-
1 στομαργος
-
2 στόμαργος
στόμαργοςnoisily prating: masc /fem nom sg -
3 στόμαργος
στόμαργ-ος, ον,A noisily prating, loud-tongued, A.Th. 447, S.El. 607; σ. γλωσσαλγία wearisome talkativeness, E.Med. 525:—the forms στομάργου, also [pref] στυμ- and [pref] στρυμ- are cited as vv. ll. for Στομάργεω or Στυμάργεω (gen. sg. of pr. n. Στομάργης orΣτυμάργης Hp.Epid.2.2.4
, 2.4.5 ) by Diosc. Gloss. and others ap.Gal.19.141,142. (- αργος perh. taken from γλώσς-αργος.)Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > στόμαργος
-
4 στόμαργον
στόμαργοςnoisily prating: masc /fem acc sgστόμαργοςnoisily prating: neut nom /voc /acc sg -
5 στομάργου
στόμαργοςnoisily prating: masc /fem /neut gen sg -
6 στομ-αλγής
στομ-αλγής, ές (vgl. στόμαργος), eigtl. Mundschmerz habend, übertr., unablässig schwatzend, so daß Einem der Mund weh thut; frech, zügellos sprechend (?).
-
7 στομάργω
-
8 στομάργῳ
-
9 γλῶσσα
Grammatical information: f.Meaning: `tongue, language' (Il.), `rare, dialectal word' (Arist.).Compounds: γλώσσ-αργος `garrulous' (Pi.), from γλώσσ-αλγος `id.'; from here στόμαργος, s. Strömberg Wortstudien 31; diff. (to ἀργός `quick') Willis AmJPh 63, 87ff.Derivatives: γλωσσάριον (Dsc., pap.), γλωσσίδιον (Zen.); γλώσσημα `point of an arrow' (A.) retains the original meaning; s. Chantr. Form. 186), also `rare word' (Quint.), γλωσσηματικός (D. H.); γλωσσώδης `talkative' (LXX), γλωσσός `id.' (Hdn.); γλωσσίς `inflammation of the tongue' (Hippiatr.). - γλωττίς `end of a pipe, glottis' (Hero), also a bird (Arist., s. Thompson Birds s. v.); γλωττικός (Arist.); denom. γλωττίζω `kiss with the tongue', γλωττισμός (AP).Origin: see γλῶχ-εςEtymology: Prop. "with point", ια-derivation from γλῶχ-ες, q.v. Ion. γλάσσα prob. from a paradigm *γλωχ-, *γλαχ- which is explained as nom. *glōgʰ-s, gen. *gl̥gʰ-ós. (Beekes, Devel. 246. - The old word for `tongue' was *dn̥ǵʰuH- (Lat. lingua), Pok. 223).Page in Frisk: 1,315-316Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > γλῶσσα
-
10 μάργος
μάργος Zie COMPGrammatical information: adj.Meaning: `mad, furious, greedy' (Od.; on the meaning v. Wilamowitz Eur. Her. v. 1082);Other forms: Also μόργος ἄπληστος, μοργίας γαστριμαργίας, καὶ ἀκρασίας H. And ἄμαργος; μαρικᾶς κίναιδος H. (but see under the names); ἄβαρκνα λιμός H. which points to *ἄβαρκ-ος. ἄβαρτος ἄπληστος, οἱ δε ἄμαργος H., ἀβαρτία ἀπληστία H. PN Βάργος, Βάργη, Βρόγγος, Βάργασος, Μάργασος. ῎Αβαρτος (Paus. 7, 3, 10).Compounds: as 1. member e.g. in γαστρί-μαργος `gluttonous' (Pi., Arist., Ph.) with γαστρι-μαργ-ία (Hp., Pl.), - έω (Ph.); here also στόμαργος (Alain Blanc RPh. 70(1996)??).Derivatives: Μαργίτης m. name of the principal character of a satirical ep. poem (Arist., Plb.; Redard 229 w. the critical notes of Bloch Mus. Helv. 12, 59), - ιτεία f. `fury, madness' (Phld.); μαργότης f. `madness, gluttony, wantonness' (Pl., trag.), - οσύνη `id.' (Anacr., Thgn.; Wyss - συνη 33, Porzig Satzinhalte 225); μαργηέντων λυσσώντων H. Verbs: 1. μαργαίνω `rage, be furious', only pres. (E 882, Democr.); 2. μαργάω, only ptc. pres. μαργῶν, - ῶσα `furious, wanton' (trag., Call.); 3. μαργόομαι, only ptc. μαργούμενος, μεμαργωμένος `id.' (Pi., A.). -- With unclear e-vowel: μέργιζε ἀθρόως ἔσθιε H.