-
1 γραμματεύς
A secretary, registrar, title of officials at Athens and elsewhere, IG12.15, etc.;ὁ γ. ὁ τῆς πόλεως Th.7.10
;γ. τοῦ δήμου OGI493.10
(Ephesus, ii A. D.), Act.Ap.19.35;γ. ἀνδραπόδων PHib.29.7
;γ. τῶν μαχίμων UPZ110.145
(ii B. C.);γ. τοῦ θεοῦ IG9(2).1109.21
(Magn. Thess.); also of subordinate officials, clerk, sts. a term of contempt,ὄλεθρος γ. D.18.127
;θεοῖς ἐχθρὸς καὶ γ. Id.19.95
; ἡ γ., in joke, Ar. Th. 432.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > γραμματεύς
-
2 γράφω
Grammatical information: v.Meaning: `scratch, write' (Il. [Aor.]).Other forms: Aor. γράψαιDialectal forms: γρόφω (Melos)Compounds: Often with prefix: ἀνα-, ἐπι-, συν- etc. Many compounds with - γράφος as 2nd member; the paroxyt. are `passive', ἄγραφος `not written'.Derivatives: γραπτύες f. pl. `scratching' (ω 229); γραφή `id.' also `prosecution' (Ion.-Att.; γροφά Epid.), γραφικός; γράφεα n. pl. = γράμματα (Arcad., El.); γράφημα = γράμμα (AB); γραμμή `line' (Pi.), γραμμικός `linear, geometric' (Gal.), γραμμιαῖος `id.' (Dam.), γραμμώδης (Thphr.); γραμμιστήρ a chirurg. instrument (medic., cf. βραχιον-ιστήρ) and γραμμιστός (Eust.; γραμμίζω uncertain in Eust. 633, 63). γράμμα, pl. - ατα `line, writing, letter' (Ion.-Att.); also γράσσμα (Arc.; \< *γράφ-σμα), γράθματα (Arg.) and γρόππατα (Aeol., Balbilla); s Schwyzer 317 Zus. 1 and 523f., and Fraenkel Philol. 97, 163f. - On διάγραμμα Bikerman Rev. de phil. 64, 295ff. - From γράμμα γραμμάτιον (Luc.), γραμμάριον `weight of 2 oboles' (Aët.; γραμματεύς `writer, secretary' (Att.) with γραμματεύω and γραμματεῖον `writing table etc.', γραμματ(ε)ίδιον; γραμματεία `secretariate' (pap., Plu.); - γραμματικός, γραμματικεύομαι (AP); f. γραμματική ( τέχνη) `grammar etc.'; γραμματιστής `secretary, teacher' (Ion.-Att.), (Herod., Messen. Boeot.) ; γραμματιστική `elementary education' (Phld.). - γραμμός `writing' (Hdn.). - γραφεύς, Dor. Arc. also γροφεύς `painter, writer' (Emp.), γραφεῖον `writing instrument' (Arist.). γραπτήρ `writer' (AP), γραπτεύς (Sch.). γραφίς `slate-pencil' (Pl.; γροφίς Epid.); γραφίσκος medic. instrument (Cels.). ἐπιγράβδην `scraping the surface' (Il.) shows the orifinal meaning. - Desid. γραψείω (Gloss.).Etymology: All forms have only the form γραφ-. The mainly Dorian form γροφ- ( γροφά, - ίς, - εύς, - εύω, σύγγροφος etc., is probably not an old o-vocalism, but a Greek variant of ρα from a zero grade (DELG). - Outside Greek there is a PIE. * gerbh-, in OE ceorfan `cut, carve', MHG kerben; further in Slavic, e. g. OCS žrěbьjь (* gerbʰ-) `(al)lot(ment' (prop. *`carved stick'?). A problem is γριφᾶσθαι, q.v.Page in Frisk: 1,325-326Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > γράφω
См. также в других словарях:
θυριδεύς — θυριδεύς, ὁ (Α) επιγρ. το πλαίσιο τής θυρίδας, δηλ. τού παραθύρου. [ΕΤΥΜΟΛ. < θυρίς, ίδος, υποκορ. τού θύρα + κατάλ. εύς, πρβλ. γραμματ εύς, ιππ εύς] … Dictionary of Greek
κορυνθεύς — κορυνθεύς, έως, ὁ (Α) (κατά τον Ησύχ.) α) «κόφινος, κάλαθος» β. «ἀλεκτρυών», πετεινός. [ΕΤΥΜΟΛ. < κόρυς, υθ ος + κατάλ. εύς (πρβλ. γραμματ εύς, γραφ εύς) με ανάπτυξη έρρινου στοιχείου ν προ τού θ , όπως ακριβώς και το κόρυνθος] … Dictionary of Greek
