Hb 2:17; 5:1 (X., Resp. Lac. 13, 11 ἱερεῖ τὰ πρὸς τοὺς θεούς, στρατηγῷ δὲ τὰ πρὸς τοὺς ἀνθρώπους). τὰ παρʼ αὐτῶν Lk 10:7. τὸ ἐν ἐμοί the (child) in me GJs 12:2 al.
    ⓕ w. an adv. or adverbial expr. (1 Macc 8:3) τὸ ἔμπροσθεν Lk 19:4. τὸ ἔξωθεν Mt 23:25. τὸ πέραν Mt 8:18, 28. τὰ ἄνω J 8:23; Col 3:1f. τὰ κάτω J 8:23. τὰ ὀπίσω Mk 13:16. τὰ ὧδε matters here Col 4:9. ὁ πλησίον the neighbor Mt 5:43. οἱ καθεξῆς Ac 3:24. τὸ κατὰ σάρκα Ro 9:5. τὸ ἐκ μέρους 1 Cor 13:10.—Esp. w. indications of time τό, τὰ νῦν s. νῦν 2b. τὸ πάλιν 2 Cor 13:2. τὸ λοιπόν 1 Cor 7:29; Phil 3:1. τὸ πρῶτον J 10:40; 12:16; 19:39. τὸ πρότερον 6:62; Gal 4:13. τὸ καθʼ ἡμέραν daily Lk 11:3.—τὸ πλεῖστον at the most 1 Cor 14:27.
    ⓖ The art. w. the gen. foll. denotes a relation of kinship, ownership, or dependence: Ἰάκωβος ὁ τοῦ Ζεβεδαίου Mt 10:2 (Thu. 4, 104 Θουκυδίδης ὁ Ὀλόρου [sc. υἱός]; Plut., Timol. 3, 2; Appian, Syr. 26 §123 Σέλευκος ὁ Ἀντιόχου; Jos., Bell. 5, 5; 11). Μαρία ἡ Ἰακώβου Lk 24:10. ἡ τοῦ Οὐρίου the wife of Uriah Mt 1:6. οἱ Χλόης Chloë’s people 1 Cor 1:11. οἱ Ἀριστοβούλου, οἱ Ναρκίσσου Ro 16:10f. οἱ αὐτοῦ Ac 16:33. οἱ τοῦ Χριστοῦ 1 Cor 15:23; Gal 5:24. Καισάρεια ἡ Φιλίππου Caesarea Philippi i.e. the city of Philip Mk 8:27.—τό, τά τινος someone’s things, affairs, circumstances (Thu. 4, 83 τὰ τοῦ Ἀρριβαίου; Parthenius 1, 6; Appian, Syr. 16 §67 τὰ Ῥωμαίων) τὰ τοῦ θεοῦ, τῶν ἀνθρώπων Mt 16:23; 22:21; Mk 8:33; cp. 1 Cor 2:11. τὰ τῆς σαρκός, τοῦ πνεύματος Ro 8:5; cp. 14:19; 1 Cor 7:33f; 13:11. τὰ ὑμῶν 2 Cor 12:14. τὰ τῆς ἀσθενείας μου 11:30. τὰ τοῦ νόμου what the law requires Ro 2:14. τὸ τῆς συκῆς what has been done to the fig tree Mt 21:21; cp. 8:33. τὰ ἑαυτῆς its own advantage 1 Cor 13:5; cp. Phil 2:4, 21. τὸ τῆς παροιμίας what the proverb says 2 Pt 2:22 (Pla., Theaet. 183e τὸ τοῦ Ὁμήρου; Menand., Dyscolus 633 τὸ τοῦ λόγου). ἐν τοῖς τοῦ πατρός μου in my Father’s house (so Field, Notes 50–56; Goodsp. Probs. 81–83; difft., ‘interests’, PTemple, CBQ 1, ’39, 342–52.—In contrast to the other synoptists, Luke does not elsewhere show Jesus ‘at home’.) Lk 2:49 (Lysias 12, 12 εἰς τὰ τοῦ ἀδελφοῦ; Theocr. 2, 76 τὰ Λύκωνος; pap in Mayser II [1926] p. 8; POxy 523, 3 [II A.D.] an invitation to a dinner ἐν τοῖς Κλαυδίου Σαραπίωνος; PTebt 316 II, 23 [99 A.D.] ἐν τοῖς Ποτάμωνος; Esth 7:9; Job 18:19; Jos., Ant. 16, 302. Of the temple of a god Jos., C. Ap. 1, 118 ἐν τοῖς τοῦ Διός). Mt 20:15 is classified here by WHatch, ATR 26, ’44, 250–53; s. also ἐμός b.
    ⓗ The neut. of the art. stands
    α. before whole sentences or clauses (Epict. 4, 1, 45 τὸ Καίσαρος μὴ εἶναι φίλον; Prov. Aesopi 100 P. τὸ Οὐκ οἶδα; Jos., Ant. 10, 205; Just., D. 33, 2 τὸ γὰρ … [Ps 109:4]) τὸ Οὐ φονεύσεις, οὐ μοιχεύσεις κτλ. (quot. fr. the Decalogue) Mt 19:18; Ro 13:9. τὸ Καὶ μετὰ ἀνόμων ἐλογίσθη (quot. fr. Is 53:12) Lk 22:37. Cp. Gal 5:14. τὸ Εἰ δύνῃ as far as your words ‘If you can’ are concerned Mk 9:23. Likew. before indirect questions (Vett. Val. 291, 14 τὸ πῶς τέτακται; Ael. Aristid. 45, 15 K. τὸ ὅστις ἐστίν; ParJer 6:15 τὸ πῶς ἀποστείλης; GrBar 8:6 τὸ πῶς ἐταπεινώθη; Jos., Ant. 20, 28 ἐπὶ πείρᾳ τοῦ τί φρονοῖεν; Pel.-Leg. p. 20, 32 τὸ τί γένηται; Mel., Fgm. 8, 2 [Goodsp. p. 311] τὸ δὲ πῶς λούονται) τὸ τί ἂν θέλοι καλεῖσθαι αὐτό Lk 1:62. τὸ τίς ἂν εἴη μείζων αὐτῶν 9:46. τὸ πῶς δεῖ ὑμᾶς περιπατεῖν 1 Th 4:1. Cp. Lk 19:48; 22:2, 4, 23f; Ac 4:21; 22:30; Ro 8:26; Hs 8, 1, 4.
    β. before single words which are taken fr. what precedes and hence are quoted, as it were (Epict. 1, 29, 16 τὸ Σωκράτης; 3, 23, 24; Hierocles 13 p. 448 ἐν τῷ μηδείς) τὸ ‘ἀνέβη’ Eph 4:9. τὸ ‘ἔτι ἅπαξ’ Hb 12:27. τὸ ‘Ἁγάρ’ Gal 4:25.
    ⓘ Other notable uses of the art. are
    α. the elliptic use, which leaves a part of a sentence accompanied by the art. to be completed fr. the context: ὁ τὰ δύο the man with the two (talents), i.e. ὁ τὰ δύο τάλαντα λαβών Mt 25:17; cp. vs. 22. τῷ τὸν φόρον Ro 13:7. ὁ τὸ πολύ, ὀλίγον the man who had much, little 2 Cor 8:15 after Ex 16:18 (cp. Lucian, Bis Accus. 9 ὁ τὴν σύριγγα [sc. ἔχων]; Arrian, Anab. 7, 8, 3 τὴν ἐπὶ θανάτῳ [sc. ὁδόν]).
    β. Σαῦλος, ὁ καὶ Παῦλος Ac 13:9; s. καί 2h.
    γ. the fem. art. is found in a quite singular usage ἡ οὐαί (ἡ θλῖψις or ἡ πληγή) Rv 9:12; 11:14. Sim. ὁ Ἀμήν 3:14 (here the masc. art. is evidently chosen because of the alternate name for Jesus).
    ⓙ One art. can refer to several nouns connected by καί
    α. when various words, sing. or pl., are brought close together by a common art.: τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ γραμματεῖς Mt 2:4; cp. 16:21; Mk 15:1. ἐν τοῖς προφήταις κ. ψαλμοῖς Lk 24:44. τῇ Ἰουδαίᾳ καὶ Σαμαρείᾳ Ac 1:8; cp. 8:1; Lk 5:17 al.—Even nouns of different gender can be united in this way (Aristoph., Eccl. 750; Ps.-Pla., Axioch. 12 p. 37a οἱ δύο θεοί, of Apollo and Artemis; Ps.-Demetr., Eloc. c. 292; PTebt 14, 10 [114 B.C.]; En 18:14; EpArist 109) κατὰ τὰ ἐντάλματα καὶ διδασκαλίας Col 2:22. Cp. Lk 1:6. εἰς τὰς ὁδοὺς καὶ φραγμούς 14:23.
    β. when one and the same person has more than one attribute applied to him: πρὸς τὸν πατέρα μου καὶ πατέρα ὑμῶν J 20:17. ὁ θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ κυρίου Ἰ. Ro 15:6; 2 Cor 1:3; 11:31; Eph 1:3; 1 Pt 1:3. ὁ θεὸς καὶ πατὴρ (ἡμῶν) Eph 5:20; Phil 4:20; 1 Th 1:3; 3:11, 13. Of Christ: τοῦ κυρίου ἡμῶν καὶ σωτῆρος 2 Pt 1:11; cp. 2:20; 3:18. τοῦ μεγάλου θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν Tit 2:13 (PGrenf II, 15 I, 6 [139 B.C.] of the deified King Ptolemy τοῦ μεγάλου θεοῦ εὐεργέτου καὶ σωτῆρος [ἐπιφανοῦς] εὐχαρίστου).
    γ. On the other hand, the art. is repeated when two different persons are named: ὁ φυτεύων καὶ ὁ ποτίζων 1 Cor 3:8. ὁ βασιλεὺς καὶ ὁ ἡγεμών Ac 26:30.
    ⓚ In a fixed expression, when a noun in the gen. is dependent on another noun, the art. customarily appears twice or not at all: τὸ πνεῦμα τοῦ θεοῦ 1 Cor 3:16; πνεῦμα θεοῦ Ro 8:9. ὁ λόγος τοῦ θεοῦ 2 Cor 2:17; λόγος θεοῦ 1 Th 2:13. ἡ ἡμέρα τοῦ κυρίου 2 Th 2:2; ἡμ. κ. 1 Th 5:2. ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου Mt 8:20; υἱ. ἀ. Hb 2:6. ἡ ἀνάστασις τῶν νεκρῶν Mt 22:31; ἀ. ν. Ac 23:6. ἡ κοιλία τῆς μητρός J 3:4; κ. μ. Mt 19:12.—APerry, JBL 68, ’49, 329–34; MBlack, An Aramaic Approach3, ’67, 93–95.—DELG. M-M.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > ὁ

