-
1 διαλεκτικον
τό Plat. = διαλεκτική См. διαλεκτικη -
2 διαλεκτικόν
διαλεκτικόςconversational: masc acc sgδιαλεκτικόςconversational: neut nom /voc /acc sg -
3 φυσικός
φυσικός, adv. φυσικῶς, 1) natürlich, von der Natur geschaffen, bewirkt, angeboren; im Ggstz des Erlernten, Xen. Mem. 3, 9,1; im Ggstz von νομικός, Arist. eth. 5, 7; im Ggstz des künstlich Erzwungenen, Pol. 6, 4,7; Sp. – 2) naturgemäß, nach den Gesetzen der Natur, in der Naturordnung begründet, im Ggstz des Wider- oder Uebernatürlichen u. Wunderbaren, physisch; αἴτια φυσικά, physische Ursachen im Ggstz der ἠϑικά; dah. ἡ φυσικὴ ϑεωρία, auch ἡ φυσική allein, = Naturforschung, Untersuchung der Naturkörper u. -erscheinungen, u. übh. des Wesens der Dinge; οἱ φυσικοί, die ältesten ionischen und eleatischen Philosophen, die sich mit Erforschung des Wesens und des Urgrundes der Dinge bebeschäftigten, Naturphilosophen; τὸ φυσικόν, der Theil der Philosophie, der sich mit der Erforschung des Wesens und des Urgrundes der Dinge beschäftigte, wie besonders die Stoiker die Philosophie eintheilen in φυσικόν, ἠϑικόν u. διαλεκτικόν, S. Emp. pyrrh. 2, 2. – Bei Sp. auch = zauberisch, sympathetisch, φάρ-μακα φυσικά, im Ggstz der künstlichen Arzneimittel der Aerzte, und φυσικοί, Zauberer, die besondere Kenntnisse der Naturkräfte zu besitzen vorgaben.
-
4 γυμνασμα
-
5 πρεσβεύω
Aπεπρέσβευκα Ar.Ach. 610
, D.19.310:—[voice] Med., [tense] aor.ἐπρεσβευσάμην Th.1.92
, etc.:—[voice] Pass., [tense] pf. πεπρέσβευμαι (v. infr.):I prop. of age,1 intr., to be the elder or eldest, S.OC 1422;οἱ ἀεὶ πρεσβεύοντες Pl.Lg. 951e
: c. gen. pers., to be older than, be the eldest of a number,τῶν προτέρων ἐπρέσβευε Hdt.7.2
;π. τῶν ἄλλων κατὰ τὴν ἡλικίαν Timae. 114
; π. ἀπ' αὐτοῦ to be his eldest son, Th.6.55; of wine,πολλαῖς π. ἐτέων.. ὥραις Archestr.Fr.60.2
;π. τοῖς χρόνοις τὰ ἡρωικά Ath.1.19a
: hence,c c. gen., rank before, take precedence of others,π. τῶν πολλῶν πόλεων Pl.Lg. 752e
: hence, rule over,Ολύμπου π. S.Aj. 1389
;Ἴναχε.. μέγα πρεσβεύων Ἄργους γύαις Id.Fr. 270
(anap.); also, have at one's command or disposal, c. gen., καὶ εἰ ( καὶ σὺ Kaibel)τῶν λόγων αὐτοῦ πρεσβεύεις Ath.8.352d
