-
1 γλώσσα
γλώσσᾱ, γλῶσσαtongue: fem nom /voc /acc dualγλώσσᾱ, γλῶσσαtongue: fem nom /voc /acc dual (ionic)γλώσσᾱ, γλῶσσαtongue: fem nom /voc sg (doric ionic aeolic)——————γλώσσᾱͅ, γλῶσσαtongue: fem dat sg (doric aeolic)γλώσσᾱͅ, γλῶσσαtongue: fem dat sg (doric ionic aeolic) -
2 γλῶσσα
γλῶσσα, ης, ἡ (Hom.+; ins, pap, LXX, En; TestJob 43:12; Test12Patr; JosAs 13:8; GrBar 3:6; ApcSed; AscIs 3:18; Philo, Joseph., Just., Tat.)① organ of speech, tongueⓐ lit. (Did., Gen. 88, 26) Lk 16:24; as an organ of speech (Iambl., Vi. Pyth. 31, 195 χαλεπώτατόν ἐστιν τὸ γλώττης κρατεῖν; Did., Gen. 46, 26 ὄργανον λόγου ἐστὶν ἡ γ.) Mk 7:33, 35; (Vi. Aesopi I G 7 P.: Isis heals the mute Aesop τὸ τραχὺ τῆς γλώττης ἀποτεμοῦσα, τὸ κωλῦον αὐτὸν λαλεῖν ‘cutting off the rough part of his tongue that prevented him from speaking’) Lk 1:64; Ro 3:13 (Ps 5:10; 13:3; cp. Hes., Op. 322–26); 14:11 (Is 45:23); Js 1:26; 3:5f, 8 (Apion in the schol. on Od. 3, 341 κράτιστον τῶν μελῶν ἡ γλῶσσα.—JGeffcken, Kynika usw. 1909, 45–53; GAvdBergh vEysinga, NThT 20, ’31, 303–20). 1J 3:18; διὰ τῆς γ. w. the tongue, i.e., in speaking 1 Cor 14:9 (Just., A I, 16, 8 διὰ γλώττης). παύειν τὴν γ. ἀπὸ κακοῦ keep the tongue from (saying) evil things 1 Pt 3:10; 1 Cl 22:3 (both Ps 33:14). Synon. στόμα 35:8 (Ps 49:19); Rv 16:10; 1 Cl 15:4f (Ps 77:36; 11:4f). τὸ ἐπιεικὲς τῆς γ. moderation of the tongue 21:7. μάστιξ γλώσσης words of reproof 56:10 (Job 5:21). Conceited speech 57:2 (cp. 3 Macc 2:17). Of evil tongues Hv 2, 2, 3. ἠγαλλιάσατο ἡ γλῶσσά μου my tongue exulted (the organ for the pers., cp. πούς 1b) Ac 2:26; 1 Cl 18:15 (both Ps 15:9). τὴν γ. προβάλλειν put out the tongue, hiss of a dragon Hv 4, 1, 9.ⓑ fig., of forked flames Ac 2:3 (=לְשׁוֹן אֵשׁ Is 5:24; cp. En 14:9f).② a body of words and systems that makes up a distinctive language, language, tongueⓐ of the language itself (Hom. et al.; PGiss 99, 9; Philo, Mos. 2, 40; Jos., Ant. 10, 8; 158; Just., D. 102, 4) Ac 2:6 v.l., 11; language λαλεῖν ἑτέραις γλώσσαις Ac 2:4. On this s. ἕτερος 2 end.; B-D-F §480, 3.ⓑ of language viewed in terms of pers. using it, language, tongue: πᾶσα γ. every language=every person, regardless of the language that pers. speaks Ro 14:11; Phil 2:11 (Is 45:23; cp. POxy 1381, 198: Ἑλληνὶς δὲ πᾶσα γλῶσσα τὴν σὴν λαλήσει ἱστορίαν καὶ πᾶς Ἕλλην ἀνὴρ τὸν τοῦ Φθᾶ σεβήσεται Ἰμούθην; PGM 12, 188) IMg 10:3. As a distinctive feature of nations γ. can be used as a synonym of φυλή, λαός, ἔθνος (Is 66:18; Da 3:4, 7 al.; Jdth 3:8; AscIs 3:18) Rv 5:9; 7:9; 10:11; 11:9; 13:7; 14:6; 17:15; 2 Cl 17:4 (Is 66:18).