  • 47 τριών

    τρεῖς
    masc /fem /neut gen pl
    τρίζω
    utter a shrill cry: fut part act masc nom sg (attic epic doric)
    τριάξω
    fut part act masc voc sg
    τριάξω
    fut part act neut nom /voc /acc sg
    τριάξω
    fut part act masc nom sg (attic epic ionic)
    τριάζω
    conquer: fut part act masc voc sg
    τριάζω
    conquer: fut part act neut nom /voc /acc sg
    τριάζω
    conquer: fut part act masc nom sg (attic epic ionic)

    Morphologia Graeca > τριών

  • 48 τριῶν

    τρεῖς
    masc /fem /neut gen pl
    τρίζω
    utter a shrill cry: fut part act masc nom sg (attic epic doric)
    τριάξω
    fut part act masc voc sg
    τριάξω
    fut part act neut nom /voc /acc sg
    τριάξω
    fut part act masc nom sg (attic epic ionic)
    τριάζω
    conquer: fut part act masc voc sg
    τριάζω
    conquer: fut part act neut nom /voc /acc sg
    τριάζω
    conquer: fut part act masc nom sg (attic epic ionic)

    Morphologia Graeca > τριῶν

  • 49 τρί'

    τρία, τρεῖς
    neut nom /voc /acc pl
    τρία, τρία
    three: neut nom /voc /acc pl

    Morphologia Graeca > τρί'

  • 50 ἀεθλοφόρος

    ἀεθλοφόρος (αε-, ᾰε̄-.)
    1 prize-winning

    ἀεθλοφόροις ἀνδράσιν O. 7.7

    ἀεθλοφόρου λήματος ἕνεκεν N. 3.83

    as subs.,

    ἐπεί οἱ τρεῖς ἀεθλοφόροι πρὸς ἄκρον ἀρετᾶς ἦλθον N. 6.23

    Lexicon to Pindar > ἀεθλοφόρος

  • 51 ἀκαμαντομάχας

    1 never weary of battle

    Ζηνὸς υἱοὶ τρεῖς ἀκαμαντομάχαι P. 4.171

    frag. ἀ]καμαν[τ]ομαχα[ (supp. Lobel.) Πα. 22f. 6.

    Lexicon to Pindar > ἀκαμαντομάχας

  • 52 ἄκρος

    ἄκρος ( ἄκρον acc.: -ας, -ᾳ, -αν; -ᾶν, -αις; ον acc.: - οτάτῳ.)
    a lit. highest

    Ζηνὸς ἐπ' ᾰκροτάτῳ βωμῷ O. 6.70

    ἀπ' ἄκρας Ταινάρου i. e. the headland of Tainaron P. 4.174 καὶ σκοπιαῖσιν [ἄκρ]α ὀρέων ὕπερ ἔστα (supp. Meineke.) fr. 51a. 3. πατέρος Ἀθαναία κορυφὰν κατ' ᾰκραν ἀνορούσαισ on the highest part of O. 7.36
    b met.

    νικαφόρον ἀγλαίαν ὤπασαν ἄκραις ἀρεταῖς O. 13.15

    ποτὶ γραμμᾷ μὲν αὐτὰν στᾶσε κοσμήσαις τέλος ἔμμεν ᾰκρον P. 9.118

    ἔστιν δ' ἀφάνεια τύχας καὶ μαρναμένων, πρὶν τέλος ἄκρον ἱκέσθαι I. 4.32

    ἀμνάμονες δὲ βροτοί, ὅ τι μὴ σοφίας ἄωτον ἄκρον κλυταῖς ἐπέων ῥοαῖσιν ἐξίκηται ζυγέν I. 7.18

    c of time, first, foremost, earliest

    ἀκρᾶν βαθμίδων ἄπο P. 5.7

    ἄκρᾳ σὺν ἑσπέρᾳ P. 11.10

    d met., pro subs., peak, summit τίς ἄκρον ἑλὼν ἡσυχᾷ τε νεμόμενος αἰνὰν ὕβριν ἀπέφυγεν; P. 11.55

    ἔστι δἐν εὐτυχίᾳ πανδοξίας ἄκρον N. 1.11

    ἐπεί οἱ τρεῖς ἀεθλοφόροι πρὸς ἄκρον ἀρετᾶς ἦλθον N. 6.23

    e dub. ἦ γὰρ αὐτῶν μετάστασιν ἄκραν[ θῆ]κε. (supp. Snell.) Δ. 4. 40.

    Lexicon to Pindar > ἄκρος

  • 53 ἀνήρ

    ᾰνήρ (ἀνήρ, ἀνδρός, ἀνδρί, ἄνδρα; ἄνδρες, ἀνδρῶν, ἄνδρεσσι, ἀνδράσι（ν): ἆνέρι, ἆνέρα; ἆνέρες, ἆνέρων)
    1 man
    1 man in his prime.
    a

    παίζομεν φίλαν ἄνδρες ἀμφὶ θαμὰ τράπεζαν O. 1.17

    ἀγῶνα νέμειν ἀνδρῶν τ' ἀρετᾶς πέρι καὶ —

    διφρηλασίας O. 3.37

    “ φύονται δὲ καὶ νέοις ἐν ἀνδράσιν πολιαὶ” O. 4.26

    ἀκίνδυνοι δ' ἀρεταὶ οὔτε παῤ ἀνδράσιν οὔτ ἐν ναυσὶ κοίλαις τίμιαι O. 6.10

    ἀνδράσιν αἰχματαῖσι πλέκων ποικίλον ὕμνον (τῷ τε Ἁγησίᾳ καὶ τοῖς τούτου προγόνοις. Σ.) O. 6.86

    ἀεθλοφόροις ἀνδράσιν O. 7.8

    τὰν δ' ἔπειτ ἀνδρῶν μάχας ἐκ παγκρατίου O. 8.58

    Ἄργει τ' ἔσχεθε κῦδος ἀνδρῶν, παῖς δ ἐν Ἀθάναις O. 9.88

    νέων οὐλίαις αἰχμαῖσιν ἀνδρῶν O. 13.23

    ἐν ἱπποσόαισιν ἄνδρεσσι μαρνάμενον (Hermann: ἀνδράσι codd.) P. 2.65 “ ἀνδρὸς αἰδοίου” P. 4.29

    δέδεξαι τόνδε κῶμον ἀνέρων P. 5.22

    δέκονται θυσίαισιν ἄνδρες οἰχνέοντές σφε δωροφόροι P. 5.86

    τὰν μάλα πολλοὶ ἀριστῆες ἀνδρῶν αἴτεον σύγγονοι, πολλοὶ δὲ καὶ ξείνων P. 9.107

    ἁρμόζων κόρᾳ νυμφίον ἄνδρα (i. e. husband) P. 9.118

    Ἱπποκλέᾳ θέλοντες ἀγαγεῖν ἐπικωμίαν ἀνδρῶν κλυτὰν ὄπα P. 10.6

    κοιναὶ γὰρ ἔρχοντ' ἐλπίδες πολυπόνων ἀνδρῶν N. 1.33

    ἐν παισὶ νέοισι παῖς, ἐν ἀνδράσιν ἀνήρ, τρίτον ἐν παλαιτέροισι N. 3.72

    ἐπαοιδαῖς δ' ἀνὴρ νώδυνον καί τις κάματον θῆκεν N. 8.49

    νέαισί θ' ἑορταῖς ἰσχύος τ ἀνδρῶν ἁμίλλαις N. 9.12

    ἄγαγον στρατὸν ἀνδρῶν N. 9.18

    ἐντί τοι φίλιπποί τ' αὐτόθι ἄνδρες N. 9.33

    ποτὶ δυσμενέων ἀνδρῶν στίχας N. 9.38

    ἐν Κέῳ ἀμφιρύτᾳ σὺν ποντίοις ἀνδράσιν I. 1.9

    τραχεῖα νιφὰς πολέμοιο τεσσάρων ἀνδρῶν ἐρήμωσεν μάκαιραν ἑστίαν I. 4.17

    ἀναρίθμων ἀνδρῶν χαλαζάεντι φόνῳ I. 5.50

    θάλλοντος ἀνδρῶν ὡς ὅτε συμποσίου I. 6.1

    περικτίονας ἐνίκασε ἄνδρας I. 8.65

    κεἴ μοί τιν' ἄνδρα τῶν θανόντων fr. 4. Σπαρτῶν ἱερὸν γένος ἀνδρῶν fr. 29. 2.

    ἀλκαὶ δὲ τεῖχος ἀνδρῶν [ὕψιστον ἵστατ]αι Pae. 2.37

    χρὴ δ' ἄνδρα τοκεῦσιν φέρειν βαθύδοξον αἶσαν Pae. 2.57

    ψοφὸν ἀιὼν Κασταλίας ὀρφανὸν ἀνδρῶν χορεύσιος ἦλθον Pae. 6.9

    Ἀλαλά ᾇ θύεται ἄνδρες ὑπὲρ πόλιος fr. 78. 3. ( ψυχὰς) ἐκ τᾶν βασιλῆες ἀγαυοὶ καὶ μέγιστοι ἄνδρες αὔξοντ fr. 133. 5. πέφνε δὲ τρεῖς καὶ δέκ' ἄνδρας fr. 135. νέων ἀνδρῶν ἀριστεύοισιν αἰχμαί fr. 199. 2. ἄγαν φιλοτιμίαν μνώμενοι ἐν πόλεσιν ἄνδρες (fort. non omnia haec sunt Pindari, nott. Wil.) fr. 210. νικώμενοι γὰρ ἄνδρες ἀγρυξίᾳ δέδενται fr. 229.