.2 trans., place as oldest or first, put first in rank,πρῶτον.. πρεσβεύω θεῶν Γαῖαν A.Eu.1
: hence, pay special honour or worship to,πρῶτον τόνδε πρεσβεύσω τάφον Id.Ch. 488
, cf.S.Tr. 1065, Pl.Smp. 186b; joined with ;τὰ δίκαια πρὸ παντὸς ἰδίου συμφέροντος Plu.Luc.3
, cf. Arr. An.6.30.3:—[voice] Pass., hold the first place,Παλλὰς.. ἐν λόγοις π. A.Eu. 21
; ὁ δ' ὕστατός γε τοῦ χρόνου π. is first in point of time, Id.Ag. 1300: c. gen., κακῶν πρεσβεύεται τὸ Αήμνιον is most notable of mischiefs, Id.Ch. 631 (lyr.); τὸ πρεσβύτερον τοῦ νεωτέρου ἐστὶ πρεσβευόμενον is more honoured than.., Pl.Lg. 879b.b later, cultivate arts, etc.,διαλεκτικόν, τὸ.. τοὺς λόγους πρεσβεῦον D.L.1.18
;π. παρὰ Ῥοδίοις ἃ μήπω ἐγίγνωσκον Philostr.VS1
Praef.;πόλις ὄρχησιν μάλιστα πρεσβεύουσα Luc.Salt.76
.II to be an ambassador or serve as one, IG12.135.5;ἀπὸ Κορίνθου Hdt.5.93
;εἰς Θετταλίαν And.4.41
; παρά or πρός τινα, Pl.Chrm. 158a, X.Cyr.5.1.3; τινος for one, E.Heracl. 479: abs., Ar. Ach. 610, etc.: c. acc. cogn.,ἃς ἐπρέσβευσεν [εἰς Θήβας] πρεσβείας Din.1.16
.b at Rome, act as legatus, Plu.Sull.4.2 c. acc. objecti, π. εἰρήνην negotiate peace, And.3.23, Isoc.4.177, D.19.134, etc.; π. ὑπὲρ τουτωνὶ τὰ βέλτιστα ib.189; π. πολλὰ καὶ δεινά ibid.:— [voice] Pass., τὰ αὑτῷ πεπρεσβευμένα his negotiations, ib.20; πολλὰ καὶ δεινὰ πεπρεσβεῦσθαι ib.240.3 [voice] Med., send ambassadors, ἐς χωρία, ἐς τὴν Θουρίαν, Th.2.7, 6.104;πρεσβεύεσθαι παρά τινας Id.4.41
, etc.;πρός τινας Id.1.126
;ἐς Αακεδαίμονα περὶ καθόδου Id.3.85
.b go as ambassador, Id.5.39.III c. acc. rei, represent, urge, maintain, Luc.Pisc.23; [ δόγματα] Gal.6.753;τὴν ὄψιν κατὰ εἰσδοχὴν π. Olymp. in Mete. 5.6
: c. inf., κατὰ ἐκπομπὴν εἶναι τὴν ὄψιν ib. 10.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πρεσβεύω
-
6 ἐριστικός
II esp. fond of wrangling or arguing, captious, Pl.Ly. 211b, etc.;ὁ ἐ. ἐστί πως οὕτως ἔχων πρὸς τὸν διαλεκτικὸν ὡς ὁ ψευδογράφος πρὸς τὸν γεωμετρικόν Arist.SE 171b35
;οἱ Ἀκαδημιακοὶ τῶν ἄλλων ἐριστικώτεροι Luc.Pisc. 43
: [comp] Sup.- ώτατος D.L.2.134
; Ἐριστικοί, οἱ, nickname of the Megarian school, ib. 106 ; sophistry,Pl.