③ an utterance outside the normal patterns of intelligible speech and therefore requiring special interpretation, ecstatic language, ecstatic speech, tongue, γλῶσσαι, γένη γλωσσῶν, (ἐν) γλώσσῃ/-αις λαλεῖν (λαλούντων διὰ τοῦ πνεύματος γλώσσαις Iren. 5, 6, 1 [Harv. II 334, 3]) 1 Cor 14:1–27, 39; 12:10, 28, 30; 13:1, 8; Ac 10:46; 19:6. Always without the article (in 1 Cor 14:22 αἱ is anaphoric; vs. 9 belongs under mng. 1a). There is no doubt about the thing referred to, namely the strange speech of persons in religious ecstasy. The phenomenon, as found in Hellenistic religion, is described esp. by ERohde (Psyche3 1903, Eng. tr. 1925, 289–93) and Reitzenstein; cp. Celsus 7, 8; 9. The origin of the term is less clear. Two explanations are prominent today. The one (Bleek, Heinrici et al.) holds that γλῶσσα here means antiquated, foreign, unintelligible, mysterious utterances (Diod S 4, 66, 7 κατὰ γλῶτταν=according to an old expression). The other (Rtzst., Bousset et al.) sees in glossolalia a speaking in marvelous, celestial languages. On ἑρμηνεία γλωσσῶν 1 Cor 12:10 (cp. 14:26) s. ἑρμηνεία.—γλώσσαις καιναῖς λαλεῖν Mk 16:17.—On ‘speaking in tongues’ s. HGunkel, Die Wirkungen d. hl. Geistes2 1899; HWeinel, D. Wirkungen d. Geistes u. d. Geister im nachap. Zeitalter 1899; ELombard, De la Glossolalie chez les premiers chrétiens 1910; EMosiman, Das Zungenreden geschichtl. u. psychol. unters. 1911. WReinhard, D. Wirken d. hl. Geistes 1918, 120ff; KLSchmidt, Die Pfingsterzählung u. d. Pfingstereignis 1919 (against him PSchmiedel, PM 24, 1920, 73–86); HGüntert, Von der Sprache der Götter u. Geister 1921, 23ff; AMackie, The Gift of Tongues 1922; HRust, D. Zungenreden 1924; FBüchsel, D. Geist Gottes im NT 1926, 242ff; 321ff; GCutten, Speaking with Tongues 1927; IMartin, 3rd, Glossolalia in the Apostolic Church: JBL 63, ’44, 123–30; JDavies, Pentecost and Glossolalia: JTS n.s. 3, ’52, 228–31; FBeare, JBL 83, ’64, 229–46; SCurrie, Int 19, ’65, 274–94; RHarrisville, CBQ 38, ’76, 35–48; RAC XI 225–46; EDNT I 251–55.—B. 230; 1260. Frisk. DELG s.v. γλῶχες. M-M. TW. Sv. -
3 γλῶσσα