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Unexplained. Wrong Prellwitz s. v. and Carnoy Ant. class. 24, 20. - The many variants are typically Pre-Greek (Fur.). Also the form with -ɛ- will be a Pre-Greek variant, Fur. 217 n. 72.Page in Frisk: 2,175Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μάργος
-
11 στόμα
Grammatical information: n.Meaning: `mouth, muzzle, front, peak, edge' (Il.).Dialectal forms: Myc. Tomako, Tumako \/ στόμαργος\/ (Mühlestein Studi Micenei 2 (1967), 43ff. w. lit.; Killen, Minos 27-8, 1992-1993 [95],101-7Compounds: Many compp., almost all from the shorter stem (cf. below), e.g. στόμ-αργος `chattering, high-sounding' (trag.), to ἀργός (Willis AmJPh 63, 87 ff.: `shining' \> `bright' \> `loud'?), if not after γλώσσ-αργος, which could stand for γλώσσ-αλγος (s. on γλῶσσα w. lit.); Blanc RPh. 65, 1991, 59-66 analyses the word as στόμα + μάργος `furious', also BAGB 1996\/1, 8-9; cf. also Πόδ-αργος (s. πούς); on στομα-κάκη s. κακός; εὔ-στομος `with a beautiful mouth, speaking nicely', also = `silent' (Hdt., X. etc.); beside it, quite rarely, στοματ-ουργός `working with one's mouth, grandiloquent' (Ar.). κακο-στόματος (AP) for κακό-στομος (E. a.o.).Derivatives: 1. στόμ-ιον n. `mouth, opening, denture, bit, bridle' (IA.), rarely `mouth' (Nic.), with - ίς f. `halter' (Poll.); ἐπι-στομ-ίζω `to put in a bit' (Att.), also `to shut up one's mouth' (late). 2. στόμ-ις m. `hard-mouthed horse' (A. Fr. 442 = 649 M.; cf. Schwyzer 462 n. 3), also - ίας `id.' (Afric., Suid.). 3. - ώδης `speaking nicely' (S.), `savoury' (Sor.). 4. - ίζομαι `to take in the mouth' (Aq.), w. prefix, e.g. ἀπο-στομίζω `to remove the edge' (Philostr.). 5. - όω ( ἀνα- στόμα a.o.) `to stop the mouth, to provide with an opening, edge, to harden' (IA.) with - ωμα n. `mouth' (A.), `hardening, which is hardened, steel' (Cratin., Arist., hell. a. late), - ωμάτιον (Gloss.), - ωσις f. `hardening' (S., hell a. late), - ωτής = indurator (gloss.). -- Besides στομάτ-ιον n. dimin. (Sor.), - ικός `belonging to the mouth' (medic. a.o.), ἀπο-στοματ-ίζω `to repeat, to interrogate etc.' (Pl., Arist. etc.). -- On στόμαχος, στωμύλος s. vv.Etymology: The etymol. unclear στόμα has secondarily joined the verbal nouns in - μα (Schwyzer 524 w. n. 5), with which the strong predilection for the short form στομ- in compp. and derivv. may be connected (cf. Georgacas Glotta 36, 163). But the n-stem is old and is found not only in Av. staman- m. `mouth (of a dog)' but also in Celtic, e.g. Welsh safn `jaw-bone'. So we must reconstruct * steh₃m-, which was in Greek replaced by the zero grade (* sth₃m-); on the short a of Avestan see Lubotsky Kratylos 42(1997) 56f. -- Far remain however the Germ. words for `voice', Goth. stibna, OHG stimna, stimma etc. and the Hitt. word for `ear', ištam-ana-, - ina-, prob. denominativ from ištamašzi `hear' (Frisk GHÅ 57, 19ff. = Kl. Schr. 79ff. w. lit.; diff. Kronasser Etymologie II 399).Page in Frisk: 2,800-801Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > στόμα