    ὦ Συράκοσαι, ἀνδρῶν ἵππων τε σιδαροχαρμᾶν δαιμόνιαι τροφοί P. 2.2

    ἄνδρεσσι καὶ γυναιξὶ P. 5.64

    ἀνδρὸς δ' οὔτε γυναικὸς Παρθ. 2. 3. ἄνδρες θήν τινες ἀκκιζόμενοι νεκρὸν ἵππον στυγέοισι (oxymoron intell. Schr.) fr. 203. 1.
    b specifically, men or heroes τὸ καὶ ἀνδρὶ κώμου δεσπότᾳ πάρεστι Συρακοσίῳ Hagesias O. 6.18 ἵκωμαί τε πρὸς ἀνδρῶν καὶ γένος Iamidai O. 6.24 εὐθυμάχαν πελώριον ἄνδρα Diagoras O. 7.15 τεθμὸν Ὀλυμπιονίκαν ἄνδρα τε Diagoras O. 7.89 ἀνδρὸς ἀμφὶ παλαίσμασιν Epharmostos O. 9.13 ὑπέρφατον ἄνδρα μορφᾷ τε καὶ ἔργοισι Opous O. 9.65 ἄνδρα δ' ἐγὼ κεῖνον αἰνῆσαι μενοινῶν Hieron P. 1.42 ἀνὴρ ἐξαίρετον ἕλε μόχθον Ixion P. 2.29 ἄιδρις ἀνήρ (Ixion = ἥρως v. 31) P. 2.37 σάμερον μὲν χρή σε παρ' ἀνδρὶ φίλῳ στᾶμεν Arkesilas P. 4.1 ἀνὴρ ἔκπαγλος Jason P. 4.79 ἀνὴρ συγγενέσιν παρεκοινᾶθ Jason P. 4.132 γόνον ἰδὼν κάλλιστον ἀνδρῶν Jason P. 4.123 δοιοὶ δ' ὑψιχαῖται ἀνέρες Euphamos and Periklymenos P. 4.173

    Ζήταν Κάλαίν τε ἄνδρας πτεροῖσιν νῶτα πεφρίκοντας P. 4.182

    βιατὰς ἀνὴρ Jason P. 4.236 καρτερὸν ἄνδρα Jason P. 4.239 ἄνδρα κεῖνον ἐπαινέοντι συνετοί Arkesilas P. 5.107 ὁ θεῖος ἀνὴρ Antilochos P. 6.38

    Τελεσικράτη γεγωνεῖν ὄλβιον ἄνδρα διωξίππου στεφάνωμα Κυράνας P. 9.4

    ἐς ἀνδρῶν μακάρων ὅμιλον Hyperboreans P. 10.46 ἐκ τούτων φίλον ἄνδρα πόνων ἐρρύσατο Perseus P. 12.18 ἔσταν δ' ἐπ αὐλείαις θύραις ἀνδρὸς φιλοξείνου Chromios N. 1.20 καὶ ὅδ' ἀνὴρ καταβολὰν ἱερῶν ἀγώνων νικαφορίας δέδεκται πρῶτον Timodemos N. 2.3 καί τις ἄνδρας ἀλκίμους δαίμων ἀπ' Οἰνώνας ἔλασεν Peleus and Telamon N. 5.15 φίλον ἐς ἄνδρ' ἄγων κλέος ἐτήτυμον Thearion? N. 7.62 ἄνδρα δ' ἐγὼ μακαρίζω μὲν πατέῤ Ἀρκεσίλαν Aristagoras N. 11.11 τοῦδ' ἀνδρὸς ἐν τιμαῖσιν Herodotos I. 1.34 εὐάρματον ἄνδρα γεραίρων Xenokrates I. 2.17 ἦλθ' ἀνὴρ τὰν πυροφόρον Λιβύαν υἱὸς Ἀλκμήνας Herakles v. Fraenkel on Agam. 719. I. 4.53 λευκωθεὶς κάρα μύρτοῖς ὅδ' ἀνὴρ Melissos I. 4.70 κλυταῖς ἀνδρὸς φίλου ἐφετμαῖς Lampon I. 6.18 “ λίσσομαι παῖδα θρασύν ἐξ Ἐριβοίας ἀνδρὶ τῷδε τελέσαι” Telamon I. 6.46 φαίης κέ νιν ἄνδρ' ἐν ἀεθληταῖσιν ἔμμεν Ναξίαν πέτραις ἐν ἄλλαις χαλκοδάμαντ ἀκόναν Lampon ( ἀνδράσιν ἀεθληταῖσιν coni. Heyne) I. 6.72 “ὑπὸ σπλάγχ[νοις] φέροισα τόνδ' ἀνέῤ” Paris. Πα. 8A. 19. ] τῶνδ' ἀνδρῶν ἕνεκεν μερίμνας σώφρονος Aioladas and Pagondas. Παρθ. 2.. Πολυμνάστου Κολοφωνίου ἀνδρός fr. 188.
    2 generally = ἄνθρωπος.
    a

    ῥοαὶ δ' ἄλλοτ ἄλλαι ἐς ἄνδρας ἔβαν O. 2.34

    αἵ γε μὲν ἀνδρῶν κυλίνδοντ' ἐλπίδες O. 12.5

    ὄλβος οὐκ ἐς μακρὸν ἀνδρῶν ἔρχεται P. 3.105

    τὰ δὲ καὶ ἀνδράσιν ἐμπρέπει P. 8.28

    λαμπρὸν φέγγος ἔπεστιν ἀνδρῶν καὶ μείλιχος αἰών P. 8.97

    καί τινα σὺν πλαγίῳ ἀνδρῶν κόρῳ στείχοντα τὸν ἐχθρότατον φᾶσέ νιν δώσειν μόρῳ ( ἀνδρῶν cum τινα Σ: “ ἀνδρῶν γιγάντων intellego” Schr.: v. Radt, Mnem., 1966, 169f.) N. 1.65 ( ἄρουραι) βίον ἀνδράσιν ἐπηετανὸν ἐκ πεδίων ἔδοσαν (Hermann: ἄνδρεσσιν codd.) N. 6.10

    παροιχομένων γὰρ ἀνέρων ἀοιδαὶ καὶ λόγοι τὰ καλά σφιν ἔργ' ἐκόμισαν N. 6.29

    τυφλὸν δ' ἔχει ἦτορ ὅμιλος ἀνδρῶν ὁ πλεῖστος N. 7.24

    ἀρετὰ ἐν σοφοῖς ἀνδρῶν ἀερθεῖσ' ἐν δικαίοις τε πρὸς ὑγρὸν αἰθέρα N. 8.41

    ἀρχαῖαι δ' ἀρεταὶ ἀμφέροντ ἀλλασσόμεναι γενεαῖς ἀνδρῶν σθένος N. 11.38

    “ χρήματα χρήματ' ἀνήρ” I. 2.11

    εἴ τις ἀνδρῶν κατέχει φρασὶν αἰανῆ κόρον I. 3.1

    ἀνδρῶν δ' ἀρετὰν σύμφυτον οὐ κατελέγχει (i. e. τῶν προγόνων) I. 3.13 οὔτοι τετύφλωται μακρὸς μόχθος ἀν-

    δρῶν I. 5.57

    δόλιος γὰρ αἰὼν ἐπ' ἀνδράσι κρέμαται I. 8.14

    τυφλα[ὶ γὰ]ρ ἀνδρῶν φρένες, ὅστις Πα. 7B. 18.

    ἔθηκας ἀμάχανον ἰσχύν τ' ἀνδράσι καὶ σοφίας ὁδόν Pae. 9.4

    ἀνδρῶν νέον ἐξ ἀρχᾶς γένος Pae. 9.20

    ἐπιχθόνιον γένος ἀνδρῶν (v. l. ἀνθρώπων) fr. 213. 3. σφετέραν δ' αἰνεῖ δίκαν ἀνδρῶν ἕκαστος fr. 215. 3.
    b contrasted with the gods

    ἔστι δ' ἀνδρὶ φάμεν ἐοικὸς ἀμφὶ δαιμόνων καλά O. 1.35

    εἰ δὲ δή τιν' ἄνδρα θνατὸν Ὀλύμπου σκοποὶ ἐτίμασαν O. 1.54

    εἰ δὲ θεὸν ἀνήρ τις ἔλπεται λαθέμεν O. 1.64

    προῆκαν υἱὸν ἀθάνατοι μετὰ τὸ ταχύποτμον αὖτις ἀνέρων ἔθνος O. 1.66

    τίνα θεόν, τίν' ἥρωα, τίνα δ ἄνδρα κελαδήσομεν; O. 2.2

    ἄνεται δὲ πρὸς χάριν εὐσεβίας ἀνδρῶν λιταῖς O. 8.8

    ἀγαθοὶ δὲ καὶ σοφοὶ κατὰ δαίμον' ἄνδρες ἐγένοντ O. 9.28

    τόνδ' ἀνέρα δαιμονίᾳ γεγάμεν O. 9.110

    cf. O. 10.22, O. 11.10

    τάμἰ ἀνδράσι πλούτου O. 13.7

    πολλὰ δ' ἐν καρδίαις ἀνδρῶν ἔβαλον ὧραι O. 13.16

    οὔτ' ἐν ἀνδράσι γερασφόρον οὔτ ἐν θεῶν νόμοις P. 2.43

    ( Χίρωνα)

    νόον ἔχοντ' ἀνδρῶν φίλον P. 3.5

    “ θεῷ ἀνέρι εἰδομένῳ” P. 4.21 μάκαρ μὲν ἀνδρῶν μέτα ἔναιεν, ἥρως δ' ἔπειτα λαοσεβής sc. Battos P. 5.94

    Διός τοι νόος μέγας κυβερνᾷ δαίμον' ἀνδρῶν φίλων P. 5.123

    τὰ δ' οὐκ ἐπ ἀνδράσι κεῖται· δαίμων δὲ παρίσχει P. 8.76

    θήσονταί τέ νιν ἀθάνατον ἀνδράσι χάρμα φίλοις P. 9.64

    θεὸς εἴη ἀπήμων κέαρ· εὐδαίμων δὲ καὶ ὑμνητὸς οὗτος ἀνὴρ γίνεται σοφοῖς, ὃς P. 10.22

    ἀθάνατων ἀνδρῶν τε σὺν εὐμενίᾳ P. 12.4

    κείνου σὺν ἀνδρὸς δαιμονίαις ἀρεταῖς N. 1.9

    ἓν ἀνδρῶν, ἓν θεῶν γένος N. 6.1

    μάλα μὲν ἀνδρῶν δικαίων περικαδόμενοι (sc. Διόσκουροι).