Sph. 231e, al.; τὸ -κόν, defined as τὸ ἔντεχνον καὶ περὶ δικαίων..καὶ ἀδίκων ἀμφισβητοῦν ib. 225c ;τὰ ἐ. Arist.Rh. 1402a3
; ἐ. συλλογισμός, λόγος, sophism, fallacy, Id.Top. 100b23, Metaph. 1012a19 (pl.); τέχνη ἐριστικῶν, a work of Protagoras, D.L.9.55. Adv. , Arist. Ph. 186a6.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐριστικός
-
7 ἠθικός
Aἦθος 11
) moral, opp. διανοητικός, Arist.EN 1103a5, al.; τὰ ἠθικά a treatise on morals, Id.Pol. 1295a36, cf. Democr.4a;οἱ ἠ. λόγοι Phld. Herc.1251.13
; τὸ ἠ. φιλοσοφίας, opp. φυσικόν, διαλεκτικόν, D.L. Prooem.18;ἡ ἠ. φιλοσοφία Str.1.1.18
; ἡ ἠ. alone, Ph.1.370.II showing moral character, expressive thereof, ; πῶς.. τοὺς λόγους ἠ. ποιητέον ib. 1391b22, cf. 1395b13;ἠ. τραγῳδία Id.Po. 1456a1
; ἡ Ἰλιὰς παθητικόν, ἡ δὲ Ὀδύσσεια ἠ. ib. 1459b15; ἠ. μέλη, ἁρμονίαι, Id.Pol. 1341b34, 1342a3 ([comp] Sup.); οὐκ ἔστιν ὁ αὐλὸς ἠθικόν, ἀλλὰ.. ὀργιαστικόν ib. 1341a21; ἠ. γραφεύς, ἀγαλματοποιός, ib. 1340a38; ἠθικὴ ἡ ἐν ὀφθαλμοῖς the expression of character by the eyes, Philostr. Gym.25. Adv. -κῶς, λεκτέον (opp. ἀποδεικτικῶς) Arist.Rh. 1418a39; ἠ. μειδιάσας laughing expressively, Plu.Brut.51;ἐπικροτεῖν τὸ μετακάρπιον Aristaenet.1.27
; in character, Demetr.Eloc. 216; naturally, ib. 297. -
8 φυσικός
φυσικός, (1) natürlich, von der Natur geschaffen, bewirkt, angeboren; im Ggstz des Erlernten; im Ggstz von νομικός; im Ggstz des künstlich Erzwungenen; (2) naturgemäß, nach den Gesetzen der Natur, in der Naturordnung begründet, im Ggstz des Wider- oder Übernatürlichen u. Wunderbaren, physisch; αἴτια φυσικά, physische Ursachen im Ggstz der ἠϑικά; dah. ἡ φυσικὴ ϑεωρία, auch ἡ φυσική allein, = Naturforschung, Untersuchung der Naturkörper u. -erscheinungen, u. übh. des Wesens der Dinge; οἱ φυσικοί, die ältesten ionischen und eleatischen Philosophen, die sich mit Erforschung des Wesens und des Urgrundes der Dinge bebeschäftigten, Naturphilosophen; τὸ φυσικόν, der Teil der Philosophie, der sich mit der Erforschung des Wesens und des Urgrundes der Dinge beschäftigte, wie besonders die Stoiker die Philosophie einteilen in φυσικόν, ἠϑικόν u. διαλεκτικόν; auch = zauberisch, sympathetisch, φάρ-μακα φυσικά, im Ggstz der künstlichen Arzneimittel der Ärzte, und φυσικοί, Zauberer, die besondere Kenntnisse der Naturkräfte zu besitzen vorgaben
См. также в других словарях:
διαλεκτικόν — διαλεκτικός conversational masc acc sg διαλεκτικός conversational neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Theetete (Platon) — Théétète (Platon) Pour les articles homonymes, voir Théétète. Dialogues de Platon … Wikipédia en Français
Théétète (Platon) — Pour les articles homonymes, voir Théétète. Le Théétète est un dialogue de Platon dans lequel Socrate discute avec le jeune Théétète d Athènes, mathématicien contemporain de Platon et disciple de Théodore de Cyrène, de la définition de la science … Wikipédia en Français
Théétète (dialogue de Platon) — Théétète (Platon) Pour les articles homonymes, voir Théétète. Dialogues de Platon … Wikipédia en Français
διαλεκτικός — ή, ό (AM διαλεκτικός, ή, όν) [διάλεκτος] 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στη διαλεκτική 2. ο έμπειρος, ο ικανός στη διαλεκτική, ο επιδέξιος συνομιλητής 3. αυτός που ακολουθεί στη φιλοσοφία τη διαλεκτική μέθοδο, ο οπαδός τής διαλεκτικής 4. αυτός… … Dictionary of Greek
ηθικός — ή, ό (AM ἠθικός, ή, όν) 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στο ήθος ή στην ηθική, κατ αντίθεση προς το ανήθικος και σε αντιδιαστολή προς το διανοητικός 2. αυτός που επιδρά στο ήθος ή στα ήθη («ηθική διδασκαλία») νεοελλ. 1. αυτός που είναι σύμφωνος… … Dictionary of Greek