-
12 Babbling
Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Babbling
-
13 Bluff
subs.——————adj.Of manner, unpolished: Ar. and P. ἄγροικος, V. ἄκομψος.Boastful, adj.: V. ὑψήγορος. στόμαργος.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Bluff
-
14 Blustering
adj.Tempestuous: P. χειμέριος, Ar. and V. δυσχείμερος, V. λαβρός, δυσκύμαντος.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Blustering
-
15 Boastful
adj.Ar. and P. ἀλάζων. P. μεγαλόφρων, κομπώδης (Thuc.), ὑπερήφανος, V. ὑπέρφρων, ὑψήγορος, στόμαργος, ὑψηλόφρων (also Plat. but rare P.), Ar. and V. γαῦρος.Of words, etc.: P. and V. ὑψηλός, V. ὑπέρκοπος.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Boastful
-
16 Braggart
adj.Of words, etc.: P. and V. ὑψηλός, P. ὑπέρκοπος.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Braggart
-
17 Chattering
Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Chattering
-
18 Garrulous
adj.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Garrulous
-
19 Gossip
subs.——————v. intrans.P. λογοποιεῖν.Listen, Odysseus, let us have some gossip with you: V. ἄκουʼ Ὀδυσσεῦ διαλαλήσωμέν τί σοι (Eur., Cycl. 175).Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Gossip
-
20 Loquacious
adj.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Loquacious
- 1
- 2
См. также в других словарях:
στόμαργος — noisily prating masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στόμαργος — και στύμαργος και στρύμαργος, ον, και στομάργης και στυμάργης, ὁ, Α 1. φλύαρος, πολυλογάς 2. (μόνον στον τ. στρύμαργος) (κατά τον Γαλ. στο Λεξ. Ιπποκρ.) «ὁ μανικός, ἐπτοημένος περὶ τὰ ἀφροδίσια». [ΕΤΥΜΟΛ. < στόμα + ἀργός (Ι) «ταχύς, γρήγορος»… … Dictionary of Greek
στόμαργον — στόμαργος noisily prating masc/fem acc sg στόμαργος noisily prating neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στομάργου — στόμαργος noisily prating masc/fem/neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στομάργῳ — στόμαργος noisily prating masc/fem/neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στόμα — (Ανατ.). Το πρώτο τμήμα του πεπτικού συστήματος. Είναι μια κοιλότητα που ορίζεται μπροστά από τα χείλη και πίσω από τον ισθμό του φάρυγγα, δια του οποίου συνεχίζεται στον φάρυγγα. Το σ. διαιρείται από τις οδοντοστοιχίες σ’ ένα εξωτερικό μέρος, το … Dictionary of Greek
γλώσσαλγος — η, ο (AM γλώσσαλγος και γλώσσαργος, ον) αυτός που μιλάει μέχρι να πονέσει η γλώσσα του, ο φλύαρος. [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. γλώσσαργος < γλώσσα + αργός (1)* «ταχύς» (πρβλ. στόμαργος), ενώ ο παράλληλος και σπανιότερος τ. γλώσσαλγος < γλώσσα + άλγος… … Dictionary of Greek
στομάργης — ὁ, Α βλ. στόμαργος … Dictionary of Greek
στομαργία — ἡ, Α [στόμαργος] ακατάσχετη φλυαρία … Dictionary of Greek
στρύμαργος — ον, Α βλ. στόμαργος … Dictionary of Greek
στυμάργης — ὁ, Α βλ. στόμαργος … Dictionary of Greek