γλῶσσα, ἡ, att. γλῶττα (cf. das vor., eigtl. die Spitze), 1) die Zunge, von Hom. an überall von Menschen u. Thieren; γλώσσας τάμνειν Odyss. 3, 332, ἐν πυρὶ βάλλειν vs. 341, Zungen der Opferthiere, geschah zum Schluß der Abendmahlzeit, vgl. Nitzsch; – γλώσσης χάριν, nur um zu reden, od. um Einem nach dem Munde zu reden, Hes. O. 707; vgl. Aesch. Ch. 264; ἀπὸ γλώσσης, mündlich, ἐφϑέγξατο Pind. Ol. 6, 13; vgl. P. 3, 2; φράσω Cratin. B. A. 436; εἰπεῖν Her. 1, 123; Thuc. 7, 10; im Ggstz des schriftlichen. Bei Aesch. Ag. 787 δίκας γὰρ οὐκ ἀπὸ γλώσσης ϑεοὶ κλύοντες nicht bloß die Worte hörend, sondern nach der Wahrheit; Luc. pro laps. 18 οὐ τὴν γλῶτταν, ἀλλὰ τὴν γνώμην ἐξετάζειν; Eur. Hipp. 612 ἡ γλῶσσ' ὀμώμοχ', ἡ δὲ φρὴν ἀνώμοτος; – ὅ, τι κεν ἐπὶ γλῶτταν ἔλϑῃ εἰπεῖν, sagen, was Einem in den Mund kommt, Luc. Qu. hist. 32; γλῶσσα δέδεται Merc. cond. 5; τὴν γλῶτταν πεπεδημένη Bis acc. 15; ἐκ φόβου τὴν γλῶτταν ἐγκλείσας ἔχει Soph. Ant. 180; vgl. βαίνω, – Geradezu: Sprache, von Hom. an geläufig; bes. Mundart, Dialekt; Il. 2, 804. 4, 438 Od. 19, 175; γλῶσσαν ἱέναι, eine Sprache reden, Her. 1, 57 u. öfter; Thuc. 3, 112; τὴν αὐτὴν γλῶσσαν νομίζουσι, gebrauchen, Her. 1, 142. 4, 183; χρῆσϑαι 4, 109. Auch = Provinzialismus, ein Wort, das nicht im allgemeinen Gebrauch ist, ein veralte tes; Arist. poet. 42 rhet. 3, 2; κατὰ γλῶσσαν γράφειν, in ungewöhnlichen, veralteten Ausdrücken schreiben, Luc. Lexiph. 25 ff.; oft Gramm. – Sprachvermögen, Redegabe; πᾶσαν γλῶτταν βασάνιζε Ar. Vesp. 547; Cratin. nannte den Perikles μεγίστη γλῶττα τῶν Ἑλληνίδων, was Aristid. or. 45 (II. p. 23) nachahmt, vgl. Aeschrio Ath. VIII, 335 d. – 2) das Mundstück der Flöte, αὐλῶν B. A. 32; vgl. Aesch. 3, 229; σάλπιγγος Poll. 4, 85; – ein zungenförmiger Schuhriemen, B. A. 32; vgl. Plat. com. Ath. XV, 677 a; s. Lob. zu Phryn. 229 u. γλωσσίς.
-
4 γλώσσα
-
5 γλῶσσα
-
6 γλώσσα
-
7 γλῶσσα
γλῶσσα, [dialect] Ion. [full] γλάσσα, Herod.3.84, al., SIG1002.7 (Milet.), Schwyzer 692 ([place name] Chios), [dialect] Att. [full] γλῶττα, ης, ἡ,2 tongue, as the organ of speech, γλώσσης χάριν through love of talking, Hes.Op. 709, A.Ch. 266;γλώσσῃ ματαίᾳ Id.Pr. 331
, cf.Eu. 830;γλώσσης ἀκρατής Id.Pr. 884
(lyr.);μεγάλης γ. κόμποι S.Ant. 128
; γλώσσῃ δεινός, θρασύς, Id.OC 806, Aj. 1142;ἡ γ. ὀμώμοχ' ἡ δὲ φρὴν ἀνώμοτος E.Hipp. 612
: with Preps., ἀπὸ γλώσσης by frankness of speech, Thgn.63;φθέγγεσθαι Pi.O.6.13