    καὶ μὰν θεῶν πιστὸν γένος N. 10.54

    κρίνεται δ' ἀλκὰ διὰ δαίμονας ἀνδρῶν I. 5.11

    ἴσον μὲν θεὸν ἄνδρα τε φίλον (< θεῷ> supp. Heyne: sc. ὑποτρέσαι) fr. 224. ὁπόταν θεὸς ἀνδρὶ χάρμα πέμψῃ fr. 225. ]Ἀπόλλωνι μὲν θ[εῶν] ἀτὰρ ἀνδρῶν Ἐχεκ[ρά]τει ?fr. 333a. 5.
    3 generally, a man, anyone ὁ μὰν

    πλοῦτος ἐτυμώτατον ἀνδρὶ φέγγος O. 2.56

    αὐδάσομαι τεκεῖν μή τιν' πόλιν ἄνδρα μᾶλλον εὐεργέταν O. 2.93

    τοῦτο δ' ἀμάχανον εὑρεῖν, ὅτι φέρτατον ἀνδρὶ τυχεῖν O. 7.26

    κεῖνος ἂν εἴποι τίς τρόπος ἄνδρα προβάσει O. 8.63

    Ἀίδα τοι λάθεται ἄρμενα πράξαις ἀνήρ O. 8.73

    θάξαις δέ κε φύντ' ἀρετᾷ ποτὶ πελώριον ὁρμάσαι κλέος ἀνὴρ θεοῦ σὺν παλάμᾳ O. 10.21

    ὅταν εἰς Ἀίδα σταθμὸν ἀνὴρ ἵκηται O. 10.93

    ἐκ θεοῦ δ' ἀνὴρ σοφαῖς ἀνθεῖ πραπίδεσσιν ὁμοίως O. 11.10

    ἀμφοτέροισι δ' ἀνὴρ ὃς ἂν ἐγκύρσῃ καὶ ἕλῃ, στέφανον ὕψιστον δέδεκται P. 1.99

    ἄνδρ' ἐκ θανάτου κομίσαι ἤδη ἁλωκότα P. 3.56

    οὕτω κ' ἀνδρὶ παρμονίμαν θάλλοισαν εὐδαιμονίαν P. 7.20

    οὐδ' ἀλλοτρίων ἔρωτες ἀνδρὶ φέρειν κρέσσονες N. 3.30

    φθονερὰ δ' ἄλλος ἀνὴρ βλέπων γνώμαν κενεὰν σκότῳ κυλίνδει N. 4.39

    ἵνα κρεῶν νιν ὕπερ μάχας ἔλασεν ἀντιτυχόντ' ἀνὴρ μαχαίρᾳ N. 7.42

    εἰ δὲ γεύεται ἀνδρὸς ἀνήρ τι N. 7.87

    κρέσσων δὲ καππαύει δίκαν τὰν πρόσθεν ἀνήρ N. 9.15

    χρὴ δ' ἀγαθὰν ἐλπίδ ἀνδρὶ μέλειν I. 8.15

    καὶ συγγένεἰ ἀνδρὶ φ[ ]στέρξαι Pae. 4.33

    τί ἔλπεαι σοφίαν ἔμμεν, ἃν ὀλίγον τοι ἀνὴρ ὑπὲρ ἀνδρὸς ἴσχει; fr. 61. 2. παντὶ δ' ἐπὶ φθόνος ἀνδρὶ κεῖται ἀρετᾶς Παρθ. 1.. πολύ τοι φέριστον ἀνδρὶ τερπνὸς αἰών fr. 126. 2.
    4 where the accompanying adj. or subs. bears the emphasis.
    a c. subs.

    ἄνδρας ὀλέσαις μναστῆρας O. 1.79

    μάτρωες ἄνδρες O. 6.77

    μάντιες ἄνδρες O. 8.2

    ἁγητὴρ ἀνὴρ P. 1.69

    ὥσπερ κυβερνάτας ἀνὴρ P. 1.91

    ἅτε μάντις ἀνήρ I. 6.51

    cf. P. 9.118
    b c. adj.

    οὐ δίκᾳ συναντόμενος ἀλλὰ μαργῶν ὑπ' ἀνδρῶν O. 2.96

    Αἰτωλὸς ἀνὴρ O. 3.12

    τίνα κεν φύγοι ὕμνον κεῖνος ἀνήρ O. 6.7

    ἀνδρῶν Ἀρκάδων O. 6.34

    ἐπὶ προτέρων ἀνδρῶν O. 7.72

    ναυσιφορήτοις δ' ἀνδράσι P. 1.33

    πολεμίων ἀνδρῶν καμόντων P. 1.80

    ἀποιχομένων ἀνδρῶν δίαιταν P. 1.93

    εὐθύγλωσσος ἀνὴρ προφέρει P. 2.86

    ἐσλοῖσι ἀνδράσιν P. 3.66

    Λακεδαι-

    μονίων ἀνδρῶν P. 4.257

    βροτήσιος ἀνὴρ P. 5.3

    ἀλλά νιν εὑροῖσ' ἀνδράσι θνατοῖς ἔχειν P. 12.22

    ὃς δὲ διδάκτ' ἔχει, ψεφεννὸς ἀνὴρ ἄλλοτ ἄλλα πνέων N. 3.41

    Ἀχαιὸς οὐ μέμψεταί μ' ἀνὴρ N. 7.64

    χρεῖαι δὲ παντοῖαι φίλων ἀνδρῶν N. 8.42

    καὶ Κλεωναίων πρὸς ἀνδρῶν N. 10.42

    κούφα δόσις ἀνδρὶ σοφῷ ξυνὸν ὀρθῶσαι καλόν I. 1.45

    τὸ τεὸν δ' ἀνδρῶν Ἀχαιῶν ἐν Φυλάκᾳ τέμενος συμβάλλομαι I. 1.58

    εἴ τις εὐδόξων ἐς ἀνδρῶν ἄγοι τιμὰς Ἑλικωνιάδων I. 2.34

    καὶ κρέσσον' ἀνδρῶν χειρόνων ἔσφαλε τέχνα καταμάρψαισ I. 4.34

    [ἀνδ]ρὶ σοφῷ (supp. Lobel.) Πα. 1. 3. ἀνδρῶν δικαίων fr. 159. κενεοφρόνων ἑταῖρον ἀνδρῶν fr. 212.
    c c.

    τις, ἄλλος τις. ἀντεβόλησεν τῶν ἀνὴρ θνατὸς οὔπω τις πρότερον O. 13.31

    εἰ σοφός, εἰ καλός, εἴ τις ἀγλαὸς ἀνήρ O. 14.7

    ἄλλοις δέ τις ἐτέλεσσεν ἄλλος ἀνὴρ εὐαχέα βασιλεῦσιν ὕμνον P. 2.13

    κωφὸς ἀνήρ τις, ὃς Ἡρακλεῖ στόμα μὴ περιβάλλει P. 9.87

    5 frag. ]

    φυγον ἄνδρα[ Pae. 12.22

    ]ἔτι δ' ἄνδρ[ Pae. 21.21

    κἀ]νδρῶν (supp. Snell.) Δ. 4. e. 4. ] ἀλαον ἀνδρὸς λ[ fr. 173. 3.

    Lexicon to Pindar > ἀνήρ

  • 54 ἀπό

    1

    ἄπο O. 3.9

    , O. 1.13, P. 5.7, N. 3.8 84, I. 4.53, Πα. 20. 11, 13)
    1 prep. c. gen.
    a with a verb of motion, from

    Πίσα τᾶς ἄπο νίσοντ' ἐπ ἀνθρώπους ἀοιδαί O. 3.9

    Ἴστρου ἄπο σκιαρᾶν παγᾶν O. 3.14

    Ἀρκαδίας ἀπὸ δειρᾶν O. 3.27

    ἀπὸ Στυμφαλίων τειχέων O. 6.99

    Λερναίας ἀπ' ἀκτᾶς O. 7.33

    ἀπὸ Μαντινέας O. 10.70

    τᾶν λιπαρᾶν ἀπὸ Θηβᾶν φέρων P. 2.3

    ἀπ' Ἀρκαδίας P. 3.26

    αἶψα δ' ἀπὸ κλισιᾶν ὦρτο P. 4.133

    ἔκ τε Πύλου καὶ ἀπ' ἄκρας Ταινάρου P. 4.174

    ἀπ' Ἄργεος ἤλυθον P. 8.41

    στεῖχ' ἀπ Αἰγίνας N. 5.3

    φεῦγε γὰρ πατρίων οἴκων ἀπό τ' Ἄργεος N. 9.14

    Ἀνταίου δόμους Θηβᾶν ἄπο Καδμειᾶν ἦλθ' ἀνήρ I. 4.53

    b out of, from out of, from, generally

    ἄνθεμα δὲ χρυσοῦ φλέγει ἀπ' ἀγλαῶν δενδρέων O. 2.73

    [ἀπ byz.: ὑπ codd. O. 5.14]

    φιάλαν ὡς εἴ τις ἀφνειᾶς ἀπὸ χειρὸς ἑλὼν δωρήσεται νεανίᾳ γαμβρῷ O. 7.1

    ἀλλὰ νῦν ἑκαταβόλων Μοισᾶν ἀπὸ τόξων ἐπίνειμαι ἀκρωτήριον Ἄλιδος O. 9.5

    θύγατρ' ἀπὸ γᾶς Ἐπειῶν Ὀπόεντος ἀναρπάσαις O. 9.58

    αἰθέρος ψυχρῶν ἀπὸ κόλπων ἐρήμου βάλλων O. 13.88

    [ ἀπὸ coni. Stone: ἐρέω codd.: ἄρα Wil. P. 1.77]

    φλόγ' ἀπὸ ξανθᾶν γενύων πνέον P. 4.225

    τὸ δ' ἐμὸν γαρύει ἀπὸ Σπάρτας ἐπήρατον κλέος P. 5.73

    δόξαν ἱμερτὰν ἀγαγόντ' ἀπὸ Δελφῶν P. 9.75

    ἀφθονίαν ὄπαζε μήτιος ἁμᾶς ἄπο N. 3.9

    Νεμέας Ἐπιδαυρόθεν τ' ἄπο καὶ Μεγάρων δέδορκεν φάος N. 3.84

    Κλεωναίου τ' ἀπ ἀγῶνος ὅρμον στεφάνων πέμψαντα καὶ λιπαρᾶν εὐωνύμων ἀπ Ἀθανᾶν N. 4.17

    καὶ τίς ἄνδρας ἀλκίμους δαίμων ἀπ' Οἰνώνας ἔλασεν N. 5.16

    χρὴ δ' ἀπ

    Ἀθανᾶν τέκτον' ἀεθληταῖσιν ἔμμεν N. 5.49

    ἔρνεα πρῶτος λτ;ἔνεικενγτ; ἀπ' Ἀλφεοῦ N. 6.18

    ὥτ' ἀπὸ τόξου ἱείς N. 6.28

    ἄραντο γὰρ νίκας ἀπὸ παγκρατίου τρεῖς ἀπ' Ἰσθμοῦ, τὰς δ ἀπ εὐφύλλου Νεμέας I. 6.60

    —1.

