-
1 γεννητής
-
2 γεννήτης
γεννήτης, ὁ (γενῆται scheint falsche Schreibart), in Athen, Stammverwandte, d. i. die Bürger, die zusammen ein γένος ausmachen, auch συγγενεῖς genannt von Is. 7, 27, wie Plat. Legg. IX, 878 d γεννῆται καὶ συγγενεῖς vrbdt; vgl. Harpocr.; die Kinder u. Bürger wurden zuerst unter die Genneten u. Phratores aufgeschrieben, εἰς τοὺς γ. ἐγγράφειν (der Aufnahme-Ritus ist beschrieben Is. 7, 16), wonach sie ὁμόγονοι hießen. Die Genneten hatten eigene Opferfeste u. wählten aus ihrer Mitte Priester, γεννήτης τῶν ϑεῶν Plat. Ax. 371 d. Bei Dem. 59, 59 hat Bekk. γεννητής accentuirt.
-
3 γεννητής
-
4 γεννητῆς
-
5 γεννητής
γεννητήςbegetter: masc nom sg -
6 γεννήτης
γεννήτης, in Athen, Stammverwandte, d. i. die Bürger, die zusammen ein γένος ausmachen, auch συγγενεῖς genannt; die Kinder u. Bürger wurden zuerst unter die Genneten u. Phratores aufgeschrieben, εἰς τοὺς γ. ἐγγράφειν, wonach sie ὁμόγονοι hießen. Die Genneten hatten eigene Opferfeste u. wählten aus ihrer Mitte Priester -
7 γεννητής
-
8 γεννητης
I.- οῦ ὅ родитель, отец Arst.; pl. родители Soph., Plat.II.- ου ὅ родитель, глава семейства, геннет ( из 30 геннетов состоял γένος, из 30 γένη - φρατρία, из 3 φρατρίαι - φύλη) Plat., Isae., Dem., Arst. -
9 γεννητής
ο родитель, отец -
10 γεννήτης
γενέτηςbegetter: masc nom sg -
11 γεννητής
A begetter, parent, S.OT 1015, Fr. 752, Pl.Cri. 51e, Lg. 717e;τῶν πράξεων ὥσπερ καὶ τέκνων Arist.EN 1113b18
: generally, producer, Plot.3.3.3.II [full] γεννῆται, οἱ, ([etym.] γέννα) at Athens, members of γένη, Pl.Lg. 878d, Philoch.94; εἰς τοὺς γ. ἐγγράφειν, ἄγειν, Is.7.13,15, cf. Arist.Ath.3, IG22.1229.5;Ἀπόλλωνος Πατρῴου καὶ Διὸς Ἑρκείου γ. D.57.67
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > γεννητής
-
12 γεννηταί
γεννητήςbegetter: masc nom /voc plγεννητόςbegotten: fem nom /voc pl -
13 γεννητήν
γεννητήςbegetter: masc acc sg (attic epic ionic)γεννητόςbegotten: fem acc sg (attic epic ionic) -
14 γεννητά
γεννητά̱, γεννητήςbegetter: masc nom /voc /acc dualγεννητήςbegetter: masc voc sgγεννητήςbegetter: masc nom sg (epic)γεννητόςbegotten: neut nom /voc /acc plγεννητά̱, γεννητόςbegotten: fem nom /voc /acc dualγεννητά̱, γεννητόςbegotten: fem nom /voc sg (doric aeolic) -
15 γεννητωρ
-
16 γενουστης
-
17 γεννητάς
γεννητά̱ς, γεννητήςbegetter: masc acc plγεννητά̱ς, γεννητήςbegetter: masc nom sg (epic doric aeolic)γεννητά̱ς, γεννητόςbegotten: fem acc pl -
18 γέννα
Grammatical information: f.Meaning: `descent, birth' (Pi.).Derivatives: γεννάδᾱς m. `noble (of birth)' (Ar.; parodistic-ironic formation, Björck Alpha impurum 51ff.), Att. γεννήτης `member of the γ.' (Is.); γεννικός `noble' (Com., Pl.); γεννήεις `begetting' to γεννάω, s. below - Old is γενναῖος `of good origin' (Il.) with γενναιότης (E.). - Beside γέννα, γενναῖος there is γεννάω `beget, generate' (Pi.) with γέννημα (S.; γένημα after γένος) etc., γέννησις, γεννητής `begetter' (S.); γεννήτωρ (A.) and γεννητήρ (App.) `id.', γεννήτειρα (Pl.), γεννήτρια (Phryn.). - From γεννάω also γεννητικός (Arist.) and γεννήεις (Emp.).Origin: IE [Indo-European] [373] *ǵenh₁- `beget'Etymology: Either γέννα was derived from γεννάω (Wackernagel KZ 30, 300 and 314) or the verb from the noun (DELG). Thus γενναῖος seems an old derivation from γέννα. It has been suggested that γενναῖος stands for *γενε̯αῖος (Schwyzer Glotta 5, 195f. (cf. Scheller Oxytonierung 114f. m. A. 1). Or γέννα has expressive gemination, which was introduced in γεννάω and γέννα (Meillet BSL 26, 15f., Chantr. Form. 46). γεννάω has been explained as a νᾱ-verb ( δάμνημι, δαμνάω), with the stem γεν-introduced from γένος - The noun in short -α supposes -i̯a \< *- ih₂; perhaps the development to - νν- is irregular (the -n- being analogically retained). - See further γίγνομαι.Page in Frisk: 1,296-297Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > γέννα
-
19 γενούστης
γενούστης, ὁ, Plat. Phil. 30 e, von VLL. γεννήτης erkl.; Bekk. schreibt γένους τοῦ, einige mss. γένους τῆς.
-
20 γεννήτρια
- 1
- 2
См. также в других словарях:
γεννήτης — γεννήτης, ο (Α) [γέννα] (συνήθως σε πληθ.) oἱ γεννῆται μέλη τών γενών, οι κατά γένος συγγενείς στην Αθήνα … Dictionary of Greek
γεννητής — γεννητής, ο (AM) [γεννώ] 1. γονιός, γεννήτωρ 2. ο δημιουργός … Dictionary of Greek
γεννητής — begetter masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γεννητῆς — γεννητός begotten fem gen sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γεννήτης — γενέτης begetter masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γεννηταῖς — γεννητής begetter masc dat pl γεννητός begotten fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γεννηταί — γεννητής begetter masc nom/voc pl γεννητός begotten fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γεννητοῦ — γεννητής begetter masc gen sg γεννητός begotten masc/neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γεννητῇ — γεννητής begetter masc dat sg (attic epic ionic) γεννητός begotten fem dat sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γεννητήν — γεννητής begetter masc acc sg (attic epic ionic) γεννητός begotten fem acc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γεννητά — γεννητά̱ , γεννητής begetter masc nom/voc/acc dual γεννητής begetter masc voc sg γεννητής begetter masc nom sg (epic) γεννητός begotten neut nom/voc/acc pl γεννητά̱ , γεννητός begotten fem nom/voc/acc dual γεννητά̱ , γεννητός begotten fem nom/voc … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