(but ἀπὸ γ. ληίσσεται, opp. χερσὶ βίῃ, of fraud opp. violence, Hes. Op. 322); also, by word of mouth, Hdt.1.123, Th.7.10, Arr.An.2.14.1;τῷ νῷ θ' ὁμοίως κἀπὸ τῆς γ. λέγω S.OC 936
; τὰ γλώσσης ἄπο, i.e. our words, E.Ba. 1049; ἀπὸ γ. φράσω by heart, opp. γράμμασιν, Cratin.122; οὐκ ἀπὸ γλώσσης not from mere word of mouth, but after full argument, A.Ag. 813; μὴ διὰ γλώσσης without using the tongue, E.Supp. 112;ἐν ὄμμασιν.. δεδορκὼς κοὐ κατὰ γλῶσσαν κλύων S.Tr. 747
:—phrases: πᾶσαν γλῶτταν βασάνιζε try every art of tongue, Ar. V. 547; πᾶσαν ἱέναι γλῶσσαν let loose one's whole tongue, speak withoutrestraint, S.El. 596;πολλὴν γ. ἐγχέας μάτην Id.Fr. 929
; κακὰ γ. slander, Pi.P.4.283: pl., ἐν κερτομίοις γλώσσαις, i.e. with blasphemies, S.Ant. 962 (lyr.), cf.Aj. 199 (lyr.): βοῦς, κ ῇς ἐπὶ γλώσσῃ, v. βοῦς, κλείς.3 of persons, one who is all tongue, speaker, of Pericles,μεγίστη γ. τῶν Ἑλληνίδων Cratin.293
, cf. Ar.Fr. 629 (s. v. l.).II language,ἄλλη δ' ἄλλων γ. μεμιγμένη Od.19.175
, cf. Il.2.804; γλῶσσαν ἱέναι speak a language or dialect, Hdt.1.57; γ. Ἑλληνίδα, Δωρίδα ἱέναι, Id.9.16, Th.3.112, cf. A.Pers. 406, Ch. 564;γλῶσσαν νομίζειν Hdt.1.142
, 4.183;γλώσσῃ χρῆσθαι Id.4.109
;κατὰ τὴν ἀρχαίαν γ. Arist.Rh. 1357b10
; dialect,ἡ Ἀττικὴ γ. Demetr.Eloc. 177
; but alsoΔωρὶς διάλεκτος μία ὑφ' ἥν εἰσι γ. πολλαί Tryph.
ap. Sch.D.T.p.320 H.2 obsolete or foreign word, which needs explanation, Arist. Rh. 1410b12, Po. 1457b4, Plu.2.406f: hence Γλῶσσαι, title of works by Philemon and others.1 in Music, rced or tongue of a pipe, Aeschin.3.229, Arist.HA 565a24, Thphr.HP4.11.4, etc. -
8 γλωσσα
атт. γλῶττα ἥ1) анат. язык(γλώσσας τάμνειν Hom.; γ. καὴ χείλη Arst.)
2) тж. pl. язык, речь; словаγλώσσης χάριν Hes., Aesch. — по болтливости, чтобы язык потрепать;
ἀπὸ γλώσσης Pind. — откровенно, открыто, Her., Thuc. на словах, устно, Aesch. по словам, на основании слов;κατὰ γλῶσσαν Soph. — на основании слухов, понаслышке;ὅ τι κὲν ἐπὴ γλῶσσαν ἔλθῃ εἰπεῖν Luc. — говорить (все), что придет на язык, что взбредет в голову;πᾶσαν γλῶσσαν ἱέναι Soph. — объявлять во всеуслышание, но γλῶσσάν τινα ἱέναι Her., Thuc. (тж. γλῶσσαν νομίζειν τινα и γλώσσῃ χρῆσθαί τινι Her.) говорить на каком-л. языке3) наречие, говор; тж. диалектизм или архаизмτὸ σίγυνον Κυπρίοις μὲν κύριον, ἡμῖν δὲ γ. Arst. — у кипрян слово σίγυνον - «дротик» - в ходу, для нас же оно слово областное;
4) ( в духовых инструментах) язычок(τῶν αὐλῶν Aeschin., Arst.)