    ἀπὸ προθύρων βαθύκολπον ἀνερέψατο παρθένον Pae. 6.135

    ὀμμ]άτων ἄπο σέλας ἐδίνασεν Pae. 20.13

    κελάρυξεν ὡς ἀπὸ κρανᾶν φέρτατον ὕδωρ *fr. 104b. 2* ἀπὸ τᾶς ἀγλαοκάρπου Σικελίας ὄχημα δαιδάλεον ματεύειν fr. 106. 6. στάσιν ἀπὸ πραπίδος ἐπίκοτον ἀνελών fr. 109. 3.
    c down from

    Δωρίαν ἀπὸ φόρμιγγα πασσάλου λάμβαν O. 1.17

    ὠκυπόρων ἀπὸ ναῶν ὅ σφιν ἐν πόντῳ βάλεθ' ἁλικίαν P. 1.74

    καὶ γὰρ αὐτὰ ποσσὶν ἄπεπλος ὀρούσαισ' ἀπὸ στρωμνᾶς N. 1.50

    εὖτ' ἂν αἰπεινῶν ἀπὸ σταθμῶν ἐς εὐδείελον χθόνα μόλῃ P. 4.76

    χαμαὶ καταβαὶς ἀφ' ἁρμάτων N. 6.51

    ἀπὸ Ταυγέτου πεδαυγάζων ἴδεν Λυγκεὺς N. 10.61

    d
    I far from, deprived of

    Ἄτλας οὐρανῷ προσπαλαίει νῦν γε πατρῴας ἀπὸ γᾶς ἀπό τε κτεάνων P. 4.290

    II from off

    δρέπων μὲν κορυφὰς ἀρετᾶν ἄπο πασᾶν O. 1.13

    μελέων ἄπο ποικίλον [σπά]ργανον ἔρριψεν Pae. 20.11

    e
    I won from

    ἕκτος οἷς ἤδη στέφανος περίκειται φυλλοφόρων ἀπ' ἀγώνων O. 8.76

    ἄγοντι δέ με πέντε μὲν Ἰσθμοῖ νῖκαι, δύο δ' ἀπὸ Κίρρας P. 7.16

    πέμπτον ἐπὶ εἴκοσι τοῦτο γαρύων εὖχος ἀγώνων ἄπο N. 6.59

    II coming from

    συμβαλεῖν μὰν εὐμαρὲς ἦν τό τε Πεισάνδρου πάλαι αἷμ' ἀπὸ Σπάρτας N. 11.34

    ἀπὸ Ταυγέτοιο μὲν Λάκαιναν ἐπὶ θηρσὶ κύνα τρέχειν πυκινώτατον ἑρπετόν fr. 106. 1. ὅπλα δ' ἀπ Ἄργεος fr. 106. 5. ὕδωρ Τιλφώσσας ἀπὸ καλλικράνου fr. 198b.
    III begotten from

    υἱὸς Δανάας· τὸν ἀπὸ χρυσοῦ φαμὲν αὐτορύτου ἔμμεναι P. 12.17

    ἐκ δὲ Κρόνου καὶ Ζηνὸς ἥρωας αἰχματὰς φυτευθέντας καὶ ἀπὸ χρυσεᾶν Νηρηίδων Αἰακίδας ἐγέραιρεν N. 5.7

    κράτησεν ἀπὸ ταύτας αἷμα πάτρας Καλλίας N. 6.35

    θνατᾶς δ' ἀπὸ ματρὸς ἔφυ fr. 61. 5.
    f from the time of, since

    ἐθελήσω τοῖσιν ἐξ ἀρχᾶς ἀπὸ Τλαπολέμου ξυνὸν ἀγγέλλων διορθῶσαι λόγον O. 7.20

    μὴ κρύπτε κοινὸν σπέρμ' ἀπὸ Καλλιάνακτος O. 7.93

    νιν κλυτᾶς αἰῶνος ἀκρᾶν βαθμίδων ἄπο σὺν εὐδοξίᾳ μετανίσεαι P. 5.7

    ἔν τε Μοίσαισι ποτανὸς ἀπὸ ματρὸς φίλας (ἀπὸ τῆς πρώτης ἡλικίας. Σ.) P. 5.114

    τελέαν δ' ἔχει δόξαν ἀπ ἀρχᾶς P. 8.25

    g ἀπὸ γλώσσας, simm.

    αἶνος ὃν ἀπὸ γλώσσας Ἄδραστος ἐς Ἀμφιάρηον φθέγξατ O. 6.13

    εἰ χρεὼν τοῦθ' ἁμετέρας ἀπὸ γλώσσας κοινὸν εὔξασθαι ἔπος P. 3.2

    πολὺν ῥόθον ἵεσαν ἀπὸ στομάτων Ἐλείθυιά τε καὶ Λάχεσις Pae. 12.16

    πρὶν μὲν ἕρπε τὸ σὰν κίβδηλον ἀνθρώποισιν ἀπὸ στομάτων Δ. 2. 3.
    h from, as a result of

    κοιτάξατο νύκτ' ἀπὸ κείνου χρήσιος O. 13.76

    2 in tmesis.

    ἀπὸ ἔχειν O. 2.69

    ἀπὸ ῥίψον O. 9.35

    ἀπὸ εἴργοντες O. 13.59

    ἀπὸ ἀμβλύνει P. 1.82

    ἀπὸ λιπὼν P. 3.101

    ἀπὸ δώσω P. 4.67

    ἀπὸ ῥίψαις P. 4.232

    ἀπὸ καὶ θανών I. 7.30

    ἀπὸ δρέπεσθαι fr. 122. 8. ἀπὸ ὤθεον fr. 166. 3.
    3 fragg. ἀπὸ καὶ πατρός Πα. 7C. 9. ἁμετέρας ἄπ[ο (supp. Lobel) fr. 59. 8.

    Lexicon to Pindar > ἀπό

  • 55 ἀρετά

    ᾰρετά (-ά, -ᾶς, -ᾷ, -άν; -αί, -ᾶν, -αῖς, -αῖσι（ν), - άς)
    a distinction, talent, excellence, rarely of purely moral qualities.

    δρέπων μὲν κορυφὰς ἀρετᾶν ἄπο πασᾶν O. 1.13

    γνησίαις ἐπ' ἀρεταῖς O. 2.11

    ὁ μὰν πλοῦτος ἀρεταῖς δεδαιδαλμένος O. 2.53

    ἐν δ' ἀρετὰν ἔβαλεν καὶ χάρματ ἀνθρώποισι προμαθέος αἰδώς O. 7.43

    οὐ φθίνει Κροίσου φιλόφρων ἀρετά P. 1.94

    ἀρετᾷ κεκραμένον καθαρᾷ (sc. πλοῦτον) P. 5.2 ὕπατος ἀμφὶ τοκεῦσιν ἔμμεν πρὸς ἀρετάν filial devotion P. 6.42

    ξυναῖσι δ' ἀμφ ἀρεταῖς τέταμαι P. 11.54

    ἐλᾷ δὲ καὶ τέσσαρας ἀρετὰς ὁ θνατὸς αἰών N. 3.74

    ἐμοὶ δ' ὁποίαν ἀρετὰν ἔδωκε Πότμος ἄναξ, εὖ οἶδ ὅτι χρόνος τελέσει N. 4.41

    ἀρχαῖαι δ' ἀρεταὶ ἀμφέροντ ἀλλασσόμεναι γενεαῖς ἀνδρῶν σθένος N. 11.37

    Ὅμηρος αὐτοῦ (= Αἴαντος)

    ὀρθώσαις ἀρετὰν I. 4.38

    ἄγει τ' ἀρετὰν οὐκ αἴσχιον φυᾶς I. 7.22

    καὶ νεαρὰν ἔδειξαν σοφῶν στόματ' ἀπείροισιν ἀρετὰν Ἀχιλέος I. 8.48

    κατερεῖς πόθεν ἔλαβες ναυπρύτανιν δαίμονα καὶ τὰν θεμίξενον ἀρετ[άν Pae. 6.131

    παντὶ δ' ἐπὶ φθόνος ἀνδρὶ κεῖται ἀρετᾶς Παρθ. 1.. εὐθεῖα δὴ κέλευθος ἀρετὰν ἑλεῖν fr. 108a. 3. οὐ κό]ρῳ ἀλλ' ἀρετᾷ (supp. Lobel) fr. 169. 15. ἀρχὰ μεγάλας ἀρετᾶς, ὤνασσ' Ἀλάθεια fr. 205. 1. τιθεμένων ἀγώνων πρόφασις ἀρετὰν ἐς αἰπὺν ἔβαλε σκότον fr. 228.
    b esp. physical excellence, valour, prowess

    ἀγῶνα νέμειν ἀνδρῶν τ' ἀρετᾶς πέρι O. 3.37

    προξενίᾳ δ' ἀρετᾷ τ ἦλθον τιμάορος Ἰσθμίαισι Λαμπρομάχου μίτραις O. 9.83

    πολλοὶ δὲ διδακταῖς ἀνθρώπων ἀρεταῖς κλέος ὤρουσαν ἀρέσθαι O. 9.100

    θάξαις δέ κε φύντ' ἀρετᾷ ποτὶ πελώριον ὁρμάσαι κλέος O. 10.20

    ὕμνον τὸν ἐδέξαντ' ἀμφ ἀρετᾷ P. 1.80

    ἄλλοις δέ τις ἐτέλεσσεν ἄλλος ἀνὴρ εὐαχέα βασιλεῦσιν ὕμνον ἄποιν' ἀρετᾶς P. 2.14

    ἀμφ' ἀρετᾷ κελαδέων P. 2.62

    ἁ δ' ἀρετὰ κλειναῖς ἀοιδαῖς χρονία τελέθει P. 3.114

    φάρμακον κάλλιστον ἑᾶς ἀρετᾶς εὑρέσθαι P. 4.187

    μεγαλᾶν δ' ἀρετᾶν δρόσῳ μαλθακᾷ ῥανθεισᾶν κώμων ὑπὸ χεύμασιν (v. l. μεγάλαν δ' ἀρετὰν ῥανθεῖσαν) P. 5.98

