γυια

(γυίων ῥώμη Aesch.; οὐ μόνον στέρνα καὴ κεφαλή, ἀλλὰ καὴ γυῖα Plut.)

μητρὸς γυῖα Luc. — материнская утроба

(ὕδωρ Hom.; θεᾶς ἕδρα Eur.)

(γυῖα, δῶρα, ἔργα, ἄποινα, ἄλσος, εὖχος Hom.; μηρία Hes.; γέρας, τύμβος, πλόκαμοι νῖκαι Pind.; Θῆβαι Soph.)

(υἱός Hom.; ἀνήρ, παῖδες Pind.)

(τινά Hom., Plat.)

γυῖα βαρύνεται Hom. — у него слабеют члены;

(δίψος βαρύνει τινά Anth.)

(θυμόν Pind.)

(διά τι Thuc. и τινι Plut.)

(θαλάσσης κόλπον Hom. и ἐς θάλατταν Her.; γαῖαν Hom. и κατὰ γῆς Plat.; ἐς и ὑπὸ πόντον Hom.; αἰθέρα Soph.; χάσμα χθονός Eur.; πλοῖα δέδυκε Arst.)

(πόλιν Hom.; ἐς δόμους Eur.)

(ἠέλιος ἔδυ и δύσετο Hom.; ἄστρα δύεται Arst.)

(νῆσος ὑπὸ σεισμῶν δῦσα Plat.; οὐκ ἔδυ πρόπας δόμος Aesch.)

(εἴς τινα, παῖς ὣς ὑπὸ μητέρα Hom.)

(χιτῶνα, τεύχεα, med. ἔντεα χροΐ и τεύχεα περὴ χροΐ Hom.)

(τῷ Ἐνυαλίῳ Xen.)

(τάλαιν΄ ὡς, med. Ἑλένα ἐλελιζομένα Eur.)

(Ὄλυμπον Hom.)

(ἥ ναῦς ἐλελίχθη Hom.)

(τινά Hom.)

τέν ἐλελιξάμενος πτέρυγος λάβεν Hom. — извившись, змей схватил ее (т.е. птицу) за крыло

(γυῖα ἐντρέχει, sc. ἐν ἔντεσι Hom.)

(ἐξ ὕλης πόντῳ Anth.)

(τῶν ἀρετῶν Luc.)

(γυῖα γῆς Babr.)

(σκότος ἐφήπλωται Plut.)

(παραλέγεσθαί τινι Hom.; πέμπειν τινά Xen.; καλεῖν τινα NT.)

(λ. γυῖα βαρύνεται Hom.)

(κτείνειν τινά Hom.; ἐπιβουλεύειν τινί Soph.)

(τινός Hom., Soph., Eur., Xen. etc.)

(τὰ Γοργόνος γυῖα Anth.)

(φάρεα, γυῖα, νύξ Aesch.; πέπλοι, οἶς Eur.)

(μ. καὴ γυῖα, μ. τε καὴ ἀλκή Hom.)

(λέοντος, ἵππων, ἔγχεος, ποταμῶν Hom.; πυρός Aesch.; χειμῶνος Eur.)

(Ἄρηος Hom.; ὀργῆς καὴ μένους ἐμπλήμενος Arph.)

ψυχή τε μ. τε Hom. — жизненные силы, жизнь

(μέλαν μ. Soph.)

μ. Ἕκτορος Hom. = Ἕκτωρ;

(γυῖα Anth.)

(τινά Anth.; κάλαμος ὑπὸ ἀνέμου σαλευόμενος NT.)

(δόξαν Plut.; ἀλήθειαν Sext.)

ἰσχυρῶς σαλεύοντες (ἐν τοῖς πλοίοις) Xen. — попавшие на (своих) судах в сильную качку;

(ἥ τυραννὴς σαλεύουσα Plut.; ἐν νόσοις σαλεύοντες Plat.)

(Ἠλέκτρα σαλεύει Soph.)

(ἐπί τινι Plut.)

(ἔν τινι Sext.)