-
9 γλωσσά
-
10 γλωσσᾷ
-
11 γλῶσσα
γλῶσσα, ης: tongue, language, Il. 2.804, Il. 4.438.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > γλῶσσα
-
12 γλῶσσα
γλῶσσα, (1) die Zunge; ἐν πυρὶ βάλλειν, Zungen der Opfertiere, geschah zum Schluß der Abendmahlzeit; γλώσσης χάριν, nur um zu reden, od. um einem nach dem Munde zu reden; ἀπὸ γλώσσης, mündlich; δίκας γὰρ οὐκ ἀπὸ γλώσσης ϑεοὶ κλύοντες nicht bloß die Worte hörend, sondern nach der Wahrheit; ὅ, τι κεν ἐπὶ γλῶτταν ἔλϑῃ εἰπεῖν, sagen, was einem in den Mund kommt. Geradezu: Sprache; bes. Mundart, Dialekt; γλῶσσαν ἱέναι, eine Sprache reden; Provinzialismus, ein Wort, das nicht im allgemeinen Gebrauch ist, ein veraltetes; κατὰ γλῶσσαν γράφειν, in ungewöhnlichen, veralteten Ausdrücken schreiben. Sprachvermögen, Redegabe. (2) das Mundstück der Flöte; ein zungenförmiger Schuhriemen -
13 γλῶσσα
Grammatical information: f.Meaning: `tongue, language' (Il.), `rare, dialectal word' (Arist.).Compounds: γλώσσ-αργος `garrulous' (Pi.), from γλώσσ-αλγος `id.'; from here στόμαργος, s. Strömberg Wortstudien 31; diff. (to ἀργός `quick') Willis AmJPh 63, 87ff.Derivatives: γλωσσάριον (Dsc., pap.), γλωσσίδιον (Zen.); γλώσσημα `point of an arrow' (A.) retains the original meaning; s. Chantr. Form. 186), also `rare word' (Quint.), γλωσσηματικός (D. H.); γλωσσώδης `talkative' (LXX), γλωσσός `id.' (Hdn.); γλωσσίς `inflammation of the tongue' (Hippiatr.). - γλωττίς `end of a pipe, glottis' (Hero), also a bird (Arist., s. Thompson Birds s. v.); γλωττικός (Arist.); denom. γλωττίζω `kiss with the tongue', γλωττισμός (AP).Origin: see γλῶχ-εςEtymology: Prop. "with point", ια-derivation from γλῶχ-ες, q.v. Ion. γλάσσα prob. from a paradigm *γλωχ-, *γλαχ- which is explained as nom. *glōgʰ-s, gen. *gl̥gʰ-ós. (Beekes, Devel. 246. - The old word for `tongue' was *dn̥ǵʰuH- (Lat. lingua), Pok. 223).Page in Frisk: 1,315-316Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > γλῶσσα
-
14 γλώσσα
I η1) анат. язык;γλώσσα άσπρη — или γλώσσα με επίχρισμα — обложенный язык;
δείχνω τη γλώσσα — показывать язык (врачу);
βγάζω ενός τη γλώσσα μου — показывать кому-л. язык (из озорства);
2) язык, речь;μητρική γλώσσα — родной язык;
ξένη γλώσσα — иностранный язык;
ζωντανή (νεκρή) γλώσσα — живой (мёртвый) язык;
λογοτεχνική γλώσσα — литературный язык;
γλώσσα γραφομένη — письменная речь;
ομιλούμενη γλώσσα — разговорный язык (в противоположность письменному языку);
απλή γλώσσα — простонародный язык, просторечие;
ιδιωματική γλώσσα — диалект;