    ὃς ἂν χερσὶν ἢ ποδῶν ἀρετᾷ κρατήσαις τὰ μέγιστ' ἀέθλων ἕλῃ P. 10.23

    ἐπεί οἱ τρεῖς ἀεθλοφόροι πρὸς ἄκρον ἀρετᾶς ἦλθον N. 6.23

    ἀρετᾷ κριθεὶς εὔδοξος ἀείδεται Σωγένης N. 7.7

    εὔχομαι ταύταν ἀρετὰν κελαδῆσαι σὺν Χαρίτεσσιν N. 9.54

    λάμπει δὲ σαφὴς ἀρετὰ ἔν τε γυμνοῖσι σταδίοις σφίσιν I. 1.22

    εἰ δ' ἀρετᾷ κατάκειται πᾶσαν ὀργάν (ἀρετά, ἀρεταί Σ̆{γρ}.) I. 1.41

    μήτ' ἀρετάν ποτε σιγάτω πατρῴαν I. 2.44

    τὶν δ' ἐν Ἰσθμῷ διπλόα θάλλοισ ἀρετά, Φυλακίδα, κεῖται, Νεμέᾳ δὲ καὶ ἀμφοῖν Πυθέᾳ τε, παγκρατίου I. 5.17

    οἷοι δ' ἀρετὰν δελφῖνες ἐν πόντῳ sc. the Aiginetans with their ships I. 9.6
    c reputation, renown for prowess, glory

    ἄνδρα τε πὺξ ἀρετὰν εὑρόντα O. 7.89

    μαιομένων μεγάλαν ἀρετὰν θυμῷ λαβεῖν O. 8.6

    πύκταν τέ νιν καὶ παγκρατίῳ (v. l. — ίου)

    φθέγξαι ἑλεῖν Ἐπιδαύρῳ διπλόαν νικῶντ' ἀρετάν N. 5.53

    αὔξεται δ' ἀρετά (sic codd., v. αὔξεται) N. 8.40

    ἀνδρῶν δ' ἀρετὰν σύμφυτον οὐ κατελέγχει I. 3.13

    καὶ μηκέτι μακροτέραν σπεύδειν ἀρετάν I. 4.13

    d pl., deeds of prowess, achievements, exploits

    ἀρεταῖσι μεμαότας υἱούς O. 1.89

    στέφανόν τ' ἀρετᾶν O. 3.18

    πρὸς ἐσχατιὰν Θήρων ἀρεταῖσιν ἱκάνων O. 3.43

    τόνδε κῶμον χρονιώτατον φάος εὐρυσθενέων ἀρετᾶν O. 4.10

    ὑψηλᾶν ἀρετᾶν καὶ στεφάνων ἄωτον δέκευ O. 5.1

    ἀμφ' ἀρεταῖσι πόνος δαπάνα τε μάρναται O. 5.15

    ἀκίνδυνοι δ' ἀρεταὶ οὔτε παῤ ἀνδράσιν οὔτ ἐν ναυσὶ κοίλαις τίμιαι O. 6.9

    τιμῶντες δ' ἀρετὰς ἐς φανερὰν ὁδὸν ἔρχονται O. 6.72

    θάλλει δ' ἀρεταῖσιν O. 9.16

    τέλλεται καὶ πιστὸν ὅρκιον μεγάλαις ἀρεταῖς O. 11.6

    ἄκραις ἀρεταῖς ὑπερελθόντων O. 13.15

    ἐν ἡρωίαις ἀρεταῖσιν οὐ ψεύσομ' ἀμφὶ Κορίνθῳ O. 13.51

    ἐκ θεῶν γὰρ μαχαναὶ πᾶσαι βροτέαις ἀρεταῖς P. 1.41

    v. P. 5.98 supra b.

    ἁ δικαιόπολις ἀρεταῖς κλειναῖσιν Αἰακιδᾶν θιγοῖσα νᾶσος P. 8.22

    ἀρεταὶ δ' αἰεὶ μεγάλαι πολύμυθοι P. 9.76

    κείνου σὺν ἀνδρὸς δαιμονίαις ἀρεταῖς N. 1.9

    ἐν κορυφαῖς ἀρετᾶν μεγάλαις N. 1.34

    ἀεθλονικία δὲ μάλιστ' ἀοιδὰν φιλεῖ, στεφάνων ἀρετᾶν τε δεξιωτάταν ὀπαδόν N. 3.8

    παλαιαῖσι δ' ἐν ἀρεταῖς γέγαθε Πηλεὺς ἄναξ N. 3.32

    μυριᾶν δ' ἀρετᾶν ἀτελεῖ νόῳ γεύεται N. 3.42

    ἐπεί σφιν Αἰακίδαι ἔπορον ἔξοχον αἶσαν ἀρετὰς ἀποδεικνύμενοι μεγάλας N. 6.47

    θρασύ μοι τόδ' εἰπεῖν φαενναῖς ἀρεταῖς ὁδὸν κυρίαν λόγων οἴκοθεν N. 7.51

    φλέγεται δ (sc. Ἄργος)

    ἀρεταῖς μυρίαις ἔργων θρασέων ἕνεκεν N. 10.2

    Ζεῦ, μεγάλαι δ' ἀρεταὶ θνατοῖς ἕπονται ἐκ σέθεν I. 3.4

    ὦ Μέλισσ, εὐμαχανίαν γὰρ ἔφανας

    Ἰσθμίοις, ὑμετέρας ἀρετὰς ὕμνῳ διώκειν I. 4.3

    τετείχισται δὲ πάλαι πύργος ὑψηλαῖς ἀρεταῖς ἀναβαίνειν I. 5.45

    εἰ γάρ τις ἀνθρώπων πράσσει θεοδμάτους ἀρετὰς I. 6.11

    ἐμοὶ δὲ μακρὸν πάσας ἀναγήσασθ' ἀρετάς I. 6.56

    διαγινώσκομαι μὲν ἀρεταῖς ἀέθλων Ἑλλανίσιν (hypallage: exploits in the games of Greece.)

    Πα.. 22. ]ειν ἀπείρονας ἀρετὰς[ Αἰακ]ιδᾶν Pae. 6.176

    e fragg. ]

    ἀρετα[ Pae. 8.89

    ]ἀρετάν τε νέμεις[ ?fr. 333d. 25.

    Lexicon to Pindar > ἀρετά

  • 56 γεύομαι

    γεύομαι (γεύεται; ἐγεύσαντο)
    1 taste met.
    a feel, enjoy the taste of; experience, c. gen. γεύεται δ' ἀλκᾶς ἀπειράντου (sc. Κυράνα) P. 9.35

    γεύεται γὰρ ἀέθλων P. 10.7

    μυριᾶν δἀρετᾶν ἀτελεῖ νόῳ γεύεται N. 3.42

    ἐπεί οἱ τρεῖς ἀεθλοφόροι πρὸς ἄκρον ἀρετᾶς ἧλθον οἵ τε πόνων ἐγεύσαντο N. 6.24

    γευόμενοι στεφάνων νικαφόρων (v. l. σευόμενοι) I. 1.21

    τὸ δἐμόν, οὐκ ἄτερ Αἰακιδᾶν, κέαρ ὕμνων γεύεται I. 5.20

    b have enjoyment of, enjoy the company of c. gen. εἰ δὲ γεύεται ἀνδρὸς ἀνήρ τι (δεύεται Σ̆γρ) N. 7.86

    Lexicon to Pindar > γεύομαι

  • 57 δράκων

    δρᾰκων (δράκοντος, -οντα; -ες, -ων, -ας.)
    1 serpent δύο δὲ γλαυκῶπες αὐτὸν δαιμόνων βουλαῖσιν ἐθρέψαντο δράκοντες (i. e. Ἴαμον) O. 6.46 γλαυκοὶ δὲ δράκοντες, ἐπεὶ ( Τροία sc.) κτίσθη νέον, πύργον ἐσαλλόμενοι τρεῖς, οἱ δύο μὲν κάπετον εἷς δ' ἐνόρουσε (cf. v. d. Mühll, M. H., 1964, 50f.) O. 8.37 δράκοντος δ' εἴχετο λαβροτατᾶν γενύων, ὃς πάχει μάκει τε πεντηκόντερον ναῦν κράτει (sc. δέρμα λαμπρόν) P. 4.244 “ θαέομαι σαφὲς δράκοντα ποικίλον αἰθᾶς Ἀλκμᾶν' ἐπ ἀσπίδος νωμῶντα” P. 8.46 καὶ ποικίλον κάρα δρακόντων φόβαισιν ἤλυθε νασιώταις λίθινον θάνατον φέρων i. e. the head of the Gorgon P. 10.47

    ἀλλὰ θεῶν βασιλέα σπερχθεῖσα θυμῷ πέμπε δράκοντας ἄφαρ N. 1.40

    Παλλάδος αἰγὶς μυρίων φθογγάζεται κλαγγαῖς δρακόντων Δ. 2. 18.

    Lexicon to Pindar > δράκων

  • 58 ἕ

    ἕ (οἱ, οἷ coni., ἱν coni., ἕ; pl. σφε q. v.: never used as a direct reflexive: v. Des Places, 21f.)
    1 ἕ; acc. pers. pron.: him, her, it

    κλεινᾶς ἐξ Ὀπόεντος· αἰνήσαις ἓ καὶ υἱόν, ἃν Θέμις λέλογχεν O. 9.14

    τυφλὸν δ ἔχει ἦτορ ὅμιλος ἀνδρῶν ὁ πλεῖστος. εἰ γὰρ ἦν ἓ τὰν ἀλάθειαν ἰδέμεν (Boeckh: ἑὰν codd.: ἐὰν Σγρ: “on peut garder l' ἑὰν des manuscrits,” Des Places, 25) N. 7.25
    2 οἱ (οἷ cod. unus, Boeckh, οἱ cett. N. 1.61: οἷ coni. Boeckh, οἱ codd. P. 9.84: οἷ coni. Kayser, θεῷ codd. N. 10.31: οἱ ( ϝοι) always follows a vowel, long or short, save in two dubious examples, following a relative conjunction, O. 1.57, fr. 169, 51: οἱ is correpted

    οἱ οὐδὲ N. 3.39

    ,

    οἱ ἀντάυσε P. 4.197

    : the reference of οἱ must always be deduced from sense alone, but cf. iii: οἱ does not follow prepositions.)
    a = αὐτῷ, αὐτᾷ. — [( ἄταν), ἅν οἱ πατὴρ ὕπερ κρέμασε καρτερὸν αὐτῷ λίθον (Hermann, v. d. Mühll, M. H., 1954, 52: τάν οἱ codd. contra metr.: ἅν τοι Fennel) O. 1.57] τοὔνεκα προῆκαν υἱὸν ἀθάνατοι λτ;οἱγτ; πάλιν μετὰ τὸ ταχύποτμον αὖτις ἀνέρων ἔθνος (Tricl.: οἱ προῆκαν codd.: to Tantalos) O. 1.65 τοῦτό γέ οἱ σαφέως μαρτυρήσω (for Hagesias) O. 6.20 ἔνθα οἱ ὤπασε θησαυρὸν δίδυμον μαντοσύνας (to lamos) O. 6.65 ἄνδρα τε πὺξ ἀρετὰν εὑρόντα. δίδοι τέ οἱ αἰδοίαν χάριν (to Diagoras) O. 7.89 ἀφίκοντο δέ οἱ ξένοι (to Opous. “datif d'intérêt” Des Pl.) O. 9.67 δέξαι δέ οἱ στεφάνων ἐγκώμιον τεθμόν (from Xenophon) O. 13.29