(τοὺς ὄχλους NT.)

ὑπήριπε γυῖα Hom. — рухнул всем телом (побежденный Эвриал)

ὑπερειπομένη καὴ περιπίπτουσα Plut. — падающая в обморок (Корнелия)

τρομέει δ΄ ὑ. γυῖα Hom. — ноги дрожат подо мной;

ἐρύειν τι ὑ. τινος Hom. — вырвать что-л. из-под кого-л., т.е. из чьих-л. рук;

ὑ. χθονός Hom. (ср. 1) и ὑ. γῆς Plat. — под землей или под землю;

(ὑ. τῆς πλατάνου Plat.)

τὸ ὑπό τινος λοιπόν Dem. — остаток от чего-л.;

δαμῆναι δουρὴ ὑ. τινος Hom. — пасть от чьего-л. копья;

ὑπ΄ αὐλοῦ Hes., Her. — под звуки свирели;

λαοὴ ὑπ΄ αὐτοῦ Hom. — управляемые им народные массы;

εὖ πράττειν ὑ. τινος Soph. — быть облагодетельствованным кем-л.;

(ὑ. δρυΐ, ὑπ΄ οὐρανῷ Hom.; ὑ. τῷ ἱματίῳ Plat.)

(ὑ. ποσσὴ κονίσαλος ὤρνυτο Hom.)

(τείχει ὕπο Τρώων Hom.)

(ὑπό τινι εἶναι Thuc., Plat.)

ὑ. χερσί τινος θανέειν Hom. — умереть от чьей-л. руки;

ὑπό τινος κτεινόμενος Hom. — пораженный кем-л.;

ὑ. τυμπάνοις Luc. — под звуки тимпанов;

ἐλθεῖν или νέεσθαι ὑ. ζόφον Hom. — сойти в царство теней;

κατακρύπτειν τινὰ ὑ. τέν θύρην Her. — скрывать кого-л. за дверью;

ὑ. τὸ ὄρος Hom., Xen. — у подошвы горы;

γενέσθαι ὑ. τινα Thuc. — оказаться под чьей-л. властью;

ὑ. νύκτα Hom., Her. — с наступлением ночи;

ὑπό τι μικρόν Arph. — немножко, чуточку;

(ὑπ΄ αὐγὰς λεύσσειν τι Eur.)

δελφῖνα λέγουσιν ὑπολαβόντα αὐτὸν ἐξενεῖκαι ἐπὴ Ταίναρον Her. — говорят, что дельфин, приняв (Ариона) на себя, доставил его к Тенару;

(τι Her.)

(τοὺς νεοττούς Arst.)

(Κέρκυραν, τὰ ὅπλα Thuc.)

(ὑπὸ τρόμος ἔλαβε γυῖα Hom.; μανίη νοῦσος ὑπέλαβε αὐτόν Her.)

(τινὰ μισθῷ μείζονι Thuc.)

μετὰ ταῦτα ἥ ναυμαχία ὑπολαβοῦσα Her. — последовавшее за этим морское сражение

(τοὺς φεύγοντας Xen.)

(δυσχερῶς τι Dem.)

ὀρθῶς ὑ. Plat. — правильно понимать;

μεταξὺ ὑπολαβὼν ἔλεξε или ἔτι λέγοντος αὐτοῦ ὑπολαβὼν εἶπε Xen. — он перебил его (следующими) словами

ἃ πρὸς τούτους ὑπολαμβάνοιτ΄ ἂν εἰκότως Dem. — (вот) что вы должны возразить им;

(ἐν ταῖς στροφαῖς, sc. ἵππον Xen.)

(τινά Hom.)

(ἵππους Hom. - in tmesi; ζεύγη βοεικά Thuc.)

(ὑπαί τις ἀρβύλας λύοι Aesch.)

(τινά Plat.)

(μένος καὴ γυῖά τινος Hom.)

(ὦμος Hom.; γυῖα Hom., Hes.; κόμα, ἵπποι Pind.)

(Ἀχιλλεύς Hom.)