αδελφές γλώσσες — родственные языки;
δημοτική (γλώσσ) — димотика;
μαλλιαρή γλώσσα — крайняя димотика;
(γλώσσ) καθαρεύουσα — кафаревуса;
μικτή ( — или καθομιλουμένη) γλώσσα — смесь кафаревусы и димотики;
ομιλώ δυό γλώσσες — разговаривать на двух языках;
3) перен. язык, язычок;γλώσσα υποδημάτων — язычок ботинок;
γλώσσα πνευστού μουσικού οργάνου — язычок духового музыкального инструмента;
γλώσσα νήζ — коса (шиш);
γλώσσες πυρός ( — или φωτιάς) — языки пламени;
γλώσσα καμπάνας — язык колокола;
γλώσσα της ζυγαριάς — стрелки весов;
§ κακιά ( — или κακή) γλώσσα — злой язык;
όπως λένε οι κακές γλώσσες... — злые языки говорят...;
γλώσσα σπαθί — острый язык;
έχει μακριά τη γλώσσα — или έχει μιά σπιθαμή ( — или μιά οργυιά) γλώσσα — или δεν κρατά τη γλώσσα του ( — или βγάζει γλώσσ) — у него длинный язык;
γλώσσα ροδάνι — или γλώσσ (πού κόβει) ψαλίδι — а) болтун; — б) язык хорошо подвешен;
πάει η γλώσσ μου ροδάνι — быть бойким на язык;
έχει ακονισμένη τη γλώσσα του — у него язык хорошо подвешен;
η γλώσσα του στάζει φαρμάκι — его язык источает яд, у него очень злой язык;
η γλώσσα του στάζει μέλι — слушать его одно удовольствие;
του δέθηκε η γλώσσα — или κατάπιε τη γλώσσα του — он будто язык проглотил, у него отнялся язык;
λύνω τη γλώσσα κάποιου — заставить кого-л. говорить, развязывать кому-л. язык;
του λύθηκε η γλώσσα — у него развязался язык;
μάλλιασε ( — или εβγαλε μαλλιά) η γλώσσα μου — устал уговаривать, убеждать;
με τρώει η γλώσσα μου — у меня язык чешется;
ακονίζω τη γλώσσα μου — точить язык (на кого-л.);
δεν είμαι κύριος της γλώσσας μου — быть невоздержанным на язык;
δαγκώνω τη γλώσσα μου — прикусить язык;
δάγκασε τη γλώσσα σου! — или πού να φας τη γλώσσα σου — типун тебе на язык!, чтоб язык у тебя отсох!;
μου βγαίνει η γλώσσα (μιά σπιθαμή) — язык на плечо, сильно устать;
με τη γλώσσα εξω — высунув язык;
μάζεψε ( — или δέσ) τη γλώσσα σου! — придержи язык!;
γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει — посл, язык мягок, а кости ломает; — язык — опасное оружие;
μη προτρεχέτω η γλώσσα της διανοίας — погов, семь раз языком поверни, а потом скажи;
λανθάνουσα η γλώσσ την αλήθεια λέει — или αμαρτάνουσα η γλώσσα τ' αληθή λέγει — погов. язык мой — враг мой
γλώσσα2II η зоол, глосса, косорот, морской язык (рыба) -
15 γλῶσσα
(-α, -ας, -ᾳ, -αν; -αις)1 tongue in various metaphorical senses, speech, voice, song, etc.δόξαν ἔχω τινἐπὶ γλώσσᾳ λιγυρᾶς ἀκόνας O. 6.82