    κνώσσοντί οἱ παρθένος τόσα εἰπεῖν ἔδοξεν O. 13.71

    ἄνευ οἱ Χαρίτων τέκεν γόνον (to Ixion: “datif d'intérêt.” Des Pl.) P. 2.42 “ ἐπί οἱ Κρονίων ἔκλαγξε βροντάν” (in answer for Euphamos) P. 4.23, cf. P. 4.197 ἦλθε δέ οἱ μάντευμα (to Pelias) P. 4.73 καί ῥά οἱ Μόψος ἄμβασε στρατὸν (at Jason's bidding) P. 4.189 ἐκ νεφέων δέ οἱ ἀντάυσε (in answer to Jason's prayer) P. 4.197 εὖ νιν ἔγνωκεν (sc. καιρὸν Δαμόφιλος) θεράπων δέ οἱ, οὐ δράστας ὀπαδεῖ (“οἱ se rapporte à καιρός — plutôt qu'à Damophile” Des Pl.) P. 4.287 ὁσία κλυτὰν χέρα οἱ προσενεγκεῖν; (upon Cyrene) P. 9.36 “ ἵνα οἱ χθονὸς αἶσαν δωρήσεται” (to Cyrene) P. 9.56 τέκε οἱ καὶ Ζηνὶ μιγεῖσα (with Amphitryon: οἷ Boeckh, “sans doute parce que le pronom dépend ἀπὸ κοινοῦ de τέκε et surtout de μιγεῖσα” Des Pl.) P. 9.84 κατένευσέν τέ οἱ χαίταις (to Persephone) N. 1.14 ὤπασε δὲ Κρονίων πολέμου μναστῆρά οἱ χαλκεντέος λαὸν ἵππαιχμον (to Sicily) N. 1.16 παλίγγλωσσον δέ οἱ ἀθάνατοι ἀγγέλων ῥῆσιν θέσαν” (for Amphitryon: “éthique” Des Pl.) N. 1.58

    ὁ δέ οἱ φράζε καὶ παντὶ στρατῷ N. 1.61

    καί ποτε χαλκότοξον Ἀμαζόνων μετ' ἀλκὰν ἕπετό οἱ N. 3.39

    φύτευέ οἱ θάνατον (for Peleus) N. 4.59 κατένευσέν τέ οἱ (to Peleus) N. 5.34, cf. N. 1.14 Ζεὺς δ' ἀντίος ἤλυθέ οἱ (to Polydeukes) N. 10.79 τοὺς Μεγάρα τέκε οἱ Κρεοντὶς υἱούς (Morel: οἱ τέκε codd.: to Herakles) I. 4.64, cf. P. 2.42 λάμβανέ οἱ στέφανον (for Pytheas: “datif d'intérêt” Des Pl.) I. 5.62 εἰ γάρ τις πράσσει θεοδμάτους ἀρετὰς σύν τέ οἱ δαίμων φυτεύει δόξαν ( σύν adverbially) I. 6.12, cf. N. 4.59

    ταῦτ' ἄρα οἱ φαμένῳ πέμψεν θεὸς αἰετόν I. 6.49

    ἵνα οἱ κέχυται πιεῖν νε[ Pae. 15.8

    Ὀλυμ]πόθεν δέ οἱ χρυσόρραπιν ὦρσεν Ἑρμᾶν[ (for Perseus) Δ. 4. 37.
    b where οἱ has to some extent possessive significance.

    λάμπει δέ οἱ κλέος O. 1.23

    Ἐρινὺς ἔπεφνέ οἱ σὺν ἀλλαλοφονίᾳ γένος ἀρήιον (the family of Oidipous) O. 2.42

    σάφα δαεὶς ἅ τέ οἱ πατέρων ὀρθαὶ φρένες ἐξ ἀγαθῶν ἔχρεον O. 7.91

    ἃν Θέμις θυγάτηρ τέ οἱ σώτειρα λέλογχεν μεγαλόδοξος Εὐνομία O. 9.15

    μάλα δέ οἱ θερμαίνει φιλότατι νόον (Boeckh: τοι codd.) O. 10.87

    μηνός τέ οἱ τωὐτοῦ τρία ἔργα ποδαρκὴς ἁμέρα θῆκε κάλλιστ' ἀμφὶ κόμαις O. 13.37

    διασωπάσομαί οἱ μόρον ἐγώ O. 13.91

    κελαινῶπιν δ' ἐπί οἱ νεφέλαν ἀγκύλῳ κρατὶ κατέχευας (join ἐπὶ with κρατί) P. 1.7

    οὔ οἱ μετέχω θράσεος P. 2.83

    καί τί οἱ φίλτρον ἐν θυμῷ μελιγάρυες ὕμνοι ἁμέτεροι τίθεν P. 3.63

    “ χειρί οἱ χεῖρ' ἀντερείσαις” P. 4. 37. “ αἷμά οἱ κείναν λάβε ἄπειρον” P. 4.48

    αἰσχύνοι δέ οἱ θαητὸν εἶδος P. 4.264

    θεός τέ οἱ τὸ νῦν τε πρόφρων τελεῖ δύνασιν P. 5.117

    πατροπάτωρ ἔνθα οἱ Σπαρτῶν ξένος κεῖτο P. 9.82

    χρυσοστεφάνου δέ οἱ Ἥβας καρπὸν ἀνθήσαντ' ἀποδρέψαι ἔθελον P. 9.109

    εἶπε δ' ἐν μέσσοις (sc. Ἀνταῖος) ἀπάγεσθαι, ὃς ἂν πρῶτος θορὼν ἀμφί οἱ ψαύσειε πέπλοις ( ἀμφί adverbially) P. 9.120 γόνον τέ οἱ φέρτατον ἀτίταλλεν (“éthique-possessif” Des Pl.) N. 3.57 cf. γλυκεῖά οἱ καρδίαν ἀτάλλοισα γηροτρόφος συναορεῖ Ἐλπίς fr. 214. 1.

    ἐπεί οἱ τρεῖς ἀεθλοφόροι πρὸς ἄκρον ἀρετᾶς ἦλθον N. 6.23

    ἐπεὶ ψεύδεσί οἱ ποτανᾷ τε μαχανᾷ σεμνὸν ἔπεστί τι (where οἱ may refer to Homer or Odysseus) N. 7.22

    ἀτὰρ γένος αἰεὶ φέρει τοῦτό οἱ γέρας N. 7.40

    Ζεῦ πάτερ, τῶν μὰν ἔραται φρενὶ σιγᾷ οἱ στόμα N. 10.29

    ἀλλά οἱ παρά τε πυρὰν τάφον θ' Ἑλικώνιαι παρθένοι στάν I. 8.57

    c where οἱ in a subordinate clause refers
    a to the subject of the principal verb.

    ἔπαθεν, πρίν γέ οἱ χρυσάμπυκα κούρα χαλινὸν Παλλὰς ἤνεγκ O. 13.65

    δεῖξεν ὥς τ' ἀνὰ βωμῷ θεᾶς κοιτάξατο, ὥς τέ οἱ αὐτὰ ἔπορεν δαμασίφρονα χρυσόν O. 13.76

    ἔλπετο δ' οὐκέτι οἱ (sc. τὸν Ἰάσονα) κεῖνόν γε πράξασθαι πόνον (sc. Αἰήτας. but v. πράσσω) P. 4.243
    II to some other person. πατρὶ κλυτὰν φέροισ' ἀγγελίαν, Κλεόδαμον ὄφῤ ἰδοῖσ, υἱὸν εἴπῃς ὅτι οἱ νέαν ἐστεφάνωσε χαίταν (“οἱ intellege πατρί,” Schroeder) O. 14.22 cf. P. 9.120
    d fragg. ]

    το οἱ ἔτει θανατο[ Pae. 22.10

    ]άδις, οὕς οἱ[ (Π: οὔ σ' οἱ vix hic aptum, nott. Snell) fr. 169. 51.
    e dub. [ τί οἱ codd.: τῷ Mingarelli N. 10.15]
    3 ἱν (= ϝιν, on analogy of τίν, cf. Hes., fr. 245 M-W.) “ οὐδ' ἀπίθησέ ἱν” (coni. Hermann: νιν codd., Σ: “parmi les solutions —, il en est une —: c'est d' admettre que νιν a pu avoir la valeur d'un datif” Des Pl.) P. 4.36 [ἱν coni. Hermann: νιν codd. N. 1.66] [ εἰ γάρ σύ ἱν (coni. Maas: cf. Schadewaldt, 322̆{1}: σφιν codd.: σφισιν Tricl.) N. 7.98]

    Lexicon to Pindar > ἕ

  • 59 εἷς

    εἷς (εἷς, ἑνός, ἑνί, ἕν（α); μία, μιᾶς, μιᾷ, μίαν; ἕν, ἑνός, ἕν.)
    a one opposed to other numbers.

    ἑπτὰ παῖδας, ὧν εἷς μὲν Κάμιρον ἔτεκεν O. 7.73

    τρεῖς, οἱ δύο μὲν εἷς δ O. 8.40

    ἄγοντι δέ με πέντε μὲν Ἰσθμοῖ νῖκαι, μία δ' ἐκπρεπὴς Διὸς

    Ὀλυμπιάς P. 7.14

    ἔγαμεν ὑψιθρόνων μίαν Νηρείδων N. 4.65

    λαβὼν δ' ἕν[α] φῷ[τ]ᾳ (supp. Lobel) fr. 169. 20.

    ἓν παρ' ἐσλὸν πήματα σύνδυο δαίονται βροτοῖς ἀθάνατοι P. 3.81

    b single

    πῦρ ἐξ ἑνὸς σπέρματος ἐνθορὸν ἀίστωσεν ὕλαν P. 3.36

    cf. N. 6.1 infra.