ἀπεθήκατο νόστον ἔχθιστον καὶ ἀτιμοτέραν γλῶσσαν καὶ ἐπίκρυφον οἶμον (i. e. talk, gossip) O. 8.69φέροις δὲ Πρωτογενείας ἄστει γλῶσσαν O. 9.42
τὰ μὲν ἁμετέρα γλῶσσα ποιμαίνειν ἐθέλει O. 11.9
τόλμα τέ μοι εὐθεῖᾰ γλῶσσαν ὀρνύει λέγειν O. 13.12
ἀψευδεῖ δὲ πρὸς ἄκμονι χάλκευε γλῶσσαν P. 1.86
εἰ χρεὼν τοῦθ' ἁμετέρας ἀπὸ γλώσσας κοινὸν εὔξασθαι ἔπος P. 3.2
ὀρφανίζει μὲν κακὰν γλῶσσαν φαεννᾶς ὀπός P. 4.283
γλῶσσαν ἐπεί σφιν ἀπένεικεν ὑπερποντίαν (sc. Βάττος. outlandish tongue cf. Paus. 10. 15. 7) P. 5.59 κρέσσονα μὲν ἁλικίας νόον φέρβεται γλῶσσάν τε power of speech P. 5.111τὸ δὲ νέαις ἀλόχοις ἔχθιστον ἀμπλάκιον καλύψαι τἀμάχανον ἀλλοτρίαισι γλώσσαις P. 11.27
ῥῆμα δἐργμάτων χρονιώτερον βιοτεύει, ὅ τι κε σὺν Χαρίτων τύχᾳ γλῶσσα φρενὸς ἐξέλοι βαθείας N. 4.8
ἐμὰν γλῶσσαν εὑρέτω κελαδῆτιν N. 4.86
ἄκονθ' ὥτε χαλκοπάρᾳον ὄρσαι θοὰν γλῶσσαν N. 7.72
εὐαγορηθεὶς κέρδος ὕψιστον δέκεται, πολιατᾶν καὶ ξένων γλώσσας ἄωτον I. 1.51
πολλὰ μὲν ἀρτιεπὴς γλῶσσά μοι τοξεύματ' ἔχει περὶ κείνων κελαδέσαι I. 5.47
γλῶσσα δοὐκ ἔξω φρενῶν his words are at one with his thoughts I. 6.72 ἔραται δέ μοι γλῶσσα μέλιτος ἄωτον γλυκὺν[ (sc. καταλείβειν, simm.) Πα... ἐμὲ δὲ πρέπει παρθενήια μὲν φρονεῖν γλώσσᾳ τε λέγεσθαι (γλωσσᾷ Π.) Παρθ. 2. 3. τὶν δαἶνος ἑτοῖμος, ὃν ἐν δίκᾳ ἀπὸ γλώσσας Ἄδραστος φθέγξατ ( ἐνδίκας coni. Snell) O. 6.13 -
16 γλῶσσα
-ης + ἡ N 1 5-6-27-83-48=169 Gn 10,5.20.31; 11,7; Ex 11,7tongue, language Gn 10,5γλῶσσα χρυσῆ golden ingot, bar of gold Jos 7,21; φαῦλοι γλώσσῃ they who speak evil Sir 20,17; ὁ δυνατὸς ἐν γλώσσῃ an eloquent man Sir 21,7; γλῶσσα τρίτη slander (lit. a third tongue) Sir 28,15→TWNT -
17 γλῶσσα
ἡ γλώττα / γλῶσσα, ης 1. анат. язык; 2. язык, речь (ср. полиглот; глосса - пояснение к трудному слову или выражению) -
18 γλώσσᾳ
Βλ. λ. γλώσσα -
19 γλῶσσα
{сущ., 50}язык употр. со знач.: 1) орган тела; 2) речь, наречие.Ссылки: Мк. 7:33, 35; 16:17; Лк. 1:64; 16:24; Деян. 2:3, 4, 11, 26; 10:46; 19:6; Рим. 3:13; 14:11; 1Кор. 12:10, 28, 30; 13:1, 8; 14:2, 4-6, 9, 13, 14, 18, 19, 22, 23, 26, 27, 39; Флп. 2:11; Иак. 1:26; 3:5, 6, 8; 1Пет. 3:10; 1Ин. 3:18; Откр. 5:9; 7:9; 10:11; 11:9; 13:7; 14:6; 16:10; 17:15.*▲ ключ.сл.Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > γλῶσσα
-
20 γλώσσα
{сущ., 50}язык употр. со знач.: 1) орган тела; 2) речь, наречие.Ссылки: Мк. 7:33, 35; 16:17; Лк. 1:64; 16:24; Деян. 2:3, 4, 11, 26; 10:46; 19:6; Рим. 3:13; 14:11; 1Кор. 12:10, 28, 30; 13:1, 8; 14:2, 4-6, 9, 13, 14, 18, 19, 22, 23, 26, 27, 39; Флп. 2:11; Иак. 1:26; 3:5, 6, 8; 1Пет. 3:10; 1Ин. 3:18; Откр. 5:9; 7:9; 10:11; 11:9; 13:7; 14:6; 16:10; 17:15.*▲ ключ.сл.Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > γλώσσα
См. также в других словарях:
γλώσσα — γλώσσᾱ , γλῶσσα tongue fem nom/voc/acc dual γλώσσᾱ , γλῶσσα tongue fem nom/voc/acc dual (ionic) γλώσσᾱ , γλῶσσα tongue fem nom/voc sg (doric ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γλώσσᾳ — γλώσσᾱͅ , γλῶσσα tongue fem dat sg (doric aeolic) γλώσσᾱͅ , γλῶσσα tongue fem dat sg (doric ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γλῶσσα — tongue fem nom/voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γλώσσα — I Όργανο με το οποίο ο άνθρωπος αναλύει και αντικειμενοποιεί την εμπειρία του με τη βοήθεια φωνητικών συμβόλων (λέξεων) που έχουν διαφορετική μορφή και διαφορετικές αμοιβαίες σχέσεις σε κάθε ιστορική κοινότητα. Πιο συγκεκριμένα, λέγοντας γ.… … Dictionary of Greek
γλώσσα — η 1. όργανο των ανθρώπων και των ζώων που βρίσκεται στο εσωτερικό του στόματος και χρησιμεύει στο μάσημα και στην κατάποση της τροφής καθώς και στην άρθρωση του λόγου, το αισθητήριο όργανο της γεύσης: Στέγνωσε η γλώσσα μου. 2. μτφ., αυτό που… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
Γλῶσσα πῆ πορεύῃ; πόλιν ὀρθώσουσα καὶ πάλιν ἀναστρέψουσα. — γλῶσσα πῆ πορεύῃ; πόλιν ὀρθώσουσα καὶ πάλιν ἀναστρέψουσα. См. Язык до Киева доведет … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
γλωσσᾷ — γλωσσός talking fem dat sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σιαμική γλώσσα — Γλώσσα της Ταϊλάνδης, που ανήκει στην υποομάδα τάι της σινοθιβετανικής ομογλωσσίας (σινο θιβετανικές γλώσσες) … Dictionary of Greek
Ελλάδα - Γλώσσα — ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ Η ελληνική γλώσσα είναι μια από τις αρχαιότερες γλώσσες στον κόσμο και οπωσδήποτε η παλαιότερη ζωντανή γλώσσα στην Ευρώπη. Σε αντίθεση με άλλες αρχαίες γλώσσες που χάθηκαν μαζί με τους λαούς που τις μιλούσαν, όπως η… … Dictionary of Greek
βρετονική γλώσσα — Η γλώσσα των Βρετόνων κατοίκων της γαλλικής επαρχίας της Βρετάνης. Ανήκει στην κελτική ομάδα της ινδοευρωπαϊκής οικογένειας γλωσσών. Τη β.γ. μιλούν σήμερα περίπου ένα εκατομμύριο άτομα, κυρίως αγρότες και ναυτικοί. Επίσημη όμως γλώσσα είναι η… … Dictionary of Greek
παλική γλώσσα — Παλαιά ινδοάρεια γλώσσα που χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα από τους βουδιστές του Νότου. Είναι μία από τις παλαιότερες λαϊκές διαλέκτους της Ινδίας, σύγχρονη και συγγενής της κλασικής σανσκριτικής. Γράφεται με πολλούς και διάφορους χαρακτήρες… … Dictionary of Greek