    ἔργοις δὲ καλοῖς ἔσοπτρον ἴσαμεν ἑνὶ σὺν τρόπῳ, εἰ N. 7.14

    τυχεῖν δ' ἕν ἀδύνατον εὐδαιμονίαν ἅπασαν ἀνελόμενον N. 7.55

    ἀλλ' ἁμέρᾳ γὰρ ἐν μιᾷ I. 4.16

    c one and the same

    ἐν δὲ μιᾷ μοίρᾳ χρόνου ἄλλοτ' ἀλλοῖαι διαιθύσσοισιν αὖραι O. 7.94

    κράτησαν μίαν ἔργον ἀν' ἁμέραν O. 9.85

    μία δοὐχ ἅπαντας ἄμμε θρέψει μελέτα O. 9.106

    ἁλίῳ ἀμφ' ἑνί O. 13.37

    “ μία βοῦς Κρηθεῖ τε μάτηρ καὶ θρασυμήδει Σαλμωνεῖ” P. 4.142

    πατρὸς δ' ἀμφοτέραις ἐξ ἑνὸς ἀριστομάχου γένος Ἡρακλέος βασιλεύει P. 10.2

    ἓν ἀνδρῶν ἓν θεῶν γένος· ἐκ μιᾶς δὲ πνέομεν ματρὸς (v. Kornitz, Hermes, 1961, 370: Soph., fr. 591.) N. 6.1 ] μιᾷ δ' ἐπὶ θήκᾳ[ fr. 169. 49.

    Lexicon to Pindar > εἷς

  • 60 ἔπος

    ἔπος (ἔπει, ἔπος; ἔπεα, -έων, -εσι（ν), -εσσιν. ϝεπ-, O. 6.16)
    1 in general, word (of song or speech)

    οὐδ' ἀκράντοις ἐφάψατο ἔπεσι O. 1.86

    φόρμιγγα καὶ βοὰν αὐλῶν ἐπέων τε θέσιν συμμεῖξαι O. 3.8

    ἀφθόνητος ἔπεσσιν γένοιο χρόνον ἅπαντα, Ζεῦ O. 13.25

    ἀδύνατα δ' ἔπος ἐκβαλεῖν κραταιὸν ἐν ἀγαθοῖς δόλιον ἀστόν P. 2.81

    “ φιλίων δ' ἐπέων ἄρχετο” P. 4.29

    ἦ ῥα Μηδείας ἐπέων στίχες P. 4.57

    “ οὔτε ἔργον οὔτ' ἔπος ἐντράπελον κείνοισιν εἰπὼν” P. 4.105

    βάλλετο κρηπῖδα σοφῶν ἐπέων P. 4.138

    χαμαιπετὲς δ' ἄῤ ἔπος οὐκ ἀπέριψεν P. 6.37

    εὐώνυμον ἐς δίκαν τρία ἔπεα διαρκέσει (v. τρεῖς) N. 7.48

    τὸ δ' ἐμὸν οὔ ποτε φάσει κέαρ ἀτρόποισι Νεοπτόλεμον ἑλκύσαι ἔπεσι N. 7.104

    ἐπέων δὲ καρπὸς οὐ κατέφθινε I. 8.46

    πολ]λὰ μὲν τὰ πάροιθ[ ] δαιδάλλοισ' ἔπεσιν Παρθ. 2. 32. esp. gen. pl., words of song, song,

    ἔγειρ' ἐπέων σφιν οἶμον λιγύν O. 9.47

    Νέστορα ἐξ ἐπέων κελαδεννῶν, τέκτονες οἷα σοφοὶ ἅρμοσαν, γινώσκομεν P. 3.113

    εὗρε παγὰν ἀμβροσίων ἐπέων P. 4.299

    Ὁμηρίδαι ῥαπτῶν ἐπέων ἀοιδοί N. 2.2

    εὔθυν' ἐπὶ τοῦτον, ἄγε, Μοῖσα, οὖρον ἐπέων εὐκλέα N. 6.28

    κλυταῖς ἐπέων ἀοιδαῖς N. 7.16

    ἀλλ' ἐπέων γλυκὺν ὕμνον πράσσετε N. 9.3

    θεσπεσία δ' ἐπέων καύχας ἀοιδὰ πρόσφορος ( καύχαις coni. Benedictus) N. 9.7 Ὅμηρος αὐτοῦ πᾶσαν ὀρθώσαις ἀρετὰν κατὰ ῥάβδον ἔφρασεν θεσπεσίων ἐπέων λοιποῖς ἀθύρειν (i. e. of epic verse) I. 4.39

    ἀμνάμονες δὲ βροτοί, ὅ τι μὴ σοφίας ἄωτον ἄκρον κλυταῖς ἐπέων ῥοαῖσιν ἐξίκηται ζυγέν I. 7.19

    ἐμο[ὶ δ' ἐπ][ω]ν Pae. 2.103

    ]ωδ ἐπέων δυνατώτερον Pae. 4.5

    ]λόγον τερπνῶν ἐπέων[ Pae. 14.34

    ἐμὲ δ ἐξαίρετον κάρυκα σοφῶν ἐπέων Μοῖσ ἀνέστασ Δ. 2. 24.
    2 s. in various senses.
    a speech esp. of praise.

    εἶπεν ἐν Θήβαισι τοιοῦτόν τι ἔπος O. 6.16

    Ἴσθμοῖ τά τ' ἐν Νεμέᾳ παύρῳ ἔπει θήσω φανέῤ ἀθρ O. 13.98

    βουλαὶ δὲ πρεσβύτεραι ἀκίνδυνον ἐμοὶ ἔπος σὲ ποτὶ πάντα λόγον ἐπαινεῖν παρέχοντι P. 2.66

    καὶ τόδ' ἐξαύδασ ἔπος (i. e. answer) N. 10.80

    ἐπεὶ κούφα δόσις ἀνδρὶ σοφῷ ἀντὶ μόχθων παντοδαπῶν ἔπος εἰπόντ' ἀγαθὸν ξυνὸν ὀρθῶσαι καλόν I. 1.46

    b prayer

    εἰ χρεὼν τοῦθ κοινὸν εὔξασθαι ἔπος P. 3.2

    ὁ δ' ἀνατείναις οὐρανῷ χεῖρας ἀμάχους αὔδασε τοιοῦτο̄ν ἔπος (Heyne: τοιοῦτόν τι codd.) I. 6.42
    c prophecy

    τὸ Μηδείας ἔπος ἀγκομίσαι P. 4.9

    d tale

    λεγόμενον δὲ τοῦτο προτέρων ἔπος ἔχω N. 3.53

    3 frag. ]

    δ' ἔπος[ Pae. 8.10

    ῥερῖφθαι ἔπος fr. 318.

    Lexicon to Pindar > ἔπος

Страницы

См. также в других словарях:

  • τρεις — τρία / τρεῑς, τρία, ΝΜΑ (απόλ. αριθμτ.) Ι. ΚΛΙΣΗ: α) δωρ. ονομ. αρσ. και θηλ. τρέες και τρῆς και τρῑς β) γεν. αρσ., θηλ. και ουδ. τριών, τριῶν γ) δοτ. αρσ., θηλ. και ουδ. τρισί και τριοῑσι και τρίεσσι, αιολ. τ. τρίσσι δ) αιτ. αρσ. και θηλ. τρεις …   Dictionary of Greek

  • Τρεις Ιεράρχες — Οι τρεις μεγάλοι πατέρες και οικουμενικοί διδάσκαλοι της Ανατ. Ορθόδοξης Εκκλησίας: Βασίλειος ο Μέγας, Γρηγόριος ο Θεολόγος και Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Κατά τον 11o αι. παρουσιάστηκε μεταξύ των χριστιανών η εξής φιλονικία: ποιος από τους Τ.I.… …   Dictionary of Greek

  • Τρείς Μάγοι — Βιβλικά πρόσωπα, γνώστες της μαντικής και της αστρολογίας. Άλλοτε στην Περσία οι μάγοι αποτελούσαν χωριστή τάξη, την οποία τιμούσαν ιδιαίτερα. Οι βιβλικοί Τ.Μ. ήταν, κατά την παράδοση βασιλιάδες. Τα ονόματά τους ήταν Μελχιώρ, Γασπάρ και Μπαλτάσαρ …   Dictionary of Greek

  • τρεῖς — τρέω flee from fear pres ind act 2nd sg (attic epic doric ionic) τρέω flee from fear imperf ind act 2nd sg (attic epic) τρεῖς masc/fem nom/voc/acc pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • Τρεις Εκκλησίες — Παράλιος οικισμός (υψόμ. 10 μ.), στην πρώην επαρχία Μονοφατσίου, του νομού Ηρακλείου. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Παρανύμφων …   Dictionary of Greek

  • τρεις — οι αρσ. και θηλ., τρία, τα ουδ., αριθμ. απόλ., ποσότητα από δύο και μία μονάδες, σύνολο πραγμάτων περισσότερων από 2 και λιγότερων από 4 …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • Βασιλείς, Τρεις — (Αστρον.). Έτσι είναι γνωστοί οι τρεις λαμπροί αστέρες που βρίσκονται στο τετράπλευρο του αστερισμού του Ωρίωνα, οι δ, ε, και ζ του αστερισμού. Το αστρικό τους μέγεθος είναι κατά σειρά 2,20, 1,70 και 1,79, το απόλυτο –6,1, –6,8 και 6,6 και… …   Dictionary of Greek

  • τρισχίλιοι, -ιες, -ια — τρεις φορές χίλιοι, τρεις χιλιάδες …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • Трикирий — (τρεϊς три и κέρας свеча) трисвещник. Дикирием (см.) и Т. архиерей и архимандрит, которому дано на то право, благословляют народ. В таинственном смысле Т. знаменует троичность лиц в Боге …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • Διαδοχής, πόλεμοι — Τρεις ευρωπαϊκοί πόλεμοι του πρώτου μισού του 18ου αι., που διεξήχθησαν για τη διαδοχή των θρόνων της Ισπανίας, της Πολωνίας και της Αυστρίας. 1. Πόλεμος για τη διαδοχή της Ισπανίας (1701 13). Ο πόλεμος για τη διαδοχή της Ισπανίας ξέσπασε με… …   Dictionary of Greek

  • Μηνύτωρ Ελληνικός — Τρεις γαλλόφωνες ελληνικές εφημερίδες (Moniteur Grec) με έδρα την Αθήνα. Η πρώτη, εβδομαδιαία, κυκλοφόρησε από τον Ιούλιο του 1832 έως τον Ιανουάριο του 1833. Η δεύτερη, τρισεβδομαδιαία, κυκλοφόρησε από το 1844 έως το 1848. Η τρίτη, εβδομαδιαία,… …   Dictionary of Greek

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»